Relaties
alle pijlers
Ei kwijt over moeder
maandag 20 februari 2017 22:51
Ik kom even hier om mijn frustraties kwijt te kunnen, anders ga ik er weer een hele nacht over malen.. Maar ik ben zo boos op mijn moeder!! Het liefste wil ik haar gewoon nooit meer spreken (er is al veel meer gebeurd) maar ze is toch mijn moeder....
Ik belde mijn moeder op om te vragen hoe het ging. Dat ging goed. Ze ging eigenlijk meteen door in een bui waarin ze vertelde dat ik niet genoeg spaar (Ze heeft al 8 jaar geen zicht op mijn rekening, dus waar ze het op baseert??), en uiteindelijk kwam het er op neer dat mijn vader niet om mij geeft, en profiteert over mijn rug. Ze heeft een nogal nare scheiding achter de rug, en heeft dit mijn vader nooit vergeven. Maar nu probeert ze mij tegen mijn vader op te zetten door allemaal nare en onjuiste dingen te vertellen. Zo zegt ze dat hij 5000 euro studiefonds van mij heeft, en dat ik dat moet aankaarten. Best, maar ondertussen vind ik dat mijn vader genoeg voor me doet. Hij heeft me verdorie een auto gegeven, maar dat telt weer niet in mijn moeders ogen....
Toen begon ze een tirade over hoe hij helemaal niet om mij geeft, maar alleen om mijn jongste broertje (half). Want die is 14, en mag mee op alle vakanties, terwijl ik (23) dat niet meer mag. Vind je het gek? Ik woon niet meer thuis, heb mijn eigen leven. Ik wil niet eens met mijn vader 2 weken op vakantie. Ik schiet altijd een beetje in de verdediging tegen mijn moeder, en nu dus ook. Uiteindelijk eindigde ze het gesprek met "Als je écht volwassen bent, zal je het begrijpen!"
Ik weet het gewoon niet meer. Ik vind het zo lullig voor mijn vader hoe ze over hem praat. Mijn vader heeft heel veel voor me over, en ze probeert me nu wijs te maken dat ik het verkeerd zie. Ondertussen loop ik overigens bij een psychiater om mijn moeder en verleden te verwerken, en mijn psych vind dat mijn moeder borderline heeft (dat dacht ik dus ook al). Maar ugh... Ik lijk nooit een normaal gesprek met haar te kunnen voeren. Het word altijd negatief, en altijd aanvallend naar mijn vader. Ik weet ook niet waarom ik deze keer iets anders verwachtte...
Ik belde mijn moeder op om te vragen hoe het ging. Dat ging goed. Ze ging eigenlijk meteen door in een bui waarin ze vertelde dat ik niet genoeg spaar (Ze heeft al 8 jaar geen zicht op mijn rekening, dus waar ze het op baseert??), en uiteindelijk kwam het er op neer dat mijn vader niet om mij geeft, en profiteert over mijn rug. Ze heeft een nogal nare scheiding achter de rug, en heeft dit mijn vader nooit vergeven. Maar nu probeert ze mij tegen mijn vader op te zetten door allemaal nare en onjuiste dingen te vertellen. Zo zegt ze dat hij 5000 euro studiefonds van mij heeft, en dat ik dat moet aankaarten. Best, maar ondertussen vind ik dat mijn vader genoeg voor me doet. Hij heeft me verdorie een auto gegeven, maar dat telt weer niet in mijn moeders ogen....
Toen begon ze een tirade over hoe hij helemaal niet om mij geeft, maar alleen om mijn jongste broertje (half). Want die is 14, en mag mee op alle vakanties, terwijl ik (23) dat niet meer mag. Vind je het gek? Ik woon niet meer thuis, heb mijn eigen leven. Ik wil niet eens met mijn vader 2 weken op vakantie. Ik schiet altijd een beetje in de verdediging tegen mijn moeder, en nu dus ook. Uiteindelijk eindigde ze het gesprek met "Als je écht volwassen bent, zal je het begrijpen!"
Ik weet het gewoon niet meer. Ik vind het zo lullig voor mijn vader hoe ze over hem praat. Mijn vader heeft heel veel voor me over, en ze probeert me nu wijs te maken dat ik het verkeerd zie. Ondertussen loop ik overigens bij een psychiater om mijn moeder en verleden te verwerken, en mijn psych vind dat mijn moeder borderline heeft (dat dacht ik dus ook al). Maar ugh... Ik lijk nooit een normaal gesprek met haar te kunnen voeren. Het word altijd negatief, en altijd aanvallend naar mijn vader. Ik weet ook niet waarom ik deze keer iets anders verwachtte...
dinsdag 21 februari 2017 06:23
Ook ik struikel over wat je zegt over je moeders borderline. Knappe psych! Zo op afstand diagnostiseren op basis van jouw beleving.
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..
dinsdag 21 februari 2017 10:56
quote:Jazzica schreef op 21 februari 2017 @ 06:23:
Ook ik struikel over wat je zegt over je moeders borderline. Knappe psych! Zo op afstand diagnostiseren op basis van jouw beleving.
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.
Ook ik struikel over wat je zegt over je moeders borderline. Knappe psych! Zo op afstand diagnostiseren op basis van jouw beleving.
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.
dinsdag 21 februari 2017 11:06
Ik kan ook nooit een normaal gesprek met mijn moeder voeren. Ze is ook altijd negatief over iedereen. Ze heeft wisselend dat ze met mensen omgaat en dan weer ruzie heeft. Zo doet ze dat met mij en mijn vader en andere mensen. Mijn ouders zijn gescheiden maar nog wel bevriend totdat ze weer ruzie met hem maakt. Nu heeft ze laatst weer hier ruzie lopen maken met mij.
dinsdag 21 februari 2017 11:42
quote:Toverspiegel schreef op 21 februari 2017 @ 10:56:
[...]
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.
Aldus de al bepalende rechter.
[...]
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.
Aldus de al bepalende rechter.
dinsdag 21 februari 2017 12:44
dinsdag 21 februari 2017 15:10
quote:Jazzica schreef op 21 februari 2017 @ 06:23:
Ook ik struikel over wat je zegt over je moeders borderline. Knappe psych! Zo op afstand diagnostiseren op basis van jouw beleving.
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..Ik snap jou punt echt. Maar als je weet wat mijn moeder mij vroeger allemaal heeft aangedaan, dan zal je ook denken dat er 'iets' mis is met mijn moeder. Mijn psych heeft niet echt gezegd dat ze het heeft, maar dat het er veel op lijkt. En voor mij is het fijn om een moeder met een (in mijn ogen dan) stempel te hebben. Hierdoor kan ik alle dingen die zijn gebeurd iets beter wegzetten, want dan was het onmacht van mijn moeder in plaats van moedwillig je kinds leven te vergallen.
Ook ik struikel over wat je zegt over je moeders borderline. Knappe psych! Zo op afstand diagnostiseren op basis van jouw beleving.
Geen enkele professionele psych zou zoiets zeggen hoor.
Zij staat er gewoon anders in. Jij ook, logisch en ik vind het je goed recht dat je haar niet meer aan wilt horen. Echter, om het dan maar op borderline te gooien? Getver..Ik snap jou punt echt. Maar als je weet wat mijn moeder mij vroeger allemaal heeft aangedaan, dan zal je ook denken dat er 'iets' mis is met mijn moeder. Mijn psych heeft niet echt gezegd dat ze het heeft, maar dat het er veel op lijkt. En voor mij is het fijn om een moeder met een (in mijn ogen dan) stempel te hebben. Hierdoor kan ik alle dingen die zijn gebeurd iets beter wegzetten, want dan was het onmacht van mijn moeder in plaats van moedwillig je kinds leven te vergallen.
dinsdag 21 februari 2017 19:23
quote:Toverspiegel schreef op 21 februari 2017 @ 10:56:
[...]
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.Waar lees jij dat Jazzica zegt dat het NIET zo is? En pot verwijt de ketel etc? Waar HEB je het in godsnaam over. Eerst goed lezen, dan oordelen...
[...]
Net zo knap als jij kennelijk dat jij op afstand kan vaststellen dat het géén borderline is. Jij kent de moeder ook niet toch?
Dan is dit een gevalletje 'de pot vewijt de ketel' geloof ik
Kern is volgens mij dat de moeder gedrag vertoond waar TO zich slecht tegen kan wapenen. Moeder gaat over grenzen van TO heen. Wat de oorzaak precies is, is misschien niet duidelijk. En dat doet er ook niet toe, dat is niet de kern van de openingspost.Waar lees jij dat Jazzica zegt dat het NIET zo is? En pot verwijt de ketel etc? Waar HEB je het in godsnaam over. Eerst goed lezen, dan oordelen...
woensdag 22 februari 2017 18:18
En we gaan weer verder........... zucht
Mijn vriend heeft vandaag te horen gekregen dat hij is aangenomen voor een baan. Mijn moeder wist (van vorige gesprek) dat dit lopende was. Ze belde om te vragen of hij was aangenomen. Ik zeg ja, en dat ik super blij ben. Haar reactie "Nou, het is iets." op een zeer negatieve toon. Ik laat vallen dat wij er allebei wel heel blij mee zijn, omdat we dan misschien binnenkort kunnen gaan samenwonen, samen iets huren. Maar dat is dus totaal niet goed. We moeten eerst nog 15000 euro sparen, en dan gaan kopen. Ik geef aan dat ze hier mee op moet houden en ons gewoon lekker ons eigen ding moet laten doen (Ik geef mijn grens aan!!)
En toen kwam het: "Ja maar ik probeer alleen maar voor jullie uit te kijken, en dit was ook het advies dat ik je broer gaf, en ik wil heus niks bepalen..." En toen heb ik opgehangen, want veel meer nuttigs ging er niet uit komen.
Pfffffff
Mijn vriend heeft vandaag te horen gekregen dat hij is aangenomen voor een baan. Mijn moeder wist (van vorige gesprek) dat dit lopende was. Ze belde om te vragen of hij was aangenomen. Ik zeg ja, en dat ik super blij ben. Haar reactie "Nou, het is iets." op een zeer negatieve toon. Ik laat vallen dat wij er allebei wel heel blij mee zijn, omdat we dan misschien binnenkort kunnen gaan samenwonen, samen iets huren. Maar dat is dus totaal niet goed. We moeten eerst nog 15000 euro sparen, en dan gaan kopen. Ik geef aan dat ze hier mee op moet houden en ons gewoon lekker ons eigen ding moet laten doen (Ik geef mijn grens aan!!)
En toen kwam het: "Ja maar ik probeer alleen maar voor jullie uit te kijken, en dit was ook het advies dat ik je broer gaf, en ik wil heus niks bepalen..." En toen heb ik opgehangen, want veel meer nuttigs ging er niet uit komen.
Pfffffff
woensdag 22 februari 2017 18:37
quote:_Beeldig_ schreef op 22 februari 2017 @ 18:35:
Jij stelt een grens en zij schiet -logisch- in de verdediging.
Je antwoord kan ook zijn dat je het fijn vindt dat ze niets wil bepalen. En dan over iets onbenulligs beginnen.Ja, had gekund. Maar ik ken haar, en helaas gaat ze dan even later toch weer verder. Dus voor mij was het ook gewoon afkappen, zeker na wat er begin van de week gebeurde. Ik was er eigenlijk nog niet eens aan toe om haar weer te spreken.
Jij stelt een grens en zij schiet -logisch- in de verdediging.
Je antwoord kan ook zijn dat je het fijn vindt dat ze niets wil bepalen. En dan over iets onbenulligs beginnen.Ja, had gekund. Maar ik ken haar, en helaas gaat ze dan even later toch weer verder. Dus voor mij was het ook gewoon afkappen, zeker na wat er begin van de week gebeurde. Ik was er eigenlijk nog niet eens aan toe om haar weer te spreken.
woensdag 22 februari 2017 18:55
quote:Mepi schreef op 22 februari 2017 @ 18:37:
[...]
Ja, had gekund. Maar ik ken haar, en helaas gaat ze dan even later toch weer verder. Dus voor mij was het ook gewoon afkappen, zeker na wat er begin van de week gebeurde. Ik was er eigenlijk nog niet eens aan toe om haar weer te spreken.
Als je iemand niet wil spreken, moet je gewoon de telefoon niet opnemen.
Maar als ze de eerste keer afkappen niet luistert, dan kun je natuurlijk ook gewoon een tweede keer afkappen. Je moeder zit ook gewoon vast in dit communicatiepatroon met jou hè. Dat is niet na één correctie over. Geef haar even de kans en de tijd om te begrijpen dat je bepaalde onderwerpen voor jezelf wil houden.
[...]
Ja, had gekund. Maar ik ken haar, en helaas gaat ze dan even later toch weer verder. Dus voor mij was het ook gewoon afkappen, zeker na wat er begin van de week gebeurde. Ik was er eigenlijk nog niet eens aan toe om haar weer te spreken.
Als je iemand niet wil spreken, moet je gewoon de telefoon niet opnemen.
Maar als ze de eerste keer afkappen niet luistert, dan kun je natuurlijk ook gewoon een tweede keer afkappen. Je moeder zit ook gewoon vast in dit communicatiepatroon met jou hè. Dat is niet na één correctie over. Geef haar even de kans en de tijd om te begrijpen dat je bepaalde onderwerpen voor jezelf wil houden.
