Opvoeden - gezicht in de plooi houden

20-02-2017 22:54 56 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie daar ook zo'n moeite mee? Ik heb echt een dondersteen en hij maakt me gek soms, maar hij weet me ook te charmeren. Op sommige momenten moet ik echter duidelijk maken dat dit echt niet kan, maar soms trekt hij zo'n smoeltje of doet hij iets dat ik eigenlijk moet lachen. En ik moet dan zoooooo mijn best doen om een boos gezicht te houden, en hij kijkt er dwars doorheen. Als ik het echt niet volhoud roep ik hulp in van mijn man en loop even weg om buiten zoons zicht te lachen, om vervolgens weer serieus terug te komen. Maar man is nu op zakenreis en ik faal schromelijk....... tips en tricks??



Hij is dol op het zwembad, dus nu heeft hij bedacht dat hij dan wel een zwembad in huis kan creëren door onze badkamer blank te zetten. Ik vind dit echter een minder strak plan. Maar dan word ik dus boos op hem (na al tien keer nee zeggen en herhalen) en dan trekt hij zo'n gek hoofd met zijn ondeugende ogen en een mama op zijn allerschattigste toontje, dat ik 1 tel uit mijn plooi schiet, en dat heeft ie meteen door, en dan neemt ie me dus niet meer serieus.....
Alle reacties Link kopieren
Geniet ervan !

En blijf voor de rest consequent naar je kind toe.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Ja dat probeer ik zoveel mogelijk. Het is zo leuk nu, maar soms ook lastig.
Alle reacties Link kopieren
Wat heerlijk! Zo'n kind



Geen tips overigens, ik zou net zo min mijn lach in kunnen houden.
Oh vreselijk, heb het ook.

Die van mij doet het niet eens expres en wordt daarna boos omdat ik hem ' uitlach'
Alle reacties Link kopieren
Dat had ik ook. Nu hij groter wordt, zijn de streken ook groter. Dus dan neemt de 'Dit kan echt niet' reactie de overhand. Alhoewel ik nog steeds soms moet 'hoesten' (ahum) bij sommige comebacks van zoonlief.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
quote:Het-groepje schreef op 20 februari 2017 @ 23:03:

Oh vreselijk, heb het ook.

Die van mij doet het niet eens expres en wordt daarna boos omdat ik hem ' uitlach' Ah gossie.....lief
Ach meid ik kan zo met je meepraten



Hier een tijd geleden ook zo iets. Mijn jongste zoon kan zo ontzettend lief en charmant zijn, en weet zich goed uit situaties te redden. Een tijd geleden wou hij in bad, prima toch? Ik een badje gemaakt en lekker de douchekop erin anders zou 't badje te snel afkoelen (ik heb alleen een douche dus een appart badje weggezet) ik was, terwijl het badje vol aan het lopen was even in mijn slaapkamer, ik hoorde hem wel lachen waar ach, hij heeft overal lol om. Totdat ik mijn kamer uit kwam lopen en in een laag met water stapte (ik heb vloerbedekking boven)



Meneer was met de douchekop richting de hond aan het spuiten en de hond deed vrolijk mee... Hoe boos ik eigenlijk ook moest zijn, dat gezichtje wat er zo ongelooflijk betrapt uitzag in combinatie met ; oh mama nu ben jij zeker echt boos hé? Ik ben naar beneden gelopen en ben als een dwaze de waterstofzuiger gaan halen terwijl ik eigenlijk liep te grinniken.... Hoe doen ze het toch hé?
anoniem_173507 wijzigde dit bericht op 24-10-2017 20:10
0.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:lemoos2 schreef op 20 februari 2017 @ 23:05:

Dat had ik ook. Nu hij groter wordt, zijn de streken ook groter. Dus dan neemt de 'Dit kan echt niet' reactie de overhand. Alhoewel ik nog steeds soms moet 'hoesten' (ahum) bij sommige comebacks van zoonlief.





Ik voorzie problemen in de toekomst Man en ik waren beide deugnieten. Ik luisterde nooit want ik vond mezelf altijd groot en wijs genoeg voor dingen die ik niet kon, zoals in het zwembad naar het diepe lopen zonder te kunnen zwemmen. Die hebben we al bij zoon terug gezien. En ja mijn moeder lachte me uit..

Man is van het genre, zelf een katapult in elkaar zetten en daarmee de speaker van de moskee uitschakelen. (Hij komt uit een moslimland maar is geen moslim, en werd wakker door het ochtendgebed, daar was hij het als 6 jarige niet geheel mee eens)
Alle reacties Link kopieren
quote:spieker27 schreef op 20 februari 2017 @ 23:15:





Meneer was met de douchekop richting de hond aan het spuiten en de hond deed vrolijk mee... Hoe boos ik eigenlijk ook moest zijn, dat gezichtje wat er zo ongelooflijk betrapt uitzag in combinatie met ; oh mama nu ben jij zeker echt boos hé? Ik ben naar beneden gelopen en ben als een dwaze de waterstofzuiger gaan halen terwijl ik eigenlijk liep te grinniken.... Hoe doen ze het toch hé? hij klinkt als een perfect vriendje voor die van mij
quote:elfje26 schreef op 20 februari 2017 @ 23:21:

[...]





hij klinkt als een perfect vriendje voor die van mijdat was eigenlijk het eerste wat ik dacht toen ik je post las, maar dan mogen ze bij jou spelen mijn vloer trekt dat echt niet meer
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er ook moeite mee. Dreumes klom pas geleden op de tafel, zat te grinniken, want had haar al een paar keer gewaarschuwd. Ik haal haar weg en denk ok en nu, dus ik zet haar in de hoek en zegt blijf maar even 5 minuten staan. Compleet kansloos natuurlijk want ze snapt daar geen snars van. Ging ze zo staan alsof ze gefouilleerd ging worden en trok een ondeugende toet, ik kon mijn lach niet inhouden.



En soms ligt ze in bed nog te kletsen met haar knuffel terwijl ze moet slapen en dan kom ik binnen en zeg jij slaapt toch wel, dan gaat ze snel liggen en doet net of ze slaapt. Zo leuk.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook zo'n charmeur



Ik dacht eerst ook dat ik niet mocht lachen. Maar echt zijn, authentiek, in mijn reacties werkt toch het beste voor ons.



Ik denk ten eerste, omdat ik vind dat hij ook niet iets hoeft te laten, omdat de consequentie is dat ik anders boos sta te doen. Dus ik geloof er zelf al niet in. En dan ten tweede, als ik er zelf al niet in geloof dan gelooft hij mij ook niet. Ik wil dus niet toneelspelen en ik kan het ook niet, het wordt er alleen maar onduidelijker van. Maar dat is maar net wat werkt voor jullie.
Oww dat heb ik regelmatig bij mijn jongste. Niet te doen ooit.



Zo heeft hij als 3 jarige eens iets geweldigs verzonnen. Wij waren bij de karwei om even iets te ruilen. Stonden bij de informatiebalie waar het manneke net bovenuit kon kijken als hij op de reling onderaan ging staan. Ik liep even snel de winkel in terwijl manneke bij de balie bleef. Terwijl ik naar de goede gang liep hoorde ik opeens een bekende stem door de speaker van de winkel zeggen: attentie attentie!!

Dus ik draai mezelf om en zie die van mij met een microfoon in zijn handen staan. Winkelpersoneel lag helemaal dubbel van het lachen en ook ik kon mijn gezicht absoluut niet in de plooi houden. Nu nog niet als ik er aan terug denk
Alle reacties Link kopieren
quote:GateKeeper schreef op 20 februari 2017 @ 23:29:

Ik heb er ook moeite mee. Dreumes klom pas geleden op de tafel, zat te grinniken, want had haar al een paar keer gewaarschuwd. Ik haal haar weg en denk ok en nu, dus ik zet haar in de hoek en zegt blijf maar even 5 minuten staan. Compleet kansloos natuurlijk want ze snapt daar geen snars van. Ging ze zo staan alsof ze gefouilleerd ging worden en trok een ondeugende toet, ik kon mijn lach niet inhouden.



En soms ligt ze in bed nog te kletsen met haar knuffel terwijl ze moet slapen en dan kom ik binnen en zeg jij slaapt toch wel, dan gaat ze snel liggen en doet net of ze slaapt. Zo leuk. dat je die mond helemaal vertrokken ziet met een gerimpeld neusje... en als je je omdraait die lach er alsnog uitknalt, hahaha.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Oh! Dit is trouwens ook een hele sneaky zet van hem; als hij het dan zo ver geschopt heeft dat ik dus wel boos reageert dan trekt hij een prachtige pruillip en zegt hij; maar ik heb jou gemist mama! Waarschijnlijk is dat zijn manier om spijt te betuigen ofzo want hij is geen seconde uit mijn buurt geweest. Het is gewoon een verschrikkelijke wijsneus!



Ik zat met mijn hand tegen mijn hoofd vanwege hoofdpijn, komt hij aangelopen, slaat zijn arm over mijn schouder en zegt bloedserieus; wil je er over praten mama?



