Seks
alle pijlers
Seks na ongeval
zondag 12 februari 2017 13:09
Ik vind dit een moeilijk onderwerp, maar ik kan er nergens anders mee terecht.
Mijn vriend heeft een klein jaar geleden een ongeluk gehad. Hij is nu 10 maanden thuis van het ziekenhuis. Sindsdien hebben we niet met elkaar gevreeën. Waar ik vooral moeite mee heb is dat we er ook niet over kunnen praten.
We wonen drie jaar samen. Voor zijn ongeval hadden we een erg fijn seksleven. Hij had altijd zin en nam ook meestal initiatief.
Sinds zijn ongeluk is dit helemaal veranderd. Hij heeft nooit meer zin, zelfs niet in een knuffel. Waar dit precies aan ligt, weet ik niet. De pijn is onder controle. Hij heeft lang gerevalideerd, maar is nu terug aan het werk.
Ik heb er met hem al proberen over praten. Hij gaat hier nooit op in, zegt dat hij niets te zeggen heeft of hij begint over iets anders.
Seks is niet het belangrijkste, maar ik begin het wel te missen. Ik vind het naar dat hij mij zo buitensluit. Ik heb mij lang voor hem weggecijferd, maar ik mis hoe het vroeger was. Ik vind dat het tijd wordt dat er terug ruimte komt om terug aan onze relatie te werken, hij denkt hier duidelijk anders over.
Ik heb al verschillende dingen geprobeerd, leuke dingen plannen, hints geven, hem tijd geven, gesprekken aangeknoopt. Ik voel mij ondertussen gefrustreerd en schuldig, omdat ik hem niet onder druk wil zetten.
Ik weet niet waar ik anders terecht kan hiermee. Heeft iemand een idee over hoe ik dit het best aanpak?
Mijn vriend heeft een klein jaar geleden een ongeluk gehad. Hij is nu 10 maanden thuis van het ziekenhuis. Sindsdien hebben we niet met elkaar gevreeën. Waar ik vooral moeite mee heb is dat we er ook niet over kunnen praten.
We wonen drie jaar samen. Voor zijn ongeval hadden we een erg fijn seksleven. Hij had altijd zin en nam ook meestal initiatief.
Sinds zijn ongeluk is dit helemaal veranderd. Hij heeft nooit meer zin, zelfs niet in een knuffel. Waar dit precies aan ligt, weet ik niet. De pijn is onder controle. Hij heeft lang gerevalideerd, maar is nu terug aan het werk.
Ik heb er met hem al proberen over praten. Hij gaat hier nooit op in, zegt dat hij niets te zeggen heeft of hij begint over iets anders.
Seks is niet het belangrijkste, maar ik begin het wel te missen. Ik vind het naar dat hij mij zo buitensluit. Ik heb mij lang voor hem weggecijferd, maar ik mis hoe het vroeger was. Ik vind dat het tijd wordt dat er terug ruimte komt om terug aan onze relatie te werken, hij denkt hier duidelijk anders over.
Ik heb al verschillende dingen geprobeerd, leuke dingen plannen, hints geven, hem tijd geven, gesprekken aangeknoopt. Ik voel mij ondertussen gefrustreerd en schuldig, omdat ik hem niet onder druk wil zetten.
Ik weet niet waar ik anders terecht kan hiermee. Heeft iemand een idee over hoe ik dit het best aanpak?
maandag 13 februari 2017 08:41
quote:elfje26 schreef op 12 februari 2017 @ 22:11:
Vraag hem het niet meteen rechtstreeks, begin vanuit jezelf.
Schat ik mis je. En onze intimiteit. We knuffelen en zoenen niet meer, en ik mis het om met je te vrijen.
Als hij daarop iets antwoord in de trant van; nou jammer voor je, dan zou ik zeggen; nou jammer voor ons, want ik zie geen toekomst zonder intimiteit. Platonische vrienden kunnen we ook zijn zonder een relatie te hebben.
Zet het maar op scherp.
En hoezo zijn het jouw zaken niet? Seks in een relatie is heel normaal hoor. Als hij een lichamelijk probleem hebt heeft dat zeker ook zijn weerslag op jou, daarmee gaat het jou ook aan.
Ik heb hem dit al meerdere malen gezegd. Ofwel loopt hij weg, ofwel zegt hij dat hij er niets mee kan of hij zegt dat we nu niet kunnen praten.
Ik ben maar een onmens als ik dreig om bij mijn zieke man weg te gaan, als ik niet geduld heb om op hem te wachten. Zo voelt het wel.
Vraag hem het niet meteen rechtstreeks, begin vanuit jezelf.
Schat ik mis je. En onze intimiteit. We knuffelen en zoenen niet meer, en ik mis het om met je te vrijen.
Als hij daarop iets antwoord in de trant van; nou jammer voor je, dan zou ik zeggen; nou jammer voor ons, want ik zie geen toekomst zonder intimiteit. Platonische vrienden kunnen we ook zijn zonder een relatie te hebben.
Zet het maar op scherp.
En hoezo zijn het jouw zaken niet? Seks in een relatie is heel normaal hoor. Als hij een lichamelijk probleem hebt heeft dat zeker ook zijn weerslag op jou, daarmee gaat het jou ook aan.
Ik heb hem dit al meerdere malen gezegd. Ofwel loopt hij weg, ofwel zegt hij dat hij er niets mee kan of hij zegt dat we nu niet kunnen praten.
Ik ben maar een onmens als ik dreig om bij mijn zieke man weg te gaan, als ik niet geduld heb om op hem te wachten. Zo voelt het wel.
maandag 13 februari 2017 13:57
Zegt hij dat of jij? Je moet leren voor jezelf op te komen, als jij al dreigt de relatie te verbreken dan is dat omdat hij een goed gesprek over diezelfde relatie uit de weg gaat. De bal ligt dus bij hem, maar hij geeft liever jou de schuld, kom op dame!
Zodra hij jou van zoiets beschuldigt maak je heel duidelijk dat jij verder wilt, mits hij zich ook open stelt voor jou behoeften, in ieder geval wat betreft communicatie. Hij is dus in feite degene die de relatie verbreekt/verslechterd
Zodra hij jou van zoiets beschuldigt maak je heel duidelijk dat jij verder wilt, mits hij zich ook open stelt voor jou behoeften, in ieder geval wat betreft communicatie. Hij is dus in feite degene die de relatie verbreekt/verslechterd
maandag 13 februari 2017 14:05
Knuffelen leidt bij jullie dus eigenlijk altijd tot seks. Als hij geen seks wil is het dus ook niet vreemd dat hij niet wil knuffelen. Heeft soms nog pijn of is hij ergens bang voor? Wordt hij überhaupt nog wel opgewonden?
Je moet gewoon met hem kunnen praten en anders zou ik inderdaad aandringen op relatietherapie.
Je moet gewoon met hem kunnen praten en anders zou ik inderdaad aandringen op relatietherapie.
maandag 13 februari 2017 14:09
Sowieso zit hij nog in zijn revalidatie. En zelfs wanneer die 'officieel' is afgelopen, betekent dat nog niet dat hij al volledig is hersteld, eerder dat hij nu zover is dat hij verder zelfstandig kan herstellen.
Het kan zijn dat hij intussen lichamelijk contact associeert met pijn. Wanneer iemand jou aanraakt en dat doet pijn vanwege een verwonding, dan zal je ook wanneer die verwonding al genezen is, die associatie blijven houden, inclusief alle psychische problemen.
Heeft hij misschien littekens waarvoor hij zich schaamt? Het schamen voor je uiterlijk is iets dat toch wel vaak voorkomt waardoor men zich onthoud van intimiteiten.
En dan is er altijd nog de mogelijkheid dat zijn gevoel weg is, ik heb wel van meer mensen gehoord dat die na een lang ziekbed hun relatie hebben verbroken, dit doordat de ene continue op bed lag en alleen maar met eigen gedachten bezig terwijl de ander een heel ander type leven had waarbij er veel meer afwisseling was. Men groeit scheef of uitelkaar en de persoon met de meeste denktijd gaat dan ook de relatie analyseren en dat kan ook schade opleveren.
Het kan zijn dat hij intussen lichamelijk contact associeert met pijn. Wanneer iemand jou aanraakt en dat doet pijn vanwege een verwonding, dan zal je ook wanneer die verwonding al genezen is, die associatie blijven houden, inclusief alle psychische problemen.
Heeft hij misschien littekens waarvoor hij zich schaamt? Het schamen voor je uiterlijk is iets dat toch wel vaak voorkomt waardoor men zich onthoud van intimiteiten.
En dan is er altijd nog de mogelijkheid dat zijn gevoel weg is, ik heb wel van meer mensen gehoord dat die na een lang ziekbed hun relatie hebben verbroken, dit doordat de ene continue op bed lag en alleen maar met eigen gedachten bezig terwijl de ander een heel ander type leven had waarbij er veel meer afwisseling was. Men groeit scheef of uitelkaar en de persoon met de meeste denktijd gaat dan ook de relatie analyseren en dat kan ook schade opleveren.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
