Gezondheid
alle pijlers
Jong en burnout
zaterdag 9 augustus 2014 22:22
Hallo, al een jaar lees ik soms op forums omdat herkenning vaak toch soort van helpt op slechte momenten.. Nu toch eens m'n eigen verhaal in t kort, omdat ik graag wil weten of er meer jonge meiden (ik word 30 binnenkort) zijn, die niet zozeer door 60urige werkweken, maar vooral door karakter eigenschappen (onzeker, altijd aan verwachtingen willen voldoen, perfectionistisch daardoor en te groot verantwoordelijkheidsgevoel .. En kan nog wel even doorgaan;-)) een fikse burnout hebben gekregen?
Ik ben nu iets meer dan een jaar bewust bezig met m'n herstel van m'n burnout. Ik werk met patienten/cliënten , heb zo'n 1,5mnd even helemaal niks met werk gedaan, daarna wekenlang alleen 2x2/3x2u niet werkgerelateerde taken (dus geen dossiers of patienten zien). Momenteel werk ik zo'n 18-20u (4dgn 5u, werk normaal 32u) en afgelopen week weer de zoveelste terugval die dan weer even onzeker maakt...
Krijg best de ruimte van Leidinggevende met wie ik goed contact en en hetzelfde met prettige bedrijfsarts. Destijds begonnen met een coachingstraject (zelf geregeld, maar mede dankzij werk kunnen doen) en momenteel bij psych / cognitief gedragstherapeut ivm paniekaanvallen en Haptotherapie omdat ik zo enorm in m'n hoofd zit en nadenk en niet meer (misschien nooit echt?) wat ik echt voel.
Zet je allemaal enorm aan t denken en daardoor vind je jezelf ook niet echt leuk... Negatievere kanten van je persoonlijkheid worden tenslotte versterkt. Vraag je je soms af of t écht wel goed komt ooit, en wanneer het nou weer normaal is... Dingen spontaan doen, zonder echt nadenken en 'gewoon' genieten. Waar dat jaar gebleven is, snap ik soms niet.
Iedere dag bijna wel voel ik nog wel iets, misselijk of moe of hoofdpijn. Soms sta ik echt wel weer te zingen en te genieten van leuke dingen! Maar afspraken plan ik nog steeds weinig, zodat ik niks 'moet', en zelfs leuke vooruitzichten gepaard gaan met spanning vooraf..'voel ik me daar straks niet 'ziek' of word ik misselijk, angst voor de angst... Lastig!
Af en toe langs huisarts, om toch even dan weer dit of dan weer da voor mezelf uit te sluiten... Volgens mij ook 'normaal' met burnout, je afvragen of er toch niet nog iets fysieks aan onderligt soms.
Ik heb een superlieve vriend, echt m'n grote steun , terwijl het voor hem ook allemaal lastig is natuurlijk.
Nou, dit is nog de korte versie;-).
Ben benieuwd of er anderen zijn op dit moment in dezelfde situatie, of geweest. En hoe ze hier mee omgaan/gingen? Als t ook al een jaar duurt en je er nog niet bent... En hoe je dat met opbouwen doet, zeker evt met een beroep waar je met klanten/patienten/ anderen te maken hebt.
Ik ben nu iets meer dan een jaar bewust bezig met m'n herstel van m'n burnout. Ik werk met patienten/cliënten , heb zo'n 1,5mnd even helemaal niks met werk gedaan, daarna wekenlang alleen 2x2/3x2u niet werkgerelateerde taken (dus geen dossiers of patienten zien). Momenteel werk ik zo'n 18-20u (4dgn 5u, werk normaal 32u) en afgelopen week weer de zoveelste terugval die dan weer even onzeker maakt...
Krijg best de ruimte van Leidinggevende met wie ik goed contact en en hetzelfde met prettige bedrijfsarts. Destijds begonnen met een coachingstraject (zelf geregeld, maar mede dankzij werk kunnen doen) en momenteel bij psych / cognitief gedragstherapeut ivm paniekaanvallen en Haptotherapie omdat ik zo enorm in m'n hoofd zit en nadenk en niet meer (misschien nooit echt?) wat ik echt voel.
Zet je allemaal enorm aan t denken en daardoor vind je jezelf ook niet echt leuk... Negatievere kanten van je persoonlijkheid worden tenslotte versterkt. Vraag je je soms af of t écht wel goed komt ooit, en wanneer het nou weer normaal is... Dingen spontaan doen, zonder echt nadenken en 'gewoon' genieten. Waar dat jaar gebleven is, snap ik soms niet.
Iedere dag bijna wel voel ik nog wel iets, misselijk of moe of hoofdpijn. Soms sta ik echt wel weer te zingen en te genieten van leuke dingen! Maar afspraken plan ik nog steeds weinig, zodat ik niks 'moet', en zelfs leuke vooruitzichten gepaard gaan met spanning vooraf..'voel ik me daar straks niet 'ziek' of word ik misselijk, angst voor de angst... Lastig!
Af en toe langs huisarts, om toch even dan weer dit of dan weer da voor mezelf uit te sluiten... Volgens mij ook 'normaal' met burnout, je afvragen of er toch niet nog iets fysieks aan onderligt soms.
Ik heb een superlieve vriend, echt m'n grote steun , terwijl het voor hem ook allemaal lastig is natuurlijk.
Nou, dit is nog de korte versie;-).
Ben benieuwd of er anderen zijn op dit moment in dezelfde situatie, of geweest. En hoe ze hier mee omgaan/gingen? Als t ook al een jaar duurt en je er nog niet bent... En hoe je dat met opbouwen doet, zeker evt met een beroep waar je met klanten/patienten/ anderen te maken hebt.
woensdag 22 februari 2017 18:04
Hallo allemaal en welkom aan alle nieuwe mensen!
He Vienna, wat kl*te dat je weer thuis zit, maar bijna niet te voorkomen als ik lees hoe het op het werk is gegaan. Je schreef volgens mij de laatste keer al dat er veel onrust was....en het blijft soms zo moeilijk en is haast onmogelijk om in zo'n situatie je grenzen aan te geven.
Pussywillow, wat een knappe stap van je dat je vorige week aan de bel hebt getrokken bij de huisarts! Soms gaat het echt niet meer en ik denk dat wij allemaal best types zijn die zelf hun boontjes willen doppen en het lastig vinden om hulp te vragen. Voor mij wat het best een stap dat ik zelf in de hulpverlening werkte en dus opeens aan de andere kant van de tafel zat.
Ik moest erg lachen om de verhalen van vorige week en de bezoeken of op bezoek gaan bij schoonouders/schoonfamilie. Nou 3x raden wie hier zondag op bezoek kwamen: mijn schoonouders. Ze komen van ver, dus blijven altijd (te) lang. Het was best gezellig, maar mijn schoonmoeder heeft van elf tot half vijf gekletst
En daarbij komt dat wij 80% van alle verhalen al vele malen hebben gehoord. Mijn vriend kan zich goed afsluiten en ik natuurlijk niet. Al probeer ik al veel minder mijn best te doen om te luisteren of te reageren op een verhaal.
We kregen na het bezoek gewoon de slappe lach van alle drukte, mijn vriend zei hier hoef je geen burn out voor te hebben om overprikkeld te raken
Hier verder zijn gangetje, accepteer mijn situatie beter en probeer mijn eigen plan te trekken. Merk dat ik een aantal mensen van wie ik altijd adviezen of opmerkingen krijg (bijvoorbeeld, je moet gewoon positief denken en de knop omzetten in je hoofd, of bij een burn out moet je direct weer aan het werk anders durf te je niet meer....) op een afstand hou. Lees dit bij jullie ook terug in je verhalen.
Ik ga in maart starten met een mindfulness training, Rode Limo ik las dat jij bent begonnen en er best veel aan hebt begrijp ik?
De yoga 1x per week doet me ook erg goed! Verder werk ik dan om de week in de Wereld winkel. Ze vroegen al of ik wilde uitbreiden, heb nee gezegd (zou vroeger direct ja hebben gezegd), ga eerst nu 8 weken op maandagavond de training volgen en dan zie ik wel weer verder.
Heb trouwens net het boek Spaak uit van Pierre Carrière (ja is zijn echte naam ) Hij beschrijft hierin op een luchtige manier het overwinnen van zijn burn out. Zoveel herkenning! Het boek is via internet gratis te downloaden.
Nou succes/sterkte weer iedereen!!!
He Vienna, wat kl*te dat je weer thuis zit, maar bijna niet te voorkomen als ik lees hoe het op het werk is gegaan. Je schreef volgens mij de laatste keer al dat er veel onrust was....en het blijft soms zo moeilijk en is haast onmogelijk om in zo'n situatie je grenzen aan te geven.
Pussywillow, wat een knappe stap van je dat je vorige week aan de bel hebt getrokken bij de huisarts! Soms gaat het echt niet meer en ik denk dat wij allemaal best types zijn die zelf hun boontjes willen doppen en het lastig vinden om hulp te vragen. Voor mij wat het best een stap dat ik zelf in de hulpverlening werkte en dus opeens aan de andere kant van de tafel zat.
Ik moest erg lachen om de verhalen van vorige week en de bezoeken of op bezoek gaan bij schoonouders/schoonfamilie. Nou 3x raden wie hier zondag op bezoek kwamen: mijn schoonouders. Ze komen van ver, dus blijven altijd (te) lang. Het was best gezellig, maar mijn schoonmoeder heeft van elf tot half vijf gekletst
En daarbij komt dat wij 80% van alle verhalen al vele malen hebben gehoord. Mijn vriend kan zich goed afsluiten en ik natuurlijk niet. Al probeer ik al veel minder mijn best te doen om te luisteren of te reageren op een verhaal.
We kregen na het bezoek gewoon de slappe lach van alle drukte, mijn vriend zei hier hoef je geen burn out voor te hebben om overprikkeld te raken
Hier verder zijn gangetje, accepteer mijn situatie beter en probeer mijn eigen plan te trekken. Merk dat ik een aantal mensen van wie ik altijd adviezen of opmerkingen krijg (bijvoorbeeld, je moet gewoon positief denken en de knop omzetten in je hoofd, of bij een burn out moet je direct weer aan het werk anders durf te je niet meer....) op een afstand hou. Lees dit bij jullie ook terug in je verhalen.
Ik ga in maart starten met een mindfulness training, Rode Limo ik las dat jij bent begonnen en er best veel aan hebt begrijp ik?
De yoga 1x per week doet me ook erg goed! Verder werk ik dan om de week in de Wereld winkel. Ze vroegen al of ik wilde uitbreiden, heb nee gezegd (zou vroeger direct ja hebben gezegd), ga eerst nu 8 weken op maandagavond de training volgen en dan zie ik wel weer verder.
Heb trouwens net het boek Spaak uit van Pierre Carrière (ja is zijn echte naam ) Hij beschrijft hierin op een luchtige manier het overwinnen van zijn burn out. Zoveel herkenning! Het boek is via internet gratis te downloaden.
Nou succes/sterkte weer iedereen!!!
woensdag 22 februari 2017 23:25
Hier ook een terugval...
Het ging qua burn out eigenlijk best goed de laatste tijd, ik dacht dat ik "beter" was..hier en daar nog wat milde klachten
Er staan een paar spannende "grote" veranderingen op mij te wachten de komende maanden, waaronder een verhuizing.
Mijn angsten zijn weer helemaal terug (ik had vooral last van angst tijdens de burn out). Ik voel me mega gespannen, knieën doen zeer, al mijn spieren, nek, hoofdpijn. Kan mjn hoofd amper nog draaien!
En dan wetende dat dit alles pas in de zomer achter de rug zal zijn. ...Ik weet niet hoe ik het moet gaan doen. Ik heb echt hele nare gedachten weer
Had mijn oude baan opgezegd (zo erg dacht ik dat ik beter was) dus moet ook nog op zoek naar een nieuwe baan. Krijg geen hap door mijn keel.
Zo even klagen!
Het ging qua burn out eigenlijk best goed de laatste tijd, ik dacht dat ik "beter" was..hier en daar nog wat milde klachten
Er staan een paar spannende "grote" veranderingen op mij te wachten de komende maanden, waaronder een verhuizing.
Mijn angsten zijn weer helemaal terug (ik had vooral last van angst tijdens de burn out). Ik voel me mega gespannen, knieën doen zeer, al mijn spieren, nek, hoofdpijn. Kan mjn hoofd amper nog draaien!
En dan wetende dat dit alles pas in de zomer achter de rug zal zijn. ...Ik weet niet hoe ik het moet gaan doen. Ik heb echt hele nare gedachten weer
Had mijn oude baan opgezegd (zo erg dacht ik dat ik beter was) dus moet ook nog op zoek naar een nieuwe baan. Krijg geen hap door mijn keel.
Zo even klagen!
donderdag 23 februari 2017 14:30
Paddestoel, ja ik volg inderdaad de mindfulness training. En ik moet zeggen, ondanks mijn scepsis van tevoren, helpt het mij echt goed. Het is heel erg gericht op aardig zijn voor jezelf, je eigen emoties ontdekken in combinatie met de gevoelens daarbij in jouw lichaam, jezelf uit een stressvolle situatie kunnen halen met kleine oefeningetjes en ook voornamelijk acceptatie. Wat ik ook wel terug lees in jouw stukje hierboven.
Voor mij heel nuttig, er gaat een wereld voor me open zeg maar
Dat gaat me zeker helpen om voortaan beter met stressvolle situaties om te gaan denk ik.
Veel plezier met de cursus in ieder geval!
Brandnewday, wat vervelend dat je zo'n terugval hebt! Heb je iemand die je kan ondersteunen bij alle praktische problemen?
Die spierspanning herken ik heel goed. Ik had/ heb het ook zo erg in mijn rug/nek/hoofd dat ik er af en toe niet eens meer van kan zitten en slapen omdat dat teveel pijn doet. De dokter wilde me niet doorsturen naar de fysio omdat het geen constructieve oplossing is, omdat eigenlijk de spanning de bron is zeg maar. Zolang je die niet aanpakt komt de pijn terug.
Ik heb dit een tijdje gelaten, maar ben later toch op aanraden van Wildhorse, die hier schreef over een massagetherapeut, toch eens hier langs gegaan. En ik moet zeggen, heerlijk. Ik ga nu een keer in de 2 weken, en dat is voor mij precies genoeg als "onderhoudsdosis" zeg maar. Ik ben natuurlijk bezig ook de bronproblemen aan te pakken, maar hierdoor kan ik lig weer slapen en tot 's avonds op de bank zitten.
Misschien is dat voor jou een idee?
Hier gaat het redelijk. Ik merk dat het heel langzaam aan wel beter gaat, maar ik vind het nog altijd heel moeilijk om te accepteren dat het zo ontzettend langzaam gaat. Als ik een maand terug kijk zie ik wel een klein verschil, maar ook niet enorm zeg maar.
Ik heb nog steeds heel weinig energie. Dat probeer ik uit te bouwen door te wandelen en positieve dingen te blijven doen, maar ik raak een beetje door mijn winter-positieve-dingen-inspiratie heen. Het word tijd voor lente vind ik! Ik hoop echt dat dat een beetje gaat helpen.
Maargoed, we gaan gewoon door en hopelijk word het gauw beter
Voor mij heel nuttig, er gaat een wereld voor me open zeg maar
Dat gaat me zeker helpen om voortaan beter met stressvolle situaties om te gaan denk ik.
Veel plezier met de cursus in ieder geval!
Brandnewday, wat vervelend dat je zo'n terugval hebt! Heb je iemand die je kan ondersteunen bij alle praktische problemen?
Die spierspanning herken ik heel goed. Ik had/ heb het ook zo erg in mijn rug/nek/hoofd dat ik er af en toe niet eens meer van kan zitten en slapen omdat dat teveel pijn doet. De dokter wilde me niet doorsturen naar de fysio omdat het geen constructieve oplossing is, omdat eigenlijk de spanning de bron is zeg maar. Zolang je die niet aanpakt komt de pijn terug.
Ik heb dit een tijdje gelaten, maar ben later toch op aanraden van Wildhorse, die hier schreef over een massagetherapeut, toch eens hier langs gegaan. En ik moet zeggen, heerlijk. Ik ga nu een keer in de 2 weken, en dat is voor mij precies genoeg als "onderhoudsdosis" zeg maar. Ik ben natuurlijk bezig ook de bronproblemen aan te pakken, maar hierdoor kan ik lig weer slapen en tot 's avonds op de bank zitten.
Misschien is dat voor jou een idee?
Hier gaat het redelijk. Ik merk dat het heel langzaam aan wel beter gaat, maar ik vind het nog altijd heel moeilijk om te accepteren dat het zo ontzettend langzaam gaat. Als ik een maand terug kijk zie ik wel een klein verschil, maar ook niet enorm zeg maar.
Ik heb nog steeds heel weinig energie. Dat probeer ik uit te bouwen door te wandelen en positieve dingen te blijven doen, maar ik raak een beetje door mijn winter-positieve-dingen-inspiratie heen. Het word tijd voor lente vind ik! Ik hoop echt dat dat een beetje gaat helpen.
Maargoed, we gaan gewoon door en hopelijk word het gauw beter
donderdag 23 februari 2017 15:19
Hoi allemaal, welkom voor de (oude) nieuwe.
Wat vervelend zo'n terugval. Succes!
Voor het verhuizen: kun je het proberen los te laten, het komt echt allemaal goed, verhuizen ga je, sowieso, ook al loop je wat minder hard en maak je je er niet nu al druk om. Ik weet het, makkelijk gezegd, het is maar een goedbedoelde tip. Vaak kom ik er namelijk achteraf achter dat het toch allemaal wel doorgaat, het wel meevalt én, ik meer heb geleden met het drukmaken dan het werkelijke 'ding'.
Ik was afgelopen week ineens goed ziek geweest, gelukkig maar kort. Enkele dagen daarna naar een musical geweest en daar 3 dagen echt last van gehad. Pff, het was zo leuk en gezellig, met een fijne vriendin.
Verder gaat het nu eigenlijk wel weer redelijk goed.
Ik heb zelf geen ervaring met mindfulness, wel goede verhalen gehoord, van iemand die ook erg sceptisch was erover.
Wat vervelend zo'n terugval. Succes!
Voor het verhuizen: kun je het proberen los te laten, het komt echt allemaal goed, verhuizen ga je, sowieso, ook al loop je wat minder hard en maak je je er niet nu al druk om. Ik weet het, makkelijk gezegd, het is maar een goedbedoelde tip. Vaak kom ik er namelijk achteraf achter dat het toch allemaal wel doorgaat, het wel meevalt én, ik meer heb geleden met het drukmaken dan het werkelijke 'ding'.
Ik was afgelopen week ineens goed ziek geweest, gelukkig maar kort. Enkele dagen daarna naar een musical geweest en daar 3 dagen echt last van gehad. Pff, het was zo leuk en gezellig, met een fijne vriendin.
Verder gaat het nu eigenlijk wel weer redelijk goed.
Ik heb zelf geen ervaring met mindfulness, wel goede verhalen gehoord, van iemand die ook erg sceptisch was erover.
donderdag 23 februari 2017 17:13
Rondbontje, wat leuk dat je naar een musical bent geweest! Kon je de prikkels aan? Stoer hoor dat je gewoon gaat .
Met mij gaat het ook weer minder, heb dinsdag een eerstejaarsbeoordeling bij het UWV en ik ben er al de hele week down van.
Loop al de hele week met een hele donkere wolk boven mijn hoofd.
Daarnaast 2 x pw naar de fysio om weer wat kracht en conditie te krijgen, de energie die ik had van de B12 injecties is nu een stuk minder. Kom mijn bed slecht uit, slaap weer van 22.30 - 09.00 en doe ook 's middags weer een dutje.
Ben het zo zat, word ik ooit beter?? Hoe kan het dat ik van een gezond iemand ineens iemand ben geworden die moe wordt na 10 minuten lopen?
Ik dacht dat de B12 injecties dé oplossing waren, maar daar ben ik nu niet meer zeker van.
Met mij gaat het ook weer minder, heb dinsdag een eerstejaarsbeoordeling bij het UWV en ik ben er al de hele week down van.
Loop al de hele week met een hele donkere wolk boven mijn hoofd.
Daarnaast 2 x pw naar de fysio om weer wat kracht en conditie te krijgen, de energie die ik had van de B12 injecties is nu een stuk minder. Kom mijn bed slecht uit, slaap weer van 22.30 - 09.00 en doe ook 's middags weer een dutje.
Ben het zo zat, word ik ooit beter?? Hoe kan het dat ik van een gezond iemand ineens iemand ben geworden die moe wordt na 10 minuten lopen?
Ik dacht dat de B12 injecties dé oplossing waren, maar daar ben ik nu niet meer zeker van.
donderdag 23 februari 2017 17:42
Dat gevoel ken ik Wildhorse! Dan denk ik echt, hoe dééd ik dat allemaal... Terwijl ik toen ook dacht, hoe doen anderen dat toch allemaal, hahaha.
Dan denk ik, ik moet dit en dat doen, dan krijg ik vast een beter conditie, maar ik moet juist minder. Anders gaat het écht niet beter.
Dat ging opzich wel goed, ik vond het geluid wel hard, haha. Ik heb wel een tijdje gehad dat zelfs de tv of radio teveel was, maar dat was gelukkig niet zo lang.Maar daarna had ik er dus wel last van, ergens had ik dat niet aan zien komen.
Succes met het gesprek Wildhorse! Ik kan daar niet over mee praten, dus vind het lastig daar iets over te zeggen.
Dan denk ik, ik moet dit en dat doen, dan krijg ik vast een beter conditie, maar ik moet juist minder. Anders gaat het écht niet beter.
Dat ging opzich wel goed, ik vond het geluid wel hard, haha. Ik heb wel een tijdje gehad dat zelfs de tv of radio teveel was, maar dat was gelukkig niet zo lang.Maar daarna had ik er dus wel last van, ergens had ik dat niet aan zien komen.
Succes met het gesprek Wildhorse! Ik kan daar niet over mee praten, dus vind het lastig daar iets over te zeggen.
zondag 26 februari 2017 08:35
Merci allemaal voor het welkom. Lief dat ik weer mag meeschrijven.
Rodelimo: wat fijn om te lezen dat je iets aan mijn oude post hebt gehad. Ben nog bezig met het hele topic terug te lezen (slaap redelijk veel nu). Wat ben je goed bezig! Misschien lijken de stapjes heel klein, maar er is vooruitgang en je komt er echt wel. Enne de lente komt eraan (vond gisteren al een beetje dat er lente in de lucht hing).
Hey PussyWillow: heb wel het idee dat deze BO anders is. Weet nog goed dat ik mij bij mijn vorige BO echt verzet heb en nu denk ik vooral:'ga goed voor mezelf zorgen!' Begon automatisch om een dagschema voor mezelf te maken, en dat werkt.
Paddestoel: grenzen aangeven, het blijft toch echt mijn achilleshiel hiel. Wil zo graag, zoveel en het is allemaal leuk. Besef nu wel heel goed dat het eigenlijk mijn werk is dat gewoon veel te lang, veel te veel van mij gevraagd heeft. (voel mij een beetje misbruikt, als je begrijpt wat ik bedoel). Je verhaal van je schoonouders is zo herkenbaar. Inderdaad niet moeilijk om overprikkeld te geraken Goed van je dat je mensen die een eigenwijze kijk op BO hebben een beetje op afstand houdt. Volg vooral je eigen pad en wat goed voor je voelt.
Brandnewday: hele hele dikke Het komt echt goed, maar eerst heel goed voor jezelf gaan zorgen. Kleine stapjes nemen en geen druk op jezelf zetten.
Hey Rondbontje: Niet fijn zo ziek zijn, gelukkig was het snel over. Welke musical ben je gaan kijken?
Wildhorse: spannend zo'n beoordeling bij het UWV, maar zou proberen om het los te laten tot de dag zelf. Je weet dat je moet gaan en er op dit moment nog niets aan kunt veranderen. Het komt echt wel goed. Heel veel succes alvast! Hoe kom je bij de B12 injecties? Ben zelf ook aan het twijfelen om mijn bloed na te laten kijken (eet vega).
Hey Tigri! Hoe gaat het?
Zelf een korte mindfullness cursus gevolgd. Daar heb ik nu nog baat bij. Er staan ook veel oefeningen op Youtube.
Aankomende week heb ik terug een afspraak bij de therapeut waar ik tijdens mijn vorige BO ook begeleiding van krijg. Raar, maar ik kijk echt uit naar dat gesprek.
Fijne zondag allemaal!
Rodelimo: wat fijn om te lezen dat je iets aan mijn oude post hebt gehad. Ben nog bezig met het hele topic terug te lezen (slaap redelijk veel nu). Wat ben je goed bezig! Misschien lijken de stapjes heel klein, maar er is vooruitgang en je komt er echt wel. Enne de lente komt eraan (vond gisteren al een beetje dat er lente in de lucht hing).
Hey PussyWillow: heb wel het idee dat deze BO anders is. Weet nog goed dat ik mij bij mijn vorige BO echt verzet heb en nu denk ik vooral:'ga goed voor mezelf zorgen!' Begon automatisch om een dagschema voor mezelf te maken, en dat werkt.
Paddestoel: grenzen aangeven, het blijft toch echt mijn achilleshiel hiel. Wil zo graag, zoveel en het is allemaal leuk. Besef nu wel heel goed dat het eigenlijk mijn werk is dat gewoon veel te lang, veel te veel van mij gevraagd heeft. (voel mij een beetje misbruikt, als je begrijpt wat ik bedoel). Je verhaal van je schoonouders is zo herkenbaar. Inderdaad niet moeilijk om overprikkeld te geraken Goed van je dat je mensen die een eigenwijze kijk op BO hebben een beetje op afstand houdt. Volg vooral je eigen pad en wat goed voor je voelt.
Brandnewday: hele hele dikke Het komt echt goed, maar eerst heel goed voor jezelf gaan zorgen. Kleine stapjes nemen en geen druk op jezelf zetten.
Hey Rondbontje: Niet fijn zo ziek zijn, gelukkig was het snel over. Welke musical ben je gaan kijken?
Wildhorse: spannend zo'n beoordeling bij het UWV, maar zou proberen om het los te laten tot de dag zelf. Je weet dat je moet gaan en er op dit moment nog niets aan kunt veranderen. Het komt echt wel goed. Heel veel succes alvast! Hoe kom je bij de B12 injecties? Ben zelf ook aan het twijfelen om mijn bloed na te laten kijken (eet vega).
Hey Tigri! Hoe gaat het?
Zelf een korte mindfullness cursus gevolgd. Daar heb ik nu nog baat bij. Er staan ook veel oefeningen op Youtube.
Aankomende week heb ik terug een afspraak bij de therapeut waar ik tijdens mijn vorige BO ook begeleiding van krijg. Raar, maar ik kijk echt uit naar dat gesprek.
Fijne zondag allemaal!
Always believe that something wonderful is about to happen.
maandag 27 februari 2017 09:55
Hey Paddestoel: merci voor de boekentip. Het citaat op de eerste pagina raakte mij diep, zo herkenbaar:
Een mens die de moeilijkheden ontloopt, wordt telkens weer voor
dezelfde problemen gesteld die steeds dieper ingrijpen in zijn
bestaan tot hij zijn zwakheid overwint of zich verliest in de chaos
van het leven.
Uit ‘Een zwerver van zee tot zee’ (1933) van Maarten Matisse
Een mens die de moeilijkheden ontloopt, wordt telkens weer voor
dezelfde problemen gesteld die steeds dieper ingrijpen in zijn
bestaan tot hij zijn zwakheid overwint of zich verliest in de chaos
van het leven.
Uit ‘Een zwerver van zee tot zee’ (1933) van Maarten Matisse
Always believe that something wonderful is about to happen.
maandag 27 februari 2017 10:25
Pffff... ff klagen
Had voor mezelf al gezegd dat ik niet ging carnavallen dit jaar, of ik moest er op dat moment toch zin in hebben. Nu ben ik nog niet geweest, maar gisteren wel een aantal bezoekjes gedaan. Allemaal rustig. Nu voel ik me alsnog niet lekker. En ik baal er zo van, pffff.. En eigenlijk wordt er dan verwacht dat ik toch werk, als ik niet weg ga (buiten de dagelijkse werkzaamheden om, die moeten). Dus die is nu ook alweer 'boos' weggelopen...
Iedereen gaat er maar weer vanuit dat het helemaal 'beter' is. Zou ik ook wel willen, mja..
Had voor mezelf al gezegd dat ik niet ging carnavallen dit jaar, of ik moest er op dat moment toch zin in hebben. Nu ben ik nog niet geweest, maar gisteren wel een aantal bezoekjes gedaan. Allemaal rustig. Nu voel ik me alsnog niet lekker. En ik baal er zo van, pffff.. En eigenlijk wordt er dan verwacht dat ik toch werk, als ik niet weg ga (buiten de dagelijkse werkzaamheden om, die moeten). Dus die is nu ook alweer 'boos' weggelopen...
Iedereen gaat er maar weer vanuit dat het helemaal 'beter' is. Zou ik ook wel willen, mja..
maandag 27 februari 2017 11:02
maandag 27 februari 2017 12:07
Sterkte roodbontje, wat niet gaat, gaat niet. Soms vergis je je gewoon in hoeveel je aankunt, kan gebeuren.
Vienna, ben ook begonnen in het boek Spaak. Ik vind het wel mooi om tegen een bo aan te kijken als een schuld die je nog in moet lossen voor de te veel gebruikte energie. Plaatst alles weer een beetje in perspectief en betekent ook dat die schuld op een dag weer vereffend is.
Vienna, ben ook begonnen in het boek Spaak. Ik vind het wel mooi om tegen een bo aan te kijken als een schuld die je nog in moet lossen voor de te veel gebruikte energie. Plaatst alles weer een beetje in perspectief en betekent ook dat die schuld op een dag weer vereffend is.
maandag 27 februari 2017 12:19
Vienna, ik kan me zo goed voorstellen dat je uitkijkt naar een afspraak bij je vertrouwde therapeut! Wat fijn dat je daar zo snel weer terecht kunt!
En prettig dat je nu voor jezelf "het probleem" beter kunt accepteren en dan ook direct actie daarop kunt ondernemen. Zo'n dagschema werkt erg fijn vind ik!
Rondbontje, wat vervelend, die situatie... Lijkt me ook erg moeilijk, want je hebt dan ook geen arbo arts die je adviseert wat je beter wel of niet kunt doen denk ik? Zodat je een onpartijdige mening hebt zeg maar
Voor nu, als het vandaag niet gaat, gaat het niet! Ga lekker naar huis, en doe waar jij je goed bij voelt. Lekker in bed, of een serie, of gewoon helemaal niets. Ik hoop dat je je werk voldoende van je af kunt zetten
Hier gaat het echt met ups en downs. Ik weet nu ook echt niet meer of de vermoeidheid die ik nog altijd heel erg voel van de burnout of de depressie komt. Ik heb in ieder geval vrijwel geen energie .
Nu ben ik vooral bezig met de dingen die ik nu leer in de mindfulness cursus. Ik merk dat dat een hoop emotie losmaakt, dus dat houd me eigenlijk de hele week wel bezig. Ik ben er of mee bezig, of ik ben er moe van en ik slaap zeg maar
Leuke dingen doen vind ik op het moment dan ook erg moeilijk, omdat voor de meeste dingen ik, op het moment dat ik er ben, ik eigenlijk al weer terug had moeten zijn omdat ik zo moe ben. Ik blijf wel gewoon elke dag wandelen (mits het weer het toestaat).
Ook ben ik nog wel aan het opbouwen op mijn werk, wat echt heel fijn is. Mijn collega's zijn erg aardig, en helpen me heel goed om me vooral niet schuldig te voelen en vooral wel aan mezelf te denken en me vooral niet te schamen dat het lang duurt. Dat motiveert me echt Nu zit ik nog maar op 1 uur per week, omdat auto rijden me ook erg veel energie kost, maar dat kan ik naar eigen inzicht uitbouwen. Ik hoop nog steeds dat dat snel gaat!
En prettig dat je nu voor jezelf "het probleem" beter kunt accepteren en dan ook direct actie daarop kunt ondernemen. Zo'n dagschema werkt erg fijn vind ik!
Rondbontje, wat vervelend, die situatie... Lijkt me ook erg moeilijk, want je hebt dan ook geen arbo arts die je adviseert wat je beter wel of niet kunt doen denk ik? Zodat je een onpartijdige mening hebt zeg maar
Voor nu, als het vandaag niet gaat, gaat het niet! Ga lekker naar huis, en doe waar jij je goed bij voelt. Lekker in bed, of een serie, of gewoon helemaal niets. Ik hoop dat je je werk voldoende van je af kunt zetten
Hier gaat het echt met ups en downs. Ik weet nu ook echt niet meer of de vermoeidheid die ik nog altijd heel erg voel van de burnout of de depressie komt. Ik heb in ieder geval vrijwel geen energie .
Nu ben ik vooral bezig met de dingen die ik nu leer in de mindfulness cursus. Ik merk dat dat een hoop emotie losmaakt, dus dat houd me eigenlijk de hele week wel bezig. Ik ben er of mee bezig, of ik ben er moe van en ik slaap zeg maar
Leuke dingen doen vind ik op het moment dan ook erg moeilijk, omdat voor de meeste dingen ik, op het moment dat ik er ben, ik eigenlijk al weer terug had moeten zijn omdat ik zo moe ben. Ik blijf wel gewoon elke dag wandelen (mits het weer het toestaat).
Ook ben ik nog wel aan het opbouwen op mijn werk, wat echt heel fijn is. Mijn collega's zijn erg aardig, en helpen me heel goed om me vooral niet schuldig te voelen en vooral wel aan mezelf te denken en me vooral niet te schamen dat het lang duurt. Dat motiveert me echt Nu zit ik nog maar op 1 uur per week, omdat auto rijden me ook erg veel energie kost, maar dat kan ik naar eigen inzicht uitbouwen. Ik hoop nog steeds dat dat snel gaat!
maandag 27 februari 2017 13:25
Lief allemaal jullie reacties! Ik zorg denk ik best wel goed voor mezelf, ga regelmatig voor een massage en heb body stress release therapie. Ook begin ik in april met mindfulness basistraining..
Gelukkig heb ik een redelijk steunsysteem om mij heen. Ik ben er de eerste keer uitgekomen dus dat zal nu ook wel weer lukken.
En inderdaad... de verhuizing probeer ik te zien als; de dagen/tijd gaan toch wel voorbij..
Ik voel me heel egoïstisch, maar ik heb even geen kracht om verder te reageren op iedereen maar ik waardeer jullie reacties enorm.
Gelukkig heb ik een redelijk steunsysteem om mij heen. Ik ben er de eerste keer uitgekomen dus dat zal nu ook wel weer lukken.
En inderdaad... de verhuizing probeer ik te zien als; de dagen/tijd gaan toch wel voorbij..
Ik voel me heel egoïstisch, maar ik heb even geen kracht om verder te reageren op iedereen maar ik waardeer jullie reacties enorm.
maandag 27 februari 2017 18:04
dinsdag 28 februari 2017 12:56
Jeetje, wat vervelend al die terugvallen. Iedereen veel sterkte toegewenst!
Hier gaat het met vallen en opstaan, maar per saldo lijk ik nog wel steeds vooruit te gaan.
Vorige week ben ik nog een keer naar de huisarts geweest. Ik moest er toch zijn, en heb toen de reactie van de bedrijfsarts aan hem voorgelegd (volgens bedrijfsarts is het medisch niet plausibel dat ik nog zo beperkt belastbaar ben).
Mijn huisarts had geen enkele twijfel over mijn klachten, die zijn volgens hem nog geheel aan de BO en depressie te wijten. Zekerheidshalve is er nog een keer bloed geprikt, maar dat was inderdaad verder goed.
Ik werk nu vanuit huis een paar uren per week. De ene dag gaat dat prima, de andere dag minder. Wat dat betreft is mijn situatie nog echt niet stabiel. Afgelopen weekend kwam ook de depressie weer keihard om de hoek zetten, maar sinds gisteren is het weer totaal verdwenen. Het is zo vreemd hoe dat vanuit het niets kan opkomen en weer verdwijnen.
Hier gaat het met vallen en opstaan, maar per saldo lijk ik nog wel steeds vooruit te gaan.
Vorige week ben ik nog een keer naar de huisarts geweest. Ik moest er toch zijn, en heb toen de reactie van de bedrijfsarts aan hem voorgelegd (volgens bedrijfsarts is het medisch niet plausibel dat ik nog zo beperkt belastbaar ben).
Mijn huisarts had geen enkele twijfel over mijn klachten, die zijn volgens hem nog geheel aan de BO en depressie te wijten. Zekerheidshalve is er nog een keer bloed geprikt, maar dat was inderdaad verder goed.
Ik werk nu vanuit huis een paar uren per week. De ene dag gaat dat prima, de andere dag minder. Wat dat betreft is mijn situatie nog echt niet stabiel. Afgelopen weekend kwam ook de depressie weer keihard om de hoek zetten, maar sinds gisteren is het weer totaal verdwenen. Het is zo vreemd hoe dat vanuit het niets kan opkomen en weer verdwijnen.
woensdag 1 maart 2017 11:24
Hey allemaal!
Rodelimo: met mindfullness bezig zijn en daarmee toch een stukje confrontatie met jezelf, kost heel wat energie. Je vermoeidheid zou daar vandaag kunnen komen. Fijn dat je werk en je collega's zo begripvol zijn en je aan het opbouwen bent.
Brandnewday: je niet excuseren voor het niet reageren op iedereen. Het is net super goed dat je rekening houdt met je eigen energieniveau en iedereen op dit topic snapt dit.
Ri-anne: wat goed dat je huisarts je steunt. Niet makkelijk dat de depressie zo wisselend even komt opsteken. Misschien dat je op andere dagen 'sterker' bent en minder last hebt van de BO en daardoor ook je depressie minder voelbaar is?
Hier belde de therapeut net af (ze is ziek), pas over 1,5 week een afspraak. Daar baal ik wel van. Op aanraden van een vriendin ga ik affirmaties uitproberen. Heb een papier langs mijn bed hangen met daarop : 'Het is een mooie dag! Ik ben blij en vol energie.' Als ik van schoenen wissel zeg ik tegen mezelf;' Ik sta sterk in mijn schoenen.' en wil nog eentje ophangen naast de spiegel in de badkamer. Geen idee of het werkt, maar ik vond het zo'n lieve tip en daarom meteen mee gestart.
Rodelimo: met mindfullness bezig zijn en daarmee toch een stukje confrontatie met jezelf, kost heel wat energie. Je vermoeidheid zou daar vandaag kunnen komen. Fijn dat je werk en je collega's zo begripvol zijn en je aan het opbouwen bent.
Brandnewday: je niet excuseren voor het niet reageren op iedereen. Het is net super goed dat je rekening houdt met je eigen energieniveau en iedereen op dit topic snapt dit.
Ri-anne: wat goed dat je huisarts je steunt. Niet makkelijk dat de depressie zo wisselend even komt opsteken. Misschien dat je op andere dagen 'sterker' bent en minder last hebt van de BO en daardoor ook je depressie minder voelbaar is?
Hier belde de therapeut net af (ze is ziek), pas over 1,5 week een afspraak. Daar baal ik wel van. Op aanraden van een vriendin ga ik affirmaties uitproberen. Heb een papier langs mijn bed hangen met daarop : 'Het is een mooie dag! Ik ben blij en vol energie.' Als ik van schoenen wissel zeg ik tegen mezelf;' Ik sta sterk in mijn schoenen.' en wil nog eentje ophangen naast de spiegel in de badkamer. Geen idee of het werkt, maar ik vond het zo'n lieve tip en daarom meteen mee gestart.
Always believe that something wonderful is about to happen.
donderdag 2 maart 2017 17:47
Oh balen Vienna! Ik kan me voorstellen dat je juist zo naar uitkeek om even je hart te kunnen luchten en een plan op te kunnen stellen. Ik hoop dat hier van je afschrijven en met familie/ vrienden kletsen tot die tijd voldoet.
Die affirmaties zie ik weleens voorbij komen in tijdschriften inderdaad Het kan denk ik nooit kwaad om dat vaak te zien en te denken! Zelf vind ik het altijd een beetje zweverig, maar dat dacht ik van de mindfulness ook en dat blijkt voor mij ook een of ander wondermiddel te zijn, dus wellicht werkt dit ook goed
Rondbontje, is je bedrijfsarts uiteindelijk wel akkoord gegaan met jouw opbouwplan? Of moet je nu ook meer uren gaan werken? Fijn dat de huisarts je wel die bevestiging kan geven. Ik herken die ups en downs van die depressie zo goed! Het ene moment gaat alles perfect en kan je heel de wereld aan en een dag later is douchen al teveel. Maar dat is zo moeilijk uit te leggen, en ook moeilijk voor jezelf te verantwoorden.. Ik hoop dat je nu wel gewoon rustig mag opbouwen.
Ik ben vandaag voor het eerst naar de psycholoog geweest! Het was erg fijn om daar eindelijk terecht te kunnen. Ik stond al sinds augustus op een wachtlijst (en was er zelf zo'n beetje in januari klaar voor denk ik), dus het werd voor mijn gevoel ook echt tijd. De afgelopen 2 maanden had ik ook echt een beetje het gevoel alsof ik mijzelf moest redden van alle hulpverleners, ik voelde mij een beetje verloren. Dat er nu weer iemand is die mij gaat helpen hierbij doet me echt goed
Voor nu heb ik veel vragenlijsten meegekregen en heeft hij me gevraagd voor de volgende keer een levensverhaal van mijzelf te schrijven, dus ik heb nu in ieder geval iets te doen. Daarna gaan we een plan van aanpak maken en van daaruit verder. Ik ben heel benieuwd naar het behandelplan.
Nu ben ik wel echt helemaal kapot, dat een uurtje bij de psycholoog zo vermoeiend is zeg!
Die affirmaties zie ik weleens voorbij komen in tijdschriften inderdaad Het kan denk ik nooit kwaad om dat vaak te zien en te denken! Zelf vind ik het altijd een beetje zweverig, maar dat dacht ik van de mindfulness ook en dat blijkt voor mij ook een of ander wondermiddel te zijn, dus wellicht werkt dit ook goed
Rondbontje, is je bedrijfsarts uiteindelijk wel akkoord gegaan met jouw opbouwplan? Of moet je nu ook meer uren gaan werken? Fijn dat de huisarts je wel die bevestiging kan geven. Ik herken die ups en downs van die depressie zo goed! Het ene moment gaat alles perfect en kan je heel de wereld aan en een dag later is douchen al teveel. Maar dat is zo moeilijk uit te leggen, en ook moeilijk voor jezelf te verantwoorden.. Ik hoop dat je nu wel gewoon rustig mag opbouwen.
Ik ben vandaag voor het eerst naar de psycholoog geweest! Het was erg fijn om daar eindelijk terecht te kunnen. Ik stond al sinds augustus op een wachtlijst (en was er zelf zo'n beetje in januari klaar voor denk ik), dus het werd voor mijn gevoel ook echt tijd. De afgelopen 2 maanden had ik ook echt een beetje het gevoel alsof ik mijzelf moest redden van alle hulpverleners, ik voelde mij een beetje verloren. Dat er nu weer iemand is die mij gaat helpen hierbij doet me echt goed
Voor nu heb ik veel vragenlijsten meegekregen en heeft hij me gevraagd voor de volgende keer een levensverhaal van mijzelf te schrijven, dus ik heb nu in ieder geval iets te doen. Daarna gaan we een plan van aanpak maken en van daaruit verder. Ik ben heel benieuwd naar het behandelplan.
Nu ben ik wel echt helemaal kapot, dat een uurtje bij de psycholoog zo vermoeiend is zeg!
vrijdag 3 maart 2017 09:10
Wat fijn Rodelimo dat het klikt met de psycholoog en dat de afspraak op het juiste moment komt. Kan mij voorstellen dat het goed doet om aan de slag te gaan met de opdrachten en het een opluchting is dat je het niet alleen moet doen. Wat voor vragenlijst heb je meegekregen? Naar een psycholoog gaan is echt heel vermoeiend, zelf probeer ik die dag niet anders te moeten doen (op aankleden na natuurlijk, anders zou de therapeut nogal raar kijken )
Hier gisteren een moeilijke dag gehad. Gewoon te weinig energie en werd er emotioneel van. Anders dan bij mijn 'originele BO', hebben we nu een hond. Qua energie niet makkelijk (al kan ze zichzelf prima in de tuin bezighouden), maar heerlijk om even mee te knuffelen op de bank. Heb het idee dat ze gisteren begreep dat ik geen energie had om te spelen en te gaan wandelen, kwam gewoon lekker tegen mij aan liggen op de bank en was voor haar doen heel rustig.
Morgenavond staat er een afspraak met een bevriend koppel in de agenda. Dubbel gevoel bij, omdat het qua energie echt niet wil, maar echt wel zin heb in sociaal contact.
Hebben jullie nog plannen voor het weekend?
Hier gisteren een moeilijke dag gehad. Gewoon te weinig energie en werd er emotioneel van. Anders dan bij mijn 'originele BO', hebben we nu een hond. Qua energie niet makkelijk (al kan ze zichzelf prima in de tuin bezighouden), maar heerlijk om even mee te knuffelen op de bank. Heb het idee dat ze gisteren begreep dat ik geen energie had om te spelen en te gaan wandelen, kwam gewoon lekker tegen mij aan liggen op de bank en was voor haar doen heel rustig.
Morgenavond staat er een afspraak met een bevriend koppel in de agenda. Dubbel gevoel bij, omdat het qua energie echt niet wil, maar echt wel zin heb in sociaal contact.
Hebben jullie nog plannen voor het weekend?
Always believe that something wonderful is about to happen.
vrijdag 3 maart 2017 13:28
Ja, heel erg fijn om nu aan de slag te kunnen! Tenminste, in ieder geval het gevoel te hebben dat ik er niet helemaal meer alleen voor sta, dat er iemand die er ook echt wat vanaf weet meekijkt. Ik heb zelf toch altijd het gevoel dat ik een beetje aan loop te klooien met alles wat ik overal lees en wat goed voelt, zonder dat ik weet of het echt goed is. Goed gevoel!
Die vragenlijsten zijn echt heel breed. Van, wie ben je, wat is je opleiding, hoeveel zusjes heb je tot bladen vol stellingen waar je dan juist of onjuist op moet antwoorden. Ook een hele lijst met eigenschappen en moet je je zelf omschrijven. Best uitgebreid eigenlijk! Volgens mij kom ik mijzelf al tegen als ik die lijsten zal invullen . Maargoed, dat is voor de goede zaak
Oh, wat fijn een hond! Watvoor soort hond is het? Geen border collie oid hoop ik voor je, energietechnisch gezien? Het lijkt me wel echt superfijn om een huisdier te hebben nu als gezelschap, ook om je af en toe mee naar buiten te slepen om toch een (klein) rondje te gaan lopen oid. Je hoort wel vaak dat dieren dat goed kunnen aanvoelen, emoties. Heel lief van haar dat ze je op haar manier dan toch zo probeert te steunen en te troosten. Ik hoop dat je veel aan haar hebt als steun.
Ja lastig die weekendplannen. Ik heb ook bijna elk weekend stress om nu te bedenken of ik wel moet gaan of niet, of het nu teveel energie kost of niet. Zo, dat ik eigenlijk de energie al verbruikt heb voordat ik kon gaan. Heel handig. :racepalm: Voor nu heb ik dan ook alles afgezegd in principe en laat ik pas de vrijdag van tevoren weten of het door kan gaan.
Dit weekend vind ik best spannend, want mijn man gaat een weekend weg. Dat klinkt best stom als ik het zo schrijf, want normaal heb ik daar niet zoveel problemen mee. Maar op de een of andere manier kan ik nu heel lastig alleen zijn, omdat ik gauw in paniek ben en het dan moeilijk vind om niet weg te zakken in de depressie zeg maar en heb ik continue angsten dat hem vanalles overkomt.
Nu heb ik als voorzorg voor morgen wel met mijn zusje afgesproken om iets te gaan doen (afhankelijk van het weer), en zondag komt mijn oma bordspelletjes spelen. Dus dan zou het helemaal goed moeten komen. En in de afspraken opzich heb ik ook best zin eigenlijk! Ik moet mezelf nu alleen beheersen om niet allerlei hapjes en taart te gaan maken voor zondag, want dat is wat ik normaal zou doen (en ook leuk vind). Maar dat kost me nu al mijn energie.
Gewoon alles kopen dus, al voelt dat superlui
Lukt het bij jou al wel een beetje om langzaam aan tot rust te komen?
Die vragenlijsten zijn echt heel breed. Van, wie ben je, wat is je opleiding, hoeveel zusjes heb je tot bladen vol stellingen waar je dan juist of onjuist op moet antwoorden. Ook een hele lijst met eigenschappen en moet je je zelf omschrijven. Best uitgebreid eigenlijk! Volgens mij kom ik mijzelf al tegen als ik die lijsten zal invullen . Maargoed, dat is voor de goede zaak
Oh, wat fijn een hond! Watvoor soort hond is het? Geen border collie oid hoop ik voor je, energietechnisch gezien? Het lijkt me wel echt superfijn om een huisdier te hebben nu als gezelschap, ook om je af en toe mee naar buiten te slepen om toch een (klein) rondje te gaan lopen oid. Je hoort wel vaak dat dieren dat goed kunnen aanvoelen, emoties. Heel lief van haar dat ze je op haar manier dan toch zo probeert te steunen en te troosten. Ik hoop dat je veel aan haar hebt als steun.
Ja lastig die weekendplannen. Ik heb ook bijna elk weekend stress om nu te bedenken of ik wel moet gaan of niet, of het nu teveel energie kost of niet. Zo, dat ik eigenlijk de energie al verbruikt heb voordat ik kon gaan. Heel handig. :racepalm: Voor nu heb ik dan ook alles afgezegd in principe en laat ik pas de vrijdag van tevoren weten of het door kan gaan.
Dit weekend vind ik best spannend, want mijn man gaat een weekend weg. Dat klinkt best stom als ik het zo schrijf, want normaal heb ik daar niet zoveel problemen mee. Maar op de een of andere manier kan ik nu heel lastig alleen zijn, omdat ik gauw in paniek ben en het dan moeilijk vind om niet weg te zakken in de depressie zeg maar en heb ik continue angsten dat hem vanalles overkomt.
Nu heb ik als voorzorg voor morgen wel met mijn zusje afgesproken om iets te gaan doen (afhankelijk van het weer), en zondag komt mijn oma bordspelletjes spelen. Dus dan zou het helemaal goed moeten komen. En in de afspraken opzich heb ik ook best zin eigenlijk! Ik moet mezelf nu alleen beheersen om niet allerlei hapjes en taart te gaan maken voor zondag, want dat is wat ik normaal zou doen (en ook leuk vind). Maar dat kost me nu al mijn energie.
Gewoon alles kopen dus, al voelt dat superlui
Lukt het bij jou al wel een beetje om langzaam aan tot rust te komen?
vrijdag 3 maart 2017 18:36
Wij hebben een bordercollie!
Ik heb inderdaad geen arbo arts, werk voor mezelf.
Heb het laatste dagen druk gehad, maar ga zeker jullie tips proberen!
Wat jullie zeggen over die weekendplannen-stress herken ik ook, incl de energie kwijt zijn aan het piekeren vooraf. Lastig!
Iedereen veel succes! Het lijkt allemaal wel weer wat positiever te klinken op het moment.
Ik heb inderdaad geen arbo arts, werk voor mezelf.
Heb het laatste dagen druk gehad, maar ga zeker jullie tips proberen!
Wat jullie zeggen over die weekendplannen-stress herken ik ook, incl de energie kwijt zijn aan het piekeren vooraf. Lastig!
Iedereen veel succes! Het lijkt allemaal wel weer wat positiever te klinken op het moment.
