Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 13:33
quote:YellowLemon schreef op 20 februari 2017 @ 13:22:kwam toen met een vraag waardoor het terug geknald kwam in mijn hoofd. Alsof of ik het ergens zover weg had gestopt dat ik vergeten was.. dat het er was.. Is dat voor iemand herkenbaar hier? Of zijn jullie klachten allemaal direct na de ervaring ontstaan zeg maar? Ik hoop dat ik hiermee niet een te directe vraag stel ofzo.Dat is heel erg herkenbaar. Ik had al jarenlang klachten, zolang als ik me kan herinneren eigenlijk, maar drukte alles weg. Pas heel veel later vielen puzzelstukjes op hun plaats, zeg maar. Maar dat was pas, toen ik echt serieus therapie aanging, na 'de andere heftige gebeurtenis' waardoor het kaartenhuis van mijn leven in elkaar stortte.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 20 februari 2017 13:40
quote:Elmervrouw schreef op 20 februari 2017 @ 13:33:
[...]
Dat is heel erg herkenbaar. Ik had al jarenlang klachten, zolang als ik me kan herinneren eigenlijk, maar drukte alles weg. Pas heel veel later vielen puzzelstukjes op hun plaats, zeg maar. Maar dat was pas, toen ik echt serieus therapie aanging, na 'de andere heftige gebeurtenis' waardoor het kaartenhuis van mijn leven in elkaar stortte.
Ja op het moment dat het bij mij zo terug kwam zat ik ook wel echt aan het eind van mijn Latijn. Studie moeten stoppen door fibromyalgie, flink op mijn gezicht gegaan met mijn werkpoging, jeugdrelatie op losse schroeven, uiteindelijk geklapt.
En nog zoeken mijn ouders andere oorzaken.
[...]
Dat is heel erg herkenbaar. Ik had al jarenlang klachten, zolang als ik me kan herinneren eigenlijk, maar drukte alles weg. Pas heel veel later vielen puzzelstukjes op hun plaats, zeg maar. Maar dat was pas, toen ik echt serieus therapie aanging, na 'de andere heftige gebeurtenis' waardoor het kaartenhuis van mijn leven in elkaar stortte.
Ja op het moment dat het bij mij zo terug kwam zat ik ook wel echt aan het eind van mijn Latijn. Studie moeten stoppen door fibromyalgie, flink op mijn gezicht gegaan met mijn werkpoging, jeugdrelatie op losse schroeven, uiteindelijk geklapt.
En nog zoeken mijn ouders andere oorzaken.
maandag 20 februari 2017 13:50
quote:YellowLemon schreef op 20 februari 2017 @ 13:22:
[....] en kwam toen met een vraag waardoor het terug geknald kwam in mijn hoofd. Alsof of ik het ergens zover weg had gestopt dat ik vergeten was.. dat het er was.. Is dat voor iemand herkenbaar hier? Of zijn jullie klachten allemaal direct na de ervaring ontstaan zeg maar? Ik hoop dat ik hiermee niet een te directe vraag stel ofzo.
Ja... kon het continu wegdrukken maar met nieuwe 'heftige' gebeurtenissen kwam het altijd boven: zwaar auto ongeluk, ziekte in de familie en nu dus met de miskraam...
Alsof ik het leven alleen aan kan als alles stabiel is en gaat, voelt als geen veerkracht hebben
Pittig dat je zoveel herkent Yellow
[....] en kwam toen met een vraag waardoor het terug geknald kwam in mijn hoofd. Alsof of ik het ergens zover weg had gestopt dat ik vergeten was.. dat het er was.. Is dat voor iemand herkenbaar hier? Of zijn jullie klachten allemaal direct na de ervaring ontstaan zeg maar? Ik hoop dat ik hiermee niet een te directe vraag stel ofzo.
Ja... kon het continu wegdrukken maar met nieuwe 'heftige' gebeurtenissen kwam het altijd boven: zwaar auto ongeluk, ziekte in de familie en nu dus met de miskraam...
Alsof ik het leven alleen aan kan als alles stabiel is en gaat, voelt als geen veerkracht hebben
Pittig dat je zoveel herkent Yellow
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 14:04
Eigenlijk toch ook best logisch, voelen dat je minder veerkracht hebt.
