Psyche
alle pijlers
Als de dood een optie wordt Deel 2
woensdag 22 februari 2017 20:34
In overleg met de mods start ik een nieuw topic omdat de TO uit het eerste topic niet meer meeschrijft. Hier wil ik met gelijkgestemden praten over depressief zijn en alles wat dat met zich meebrengt, ook de gedachtes aan de dood.
Daarbij is het wel fijn als we de huisregels in acht nemen, want anders wordt dit topic waarschijnlijk verwijderd.
4. Wat is niet toegestaan op Viva.nl?
g. Het aankondigen van zelfmoord, het vertonen van destructief gedrag en automutilatie.
Het aankondigen van zelfmoord, het vertonen van desctructief gedrag, automutilatie (of soortgelijk gedrag) levert veel onrust op onder andere gebruikers van het forum. Dit is dan ook niet toegestaan. Speel je met zelfmoordgedachten? Schakel dan direct professionele hulp in/neem contact op met je huisarts. Ook het vertonen (vermoeden) van zelfverminking en het uiten van serieuze bedreigingen naar medegebruikers en/of beheerders is niet toegestaan. Ook behoud de beheerder het recht om gebruikers die onrust veroorzaken op het forum d.m.v. zelfdestructief gedrag preventief te weren.
Daarbij is het wel fijn als we de huisregels in acht nemen, want anders wordt dit topic waarschijnlijk verwijderd.
4. Wat is niet toegestaan op Viva.nl?
g. Het aankondigen van zelfmoord, het vertonen van destructief gedrag en automutilatie.
Het aankondigen van zelfmoord, het vertonen van desctructief gedrag, automutilatie (of soortgelijk gedrag) levert veel onrust op onder andere gebruikers van het forum. Dit is dan ook niet toegestaan. Speel je met zelfmoordgedachten? Schakel dan direct professionele hulp in/neem contact op met je huisarts. Ook het vertonen (vermoeden) van zelfverminking en het uiten van serieuze bedreigingen naar medegebruikers en/of beheerders is niet toegestaan. Ook behoud de beheerder het recht om gebruikers die onrust veroorzaken op het forum d.m.v. zelfdestructief gedrag preventief te weren.
zaterdag 25 februari 2017 00:18
quote:spraakwaterval schreef op 24 februari 2017 @ 10:53:
[...]
En dan krijg je weer dat mensen die vinden dat je die dingen moet doen beginnen te zeiken: "Hoe kan dat nou zo lang duren? Dat is toch belachelijk?". Doe je 't in hun ogen wéér niet goed... terwijl 't allemaal al zo veel moeite kost.
Ja, heel herkenbaar. Veel mensen hebben hun oordeel klaar.
Ik denk dat ik mede door oordeel van anderen bv over mijn grenzen ben gegaan, om te 'bewijzen': ik red het allemaal wel hoor! Jezelf niet willen laten kennen, uit angst voor afwijzing.
Nu probeer ik te denken: Soit.
"don't judge me unless you're perfect."
Dat werkt niet altijd nee, het lukt me ook vaak niet... maar echt: elk huisje heeft z'n kruisje. En de felle reactie en dat harde oordeel van die ander kan een poging zijn de eigen pijn te 'verbloemen'.
[...]
En dan krijg je weer dat mensen die vinden dat je die dingen moet doen beginnen te zeiken: "Hoe kan dat nou zo lang duren? Dat is toch belachelijk?". Doe je 't in hun ogen wéér niet goed... terwijl 't allemaal al zo veel moeite kost.
Ja, heel herkenbaar. Veel mensen hebben hun oordeel klaar.
Ik denk dat ik mede door oordeel van anderen bv over mijn grenzen ben gegaan, om te 'bewijzen': ik red het allemaal wel hoor! Jezelf niet willen laten kennen, uit angst voor afwijzing.
Nu probeer ik te denken: Soit.
"don't judge me unless you're perfect."
Dat werkt niet altijd nee, het lukt me ook vaak niet... maar echt: elk huisje heeft z'n kruisje. En de felle reactie en dat harde oordeel van die ander kan een poging zijn de eigen pijn te 'verbloemen'.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zaterdag 25 februari 2017 00:35
quote:YellowDiamond schreef op 25 februari 2017 @ 00:28:
[...]
Klopt en ook niet iedereen zit daar op te wachten.
Tja, dat is zeker.
Wat ik dus bedoel is het vanuit jezelf te bekijken: die mensen die er niet op zitten te wachten zijn je verhaal niet waard. Alleen een select groepje is dat, en die mag je zelf uitzoeken.
[...]
Klopt en ook niet iedereen zit daar op te wachten.
Tja, dat is zeker.
Wat ik dus bedoel is het vanuit jezelf te bekijken: die mensen die er niet op zitten te wachten zijn je verhaal niet waard. Alleen een select groepje is dat, en die mag je zelf uitzoeken.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zaterdag 25 februari 2017 00:38
Yellow, heb even teruggebladerd maar vrees dat ik je verhaal niet terug vind zo snel. Heb je een depressie en/of voel je je suicidaal...?
iig geen goede ervaringen met anderen hierin.
Ik schrik er best van hoeveel van jullie op dat onbegrip stuiten.
Ik heb het zelf nu met 2 mensen heel erg gehad. En meer laten wel merken dat ze er verder geen belangstelling voor hebben, die ontwijken je. Maar ja, dat is dan andersom ook zo.
iig geen goede ervaringen met anderen hierin.
Ik schrik er best van hoeveel van jullie op dat onbegrip stuiten.
Ik heb het zelf nu met 2 mensen heel erg gehad. En meer laten wel merken dat ze er verder geen belangstelling voor hebben, die ontwijken je. Maar ja, dat is dan andersom ook zo.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zaterdag 25 februari 2017 07:43
Goedemorgen, helaas hier weer een slechte nacht... vanaf 2.45 uur liggen draaien en woelen. Mijn gedachten gaan dan echt met me op de loop en de onrust werd steeds erger. Ben er maar uitgegaan en thee gaan drinken en film kijken. Straks nog maar even proberen..
@Juniper: ja, die gedachten over rukje aan het stuur bedoel ik.. als ik loop denk ik, als ik nu voor die auto spring... bij autorijden, wat als ik nu het talud af rijd... vervelende gedachten die me ook erg in de war maken. Ik doe het niet want denk aan mijn kinderen maar die gedachten maken me wel heel erg bang
@kers: je bent echt goed bezig zeg! Goed te lezen dat je goed voor jezelf zorgt en ook alleen naar de film, petje af! En voeding...tja, heb al een eetprobleem vanaf mijn dertiende... dus eten is bij mij altijd een probleem. Ik merk dus dat het slechter gaat als ik weer slechter ga eten en als het slechter gaat, ga ik nog slechter eten... kortom, lekker cirkeltje. Baal dan nog meer van mezelf en het kost veel kracht om dan nog goed voor mezelf te zorgen.
Weten jullie ook waar deze gevoelens vandaan komen? Bij mij is het een constant gevoel van niet goed genoeg zijn. Ik ben geen goed kind, geen goede moeder, geen goede vriendin, geen goede werknemer enz... pfffff... het voldaan aan mijn eigen perfectie kost veel energie en het lukt me maar niet om tegen mezelf te zeggen en te voelen dat ik goed ben zoals ik ben...
@Juniper: ja, die gedachten over rukje aan het stuur bedoel ik.. als ik loop denk ik, als ik nu voor die auto spring... bij autorijden, wat als ik nu het talud af rijd... vervelende gedachten die me ook erg in de war maken. Ik doe het niet want denk aan mijn kinderen maar die gedachten maken me wel heel erg bang
@kers: je bent echt goed bezig zeg! Goed te lezen dat je goed voor jezelf zorgt en ook alleen naar de film, petje af! En voeding...tja, heb al een eetprobleem vanaf mijn dertiende... dus eten is bij mij altijd een probleem. Ik merk dus dat het slechter gaat als ik weer slechter ga eten en als het slechter gaat, ga ik nog slechter eten... kortom, lekker cirkeltje. Baal dan nog meer van mezelf en het kost veel kracht om dan nog goed voor mezelf te zorgen.
Weten jullie ook waar deze gevoelens vandaan komen? Bij mij is het een constant gevoel van niet goed genoeg zijn. Ik ben geen goed kind, geen goede moeder, geen goede vriendin, geen goede werknemer enz... pfffff... het voldaan aan mijn eigen perfectie kost veel energie en het lukt me maar niet om tegen mezelf te zeggen en te voelen dat ik goed ben zoals ik ben...
Het is zoals het is
zaterdag 25 februari 2017 08:46
Hm. Ja. Ik herken het wel deels.
Bij mij uit het zich dat niet OK zijn voor mijn gevoel in extreme schuldgevoelens.
Doe ik iets is het verkeerd, wordt ik vast afgewezen enz.
En eigenlijk is alles verkeerd.
Helaas is dat me te vaak terug gegeven waardoor ik nu bij alles, ook liefde die ik uit, maar sterker als ik dingen doe die op mij gericht zijn echt enorme schuldgevoelens krijg en denk nee...nu haakt de ander af.
Die gevoelens zijn dan ook echt heel 'heet', word enorm benauwd en angstig alsof ik niet verder kan voordat een ander dan aangeeft dat ik niks fout of naar deed
Pleasen 2.0
Bij mij uit het zich dat niet OK zijn voor mijn gevoel in extreme schuldgevoelens.
Doe ik iets is het verkeerd, wordt ik vast afgewezen enz.
En eigenlijk is alles verkeerd.
Helaas is dat me te vaak terug gegeven waardoor ik nu bij alles, ook liefde die ik uit, maar sterker als ik dingen doe die op mij gericht zijn echt enorme schuldgevoelens krijg en denk nee...nu haakt de ander af.
Die gevoelens zijn dan ook echt heel 'heet', word enorm benauwd en angstig alsof ik niet verder kan voordat een ander dan aangeeft dat ik niks fout of naar deed
Pleasen 2.0
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zaterdag 25 februari 2017 09:01
Ik merk ook dat ik hierin enorm verander. Misschien te snel.
Verandering gaat ook met angst gepaard.
Zo heb ik mijn broer iets gevraagd en iets bespreekbaar gemaakt wat ik vroeger nooit zou hebben gedaan.
Ook heb ik een mail gestuurd naar iemand die in een dal zit en daarin was ik er voor hem, dat doe ik altijd. Maar ik gaf ook aan dat het mailen me veel energie kost momenteel.
Niet als verwijt maar om dicht bij mezelf te blijven en ook mijn gevoelens in te brengen in plaats van alleen te letten op die van anderen
Open en kwetsbaar hierin geweest en een conflict geriskeerd. Want ik ben niet gewend om dit te doen.
En keer op keer was het dan ook', klaar' voor de ander.
Dus telkens als ik dat nu wel laat zien ga ik door een hel. Zo bang.
Dan kan ik me moeilijk nog op wat anders richten tot de ander me bevestiging geeft.
Zoals nu na die mail die ik verstuurde.
I am working on it maar dit is echt een enorme last
Niet alleen de problemen zelf maar ook de veranderende manier hoe ik me opstel. Die nieuw houding zou je zeggen is positief maar een mens is helaas ook niet altijd happig op positieve veranderingen.
Verandering gaat ook met angst gepaard.
Zo heb ik mijn broer iets gevraagd en iets bespreekbaar gemaakt wat ik vroeger nooit zou hebben gedaan.
Ook heb ik een mail gestuurd naar iemand die in een dal zit en daarin was ik er voor hem, dat doe ik altijd. Maar ik gaf ook aan dat het mailen me veel energie kost momenteel.
Niet als verwijt maar om dicht bij mezelf te blijven en ook mijn gevoelens in te brengen in plaats van alleen te letten op die van anderen
Open en kwetsbaar hierin geweest en een conflict geriskeerd. Want ik ben niet gewend om dit te doen.
En keer op keer was het dan ook', klaar' voor de ander.
Dus telkens als ik dat nu wel laat zien ga ik door een hel. Zo bang.
Dan kan ik me moeilijk nog op wat anders richten tot de ander me bevestiging geeft.
Zoals nu na die mail die ik verstuurde.
I am working on it maar dit is echt een enorme last
Niet alleen de problemen zelf maar ook de veranderende manier hoe ik me opstel. Die nieuw houding zou je zeggen is positief maar een mens is helaas ook niet altijd happig op positieve veranderingen.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zaterdag 25 februari 2017 11:45
quote:Drummie35 schreef op 25 februari 2017 @ 07:43:
Goedemorgen, helaas hier weer een slechte nacht... vanaf 2.45 uur liggen draaien en woelen. Mijn gedachten gaan dan echt met me op de loop en de onrust werd steeds erger. Ben er maar uitgegaan en thee gaan drinken en film kijken. Straks nog maar even proberen..
@Juniper: ja, die gedachten over rukje aan het stuur bedoel ik.. als ik loop denk ik, als ik nu voor die auto spring... bij autorijden, wat als ik nu het talud af rijd... vervelende gedachten die me ook erg in de war maken. Ik doe het niet want denk aan mijn kinderen maar die gedachten maken me wel heel erg bang
@kers: je bent echt goed bezig zeg! Goed te lezen dat je goed voor jezelf zorgt en ook alleen naar de film, petje af! En voeding...tja, heb al een eetprobleem vanaf mijn dertiende... dus eten is bij mij altijd een probleem. Ik merk dus dat het slechter gaat als ik weer slechter ga eten en als het slechter gaat, ga ik nog slechter eten... kortom, lekker cirkeltje. Baal dan nog meer van mezelf en het kost veel kracht om dan nog goed voor mezelf te zorgen.
Weten jullie ook waar deze gevoelens vandaan komen? Bij mij is het een constant gevoel van niet goed genoeg zijn. Ik ben geen goed kind, geen goede moeder, geen goede vriendin, geen goede werknemer enz... pfffff... het voldaan aan mijn eigen perfectie kost veel energie en het lukt me maar niet om tegen mezelf te zeggen en te voelen dat ik goed ben zoals ik ben...
Ik vind het moeilijk om mijn gevoelens precies te omschrijven. Ik voel altijd een leegte en eenzaamheid ook terwijl ik nu een vriend en 2 kinderen heb en fysiek niet alleen ben. Ik weet niet wat ik met mijn leven moet. Hoe ik verder moet qua werk, wat ik ooit moet gaan doen. Ik heb geen interesses qua werk of hobby's. Ik baal van mijn leven omdat ik eigenlijk niks doe. Ik zit thuis, heb geen werk, geen vriendinnen, geen hobby's. Heb ook niet de energie of behoefte meer om er echt wat aan te doen. Ik twijfel altijd over alles, over mijn partner, waar ik woon, als ik werk heb, twijfel over mijn hele leven. Verder voel ik me somber, niks om naar uit te kijken, tegen het leven op zien om nog jaren zo door te gaan.
Waar deze gevoelens vandaan komen? Ik weet bijna wel zeker dat het bij mij genetisch bepaald, mijn karakter is. Ook denk ik wel door mijn jeugd. Ouders die fulltime werkten, altijd bezig waren met hun eigen dingen, veel alleen geweest als kind ik denk ook veel verveeld omdat ik bijna altijd alleen thuis was. Misschien dat daar die leegte vandaan komt. Maar het zit echt in mijn familie, 2 van mijn familieleden aan beide kanten hebben zelfmoord gepleegd.
Goedemorgen, helaas hier weer een slechte nacht... vanaf 2.45 uur liggen draaien en woelen. Mijn gedachten gaan dan echt met me op de loop en de onrust werd steeds erger. Ben er maar uitgegaan en thee gaan drinken en film kijken. Straks nog maar even proberen..
@Juniper: ja, die gedachten over rukje aan het stuur bedoel ik.. als ik loop denk ik, als ik nu voor die auto spring... bij autorijden, wat als ik nu het talud af rijd... vervelende gedachten die me ook erg in de war maken. Ik doe het niet want denk aan mijn kinderen maar die gedachten maken me wel heel erg bang
@kers: je bent echt goed bezig zeg! Goed te lezen dat je goed voor jezelf zorgt en ook alleen naar de film, petje af! En voeding...tja, heb al een eetprobleem vanaf mijn dertiende... dus eten is bij mij altijd een probleem. Ik merk dus dat het slechter gaat als ik weer slechter ga eten en als het slechter gaat, ga ik nog slechter eten... kortom, lekker cirkeltje. Baal dan nog meer van mezelf en het kost veel kracht om dan nog goed voor mezelf te zorgen.
Weten jullie ook waar deze gevoelens vandaan komen? Bij mij is het een constant gevoel van niet goed genoeg zijn. Ik ben geen goed kind, geen goede moeder, geen goede vriendin, geen goede werknemer enz... pfffff... het voldaan aan mijn eigen perfectie kost veel energie en het lukt me maar niet om tegen mezelf te zeggen en te voelen dat ik goed ben zoals ik ben...
Ik vind het moeilijk om mijn gevoelens precies te omschrijven. Ik voel altijd een leegte en eenzaamheid ook terwijl ik nu een vriend en 2 kinderen heb en fysiek niet alleen ben. Ik weet niet wat ik met mijn leven moet. Hoe ik verder moet qua werk, wat ik ooit moet gaan doen. Ik heb geen interesses qua werk of hobby's. Ik baal van mijn leven omdat ik eigenlijk niks doe. Ik zit thuis, heb geen werk, geen vriendinnen, geen hobby's. Heb ook niet de energie of behoefte meer om er echt wat aan te doen. Ik twijfel altijd over alles, over mijn partner, waar ik woon, als ik werk heb, twijfel over mijn hele leven. Verder voel ik me somber, niks om naar uit te kijken, tegen het leven op zien om nog jaren zo door te gaan.
Waar deze gevoelens vandaan komen? Ik weet bijna wel zeker dat het bij mij genetisch bepaald, mijn karakter is. Ook denk ik wel door mijn jeugd. Ouders die fulltime werkten, altijd bezig waren met hun eigen dingen, veel alleen geweest als kind ik denk ook veel verveeld omdat ik bijna altijd alleen thuis was. Misschien dat daar die leegte vandaan komt. Maar het zit echt in mijn familie, 2 van mijn familieleden aan beide kanten hebben zelfmoord gepleegd.
zaterdag 25 februari 2017 13:50
zaterdag 25 februari 2017 17:11
De gedachtes tijdens het autorijden herken ik. Ik heb er zelfs een keer een plek voor uitgekozen om tegenaan te rijden als ik het niet meer uit zou houden. En als ik stabiel ben heb ik nog steeds regelmatig die gedachte "wat als ik nu hier af rijd of daar tegenaan". Terwijl ik dan verder die dag geen suïcidale gedachtes heb. Het lijkt me ook heerlijk als dat eens een tijd geen rol zou spelen. Dat de dood gewoon eens een tijd uit mijn gedachten verdwijnt.
zaterdag 25 februari 2017 19:08
quote:nachtvlinder1977 schreef op 25 februari 2017 @ 17:11:
De gedachtes tijdens het autorijden herken ik. Ik heb er zelfs een keer een plek voor uitgekozen om tegenaan te rijden als ik het niet meer uit zou houden. En als ik stabiel ben heb ik nog steeds regelmatig die gedachte "wat als ik nu hier af rijd of daar tegenaan". Terwijl ik dan verder die dag geen suïcidale gedachtes heb. Het lijkt me ook heerlijk als dat eens een tijd geen rol zou spelen. Dat de dood gewoon eens een tijd uit mijn gedachten verdwijnt.Heel veel mensen hebben dit soort gedachten, ook niet depressieven.
De gedachtes tijdens het autorijden herken ik. Ik heb er zelfs een keer een plek voor uitgekozen om tegenaan te rijden als ik het niet meer uit zou houden. En als ik stabiel ben heb ik nog steeds regelmatig die gedachte "wat als ik nu hier af rijd of daar tegenaan". Terwijl ik dan verder die dag geen suïcidale gedachtes heb. Het lijkt me ook heerlijk als dat eens een tijd geen rol zou spelen. Dat de dood gewoon eens een tijd uit mijn gedachten verdwijnt.Heel veel mensen hebben dit soort gedachten, ook niet depressieven.
zaterdag 25 februari 2017 21:13
Sterkte iedereen
weekenden zijn voor mij altijd fijner want dan is vriend vrij en doen we dingen samen.
Al had ik vannacht wel een klote nachtmerrie
gelukkig was vriend er toen ik wakker werd.
Ik herken me ook wel in het steeds dood willen stukje. Als ik over een brug ga, op de metro wacht, met de fiets oversteek etc, denk ik hoe makkelijk zal het nu zijn om er eind aan te maken...
En eigenlijk mag ik mezelf niet ongelukkig noemen: ik heb een geweldig lieve vriend, een fijne familie... maar toch is het altijd leeg en eenzaam (al ken ik ook hypermomenten van verliefdheid)... zo lastig allemaal.
weekenden zijn voor mij altijd fijner want dan is vriend vrij en doen we dingen samen.
Al had ik vannacht wel een klote nachtmerrie
gelukkig was vriend er toen ik wakker werd.Ik herken me ook wel in het steeds dood willen stukje. Als ik over een brug ga, op de metro wacht, met de fiets oversteek etc, denk ik hoe makkelijk zal het nu zijn om er eind aan te maken...
En eigenlijk mag ik mezelf niet ongelukkig noemen: ik heb een geweldig lieve vriend, een fijne familie... maar toch is het altijd leeg en eenzaam (al ken ik ook hypermomenten van verliefdheid)... zo lastig allemaal.
zaterdag 25 februari 2017 21:14
En Lieverds, ik schrik dat jullie denken aan van het dak springen of tegen een boom rijden
Wat iemand al schreef, het zijn gedachten. Dat maakt het allerminst minder zwaar. Fijn dat jullie hier de veiligheid voelen deze gedachten lucht te geven.
Alles wat verzwegen wordt of niet naar buiten mag, gaat rotten.
Mijn feelgood moment vandaag?
Ik denk toch nu.
Alleen op de bank, stilte en het forum.
Wat iemand al schreef, het zijn gedachten. Dat maakt het allerminst minder zwaar. Fijn dat jullie hier de veiligheid voelen deze gedachten lucht te geven.
Alles wat verzwegen wordt of niet naar buiten mag, gaat rotten.
Mijn feelgood moment vandaag?
Ik denk toch nu.
Alleen op de bank, stilte en het forum.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zondag 26 februari 2017 00:32
quote:Phaedra__ schreef op 25 februari 2017 @ 19:08:
[...]
Heel veel mensen hebben dit soort gedachten, ook niet depressieven.
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.
[...]
Heel veel mensen hebben dit soort gedachten, ook niet depressieven.
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.
zondag 26 februari 2017 11:49
quote:nachtvlinder1977 schreef op 26 februari 2017 @ 00:32:
[...]
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.Ja ik heb het mijn vriend ook weleens gevraagd maar die herkent deze gevoelens ook totaal niet en die denkt ook zeker niet aan doodgaan. Lijkt mij ook zo fijn en ik zou er alles voor geven om me niet meer zo te voelen. Het (heel) oud worden hoeft voor mij ook echt niet meer. Dan voel ik juist eerder een angst van oh nee nog zo lang op deze manier te gaan. Vroeger had ik dat niet dan wou ik wel oud worden en niet doodgaan maar dat is weg.
[...]
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.Ja ik heb het mijn vriend ook weleens gevraagd maar die herkent deze gevoelens ook totaal niet en die denkt ook zeker niet aan doodgaan. Lijkt mij ook zo fijn en ik zou er alles voor geven om me niet meer zo te voelen. Het (heel) oud worden hoeft voor mij ook echt niet meer. Dan voel ik juist eerder een angst van oh nee nog zo lang op deze manier te gaan. Vroeger had ik dat niet dan wou ik wel oud worden en niet doodgaan maar dat is weg.
zondag 26 februari 2017 23:17
quote:nachtvlinder1977 schreef op 26 februari 2017 @ 00:32:
[...]
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.Zoek maar eens op intrusies.
[...]
Zonder daar een discussie van te willen maken, maar ik kan me niet voorstellen dat heel veel mensen deze gedachten heel vaak hebben. Misschien denkt iedereen wel eens aan doodgaan, maar in deze frequentie? Ik heb het mijn man bijvoorbeeld wel eens gevraagd, maar die is daar totaal niet mee bezig. Nooit. Dat lijkt me zalig.
Daarbij hoor ik veel leeftijdgenoten wel eens zeggen dat ze graag 80/90/100 willen worden. Dat wilde ik vroeger ook, tot ik depressief werd. Toen hoefde dat van mij niet meer zo nodig. Het idee dat ik nog 50 jaar zou moeten, daar word ik moedeloos van.Zoek maar eens op intrusies.
zondag 26 februari 2017 23:22
Ik snap mensen niet die nooit de dood als optie hebben gezien. Onder de 10 vroeg ik mezelf al af waarom ik door zou gaan met leven als het toch geen nut heeft en geen doel heeft..
Ik ben er nog steeds maar om hier nooit over te hebben nagedacht..dat bestaat voor mij niet, niemand kan zo simpel zijn.
Ik ben er nog steeds maar om hier nooit over te hebben nagedacht..dat bestaat voor mij niet, niemand kan zo simpel zijn.
