Gezondheid alle pijlers

Burn out

20-02-2017 18:46 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zoals de titel zegt ik heb volgens de huisarts last van een burn out. Ik ben 25 jaar en voel me lusteloos, nergens geen zin in, overal tegen een berg op zien, werken ik moet er niet aan denken en moe. Heel erg moe. Ik loop ondertussen bij een psycholoog, maar ik voel me zo schuldig dat ik wel wil werken maar ik kan het niet. Ik heb vroeger altijd moeten werken, strenge vader en zijn wil was wet. Dus de afgelopen jaren heb ik heel veel gewerkt, daarnaast nog een hbo opleiding, stage en eigenlijk geen vakantie gehad. En nu mijn laaste stage erop zit en ik bezig ben met afstuderen ben ik even op. Sinds drie weken, als ik dan vrij ben van school kan ik mij er niet toe zetten om ook nog te gaan werken. (Ik werk op een tulpenkwekerij dus fysiek zwaar werk) Volgens de psycholoog moet ik prioriteiten stellen en dingen doen die ik leuk vind. En afstuderen vind ik belangrijk. De psycholoog zegt ook dat ik rust moet nemen, want straks als ik klaar bent dan moet je nog even werken tot 67 of nog langer.



Zijn er mensen die hebben gekampt of nog steeds kampen met een burn out en die tips hebben om de rust weer te vinden, prioriteiten te stellen en eventueel het werk weer leuk te vinden?
Alle reacties Link kopieren
Het moeten loslaten en je gezondheid op de 1e plaats zetten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een flinke burn out gehad. Ik ben nog steeds niet de oude maar al wel een stuk op weg. Ik merk dat regelmatig leven mij heel erg helpt. Vast schema. En voldoende rust nemen.
Alle reacties Link kopieren
Om je goed in te spannen moet je ook goed ontspannen
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeggen, plan een lekkere vakantie in, zorg voor momenten van ontspanning in je dagelijkse ritme, en dan moet je er als 25-jarige bovenop kunnen komen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Burn out kent geen leeftijd. Slecht advies. Ik kon de eerste weken van mijn burn out niet eens in de juiste trein stappen. Laat staan dat ik een trip naar het buitenland zou kunnen overzien. Ik raakte compleet overprikkeld van het ov.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik raakte al in paniek als ik bedacht had gehaktballen te eten en als ze dan uitverkocht waren.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je naar je psycholoog moet luisteren. Studie, stage, werk, huishouden, sociaal, ontspanning, sport. Dit allemaal is te veel voor je. Dus je moet gaan strepen, dingen gaan schrappen.



Wat jou vader hier van vind of wie dan ook doet er niet toe. Je moet voor jezelf gaan en je gezondheid. Als jij alle ballen omhoog kon houden dan had je nu geen burnout.



Dus prioriteiten stellen. Welke vrienden leveren energie op en welke niet - neem afscheid van energie slurpende vrienden/kennissen, kost sociale media je te veel energie - ga offline, kost sommige familie je te veel energie - besteed er minder aandacht aan, heb je te veel verjaardagen/feestjes - maak selectieve keuzes, heb je voldoende spaargeld - zeg je baan op, sport je intensief maar ben je daarna té moe - ga rustig wandelen of fietsen in de natuur.



Je moet kleiner gaan leven. Hoe je het deed werkte niet en gaat ook niet meer werken. Dat is confronterend maar hoe het was zo gaat het nooit meer worden. En als het je wel lukt dan volgt waarschijnlijk een 2e burnout.



Elk mens heeft een bepaalde draaglast, als de draagkracht te groot is dan gaat het mis. Dus jou draagkracht (alle activiteiten) moeten minder.



Jong en burnout is een topic waar je veel tips kunt lezen.
Alle reacties Link kopieren
Dankjulliewel voor de adviezen
Alle reacties Link kopieren
Hier ook heel jong een burnout gehad, ik was 21 en zat toen in mijn propedeuse jaar en had twee baantjes. Heb toen niet de juiste 'behandeling' en hulp gehad en heb 7 jaar lang niet geleefd maar overleefd. Helaas nu weer terug bij af en nu heb ik het heel zwaar. Ik kom er niet meer zo makkelijk boven als de vorige keer. Mijn advies zou dan ook zijn om de juiste hulp te zoeken, neem de tijd en stel prioriteiten. School is belangrijk, werk ook maar je kunt niet alles tegelijk doen. Probeer ook voldoende rust te nemen en leuke dingen te doen.



Ook ik werd helemaal gruwels van het ov en teveel prikkels zoals in winkels etc. Het ov vermijd ik nu nog steeds. Ik heb ook geen baat gehad bij de praktijkondersteuner (psycholoog). Nu heb ik zeer intensieve therapie van 3x per week. Ben nu twee maanden bezig en begin kleine stapjes vooruit te gaan. Het loslaten van het 'moeten' en kleine doelen stellen. Maar als je het mij vraagt heb je hier echt professionele hulp bij nodig. Ik dacht het de eerste keer ook zelf te kunnen oplossen maar heb uiteindelijke bijna 7 jaar met klachten rondgelopen, niet doorhebbende dat mijn burnout die klachten veroorzaakte.

Ik ben een perfectionist en doorzetter en dat zijn ook tevens mijn valkuilen. Ik luister niet naar de signalen die mijn lichaam geeft.
Alle reacties Link kopieren
Eens met je psycholoog. Doe vooral dingen die je leuk vindt!



Je lichaam zegt stop tegen al het MOETEN. Moeten studeren, moeten werken, moeten stage doen, etc.



Luister eens naar wat je WIL. Wil je een vakantie? Boek dan één. Keuzes zat. Wil je niet alleen gaan? Zoek een vriendin of ga op groepsreis.



Zoek een hobby om je in de avonduren mee bezig te houden. En nee doelloos tv kijken is geen hobby. Kleuren voor volwassenen bijvoorbeeld. Of puzzelen. Ik pixel nu ook (Google maar s op pixelhobby).



Ben je te moe om te sporten? Ga dan gewoon wandelen of fietsen. Desnoods met fototoestel mee. Kun je mooie foto's maken. Dan heb je meer een doel.



Hou een vast schema aan. Ga iedere dag naar buiten. Hou contact met mensen die je energie geven, hou de boot af met diegene die je energie kosten.



Trek je niet aan wat anderen hiervan vinden. Jij moet nu zorgen voor jezelf!
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
Alle reacties Link kopieren
Jep. Hier twee jaar bezig. Omdat je zo moe bent zou ik voor de zekerheid je B12 laten testen. Ik ben veel te lang doorgegaan op mijn reserves en heb nu injecties. En vooral aan jezelf denken. Keuzes maken. En echt leren om schijt te hebben aan andere mensen. Het is wat je zelf al aangeeft: je moet nog zo lang. Dus geef er aan toe en denk eerst aan jezelf nu. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
"Burn out" waren van die dingen die je nog niet zo lang geleden hoorde van mensen van rond de 50 of ouder, die al tientallen jaren lang hun grenzen hadden gepasseerd en uiteindelijk even lamgeslagen waren.



Ik vraag me dan wel eens af: als we tegenwoordig al op 25-jarige leeftijd burn-outs gaan hebben, wat voor toekomst hebben we dan nog?



Wil ik helemaal TO niet mee tekort doen, maar als we ons werkzame leven al begínnen met een burn-out, waar gaat dat dan verder naartoe?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
quote:prinsesmaxima schreef op 20 februari 2017 @ 20:19:

Jep. Hier twee jaar bezig. Omdat je zo moe bent zou ik voor de zekerheid je B12 laten testen. Ik ben veel te lang doorgegaan op mijn reserves en heb nu injecties. En vooral aan jezelf denken. Keuzes maken. En echt leren om schijt te hebben aan andere mensen. Het is wat je zelf al aangeeft: je moet nog zo lang. Dus geef er aan toe en denk eerst aan jezelf nu. Sterkte!



Onlangs heb ik mezelf laten testen op suiker, b12, vitamine D, leukocyten, ijzer etc. Daar kwam alleen uit vitamine D te kort. Voor dat heb ik nu pilletjes.

Keuzes maken vind ik moeilijk, maar ik ben er wel mee bezig
Alle reacties Link kopieren
quote:pejeka schreef op 20 februari 2017 @ 20:24:

"Burn out" waren van die dingen die je nog niet zo lang geleden hoorde van mensen van rond de 50 of ouder, die al tientallen jaren lang hun grenzen hadden gepasseerd en uiteindelijk even lamgeslagen waren.



Ik vraag me dan wel eens af: als we tegenwoordig al op 25-jarige leeftijd burn-outs gaan hebben, wat voor toekomst hebben we dan nog?



Wil ik helemaal TO niet mee tekort doen, maar als we ons werkzame leven al begínnen met een burn-out, waar gaat dat dan verder naartoe?Een toekomst met veel druk.
Alle reacties Link kopieren
De last hoeft alleen maar een lange tijd groter te zijn dan de kracht. Dan ben je er al. Ik had in het verleden nooit gedacht dat ik ooit een burn out zou krijgen. En toen kreeg ik een zoon met een sticker. Had ik te maken met mensen die mijn kind niet leuk vonden. Moest ik strijd leveren. Ik alleen. Want man trok het niet. Ik moest uiteraard ook nog werken (in de zorg met mensen met gedragsproblemen) En omgaan met een inmiddels ongelukkig kind, omgaan met het andere kind (ik wilde absoluut niet dat zij er bij inschoot). En mijn man werkte lange dagen in het buitenland.



Ik heb de ballen heel lang hoog gehouden. Een toen alles goed ging, stortte ik in.

Achteraf gezien ging het al ff niet lekker maar voor mij kwam het toch nog onverwachts. Ik vond het echt een inktzwarte periode
Alle reacties Link kopieren
Waar het volgens mij misgaat in de huidige maatschappij is dat iedereen alles maar 'moet' kunnen en doen. Werken (meerdere banen/freelance/zzp), studeren, reizen, kinderen opvoeden, huishouden, etc etc. Vroeger was het, even gechargeerd, vrouw deed kinderen en huishouden, man deed werken en 'reis' bestond uit 2 weken kamperen.



Doordat men tegenwoordig zoveel ballen in de lucht moet houden gaat het bij studenten al mis. Je moet dus echt eigenlijk meer aan jezelf denken en vaker nee verkopen! Heel veel sterkte, en echt geen dingen meer doen waar je geen energie van krijgt, was het beste advies dat ik heb gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Wanneer je op je 16 de start met werken dan heb Jeter op je 25ste al bijna 10 jaar opzitten. Zeker wanneer je uit een omgeving komt waar men al van kinds af aan en heel hoog verwachtingspatroon van je hebben waar je al jaren aan probeert te voldoen. Daarbij is het geen eindstation. Misschien kun je dit beter leren op je 25ste dan op je 50ste.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven