Kinderen
alle pijlers
Op welke straf ben jij echt niet trots?
dinsdag 24 januari 2017 18:26
quote:poldervrouw schreef op 24 januari 2017 @ 17:59:
[...]
nee.. opgeruimd.. ik wil niet dat schoon goed rondslingert.. kleine moeite om het even in je kast te leggen..Maar je hebt jezelf er toch alleen maar mee als je een week niet wast? Kun je daarna die hele berg gaan wegwerken. En verder vind het ook een beetje gezeur. Ik doe thuis de was en leg de was van man opgevouwen in een wasmand zodat hij het kan opruimen. Ik erger me er echt niet aan als dat een paar dagen niet gebeurt hoor.
[...]
nee.. opgeruimd.. ik wil niet dat schoon goed rondslingert.. kleine moeite om het even in je kast te leggen..Maar je hebt jezelf er toch alleen maar mee als je een week niet wast? Kun je daarna die hele berg gaan wegwerken. En verder vind het ook een beetje gezeur. Ik doe thuis de was en leg de was van man opgevouwen in een wasmand zodat hij het kan opruimen. Ik erger me er echt niet aan als dat een paar dagen niet gebeurt hoor.
dinsdag 24 januari 2017 18:32
quote:Heksehazel schreef op 24 januari 2017 @ 17:22:
[...]
Eén is ook prima te doen in die zin. Vroeger gaf ze de kat de schuld. Gek genoeg werkte dat nooit.
Ik gaf vroeger (voordat mijn broertje en zusje geboren waren) altijd de hond de schuld. Geloofde ze niet, tot de hond echt een keer het speelgoed had gesloopt waar ze bij stonden
[...]
Eén is ook prima te doen in die zin. Vroeger gaf ze de kat de schuld. Gek genoeg werkte dat nooit.
Ik gaf vroeger (voordat mijn broertje en zusje geboren waren) altijd de hond de schuld. Geloofde ze niet, tot de hond echt een keer het speelgoed had gesloopt waar ze bij stonden
dinsdag 24 januari 2017 18:37
quote:Phaedra_ schreef op 24 januari 2017 @ 18:27:
Ik leg het zelf even in de kast. Wat voor moeite is het nou om het op een kastplank te leggen ipv het bureau oid?
Dit. Wat kunnen mensen het zichzelf (en daarmee hun omgeving) soms toch moeilijk maken
On topic; ik straf nauwelijks, nooit gedaan (puber van 15 hier). Over bijna alles valt te praten, zeker op deze leeftijd.
Ik vind het wel eens vervelend als ik in een onredelijke/chagrijnige/snauwerige bui ben die vervolgens de sfeer beïnvloedt. Dan moeten we soms echt opnieuw beginnen met een gesprek omdat we anders die negatieve spiraal niet meer uitkomen.
Maar dat vind ik ook vervelend voor mijn vriend als dat gebeurt (niet zo vaak hoor )dus past hier eigenlijk niet.
Ik leg het zelf even in de kast. Wat voor moeite is het nou om het op een kastplank te leggen ipv het bureau oid?
Dit. Wat kunnen mensen het zichzelf (en daarmee hun omgeving) soms toch moeilijk maken
On topic; ik straf nauwelijks, nooit gedaan (puber van 15 hier). Over bijna alles valt te praten, zeker op deze leeftijd.
Ik vind het wel eens vervelend als ik in een onredelijke/chagrijnige/snauwerige bui ben die vervolgens de sfeer beïnvloedt. Dan moeten we soms echt opnieuw beginnen met een gesprek omdat we anders die negatieve spiraal niet meer uitkomen.
Maar dat vind ik ook vervelend voor mijn vriend als dat gebeurt (niet zo vaak hoor )dus past hier eigenlijk niet.
Nothing happens for a reason
dinsdag 24 januari 2017 18:42
quote:Boeeff schreef op 24 januari 2017 @ 18:36:
As we speak.. ik dacht dat zoon wel rustiger was geworden na vanmorgen. Kom net aan bij mijn moeder die hem van school was gaan halen. Hij heeft daar de boel op stelten gezet. Schreeuwen, blokken gooien, zus en nicht pijn doen, de zetel van zijn plaats schoppen/duwen, mijn mama en nichtje uitschelden voor strontmensen, zeggen dat hij papa naar ze toe sturen om ze in elkaar te slaan en dat alles omdat hij de sticker die op mijn nichtje haar gsm plakte moest teruggeven, want die had ze van een vriendin gekregen.