Nu, op dit moment, voel ik helemaal dat mijn veerkracht echt op begint te raken. Jarenlang geleefd met kinderen ver weg; nu de oogst van deze situatie: beiden doodongelukkig daar, zoon inmiddels hier en dochter wil ook komen en vraagt mij info over studiemogelijkheden.. en ex die mij niet loslaat en ik in de war over mijn gevoelens.
Echt............ ik wil onder mijn dekbed gaan liggen, stilte en rust en ik wil nooit meer iets moeten doen voor iemand.
Nu, op dit moment, voel ik helemaal dat mijn veerkracht echt op begint te raken. Jarenlang geleefd met kinderen ver weg; nu de oogst van deze situatie: beiden doodongelukkig daar, zoon inmiddels hier en dochter wil ook komen en vraagt mij info over studiemogelijkheden.. en ex die mij niet loslaat en ik in de war over mijn gevoelens.
Echt............ ik wil onder mijn dekbed gaan liggen, stilte en rust en ik wil nooit meer iets moeten doen voor iemand.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 20 februari 2017 14:37
Net mijn telefonische intakegesprek gehad bij Psyq. Mijn eerste (toen net nieuwe) huisarts waar ik met mijn klachten kwam, had na 1 afspraak besloten dat ik naar de afdeling persoonlijkheidsstoornissen moest, en daar viel geen speld meer tussen te krijgen. Heb het via de POH geprobeerd maar die stuurde me terug maar de HA en de zorgverzekering weigerde zorgbemiddeling te geven. Vervolgens bleek na een wachttijd van 6 maanden dat ik daar niet echt thuishoorde. Ben ik elders aangemeld voor de afdeling psychotrauma. Maar daar werd de wachtlijst ook alleen maar langer en langer, en toen moest ik verhuizen dus nu een jaar later weer opnieuw..
Die eerste huisarts heeft me best een deuk opgeleverd, maar nu is er weer uitgekomen dat ik aangemeld word bij psychotrauma. Dat is toch wel even een.. nu kan ik 2 tegen 1 zetten.. Jaar verder ondertussen maar hopelijk gaat er nu eindelijk iets komen.
Die eerste huisarts heeft me best een deuk opgeleverd, maar nu is er weer uitgekomen dat ik aangemeld word bij psychotrauma. Dat is toch wel even een.. nu kan ik 2 tegen 1 zetten.. Jaar verder ondertussen maar hopelijk gaat er nu eindelijk iets komen.
maandag 20 februari 2017 16:05
maandag 20 februari 2017 16:10
quote:YellowLemon schreef op 20 februari 2017 @ 14:37: Jaar verder ondertussen maar hopelijk gaat er nu eindelijk iets komen.
Fijn Yellow!
Ik heb ook aardig wat hulpverleners moeten trotseren voordat ik nu dan hopelijk de goede hulp krijg. Denk het wel, als ik alleen al kijk naar wat ik met m'n huidige therapeut bereik. Krijg daardoor toch een beetje vertrouwen.
Hoop ik ook voor jou.
Al ben ik momenteel wat overstuur omdat ik therapeut mocht mailen tijdens haar vakantie en dat uitgetest heb en inderdaad mail terugkreeg en nu ze er 'gewoon' weer is haar weer mag benaderen en zo, dat vind ik een beetje lastig te plaatsen Vind haar namelijk nu nog enger, omdat ze er gewoon steeds 'is' en niet weg lijkt te gaan... verontrustend
Fijn Yellow!
Ik heb ook aardig wat hulpverleners moeten trotseren voordat ik nu dan hopelijk de goede hulp krijg. Denk het wel, als ik alleen al kijk naar wat ik met m'n huidige therapeut bereik. Krijg daardoor toch een beetje vertrouwen.
Hoop ik ook voor jou.
Al ben ik momenteel wat overstuur omdat ik therapeut mocht mailen tijdens haar vakantie en dat uitgetest heb en inderdaad mail terugkreeg en nu ze er 'gewoon' weer is haar weer mag benaderen en zo, dat vind ik een beetje lastig te plaatsen Vind haar namelijk nu nog enger, omdat ze er gewoon steeds 'is' en niet weg lijkt te gaan... verontrustend
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 18:48
Vandaag heb ik een paar van de delen het woord gegeven.
