Kinderen
alle pijlers
Wie is ook GBS-draagster?(groep B streptokokken)
vrijdag 23 januari 2009 12:18
Wie is ook GBS-draagster? (Groep B Streptokokken) En hoe verliep jou zwangerschap?
En, als je GBS-draagster bent betekent dat altijd in volgende zwangerschappen de bevalling in het ZH plaatsvind met antibiotica? Ik zit vanalles te lezen op internet maar die vraag staat er net niet tussen.
In tweede zwangerschap zeven jaar geleden braken bij mij mijn vliezen met 26 weken. Ik werd toen ook gecontroleerd op GBS en daaruit bleek dat ik dus GBS draagster ben. Mijn verhaal is erg lang maar gelukkig werd zoon pas 11(!) weken later geboren. (hoge vliesscheuring)
Welliswaar was hij doodziek en ik werd zelf ook doodziek maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Ik ben nu weer zwanger. Heel eng eigenlijk.
Verloskundige weet van voorgeschiedenis..Maar toch is mij weinig duidelijk.
En, als je GBS-draagster bent betekent dat altijd in volgende zwangerschappen de bevalling in het ZH plaatsvind met antibiotica? Ik zit vanalles te lezen op internet maar die vraag staat er net niet tussen.
In tweede zwangerschap zeven jaar geleden braken bij mij mijn vliezen met 26 weken. Ik werd toen ook gecontroleerd op GBS en daaruit bleek dat ik dus GBS draagster ben. Mijn verhaal is erg lang maar gelukkig werd zoon pas 11(!) weken later geboren. (hoge vliesscheuring)
Welliswaar was hij doodziek en ik werd zelf ook doodziek maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Ik ben nu weer zwanger. Heel eng eigenlijk.
Verloskundige weet van voorgeschiedenis..Maar toch is mij weinig duidelijk.
vrijdag 23 januari 2009 13:13
Hallo,
Ik ben ook draagster van streptokokken. (geen idee welke variant.) Ze kwamen daar na mijn 1e bevalling achter, omdat ik koorts kreeg. Mijn dochtertje had het gelukkig niet. Is met 33 weken geboren. Nu ben ik 33 weken zwanger van nr 2 en loop vanaf het begin onder controle van de gyn in het ZH.
Ookal begint mijn bevalling pas na 37 weken, ik moet direct naar het ziekenhuis komen en dan krijg ik antibiotioca, in de hoop dat de baby het niet krijgt. Ik mag niet eerst thuis blijven om "gezellig" weeen op te vangen. AB doen ze in 2 sessies, waar 4 uur tussen moet zitten.
Dit heb ik gisteren gehoord. Misschien heb je er wat aan.
Ik ben ook draagster van streptokokken. (geen idee welke variant.) Ze kwamen daar na mijn 1e bevalling achter, omdat ik koorts kreeg. Mijn dochtertje had het gelukkig niet. Is met 33 weken geboren. Nu ben ik 33 weken zwanger van nr 2 en loop vanaf het begin onder controle van de gyn in het ZH.
Ookal begint mijn bevalling pas na 37 weken, ik moet direct naar het ziekenhuis komen en dan krijg ik antibiotioca, in de hoop dat de baby het niet krijgt. Ik mag niet eerst thuis blijven om "gezellig" weeen op te vangen. AB doen ze in 2 sessies, waar 4 uur tussen moet zitten.
Dit heb ik gisteren gehoord. Misschien heb je er wat aan.
vrijdag 23 januari 2009 13:32
Hallo,
Ook ik ben draagster van de GBS. Ik heb 2 kinderen (alweer 6 en 5, dus het is even geleden).
Toen ik 36 weken zwanger was van de oudste leek ik weeen te krijgen en moest ik naar het ziekenhuis. De weeen stopten, maar ik ben wel 2 nachten gebleven en er zijn wat onderzoeken gedaan, waaronder een kweekje. Daaruit bleek dat ik draagster ben van de GBS.
Met precies 40 weken braken de vliezen en ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Aan een infuus met antibiotica en al na 4 uur was mijn zoon er. Ik heb dus niet de volledige antibiotica gehad. Ik moest 48 uur blijven en de kinderarts heeft mijn zoon onderzocht. Alles is goed gegaan.
Tijdens de tweede zwangerschap kon ik in principe voor de controles naar de vk, maar moest ik in het ziekenhuis bevallen.
Dat is uiteindelijk iets anders gelopen, omdat ik vanwege bloedingen een paar keer naar het ziekenhuis moest en daar voor de controles moest blijven terugkomen.
Zodra de weeen begonnen (40weken2dagen) naar het ziekenhuis en aan de antibiotica. Toen ik de tweede dosis kreeg werden de vliezen gebroken en had ik anderhalf uur later mijn dochtertje in de armen. Dit keer moesten we iets langer blijven, want ze was dysmatuur en had ondertemperatuur (zij heeft 2 nachten in een warmtebedje gelegen in de couveuse-afdeling).
Dus hetzelfde als Bieb: bevallen in het ziekenhuis en aan de antibiotica.
Overigens is er een ook een A-variant, en deze vormt een risico voor de moeder, de B-variant is een risico voor de baby. Een kennis heeft de A-variant en is na haar derde bevalling gevaarlijk ziek geweest.
Ook ik ben draagster van de GBS. Ik heb 2 kinderen (alweer 6 en 5, dus het is even geleden).
Toen ik 36 weken zwanger was van de oudste leek ik weeen te krijgen en moest ik naar het ziekenhuis. De weeen stopten, maar ik ben wel 2 nachten gebleven en er zijn wat onderzoeken gedaan, waaronder een kweekje. Daaruit bleek dat ik draagster ben van de GBS.
Met precies 40 weken braken de vliezen en ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Aan een infuus met antibiotica en al na 4 uur was mijn zoon er. Ik heb dus niet de volledige antibiotica gehad. Ik moest 48 uur blijven en de kinderarts heeft mijn zoon onderzocht. Alles is goed gegaan.
Tijdens de tweede zwangerschap kon ik in principe voor de controles naar de vk, maar moest ik in het ziekenhuis bevallen.
Dat is uiteindelijk iets anders gelopen, omdat ik vanwege bloedingen een paar keer naar het ziekenhuis moest en daar voor de controles moest blijven terugkomen.
Zodra de weeen begonnen (40weken2dagen) naar het ziekenhuis en aan de antibiotica. Toen ik de tweede dosis kreeg werden de vliezen gebroken en had ik anderhalf uur later mijn dochtertje in de armen. Dit keer moesten we iets langer blijven, want ze was dysmatuur en had ondertemperatuur (zij heeft 2 nachten in een warmtebedje gelegen in de couveuse-afdeling).
Dus hetzelfde als Bieb: bevallen in het ziekenhuis en aan de antibiotica.
Overigens is er een ook een A-variant, en deze vormt een risico voor de moeder, de B-variant is een risico voor de baby. Een kennis heeft de A-variant en is na haar derde bevalling gevaarlijk ziek geweest.
vrijdag 23 januari 2009 13:55
Dank voor antwoorden.Ik vraag me af of ik nou niet harstikke stom ben dat ik dit niet hebt gemeld bij mijn VK? Kijk, ik heb mijn hele verhaal verteld maar GBS niet expliciet genoemd. Inmiddels ben ik 20 weken zwanger.
Ik ga zo snel mogelijk mijn VK inlichten. Of zou ik nu al het telefoonnummer kunnen bellen voor dringende zaken? Of kan dit wachten t/m maandag?
Ik ga zo snel mogelijk mijn VK inlichten. Of zou ik nu al het telefoonnummer kunnen bellen voor dringende zaken? Of kan dit wachten t/m maandag?
dinsdag 27 januari 2009 10:42
Heb nog niet gebeld. Maar ik heb vandaag een afspraak bij mijn huisarts o.a hierover.
Ik kreeg in mijn vorige zwangerschap een blaasontsteking. Ik kon niet de juiste medicijnen krijgen en uiteindelijk is de infectie naar binnengeslagen met als gevolg: gebroken vliezen.
Ik ben erg bang.. Hóe kan ik het voorkomen? Is het te voorkomen? En wát doen we als ik wéér blaasontsteking heb?
Ik ben allergisch voor amoxicilline..
Over GBS las ik dat testen weinig zin heeft omdat je vals-positief maar ook vals-negatieve uitslagen kunt hebben.
Dat alleen in het geval van langdurig gebroken vliezen op dát moment zo'n GBA-test word gedaan en anders weinig zin heeft.
En tijdens bevalling AB.
Gedurende de zwangerschap zou er weinig gedaan worden..
Ik drink cranberry, en vit.C bruistabletten om de kans op een blaasontsteking te verkleinen. En natuurlijk ook gewoon veel drinken. Toch blijft het eng. Bij elk pijntje in mijn buik......
Hoe ervaar jij nu jou zwangerschap Bieb? Ik las dat je nu al langer zwanger bent dan toen van je eerste! Oh fijn is dat!
Ik kreeg in mijn vorige zwangerschap een blaasontsteking. Ik kon niet de juiste medicijnen krijgen en uiteindelijk is de infectie naar binnengeslagen met als gevolg: gebroken vliezen.
Ik ben erg bang.. Hóe kan ik het voorkomen? Is het te voorkomen? En wát doen we als ik wéér blaasontsteking heb?
Ik ben allergisch voor amoxicilline..
Over GBS las ik dat testen weinig zin heeft omdat je vals-positief maar ook vals-negatieve uitslagen kunt hebben.
Dat alleen in het geval van langdurig gebroken vliezen op dát moment zo'n GBA-test word gedaan en anders weinig zin heeft.
En tijdens bevalling AB.
Gedurende de zwangerschap zou er weinig gedaan worden..
Ik drink cranberry, en vit.C bruistabletten om de kans op een blaasontsteking te verkleinen. En natuurlijk ook gewoon veel drinken. Toch blijft het eng. Bij elk pijntje in mijn buik......
Hoe ervaar jij nu jou zwangerschap Bieb? Ik las dat je nu al langer zwanger bent dan toen van je eerste! Oh fijn is dat!
dinsdag 27 januari 2009 10:52
Ik heb een medische indicatie en loop dus al vanaf het begin in het ziekenhuis. Ze weten nl niet precies waardoor mijn dochtertje te vroeg geboren is. Eén optie is dus de streptokokken. Maar ik had ook een zware en grote baby, veel vruchtwater en een bloeding.
Ik moet zeggen dat ik deze zwangerschap wel heel anders ervaar. Maar dat komt omdat je zo goed in de gaten wordt gehouden, dat je alles weet. Is ook niet altijd een pretje. Het onbezorgde is eraf.
Ik heb volgens mij nooit last gehad van de streptokokken tijdens mijn 1e zwangerschap. Geen krampen ofzo.
En ik ga ervanuit dat het nu door de AB ook wel zal meevallen. Het jammere is wel dat ik geen thuisbevalling kan doen omdat ik hoe dan ook aan de AB moet. Maar alles voor een voorspoedige bevalling en een gezond kindje.
Ben benieuwd wat de huisarts je te vertellen heeft. Hopelijk kan hij je geruststellen. Succes!
Laat je nog even weten wat de HA verteld heeft?
Ik moet zeggen dat ik deze zwangerschap wel heel anders ervaar. Maar dat komt omdat je zo goed in de gaten wordt gehouden, dat je alles weet. Is ook niet altijd een pretje. Het onbezorgde is eraf.
Ik heb volgens mij nooit last gehad van de streptokokken tijdens mijn 1e zwangerschap. Geen krampen ofzo.
En ik ga ervanuit dat het nu door de AB ook wel zal meevallen. Het jammere is wel dat ik geen thuisbevalling kan doen omdat ik hoe dan ook aan de AB moet. Maar alles voor een voorspoedige bevalling en een gezond kindje.
Ben benieuwd wat de huisarts je te vertellen heeft. Hopelijk kan hij je geruststellen. Succes!
Laat je nog even weten wat de HA verteld heeft?
dinsdag 27 januari 2009 13:22
Hoi Ik ben de potsiedikkie van vl43inder!
En ja ook ik ben draagster van het GBS bacterie.
Zwangerschap van dochter (nu 5 jr geleden) veel blaasontsteking en uiteindelijk ook nierbekkenontsteking, vk vond het niet ernstig maar wist wel dat ik GBS had!!!
Niks meegedaan, na geboorte dochter goed ziek geworden en 10 dagen met antibiotica infuus op kinderafdeling.
Nog even achterna gegaan en het betreffende ziekenhuis geeft alleen voor 40 wk zangerschappen verplicht antibiotica.
Dit omdat er heel veel vrouwen zijn die dit hebben en maar bij een paar gaat het fout! Flinke understatement!
Bij tweede zwangerschap heb ikelke maand mijn urine laten controleren en ben ik (ik stond erop) op tijd aan het infuus gegaan om zoon veilig en gezond te baren.
Bij derde zwangerschap (nu gaande) laat ik regelmatig mijn urine weer controleren en ga ik nog sneller naar het ziekenhuis bij bevalling, infuus moet minstens 2 uur voor persweeën aangesloten zijn!
Laat je goed informeren en bezoek eens:
http://www.ogbs.nl/
En ja ook ik ben draagster van het GBS bacterie.
Zwangerschap van dochter (nu 5 jr geleden) veel blaasontsteking en uiteindelijk ook nierbekkenontsteking, vk vond het niet ernstig maar wist wel dat ik GBS had!!!
Niks meegedaan, na geboorte dochter goed ziek geworden en 10 dagen met antibiotica infuus op kinderafdeling.
Nog even achterna gegaan en het betreffende ziekenhuis geeft alleen voor 40 wk zangerschappen verplicht antibiotica.
Dit omdat er heel veel vrouwen zijn die dit hebben en maar bij een paar gaat het fout! Flinke understatement!
Bij tweede zwangerschap heb ikelke maand mijn urine laten controleren en ben ik (ik stond erop) op tijd aan het infuus gegaan om zoon veilig en gezond te baren.
Bij derde zwangerschap (nu gaande) laat ik regelmatig mijn urine weer controleren en ga ik nog sneller naar het ziekenhuis bij bevalling, infuus moet minstens 2 uur voor persweeën aangesloten zijn!
Laat je goed informeren en bezoek eens:
http://www.ogbs.nl/
dinsdag 27 januari 2009 19:04
@Potsiedikkie: Ik kreeg tijdens geboorte van zoon ook AB tijdens bevalling maar dit werd al héél snel stopgezet na de bevalling die goed 4 uurtjes had geduurd. Gevolg: 2 dagen later hele hoge koorts wat opliep tot 41.1 graad! Bleek een baarmoederontsteking te hebben.
Ik zou een bacterie in mijn bloed hebben maar wat ik mij kan herinneren was dit niet veroorzaakt door de GBS?
Vandaag bij de huisarts mijn vragen hierover voorgelegd: Komt er op neer dat zólang mijn vliezen niet voortijdig en/of langdurig gebroken zijn is er niets aan de hand ook al ben ik GBS-draagster. Zelfs AB tijdens bevalling is niet nodig alsdus mijn huisarts.
Gek toch dat ik hier volstrekt ándere verhalen lees! Ik word er zó onzeker van!
Ik ga nu dezelfde vraag aan mijn VK stellen en daar ga ik wel meer doordrammen dat ik zodra de weeen beginnen direct (En laat ik dat nou ook héél graag willen) naar het ZH kan en toch AB tijdens de bevalling.
Benieuwd wat zij zeggen!
Ik zou een bacterie in mijn bloed hebben maar wat ik mij kan herinneren was dit niet veroorzaakt door de GBS?
Vandaag bij de huisarts mijn vragen hierover voorgelegd: Komt er op neer dat zólang mijn vliezen niet voortijdig en/of langdurig gebroken zijn is er niets aan de hand ook al ben ik GBS-draagster. Zelfs AB tijdens bevalling is niet nodig alsdus mijn huisarts.
Gek toch dat ik hier volstrekt ándere verhalen lees! Ik word er zó onzeker van!
Ik ga nu dezelfde vraag aan mijn VK stellen en daar ga ik wel meer doordrammen dat ik zodra de weeen beginnen direct (En laat ik dat nou ook héél graag willen) naar het ZH kan en toch AB tijdens de bevalling.
Benieuwd wat zij zeggen!
dinsdag 27 januari 2009 21:45
Ben de 1e keer ingeleid wegens langdurig gebroken vliezen. (ze kwamer er toen ook pas achter dat ik die strepB had)
De 2e x wilde ze uit voorzorg inleiden omdat ze zo dat AB beter kunnen doseren. Ik geloof dat de AB via infuus in minimaal 4 uur gegeven moet worden (even uit mijn hoofd) en als je dus uit jezelf begint met de bevalling en dan nog eens naar het zkh moet, kan het zijn dat er geen 4 uur meer tussen zit en dus te weinig tijd voor AB.
En allebei de keren is het mij 100% meegevallen hoor.
De 2e x wilde ze uit voorzorg inleiden omdat ze zo dat AB beter kunnen doseren. Ik geloof dat de AB via infuus in minimaal 4 uur gegeven moet worden (even uit mijn hoofd) en als je dus uit jezelf begint met de bevalling en dan nog eens naar het zkh moet, kan het zijn dat er geen 4 uur meer tussen zit en dus te weinig tijd voor AB.
En allebei de keren is het mij 100% meegevallen hoor.
dinsdag 27 januari 2009 23:04
Hi FleurtjeFee,
Sorry, tis een nogal lang verhaal geworden...
Mijn eerste dochter is na ca. 65 uur gebroken vliezen geboren (ingeleid want de weeen bleven weg). De volgende ochtend is zij op de kinderafdeling terecht gekomen omdat bleek dat ik ook drager was van de GBS en zij hier ook mee besmet was. Dankzij zeer adequaat optreden van de verpleegkundigen en het goed aanslaan van de antibiotica (die zij kreeg nog voordat bekend werd hoe erg zij besmet was) is zij nooit doodziek geweest en is de besmetting in de kiem gesmoord. Zij heeft nooit meer dan lichte verhoging gehad en alle waardes waren aan het einde van haar tweede dag al goed. Ondanks dat heeft ze een week aan allerlei meters, slangetjes en belletjes gelegen in het ziekenhuis, waardoor mijn kraamtijd bepaald niet werd wat ik ervan verwacht had. Zij is nu een kerngezonde meid van 4 jaar.
Toch had e.e.a. veel minder rooskleurig af kunnen lopen, ondanks de verpleegkundigen en de antibiotica. Het is tenslotte altijd maar afwachten wat het lichaam doet. Bij de beslissing om voor een tweede kindje te gaan heeft dit bij mij voortdurend in mijn achterhoofd gezeten.
Toen ik eenmaal weer zwanger was heb ik in het begin toch enorme twijfels gehad of het wel zo'n goed idee was om deze problemen weer op te gaan zoeken. Bovendien werd in die periode een meisje dat wij kenden een paar dagen na haar geboorte met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Thuis leek alles de eerste dag goed, totdat ze erg veel moeite met ademhalen kreeg. In het zkh aangekomen bleek het hersenvliesontsteking, veroorzaakt door GBS bij de moeder (die overigens van niets wist, dit was haar 2e kind, maar bij de eerste was niets aan de hand). Na een lang traject is alles op zijn pootjes terecht gekomen, gelukkig, maar ook dit had anders kunnen aflopen.
Ik ben me er toen nog meer in gaan verdiepen en na veel gelezen te hebben over het onderwerp en gesprekken met de verloskundige (die ik hier eerlijk gezegd erg slecht van op de hoogte vond) en een gynaecoloog, die wel wist waar ze het over had, weet ik nu het volgende:
Er zijn een aantal situaties waardoor GBS zich meer manifesteert dan in andere (langdurig gebroken vliezen, vroeggeboorte, e.d.), maar ondanks dat kun je ook bij een "vlekkeloze" bevalling nooit helemaal uitsluiten dat het je kindje kan besmetten (d.w.z. als je uberhaupt draagster bent, maar dat weet niet iedereen en zelfs als je het wel weet, weet je nooit zeker of de GBS zich ook een tweede keer weer manifesteren).
De GBS is -zoals hierboven ook al beschreven- helemaal uit te schakelen door tijdens de bevalling (zodra het eerste teken zich aandient) 2 keer een antibiotica-injectie toegediend te krijgen (in het zkh), met een tussenpose van 4 uur. Mocht je bevalling korter duren, waardoor je dus maar 1 injectie hebt gekregen, dan zullen ze het kind extra goed observeren (je blijft dan minimaal een dag in het zkh) en indien nodig aan hem of haar alsnog antibiotica toedienen.
Om te weten of jij tijdens deze zws/bevalling actief draagster bent van GPS wordt er tegen het einde van je zws 2 keer een uitstrijkje gemaakt (zitten enkele weken tussen) van je baarmoedermond en er wordt urine afgenomen. Als je dat namelijk niet bent zijn de injecties namelijk helemaal niet nodig deze keer. Echter... deze kweekjes zijn een momentopname. Met 38 weken kunnen de GBS niet gekoloniseerd zijn, maar onder invloed van verschillende factoren kunnen ze er tijdens de bevalling toch opeens wel zijn. Toen ik de gyn vroeg wat deze kweekjes dan voor zin hadden, omdat ze geen 100% zekerheid bieden zei zij dat ik ervoor mocht kiezen om -zonder uitstrijkjes- sowieso voor de antibiotica-injecties te gaan. Controlfreak als ik ben heb ik die kans met beide handen aangegrepen, waarbij ik wel de overweging heb gemaakt of ik mijn baby -puur uit voorzorg- zo klein al antibiotica wilde laten krijgen. Denkende aan de mogelijke gevolgen van een GBS-besmetting leek me die AB toch een betere optie dan afwachten.
Ik ben hierover in week 31 met de gyn gaan praten (verwijzing van de vk) en heb met haar de afspraak gemaakt dat zij mij vanaf week 38 zou begeleiden, enkel en alleen omdat we elkaar dan een beetje leerden kennen voordat ik ging bevallen. Tot die tijd mocht ik gewoon bij de vk blijven.
Uiteindelijk ging het hele verhaal niet op voor mij. Ik had me -uit angst voor wat er na de bevalling zou gebeuren met het kindje- tijdens de zwangerschap al meerdere malen een beetje grappend laten ontvallen: doe mij maar een (geplande) keizersnede, dan ben ik van het hele GBS-verhaal af (besmetting vindt nl. plaats in/via het geboortekanaal en dat blijft van de vruchtzak afgesloten als deze niet breekt). Ik wist natuurlijk ook wel dat dat geen reden was, dus heb ik er nooit op aangestuurd. Maar toen mijn kindje in stuit bleek te liggen en ik voor de keuze stond: gewoon bevallen of een keizersnede was dit dan ook geen moeilijke beslissing. En dat is de beste ervaring van mijn leven geworden: in alle rust, zonder zorgen, spanning en pijn, een kind op de wereld zetten dat vervolgens vanaf een uur na de geboorte continue bij me mocht zijn, maar goed dat is weer een heel ander (maar veel beter!!!) verhaal!
Sterkte met je zwangerschap en geniet er vooral van! Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan als ik zie hoe druk ik me overal om gemaakt heb en hoe geweldig alles een half jaar geleden, toen mijn 2e kindje werd geboren, opeens uitpakte.
Mary
Sorry, tis een nogal lang verhaal geworden...
Mijn eerste dochter is na ca. 65 uur gebroken vliezen geboren (ingeleid want de weeen bleven weg). De volgende ochtend is zij op de kinderafdeling terecht gekomen omdat bleek dat ik ook drager was van de GBS en zij hier ook mee besmet was. Dankzij zeer adequaat optreden van de verpleegkundigen en het goed aanslaan van de antibiotica (die zij kreeg nog voordat bekend werd hoe erg zij besmet was) is zij nooit doodziek geweest en is de besmetting in de kiem gesmoord. Zij heeft nooit meer dan lichte verhoging gehad en alle waardes waren aan het einde van haar tweede dag al goed. Ondanks dat heeft ze een week aan allerlei meters, slangetjes en belletjes gelegen in het ziekenhuis, waardoor mijn kraamtijd bepaald niet werd wat ik ervan verwacht had. Zij is nu een kerngezonde meid van 4 jaar.
Toch had e.e.a. veel minder rooskleurig af kunnen lopen, ondanks de verpleegkundigen en de antibiotica. Het is tenslotte altijd maar afwachten wat het lichaam doet. Bij de beslissing om voor een tweede kindje te gaan heeft dit bij mij voortdurend in mijn achterhoofd gezeten.
Toen ik eenmaal weer zwanger was heb ik in het begin toch enorme twijfels gehad of het wel zo'n goed idee was om deze problemen weer op te gaan zoeken. Bovendien werd in die periode een meisje dat wij kenden een paar dagen na haar geboorte met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Thuis leek alles de eerste dag goed, totdat ze erg veel moeite met ademhalen kreeg. In het zkh aangekomen bleek het hersenvliesontsteking, veroorzaakt door GBS bij de moeder (die overigens van niets wist, dit was haar 2e kind, maar bij de eerste was niets aan de hand). Na een lang traject is alles op zijn pootjes terecht gekomen, gelukkig, maar ook dit had anders kunnen aflopen.
Ik ben me er toen nog meer in gaan verdiepen en na veel gelezen te hebben over het onderwerp en gesprekken met de verloskundige (die ik hier eerlijk gezegd erg slecht van op de hoogte vond) en een gynaecoloog, die wel wist waar ze het over had, weet ik nu het volgende:
Er zijn een aantal situaties waardoor GBS zich meer manifesteert dan in andere (langdurig gebroken vliezen, vroeggeboorte, e.d.), maar ondanks dat kun je ook bij een "vlekkeloze" bevalling nooit helemaal uitsluiten dat het je kindje kan besmetten (d.w.z. als je uberhaupt draagster bent, maar dat weet niet iedereen en zelfs als je het wel weet, weet je nooit zeker of de GBS zich ook een tweede keer weer manifesteren).
De GBS is -zoals hierboven ook al beschreven- helemaal uit te schakelen door tijdens de bevalling (zodra het eerste teken zich aandient) 2 keer een antibiotica-injectie toegediend te krijgen (in het zkh), met een tussenpose van 4 uur. Mocht je bevalling korter duren, waardoor je dus maar 1 injectie hebt gekregen, dan zullen ze het kind extra goed observeren (je blijft dan minimaal een dag in het zkh) en indien nodig aan hem of haar alsnog antibiotica toedienen.
Om te weten of jij tijdens deze zws/bevalling actief draagster bent van GPS wordt er tegen het einde van je zws 2 keer een uitstrijkje gemaakt (zitten enkele weken tussen) van je baarmoedermond en er wordt urine afgenomen. Als je dat namelijk niet bent zijn de injecties namelijk helemaal niet nodig deze keer. Echter... deze kweekjes zijn een momentopname. Met 38 weken kunnen de GBS niet gekoloniseerd zijn, maar onder invloed van verschillende factoren kunnen ze er tijdens de bevalling toch opeens wel zijn. Toen ik de gyn vroeg wat deze kweekjes dan voor zin hadden, omdat ze geen 100% zekerheid bieden zei zij dat ik ervoor mocht kiezen om -zonder uitstrijkjes- sowieso voor de antibiotica-injecties te gaan. Controlfreak als ik ben heb ik die kans met beide handen aangegrepen, waarbij ik wel de overweging heb gemaakt of ik mijn baby -puur uit voorzorg- zo klein al antibiotica wilde laten krijgen. Denkende aan de mogelijke gevolgen van een GBS-besmetting leek me die AB toch een betere optie dan afwachten.
Ik ben hierover in week 31 met de gyn gaan praten (verwijzing van de vk) en heb met haar de afspraak gemaakt dat zij mij vanaf week 38 zou begeleiden, enkel en alleen omdat we elkaar dan een beetje leerden kennen voordat ik ging bevallen. Tot die tijd mocht ik gewoon bij de vk blijven.
Uiteindelijk ging het hele verhaal niet op voor mij. Ik had me -uit angst voor wat er na de bevalling zou gebeuren met het kindje- tijdens de zwangerschap al meerdere malen een beetje grappend laten ontvallen: doe mij maar een (geplande) keizersnede, dan ben ik van het hele GBS-verhaal af (besmetting vindt nl. plaats in/via het geboortekanaal en dat blijft van de vruchtzak afgesloten als deze niet breekt). Ik wist natuurlijk ook wel dat dat geen reden was, dus heb ik er nooit op aangestuurd. Maar toen mijn kindje in stuit bleek te liggen en ik voor de keuze stond: gewoon bevallen of een keizersnede was dit dan ook geen moeilijke beslissing. En dat is de beste ervaring van mijn leven geworden: in alle rust, zonder zorgen, spanning en pijn, een kind op de wereld zetten dat vervolgens vanaf een uur na de geboorte continue bij me mocht zijn, maar goed dat is weer een heel ander (maar veel beter!!!) verhaal!
Sterkte met je zwangerschap en geniet er vooral van! Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan als ik zie hoe druk ik me overal om gemaakt heb en hoe geweldig alles een half jaar geleden, toen mijn 2e kindje werd geboren, opeens uitpakte.
Mary
woensdag 28 januari 2009 18:11
MaryProud, dank voor je verhaal! Zo'n gebeurtenis schrijft ook zo weg! Herkenbaar.
Wat vragen/gedachten komen in me op:
Hoe kan het nou dat wél bij vrouwen die GBS draagster zijn, vooraf weten dat de bevalling met AB moet gebeuren. Terwijl op dát moment zij niet het kind per definitie zullen besmetten.
Terwijl een vrouw die niet weet of zij GBS draagster is gewoon thuis kan bevallen. Dan is er plots geen vuiltje aan de lucht!
Gezien het feit dat een draagster niet per definitie haar kind tijdens de bevalling besmet alleen als zij te vroeg bevalt of lang gebroken vliezen heeft.
Dan denk ik: Bij een normaal verlopen zwangerschap waarbij de vrouw=de gbs-draagster rond 40 weken weeen krijgt kan zij zonder AB bevallen.
Dit zei mijn huisarts namelijk.
GBS doet er alleen toe als er andere complicaties zijn. Anders niet.
Bedoeld mijn huisarts dan dat een AB kuur tijdens baring overbodig is gezien de kleine kans op besmetting ook al ben je GBS draagster, zólang de vrouw maar geen complicaties heeft? Net zoiets als je arm alvast in het gips gaat voor het geval dat hij misschien eens breekt. Even gechargeerd...
Moeder&kind lopen altijd ietwat risico's tijdens de baring. Ik noem bijvoorbeeld vacuumpomp en de gevolgen daarvan. Of vast komen te zitten en dat ze dan bij de geboorte iets breken. Een gyn zegt dan ook niet bij voorbaat we doen een KS om dit te voorkomen.
Hoewel ik begijp dat risico's op leven en dood het anders word.
Maar als GBS dat zou zijn...? (En ik heb de verhalen gelezen!) Hoe is het dan in Godsnaam mogelijk dat niet alle alarmbellen gaan rinkelen bij mijn huisarts. Dan klopt dat ook niet.
Wat vragen/gedachten komen in me op:
Hoe kan het nou dat wél bij vrouwen die GBS draagster zijn, vooraf weten dat de bevalling met AB moet gebeuren. Terwijl op dát moment zij niet het kind per definitie zullen besmetten.
Terwijl een vrouw die niet weet of zij GBS draagster is gewoon thuis kan bevallen. Dan is er plots geen vuiltje aan de lucht!
Gezien het feit dat een draagster niet per definitie haar kind tijdens de bevalling besmet alleen als zij te vroeg bevalt of lang gebroken vliezen heeft.
Dan denk ik: Bij een normaal verlopen zwangerschap waarbij de vrouw=de gbs-draagster rond 40 weken weeen krijgt kan zij zonder AB bevallen.
Dit zei mijn huisarts namelijk.
GBS doet er alleen toe als er andere complicaties zijn. Anders niet.
Bedoeld mijn huisarts dan dat een AB kuur tijdens baring overbodig is gezien de kleine kans op besmetting ook al ben je GBS draagster, zólang de vrouw maar geen complicaties heeft? Net zoiets als je arm alvast in het gips gaat voor het geval dat hij misschien eens breekt. Even gechargeerd...
Moeder&kind lopen altijd ietwat risico's tijdens de baring. Ik noem bijvoorbeeld vacuumpomp en de gevolgen daarvan. Of vast komen te zitten en dat ze dan bij de geboorte iets breken. Een gyn zegt dan ook niet bij voorbaat we doen een KS om dit te voorkomen.
Hoewel ik begijp dat risico's op leven en dood het anders word.
Maar als GBS dat zou zijn...? (En ik heb de verhalen gelezen!) Hoe is het dan in Godsnaam mogelijk dat niet alle alarmbellen gaan rinkelen bij mijn huisarts. Dan klopt dat ook niet.
donderdag 29 januari 2009 08:19
Ik ben blij dat ik bij de tweede wel AB heb gehad, mijn eerste is geboren na 42 weken en dus via mij besmet met GBS, en dus net als Maryproud haar dochter, aan de toeters en bellen op de kinderafdeling ook bij haar gelukkig in de kiem gesmoord.
Na dit wil en zal ik niet meer bevallen zonder AB, gewoon om elk risico weg te nemen.
Ook vindik dat de verloskundige hier veel te luchtig over doen en misschien niet genoeg kennis over hebben, ook is mijn ervaring dat een gynaecoloog hierwel goed mee om weet te gaan.
Na tweede bevalling (met AB) ben ik 1 dag extra met zoontje in ziekenhuis gebleven gewoon voor extra controle van kinderarts.
ook de kraamzorg wist hiervan, maar het blijft natuurlijk altijd opletten!
Ik vind de website van GBS, zeer informatief ook kunnen zij persoonsgericht advies geven!
Na dit wil en zal ik niet meer bevallen zonder AB, gewoon om elk risico weg te nemen.
Ook vindik dat de verloskundige hier veel te luchtig over doen en misschien niet genoeg kennis over hebben, ook is mijn ervaring dat een gynaecoloog hierwel goed mee om weet te gaan.
Na tweede bevalling (met AB) ben ik 1 dag extra met zoontje in ziekenhuis gebleven gewoon voor extra controle van kinderarts.
ook de kraamzorg wist hiervan, maar het blijft natuurlijk altijd opletten!
Ik vind de website van GBS, zeer informatief ook kunnen zij persoonsgericht advies geven!
donderdag 29 januari 2009 11:20
Hi Fleurtjefee,
Ik vind eerlijk gezegd ook dat je huisarts er erg makkelijk over doet. En volgens mij klopt zijn verhaal ook echt niet. Bij het verhaal dat ik vertelde over dat meisje dat op haar tweede dag in allerijl naar het zkh is gebracht, was namelijk gewoon sprake van een prima thuisbevalling zonder wat voor complicaties dan ook, snel, ca. 40 weken, e.d. Er wordt in het geval van thuisbevallingen gewoon sowieso alertheid van de kraamhulp en vk verwacht. En natuurlijk niet alleen bij GBS.
De kans dat een zwangere vrouw GBS heeft is veel kleiner dan de kans dat een GBS-zwangere haar kind ernstig besmet, vandaar dus dat de medici hier niet bijvoorbaat actie op ondernemen. Het is voor de medische wereld blijkbaar goedkoper om een GBS-baby te behandelen dan iedere zwangere hierop te screenen en/of voorzorgsmaatregelen te nemen. Nogal zuur voor hen die er slachtoffer van worden, maar zo schijnt het wel te zitten...
In Belgie schijnt het, geloof ik, zo te zijn dat iedere zwangere op GBS wordt onderzocht.
Ben het ook helemaal met Potsiedikkie eens dat je het meeste hebt aan het advies van een gynaecoloog. Ik had voordat ik haar bezocht al bedacht dat ik graag met AB wilde bevallen om niets aan het toeval over te laten, maar ik wist niet of dat zomaar mocht als bleek dat de kweekjes geen actieve GBS lieten zien. Zij liet dit echter helemaal aan mij over (ze zei: "daar heb jij als patient alles over te zeggen hoor!") met de opmerking dat ik zelf moest kiezen tussen: mijn kind zo jong wellicht overbodig aan AB blootstellen of afwachten wat de GBS deze keer voor gevolgen zouden hebben.
Hoop dat je weer een stapje verder komt zo!
Mary
Ik vind eerlijk gezegd ook dat je huisarts er erg makkelijk over doet. En volgens mij klopt zijn verhaal ook echt niet. Bij het verhaal dat ik vertelde over dat meisje dat op haar tweede dag in allerijl naar het zkh is gebracht, was namelijk gewoon sprake van een prima thuisbevalling zonder wat voor complicaties dan ook, snel, ca. 40 weken, e.d. Er wordt in het geval van thuisbevallingen gewoon sowieso alertheid van de kraamhulp en vk verwacht. En natuurlijk niet alleen bij GBS.
De kans dat een zwangere vrouw GBS heeft is veel kleiner dan de kans dat een GBS-zwangere haar kind ernstig besmet, vandaar dus dat de medici hier niet bijvoorbaat actie op ondernemen. Het is voor de medische wereld blijkbaar goedkoper om een GBS-baby te behandelen dan iedere zwangere hierop te screenen en/of voorzorgsmaatregelen te nemen. Nogal zuur voor hen die er slachtoffer van worden, maar zo schijnt het wel te zitten...
In Belgie schijnt het, geloof ik, zo te zijn dat iedere zwangere op GBS wordt onderzocht.
Ben het ook helemaal met Potsiedikkie eens dat je het meeste hebt aan het advies van een gynaecoloog. Ik had voordat ik haar bezocht al bedacht dat ik graag met AB wilde bevallen om niets aan het toeval over te laten, maar ik wist niet of dat zomaar mocht als bleek dat de kweekjes geen actieve GBS lieten zien. Zij liet dit echter helemaal aan mij over (ze zei: "daar heb jij als patient alles over te zeggen hoor!") met de opmerking dat ik zelf moest kiezen tussen: mijn kind zo jong wellicht overbodig aan AB blootstellen of afwachten wat de GBS deze keer voor gevolgen zouden hebben.
Hoop dat je weer een stapje verder komt zo!
Mary
donderdag 29 januari 2009 11:54
Potsiedikkie en MaryProud dank voor jullie heldere uitleg. Ik snap het nu wel beter.
Ik ga overleggen met verloskundige en wellicht is het verstandig om ook eens met een gyn te praten en zijn/haar visie te vragen gezien mijn geschiedenis met zoon.
En natuurlijk hoe mijn zwangerschap verder zal verlopen.
En met deze gegevens wil ik dan een keuze maken.
Ik ga overleggen met verloskundige en wellicht is het verstandig om ook eens met een gyn te praten en zijn/haar visie te vragen gezien mijn geschiedenis met zoon.
En natuurlijk hoe mijn zwangerschap verder zal verlopen.
En met deze gegevens wil ik dan een keuze maken.
maandag 2 februari 2009 23:25
Hi FleurtjeFee,
Ook ik heb een vergelijkbaar verhaal. Mijn oudste dochter (3) werd na een perfect verlopen zwangerschap geboren, maar wat heeft ze het zwaar gehad... Ik zou zowiezo al in het ziekenhuis bevallen en al met al duurde het van begin tot het einde "maar" 8 uur. Vliezen werden op de verlostafel gebroken, ze had in het vruchtwater gepoept en ze kwam erg ziek ter wereld, direct naar de IC, waar dus ook bleek dat ze GBS had. Gelukkig mochten wij haar na 10 angstige dagen met slangen en apparaten weer mee nemen. Ik ben me eigenlijk veel later pas gaan verdiepen in wat het eigenlijk inhield. En gaandeweg ben ik me heel boos gaan maken. Er sterven ieder jaar kindjes aan deze bacterie, waar idd vrouwen in andere (EU) landen automatisch op getest worden. Bij mijn tweede zwangerschap kaartte ik het aan bij mijn gyneacoloog, die het wel serieus nam en net als ProudMary koos ik er ook voor om met met AB wilde bevallen. Met dezelfde overwegingen, maar ik durfde het ook niet af te wachten, het beeld van mijn doodzieke oudste dochter staat op mijn netvlies gebrand. Toen het eenmaal zover was ging de bevalling erg vlot en was er niet op tijd iemand bij om het infuus aan te sluiten. Daardoor had ik niet lang genoeg AB binnen gehad en moest mijn dochter alsnog volgens de protocollen voor observatie blijven. Dit duurde ook vier dagen, omdat ze saturatiedalingen had. Al met al niet de kraamtijd die ik me voorgesteld had, maar ik heb goddank twee gezonde meiden! Ik vind het echt onvoorstelbaar dat men er zó laconiek over doet, niet alleen door jouw huisarts, maar ik ken ook verhalen van andere GBS moeders, die hun info overal vandaan moesten sprokkelen omdat VK's er vaak niks mee doen. Ik wens je een hele goede zwangerschap toe en succes met je keuze!
Ook ik heb een vergelijkbaar verhaal. Mijn oudste dochter (3) werd na een perfect verlopen zwangerschap geboren, maar wat heeft ze het zwaar gehad... Ik zou zowiezo al in het ziekenhuis bevallen en al met al duurde het van begin tot het einde "maar" 8 uur. Vliezen werden op de verlostafel gebroken, ze had in het vruchtwater gepoept en ze kwam erg ziek ter wereld, direct naar de IC, waar dus ook bleek dat ze GBS had. Gelukkig mochten wij haar na 10 angstige dagen met slangen en apparaten weer mee nemen. Ik ben me eigenlijk veel later pas gaan verdiepen in wat het eigenlijk inhield. En gaandeweg ben ik me heel boos gaan maken. Er sterven ieder jaar kindjes aan deze bacterie, waar idd vrouwen in andere (EU) landen automatisch op getest worden. Bij mijn tweede zwangerschap kaartte ik het aan bij mijn gyneacoloog, die het wel serieus nam en net als ProudMary koos ik er ook voor om met met AB wilde bevallen. Met dezelfde overwegingen, maar ik durfde het ook niet af te wachten, het beeld van mijn doodzieke oudste dochter staat op mijn netvlies gebrand. Toen het eenmaal zover was ging de bevalling erg vlot en was er niet op tijd iemand bij om het infuus aan te sluiten. Daardoor had ik niet lang genoeg AB binnen gehad en moest mijn dochter alsnog volgens de protocollen voor observatie blijven. Dit duurde ook vier dagen, omdat ze saturatiedalingen had. Al met al niet de kraamtijd die ik me voorgesteld had, maar ik heb goddank twee gezonde meiden! Ik vind het echt onvoorstelbaar dat men er zó laconiek over doet, niet alleen door jouw huisarts, maar ik ken ook verhalen van andere GBS moeders, die hun info overal vandaan moesten sprokkelen omdat VK's er vaak niks mee doen. Ik wens je een hele goede zwangerschap toe en succes met je keuze!
dinsdag 3 februari 2009 21:48
]@vivadebbs: Dank voor je verhaal!
Mijn verbazing word ook steeds groter over hóe mijn huisarts heeft gereageerd.
Toch heb ik nog steeds vragen. Die ik overigens ook de vk/gyn ga voorleggen.
Ik had dus langdurig gebroken vliezen en het schijnt dat dán bacterien pas een rol gaan spelen. Hóe worden de zieke baby's dan verklaart? Hóe kan er besmetting plaatsvinden bij voldragen baby's? Zo vreemd is het.
Overigens bedacht ik me dat mijn zoon géén GBS heeft gehad. Na onderzoek bleek hij een e-coli in zijn bloed te hebben. Ik had dan ook bizar lang ( 11 weken) gebroken vliezen. In die zin: hogevliesscheuring. Dan nog verloor ik elke dag vruchtwater. Zoon lag met hoofdje naar beneden en sloot dus als het ware zelf de uitgang af voor het water.
In week 31 ( dacht iik) ging hij draaien en verloor ik veel meer vruchtwater. Dat was eng!! Want dit had dusdanig de baarmoedermond kunnen prikkelen dat de weeen op gang zouden komen. Gelukkig draaide hij heel snel weer op de juiste plek en bleef het vruchtwater-verlies berperkt.
Maar goed. Zou het schelen dat zoon géén GBS heeft gehad?
Aangezien de e-coli infectie te wijten viel aan de langdurig gebroken vliezen. Waarvan *fingerscrossed* mij die ellende deze zwangerschap bespaard zal blijven!!!
Mijn verbazing word ook steeds groter over hóe mijn huisarts heeft gereageerd.
Toch heb ik nog steeds vragen. Die ik overigens ook de vk/gyn ga voorleggen.
Ik had dus langdurig gebroken vliezen en het schijnt dat dán bacterien pas een rol gaan spelen. Hóe worden de zieke baby's dan verklaart? Hóe kan er besmetting plaatsvinden bij voldragen baby's? Zo vreemd is het.
Overigens bedacht ik me dat mijn zoon géén GBS heeft gehad. Na onderzoek bleek hij een e-coli in zijn bloed te hebben. Ik had dan ook bizar lang ( 11 weken) gebroken vliezen. In die zin: hogevliesscheuring. Dan nog verloor ik elke dag vruchtwater. Zoon lag met hoofdje naar beneden en sloot dus als het ware zelf de uitgang af voor het water.
In week 31 ( dacht iik) ging hij draaien en verloor ik veel meer vruchtwater. Dat was eng!! Want dit had dusdanig de baarmoedermond kunnen prikkelen dat de weeen op gang zouden komen. Gelukkig draaide hij heel snel weer op de juiste plek en bleef het vruchtwater-verlies berperkt.
Maar goed. Zou het schelen dat zoon géén GBS heeft gehad?
Aangezien de e-coli infectie te wijten viel aan de langdurig gebroken vliezen. Waarvan *fingerscrossed* mij die ellende deze zwangerschap bespaard zal blijven!!!
dinsdag 3 februari 2009 23:35
Ik kan me voorstellen dat je verbazing groeit, was precies mijn reactie toen ik me in GBS ging verdiepen. Er wordt zó luchtig gedaan over het feit dat niet ieder kind er ziek van wordt. Gecalculeerd risico ofzo?... Wordt alleen wel een ander verhaal als het over joúw baby gaat!
Ik heb deze info van de site van AMC geplukt:
Hoe kan een kind in aanraking komen met GBS?
Als een zwangere vrouw GBS bij zich draagt, kan het kind soms al in de baarmoeder met deze bacterie in aanraking komen. Maar het kan ook tijdens de bevalling of na de geboorte gebeuren. Hieronder bespreken we hoe het kind in contact komt met de bacterie, hoe infectie met GBS plaatsvindt, en welke verschijnselen kunnen optreden.
