Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 19 februari 2017 10:47
Prachtige nummers. Acda en de munnik hebben wel meer mooie nummers. Zelf moet ik een traan wegpinken bij "verdomme kees" wat op andere momenten ook gewoon heel hard verdomme roepen/meezingen was.
Verder vind ik elke stap - replay erg mooi
Spreid je vleugels open en vlieg
Je bent een ster daarboven
dus schijn je licht op ons
ooo je leven is genomen hier op aard
Maar in onze harten zal jij
voor altijd blijven bestaan.
Elke stap die je neemt, neem je niet alleen.
Maakt niet uit wat je doet,
t komt wel goed
we zullen bij je zijn.
En ik luister op verdrietige momenten ook veel naar november Rain, jealous of the angels en nog een paar...
Verder vind ik elke stap - replay erg mooi
Spreid je vleugels open en vlieg
Je bent een ster daarboven
dus schijn je licht op ons
ooo je leven is genomen hier op aard
Maar in onze harten zal jij
voor altijd blijven bestaan.
Elke stap die je neemt, neem je niet alleen.
Maakt niet uit wat je doet,
t komt wel goed
we zullen bij je zijn.
En ik luister op verdrietige momenten ook veel naar november Rain, jealous of the angels en nog een paar...
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 19 februari 2017 10:53
Oja en dit boek van Bette Westera heeft een aantal hele mooie gedichten over de dood en rouw.
Ik mis je achter op de fiets,
ik mis je in de trein.
Ik mis je bij de H&M
en bij de Albert Heijn.
Ik mis je onder rekenen,
ik mis je onder lezen.
Ik mis je in de winter,
bij het voeren van de mezen.
Ik mis je als ik jarig ben
en als de oma's komen.
Ik mis je als ik wakker lig,
ik mis je in mijn dromen.
Ik mis je zonder woorden,
elke dag en elke nacht.
Ik mis je als ik grapjes maak
en niemand om me lacht.
Ik mis je in de kamer,
als ik naar je foto kijk.
Ik mis je als we - ik en papa -
fietsen op de dijk.
Ik mis je op vakantie,
in ons huisje op de hei
en als we door de regen lopen
zonder jou erbij.
Ik mis je elke dag opnieuw
wanneer ik wakker word.
Ik mis je schoenen in de gang,
je beker naast je bord.
Ik mis jouw tandenborstel
naast de mijne in het glas.
Ik mis je voeten op de trap.
Ik mis je blauwe jas.
Ik mis jouw kleren in de kast,
je broeken en je truien.
Ik mis je geur, ik mis je stem,
ik mis je boze buien.
Ik mis je bij je graf
als ik je naam zie op de steen.
Ik mis je als ik samen ben
met papa, en alleen.
Ik mis je als ik ijsjes eet,
en appels en bananen.
Ik mis je als ik huilen moet,
ik mis je zonder tranen.
Ik mis je als je jarig was
en iedereen er is.
Ik mis je als ik eventjes
niet merk dat ik je mis.
Ik mis je als ik keelpijn heb,
ik mis je als ik val.
Ik mis je nergens echt het ergst,
maar altijd overal.
Ik mis je achter op de fiets,
ik mis je in de trein.
Ik mis je bij de H&M
en bij de Albert Heijn.
Ik mis je onder rekenen,
ik mis je onder lezen.
Ik mis je in de winter,
bij het voeren van de mezen.
Ik mis je als ik jarig ben
en als de oma's komen.
Ik mis je als ik wakker lig,
ik mis je in mijn dromen.
Ik mis je zonder woorden,
elke dag en elke nacht.
Ik mis je als ik grapjes maak
en niemand om me lacht.
Ik mis je in de kamer,
als ik naar je foto kijk.
Ik mis je als we - ik en papa -
fietsen op de dijk.
Ik mis je op vakantie,
in ons huisje op de hei
en als we door de regen lopen
zonder jou erbij.
Ik mis je elke dag opnieuw
wanneer ik wakker word.
Ik mis je schoenen in de gang,
je beker naast je bord.
Ik mis jouw tandenborstel
naast de mijne in het glas.
Ik mis je voeten op de trap.
Ik mis je blauwe jas.
Ik mis jouw kleren in de kast,
je broeken en je truien.
Ik mis je geur, ik mis je stem,
ik mis je boze buien.
Ik mis je bij je graf
als ik je naam zie op de steen.
Ik mis je als ik samen ben
met papa, en alleen.
Ik mis je als ik ijsjes eet,
en appels en bananen.
Ik mis je als ik huilen moet,
ik mis je zonder tranen.
Ik mis je als je jarig was
en iedereen er is.
Ik mis je als ik eventjes
niet merk dat ik je mis.
Ik mis je als ik keelpijn heb,
ik mis je als ik val.
Ik mis je nergens echt het ergst,
maar altijd overal.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 19 februari 2017 11:25
Wat een lief en mooi gedicht Neweve!
Mezelf verplaatsend in de situatie, denk ik dat ik voor de kinderen een van 'onze liedjes' zou draaien. Iets waar we mooie of malle herinneringen aan hebben. Het hoeft niet perse over afscheid te gaan, toch?
Zo zingen de jongste en ik regelmatig samen: 'A you're adorable, B you're so beautyful, C you're a cuty full of charms, D ...' (etc. het hele alfabet)
Om beurten een regel. We zingen het sinds hij vijf is op weg naar school. Hij is nu elf, ik ga dus nog maar zelden mee. Maar àls ik meeloop, pakt hij m'n hand en begint met A ...
En zo hebben we er meer. Een pan zuurkool wordt hier altijd vergezeld van het nummer 'Oh warme zuurkool met worst' en een yamsessie. Volume lekker hoog. Heerlijke herinnering. Wellicht niet gebruikelijk voor een uitvaart, maar het past bij ons. Dus dat zal me dan verder -ehm, juist- worst wezen
Geen idee of jullie ook zoiets hebben?
Mezelf verplaatsend in de situatie, denk ik dat ik voor de kinderen een van 'onze liedjes' zou draaien. Iets waar we mooie of malle herinneringen aan hebben. Het hoeft niet perse over afscheid te gaan, toch?
Zo zingen de jongste en ik regelmatig samen: 'A you're adorable, B you're so beautyful, C you're a cuty full of charms, D ...' (etc. het hele alfabet)
Om beurten een regel. We zingen het sinds hij vijf is op weg naar school. Hij is nu elf, ik ga dus nog maar zelden mee. Maar àls ik meeloop, pakt hij m'n hand en begint met A ...
En zo hebben we er meer. Een pan zuurkool wordt hier altijd vergezeld van het nummer 'Oh warme zuurkool met worst' en een yamsessie. Volume lekker hoog. Heerlijke herinnering. Wellicht niet gebruikelijk voor een uitvaart, maar het past bij ons. Dus dat zal me dan verder -ehm, juist- worst wezen
Geen idee of jullie ook zoiets hebben?
zondag 19 februari 2017 14:47
Anna, ik wil iets met je delen.
Laatst hebben wij mijn schoonvader begraven. De muziek was hetgeen dat de dienst zwaar maakte: dan word je als bezoeker heel erg in de emotie geworpen. Ik voelde me veel prettiger bij de anekdotes en verhalen over zijn leven en de mooie woorden.
De prachtige nummers die ik hier langs zie komen: ik denk dat het met dergelijke tranentrekkers echt heel zwaar wordt voor je man en kindjes misschien?
Nou ja, alleen maar mijn 50 cent hoor. Hopelijk niet ongepast of ongemakkelijk? Ik bedoel het goed
Laatst hebben wij mijn schoonvader begraven. De muziek was hetgeen dat de dienst zwaar maakte: dan word je als bezoeker heel erg in de emotie geworpen. Ik voelde me veel prettiger bij de anekdotes en verhalen over zijn leven en de mooie woorden.
De prachtige nummers die ik hier langs zie komen: ik denk dat het met dergelijke tranentrekkers echt heel zwaar wordt voor je man en kindjes misschien?
Nou ja, alleen maar mijn 50 cent hoor. Hopelijk niet ongepast of ongemakkelijk? Ik bedoel het goed
zondag 19 februari 2017 17:14
Ieder zijn smaak natuurlijk.. Ik heb extra emo-liedjes uitgekozen voor mijzelf.
Maar denk dat elk liedje wat je aan iemand doet denken die er niet meer is moeilijk zal zijn.. Ook al is het super vrolijk...
Ik vind liedjes altijd wel moeilijk om het bij droog te houden.
Toespraken kan ik dan weer wel mee lachen als er grappige gebeurtenissen in verwerkt zijn..
Maar denk dat elk liedje wat je aan iemand doet denken die er niet meer is moeilijk zal zijn.. Ook al is het super vrolijk...
Ik vind liedjes altijd wel moeilijk om het bij droog te houden.
Toespraken kan ik dan weer wel mee lachen als er grappige gebeurtenissen in verwerkt zijn..
maandag 20 februari 2017 11:07
quote:yette schreef op 19 februari 2017 @ 11:25:
Wat een lief en mooi gedicht Neweve!
Mezelf verplaatsend in de situatie, denk ik dat ik voor de kinderen een van 'onze liedjes' zou draaien. Iets waar we mooie of malle herinneringen aan hebben. Het hoeft niet perse over afscheid te gaan, toch?
Zo zingen de jongste en ik regelmatig samen: 'A you're adorable, B you're so beautyful, C you're a cuty full of charms, D ...' (etc. het hele alfabet)
Om beurten een regel. We zingen het sinds hij vijf is op weg naar school. Hij is nu elf, ik ga dus nog maar zelden mee. Maar àls ik meeloop, pakt hij m'n hand en begint met A ...
Ik krijg hier gewoon een brok in mijn keel van! Wat ontzettend leuk, ontroerend en lief dat jullie dit samen hebben
Wat een lief en mooi gedicht Neweve!
Mezelf verplaatsend in de situatie, denk ik dat ik voor de kinderen een van 'onze liedjes' zou draaien. Iets waar we mooie of malle herinneringen aan hebben. Het hoeft niet perse over afscheid te gaan, toch?
Zo zingen de jongste en ik regelmatig samen: 'A you're adorable, B you're so beautyful, C you're a cuty full of charms, D ...' (etc. het hele alfabet)
Om beurten een regel. We zingen het sinds hij vijf is op weg naar school. Hij is nu elf, ik ga dus nog maar zelden mee. Maar àls ik meeloop, pakt hij m'n hand en begint met A ...
Ik krijg hier gewoon een brok in mijn keel van! Wat ontzettend leuk, ontroerend en lief dat jullie dit samen hebben
maandag 20 februari 2017 13:26
quote:Elfje112 schreef op 20 februari 2017 @ 12:36:
[...]
Ik vind die van Clouseau juist wel mooi Ik ken die van Johan al veel langer, heb hem ook in schouwburg gehoord. En meestal vind je dan toch dat de uitvoering zo moet zijn zoals de eerste keer dat je hem hoorde
[...]
Ik vind die van Clouseau juist wel mooi Ik ken die van Johan al veel langer, heb hem ook in schouwburg gehoord. En meestal vind je dan toch dat de uitvoering zo moet zijn zoals de eerste keer dat je hem hoorde
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 21 februari 2017 13:56
Oh, bij dat gedicht van Neweve moest ik wel even een traantje wegpinken. Mooi.
Ik hou wel van een beetje drama op z'n tijd, dus een heel vrolijk liedje past ook niet echt bij mij. Heb weinig liedjes echt met de kinderen. Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ). Dus helaas geen echte liedjes van 'ons'.
Ik ben trouwens wel dol op clouseau
Gisteren voor het eerst weer bij mijn ouders geweest. Was fijn om mamma weer te zien. Ik mocht van de artsen al wel eerder langs gaan, maar van mijn ouders zelf niet . Ik ben netjes aan de andere kant van de kamer gebleven en heb niemand aangeraakt.
Wel grappig hoe mijn vader enorm zit op te scheppen over zijn huishoudelijke kwaliteiten, en mijn moeder bekende zelfs dat zijn gehaktballen lekkerder zijn dan die van haar
Ik hou wel van een beetje drama op z'n tijd, dus een heel vrolijk liedje past ook niet echt bij mij. Heb weinig liedjes echt met de kinderen. Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ). Dus helaas geen echte liedjes van 'ons'.
Ik ben trouwens wel dol op clouseau
Gisteren voor het eerst weer bij mijn ouders geweest. Was fijn om mamma weer te zien. Ik mocht van de artsen al wel eerder langs gaan, maar van mijn ouders zelf niet . Ik ben netjes aan de andere kant van de kamer gebleven en heb niemand aangeraakt.
Wel grappig hoe mijn vader enorm zit op te scheppen over zijn huishoudelijke kwaliteiten, en mijn moeder bekende zelfs dat zijn gehaktballen lekkerder zijn dan die van haar
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 21 februari 2017 15:48
Ik ben geen Borsato fan maar dit draaiden we op de crematie van mijn schoonvader jaren geleden. Erg pakkend...
Marco Borsato - Voor Altijd
Ik heb je al eens eerder moeten missen
Ik was je al eens vaker even kwijt
Toch heb ik er nooit aan hoeven wennen
Jou niet meer om me heen te hebben
Je vond altijd je weg naar mij
Het voelt heel anders nu je weggaat
Voor altijd
Zoveel herinneringen samen
Zoveel wat jou met mij verbindt
Zoveel meer dingen die ik nergens anders vind
Het leven gaat voorbij
Maar je leeft door in mij
In alles wat je hebt gegeven
Wat je me leerde in dit leven
De mooie dingen die je zei
Lieve schat
Hier in mijn hart
Hou ik een kamer voor je vrij
Voor altijd
Oh, wat moet dit moeilijk zijn voor je! Sterkte!
Marco Borsato - Voor Altijd
Ik heb je al eens eerder moeten missen
Ik was je al eens vaker even kwijt
Toch heb ik er nooit aan hoeven wennen
Jou niet meer om me heen te hebben
Je vond altijd je weg naar mij
Het voelt heel anders nu je weggaat
Voor altijd
Zoveel herinneringen samen
Zoveel wat jou met mij verbindt
Zoveel meer dingen die ik nergens anders vind
Het leven gaat voorbij
Maar je leeft door in mij
In alles wat je hebt gegeven
Wat je me leerde in dit leven
De mooie dingen die je zei
Lieve schat
Hier in mijn hart
Hou ik een kamer voor je vrij
Voor altijd
Oh, wat moet dit moeilijk zijn voor je! Sterkte!
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
dinsdag 21 februari 2017 15:55
quote:AnnA_C schreef op 21 februari 2017 @ 13:56:
Oh, bij dat gedicht van Neweve moest ik wel even een traantje wegpinken. Mooi.
Ik hou wel van een beetje drama op z'n tijd, dus een heel vrolijk liedje past ook niet echt bij mij. Heb weinig liedjes echt met de kinderen. Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ). Dus helaas geen echte liedjes van 'ons'.
Ik ben trouwens wel dol op clouseau
Gisteren voor het eerst weer bij mijn ouders geweest. Was fijn om mamma weer te zien. Ik mocht van de artsen al wel eerder langs gaan, maar van mijn ouders zelf niet . Ik ben netjes aan de andere kant van de kamer gebleven en heb niemand aangeraakt.
Wel grappig hoe mijn vader enorm zit op te scheppen over zijn huishoudelijke kwaliteiten, en mijn moeder bekende zelfs dat zijn gehaktballen lekkerder zijn dan die van haar
Ik moest hierom wel even lachen, sorry.
En wat grappig van die gehaktballen. Fijn dat je weer bij je ouders bent geweest.
Oh, bij dat gedicht van Neweve moest ik wel even een traantje wegpinken. Mooi.
Ik hou wel van een beetje drama op z'n tijd, dus een heel vrolijk liedje past ook niet echt bij mij. Heb weinig liedjes echt met de kinderen. Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ). Dus helaas geen echte liedjes van 'ons'.
Ik ben trouwens wel dol op clouseau
Gisteren voor het eerst weer bij mijn ouders geweest. Was fijn om mamma weer te zien. Ik mocht van de artsen al wel eerder langs gaan, maar van mijn ouders zelf niet . Ik ben netjes aan de andere kant van de kamer gebleven en heb niemand aangeraakt.
Wel grappig hoe mijn vader enorm zit op te scheppen over zijn huishoudelijke kwaliteiten, en mijn moeder bekende zelfs dat zijn gehaktballen lekkerder zijn dan die van haar
Ik moest hierom wel even lachen, sorry.
En wat grappig van die gehaktballen. Fijn dat je weer bij je ouders bent geweest.
dinsdag 21 februari 2017 15:56
dinsdag 21 februari 2017 16:03
quote:AnnA_C schreef op 21 februari 2017 @ 13:56:
Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ).
Hier moest ik ook om lachen. Ik zing zelf ook heul vals en heb er een sport van gemaakt om met verjaardagen van neef en nicht zo vals mogelijk door de telefoon te zingen. Moeten ze vreselijk om lachen en al zijn ze twintigers nu, ze eisen dat ik voor ze zing.
Fijn dat je je ouders gezien hebt en dat jullie ook over ditjes en datjes kunnen babbelen. Gehakballen
Ik zing wel graag, maar sinds ze ouder zijn dan 3 wordt er meteen gegild " nee, mamma, niet zingen!!!" (ik heb niet echt een goede zangstem, ben op school bij muziekles zelfs een keer de klas uitgezet omdat de leraar dacht dat ik expres zo vals zong ).
Hier moest ik ook om lachen. Ik zing zelf ook heul vals en heb er een sport van gemaakt om met verjaardagen van neef en nicht zo vals mogelijk door de telefoon te zingen. Moeten ze vreselijk om lachen en al zijn ze twintigers nu, ze eisen dat ik voor ze zing.
Fijn dat je je ouders gezien hebt en dat jullie ook over ditjes en datjes kunnen babbelen. Gehakballen
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 21 februari 2017 16:36
Mijn zoontje van zeven vraagt waarom ik met tranen achter de computer zit. Ik probeer het uit te leggen, hem kennis te laten maken met jou Anna, zonder dat het beladen wordt. Wat volgt is een onvergetelijk gesprekje over de liefde, iemand missen en elkaar lekker knuffelen...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
dinsdag 21 februari 2017 21:21
Ja lachen jullie maar om mijn jeugdtrauma
Was inderdaad echt heel fijn om mijn ouders weer even te zien.
Verder eigenlijk niet veel bijzonders gedaan de laatste dagen. Begin me wel een stuk beter te voelen, dus ik ben weer begonnen een beetje conditie op te bouwen. Omdat ik een hekel heb aan doelloos wandelen of fietsen 'moet' ik van mijn man nu elke dag een pokemon-ei uitbroeden. Loop ik als een soort puber met mijn telefoon in m'n handen door het dorp. Ben stiekem een beetje bang dat ik de lokale dorpsgek aan het worden ben, maar eigenlijk ben ik al zo ver heen dat dat me niet eens meer echt kan schelen
Was inderdaad echt heel fijn om mijn ouders weer even te zien.
Verder eigenlijk niet veel bijzonders gedaan de laatste dagen. Begin me wel een stuk beter te voelen, dus ik ben weer begonnen een beetje conditie op te bouwen. Omdat ik een hekel heb aan doelloos wandelen of fietsen 'moet' ik van mijn man nu elke dag een pokemon-ei uitbroeden. Loop ik als een soort puber met mijn telefoon in m'n handen door het dorp. Ben stiekem een beetje bang dat ik de lokale dorpsgek aan het worden ben, maar eigenlijk ben ik al zo ver heen dat dat me niet eens meer echt kan schelen
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 22 februari 2017 10:08
Ik zit nu in level 16. 'Probleem' is dat hij op mijn eigen telefoon steeds vastloopt, dus ik heb die van man nodig om te kunnen spelen. En hij moet soms ook gewoon naar zijn werk
Ik gebruikte eerst mijn kinderen ook als dekmantel, maar nu willen ze niet meer mee. " nee mamma, moeten we nu alweer mee???" . Ze vinden het vooral leuk om lekker binnen op de bank te bekijken welke pokemons ik gevangen heb. Hoewel we zaterdag wel met z'n drieën in de stromende regen onder een paraplu bij de gym stonden te battelen. Dat vind ik dan weer saai. Kon er ook wel om lachen: anderen mensen lieten hun hond uit, en wij lieten pikachu uit
Ik kreeg vanochtend een mailtje van linked-in met een vacaturetip. Dat was mijn functie!!! Komt dan toch wel weer even binnen...
Ik gebruikte eerst mijn kinderen ook als dekmantel, maar nu willen ze niet meer mee. " nee mamma, moeten we nu alweer mee???" . Ze vinden het vooral leuk om lekker binnen op de bank te bekijken welke pokemons ik gevangen heb. Hoewel we zaterdag wel met z'n drieën in de stromende regen onder een paraplu bij de gym stonden te battelen. Dat vind ik dan weer saai. Kon er ook wel om lachen: anderen mensen lieten hun hond uit, en wij lieten pikachu uit
Ik kreeg vanochtend een mailtje van linked-in met een vacaturetip. Dat was mijn functie!!! Komt dan toch wel weer even binnen...
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 22 februari 2017 10:16
Bah, Anna, dat lijkt me heel naar en confronterend
Ik heb ook heel lang Pokemon gespeeld, uiteindelijk tot level 28, toen was ik er klaar mee. Kids vonden het hier ook niet echt leuk meer. Nieuwe telefoon een idee zodat je gewoon lekker door kunt spelen?
Ik heb ook heel lang Pokemon gespeeld, uiteindelijk tot level 28, toen was ik er klaar mee. Kids vonden het hier ook niet echt leuk meer. Nieuwe telefoon een idee zodat je gewoon lekker door kunt spelen?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
woensdag 22 februari 2017 10:23
Deze telefoon heb ik pas een jaar, dus vind het zonde om een nieuwe te kopen hiervoor. Heb wel even overwogen mijn werktelefoon op te graven en daar pokemon go op te installeren, maar dat voelt toch wel een beetje fout.
Ik jat nu dus gewoon regelmatig die van mijn man. Gelukkig is hij eigenlijk best vaak thuis (met dank aan het thuiswerken en uitvallende treinen van de NS).
Hij doet het wel op mijn telefoon zolang ik op de wifi zit thuis, maar zodra ik buiten kom weigert hij verbinding te maken met internet (terwijl bv het vivaforum het dan wel gewoon doet. Blijkbaar stelt mijn telefoon prioriteiten ).
Ik jat nu dus gewoon regelmatig die van mijn man. Gelukkig is hij eigenlijk best vaak thuis (met dank aan het thuiswerken en uitvallende treinen van de NS).
Hij doet het wel op mijn telefoon zolang ik op de wifi zit thuis, maar zodra ik buiten kom weigert hij verbinding te maken met internet (terwijl bv het vivaforum het dan wel gewoon doet. Blijkbaar stelt mijn telefoon prioriteiten ).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 22 februari 2017 10:24
quote:AnnA_C schreef op 21 februari 2017 @ 21:21:
Ja lachen jullie maar om mijn jeugdtrauma
Was inderdaad echt heel fijn om mijn ouders weer even te zien.
Verder eigenlijk niet veel bijzonders gedaan de laatste dagen. Begin me wel een stuk beter te voelen, dus ik ben weer begonnen een beetje conditie op te bouwen. Omdat ik een hekel heb aan doelloos wandelen of fietsen 'moet' ik van mijn man nu elke dag een pokemon-ei uitbroeden. Loop ik als een soort puber met mijn telefoon in m'n handen door het dorp. Ben stiekem een beetje bang dat ik de lokale dorpsgek aan het worden ben, maar eigenlijk ben ik al zo ver heen dat dat me niet eens meer echt kan schelen
Ja lachen jullie maar om mijn jeugdtrauma
Was inderdaad echt heel fijn om mijn ouders weer even te zien.
Verder eigenlijk niet veel bijzonders gedaan de laatste dagen. Begin me wel een stuk beter te voelen, dus ik ben weer begonnen een beetje conditie op te bouwen. Omdat ik een hekel heb aan doelloos wandelen of fietsen 'moet' ik van mijn man nu elke dag een pokemon-ei uitbroeden. Loop ik als een soort puber met mijn telefoon in m'n handen door het dorp. Ben stiekem een beetje bang dat ik de lokale dorpsgek aan het worden ben, maar eigenlijk ben ik al zo ver heen dat dat me niet eens meer echt kan schelen
woensdag 22 februari 2017 11:00
quote:Bblientje schreef op 22 februari 2017 @ 10:46:
Ik zou het huis verkopen
Leer écht zoveel van jou AnnaC. Ik krijg er serieus kracht van als ik lees hoe jij ermee omgaat en gewoon nog vrolijk Pokémons staat te vangen. Wat bijzonder. Ik zal jou echt nooit vergeten.
Dit heb ik ook.
Anna, je duikt heel vaak op in mijn gedachten. Ik heb een periode gehad waarin ik heel bang was voor wat jou nu overkomt. Het was en is mijn ergste nachtmerrie. Op een of andere manier kan ik door jouw verhaal hier er nu beter mee omgaan. Ik hoop dat dit niet raar overkomt. Ik leef meer in het 'nu' als het ware. Sta echt vaker bewust stil bij de fijne en mooie dingen om mij heen. Dat komt omdat jij in mijn achterhoofd zit. Misschien vind je het té klef maar ik voel het zo
Nogmaals, je bent 'gewoon' een mooi mens.
Ik zou het huis verkopen
Leer écht zoveel van jou AnnaC. Ik krijg er serieus kracht van als ik lees hoe jij ermee omgaat en gewoon nog vrolijk Pokémons staat te vangen. Wat bijzonder. Ik zal jou echt nooit vergeten.
Dit heb ik ook.
Anna, je duikt heel vaak op in mijn gedachten. Ik heb een periode gehad waarin ik heel bang was voor wat jou nu overkomt. Het was en is mijn ergste nachtmerrie. Op een of andere manier kan ik door jouw verhaal hier er nu beter mee omgaan. Ik hoop dat dit niet raar overkomt. Ik leef meer in het 'nu' als het ware. Sta echt vaker bewust stil bij de fijne en mooie dingen om mij heen. Dat komt omdat jij in mijn achterhoofd zit. Misschien vind je het té klef maar ik voel het zo
Nogmaals, je bent 'gewoon' een mooi mens.
woensdag 22 februari 2017 11:07
quote:AnnA_C schreef op 22 februari 2017 @ 10:08:
Ik zit nu in level 16. 'Probleem' is dat hij op mijn eigen telefoon steeds vastloopt, dus ik heb die van man nodig om te kunnen spelen. En hij moet soms ook gewoon naar zijn werk
Ik gebruikte eerst mijn kinderen ook als dekmantel, maar nu willen ze niet meer mee. " nee mamma, moeten we nu alweer mee???" . Ze vinden het vooral leuk om lekker binnen op de bank te bekijken welke pokemons ik gevangen heb. Hoewel we zaterdag wel met z'n drieën in de stromende regen onder een paraplu bij de gym stonden te battelen. Dat vind ik dan weer saai. Kon er ook wel om lachen: anderen mensen lieten hun hond uit, en wij lieten pikachu uit
Ik kreeg vanochtend een mailtje van linked-in met een vacaturetip. Dat was mijn functie!!! Komt dan toch wel weer even binnen...
Herkenbaar... had ik een tijdje geleden. Heb er heel hard om moeten huilen . Maar ook daar kom je wel weer overheen.
Ik zou gewoon je werktelefoon gaan gebruiken voor pokémon hoor. Ik heb mijn werktelefoon gewoon weggegeven aan een nu hele gelukkige tiener.
Ik zit nu in level 16. 'Probleem' is dat hij op mijn eigen telefoon steeds vastloopt, dus ik heb die van man nodig om te kunnen spelen. En hij moet soms ook gewoon naar zijn werk
Ik gebruikte eerst mijn kinderen ook als dekmantel, maar nu willen ze niet meer mee. " nee mamma, moeten we nu alweer mee???" . Ze vinden het vooral leuk om lekker binnen op de bank te bekijken welke pokemons ik gevangen heb. Hoewel we zaterdag wel met z'n drieën in de stromende regen onder een paraplu bij de gym stonden te battelen. Dat vind ik dan weer saai. Kon er ook wel om lachen: anderen mensen lieten hun hond uit, en wij lieten pikachu uit
Ik kreeg vanochtend een mailtje van linked-in met een vacaturetip. Dat was mijn functie!!! Komt dan toch wel weer even binnen...
Herkenbaar... had ik een tijdje geleden. Heb er heel hard om moeten huilen . Maar ook daar kom je wel weer overheen.
Ik zou gewoon je werktelefoon gaan gebruiken voor pokémon hoor. Ik heb mijn werktelefoon gewoon weggegeven aan een nu hele gelukkige tiener.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
