Vrienden bijstaan in moeilijke tijd

05-03-2017 19:00 64 berichten
Dag dames,



Een bevriend koppel van ons gaat momenteel een moeilijke tijd door. Ze zijn momenteel in het ziekenhuis in afwachting van hun baby, die hoogstwaarschijnlijk prematuur geboren gaat worden. Vooralsnog gaat het de baby nog beter in de buik dan erbuiten, maar naar verwachting gaat de baby de 37 weken niet volmaken. Ze zijn dan ook al uitgebreid ingelicht over wat hen te wachten staat de komende weken. Een erg spannende en hectische tijd die ze nog gaan doormaken dus.



Jullie begrijpen vast dat het me enorm aan het hart gaat en dat ik ze graag wil helpen in deze tijd. Het is alleen dat ik natuurlijk geen idee heb wat op ze af gaat komen, dat moeten ze zelf ook nog ondervinden, en dat ik moeite heb met anticiperen wanneer ze mijn hulp kunnen gebruiken. Ook weet ik niet hoe ingrijpend dit is voor grootouders en ooms en tantes en in hoeverre die dan nog in staat zijn te helpen. Ik heb begrepen dat er al kleertjes in maat 44 zijn gekocht, verder nog niets.



Ik hoor graag ervaringsverhalen, van ouders van premature kinderen, of ook mensen die dicht bij zo'n situatie hebben gestaan. In een ander topic had ik al wat tips gekregen, maar ik wil het topic niet vervuilen met verdere vragen, dus vandaar hier een eigen topic.



Mijn dank is alvast groot!
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring, maar waarom vraag je ze niet op de man af hoe je er het beste voor ze kan zijn? Dat je graag iets wil doen voor ze en vraag waar ze behoefte aan hebben, want ik zou mij kunnen voorstellen dat dit voor een ieder anders is. Waar de een behoefte heeft aan een luisterend oor wil de ander misschien juist de focus leggen op de baby. Wel lief dat je zo betrokken bent trouwens!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Ik zou het vragen Fleet. Dat je aan ze denkt doet ze alleen al veel goed gok ik.
Dank je voor je reactie Baggal. Ik heb het ze uiteraard gevraagd, maar het zijn zo'n type mensen die uit beleefdheid gaan zeggen: 'we melden ons wel', 'komt wel goed'... En dan toch heel blij zijn als je ongevraagd met iets op de stoep staat.
Aan de hand van de titel vermoedde ik al dat het jouw topic was fleet



Ik sluit me bij baggal aan. Een oprechte houding waarbij ze weten dat ze je echt alles mogen vragen lijkt me heel fijn. En je kan je tzt laten weten dat er een stichting is die kosteloos foto's maakt van een premature baby in het ziekenhuis. Heet Early Birds. Verder bestaan er ook Milestone kaarten speciaal voor prematuren. Dat is misschien ook wel leuk, afhankelijk van hoe prematuur de baby gaat zijn. Naast iets praktisch hebben ze dan ook gewoon iets leuks.
Alle reacties Link kopieren
Het hangt nog erg af van hoe veel te vroeg het kind daadwerkelijk geboren wordt: de mijne kwam met 34 weken en dat is dan wel prematuur, maar niet zo heel dramatisch als bijv 26 of 28 weken.

Mijn kind heeft een poosje op de couveuse-afdeling gelegen, eerst in een warmhoudbedje, al snel in een gewoon wiegje, dat hangt er o.a. vanaf of het kind zichzelf kan warm houden.

Verder kon ik hem op de couveuse-afdeling zelf verzorgen en voeden, omdat hij in een gewoon bedje lag.

Ligt het kindje in de couveuse, dan is dat lastiger.



Wat jij kunt doen is bijv zorgen dat er wat te eten voor ze is als ze even een uurtje naar huis gaan, of een keer boodschappen doen.

Ik denk dat praktische hulp vaak heel welkom is, en verder een luisterend oor.

En vragen wat ze nodig hebben, steeds maar weer.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Hangt af van de relatie die je met ze hebt. Bij de ene vriendin in ongeveer deze situatie wist ik dat ze het fijn vond als ik heel praktisch hielp. Daar heb ik o.a. de vriezer vol zelfgemaakte maaltijden gestopt en haalde ik de was op die dan weer gestreken en gevouwen retour ging. Mijn zus had vooral behoefte aan een luisterend oor.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren
misschien vinden ze het fijn als je zorgt voor een vriezer vol maaltijden?
Such a beautiful place to be with Friends.
Alle reacties Link kopieren
En praktisch, iets lekkers koken, even whatsappen met een lief plaatje en iets relaxed voor mama.. Vaak zijn het die kleine dingetjes die een wereld van verschil maken.



Op dit moment is er weinig specifieks wat je kan doen denk ik maar zodra de kleine er is kan je misschien helpen met de dagelijkse dingen? Als je langs gaat ff stofzuigen, of boodschapjes doen? Een lekkere appeltaart? Ik denk dat ze al genoeg' baby' vragen zullen krijgen. Dan is het fijn als je iemand hebt die gewoon 'doet' . Meestal als je dan behoefte hebt om te praten of een knuffel zal je dat eerder doen bij iemand die de situatie van dichtbij ziet..
Mijn mening, mijn keuze.
Ik zou pas proberen in te schatten wat je kan doen als de baby geboren is. De aanstaande ouders hebben nu nog geen idee van wat ze gaan voelen en meemaken en iedereen reageert anders op prematuur geboren baby's.



Zelf heb ik twee prematuurtjes op de wereld gezet en ik zat vooral in mijn eigen cocon. Ik was niet bezig met wat ik nodig had. Ik was vooral bezig met overleven en vat proberen te krijgen op wat er was gebeurd.



Een ding had ik niet nodig: jubelende mensen die over het feit stapten dat mijn kinderen met 32 weken geboren waren. "Alles gaat toch goed?" en "Joh, ik ken er eentje die met 26 weken geboren was em dat gaat nu prima! Niets te merken hoor!" deden mij geen goed. Ze gingen voorbij aan mijn angsten en gevoel van falen.
Alle reacties Link kopieren
Is de kinderkamer al af?



wij hebben vorig jaar bij vrienden wiens baby prematuur geboren is de kinderkamer voor ze afgemaakt voordat de baby naar huis kwam. Zelf waren ze natuurlijk veel te veel in het ziekenhuis om zich daar nog mee bezig te houden maar ze waren wel heel blij toen dat het kamertje echt af was toen hun zoontje naar huis mocht.



Er werd natuurlijk ook gekookt en dat soort dingen, wat ze ook erg fijn vonden dat dat nog even door ging nadat de baby naar huis mocht.
Ik zou denk ik een grote pan soep maken en die brengen. En porties eten in magnetron-bakjes doen, als ze in het ziekenhuis iets kunnen opwarmen. Dan zijn ze daar iets minder afhankelijk van het ziekenhuis-eten.



Verder gewoon regelmatig informeren hoe het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Vriendin van. Mij is bevallen met 32 weken. Ik heb toen wat kleertjes in maat 40 en 42 gekocht (lief had die), want 44 was echt veel te groot. Misschien dat je zoiets kunt doen?

Vetder heb ik ze vooral met rust gelaten en afgewacht wat zij wilden qua contact etc.
quote:Zwartvlekje schreef op 05 maart 2017 @ 19:19:

Is de kinderkamer al af?



wij hebben vorig jaar bij vrienden wiens baby prematuur geboren is de kinderkamer voor ze afgemaakt voordat de baby naar huis kwam. Zelf waren ze natuurlijk veel te veel in het ziekenhuis om zich daar nog mee bezig te houden maar ze waren wel heel blij toen dat het kamertje echt af was toen hun zoontje naar huis mocht.



Er werd natuurlijk ook gekookt en dat soort dingen, wat ze ook erg fijn vonden dat dat nog even door ging nadat de baby naar huis mocht.Kinderkamer afmaken is een goede! Mijn man deed dit nog naast zijn werk en ziekenhuisbezoeken. Dit was veel te veel voor hem en ik weet zeker dat hij blij was geweest als mensen hadden aangeboden dit te doen.
Hebben ze andere kinderen die je op kunt vangen ? Of huisdieren waar gezorgd voor moet worden ?

Babykamer af maken vind ik een goede tip , ik kwam met 34 weken in het ziekenhuis en zus en zwager hebben alles in orde gemaakt. Was echt heel fijn.
Wat veel fijne tips al! Heel veel dank!



Aan eten invriezen had ik ook al gedacht, aan een keer stofzuigen en het huishouden niet. Ga ik zeker aanbieden! De was is ook een goede, moet alleen de monteur even langskomen voor onze droger komende week.



Marie, bedankt de tips over de stichting en de kaartjes. De stichting heb ik al getipt (zag al dat je dat niet cadeau moet doen) en ze gaan er even naar kijken. Hen kennende gaan ze er zeker gebruik van maken en de stichting krijgt van mij dan zeker een gulle gift! De kaartjes ga ik direct bestellen als de baby er is (merk dat ik het moeilijk vind om nu al wat te kopen, wat als? Of is dat niet slim van me?).



Mejuffrouwmuis, dank je voor je advies. Ze zijn heel open gelukkig en valt veel tegen te zeggen maar ja, ben best bang om iets te zeggen wat aan hun gevoelens voorbij gaat inderdaad. Merk dat ik het ook heel moeilijk vind om over mijn eigen kinderen te praten, goede 8 ponders, ook als ze er naar vragen.
Alle reacties Link kopieren
Weliswaar inhoudelijk een hele andere casus maar toen ik mijn eerste miskraam had en toch naar kantoor ging (want we hadden een deadline) werd dit opgepikt door een collega. Ze zei niet veel, ik mocht zelf aangegeven of en zo ja in welke mate ik het erover wilde hebben en bracht af en toe een sandwich of een kop thee langs onder het mom: 'I am watching you'. Ik heb dat zo ontzettend lief gevonden. Ze drong zich niet op, maar had precies de juiste houding. 't Waren van die kleine dingen maar ik ben er nog steeds dankbaar om.

Wat anderen ook zeggen: help in praktische zin. Als ze nog een ander kindje hebben kun je misschien af en toe oppassen of koken voor de jonge ouders. Help ze met de was als dat nodig is zodat ze zoveel mogelijk tijd met de baby kunnen doorbrengen...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Vraag aan ze wat ze prettig vinden en nodig hebben want voor een ieder is dit anders, je klinkt als een ontzettend lieve betrokken vriendin.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
Kinderkamer hadden ze nét af! Ben blij voor ze dat ze dat gewoon zelf hebben kunnen doen. Nog geen andere kinderen overigens, huisdier alleen een konijn, maar nu komt vriend nog gewoon 's avonds thuis dus die verzorgd die zelf (en ik woon er net wat te ver vandaan, ze hebben familie in eigen dorp).
Ik zou ook denken aan praktische hulp. Iets te eten afleveren en dan vooral niet op de bank komen zitten. Lekker met rust laten. Of vragen of ze een boodschappenlijst willen maken en die dan gaan halen (en meteen wegwezen).
superlief van je trouwens
Het ligt er erg aan hoe veel te vroeg het kindje komt en hoe kind en mama er aan toe zijn. Ik heb zelf vorige kleine een randprematuur gekregen. 36 weken, prima gezond, met 2 nachten waren we thuis. Zelf had ik ook nauwelijks last van de bevalling.



Maar zelfs dan... Drinken gaat vaak trager en vaker dan bij voldragen kindjes. Borstvoeding + kolven + bijvoedingen was zwaar. Zowel mama als papa moeten even flink aan de bak.



Ondersteuning met praktische zaken als boodschappen, koken, huishouden is fijn. En verder een luisterend oor ook in de maanden daarna. Dan ga je beseffen wat er daadwerkelijk is gebeurd allemaal.
anoniem_199900 wijzigde dit bericht op 05-03-2017 19:37
Reden: Typo
% gewijzigd
Je zegt dat het een goede vriend is van je toch? Kan je ze vertrouwen dat als ze naar jouw kinderen vragen ze dat ook menen? Je weet niet hoe ze gaan reageren op de vroeggeboorte en hoe de baby het doet, maar misschien vinden ze het oprecht fijn om erover te horen.



Qua kaartjes weet ik dat er bijvoorbeeld de mijlpaal 'ik ben nu 1 kg' bij zit. Voor kindjes die echt te vroeg zijn is dat heel toepasselijk, maar hoe minder prematuur, hoe minder toepasselijk de kaartjes. Ik denk dat ik het zou opzoeken en de link zou bewaren voor als je het wilt kopen.



Dan nog persoonlijk, want ik wilde helemaal niet veel bezoek. Ik vond het ook moeilijk dat mensen gefeliciteerd zeiden, terwijl ik dat niet zo voelde. Maar het is toch wel gepast om te zeggen natuurlijk. En er komt een punt dat de moeder naar huis moet en het kindje in het ziekenhuis overnacht. Dat vond ik echt verschrikkelijk, maar ik had niet het idee dat iemand me daarin begreep. Als je rond dat moment een lief berichtje wilt sturen, of hun gevoel erkennen, zal dat vast gewaardeerd worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou nu niet te hard van stapel lopen (hoe goed bedoeld ook) en afwachten hoe ernstig het allemaal is.

Misschien, en laten we het hopen, valt het allemaal mee
Frankly my dear, I don"t give a damn
Ah, thanks. Mijn moederhart breekt gewoon bij de gedachte dat ze deze tijd moeten doormaken, welk scenario het ook wordt. De onzekerheid, de angst, de constante hoop dat het toch goed gaat. Ik had ze zo graag dezelfde onbezorgde, mooie bevallingen en kraamtijd gegund die ik ook heb mogen meemaken. Al zei vriend dat ze hier sterker uitkomen en dat is ongetwijfeld zo, maar toch... Dus daarom, ik kan niet toekijken, ik wil wat voor ze doen zodat ze al hun tijd aan de baby kunnen besteden en ook hun mooie momenten kunnen meemaken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven