Werk & Studie
alle pijlers
Grensoverschrijdend gedrag?
woensdag 22 februari 2017 13:11
Hallo,
Ik heb even inzicht nodig. Ik zit met een vervelende situatie op het werk die ik momenteel nog niet durf te bespreken met een andere collega uit angst te horen dat ik overdrijf.
Ik ben 4 maanden zwanger. Een tweetal maand geleden is er bij ons een mannelijke collega aan het werk die van een andere afdeling komt. Hij is 50+. Hij kwam heel zacht en open over, een beetje de lieve opa zeg maar.
Ik vond dit heel aangenaam en voelde me in het begin dan ook op het gemak bij hem. Ik deed dan ook regelmatig een praatje met hem. De aankondiging van mijn zwangerschap heb ik gedaan aan de koffietafel waar alle collega’s aanwezig waren.
Echter die dag, was hij er niet bij. Toen ik hem een paar dagen later op de trap tegen kwam bleek dat hij nog niet op de hoogte was. Ik heb het hem verteld en uiteraard was hij blij voor mij. Vanaf toen is de ‘ellende’ een beetje begonnen zeg maar.
Het begon enkele dagen nadien, hij kwam in mijn bureau, ik zat alleen. Hij vroeg hoe het ging met mij en indien ik vragen had over de zwangerschap ik die steeds aan hem kon vragen. (zijn dochter was namelijk 6 maanden geleden net bevallen)
Ik bedankte vriendelijk. Dan vraagt hij of ik al wist of ik borstvoeding ging geven??? Op het moment zelf heb ik wat gemompeld dat ik dat nog niets wist… maar achteraf vond ik het toch wel een heel bizarre vraag…
Enkele tijd later deed hij de ronde met een nieuwe collega, toen hij in mijn bureau kwam zei hij direct aan die persoon dat ik voor de opvolging ging zorgen want ik was zwanger! En wat zag ik er weer stralend uit! Owké… Ik denk niet dat die nieuwe persoon op zo’n
Info zat te wachten, maar goed..
Verder tijdens de lucnhpauze of koffiepauze was het steeds van ‘oh je ziet er precies wat moe uit…’ Ik zeg dan van nee hoor, voel me prima…’ja, je ziet toch wat bleekjes hoor…’ En zo nog meer van die zaken, zo vroeg hij nog of ik al wist waar ik zou bevallen… Ik ben nog maar 4 maand! Wat doet dat er toe! Voor hem dan nog, een man van 50+ die ik notabene nog maar 2 maand ken…
Dan hadden we teambuilding… Was een soort van schattenjacht, na afloop sta ik wat na te babbelen met collega’s komt hij naar mij toe en neemt zonder aanleiding mijn handen vast en begint ze te wrijven… ‘Ja, ik had de indruk dat je koude handen had’ Ik zeg van nee helemaal niet!
Op die moment was ik echt pissig. We zaten bij hem in de auto om terug te rijden en hij stond er op om mij thuis af te zetten. Echter had ik mijn treinticket al gekocht maar hij bleef aandringen. Het was al laat en het lag toch op zijn weg. Ik heb voet bij stuk gehouden en zij dat ik met de trein ging en dat ik echt wel mijn plan kon trekken.
Laatste feit, die week vroeg hij of ik goed was thuisgekomen en of mijn vriend mij gemist had (teambuilding was 2 dagen). Ik zei dat het maar 2 dagen was, niet overdrijven. Dan was het van ‘was hij niet tevreden dan?, had hij geen bloemetje voorzien?’ dat was nu wel wat lacherig, maar het lachen vergaat me nu wel stillaan. Ik ben op het punt gekomen dat ik hem niet meer in mijn buurt kan verdragen…En het ergst van al is, ik vind dat ik in fout ben, want ik had al veel eerder mijn grenzen moeten aangeven. Maar ik heb het daar heel moeilijk mee. Ik ben bang dat als ik iets ga zeggen tegen hem dat hij gaat zeggen van ‘maar wat bedoel je in hemelsnaam, ik wou gewoon vriendelijk zijn etc…’ Door de collega’s wordt hij ook gezien als een ‘vaderlijk figuur’…dus ik vrees dat ik daar ook bot ga vangen…
Ondertussen krijg ik wel de kriebels telkens ik hem zie… Wat doe ik? Praten met mijn chef? Toch collega in vertrouwen nemen? Of overdrijf ik, en nemen mijn hormonen een loopje met mij?