Dat was eng.
Maar ook fijn. Want in mijn hoofd hebben ze toch al gesprekken.
Dan maar beter het op papier zetten.
Van de gedachten mocht het niet.
Want zij mogen vertaald worden naar papier, niemand anders.
Gelukkig was er een compromis te sluiten,
en konden de andere delen allemaal een eigen kleur kiezen,
zodat ze toch er mochten zijn, en opgeschreven konden worden.
Niet allemaal, maar wel een paar.
En eentje die geel koos, zodat het bijna niet zichtbaar was wat ze schreef.
Het was heel eng.
Vooral omdat sommigen het leven niet zo leuk vinden en nouja etc.
Maar gelukkig was er ook het deel waar ik vorige week over schreef,
dat is gek op het leven
Volgens mijn oude en nieuwe therapeut zijn ze allemaal van mij,
die delen.
En hebben ze goed werk geleverd, hebben ze me heel goed beschermd.
Ik heb ze echt nog maar heel weinig erover verteld,
maar het is fijn dat ze er niet van schrikken.
Of ze afwijzen. Dat ze er mogen zijn... betekent dus dat ik er mag zijn, met hen allemaal..
Dat is wel heel fijn en ongeloofwaardig
Ik hoop dat jullie dit niet quoten, het is moeilijk erover te delen.
Maar maakt de oorlog minder in mijn hoofd.
Het schrijven helpt, ook wat ik vanmiddag heb gedaan.
Nu lekker uit eten met vriend, ben blij dat ik weer bij hem ben.
Dat was eng.
Maar ook fijn. Want in mijn hoofd hebben ze toch al gesprekken.
Dan maar beter het op papier zetten.
Van de gedachten mocht het niet.
Want zij mogen vertaald worden naar papier, niemand anders.
Gelukkig was er een compromis te sluiten,
en konden de andere delen allemaal een eigen kleur kiezen,
zodat ze toch er mochten zijn, en opgeschreven konden worden.
Niet allemaal, maar wel een paar.
En eentje die geel koos, zodat het bijna niet zichtbaar was wat ze schreef.
Het was heel eng.
Vooral omdat sommigen het leven niet zo leuk vinden en nouja etc.
Maar gelukkig was er ook het deel waar ik vorige week over schreef,
dat is gek op het leven
Volgens mijn oude en nieuwe therapeut zijn ze allemaal van mij,
die delen.
En hebben ze goed werk geleverd, hebben ze me heel goed beschermd.
Ik heb ze echt nog maar heel weinig erover verteld,
maar het is fijn dat ze er niet van schrikken.
Of ze afwijzen. Dat ze er mogen zijn... betekent dus dat ik er mag zijn, met hen allemaal..
Dat is wel heel fijn en ongeloofwaardig
Ik hoop dat jullie dit niet quoten, het is moeilijk erover te delen.
Maar maakt de oorlog minder in mijn hoofd.
Het schrijven helpt, ook wat ik vanmiddag heb gedaan.
Nu lekker uit eten met vriend, ben blij dat ik weer bij hem ben.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 22:37
Goed van je Knuff.... ik kan me nog herinneren dat je het, niet eens zo lang geleden, niet aandurfde. Mooi dat je deze stappen zet!
@Yellow: bij mij zijn de herbelevingen 19 jaar na het laatste misbruik begonnen. Ik heb toen de diagnose PTSS met verlaat begin gekregen. Dus, ja, herkenbaar. En wat betreft het stellen van vragen die je misschien niet mag stellen: je mag alle vragen stellen. Als iemand geen antwoord wil geven, doet diegene dat gewoon niet.
@Yellow: bij mij zijn de herbelevingen 19 jaar na het laatste misbruik begonnen. Ik heb toen de diagnose PTSS met verlaat begin gekregen. Dus, ja, herkenbaar. En wat betreft het stellen van vragen die je misschien niet mag stellen: je mag alle vragen stellen. Als iemand geen antwoord wil geven, doet diegene dat gewoon niet.
maandag 20 februari 2017 22:43
quote:Elmervrouw schreef op 20 februari 2017 @ 10:16:
[...]
Is dat het? Oprechte vraag. Ik heb geen idee wat liefde is volgens mij, daarom voel ik mij zo in de war. Of het nu over date, ex of kinderen gaat. Misschien is het echt teveel kapotgemaakt, vroeger.
Ja, Elmervrouw, ik geloof van wel. Ik geloof dat er in jou zeker liefde zit voor jouw kinderen, lig voor toen ze klein waren en jij ze bij je had. Ik geloof dat er heel veel liefde in je zit, ook al voel je die misschien niet, of herken je het gevoel niet.
Je voelt zoveel door elkaar op dit moment, het is zo'n warboel. Neem de tijd om dit rustig met je psycholoog/psychiater te ontwarren. Er is geen haast, je kunt het leed wat al is geschied niet meer ongedaan maken. Ook niet door nu sneller te gaan dan het licht.
[...]
Is dat het? Oprechte vraag. Ik heb geen idee wat liefde is volgens mij, daarom voel ik mij zo in de war. Of het nu over date, ex of kinderen gaat. Misschien is het echt teveel kapotgemaakt, vroeger.
Ja, Elmervrouw, ik geloof van wel. Ik geloof dat er in jou zeker liefde zit voor jouw kinderen, lig voor toen ze klein waren en jij ze bij je had. Ik geloof dat er heel veel liefde in je zit, ook al voel je die misschien niet, of herken je het gevoel niet.
Je voelt zoveel door elkaar op dit moment, het is zo'n warboel. Neem de tijd om dit rustig met je psycholoog/psychiater te ontwarren. Er is geen haast, je kunt het leed wat al is geschied niet meer ongedaan maken. Ook niet door nu sneller te gaan dan het licht.
maandag 20 februari 2017 22:47
quote:SF_ schreef op 20 februari 2017 @ 09:48:
Voor mij deels herkenbaar. Pestkoppen keurden ook alles af, vooral als ik ergens heel blij of enthousiast over was. Dan moest ik even helemaal worden klein gemaakt. Weet je, ineens realiseer ik me waarom ik het moeilijk vind met een bepaalde kennis van me om te gaan. Ze zegt van die dingen waarvan ik niet weet of het steken onder water zijn of dat ze het anders bedoelt, maar er gaan vaak oordelen vanuit naar mijn leven en dát is wat me raakt. Dat is waarom ik haar op afstand hou en haar als kennis blijf zien. Het is gevaarlijk voor me. Zo maakt ze geregeld opmerkingen over dat ik laat opsta (ik heb geen kind, zij wel, dus ik hoef niet om 7 uur op te staan). Dat voelt als een oordeel. Maar in feite heeft ze gelijk, ik sta later op dan zij, maar niet laat. Laat is als je om 10 uur opstaat of zo. Het gaat in feite nergens over en toch trek ik het me aan. Dat ik laat zou opstaan, is iets wat verkeerd is aan mij.
Het is interessant Snow, of ze dit ook als oordeelt bedoelt, of dat ze eigenlijk zegt dat ze heel jaloers is op je. Ik heb geen idee (ik ken haar niet) maar je zou het haar kunnen vragen. Gewoon, uit nieuwsgierigheid.
Soms pakken we iets als een oordeel op omdat we daar gevoeliger voor zijn en soms bedoelt iemand het ook echt als een oordeel. Het ligt niet altijd aan je eigen invulling.
Als het een gemeend oordeel is, kunnen we natuurlijk nog kiezen hoe we daarmee omgaan. Dan kun je nog bedenken of je het 'fout' vindt van jezelf, of dat je het prima vindt. Ik bedoel: zelfs als je elke dag om 11 uur opstaat.... dat moet je toch helemaal zelf weten? Zolang je er niemand kwaad mee doet en niet van anderen profiteert, is dat toch helemaal aan jou?
Voor mij deels herkenbaar. Pestkoppen keurden ook alles af, vooral als ik ergens heel blij of enthousiast over was. Dan moest ik even helemaal worden klein gemaakt. Weet je, ineens realiseer ik me waarom ik het moeilijk vind met een bepaalde kennis van me om te gaan. Ze zegt van die dingen waarvan ik niet weet of het steken onder water zijn of dat ze het anders bedoelt, maar er gaan vaak oordelen vanuit naar mijn leven en dát is wat me raakt. Dat is waarom ik haar op afstand hou en haar als kennis blijf zien. Het is gevaarlijk voor me. Zo maakt ze geregeld opmerkingen over dat ik laat opsta (ik heb geen kind, zij wel, dus ik hoef niet om 7 uur op te staan). Dat voelt als een oordeel. Maar in feite heeft ze gelijk, ik sta later op dan zij, maar niet laat. Laat is als je om 10 uur opstaat of zo. Het gaat in feite nergens over en toch trek ik het me aan. Dat ik laat zou opstaan, is iets wat verkeerd is aan mij.
Het is interessant Snow, of ze dit ook als oordeelt bedoelt, of dat ze eigenlijk zegt dat ze heel jaloers is op je. Ik heb geen idee (ik ken haar niet) maar je zou het haar kunnen vragen. Gewoon, uit nieuwsgierigheid.
Soms pakken we iets als een oordeel op omdat we daar gevoeliger voor zijn en soms bedoelt iemand het ook echt als een oordeel. Het ligt niet altijd aan je eigen invulling.
Als het een gemeend oordeel is, kunnen we natuurlijk nog kiezen hoe we daarmee omgaan. Dan kun je nog bedenken of je het 'fout' vindt van jezelf, of dat je het prima vindt. Ik bedoel: zelfs als je elke dag om 11 uur opstaat.... dat moet je toch helemaal zelf weten? Zolang je er niemand kwaad mee doet en niet van anderen profiteert, is dat toch helemaal aan jou?
maandag 20 februari 2017 22:48
quote:Elmervrouw schreef op 20 februari 2017 @ 10:25:
[...]
Ik wou dat ik dit heel veel jaren eerder ook had kunnen doen. Maar jammer genoeg was er toen nog geen internet. Ik was zo alleen en zoekende. En had geen woorden om IRL met iemand te praten (er was ook niemand, en ik schaamde me voor alles).Het is nooit te laat EV....
[...]
Ik wou dat ik dit heel veel jaren eerder ook had kunnen doen. Maar jammer genoeg was er toen nog geen internet. Ik was zo alleen en zoekende. En had geen woorden om IRL met iemand te praten (er was ook niemand, en ik schaamde me voor alles).Het is nooit te laat EV....
maandag 20 februari 2017 23:16
Sofie, wat zeg je mooie dingen
Snow, ik ken dat wel een beetje, dat mensen een opmerking maken dat ik denk: wat wil jij hier nou mee zeggen?
Dan voelt het als een verwijt of zo. Dus ik doe dan of ik gek ben en vraag dan op de man af: wat wil je daar nou mee zeggen? Als iemand dan zegt: niks, dan ga ik lachen en zeg dat het dan best een domme opmerking is omdat ik zelf ook wel weer hoe laat ik opsta. Best een agressieve benadering, maar dan houden ze er in ieder geval mee op of letten ze beter op wat ze zeggen.
Ik heb ook wel een paar van dat soort mensen in mijn omgeving en die hou ik ook op afstand. Terwijl ik geen wantrouwig persoon ben. Soms voelt het gewoon zo en dan ben ik niet bang om mijn nieuwe toekomstige beste vriendin mis te lopen. Dat gevoel negeer ik liever niet.
Snow, ik ken dat wel een beetje, dat mensen een opmerking maken dat ik denk: wat wil jij hier nou mee zeggen?
Dan voelt het als een verwijt of zo. Dus ik doe dan of ik gek ben en vraag dan op de man af: wat wil je daar nou mee zeggen? Als iemand dan zegt: niks, dan ga ik lachen en zeg dat het dan best een domme opmerking is omdat ik zelf ook wel weer hoe laat ik opsta. Best een agressieve benadering, maar dan houden ze er in ieder geval mee op of letten ze beter op wat ze zeggen.
Ik heb ook wel een paar van dat soort mensen in mijn omgeving en die hou ik ook op afstand. Terwijl ik geen wantrouwig persoon ben. Soms voelt het gewoon zo en dan ben ik niet bang om mijn nieuwe toekomstige beste vriendin mis te lopen. Dat gevoel negeer ik liever niet.
maandag 20 februari 2017 23:24
Bedankt lieverds
Jullie helpen me echt met jullie berichtjes
Allemaal
Bedankt BB, Snow, Rhae, pruttel en Sofie
Ik heb, denk ik, een hele goede avond gehad met vriend..
We hebben heel veel gepraat
En we hebben gevreeën zonder dat ik dissocieerde..
Wat heel veel interactie vereiste..
Want elke keer als ik aan dader dacht gaf ik dat aan, en vroeg vriend rustig aan te doen..
Waarbij ik ook aangaf mij een hele grote aansteller te voelen
En slecht.
Waarbij vriend bleef aangeven dat we mijn tempo volgden
En hij rustig aan zou doen
En ik aangaf dat van hem niet wilde aanraken
En dat prima was
En ik toch aan de dader moest denken
Maar vriend mij dan knuffelde
En zei dat er niks gebeurde
Die ervaring was intens
En hartverscheurend
Dat mijn lieve vriend zo met mij omgaat
Zoals de meeste mensen misschien wel met elkaar omgaan?
Wie zal het zeggen... ik heb die ervaringen helaas niet
Maar leer ze nu
Dankzij hem...
....
En het huilen
Was ook super kwetsbaar
Jemig
Huilen om wat ik in dit topic eerder al deelde
Om al het verdriet dat ik heb...
En dat hij mij troostte
En ik mij liet troosten... dat vooral
Vriend was voorbereid
Op 'gek doen' van mij
Maar ik was en bleef lief
En daar moest hij aan wennen
Wat een verschil met vorig jaar
Vorige maand
Al die tijd...
Fijn
Jullie helpen me echt met jullie berichtjes
Allemaal
Bedankt BB, Snow, Rhae, pruttel en Sofie
Ik heb, denk ik, een hele goede avond gehad met vriend..
We hebben heel veel gepraat
En we hebben gevreeën zonder dat ik dissocieerde..
Wat heel veel interactie vereiste..
Want elke keer als ik aan dader dacht gaf ik dat aan, en vroeg vriend rustig aan te doen..
Waarbij ik ook aangaf mij een hele grote aansteller te voelen
En slecht.
Waarbij vriend bleef aangeven dat we mijn tempo volgden
En hij rustig aan zou doen
En ik aangaf dat van hem niet wilde aanraken
En dat prima was
En ik toch aan de dader moest denken
Maar vriend mij dan knuffelde
En zei dat er niks gebeurde
Die ervaring was intens
En hartverscheurend
Dat mijn lieve vriend zo met mij omgaat
Zoals de meeste mensen misschien wel met elkaar omgaan?
Wie zal het zeggen... ik heb die ervaringen helaas niet
Maar leer ze nu
Dankzij hem...
....
En het huilen
Was ook super kwetsbaar
Jemig
Huilen om wat ik in dit topic eerder al deelde
Om al het verdriet dat ik heb...
En dat hij mij troostte
En ik mij liet troosten... dat vooral
Vriend was voorbereid
Op 'gek doen' van mij
Maar ik was en bleef lief
En daar moest hij aan wennen
Wat een verschil met vorig jaar
Vorige maand
Al die tijd...
Fijn
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 23:30
maandag 20 februari 2017 23:35
Dank je Hanke
Dat je begrijpt dat huilen nog intiemer was dan vrijen....
Poeh wat kwetsbaar
En wat bijzonder om te merken,
dat vriend zijn arm om mij heen sloeg,
en mij vasthield
En liet huilen
En troostte....
Alhoewel het vrijen ook zeer intiem was
Omdat het veel fijner is zonder dissociëren
En ik veel meer voel
En achteraf mijn smerige deel ook met hem kon delen
En hij benadrukte dat het nu anders was
En goed
En Oke
Jemig
Wat moeilijk, maar tegelijk fijn....
Dat je begrijpt dat huilen nog intiemer was dan vrijen....
Poeh wat kwetsbaar
En wat bijzonder om te merken,
dat vriend zijn arm om mij heen sloeg,
en mij vasthield
En liet huilen
En troostte....
Alhoewel het vrijen ook zeer intiem was
Omdat het veel fijner is zonder dissociëren
En ik veel meer voel
En achteraf mijn smerige deel ook met hem kon delen
En hij benadrukte dat het nu anders was
En goed
En Oke
Jemig
Wat moeilijk, maar tegelijk fijn....
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 20 februari 2017 23:39
Ik ben een paar dagen heel druk (er moeten dingen af & gedaan), maar heb net even bijgelezen.
Knuffel, fijn dat je nu bij je vriend bent. Jullie zijn samen ergens anders, hè? Op je vriend zijn tijdelijke werk? Misschien doet die verandering je wel zo goed dat je die grote stappen die je vanavond hebt gezet aandurfde? Je het laatste duwtje gaven? Anyway, je zet gróte stappen dame! Ik ben trots op je
Iedereen een grote
Het is al lang Tobbie-bedtijd geweest, dus slaap lekker allemaal!
Knuffel, fijn dat je nu bij je vriend bent. Jullie zijn samen ergens anders, hè? Op je vriend zijn tijdelijke werk? Misschien doet die verandering je wel zo goed dat je die grote stappen die je vanavond hebt gezet aandurfde? Je het laatste duwtje gaven? Anyway, je zet gróte stappen dame! Ik ben trots op je
Iedereen een grote
Het is al lang Tobbie-bedtijd geweest, dus slaap lekker allemaal!
dinsdag 21 februari 2017 00:52
Welterusten lieverds
Ook voor degenen die ik mis
En ook voor degenen die blijven schrijven in het topic
Voor iedereen
(in gedachten noem ik nu 30 namen op, van iedereen die mee scheef én schrijft!)
En dan nog de berichten van de dagelijkse actieve meeschrijvers, die zo waardevol zijn
En degenen die schrijven als het kan
Of mag of lukt
En degenen die niet schrijven maar mee lezen
Of pb's sturen..
En degenen die schijven maar af en toe
Het lukt mij niet iedereen persoonlijk te noemen
Terwijl ik dat wel zou willen
Omdat iedereen,
van deel 1 tot en met nu,
bijgedragen heeft aan wat het topic nu is
Waarvoor al mijn waardering en dank
Jullie zijn geweldig
Ook voor degenen die ik mis
En ook voor degenen die blijven schrijven in het topic
Voor iedereen
(in gedachten noem ik nu 30 namen op, van iedereen die mee scheef én schrijft!)
En dan nog de berichten van de dagelijkse actieve meeschrijvers, die zo waardevol zijn
En degenen die schrijven als het kan
Of mag of lukt
En degenen die niet schrijven maar mee lezen
Of pb's sturen..
En degenen die schijven maar af en toe
Het lukt mij niet iedereen persoonlijk te noemen
Terwijl ik dat wel zou willen
Omdat iedereen,
van deel 1 tot en met nu,
bijgedragen heeft aan wat het topic nu is
Waarvoor al mijn waardering en dank
Jullie zijn geweldig
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 21 februari 2017 05:40
Nacht was wel zwaar
Met onrustige dromen
En beelden, zodra ik wakker was
En dan proberen wat ik hier gelezen heb
Mijzelf gerust stellen
Het is niet echt
Je bent nu veilig
Hij doet je niks meer
Oh nee?! zegt het deel wat de beelden heeft,
en de lichaamsdelen voelt
Het is anders levensecht
En hij doet pijn
Ja, zo voelt het, maar het is nu echt niet meer
Hij is weg
Niet echt hier
Zeg ik dan
Maar het is moeilijk
Het is niet geruststellend
Ik heb pijn
En beleef het telkens weer
Met onrustige dromen
En beelden, zodra ik wakker was
En dan proberen wat ik hier gelezen heb
Mijzelf gerust stellen
Het is niet echt
Je bent nu veilig
Hij doet je niks meer
Oh nee?! zegt het deel wat de beelden heeft,
en de lichaamsdelen voelt
Het is anders levensecht
En hij doet pijn
Ja, zo voelt het, maar het is nu echt niet meer
Hij is weg
Niet echt hier
Zeg ik dan
Maar het is moeilijk
Het is niet geruststellend
Ik heb pijn
En beleef het telkens weer
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
