Psyche
alle pijlers
Zoveel ellende in ieders leven
zaterdag 25 februari 2017 12:13
Ik vind het leven zelf heel moeilijk en eigenlijk ook niet leuk. Voor de mensen die mij hier vaker lezen die weten dat wel. Om me heen zie ik en hier lees ik hoeveel ellende iedereen heeft en meemaakt. Dat is voor mij helemaal een bevestiging dat het leven kut is.
Dan denk ik je bent hier maar een bepaalde periode en dan is het niet eens leuk. Ik merk dat ik hier steeds meer moeite mee heb. Vroeger had ik een mooi(er) beeld van het leven maar dat is compleet weg en lijkt alleen maar minder te worden.
Hoe kun je hier het beste mee omgaan? (En ja ik slik al jaren antidepressiva wat weinig lijkt te doen en ik wacht op mijn behandeling die start.)
Dan denk ik je bent hier maar een bepaalde periode en dan is het niet eens leuk. Ik merk dat ik hier steeds meer moeite mee heb. Vroeger had ik een mooi(er) beeld van het leven maar dat is compleet weg en lijkt alleen maar minder te worden.
Hoe kun je hier het beste mee omgaan? (En ja ik slik al jaren antidepressiva wat weinig lijkt te doen en ik wacht op mijn behandeling die start.)
zaterdag 25 februari 2017 18:33
zaterdag 25 februari 2017 19:06
Woordelijk wat ik zeg. Zo jammer dat mensen naar zo'n groot brein zijn geëvolueerd.
Mijn advies is: doe als een hond of kat. Ga in de zon zitten als die schijnt, in je bedje als je wil slapen en de rest van de tijd besteed je aan het vergaren van voedsel en warmte. Niet meer bedenken wat je mist omdat anderen het beter lijken te hebben.
Dit is het enige wat ik erover kwijt wil. Ik ga lekker tv kijken. Allemaal leuke filmpjes, want morgen zijn ze weg en staat er weer iets anders op het programma.
Mijn advies is: doe als een hond of kat. Ga in de zon zitten als die schijnt, in je bedje als je wil slapen en de rest van de tijd besteed je aan het vergaren van voedsel en warmte. Niet meer bedenken wat je mist omdat anderen het beter lijken te hebben.
Dit is het enige wat ik erover kwijt wil. Ik ga lekker tv kijken. Allemaal leuke filmpjes, want morgen zijn ze weg en staat er weer iets anders op het programma.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 25 februari 2017 20:02
quote:LostWandress schreef op 25 februari 2017 @ 19:28:
Als je depressief bent, kan het leven erg kut voelen.
Maar dat wil niet zeggen dat iedereen zich voelt als er 'ellende' op hun pad komt.
Kijk maar eens naar Jip, die ziet zijn kanker als een cadeau.Dan moet je een behoorlijk waardeloos/inhoudsloos leven gehad hebben, wil je kanker als een cadeau zien.
Als je depressief bent, kan het leven erg kut voelen.
Maar dat wil niet zeggen dat iedereen zich voelt als er 'ellende' op hun pad komt.
Kijk maar eens naar Jip, die ziet zijn kanker als een cadeau.Dan moet je een behoorlijk waardeloos/inhoudsloos leven gehad hebben, wil je kanker als een cadeau zien.
zaterdag 25 februari 2017 20:05
zaterdag 25 februari 2017 20:16
Ik kan niet op het woord komen wat ik van je conclusie vind. Maar
Hij stond blijkbaar heel anders in het leven dan jou. Dat kan. Maar om dan de conclusie te trekken dat hij wel een waardeloos/inhoudsloos leven heeft gehad?
Lees zijn (gratis) boek zou ik zeggen of kijk Over mijn lijk op uitzending gemist.
Hij stond blijkbaar heel anders in het leven dan jou. Dat kan. Maar om dan de conclusie te trekken dat hij wel een waardeloos/inhoudsloos leven heeft gehad?
Lees zijn (gratis) boek zou ik zeggen of kijk Over mijn lijk op uitzending gemist.
zaterdag 25 februari 2017 21:01
Kunnen we elkaar niet gewoon laten zijn wat we zijn zonder te oordelen? Wat we elkaar wel niet aandoen met dit soort shit..werk toch eens aan geluk ipv het ongeluk van een ander. Wat wordt je nou beter van een ander een iddioot vinden? voel jij je daar beter door of zoek je bevestging dat jij geen idioot bent?
zondag 26 februari 2017 11:26
quote:Vivavivi schreef op 25 februari 2017 @ 14:37:
TO, stel je wordt 80 jaar. Dat is best lang. Het is niet vreemd dat er nare perioden bij zitten. Je hebt tijd genoeg om daarnaast ook mooie perioden mee te maken.
Verder: toen ik een aantal jaar geleden een rottijd doormaakte, ging het anderen voor de eind. In de jaren daarna was het omgekeerd. Dingen komen en gaan. Goede periode: sta er bij stil dat het goed gaat. Rotperiode: weet dat het weer voorbij gaat.
Het idee dat ik tot mijn 80e moet word ik niet blij van en dat vind ik jammer en erg. Dan denk ik nog bijna 50 jaar zo doorgaan, oh nee. Het voelt voor mij niet als mooie perioden mee maken. Ik zou niet weten wat er mooi is. Het voelt als tijd uitzitten. Ik zie dus niks moois meer van het leven in.
Dan denk ik ja ik ben niet tevreden blijkbaar. En dan roepen veel mensen; ga er wat aan doen. Maar serieus denken jullie echt dat ik dat nog niet gedaan heb in mijn leven. Relaties verbroken, voor mezelf gekozen, nieuwe relaties aangegaan, veel banen gehad, hulp gezocht. Ik heb geprobeerd om dingen te veranderen maar het werd er nooit beter van. Nu ben ik op het punt dat ik denk, ik verander maar niks meer want beter wordt het toch niet.
Ik ben ook zo in de war dat ik niet meer weet wat goed is. Mijn relatie is niet perfect maar heel slecht momenteel ook niet. Toch voelt het ergens niet goed. Maar dat lijk ik meestal te hebben in een relatie. Ik heb ooit een lange relatie gehad en samengewoond, na jaren ben ik weggegaan. Nu denk ik weleens ik had net zo goed kunnen blijven, zo erg was het niet. Daarna nog 2 jaar een lat relatie gehad met een lieve man maar ook dat heb ik beëindigd want weer voelde het niet helemaal goed en denk nog weleens ik had het met hem nog leuk kunnen hebben. Nu heb ik dus alweer een paar jaar een relatie en 2 kinderen en alweer een tijd het gevoel. Aan de ene kant denk ik, dat komt omdat ik nooit tevreden ben met mijn leven dus ook niet met mijn partner. Aan de andere kant denk ik blijkbaar waren deze personen het gewoon niet voor mij. Dit zijn ook gedachtes waar ik niet uitkom en waarvan ik in de war raak. Door deze gevoelens voel ik me ook slechter.
TO, stel je wordt 80 jaar. Dat is best lang. Het is niet vreemd dat er nare perioden bij zitten. Je hebt tijd genoeg om daarnaast ook mooie perioden mee te maken.
Verder: toen ik een aantal jaar geleden een rottijd doormaakte, ging het anderen voor de eind. In de jaren daarna was het omgekeerd. Dingen komen en gaan. Goede periode: sta er bij stil dat het goed gaat. Rotperiode: weet dat het weer voorbij gaat.
Het idee dat ik tot mijn 80e moet word ik niet blij van en dat vind ik jammer en erg. Dan denk ik nog bijna 50 jaar zo doorgaan, oh nee. Het voelt voor mij niet als mooie perioden mee maken. Ik zou niet weten wat er mooi is. Het voelt als tijd uitzitten. Ik zie dus niks moois meer van het leven in.
Dan denk ik ja ik ben niet tevreden blijkbaar. En dan roepen veel mensen; ga er wat aan doen. Maar serieus denken jullie echt dat ik dat nog niet gedaan heb in mijn leven. Relaties verbroken, voor mezelf gekozen, nieuwe relaties aangegaan, veel banen gehad, hulp gezocht. Ik heb geprobeerd om dingen te veranderen maar het werd er nooit beter van. Nu ben ik op het punt dat ik denk, ik verander maar niks meer want beter wordt het toch niet.