Ik heb even inzicht nodig. Ik zit met een vervelende situatie op het werk die ik momenteel nog niet durf te bespreken met een andere collega uit angst te horen dat ik overdrijf.
Ik ben 4 maanden zwanger. Een tweetal maand geleden is er bij ons een mannelijke collega aan het werk die van een andere afdeling komt. Hij is 50+. Hij kwam heel zacht en open over, een beetje de lieve opa zeg maar.
Ik vond dit heel aangenaam en voelde me in het begin dan ook op het gemak bij hem. Ik deed dan ook regelmatig een praatje met hem. De aankondiging van mijn zwangerschap heb ik gedaan aan de koffietafel waar alle collega’s aanwezig waren.
Echter die dag, was hij er niet bij. Toen ik hem een paar dagen later op de trap tegen kwam bleek dat hij nog niet op de hoogte was. Ik heb het hem verteld en uiteraard was hij blij voor mij. Vanaf toen is de ‘ellende’ een beetje begonnen zeg maar.
Het begon enkele dagen nadien, hij kwam in mijn bureau, ik zat alleen. Hij vroeg hoe het ging met mij en indien ik vragen had over de zwangerschap ik die steeds aan hem kon vragen. (zijn dochter was namelijk 6 maanden geleden net bevallen)
Ik bedankte vriendelijk. Dan vraagt hij of ik al wist of ik borstvoeding ging geven??? Op het moment zelf heb ik wat gemompeld dat ik dat nog niets wist… maar achteraf vond ik het toch wel een heel bizarre vraag…
Enkele tijd later deed hij de ronde met een nieuwe collega, toen hij in mijn bureau kwam zei hij direct aan die persoon dat ik voor de opvolging ging zorgen want ik was zwanger! En wat zag ik er weer stralend uit! Owké… Ik denk niet dat die nieuwe persoon op zo’n
Info zat te wachten, maar goed..
Verder tijdens de lucnhpauze of koffiepauze was het steeds van ‘oh je ziet er precies wat moe uit…’ Ik zeg dan van nee hoor, voel me prima…’ja, je ziet toch wat bleekjes hoor…’ En zo nog meer van die zaken, zo vroeg hij nog of ik al wist waar ik zou bevallen… Ik ben nog maar 4 maand! Wat doet dat er toe! Voor hem dan nog, een man van 50+ die ik notabene nog maar 2 maand ken…
Dan hadden we teambuilding… Was een soort van schattenjacht, na afloop sta ik wat na te babbelen met collega’s komt hij naar mij toe en neemt zonder aanleiding mijn handen vast en begint ze te wrijven… ‘Ja, ik had de indruk dat je koude handen had’ Ik zeg van nee helemaal niet!
Op die moment was ik echt pissig. We zaten bij hem in de auto om terug te rijden en hij stond er op om mij thuis af te zetten. Echter had ik mijn treinticket al gekocht maar hij bleef aandringen. Het was al laat en het lag toch op zijn weg. Ik heb voet bij stuk gehouden en zij dat ik met de trein ging en dat ik echt wel mijn plan kon trekken.
Laatste feit, die week vroeg hij of ik goed was thuisgekomen en of mijn vriend mij gemist had (teambuilding was 2 dagen). Ik zei dat het maar 2 dagen was, niet overdrijven. Dan was het van ‘was hij niet tevreden dan?, had hij geen bloemetje voorzien?’ dat was nu wel wat lacherig, maar het lachen vergaat me nu wel stillaan. Ik ben op het punt gekomen dat ik hem niet meer in mijn buurt kan verdragen…En het ergst van al is, ik vind dat ik in fout ben, want ik had al veel eerder mijn grenzen moeten aangeven. Maar ik heb het daar heel moeilijk mee. Ik ben bang dat als ik iets ga zeggen tegen hem dat hij gaat zeggen van ‘maar wat bedoel je in hemelsnaam, ik wou gewoon vriendelijk zijn etc…’ Door de collega’s wordt hij ook gezien als een ‘vaderlijk figuur’…dus ik vrees dat ik daar ook bot ga vangen…
Ondertussen krijg ik wel de kriebels telkens ik hem zie… Wat doe ik? Praten met mijn chef? Toch collega in vertrouwen nemen? Of overdrijf ik, en nemen mijn hormonen een loopje met mij?
woensdag 22 februari 2017 16:54
quote:ceratinia schreef op 22 februari 2017 @ 16:46:
Hij ging vlak bij mij staan ja. Ik ben zelf recht gestaan. Maar dat is ook omdat het bij mij al veel te ver gekomen is...Klinkt misschien overdreven, maar kijk. Het is nu zo.Ik heb er ook wel eens een een meter naar achteren gestuurd. En toen was ik niet zwanger. Stond zo dicht op me dat ik hem bijna kon zoenen. Niet fijn.
Hij ging vlak bij mij staan ja. Ik ben zelf recht gestaan. Maar dat is ook omdat het bij mij al veel te ver gekomen is...Klinkt misschien overdreven, maar kijk. Het is nu zo.Ik heb er ook wel eens een een meter naar achteren gestuurd. En toen was ik niet zwanger. Stond zo dicht op me dat ik hem bijna kon zoenen. Niet fijn.
woensdag 22 februari 2017 16:56
quote:ceratinia schreef op 22 februari 2017 @ 16:48:
Ik ben overigens nog nooit in zo'n situaltie terecht gekomen. Ik probeer steeds vriendelijk te zijn, naar iedereen, ook naar hem omdat hij nieuw van een andere afdeling kwam. Blijkbaar heeft hij dat verkeerd geïnterpreteerd..
Ik ben nu even weg voor langere tijd, maar ik heb echt al veel gehad aan jullie meningen, bedankt!
Vriendelijk zijn en je naar iedereen maar open opstellen, betekent ook dat mensen makkelijk over je grenzen heen gaan.
Misschien is dat de wijste les die je kunt leren hier. Dat als het voor jou ongemakkelijk voelt, dat je grenzen aan mag geven, maar ook dat je niet tegen iedereen vriendelijk hoeft te zijn. Een neutrale houding is ook een prima houding, zeker in een professionele setting. Vriendelijkheid nodigt uit. Mensen die je niet uit wil nodigen, daar kun je neutraal tegen zijn. En mensen die je liever niet in je leven wil, kun je begrenzen en verder negeren.
Ik ben overigens nog nooit in zo'n situaltie terecht gekomen. Ik probeer steeds vriendelijk te zijn, naar iedereen, ook naar hem omdat hij nieuw van een andere afdeling kwam. Blijkbaar heeft hij dat verkeerd geïnterpreteerd..
Ik ben nu even weg voor langere tijd, maar ik heb echt al veel gehad aan jullie meningen, bedankt!
Vriendelijk zijn en je naar iedereen maar open opstellen, betekent ook dat mensen makkelijk over je grenzen heen gaan.
Misschien is dat de wijste les die je kunt leren hier. Dat als het voor jou ongemakkelijk voelt, dat je grenzen aan mag geven, maar ook dat je niet tegen iedereen vriendelijk hoeft te zijn. Een neutrale houding is ook een prima houding, zeker in een professionele setting. Vriendelijkheid nodigt uit. Mensen die je niet uit wil nodigen, daar kun je neutraal tegen zijn. En mensen die je liever niet in je leven wil, kun je begrenzen en verder negeren.
woensdag 22 februari 2017 16:56
quote:Isabonita schreef op 22 februari 2017 @ 16:53:
[...]
Een man die interesse toont en aandacht voor de zaak?
Wat een dom gelul, i'm out.
Dom gelul is dat zij alles moet accepteren terwijl zij zich er niet goed bij voelt, omdat hij het misschien goed bedoeld.
Als het zo'n lieve man is, dan vindt hij het ook niet erg dat hij een stapje terug moet doen.
[...]
Een man die interesse toont en aandacht voor de zaak?
Wat een dom gelul, i'm out.
Dom gelul is dat zij alles moet accepteren terwijl zij zich er niet goed bij voelt, omdat hij het misschien goed bedoeld.
Als het zo'n lieve man is, dan vindt hij het ook niet erg dat hij een stapje terug moet doen.
woensdag 22 februari 2017 16:56
quote:Isabonita schreef op 22 februari 2017 @ 16:51:
[...]
Jawel,
Heb jij een bericht van deze man dat hij ergens anders grensoverschrijdend gedrag heeft vertoont? Neem aan van niet...
Jij hebt ook geen bewijs dat het geen goede intenties zijn.
Als we de man veranderen in een vrouw in dit verhaal. Hadden we allemaal meteen geroepen, wat een overdreven reactie van TO!
Jij misschien. Ik vind vrouwen die ongevraagd mijn handen wrijven, blijven vragen of ik me wel goed voel en aanhouden zijn om me thuis te willen brengen ook irritant. Niet vanwege 'verkeerde intenties' maar vanwege gebrek aan ruimte.
Kan gebeuren dat iemand dat verkeerd inschat, dan kun je dat maar beter even laten weten.
[...]
Jawel,
Heb jij een bericht van deze man dat hij ergens anders grensoverschrijdend gedrag heeft vertoont? Neem aan van niet...
Jij hebt ook geen bewijs dat het geen goede intenties zijn.
Als we de man veranderen in een vrouw in dit verhaal. Hadden we allemaal meteen geroepen, wat een overdreven reactie van TO!
Jij misschien. Ik vind vrouwen die ongevraagd mijn handen wrijven, blijven vragen of ik me wel goed voel en aanhouden zijn om me thuis te willen brengen ook irritant. Niet vanwege 'verkeerde intenties' maar vanwege gebrek aan ruimte.
Kan gebeuren dat iemand dat verkeerd inschat, dan kun je dat maar beter even laten weten.
Het is zoals het is
woensdag 22 februari 2017 16:57
TO, je durft het niet tegen hem te zeggen omdat je bang bent dat je hem daarmee kwetst? Denk je niet dat je hem meer kwetst als hij beseft dat je achter zijn rug om bij de leidinggevende bent gaan klagen (zoals je in de OP voorstelt)?
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.
woensdag 22 februari 2017 16:58
quote:ceratinia schreef op 22 februari 2017 @ 16:46:
Hij ging vlak bij mij staan ja. Ik ben zelf recht gestaan. Maar dat is ook omdat het bij mij al veel te ver gekomen is...Klinkt misschien overdreven, maar kijk. Het is nu zo.
Dit klinkt dan niet als een man die je vriendelijk aan je borst hoeft te drukken.
Ten eerste omdat hij dat zelf al doet ( ) en ten tweede omdat je er geen enkel belang bij hebt om deze man aan je borst gedrukt te houden.
Hij ging vlak bij mij staan ja. Ik ben zelf recht gestaan. Maar dat is ook omdat het bij mij al veel te ver gekomen is...Klinkt misschien overdreven, maar kijk. Het is nu zo.
Dit klinkt dan niet als een man die je vriendelijk aan je borst hoeft te drukken.
Ten eerste omdat hij dat zelf al doet ( ) en ten tweede omdat je er geen enkel belang bij hebt om deze man aan je borst gedrukt te houden.
woensdag 22 februari 2017 16:58
quote:Marana_ schreef op 22 februari 2017 @ 16:57:
TO, je durft het niet tegen hem te zeggen omdat je bang bent dat je hem daarmee kwetst? Denk je niet dat je hem meer kwetst als hij beseft dat je achter zijn rug om bij de leidinggevende bent gaan klagen (zoals je in de OP voorstelt)?
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.Eens!
TO, je durft het niet tegen hem te zeggen omdat je bang bent dat je hem daarmee kwetst? Denk je niet dat je hem meer kwetst als hij beseft dat je achter zijn rug om bij de leidinggevende bent gaan klagen (zoals je in de OP voorstelt)?
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.Eens!
Het is zoals het is
woensdag 22 februari 2017 17:02
quote:Marana_ schreef op 22 februari 2017 @ 16:57:
TO, je durft het niet tegen hem te zeggen omdat je bang bent dat je hem daarmee kwetst? Denk je niet dat je hem meer kwetst als hij beseft dat je achter zijn rug om bij de leidinggevende bent gaan klagen (zoals je in de OP voorstelt)?
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.+2
TO, je durft het niet tegen hem te zeggen omdat je bang bent dat je hem daarmee kwetst? Denk je niet dat je hem meer kwetst als hij beseft dat je achter zijn rug om bij de leidinggevende bent gaan klagen (zoals je in de OP voorstelt)?
Ook lees ik dat je het niet durft omdat je misschien suf en preuts overkomt. Het is jouw gevoel erbij, en dat gevoel mag er zijn. Zolang je dat vanuit je eigen gevoel communiceert ('ik voel me er niet prettig bij') kom je echt niet suf over. En je beschuldigt hem dan ook nergens van he, je geeft alleen maar aan hoe het bij jou overkomt.+2
woensdag 22 februari 2017 17:05
Hoe dan ook, ceratinia voelt alarmbellen. Misschien onterecht, misschien terecht.
De man gedraagt zich opdringerig. En waarom dat weten we niet. Dat hij zachtaardig overkwam wil niet zeggen dat hij zeker en vast aardige bedoelingen heeft. Schijn kan bedriegen.
Het mooie is dat je niet verplicht kan worden met een collega diepgaande vriendschappen te onderhouden als je liever wat afstand houdt.
En een vrouw zou ook niet tegen me aan moeten gaan staan. Hoewel ik me afvraag of dit Vlaams is voor iets anders dan wij ermee bedoelen.
De man gedraagt zich opdringerig. En waarom dat weten we niet. Dat hij zachtaardig overkwam wil niet zeggen dat hij zeker en vast aardige bedoelingen heeft. Schijn kan bedriegen.
Het mooie is dat je niet verplicht kan worden met een collega diepgaande vriendschappen te onderhouden als je liever wat afstand houdt.
En een vrouw zou ook niet tegen me aan moeten gaan staan. Hoewel ik me afvraag of dit Vlaams is voor iets anders dan wij ermee bedoelen.
woensdag 22 februari 2017 17:06
quote:Youk79 schreef op 22 februari 2017 @ 16:56:
[...]
Jij misschien. Ik vind vrouwen die ongevraagd mijn handen wrijven, blijven vragen of ik me wel goed voel en aanhouden zijn om me thuis te willen brengen ook irritant. Niet vanwege 'verkeerde intenties' maar vanwege gebrek aan ruimte.
Kan gebeuren dat iemand dat verkeerd inschat, dan kun je dat maar beter even laten weten.
Ik heb hetzelfde.
Pas een dame die 'sociaal' deed. Of het thuis goed ging. Of we het nog wel leuk hadden samen.
Ik was flabbergasted. Dat is zo privé.
En een die ongevraagd aan mijn buik zat: opzouten.
[...]
Jij misschien. Ik vind vrouwen die ongevraagd mijn handen wrijven, blijven vragen of ik me wel goed voel en aanhouden zijn om me thuis te willen brengen ook irritant. Niet vanwege 'verkeerde intenties' maar vanwege gebrek aan ruimte.
Kan gebeuren dat iemand dat verkeerd inschat, dan kun je dat maar beter even laten weten.
Ik heb hetzelfde.
Pas een dame die 'sociaal' deed. Of het thuis goed ging. Of we het nog wel leuk hadden samen.
Ik was flabbergasted. Dat is zo privé.
En een die ongevraagd aan mijn buik zat: opzouten.
woensdag 22 februari 2017 18:06
quote:abusu schreef op 22 februari 2017 @ 13:21:
Als jij je er vervelend onder voelt, dan heb jij alle recht om er iets van te zeggen. Of hij het nou zo bedoeld of niet. Mee eens. Hij is niet een 'opa', Hij is je collega, hij moet je professioneel behandelen. Dat doet hij nu duidelijk niet. Zeg gewoon tegen hem dat je graag zakelijk en professioneel contact met hem hebt en dat dat persoonlijke niet hoeft van jou. Gaat hij dan toch door, praat dan met je leidinggevende en de vertrouwenspersoon op je werk (als die er is).
Als jij je er vervelend onder voelt, dan heb jij alle recht om er iets van te zeggen. Of hij het nou zo bedoeld of niet. Mee eens. Hij is niet een 'opa', Hij is je collega, hij moet je professioneel behandelen. Dat doet hij nu duidelijk niet. Zeg gewoon tegen hem dat je graag zakelijk en professioneel contact met hem hebt en dat dat persoonlijke niet hoeft van jou. Gaat hij dan toch door, praat dan met je leidinggevende en de vertrouwenspersoon op je werk (als die er is).
woensdag 22 februari 2017 22:55
quote:Xaiandra schreef op 22 februari 2017 @ 22:49:
Je kunt ook de niet mis te verstane subtiele wijze gebruiken: bij elke persoonlijke vraag van hem over je vriend beginnen en hoe geweldig die is. Of het gesprek telkens brengen op dat hij inmiddels al opa is of wat zijn plannen zijn voor zijn pensioen.Waarom zou ze? Waarom die omweg? Dit is echt niet subtiel en niet aardig. Gewoon eerlijk netjes zeggen is veel vriendelijker.
Je kunt ook de niet mis te verstane subtiele wijze gebruiken: bij elke persoonlijke vraag van hem over je vriend beginnen en hoe geweldig die is. Of het gesprek telkens brengen op dat hij inmiddels al opa is of wat zijn plannen zijn voor zijn pensioen.Waarom zou ze? Waarom die omweg? Dit is echt niet subtiel en niet aardig. Gewoon eerlijk netjes zeggen is veel vriendelijker.
donderdag 23 februari 2017 08:59
quote:Xaiandra schreef op 22 februari 2017 @ 22:49:
Je kunt ook de niet mis te verstane subtiele wijze gebruiken: bij elke persoonlijke vraag van hem over je vriend beginnen en hoe geweldig die is. Of het gesprek telkens brengen op dat hij inmiddels al opa is of wat zijn plannen zijn voor zijn pensioen.
Als zij zulke persoonlijke vragen gaat stellen, kan ze moeilijk verwachten dat hij het niet meer doet naar haar toe....
Duidelijkheid over je grenzen lijkt me handiger.
Je kunt ook de niet mis te verstane subtiele wijze gebruiken: bij elke persoonlijke vraag van hem over je vriend beginnen en hoe geweldig die is. Of het gesprek telkens brengen op dat hij inmiddels al opa is of wat zijn plannen zijn voor zijn pensioen.
Als zij zulke persoonlijke vragen gaat stellen, kan ze moeilijk verwachten dat hij het niet meer doet naar haar toe....
Duidelijkheid over je grenzen lijkt me handiger.
donderdag 23 februari 2017 17:45
quote:ingelise schreef op 23 februari 2017 @ 08:59:
[...]
Als zij zulke persoonlijke vragen gaat stellen, kan ze moeilijk verwachten dat hij het niet meer doet naar haar toe....
Duidelijkheid over je grenzen lijkt me handiger.Of het in haar geval van toepassing is weet ik niet, maar ik heb regelmatig situaties meegemaakt waarin welgetimede opmerkingen over mijn vriend of gezin de verhoudingen even voor iedereen duidelijk maakten. Je komt dan niet in situaties waarin je heel expliciet je grenzen hoeft aan te geven zoals nu blijkbaar voor TO geldt en je kunt dan gewoon vriendschappelijk met je collega's blijven omgaan.
[...]
Als zij zulke persoonlijke vragen gaat stellen, kan ze moeilijk verwachten dat hij het niet meer doet naar haar toe....
Duidelijkheid over je grenzen lijkt me handiger.Of het in haar geval van toepassing is weet ik niet, maar ik heb regelmatig situaties meegemaakt waarin welgetimede opmerkingen over mijn vriend of gezin de verhoudingen even voor iedereen duidelijk maakten. Je komt dan niet in situaties waarin je heel expliciet je grenzen hoeft aan te geven zoals nu blijkbaar voor TO geldt en je kunt dan gewoon vriendschappelijk met je collega's blijven omgaan.
