Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
maandag 23 januari 2017 16:48
quote:hondenmens schreef op 23 januari 2017 @ 16:24:
[...]
Dat heb ik ook. In het algemeen trouwens.
Aankomende Vrijdagavond ga ik op verzoek van een vriendin mee naar een café iets drinken. Ze heeft het al eerder gevraagd, maar toen kapte ik af. Ik houd niet van cafés. Te druk, rumoerig, harde muziek dure drankjes (ik drink geen alcohol maar toch). Ik zei dat ik als ik er al heen ga ik dat alleen overdag doe. Hooguit iets nuttigen en weer weg. Oke, het leek duidelijk. Maar laatst vroeg ze het weer. Ik zei dat ik er 's avonds niks aan vind en vroeg hoe lang ze dan meestal blijft. Dat hangt er vanaf hoe gezellig het is. "Gewoon nieuwe mensen leren kennen. Anders zit je steeds maar thuis. Vrienden kun je niet genoeg hebben. Het is in jouw dorp. Als het niks is ben je zo weer thuis."
Ik vind deze manier van mensen leren kennen gewoon niet leuk. En ik vind het thuis juist relaxt. Maar ik vind het lastig om nog duidelijker te zijn en nu heb ik me dus laten overhalen het toch te proberen. Desnoods ga ik na een uur al weg.Ja, dat ook. Ik houd er ook niet van om naar een café te gaan en daar nieuwe mensen te leren kennen. Dan zit ik echt liever thuis met een goed boek of een film/serie te kijken met man. Uit eten gaan met man vind ik wel heel leuk.
[...]
Dat heb ik ook. In het algemeen trouwens.
Aankomende Vrijdagavond ga ik op verzoek van een vriendin mee naar een café iets drinken. Ze heeft het al eerder gevraagd, maar toen kapte ik af. Ik houd niet van cafés. Te druk, rumoerig, harde muziek dure drankjes (ik drink geen alcohol maar toch). Ik zei dat ik als ik er al heen ga ik dat alleen overdag doe. Hooguit iets nuttigen en weer weg. Oke, het leek duidelijk. Maar laatst vroeg ze het weer. Ik zei dat ik er 's avonds niks aan vind en vroeg hoe lang ze dan meestal blijft. Dat hangt er vanaf hoe gezellig het is. "Gewoon nieuwe mensen leren kennen. Anders zit je steeds maar thuis. Vrienden kun je niet genoeg hebben. Het is in jouw dorp. Als het niks is ben je zo weer thuis."
Ik vind deze manier van mensen leren kennen gewoon niet leuk. En ik vind het thuis juist relaxt. Maar ik vind het lastig om nog duidelijker te zijn en nu heb ik me dus laten overhalen het toch te proberen. Desnoods ga ik na een uur al weg.Ja, dat ook. Ik houd er ook niet van om naar een café te gaan en daar nieuwe mensen te leren kennen. Dan zit ik echt liever thuis met een goed boek of een film/serie te kijken met man. Uit eten gaan met man vind ik wel heel leuk.
maandag 23 januari 2017 17:08
Blugh een café of kroeg is ook niks voor mij. Te rumoerig inderdaad. Ik ga liever ergens uiteten. Ik begrijp ook niet waarom de muziek zo hard moet staan, ik kan dan nooit iemand verstaan, dat is toch juist ongezellig als je niet kunt kletsen? Same als de discotheek.
Groepsreis 1 keer gedaan met een vriendin. Alle andere mensen waren 50 plussens haha en allemaal stelletjes. Ik weet niet of ik alleen in een groep zou gaan. Als het goed klikt met elkaar dan lijkt het me super leuk maar stel nou dat het niet klikt? Tja risico van het vak dan maar.
Groepsreis 1 keer gedaan met een vriendin. Alle andere mensen waren 50 plussens haha en allemaal stelletjes. Ik weet niet of ik alleen in een groep zou gaan. Als het goed klikt met elkaar dan lijkt het me super leuk maar stel nou dat het niet klikt? Tja risico van het vak dan maar.
maandag 23 januari 2017 17:14
quote:lisa198 schreef op 23 januari 2017 @ 17:08:
Blugh een café of kroeg is ook niks voor mij. Te rumoerig inderdaad. Ik ga liever ergens uiteten. Ik begrijp ook niet waarom de muziek zo hard moet staan, ik kan dan nooit iemand verstaan, dat is toch juist ongezellig als je niet kunt kletsen? Same als de discotheek.
Groepsreis 1 keer gedaan met een vriendin. Alle andere mensen waren 50 plussens haha en allemaal stelletjes. Ik weet niet of ik alleen in een groep zou gaan. Als het goed klikt met elkaar dan lijkt het me super leuk maar stel nou dat het niet klikt? Tja risico van het vak dan maar.Zo eens!
Blugh een café of kroeg is ook niks voor mij. Te rumoerig inderdaad. Ik ga liever ergens uiteten. Ik begrijp ook niet waarom de muziek zo hard moet staan, ik kan dan nooit iemand verstaan, dat is toch juist ongezellig als je niet kunt kletsen? Same als de discotheek.
Groepsreis 1 keer gedaan met een vriendin. Alle andere mensen waren 50 plussens haha en allemaal stelletjes. Ik weet niet of ik alleen in een groep zou gaan. Als het goed klikt met elkaar dan lijkt het me super leuk maar stel nou dat het niet klikt? Tja risico van het vak dan maar.Zo eens!
maandag 23 januari 2017 17:52
Wil wellicht ook een groepsreis gaan doen (voor singles tussen ca 35 en 55 jaar), samen met een vriend van mij.
We hebben echter allebei onze twijfels en zijn ook wat huiverig voor de situatie dat we in een groep terecht komen, waarmee geen klik oid is.
Anderzijds is het 'risico' met een regulere reis, dat we bij stellen en gezinnetjes terecht komen.
Niet dat ik daar wat tegen heb uiteraard, maar dit lijkt mij eigenlijk ook niet echt ideaal.
We hebben echter allebei onze twijfels en zijn ook wat huiverig voor de situatie dat we in een groep terecht komen, waarmee geen klik oid is.
Anderzijds is het 'risico' met een regulere reis, dat we bij stellen en gezinnetjes terecht komen.
Niet dat ik daar wat tegen heb uiteraard, maar dit lijkt mij eigenlijk ook niet echt ideaal.
maandag 23 januari 2017 19:25
Ik heb onlangs een ander huis gekocht en eigenlijk sinds die tijd last van een soort paniekaanvallen. Zou dat kunnen samenhangen met ASS? Ik zit er behoorlijk mee in mijn maag: onrust omdat mijn situatie verandert en erg emotioneel bij vlagen. Iemand ervaring met zulke 'episodes'? Hoe ben je daar doorheen gekomen?
maandag 23 januari 2017 19:51
Een singlereis vind ik te specifiek. Ik moet dat ook combineren met de vakantiebestemming. Ik kan eens kijken hoeveel moeite het mij kost om - zeg maar - een reis naar China te boeken voor mensen in het autismespectrum. Of een reis naar de VS voor singles (niet voor gehuwden en mensen met een relatie). Ik heb tot nog toe alleen de gewenste vakantiebestemming als criterium gesteld. Ik ben geneigd om andere dingen op de koop toe te nemen.
Ik ken wel mensen met autisme die een reis boeken voor mensen met een beperking (welke die beperking dan ook is, niet alleen autisme, maar ook een fysieke (dwarslaesie of een andersoortige verlamming) of een zintuiglijke beperking als bijvoorbeeld doofheid). Er gaan voor ondersteuning extra begeleiding mee.
De mensen die ik nu in een reisgezelschap tegenkom, hebben ofwel geen beperking of een zeer lichte beperking.
Ik ken wel mensen met autisme die een reis boeken voor mensen met een beperking (welke die beperking dan ook is, niet alleen autisme, maar ook een fysieke (dwarslaesie of een andersoortige verlamming) of een zintuiglijke beperking als bijvoorbeeld doofheid). Er gaan voor ondersteuning extra begeleiding mee.
De mensen die ik nu in een reisgezelschap tegenkom, hebben ofwel geen beperking of een zeer lichte beperking.
World of Warcraft: Legion
maandag 23 januari 2017 21:24
Ergens iets gaan drinken vind ik best leuk, maar inderdaad als er harde muziek is... dan versta ik de persoon waarmee ik ben niet meer. Ik kan sowieso heel moeilijk filteren, en in een café met luide muziek is het helemaal niet te doen.
In de periode dat ik een relatie had kwam ik regelmatig in cafés, als het er rustig was (zowel qua hoeveelheid aanwezigen als het volume van de muziek) dan kon ik daar best een goede middag of avond hebben.
Sinds het over is kom ik er niet meer. Brengt teveel slechte herinneringen mee (ex was/is alcoholist), en van nature ben ik geen drinker.
In de periode dat ik een relatie had kwam ik regelmatig in cafés, als het er rustig was (zowel qua hoeveelheid aanwezigen als het volume van de muziek) dan kon ik daar best een goede middag of avond hebben.
Sinds het over is kom ik er niet meer. Brengt teveel slechte herinneringen mee (ex was/is alcoholist), en van nature ben ik geen drinker.
maandag 23 januari 2017 22:04
maandag 23 januari 2017 22:25
Ik krijg ook liever niets want dan voel ik me ongemakkelijk (dat ik verwachtingen gewekt worden die ik niet waar kan maken ofzo). Ik geef echter wel graag dingen aan anderen (maar of dat onbewust voort komt uit mijn verlangen geaccepteerd te worden/aardig gevonden te worden durf ik niet te zeggen).
Verder koop ik het zelf wel als ik iets wil hebben.
Verder koop ik het zelf wel als ik iets wil hebben.
maandag 23 januari 2017 23:44
Heb momenteel een wat lastige situatie met een bandlid en tevens vriend.
Merk dat ik het vrij moeilijk vind om hoogte van hem te krijgen en het is vrij lastig om iets met hem af te gaan spreken.
Telkens als ik dit voorstel, houd hij dit steeds weer op de ene of andere manier af.
Dit gaat nu al meer dan een half jaar zo en bij mij is vorige week de bom gebarsten.
Momenteel communiceren we eigenlijk vrij weinig.
Wil hem wel bellen, maar zie hier erg tegenop.
Vind sommige vriendschappen toch wel erg lastig en conflicten kunnen hierin al helemaal pijnlijk zijn.
Het blijft zeer complex.
Vooral als de communicatie niet optimaal is en je een gevoel van vertrouwen mist.
Sommige vriendschappen kunnen volledig scheef groeien.
En van sommige personen vraag je je af, of je er wel mee op de juiste golflengte zit.
Je kunt op de meest rare momenten ineens uit elkaar groeien en van elkaar vervreemden.
Dit heb ik altijd zeer frustrerend gevonden en het geeft me een machteloos gevoel.
Merk dat ik het vrij moeilijk vind om hoogte van hem te krijgen en het is vrij lastig om iets met hem af te gaan spreken.
Telkens als ik dit voorstel, houd hij dit steeds weer op de ene of andere manier af.
Dit gaat nu al meer dan een half jaar zo en bij mij is vorige week de bom gebarsten.
Momenteel communiceren we eigenlijk vrij weinig.
Wil hem wel bellen, maar zie hier erg tegenop.
Vind sommige vriendschappen toch wel erg lastig en conflicten kunnen hierin al helemaal pijnlijk zijn.
Het blijft zeer complex.
Vooral als de communicatie niet optimaal is en je een gevoel van vertrouwen mist.
Sommige vriendschappen kunnen volledig scheef groeien.
En van sommige personen vraag je je af, of je er wel mee op de juiste golflengte zit.
Je kunt op de meest rare momenten ineens uit elkaar groeien en van elkaar vervreemden.
Dit heb ik altijd zeer frustrerend gevonden en het geeft me een machteloos gevoel.
vrijdag 27 januari 2017 18:17
Iemand gister nog naar het is hier autistisch gekeken? Dat 'spel' wat hij op de computer moest doen, nouja doen, uitleggen wat er gebeurde. In gedachte had ik dezelfde gedachte als hem. En dan die onderzoekster 'ja ben er ook niet zo goed in' haha.
Wat ik herkende was het moment waarop zijn dochter thuis kwam en der eigen ding ging doen. Dat werd hem teveel wat ik ontzettend herkende.
Wat ik herkende was het moment waarop zijn dochter thuis kwam en der eigen ding ging doen. Dat werd hem teveel wat ik ontzettend herkende.
vrijdag 27 januari 2017 19:18
Yep, gisteren ook gekeken. Vond CC wel grappig met haar keuzes moeten maken en dus het huishouden maar laten vallen. Die keus heb ik ook een aantal jaar geleden gemaakt En de moeite met intimiteit herken ik ook.
Van het laatste item werd ik wel somber. Weet niet precies waarom. Misschien omdat het me het gevoel geeft dat je er niet mag zijn, dat je 'defect' bent en 'gerepareerd' moet worden. Kortom, dat je je niet aan moet stellen ofzo... Ik heb me bijna m'n hele leven al 'defect' gevoeld. Begin nu heel langzaam aan aan het idee te wennen dat ik niet defect ben, alleen anders en dat ik daar mijn weg in moet zien te vinden. Dan vind ik het pijnlijk te horen dat je 'genezen' kan worden terwijl ik dat net aan het loslaten ben (en er ook niet in geloof).
Van het laatste item werd ik wel somber. Weet niet precies waarom. Misschien omdat het me het gevoel geeft dat je er niet mag zijn, dat je 'defect' bent en 'gerepareerd' moet worden. Kortom, dat je je niet aan moet stellen ofzo... Ik heb me bijna m'n hele leven al 'defect' gevoeld. Begin nu heel langzaam aan aan het idee te wennen dat ik niet defect ben, alleen anders en dat ik daar mijn weg in moet zien te vinden. Dan vind ik het pijnlijk te horen dat je 'genezen' kan worden terwijl ik dat net aan het loslaten ben (en er ook niet in geloof).
maandag 30 januari 2017 14:10
quote:Lea32 schreef op 23 januari 2017 @ 19:25:
Ik heb onlangs een ander huis gekocht en eigenlijk sinds die tijd last van een soort paniekaanvallen. Zou dat kunnen samenhangen met ASS? Ik zit er behoorlijk mee in mijn maag: onrust omdat mijn situatie verandert en erg emotioneel bij vlagen. Iemand ervaring met zulke 'episodes'? Hoe ben je daar doorheen gekomen?Paniekaanvallen (nog) niet maar wel retenerveus bij vlagen. Nu zelfs om naar mijn werk te gaan. Ben ook warrig, heb absenses (dat ik een soort van in gedachten geraak en dan net meer luister naar iemand die tegen me praat). Ik heb lieve vrienden en ouders die ik om hulp kan vragen bij praktische dingetjes. Heel fijn, want heb soms gewoon aanmoediging nodig om te doen wat ik wil doen, of moet doen
Ik heb onlangs een ander huis gekocht en eigenlijk sinds die tijd last van een soort paniekaanvallen. Zou dat kunnen samenhangen met ASS? Ik zit er behoorlijk mee in mijn maag: onrust omdat mijn situatie verandert en erg emotioneel bij vlagen. Iemand ervaring met zulke 'episodes'? Hoe ben je daar doorheen gekomen?Paniekaanvallen (nog) niet maar wel retenerveus bij vlagen. Nu zelfs om naar mijn werk te gaan. Ben ook warrig, heb absenses (dat ik een soort van in gedachten geraak en dan net meer luister naar iemand die tegen me praat). Ik heb lieve vrienden en ouders die ik om hulp kan vragen bij praktische dingetjes. Heel fijn, want heb soms gewoon aanmoediging nodig om te doen wat ik wil doen, of moet doen
woensdag 1 februari 2017 09:37
Ik schijn ook autistische trekken (gepaard met ADD) te hebben. Binnenkort krijg ik verschillende diagnostische testen om het zeker te weten.
En dat als jonge 30+ er Geen enkele arts / leraar heeft ooit wat achter mijn 'gedrag' gezocht, maar de praktijk-ondersteunster had het na 3 sessies van een half uur al door en heeft me doorverwezen naar de GGZ.
En dat als jonge 30+ er Geen enkele arts / leraar heeft ooit wat achter mijn 'gedrag' gezocht, maar de praktijk-ondersteunster had het na 3 sessies van een half uur al door en heeft me doorverwezen naar de GGZ.
woensdag 1 februari 2017 16:44
woensdag 1 februari 2017 17:50
Ik zit nog steeds af en toe in twijfel als het gaat over het verkrijgen van een officiële diagnose. Heeft dat nu nog een meerwaarde, vraag ik me dan af? Of gaat het juist tegen me werken als ik ooit op zoek moet naar nieuw werk of iets? Geen idee hoe dat in zijn werk gaat, als je officieel je diagnose hebt. Dat moet je dan zeker vermelden als je solliciteert? Of ze weten het al van je? Ik roep maar wat. Allemaal vragen die er dan boven komen drijven als ik erover denk om nog eens ermee naar de huisarts te gaan.
Aan de ene kant lijkt het me een soort van prettig om het zwart op wit te hebben, maar aan de andere kant... nu ja, wat ik hierboven beschrijf.
Ik heb ook niet direct het gevoel dat ik de officiële diagnose nodig heb om verder te komen. Ik heb, denk ik, genoeg geleerd en afgekeken om mezelf in de meeste situaties te kunnen redden. Maar toch denk ik er soms nog wel eens over na.
Aan de ene kant lijkt het me een soort van prettig om het zwart op wit te hebben, maar aan de andere kant... nu ja, wat ik hierboven beschrijf.
Ik heb ook niet direct het gevoel dat ik de officiële diagnose nodig heb om verder te komen. Ik heb, denk ik, genoeg geleerd en afgekeken om mezelf in de meeste situaties te kunnen redden. Maar toch denk ik er soms nog wel eens over na.
woensdag 1 februari 2017 17:59
Ik denk dat een officiële diagnose handig is als je hulp nodig hebt en dat met een officieel labeltje gerichter kunt krijgen. Een werkgever hoeft niet op te hoogte te zijn van je gezondheid, het is aan jou om dat wel of niet te vertellen.
Sommige vinden het wel fijn om zich te laten testen zodat het voor hen 100% duidelijk is dat ze autisme hebben (en zo hun klachten/problemen daaraan kunnen linken).
Sommige vinden het wel fijn om zich te laten testen zodat het voor hen 100% duidelijk is dat ze autisme hebben (en zo hun klachten/problemen daaraan kunnen linken).
zaterdag 4 februari 2017 19:11
Hele stomme en onnozele vraag misschien maarre... hoe kom je aan een diagnose? Is dat te beginnen bij een huisarts?
Al zo'n 20 jaar het vermoeden maar nooit de behoefte gehad om het 'echt' te maken. Nu ik ouder wordt merk ik dat ik meer moeite krijg met mezelf telkens die schop onder mijn kont te geven. Ik vind het steeds lastiger om altijd maar schuldgevoelens te hebben omdat ik niet zo sociaal kan zijn als anderen. Ik kan niet babbelen over niks, ik kan niet spontaan hardop lachen. Jeetje, ik kan überhaupt niks spontaan.
Ik loop in het dagelijks leven tegen steeds meer belemmeringen aan. Een diagnose helpt me wellicht mezelf meer te begrijpen. Of hebben jullie die ervaring niet? Twijfel heb ik eigenlijk niet.
Alle zelftesten raken volledig overstuur als ik ze invul maar ik weet niet of ik daar waarde aan kan hechten. Is dat enigszins een indicatie?
Ik ben op het moment zo in de war en dat herken ik niet van mijzelf! Ben altijd nuchter en rationeel....
Al zo'n 20 jaar het vermoeden maar nooit de behoefte gehad om het 'echt' te maken. Nu ik ouder wordt merk ik dat ik meer moeite krijg met mezelf telkens die schop onder mijn kont te geven. Ik vind het steeds lastiger om altijd maar schuldgevoelens te hebben omdat ik niet zo sociaal kan zijn als anderen. Ik kan niet babbelen over niks, ik kan niet spontaan hardop lachen. Jeetje, ik kan überhaupt niks spontaan.
Ik loop in het dagelijks leven tegen steeds meer belemmeringen aan. Een diagnose helpt me wellicht mezelf meer te begrijpen. Of hebben jullie die ervaring niet? Twijfel heb ik eigenlijk niet.
Alle zelftesten raken volledig overstuur als ik ze invul maar ik weet niet of ik daar waarde aan kan hechten. Is dat enigszins een indicatie?
Ik ben op het moment zo in de war en dat herken ik niet van mijzelf! Ben altijd nuchter en rationeel....
zaterdag 4 februari 2017 20:09
@appagante Domme vragen bestaan niet!
Je begint inderdaad bij de huisarts, die kan je doorverwijzen naar een gespecialiseerde psycholoog die vervolgens de diagnose kan stellen. Het onderzoek bestaat doorgaans uit een aantal gesprekken, een anamnese onderzoek (=voorgeschiedenis) en een intelligentietest. Het is dus wel een behoorlijk uitgebreid onderzoek, zo'n diagnose stel je niet zomaar even. Maar je kunt er inderdaad heel veel aan hebben, het kan je helpen om jezelf beter te begrijpen en dat alleen al kan een grote last zijn die van je afvalt. Ik kan het je dus zeker aanraden.
P.S. Check wel even goed of je zorgverzekering het volledig vergoedt want het is niet goedkoop!
Je begint inderdaad bij de huisarts, die kan je doorverwijzen naar een gespecialiseerde psycholoog die vervolgens de diagnose kan stellen. Het onderzoek bestaat doorgaans uit een aantal gesprekken, een anamnese onderzoek (=voorgeschiedenis) en een intelligentietest. Het is dus wel een behoorlijk uitgebreid onderzoek, zo'n diagnose stel je niet zomaar even. Maar je kunt er inderdaad heel veel aan hebben, het kan je helpen om jezelf beter te begrijpen en dat alleen al kan een grote last zijn die van je afvalt. Ik kan het je dus zeker aanraden.
P.S. Check wel even goed of je zorgverzekering het volledig vergoedt want het is niet goedkoop!