Hou dan je lach maar eens in
Alle reacties Link kopieren
quote:spieker27 schreef op 20 februari 2017 @ 23:28:

[...]

dat was eigenlijk het eerste wat ik dacht toen ik je post las, maar dan mogen ze bij jou spelen mijn vloer trekt dat echt niet meer
Alle reacties Link kopieren
quote:Kromo19 schreef op 20 februari 2017 @ 23:34:

Oww dat heb ik regelmatig bij mijn jongste. Niet te doen ooit.



Zo heeft hij als 3 jarige eens iets geweldigs verzonnen. Wij waren bij de karwei om even iets te ruilen. Stonden bij de informatiebalie waar het manneke net bovenuit kon kijken als hij op de reling onderaan ging staan. Ik liep even snel de winkel in terwijl manneke bij de balie bleef. Terwijl ik naar de goede gang liep hoorde ik opeens een bekende stem door de speaker van de winkel zeggen: attentie attentie!!

Dus ik draai mezelf om en zie die van mij met een microfoon in zijn handen staan. Winkelpersoneel lag helemaal dubbel van het lachen en ook ik kon mijn gezicht absoluut niet in de plooi houden. Nu nog niet als ik er aan terug denk







Wat een leuke verhalen allemaal
Alle reacties Link kopieren
'Mamma moet nu lachen maar kijk eens: alles is nat. Dat mag écht niet nog een keer hoor. Kom, we gaan opruimen'.



Ik vind gemaakt boos doen eigenlijk niks. Je kan toch gewoon jezelf zijn en ondertussen de grens aangeven en kind de consequentie laten ondervinden?
Regelmatig lach ik om mijn eigen kinderen als ze iets geks doen, maar het ergste is wel mijn neefje. Hij zat een keer naast mij met eten en begon met 2 handen vol in zijn bord te slaan. Ik kon er niks aan doen maar schoot meteen in de slappe lach. Ben de kamer maar even uit gegaan terwijl zus en zwager hem toespraken.
Alle reacties Link kopieren
Oh dit zie ik hier ook nog gebeuren. Onze dreumes is nu nog net te jong voor dit soort streken, maar ik zie het nu al aankomen.
Ai, ja daar doe je weinig aan. Hier ook zon boefje. Ik zie het al aan z'n oogjes, die beginnen te glinsteren en dan weet ik gewoon dat hij iets gaat doen wat niet mag (19 maanden). En dna kan hij er zelf zóom schaterlachen dat je idd je lachen niet in kan houden. En dat vindt hij helemaal hilarisch. Overigens weet hij wel wanneer het echt is (zoals laatst de hond aan z'n oren trekken, dat is gewoon niet grappig. Dan kijkt hij er ook echt schuldbewust bij). Meestal is het eerste wat mensen zeggen als ze hem zien: goh dat is wel een ondeugende he!

Maar ik geniet er enorm van. Straks met z'n broertje erbij wordt het vast helemaal een feest!
Ik kan prima ( tegenwoordig) mijn gezicht in de plooi houden en mijn jongste corrigeren als dat echt nodig is, zonder te lachen of boos-al dan niet gemaakt- te doen. Er zit heus nog wel wat tussen lachen en (nep) boos worden. Uberhaupt is boos worden vaak niet nuttig. Zeker niet bij de hele kleintjes met zulke grappen.





Ik lach me inwendig wel rot en vaak met man als ze in bed ligt ook nog. Ze is zo ondernemend en gevat maar sommige dingen kunnen gewoon echt niet. En als je haar dat lachend gaat vertellen ziet zij dat als dat ik het wel leuk vind en doet ze het 2 seconden later weer.

Dat is gewoon niet de bedoeling.
Gister nog.

' maar wat IS vakantie dan mamma'?

Ik vertellen over lekker doen waar je zin in hebt (stom...).

binnen no time was de broek uit, dansjes met piemelgezwiep, van alles swaffelen etc.

Dus ik verontwaardigd

Woe-dend!

Ik had toch gezegd dat hij mocht doen waar hij zin in had?

Ik hield het niet meer.

Al hartverscheurend huilend (en nog steeds broekloos) verkondigde hij dat hij 'voor schut' stond door mij en ik was een gemene uitlacher.

Alsof ik hem welbewust verkeerd had geïnformeerd en uitgelokt.

Heb maar netjes sorry gezegd en erbij verteld dat we in de vakantie alsnog onze broek aanhouden.

' dom van jou he mamma dat je het verkeerd had gezegd' kreeg ik ook nog.
Ik zou daar flink van gaan lachen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven