Kinderen
alle pijlers
Autisme, ASS bij jonge kinderen (kletstopic)
donderdag 6 oktober 2016 21:14
Volgens mij is er nog niet een soortgelijk topic hier op viva en zo wel, zou ik graag daar de link van willen
Mijn oudste zoon van 4 jaar heeft veel kenmerken van ASS. Toen hij geobserveerd werd door de Opvoedpoli, thuis en op de peuterspeelzaal, was hij te jong om een echte diagnose te stellen. Inmiddels is hij 4 en zou het wel kunnen maar die behoefte heb ik (nog) niet echt.
Waar ik wel behoefte aan heb ik ervaringen delen, tips uitwisselen en steun van moeders met jonge kinderen met autisme/ ass.
Mijn zoon zit momenteel op een behandelgroep, voorheen was dit het MKD. En vorige week heb ik te horen gekregen dat hij naar speciaal onderwijs gaat.
Voor hem is dat helemaal goed natuurlijk, hij zal daar beter op zijn plek zitten dan op een reguliere basisschool. Voor mij is het wel even slikken. Het is zo definitief dat hij "anders" is.
Ik zit nu na een enorme uitbarsting van mijn zoon, uitgeblust op de bank, opzoek naar wat steun.
Wie schrijft er mee?
Mijn oudste zoon van 4 jaar heeft veel kenmerken van ASS. Toen hij geobserveerd werd door de Opvoedpoli, thuis en op de peuterspeelzaal, was hij te jong om een echte diagnose te stellen. Inmiddels is hij 4 en zou het wel kunnen maar die behoefte heb ik (nog) niet echt.
Waar ik wel behoefte aan heb ik ervaringen delen, tips uitwisselen en steun van moeders met jonge kinderen met autisme/ ass.
Mijn zoon zit momenteel op een behandelgroep, voorheen was dit het MKD. En vorige week heb ik te horen gekregen dat hij naar speciaal onderwijs gaat.
Voor hem is dat helemaal goed natuurlijk, hij zal daar beter op zijn plek zitten dan op een reguliere basisschool. Voor mij is het wel even slikken. Het is zo definitief dat hij "anders" is.
Ik zit nu na een enorme uitbarsting van mijn zoon, uitgeblust op de bank, opzoek naar wat steun.
Wie schrijft er mee?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 23 januari 2017 10:40
Mijn zoon is 7 en heeft Pdd nos. Hij zit momenteel voor de tweede keer in groep 3. En hoe we hem ook proberen voor te bereiden op wat komen gaat (schema's op school, vertellen hoe de dag er uit ziet...), het blijft toch elke keer lastig om hem 'zijn ding' te laten doen in de klas. Hij heeft gewoon veel begeleiding nodig in de klas. Die kreeg hij wel, maar nu zijn er wat zieken en daardoor loopt het wat anders allemaal. En dan is hij helemaal van slag. Hij wil niet eens de klas in en wil niet bij mij weg (ook als ik mee ga de klas in). Op andere dagen gaat het soms heel goed en zoals vandaag..... was het helemaal mis. Hij is ook totaal niet gemotiveerd in de klas, vindt alles saai en niks aan en hij wil niks. Hoe gaan jullie daar mee om? Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
(we krijgen begeleiding, daar zal ik het ook bespreken)
(we krijgen begeleiding, daar zal ik het ook bespreken)
Iedereen vlamt op zijn eigen moment.
maandag 23 januari 2017 13:33
Wat fijn om te zien dat dit topic weer zo actief is. Fijn dat er veel herkenning is en ook steun.
Ik zal even kort reageren, er is veel geschreven dus het lukt mij niet om op iedereen te reageren.
Onze zoon (Mini van 4) gaat sinds januari voor 2 dagdelen naar speciaal onderwijs, cluster 4.
De overgang viel erg mee omdat het in hetzelfde gebouw is en hij de juffen kent omdat ze ook wel eens mee draaien op de behandelgroep.
Ik ben blij met deze mogelijkheid want ik weet gewoon dat hij het nu nog niet gaat redden op regulier onderwijs.
Jullie hebben het over straffen. We proberen hier consequent te blijven maar soms lijkt het helemaal niets uit te halen.
Voor bijten, schoppen, slaan gaat hij gelijk de hal in. Zonder waarschuwing. Voor ander niet toelaatbaar gedrag waarschuwen we wel altijd eerst. Vaak is de consequentie dat er niet voorgelezen gaat worden bij het naar bed gaan of geen tv/ tablet kijken.
Maar vooral belonen wij goed gedrag. Hij is gelukkig nog gevoelig voor het sticker beloningssysteem.
@firedragon, zit hij wel op zijn plek op die school? Zou speciaal onderwijs niet passender zijn?
Ik zal even kort reageren, er is veel geschreven dus het lukt mij niet om op iedereen te reageren.
Onze zoon (Mini van 4) gaat sinds januari voor 2 dagdelen naar speciaal onderwijs, cluster 4.
De overgang viel erg mee omdat het in hetzelfde gebouw is en hij de juffen kent omdat ze ook wel eens mee draaien op de behandelgroep.
Ik ben blij met deze mogelijkheid want ik weet gewoon dat hij het nu nog niet gaat redden op regulier onderwijs.
Jullie hebben het over straffen. We proberen hier consequent te blijven maar soms lijkt het helemaal niets uit te halen.
Voor bijten, schoppen, slaan gaat hij gelijk de hal in. Zonder waarschuwing. Voor ander niet toelaatbaar gedrag waarschuwen we wel altijd eerst. Vaak is de consequentie dat er niet voorgelezen gaat worden bij het naar bed gaan of geen tv/ tablet kijken.
Maar vooral belonen wij goed gedrag. Hij is gelukkig nog gevoelig voor het sticker beloningssysteem.
@firedragon, zit hij wel op zijn plek op die school? Zou speciaal onderwijs niet passender zijn?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 23 januari 2017 13:37
Deze tekst kwam ik tegen, ik vond hem erg pakkend en wil hem graag even delen
Mama,
Als de wereld teveel is,
Ik het grote geheel mis,
Of niets gaat zoals ik had bedacht.
Als ik boos ben, maar tegelijkertijd bang,
Omdat ik niet tegemoet komen kan,
Aan hetgeen van mij wordt verwacht.
Mama, als de wereld een brei is,
Mijn hoofd niet van mij is,
En er niet te stoppen gedachten ontstaan.
Als ik alle controle kwijt raak,
Dingen kapot maak,
En zelfs tegen jou kan schoppen en slaan.
Dan richt ik mijn boosheid veelal op jou,
Omdat ik, lieve mama, er blind op vertrouw,
Dat jij naast mij blijft staan.
Ik ervaar bij jou de zekerheid,
De liefde en de veiligheid,
Zodat ik het met jou dúrf aan te gaan.
Omdat ik voel en ook weet,
Dat wát ik net ook deed,
Jij niet bij me weg zult gaan.
Mama,
Als de wereld teveel is,
Ik het grote geheel mis,
Of niets gaat zoals ik had bedacht.
Als ik boos ben, maar tegelijkertijd bang,
Omdat ik niet tegemoet komen kan,
Aan hetgeen van mij wordt verwacht.
Mama, als de wereld een brei is,
Mijn hoofd niet van mij is,
En er niet te stoppen gedachten ontstaan.
Als ik alle controle kwijt raak,
Dingen kapot maak,
En zelfs tegen jou kan schoppen en slaan.
Dan richt ik mijn boosheid veelal op jou,
Omdat ik, lieve mama, er blind op vertrouw,
Dat jij naast mij blijft staan.
Ik ervaar bij jou de zekerheid,
De liefde en de veiligheid,
Zodat ik het met jou dúrf aan te gaan.
Omdat ik voel en ook weet,
Dat wát ik net ook deed,
Jij niet bij me weg zult gaan.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 23 januari 2017 14:56
quote:Angel64 schreef op 23 januari 2017 @ 14:43:
Jeej Estrellas2 die komt wel ff binnen. Zo raak zo pakkend.
Hier zijn de woede aanvallen tegenwoordig bepernt. Maar heb wel een kind dat zijn mama veel nodig heeft. Meer dan je bij leeftijd kind zou verwachten.
Kan dat ook bij autisme /pddnos horen? (een kind dat zijn mama veel nodig heeft)
@estrella, soms denken we wel aan speciaal onderwijs, maar de meeste dagen gaat het wel goed op school. Ook qua niveau gaat hij nu gelijk op met de andere kinderen. Het is even afwachten hoe het verder gaat.
Jeej Estrellas2 die komt wel ff binnen. Zo raak zo pakkend.
Hier zijn de woede aanvallen tegenwoordig bepernt. Maar heb wel een kind dat zijn mama veel nodig heeft. Meer dan je bij leeftijd kind zou verwachten.
Kan dat ook bij autisme /pddnos horen? (een kind dat zijn mama veel nodig heeft)
@estrella, soms denken we wel aan speciaal onderwijs, maar de meeste dagen gaat het wel goed op school. Ook qua niveau gaat hij nu gelijk op met de andere kinderen. Het is even afwachten hoe het verder gaat.
Iedereen vlamt op zijn eigen moment.
maandag 23 januari 2017 15:32
Die van mij heeft mama in ieder geval erg veel nodig. Sterker nog, zonder mij kan hij vreselijk in paniek raken. Als baby al.
Ik ben zijn baken, een gedeelte van zijn structuur. Nou ja, dat gedichtje dus eigenlijk.
Beelddenken; herkenbaar, hier ook een beelddenker. Hij vertelt graag in de klas. Bijv; ik ben naar het zwembad met de rode trap, blauwe glijbaan en gele startblokken geweest. En de 10 lichtjes bij de blauwe glijbaan;-)
Details.
Verder kan hij fantastisch bouwen. Hij maakt meesterwerken waar een architect jaloers op kan zijn. Ik krijg regelmatig foto's van de juf gemaild.
Ik ben zijn baken, een gedeelte van zijn structuur. Nou ja, dat gedichtje dus eigenlijk.
Beelddenken; herkenbaar, hier ook een beelddenker. Hij vertelt graag in de klas. Bijv; ik ben naar het zwembad met de rode trap, blauwe glijbaan en gele startblokken geweest. En de 10 lichtjes bij de blauwe glijbaan;-)
Details.
Verder kan hij fantastisch bouwen. Hij maakt meesterwerken waar een architect jaloers op kan zijn. Ik krijg regelmatig foto's van de juf gemaild.
maandag 23 januari 2017 16:51
En ook hier herkenning mbt het beelddenken. Ze onthoudt ook vaak kleuren en kon al voor haar tweede verjaardag een handvol kleuren herkennen. Blokken werden gebruikt om te sorteren op kleur, of vorm. Hier zien we vooral dat ze heel mooi kan tekenen en kleien.
Ik bedenk me ineens dat wij ook wel met consequenties werken: bijv. gillen op school is geen speelafspraak.
Maar die woede heeft me vooral veel verbaasd. Hier ook bij bijten, slaan, schoppen op de gang, maar op de gang werd het totale hysterie: tapijt van de trap trekken, spullen door de gang gooien, zichzelf krabben. Dat is nu gelukkig al een stuk milder.
Aankleden en tanden poetsen blijven altijd processen die aangestuurd moeten worden. Wij hebben nu het ochtendritueel: eerst eten, tanden poetsen en dan aankleden (soms met wat hulp) en als er dan nog tijd over is mag ze even tv kijken. Door het vooruitzicht van de tv gaat het nu redelijk, maar voorheen - zonder tv - was het iedere ochtend bal.
In de avond tanden poetsen was iedere keer een gevecht. We hebben echt alles geprobeerd. Tot en met dat als ze meewerkte dat we nog 10. minuten met de Barbies gingen spelen. Dat ging dan een week goed en dan begon het gedonder weer: mond dichthouden, aan de wasbak hangen, op de grond gaan liggen, springen, spugen... Nu poetsen we haar tanden vrij snel na het eten als ze tv kijkt. Het avondritueel is ineens zoveel gezelliger. Ik had vaak al helemaal geen zin meer om voor te lezen (hebben we ook gebruikt als consequentie: werkte ook niet, zorgde wel voor grote woede-aanvallen). Zag er tijdens het eten al tegenop om haar naar bed te brengen.
Ik bedenk me ineens dat wij ook wel met consequenties werken: bijv. gillen op school is geen speelafspraak.
Maar die woede heeft me vooral veel verbaasd. Hier ook bij bijten, slaan, schoppen op de gang, maar op de gang werd het totale hysterie: tapijt van de trap trekken, spullen door de gang gooien, zichzelf krabben. Dat is nu gelukkig al een stuk milder.
Aankleden en tanden poetsen blijven altijd processen die aangestuurd moeten worden. Wij hebben nu het ochtendritueel: eerst eten, tanden poetsen en dan aankleden (soms met wat hulp) en als er dan nog tijd over is mag ze even tv kijken. Door het vooruitzicht van de tv gaat het nu redelijk, maar voorheen - zonder tv - was het iedere ochtend bal.
In de avond tanden poetsen was iedere keer een gevecht. We hebben echt alles geprobeerd. Tot en met dat als ze meewerkte dat we nog 10. minuten met de Barbies gingen spelen. Dat ging dan een week goed en dan begon het gedonder weer: mond dichthouden, aan de wasbak hangen, op de grond gaan liggen, springen, spugen... Nu poetsen we haar tanden vrij snel na het eten als ze tv kijkt. Het avondritueel is ineens zoveel gezelliger. Ik had vaak al helemaal geen zin meer om voor te lezen (hebben we ook gebruikt als consequentie: werkte ook niet, zorgde wel voor grote woede-aanvallen). Zag er tijdens het eten al tegenop om haar naar bed te brengen.
maandag 23 januari 2017 17:02
Ook dochter kan erg aan mij hangen. In periodes dat ze gespannen is kan ze ook moeilijk afscheid nemen op school. Ik besef me nu pas hoe ik eigenlijk ook altijd over haar waak en haar wat extra bescherm. Speelafspraakjes bij een ander vind ik altijd spannend omdat andere ouders haar niet altijd begrijpen. Ik haal haar ook vaak iets eerder op om overprikkeling te voorkomen.
Laatst had ze een klasgenootje geslagen en ze was erg verontwaardigd omdat dat meisje zei dat ze dat expres had gedaan. Haar uitleg: ze maakte me zooo boos, dan wordt mijn hoofd helemaal gek en dan gebeurt het 'per ongeluk'.
Weten jullie kinderen het eigenlijk? Onze dochter weet het (nog) niet.
Laatst had ze een klasgenootje geslagen en ze was erg verontwaardigd omdat dat meisje zei dat ze dat expres had gedaan. Haar uitleg: ze maakte me zooo boos, dan wordt mijn hoofd helemaal gek en dan gebeurt het 'per ongeluk'.
Weten jullie kinderen het eigenlijk? Onze dochter weet het (nog) niet.
maandag 23 januari 2017 17:24
quote:Lisa077 schreef op 23 januari 2017 @ 17:02:
Weten jullie kinderen het eigenlijk? Onze dochter weet het (nog) niet.
Wij hebben het zoon (6 jaar) niet exact verteld. Wel dat hij een speciaal hoofd heeft dat een beetje anders werkt dan bij anderen. Dat het bij hem eerder druk in zijn hoofd is, en dat hij daarom naar een andere school gaat met minder kinderen in de klas.
Verder even een kort bericht hier. Bij ons gaat het redelijk, voor zover ik weet, want het is tegelijk chaos doordat ik in de kerstvakantie in het ziekenhuis heb gelegen. We hebben dan ook niet echt kerst gevierd. Wel de boom door zoon laten optuigen, wat hij geweldig vond. Toen ik uit het ziekenhuis kwam vroeg zoon; Mama, wanneer is het nou kerst?
- Dat is al geweest jongen.
- Hoe kan dat nou? Ik heb er niks van gemerkt.
Op dit moment ben ik in het buitenland voor 3 weken en binnenkort moet ik ook geopereerd worden. En intussen sta ik versteld van hoe mijn zoon met alle plotselinge veranderingen omgaat. Ik ben zo ontzettend trots op hem.
Ik lees intussen wel mee, maar kan niet altijd reageren.
Mooi gedicht trouwens Estrellas!
Weten jullie kinderen het eigenlijk? Onze dochter weet het (nog) niet.
Wij hebben het zoon (6 jaar) niet exact verteld. Wel dat hij een speciaal hoofd heeft dat een beetje anders werkt dan bij anderen. Dat het bij hem eerder druk in zijn hoofd is, en dat hij daarom naar een andere school gaat met minder kinderen in de klas.
Verder even een kort bericht hier. Bij ons gaat het redelijk, voor zover ik weet, want het is tegelijk chaos doordat ik in de kerstvakantie in het ziekenhuis heb gelegen. We hebben dan ook niet echt kerst gevierd. Wel de boom door zoon laten optuigen, wat hij geweldig vond. Toen ik uit het ziekenhuis kwam vroeg zoon; Mama, wanneer is het nou kerst?
- Dat is al geweest jongen.
- Hoe kan dat nou? Ik heb er niks van gemerkt.
Op dit moment ben ik in het buitenland voor 3 weken en binnenkort moet ik ook geopereerd worden. En intussen sta ik versteld van hoe mijn zoon met alle plotselinge veranderingen omgaat. Ik ben zo ontzettend trots op hem.
Ik lees intussen wel mee, maar kan niet altijd reageren.
Mooi gedicht trouwens Estrellas!
maandag 23 januari 2017 22:12
Hvm, wat heftig dat je in het ziekenhuis lag. Knap van je kind dat alles zo goed opgepakt werd.
Mijn zoon kan het op het moment goed handelen maar na de stress periode/ stress activiteit is hij even erg prikkelbaar. De spanning komt later zeg maar. Hopelijk blijft het bij jullie uit hvm.
Heel herkenbaar dat vertellen over een zwembad met blauwe glijbaan etc. Dat doet zoon ook, al rondjes lopend. Zoon kan niet stil zitten of staan als hij iets verteld.
Hij kan ook geen twee dingen tegelijk.
Mijn zoon kan het op het moment goed handelen maar na de stress periode/ stress activiteit is hij even erg prikkelbaar. De spanning komt later zeg maar. Hopelijk blijft het bij jullie uit hvm.
Heel herkenbaar dat vertellen over een zwembad met blauwe glijbaan etc. Dat doet zoon ook, al rondjes lopend. Zoon kan niet stil zitten of staan als hij iets verteld.
Hij kan ook geen twee dingen tegelijk.
dinsdag 24 januari 2017 10:09
@Hvm: wat vervelend zeg! Hoe gaat het nu met je? Fijn dat zoon er rustig op reageert.
Heb jij toevallig ook meegeschreven in het 'uitgerekend in augustus 2010 topic'? Je nick komt me zo bekend voor.
Zo is bij ons de geboorte van de jongste eigenlijk heel goed gegaan. We waren er zelf ook ontspannen onder en ik denk dat dat wel heeft meegespeeld.
Heb jij toevallig ook meegeschreven in het 'uitgerekend in augustus 2010 topic'? Je nick komt me zo bekend voor.
Zo is bij ons de geboorte van de jongste eigenlijk heel goed gegaan. We waren er zelf ook ontspannen onder en ik denk dat dat wel heeft meegespeeld.
dinsdag 24 januari 2017 13:40
Fire dragon: de wereld is voor je kind onvoorspelbaar en jou kent hij en hij weet dat je het beste met hem voor hebt.
ASS mensen kunnen in stappen zelfstandigheid ontwikkelen. Van persoonsfhankelijk (jou en andere belangrijke mensen), via structuurafhankelijk (hij heeft houvast aan foto's of picto's van de dingen die hij moet doen) naar zelfstandigheid (de stappen die hij moet doen zijn ingesleten en doet hij nu automatisch)
ASS mensen kunnen in stappen zelfstandigheid ontwikkelen. Van persoonsfhankelijk (jou en andere belangrijke mensen), via structuurafhankelijk (hij heeft houvast aan foto's of picto's van de dingen die hij moet doen) naar zelfstandigheid (de stappen die hij moet doen zijn ingesleten en doet hij nu automatisch)
dinsdag 24 januari 2017 13:48
Lisa; je zou met picto's je verbale aansturing bij aankleden en tanden poetsen kunnen versterken denk ik.
Zoon kleed zichzelf aan, na enkele maanden met picto's gewerkt te hebben, omdat hij als beloning dan voor het ontbijt 10 minuten op de tablet mag.
Zoon hing heel erg aan mij, moest hem in de kleuterjaren echt van me aftrekken als ik hem achter liet op school, juf moest dan ook de deur dicht doen anders was hij weg. Hij huilde dan ook onbedaarlijk. Nu fietst hij voor mij uit naar school en hangt zelf zijn jas op, pakt zijn etenspullen uit de tas en is erg zelfstandig. Hij wordt over 2 weken 8 jaar. (Even afkloppen) hij heeft beduidend minder ongelukjes en het alarmsysteem voor plassen in de broek gebruikt hij nu enkel nog in het weekend omdat die dagen qua structuur afwijken van school.
Ik denk dat het inderdaad iets is wat bij autisme hoort.
Zoon weegt trouwens maar 21.5 kg maar is wel 1.30 m. Dus heel dun, past maat 98 van onderbroeken nog steeds
Ik zeg soms voor het gemak dat dat er ook bij hoort. Iemand ervaring mee?
Zoon kleed zichzelf aan, na enkele maanden met picto's gewerkt te hebben, omdat hij als beloning dan voor het ontbijt 10 minuten op de tablet mag.
Zoon hing heel erg aan mij, moest hem in de kleuterjaren echt van me aftrekken als ik hem achter liet op school, juf moest dan ook de deur dicht doen anders was hij weg. Hij huilde dan ook onbedaarlijk. Nu fietst hij voor mij uit naar school en hangt zelf zijn jas op, pakt zijn etenspullen uit de tas en is erg zelfstandig. Hij wordt over 2 weken 8 jaar. (Even afkloppen) hij heeft beduidend minder ongelukjes en het alarmsysteem voor plassen in de broek gebruikt hij nu enkel nog in het weekend omdat die dagen qua structuur afwijken van school.
Ik denk dat het inderdaad iets is wat bij autisme hoort.
Zoon weegt trouwens maar 21.5 kg maar is wel 1.30 m. Dus heel dun, past maat 98 van onderbroeken nog steeds
Ik zeg soms voor het gemak dat dat er ook bij hoort. Iemand ervaring mee?
dinsdag 24 januari 2017 16:32
Wat ontzettend vervelend zeg HVM, sterkte de komende tijd. Wel fijn dat zoon er goed om mee lijkt te gaan.
Beelddenken hier ook, weet ook tot in detail dingen te vertellen en heeft een geheugen als die van een olifant.
Sta soms echt met mijn oren te klapperen als hij dingen verteld van toen hij net 2 was.
Tegenwoordig is hij heel erg met Lego bezig. Bouwt ook boven zijn leeftijd, zit hele dagen te bouwen. Haast obsessief.
@Lisa, wat Floortje zegt werkt hier ook goed. Sinds de picto tandenpoetsen werd geïntroduceerd, was het gewoon duidelijk. Op het plaatje staat tanden poetsen, dus dat moeten we nu doen.
En mocht ik het een keer vergeten, helpt hij mij wel.herinneren
Heeft 1 van jullie ervaring met sensomotorische therapie? Of ergo therapie? Borstel therapie noemen ze het geloof ik ook wel eens?
Mini bouwt zo veel spanning op, ik zie het gewoon groeien. Maar hij kan.het niet kwijt. Ja, op zijn broertje...
Beelddenken hier ook, weet ook tot in detail dingen te vertellen en heeft een geheugen als die van een olifant.
Sta soms echt met mijn oren te klapperen als hij dingen verteld van toen hij net 2 was.
Tegenwoordig is hij heel erg met Lego bezig. Bouwt ook boven zijn leeftijd, zit hele dagen te bouwen. Haast obsessief.
@Lisa, wat Floortje zegt werkt hier ook goed. Sinds de picto tandenpoetsen werd geïntroduceerd, was het gewoon duidelijk. Op het plaatje staat tanden poetsen, dus dat moeten we nu doen.
En mocht ik het een keer vergeten, helpt hij mij wel.herinneren
Heeft 1 van jullie ervaring met sensomotorische therapie? Of ergo therapie? Borstel therapie noemen ze het geloof ik ook wel eens?
Mini bouwt zo veel spanning op, ik zie het gewoon groeien. Maar hij kan.het niet kwijt. Ja, op zijn broertje...
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 24 januari 2017 18:13
Ergotherapie zijn wij mee begonnen vanwege gevoeligheid voor prikkels. Dochter vond het altijd leuk om te gaan en wel wat nuttige tips gekregen. Ze heeft nu een wiebelkussen en ik ga ook nog een bijtketting aanschaffen. Borstelen vond ze fijn, maar ze vindt het nog fijner als ik haar op haar rug kriebel.
dinsdag 24 januari 2017 18:31
Wij waren laatst op een kids en techniekbeurs in Eindhoven en daar hadden ze een Squeeze drukvest. Zou goed werken bij o.a. kinderen met autisme om de spanning te verlichten en rustig te worden. Misschien kun je daar eens naar kijken? Niet goedkoop maar mss wel erkend door zorgverzekeraars bij diagnose?
Obsessies heeft kind hier ook gehad. Las laatst ergens dat een kind zich dan ergens in verliest en zich daarmee als het ware afschermt tegen alle prikkels buiten. Zie het inmiddels dus als iets positiefs en laat kind daar ook in gaan. Kennelijk is het dan even nodig.
Obsessies heeft kind hier ook gehad. Las laatst ergens dat een kind zich dan ergens in verliest en zich daarmee als het ware afschermt tegen alle prikkels buiten. Zie het inmiddels dus als iets positiefs en laat kind daar ook in gaan. Kennelijk is het dan even nodig.
dinsdag 24 januari 2017 20:13
dinsdag 24 januari 2017 21:37
Beelddenken hier ook, weet ook tot in detail dingen te vertellen en heeft een geheugen als die van een olifant.
Sta soms echt met mijn oren te klapperen als hij dingen verteld van toen hij net 2 was.
Dit heb ik ook altijd gehad en nog steeds. Klasgenoten noemden me wel eens "lopende agenda." Dingen tot in detail onthouden, ook onbenullige dingen. Tenminste, voor anderen dan. Een paar van mijn vele voorbeelden:
- Toen ik 3 was kwamen ik voor het eerst in een bibliotheek. Er hing daar een blauwe ballon aan het plafond. De keer daarop was hij paars en klein geworden. Dat vond ik heel bizar. Ik had ook een oppas in datzelfde dorp en als ik daar heen ging gingen we samen om snoepjes. Ik koos dan altijd rode lippen of dolfijntjes.
- Wat we op welk kinderfeestje aten en waar we heen gingen.
- Welke communiekleren mijn klasgenoten hadden. Ook waar ik geen foto's van heb.
- Keuzes. Nog weten wat ik niet gekozen had.
- Uitslagen van slagbalpartijtjes.
- Bij sommige dingen weet ik nog precies hoe ik me voelde.
Ik vind het best een leuke eigenschap. Dingen zo kunnen herinneren. Alleen jammer dat ik het vaak niet kan delen met anderen. Want meestal weet die ander het niet meer. Ik vraag me af hoe dat verschil komt.
Sta soms echt met mijn oren te klapperen als hij dingen verteld van toen hij net 2 was.
Dit heb ik ook altijd gehad en nog steeds. Klasgenoten noemden me wel eens "lopende agenda." Dingen tot in detail onthouden, ook onbenullige dingen. Tenminste, voor anderen dan. Een paar van mijn vele voorbeelden:
- Toen ik 3 was kwamen ik voor het eerst in een bibliotheek. Er hing daar een blauwe ballon aan het plafond. De keer daarop was hij paars en klein geworden. Dat vond ik heel bizar. Ik had ook een oppas in datzelfde dorp en als ik daar heen ging gingen we samen om snoepjes. Ik koos dan altijd rode lippen of dolfijntjes.
- Wat we op welk kinderfeestje aten en waar we heen gingen.
- Welke communiekleren mijn klasgenoten hadden. Ook waar ik geen foto's van heb.
- Keuzes. Nog weten wat ik niet gekozen had.
- Uitslagen van slagbalpartijtjes.
- Bij sommige dingen weet ik nog precies hoe ik me voelde.
Ik vind het best een leuke eigenschap. Dingen zo kunnen herinneren. Alleen jammer dat ik het vaak niet kan delen met anderen. Want meestal weet die ander het niet meer. Ik vraag me af hoe dat verschil komt.
woensdag 25 januari 2017 09:01
Wat je zegt hondenmand; het is heel bijzonder dat je alle details onthoudt maar tegelijkertijd heb je er geen biet aan. Niemand deelt die specifieke herinnering later.
Het verschil zit hem waarschijnlijk in de manier van opslaan in je hersenen. Je onthoudt anders omdat je ass hebt. Tenminste dat neem ik nu eigenlijk voor het gemak even aan.
Het verschil zit hem waarschijnlijk in de manier van opslaan in je hersenen. Je onthoudt anders omdat je ass hebt. Tenminste dat neem ik nu eigenlijk voor het gemak even aan.