Ik ben ook zo in de war dat ik niet meer weet wat goed is. Mijn relatie is niet perfect maar heel slecht momenteel ook niet. Toch voelt het ergens niet goed. Maar dat lijk ik meestal te hebben in een relatie. Ik heb ooit een lange relatie gehad en samengewoond, na jaren ben ik weggegaan. Nu denk ik weleens ik had net zo goed kunnen blijven, zo erg was het niet. Daarna nog 2 jaar een lat relatie gehad met een lieve man maar ook dat heb ik beëindigd want weer voelde het niet helemaal goed en denk nog weleens ik had het met hem nog leuk kunnen hebben. Nu heb ik dus alweer een paar jaar een relatie en 2 kinderen en alweer een tijd het gevoel. Aan de ene kant denk ik, dat komt omdat ik nooit tevreden ben met mijn leven dus ook niet met mijn partner. Aan de andere kant denk ik blijkbaar waren deze personen het gewoon niet voor mij. Dit zijn ook gedachtes waar ik niet uitkom en waarvan ik in de war raak. Door deze gevoelens voel ik me ook slechter.
zondag 26 februari 2017 16:23
Je zei laatst iets over dat op Facebook iedereen zo gelukkig is. Toen zei ik al dat dat allemaal hoofdzakelijk maar schijn is.
Zeg ook maar wat hoor, maar misschien moet je het idee loslaten dat je overal en altijd maar tevreden en gelukkig móet zijn. Hou het klein, want van het idee dat 'iedereen' nou juist zo gelukkig is behalve jij maakt volgens mij dat je je nog ellendiger voelt. Bovendien is het een vertekend beeld.
Aan de andere kant zeg je weer 'zie je wel? het leven ís kut, kijk maar enz. enz.'. Een soort 'hah! bewijs!' en lijk je vanuit je eigen situatie niet goed voor te kunnen stellen dat niet iedereen daar mega depressief van wordt.
Daar zal ergens een balans die voor jou werkbaar is in gevonden moeten worden lijkt me.
Maar goed, dat zeg ik als leek.
Heb je al enig zicht op wanneer die therapie gaat starten? Vind het best lang duren allemaal.
Zeg ook maar wat hoor, maar misschien moet je het idee loslaten dat je overal en altijd maar tevreden en gelukkig móet zijn. Hou het klein, want van het idee dat 'iedereen' nou juist zo gelukkig is behalve jij maakt volgens mij dat je je nog ellendiger voelt. Bovendien is het een vertekend beeld.
Aan de andere kant zeg je weer 'zie je wel? het leven ís kut, kijk maar enz. enz.'. Een soort 'hah! bewijs!' en lijk je vanuit je eigen situatie niet goed voor te kunnen stellen dat niet iedereen daar mega depressief van wordt.
Daar zal ergens een balans die voor jou werkbaar is in gevonden moeten worden lijkt me.
Maar goed, dat zeg ik als leek.
Heb je al enig zicht op wanneer die therapie gaat starten? Vind het best lang duren allemaal.
zondag 26 februari 2017 20:08
TO, ik las in een ander topic dat je je sinds de herfst geloof ik weer minder goed voelt. Kan het zijn dat je nu in een mindere periode zit en dat je daarom niet meer ziet dat je je vroeger wel beter voelde? Deze mindere periode gaat niet nog 50 jaar duren, je gaat je weer beter voelen, echt.
Verder: dat denken lost niets op. Als ik me rot voel dan weet ik inmiddels dat ik niet moet nadenken. Ik zie dan alkes somber en zie geen uitweg. Mijn gedachten draaien rond in deprimerende cirkels en hoe meer ik nadenk, hoe minder goed ik de dingen zie. Ik houd mezelf voor: niet denken, niet denken.
Heb je al eens meditatie of mindfulness geprobeerd? Daarvan is wetenschappelijk bewezen dat het werkt bij depressieve klachten.
Verder: dat denken lost niets op. Als ik me rot voel dan weet ik inmiddels dat ik niet moet nadenken. Ik zie dan alkes somber en zie geen uitweg. Mijn gedachten draaien rond in deprimerende cirkels en hoe meer ik nadenk, hoe minder goed ik de dingen zie. Ik houd mezelf voor: niet denken, niet denken.
Heb je al eens meditatie of mindfulness geprobeerd? Daarvan is wetenschappelijk bewezen dat het werkt bij depressieve klachten.
zondag 26 februari 2017 23:47
Probeer er achter te komen wat je moeilijk vindt in het leven. Zodra je dat gevonden hebt zoek je daar een oplossing voor. Als je die oplossing hebt gevonden ga je aan die oplossing werken. Je wordt niet zomaar depressief daar zit een reden achter en voor die reden moet je een oplossing zoeken. De therapie gaat je daar bij helpen en kan je daar aan werken!!
dinsdag 28 februari 2017 11:43
quote:Grobbekuiken schreef op 26 februari 2017 @ 16:23:
Je zei laatst iets over dat op Facebook iedereen zo gelukkig is. Toen zei ik al dat dat allemaal hoofdzakelijk maar schijn is.
Zeg ook maar wat hoor, maar misschien moet je het idee loslaten dat je overal en altijd maar tevreden en gelukkig móet zijn. Hou het klein, want van het idee dat 'iedereen' nou juist zo gelukkig is behalve jij maakt volgens mij dat je je nog ellendiger voelt. Bovendien is het een vertekend beeld.
Aan de andere kant zeg je weer 'zie je wel? het leven ís kut, kijk maar enz. enz.'. Een soort 'hah! bewijs!' en lijk je vanuit je eigen situatie niet goed voor te kunnen stellen dat niet iedereen daar mega depressief van wordt.
Daar zal ergens een balans die voor jou werkbaar is in gevonden moeten worden lijkt me.
Maar goed, dat zeg ik als leek.
Heb je al enig zicht op wanneer die therapie gaat starten? Vind het best lang duren allemaal.
Klopt, hier heb je gelijk in. Ik zie ook in dat je daar mega depressief van wordt door mijn denkwijze. Het is ook echt geen oplossing om zo te denken. Ik wou alleen dat ik anders kon denken maar ik kan dat heel moeilijk sturen lijkt het. Ik probeer het nu wel.
Op Facebook zullen veel mensen een soort schijn ophouden maar dan zie ik weleens berichten als ´vandaag al .. jaar samen met de liefde van mijn leven´. Dan denk ik goh fijn dat iemand dat zo voelt, dat is toch vast geen schijn. Ik zou dat ook wel willen voelen. Ik heb nog nooit bij iemand gevoeld de liefde van mijn leven. Ja in het begin als ik verliefd ben maar daarna ebt dat wel weg. Die uitspraken brengen me dan ook aan het twijfelen.
Het duurt inderdaad lang voordat de behandeling start door verschillende redenen. Ik ben vorig jaar zomer bij de crisisdienst terechtgekomen. Daarna afspraken bij een psycholoog en psychiater gehad waar dingen geconcludeerd zijn en de psycholoog MBT behandeling voor mij geschikt acht. Daarna ben ik in een groepje terechtgekomen waar ik 3 maanden ´voorlichting, voorbereiding´ op de behandeling zou krijgen. Maar toen kreeg ik een mooie kans voor werk en omscholing en die heb ik toen genomen. Ik zou eerst in februari met de behandeling starten maar die plek is vergeven omdat ik ging werken. Nu wacht ik weer op een nieuwe plek.
Je zei laatst iets over dat op Facebook iedereen zo gelukkig is. Toen zei ik al dat dat allemaal hoofdzakelijk maar schijn is.
Zeg ook maar wat hoor, maar misschien moet je het idee loslaten dat je overal en altijd maar tevreden en gelukkig móet zijn. Hou het klein, want van het idee dat 'iedereen' nou juist zo gelukkig is behalve jij maakt volgens mij dat je je nog ellendiger voelt. Bovendien is het een vertekend beeld.
Aan de andere kant zeg je weer 'zie je wel? het leven ís kut, kijk maar enz. enz.'. Een soort 'hah! bewijs!' en lijk je vanuit je eigen situatie niet goed voor te kunnen stellen dat niet iedereen daar mega depressief van wordt.
Daar zal ergens een balans die voor jou werkbaar is in gevonden moeten worden lijkt me.
Maar goed, dat zeg ik als leek.
Heb je al enig zicht op wanneer die therapie gaat starten? Vind het best lang duren allemaal.
Klopt, hier heb je gelijk in. Ik zie ook in dat je daar mega depressief van wordt door mijn denkwijze. Het is ook echt geen oplossing om zo te denken. Ik wou alleen dat ik anders kon denken maar ik kan dat heel moeilijk sturen lijkt het. Ik probeer het nu wel.
Op Facebook zullen veel mensen een soort schijn ophouden maar dan zie ik weleens berichten als ´vandaag al .. jaar samen met de liefde van mijn leven´. Dan denk ik goh fijn dat iemand dat zo voelt, dat is toch vast geen schijn. Ik zou dat ook wel willen voelen. Ik heb nog nooit bij iemand gevoeld de liefde van mijn leven. Ja in het begin als ik verliefd ben maar daarna ebt dat wel weg. Die uitspraken brengen me dan ook aan het twijfelen.
Het duurt inderdaad lang voordat de behandeling start door verschillende redenen. Ik ben vorig jaar zomer bij de crisisdienst terechtgekomen. Daarna afspraken bij een psycholoog en psychiater gehad waar dingen geconcludeerd zijn en de psycholoog MBT behandeling voor mij geschikt acht. Daarna ben ik in een groepje terechtgekomen waar ik 3 maanden ´voorlichting, voorbereiding´ op de behandeling zou krijgen. Maar toen kreeg ik een mooie kans voor werk en omscholing en die heb ik toen genomen. Ik zou eerst in februari met de behandeling starten maar die plek is vergeven omdat ik ging werken. Nu wacht ik weer op een nieuwe plek.
dinsdag 28 februari 2017 12:15
quote:Singlegirlx schreef op 28 februari 2017 @ 11:43:
[...]
Klopt, hier heb je gelijk in. Ik zie ook in dat je daar mega depressief van wordt door mijn denkwijze. Het is ook echt geen oplossing om zo te denken. Ik wou alleen dat ik anders kon denken maar ik kan dat heel moeilijk sturen lijkt het. Ik probeer het nu wel.
Op Facebook zullen veel mensen een soort schijn ophouden maar dan zie ik weleens berichten als ´vandaag al .. jaar samen met de liefde van mijn leven´. Dan denk ik goh fijn dat iemand dat zo voelt, dat is toch vast geen schijn. Ik zou dat ook wel willen voelen. Ik heb nog nooit bij iemand gevoeld de liefde van mijn leven. Ja in het begin als ik verliefd ben maar daarna ebt dat wel weg. Die uitspraken brengen me dan ook aan het twijfelen.
Het duurt inderdaad lang voordat de behandeling start door verschillende redenen. Ik ben vorig jaar zomer bij de crisisdienst terechtgekomen. Daarna afspraken bij een psycholoog en psychiater gehad waar dingen geconcludeerd zijn en de psycholoog MBT behandeling voor mij geschikt acht. Daarna ben ik in een groepje terechtgekomen waar ik 3 maanden ´voorlichting, voorbereiding´ op de behandeling zou krijgen. Maar toen kreeg ik een mooie kans voor werk en omscholing en die heb ik toen genomen. Ik zou eerst in februari met de behandeling starten maar die plek is vergeven omdat ik ging werken. Nu wacht ik weer op een nieuwe plek.
Vind je hier al een stuk beter klinken dan een tijd geleden! Je doet in ieder geval een poging om je gedachten wat bij te sturen, en dat heb je volgens mij lange tijd niet gedaan.
Over die 'liefde van je leven' berichtjes, die neem ik vaak ook met een korreltje zout hoor, ook daar zit absoluut een boel schijn tussen en wordt vrij makkelijk geroepen op social media.
Trouwens, het leven is sowieso niet alleen maar rozengeur en maneschijn en dat geldt voor de meeste relaties net zo goed. Ook bij een relatie met 'de liefde van je leven'.
Je houdt van je man? Kan dat niet voor nu gewoon voldoende zijn? Geen druk van 'het móet zus of zo' aan jezelf opleggen?
Ik hoop voor je dat er snel een plek vrijkomt zodat je eindelijk echt kan beginnen.
[...]
Klopt, hier heb je gelijk in. Ik zie ook in dat je daar mega depressief van wordt door mijn denkwijze. Het is ook echt geen oplossing om zo te denken. Ik wou alleen dat ik anders kon denken maar ik kan dat heel moeilijk sturen lijkt het. Ik probeer het nu wel.
Op Facebook zullen veel mensen een soort schijn ophouden maar dan zie ik weleens berichten als ´vandaag al .. jaar samen met de liefde van mijn leven´. Dan denk ik goh fijn dat iemand dat zo voelt, dat is toch vast geen schijn. Ik zou dat ook wel willen voelen. Ik heb nog nooit bij iemand gevoeld de liefde van mijn leven. Ja in het begin als ik verliefd ben maar daarna ebt dat wel weg. Die uitspraken brengen me dan ook aan het twijfelen.
Het duurt inderdaad lang voordat de behandeling start door verschillende redenen. Ik ben vorig jaar zomer bij de crisisdienst terechtgekomen. Daarna afspraken bij een psycholoog en psychiater gehad waar dingen geconcludeerd zijn en de psycholoog MBT behandeling voor mij geschikt acht. Daarna ben ik in een groepje terechtgekomen waar ik 3 maanden ´voorlichting, voorbereiding´ op de behandeling zou krijgen. Maar toen kreeg ik een mooie kans voor werk en omscholing en die heb ik toen genomen. Ik zou eerst in februari met de behandeling starten maar die plek is vergeven omdat ik ging werken. Nu wacht ik weer op een nieuwe plek.
Vind je hier al een stuk beter klinken dan een tijd geleden! Je doet in ieder geval een poging om je gedachten wat bij te sturen, en dat heb je volgens mij lange tijd niet gedaan.
Over die 'liefde van je leven' berichtjes, die neem ik vaak ook met een korreltje zout hoor, ook daar zit absoluut een boel schijn tussen en wordt vrij makkelijk geroepen op social media.
Trouwens, het leven is sowieso niet alleen maar rozengeur en maneschijn en dat geldt voor de meeste relaties net zo goed. Ook bij een relatie met 'de liefde van je leven'.
Je houdt van je man? Kan dat niet voor nu gewoon voldoende zijn? Geen druk van 'het móet zus of zo' aan jezelf opleggen?
Ik hoop voor je dat er snel een plek vrijkomt zodat je eindelijk echt kan beginnen.
dinsdag 28 februari 2017 12:52
quote:Grobbekuiken schreef op 28 februari 2017 @ 12:15:
[...]
Vind je hier al een stuk beter klinken dan een tijd geleden! Je doet in ieder geval een poging om je gedachten wat bij te sturen, en dat heb je volgens mij lange tijd niet gedaan.
Over die 'liefde van je leven' berichtjes, die neem ik vaak ook met een korreltje zout hoor, ook daar zit absoluut een boel schijn tussen en wordt vrij makkelijk geroepen op social media.
Trouwens, het leven is sowieso niet alleen maar rozengeur en maneschijn en dat geldt voor de meeste relaties net zo goed. Ook bij een relatie met 'de liefde van je leven'.
Je houdt van je man? Kan dat niet voor nu gewoon voldoende zijn? Geen druk van 'het móet zus of zo' aan jezelf opleggen?
Ik hoop voor je dat er snel een plek vrijkomt zodat je eindelijk echt kan beginnen.
Ik neem mijn antidepressiva nu s morgens in i.p.v. s avonds en ik merk dat ik me daar iets beter door voel. Alsof het gedurende de dag dan beter werkt. Of misschien begin ik er nu rust in te krijgen dat ik werkloos thuis zit en te accepteren dat ik mijn laatste banen ben kwijtgeraakt.
Misschien zijn die berichtjes ook schijn. Tja hou ik van mijn vriend? Ik denk ergens wel al voel ik dat dus nooit sterk bij iemand. Nooit gehad daarom stopte ik ook altijd met relaties. Ik leg me misschien ook teveel druk op dat ik meer van hem zou moeten houden of me anders/gelukkiger zou moeten voelen in mijn relatie en leven. Misschien moet ik accepteren dat dit het is.
Maar ik merk ook dat ik daarvan afstomp of onverschillig wordt. Zo geloof ik niet in gelukkige, liefdevolle relaties. Afgelopen zomer ben ik weggegaan bij mijn vriend (vandaar mijn nickname) toen had ik ergens nog gedachtes dat het wel mogelijk zou zijn om een hele fijne relatie te krijgen. Maar dat voel ik inmiddels niet meer. Ik heb nu meer zoiets van het is toch allemaal hetzelfde.
[...]
Vind je hier al een stuk beter klinken dan een tijd geleden! Je doet in ieder geval een poging om je gedachten wat bij te sturen, en dat heb je volgens mij lange tijd niet gedaan.
Over die 'liefde van je leven' berichtjes, die neem ik vaak ook met een korreltje zout hoor, ook daar zit absoluut een boel schijn tussen en wordt vrij makkelijk geroepen op social media.
Trouwens, het leven is sowieso niet alleen maar rozengeur en maneschijn en dat geldt voor de meeste relaties net zo goed. Ook bij een relatie met 'de liefde van je leven'.
Je houdt van je man? Kan dat niet voor nu gewoon voldoende zijn? Geen druk van 'het móet zus of zo' aan jezelf opleggen?
Ik hoop voor je dat er snel een plek vrijkomt zodat je eindelijk echt kan beginnen.
Ik neem mijn antidepressiva nu s morgens in i.p.v. s avonds en ik merk dat ik me daar iets beter door voel. Alsof het gedurende de dag dan beter werkt. Of misschien begin ik er nu rust in te krijgen dat ik werkloos thuis zit en te accepteren dat ik mijn laatste banen ben kwijtgeraakt.
Misschien zijn die berichtjes ook schijn. Tja hou ik van mijn vriend? Ik denk ergens wel al voel ik dat dus nooit sterk bij iemand. Nooit gehad daarom stopte ik ook altijd met relaties. Ik leg me misschien ook teveel druk op dat ik meer van hem zou moeten houden of me anders/gelukkiger zou moeten voelen in mijn relatie en leven. Misschien moet ik accepteren dat dit het is.
Maar ik merk ook dat ik daarvan afstomp of onverschillig wordt. Zo geloof ik niet in gelukkige, liefdevolle relaties. Afgelopen zomer ben ik weggegaan bij mijn vriend (vandaar mijn nickname) toen had ik ergens nog gedachtes dat het wel mogelijk zou zijn om een hele fijne relatie te krijgen. Maar dat voel ik inmiddels niet meer. Ik heb nu meer zoiets van het is toch allemaal hetzelfde.
dinsdag 28 februari 2017 12:55
quote:Singlegirlx schreef op 28 februari 2017 @ 12:52:
[...]
Ik neem mijn antidepressiva nu s morgens in i.p.v. s avonds en ik merk dat ik me daar iets beter door voel. Alsof het gedurende de dag dan beter werkt. Of misschien begin ik er nu rust in te krijgen dat ik werkloos thuis zit en te accepteren dat ik mijn laatste banen ben kwijtgeraakt.
Misschien zijn die berichtjes ook schijn. Tja hou ik van mijn vriend? Ik denk ergens wel al voel ik dat dus nooit sterk bij iemand. Nooit gehad daarom stopte ik ook altijd met relaties. Ik leg me misschien ook teveel druk op dat ik meer van hem zou moeten houden of me anders/gelukkiger zou moeten voelen in mijn relatie en leven. Misschien moet ik accepteren dat dit het is.Misschien wel ja, geeft wellicht wat meer rust.
[...]
Ik neem mijn antidepressiva nu s morgens in i.p.v. s avonds en ik merk dat ik me daar iets beter door voel. Alsof het gedurende de dag dan beter werkt. Of misschien begin ik er nu rust in te krijgen dat ik werkloos thuis zit en te accepteren dat ik mijn laatste banen ben kwijtgeraakt.
Misschien zijn die berichtjes ook schijn. Tja hou ik van mijn vriend? Ik denk ergens wel al voel ik dat dus nooit sterk bij iemand. Nooit gehad daarom stopte ik ook altijd met relaties. Ik leg me misschien ook teveel druk op dat ik meer van hem zou moeten houden of me anders/gelukkiger zou moeten voelen in mijn relatie en leven. Misschien moet ik accepteren dat dit het is.Misschien wel ja, geeft wellicht wat meer rust.