Mijn God, wat voelde ik me slecht. Ik ben in eerste instantie heel boos geworden (hij zat onder de tafel en begon opnieuw te schreeuwen en schelden). Vooral heel kortaf en met verheven stem 'geroepen' tot we in de auto zaten. Toen besefte ik dat volgende consequentie al erg genoeg is voor hem: Mijn moeder wil hem niet meer gaan halen omdat dit al een paar keer voorgevallen is. Ik had met zoon de afspraak gemaakt dat hij zich beter zou gedragen of dat hij anders niet meer naar haar kon gaan maar gewoon naar de buitenschoolse opvang. Dit is nu dus gebeurd en hij is er kapot van. Iets met gat branden en blaren?
Hij gaat vandaag wat vroeger op bed om tot rust te komen (wat trouwens ook eerst ontvangen werd met 'Niet eerlijk, dat is stom! ik ga bij papa wonen!'), maar ik heb wel rustig met hem gepraat net. Ik voel me boos, teleurgesteld en verdrietig in zijn plaats tegelijk nu. Hoorde toch een beetje in dit topic
Jouw kind is kleuter? En je verwacht dat hij de gevolgen kan overzien van vervelend dan dus maar de bso (sowieso dom, want dat is nu een strafplek)
Als je kind zich veelvuldig zo onhandelbaar gedraagt is het mss verstandig om eens iemand mee te laten kijken.
Het klinkt niet als normaal kleutergedrag.
As we speak.. ik dacht dat zoon wel rustiger was geworden na vanmorgen. Kom net aan bij mijn moeder die hem van school was gaan halen. Hij heeft daar de boel op stelten gezet. Schreeuwen, blokken gooien, zus en nicht pijn doen, de zetel van zijn plaats schoppen/duwen, mijn mama en nichtje uitschelden voor strontmensen, zeggen dat hij papa naar ze toe sturen om ze in elkaar te slaan en dat alles omdat hij de sticker die op mijn nichtje haar gsm plakte moest teruggeven, want die had ze van een vriendin gekregen.
Mijn God, wat voelde ik me slecht. Ik ben in eerste instantie heel boos geworden (hij zat onder de tafel en begon opnieuw te schreeuwen en schelden). Vooral heel kortaf en met verheven stem 'geroepen' tot we in de auto zaten. Toen besefte ik dat volgende consequentie al erg genoeg is voor hem: Mijn moeder wil hem niet meer gaan halen omdat dit al een paar keer voorgevallen is. Ik had met zoon de afspraak gemaakt dat hij zich beter zou gedragen of dat hij anders niet meer naar haar kon gaan maar gewoon naar de buitenschoolse opvang. Dit is nu dus gebeurd en hij is er kapot van. Iets met gat branden en blaren?
Hij gaat vandaag wat vroeger op bed om tot rust te komen (wat trouwens ook eerst ontvangen werd met 'Niet eerlijk, dat is stom! ik ga bij papa wonen!'), maar ik heb wel rustig met hem gepraat net. Ik voel me boos, teleurgesteld en verdrietig in zijn plaats tegelijk nu. Hoorde toch een beetje in dit topic
Jouw kind is kleuter? En je verwacht dat hij de gevolgen kan overzien van vervelend dan dus maar de bso (sowieso dom, want dat is nu een strafplek)
Als je kind zich veelvuldig zo onhandelbaar gedraagt is het mss verstandig om eens iemand mee te laten kijken.
Het klinkt niet als normaal kleutergedrag.
dinsdag 24 januari 2017 18:45
quote:Boeeff schreef op 24 januari 2017 @ 18:36:
As we speak.. ik dacht dat zoon wel rustiger was geworden na vanmorgen. Kom net aan bij mijn moeder die hem van school was gaan halen. Hij heeft daar de boel op stelten gezet. Schreeuwen, blokken gooien, zus en nicht pijn doen, de zetel van zijn plaats schoppen/duwen, mijn mama en nichtje uitschelden voor strontmensen, zeggen dat hij papa naar ze toe sturen om ze in elkaar te slaan en dat alles omdat hij de sticker die op mijn nichtje haar gsm plakte moest teruggeven, want die had ze van een vriendin gekregen.
Mijn God, wat voelde ik me slecht. Ik ben in eerste instantie heel boos geworden (hij zat onder de tafel en begon opnieuw te schreeuwen en schelden). Vooral heel kortaf en met verheven stem 'geroepen' tot we in de auto zaten. Toen besefte ik dat volgende consequentie al erg genoeg is voor hem: Mijn moeder wil hem niet meer gaan halen omdat dit al een paar keer voorgevallen is. Ik had met zoon de afspraak gemaakt dat hij zich beter zou gedragen of dat hij anders niet meer naar haar kon gaan maar gewoon naar de buitenschoolse opvang. Dit is nu dus gebeurd en hij is er kapot van. Iets met gat branden en blaren?
Hij gaat vandaag wat vroeger op bed om tot rust te komen (wat trouwens ook eerst ontvangen werd met 'Niet eerlijk, dat is stom! ik ga bij papa wonen!'), maar ik heb wel rustig met hem gepraat net. Ik voel me boos, teleurgesteld en verdrietig in zijn plaats tegelijk nu. Hoorde toch een beetje in dit topic En dan gaat je dochter wel naar oma, maar zoon niet omdat hij niet lief is?!
As we speak.. ik dacht dat zoon wel rustiger was geworden na vanmorgen. Kom net aan bij mijn moeder die hem van school was gaan halen. Hij heeft daar de boel op stelten gezet. Schreeuwen, blokken gooien, zus en nicht pijn doen, de zetel van zijn plaats schoppen/duwen, mijn mama en nichtje uitschelden voor strontmensen, zeggen dat hij papa naar ze toe sturen om ze in elkaar te slaan en dat alles omdat hij de sticker die op mijn nichtje haar gsm plakte moest teruggeven, want die had ze van een vriendin gekregen.
Mijn God, wat voelde ik me slecht. Ik ben in eerste instantie heel boos geworden (hij zat onder de tafel en begon opnieuw te schreeuwen en schelden). Vooral heel kortaf en met verheven stem 'geroepen' tot we in de auto zaten. Toen besefte ik dat volgende consequentie al erg genoeg is voor hem: Mijn moeder wil hem niet meer gaan halen omdat dit al een paar keer voorgevallen is. Ik had met zoon de afspraak gemaakt dat hij zich beter zou gedragen of dat hij anders niet meer naar haar kon gaan maar gewoon naar de buitenschoolse opvang. Dit is nu dus gebeurd en hij is er kapot van. Iets met gat branden en blaren?
Hij gaat vandaag wat vroeger op bed om tot rust te komen (wat trouwens ook eerst ontvangen werd met 'Niet eerlijk, dat is stom! ik ga bij papa wonen!'), maar ik heb wel rustig met hem gepraat net. Ik voel me boos, teleurgesteld en verdrietig in zijn plaats tegelijk nu. Hoorde toch een beetje in dit topic En dan gaat je dochter wel naar oma, maar zoon niet omdat hij niet lief is?!
dinsdag 24 januari 2017 18:48
Het valt me op dat er bij dit soort topics veel van die ontzettend niet erge acties worden 'opgebiecht'. Is het serieus een vreselijk iets dat je je kind een tik geeft als ze haar tanden in je been zet? Serieus, je bent ook mens. In mijn omgeving, incl ikzelf zouden we de genoemde dingen echt niet te moeite van het melden waard vinden. ik vraag me echt af hoe dat komt. (Ik ben ontspoort, mensen gebruiken dit opbiechten van eigen 'fouten' om aan te geven hoe góed ze zijn, of dames leggen de lat erg hoog, of sommige moeders zijn normaal gesproken zo beheerst dat de genoemde dingen echt schokkend zijn etc). Als het idee heerst ze zich moeten schamen voor de genoemde dingen....pfff
dinsdag 24 januari 2017 18:48
quote:SallySpectra schreef op 24 januari 2017 @ 18:45:
[...]
En dan gaat je dochter wel naar oma, maar zoon niet omdat hij niet lief is?! dochter gaat naar de onthaalmoeder en wordt enkel vroeger daar opgehaald op de dagen dat zoon ook naar oma gaat.
[...]
En dan gaat je dochter wel naar oma, maar zoon niet omdat hij niet lief is?! dochter gaat naar de onthaalmoeder en wordt enkel vroeger daar opgehaald op de dagen dat zoon ook naar oma gaat.
Life is though, but it's thougher when you're stupid
dinsdag 24 januari 2017 18:49
Och het jochie toch... Ik denk ook dat hij die consequentie echt niet begrijpt, dat is veel te abstract voor een klein jongetje. Hij zit in een moeilijke situatie, begrijp ik, met gescheiden ouders die misschien niet heel goed samen door een deur kunnen, gezien de papa die in zijn belevingswereld ingezet kan worden voor het in elkaar slaan van de ex-familie?
Leven in een omgeving met weinig harmonie zorgt voor heel veel stress bij kleine kinderen, vooral als dat in de basis van hun gezin zit. In plaats van straffen en boos zijn, zou ik een tijdje stoppen met boos zijn. Je zoon heeft begrip nodig, denk ik, voor het feit dat hij in twee gespleten werelden zit. Gun hem begrip en liefde en rust. Als hij boos is, knuffel hem dan. En sterkte
Leven in een omgeving met weinig harmonie zorgt voor heel veel stress bij kleine kinderen, vooral als dat in de basis van hun gezin zit. In plaats van straffen en boos zijn, zou ik een tijdje stoppen met boos zijn. Je zoon heeft begrip nodig, denk ik, voor het feit dat hij in twee gespleten werelden zit. Gun hem begrip en liefde en rust. Als hij boos is, knuffel hem dan. En sterkte
dinsdag 24 januari 2017 18:56
quote:Pantax schreef op 24 januari 2017 @ 18:49:
Och het jochie toch... Ik denk ook dat hij die consequentie echt niet begrijpt, dat is veel te abstract voor een klein jongetje. Hij zit in een moeilijke situatie, begrijp ik, met gescheiden ouders die misschien niet heel goed samen door een deur kunnen, gezien de papa die in zijn belevingswereld ingezet kan worden voor het in elkaar slaan van de ex-familie?
Leven in een omgeving met weinig harmonie zorgt voor heel veel stress bij kleine kinderen, vooral als dat in de basis van hun gezin zit. In plaats van straffen en boos zijn, zou ik een tijdje stoppen met boos zijn. Je zoon heeft begrip nodig, denk ik, voor het feit dat hij in twee gespleten werelden zit. Gun hem begrip en liefde en rust. Als hij boos is, knuffel hem dan. En sterkte Klopt. En dat probeer ik zoveel mogelijk. ik heb net ook geknuffeld met hem en met handen en voeten proberen duidelijk maken waarom deze consequentie er gekomen is. Ik probeer zo weinig mogelijk boos te worden, maar dat lukt helaas niet altijd.
Och het jochie toch... Ik denk ook dat hij die consequentie echt niet begrijpt, dat is veel te abstract voor een klein jongetje. Hij zit in een moeilijke situatie, begrijp ik, met gescheiden ouders die misschien niet heel goed samen door een deur kunnen, gezien de papa die in zijn belevingswereld ingezet kan worden voor het in elkaar slaan van de ex-familie?
Leven in een omgeving met weinig harmonie zorgt voor heel veel stress bij kleine kinderen, vooral als dat in de basis van hun gezin zit. In plaats van straffen en boos zijn, zou ik een tijdje stoppen met boos zijn. Je zoon heeft begrip nodig, denk ik, voor het feit dat hij in twee gespleten werelden zit. Gun hem begrip en liefde en rust. Als hij boos is, knuffel hem dan. En sterkte Klopt. En dat probeer ik zoveel mogelijk. ik heb net ook geknuffeld met hem en met handen en voeten proberen duidelijk maken waarom deze consequentie er gekomen is. Ik probeer zo weinig mogelijk boos te worden, maar dat lukt helaas niet altijd.
Life is though, but it's thougher when you're stupid
dinsdag 24 januari 2017 18:57
Ik heb , toen mijn zoon nog klein was weleens gedreigd met sinterklaas. Erg hè?
Moe, hele dag gewerkt en dan een kereltje van 4 die alles wil wat jij niet wil. Het eten moest gekookt, de afwasmachine moest worden uitgeruimd en een hond die op springen stond.
Toen heb ik behoorlijk dreigend gezegd: pas op hoor, sinterklaas ziet alles.
Daar werd hij wel rustig van.
Ik weet het nog steeds, heb er nog steeds spijt van.
Moe, hele dag gewerkt en dan een kereltje van 4 die alles wil wat jij niet wil. Het eten moest gekookt, de afwasmachine moest worden uitgeruimd en een hond die op springen stond.
Toen heb ik behoorlijk dreigend gezegd: pas op hoor, sinterklaas ziet alles.
Daar werd hij wel rustig van.
Ik weet het nog steeds, heb er nog steeds spijt van.
dinsdag 24 januari 2017 19:01
Het zal voor jou ook niet makkelijk zijn, gescheiden, twee kleine kinderen... Je zult wel veel alleen moeten doen nu en dat is zwaar. Is het mogelijk om ergens wat lucht te creeren? Zodat je tijd hebt om te rouwen om het eind van je relatie en even kunt bijkomen van de hectische tijden? Als je je beter voelt is het veel makkelijker om minder boos te zijn. Sterkte meid, het lijken me heftige tijden
dinsdag 24 januari 2017 19:02
Schreeuwen met stip op 1. Heb ik altijd spijt van. Zeg ik wel tegen de kinderen.
Of een straf opleggen die ik helemaal niet of gedeeltelijk maar kan waarmaken... bijvoorbeeld als je nu niet ophoudt dan loop je maar naar huis terwijl we in de auto zitten
En soms hoor ik mijn moeder praten als ik zelf praat. Mijn moeder kon vroeger best hard tegen ons zijn; niet aanstellen of huilen. Ik vind het (ook) rete irritant als er gehuild wordt om iets kleins (in mijn ogen) en ik vind het moeilijk om dan empatisch te reageren... ik ben me er bewust van, maar ik vind het ontzettend moeilijk om dat te veranderen...
Pfffff nu klink ik echt als een vreselijke moeder... gelukkig wordt er ook nog genoeg gelachen en gekletst bij ons thuis.
Of een straf opleggen die ik helemaal niet of gedeeltelijk maar kan waarmaken... bijvoorbeeld als je nu niet ophoudt dan loop je maar naar huis terwijl we in de auto zitten
En soms hoor ik mijn moeder praten als ik zelf praat. Mijn moeder kon vroeger best hard tegen ons zijn; niet aanstellen of huilen. Ik vind het (ook) rete irritant als er gehuild wordt om iets kleins (in mijn ogen) en ik vind het moeilijk om dan empatisch te reageren... ik ben me er bewust van, maar ik vind het ontzettend moeilijk om dat te veranderen...
Pfffff nu klink ik echt als een vreselijke moeder... gelukkig wordt er ook nog genoeg gelachen en gekletst bij ons thuis.
dinsdag 24 januari 2017 19:09
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.
Vind je me niks? Bell 0800-kiss-my-ass
dinsdag 24 januari 2017 19:12
quote:Tulisa schreef op 24 januari 2017 @ 19:09:
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Mishandeling is niet normaal hoor. Misschien in jouw omgeving wel, maar het is gewoon strafbaar. En terecht.
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Mishandeling is niet normaal hoor. Misschien in jouw omgeving wel, maar het is gewoon strafbaar. En terecht.
dinsdag 24 januari 2017 19:12
dinsdag 24 januari 2017 19:12
quote:Tulisa schreef op 24 januari 2017 @ 19:09:
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Dat bedoel ik dus. Een paar reacties uitgezonderd dan.
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Dat bedoel ik dus. Een paar reacties uitgezonderd dan.
dinsdag 24 januari 2017 19:13
quote:Tulisa schreef op 24 januari 2017 @ 19:09:
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Neuh, ik schiet ook wel eens uit mijn slof, maar ik duw mijn kind niet van de trap en sla en scheld ook niet idd.
Met alle respect maar volgens mij reageren hier vooral van die "semi-perfecte" moeders. Er zijn echt wel veel ouders die hun kinderen geregeld een tikje geven. Die reageren waarschijnlijk niet omdat ze anders een hoop gezeur over zich heen krijgen en hoe erg dit voor het kind is, trauma, aangifte, jeugdzorg etc.Neuh, ik schiet ook wel eens uit mijn slof, maar ik duw mijn kind niet van de trap en sla en scheld ook niet idd.
dinsdag 24 januari 2017 19:15
Boeeff oma kan het echt niet maken dat je zoon nu niet mwer naar oma mag.
Je kind heeft het heel moeilijk door de scheiding. Sommige kinderen gaan denken dat het hun schuld is en dat papa niet weg gegaan zouzijn als zij liever waren grweest.
Anderen denken als papa weg gaat omdat hij ma met a niet meer liefvindt dan vindt hij op een dag mij ook niet meer lief en zie ik hem niet meer. Dat is zeer beangstigend voor een knd.
Of als hij bij jouw woont dan is het een nog engere gedachte dat mama hem misschien wel in de steek laat.
Wat jouw kind noig heeft is bevestiging dat er altijd van hem gehoyden wordt. Knuffel hem oma kan het niet maken dat hij niet meermag komen.
Meisjes gaan zich als reactie vaak extra lief en gehoorzaam gecragen zodat papa of mama ze niet in de steek laat.
Jongens gaan uittesten of je echt wel van hem houdt.
Nu krijgt hij dus de bevesting oma houdt niet van mij net zoals papa en mama vast ook niet.
Hij is bang, verdrietig en angstig.
Je kind heeft het heel moeilijk door de scheiding. Sommige kinderen gaan denken dat het hun schuld is en dat papa niet weg gegaan zouzijn als zij liever waren grweest.
Anderen denken als papa weg gaat omdat hij ma met a niet meer liefvindt dan vindt hij op een dag mij ook niet meer lief en zie ik hem niet meer. Dat is zeer beangstigend voor een knd.
Of als hij bij jouw woont dan is het een nog engere gedachte dat mama hem misschien wel in de steek laat.
Wat jouw kind noig heeft is bevestiging dat er altijd van hem gehoyden wordt. Knuffel hem oma kan het niet maken dat hij niet meermag komen.
Meisjes gaan zich als reactie vaak extra lief en gehoorzaam gecragen zodat papa of mama ze niet in de steek laat.
Jongens gaan uittesten of je echt wel van hem houdt.
Nu krijgt hij dus de bevesting oma houdt niet van mij net zoals papa en mama vast ook niet.
Hij is bang, verdrietig en angstig.
dinsdag 24 januari 2017 19:17
Mishandeling is erg. Van de trap duwen vind ik ook erg. Toch hangt het van de situatie af of je dan goed bezig bent om aangifte te doen.
Het gaat erom dat een kind zich veilig voelt. Als een kind zich willens en wetens blijft misdragen en de consequenties verdienen geen schoonheidsprijs, dan voelt het kind wel dat dit dus echt de grens was.
Verder ben ik geen voorstander van gemaakt rustig blijven. Kinderen zien echt wel dat je eigenlijk razend bent. En als je nog nooit razend bent geweest op je kind denk ik stiekem dat je een heel gemakkelijk kind hebt
Het gaat erom dat een kind zich veilig voelt. Als een kind zich willens en wetens blijft misdragen en de consequenties verdienen geen schoonheidsprijs, dan voelt het kind wel dat dit dus echt de grens was.
Verder ben ik geen voorstander van gemaakt rustig blijven. Kinderen zien echt wel dat je eigenlijk razend bent. En als je nog nooit razend bent geweest op je kind denk ik stiekem dat je een heel gemakkelijk kind hebt