1. In de baarmoeder
Als een kind al in de baarmoeder in aanraking komt met GBS, gebeurt dat meestal na het breken van de vliezen. De streptokokken komen vanuit de vagina via de baarmoedermond in de baarmoeder en bereiken zo het ongeboren kind. Het kind drinkt vruchtwater en heeft ook vruchtwater in de longen. Zo kan de baby al voor de geboorte ziek worden. Deze kans is groter naarmate de vliezen langer gebroken zijn.
In uitzonderingsgevallen vindt infectie al in de baarmoeder plaats voordat de vliezen gebroken zijn. Temperatuurverhoging van de moeder en een snelle hartslag van de baby zijn aanwijzingen voor een infectie.
2. Tijdens de bevalling
Als GBS in de vagina aanwezig zijn, komt ongeveer de helft van de kinderen hiermee tijdens de bevalling in aanraking. Zoals hiervoor beschreven wordt ongeveer één op de honderd baby’s vervolgens ziek. Meestal gebeurt dit binnen 24 uur na de geboorte.
3. Na de geboorte
In minder dan eenderde van de gevallen wordt de baby pas na de eerste levensweek ziek. Dit wordt een ‘late-onset’-infectie genoemd; een GBS-ziekte die laat ontstaat. Zo kunnen kinderen nog in de eerste drie levensmaanden ziek worden. De baby heeft de bacterie soms al tijdens de geboorte opgedaan , maar de ziekte door de GBS-bacterie ontstaat pas later. Meestal echter komt het kind pas later in aanraking met de bacterie, bijvoorbeeld via de handen van een volwassene. Ook als een kind pas later ziek wordt als gevolg van GBS kan het ziekteverloop ernstig zijn.
-------------------
Heeft jouw zoon AB gehad voor die e-coli infectie na de geboorte? De GBS reageert namelijk heel goed en snel op AB, dus het kan zijn dat ie het wel had, maar dat het niet meer te traceren was. Ik ben geen medicus, maar het lijkt me best aannemelijk, langdurig gebroken vliezen, vroeggeboorte, jij als draagster van GBS, dat zijn al drie risicofactoren om het wel op te lopen voor je kind.
Ik hoop dat je weet wat verder bent, zodat je beter een beslissing kunt nemen. Met jou ervaring zou ík geen moment twijfelen over AB tijdens de bevalling. Maar dit is absoluut een persoonlijke mening.
Sterkte waar nodig!
Ik heb deze info van de site van AMC geplukt:
Hoe kan een kind in aanraking komen met GBS?
Als een zwangere vrouw GBS bij zich draagt, kan het kind soms al in de baarmoeder met deze bacterie in aanraking komen. Maar het kan ook tijdens de bevalling of na de geboorte gebeuren. Hieronder bespreken we hoe het kind in contact komt met de bacterie, hoe infectie met GBS plaatsvindt, en welke verschijnselen kunnen optreden.
1. In de baarmoeder
Als een kind al in de baarmoeder in aanraking komt met GBS, gebeurt dat meestal na het breken van de vliezen. De streptokokken komen vanuit de vagina via de baarmoedermond in de baarmoeder en bereiken zo het ongeboren kind. Het kind drinkt vruchtwater en heeft ook vruchtwater in de longen. Zo kan de baby al voor de geboorte ziek worden. Deze kans is groter naarmate de vliezen langer gebroken zijn.
In uitzonderingsgevallen vindt infectie al in de baarmoeder plaats voordat de vliezen gebroken zijn. Temperatuurverhoging van de moeder en een snelle hartslag van de baby zijn aanwijzingen voor een infectie.
2. Tijdens de bevalling
Als GBS in de vagina aanwezig zijn, komt ongeveer de helft van de kinderen hiermee tijdens de bevalling in aanraking. Zoals hiervoor beschreven wordt ongeveer één op de honderd baby’s vervolgens ziek. Meestal gebeurt dit binnen 24 uur na de geboorte.
3. Na de geboorte
In minder dan eenderde van de gevallen wordt de baby pas na de eerste levensweek ziek. Dit wordt een ‘late-onset’-infectie genoemd; een GBS-ziekte die laat ontstaat. Zo kunnen kinderen nog in de eerste drie levensmaanden ziek worden. De baby heeft de bacterie soms al tijdens de geboorte opgedaan , maar de ziekte door de GBS-bacterie ontstaat pas later. Meestal echter komt het kind pas later in aanraking met de bacterie, bijvoorbeeld via de handen van een volwassene. Ook als een kind pas later ziek wordt als gevolg van GBS kan het ziekteverloop ernstig zijn.
-------------------
Heeft jouw zoon AB gehad voor die e-coli infectie na de geboorte? De GBS reageert namelijk heel goed en snel op AB, dus het kan zijn dat ie het wel had, maar dat het niet meer te traceren was. Ik ben geen medicus, maar het lijkt me best aannemelijk, langdurig gebroken vliezen, vroeggeboorte, jij als draagster van GBS, dat zijn al drie risicofactoren om het wel op te lopen voor je kind.
Ik hoop dat je weet wat verder bent, zodat je beter een beslissing kunt nemen. Met jou ervaring zou ík geen moment twijfelen over AB tijdens de bevalling. Maar dit is absoluut een persoonlijke mening.
Sterkte waar nodig!
woensdag 4 februari 2009 09:08
@Vivadebbs: Ik kreeg tijdens de bevalling AB. Zoon werd ook ziek geboren. Blauw, lage apgar-score, en na onderzoek van kinderarts meteen mee naar kinderadeling. Hij is érg ziek geweest. Daar kreeg hij direct AB. Waar bij mij weten wel direct bloed word afgenomen. Om na de uitslag gerichter AB te kunnen geven.
Uit dat onderzoek kwam dus e-coli naar voren. Geen GBS.
Maar jou tip neem ik ook weer mee in mijn verhaal voor de gyn/vk. Dat zoon wellicht wel GBS had?
Zoon werd overigens met 37 weken geboren. Hij woog 3440 gram. Mmm niet echt een kleintje. Door onduidelijkheid qua zwangerschapsduur zou het net zo goed 38/39 weken kunnen zijn geweest,.
Die langdurig gebroken vliezen zijn een feit. En dat ik GBS draagster ben ook.
Máár bij mijn eerste zwangerschap word je als gezonde zwangere nergens op getest. Ik beviel toen van een gezonde dochter. 11 dagen te laat en ze was heel flink.
Dochter had niets. En is ook niet ziek geweest. Ik ook niet.
En dát bedoel ik dus.
GBS word ontdekt omdát er een reden is die op dat moment van belang is. Als die niet aanwezig is dan?
Daar blijf ik mee zitten.
Vivadebbs (f) ik zit eigenlijk het voor mijzelf duidelijk te krijgen zodat ik straks bij een vk/gyn niet dichtklap. Ik wil alle ins-outs weten. Ik heb natuurlijk al alle sites over GBS gelezen.
De ene site heeft de andere weer gekopieeerd. Dat is dan wel jammer! Voor mij gevoel blijft het een zéér eenzijdig verhaal die ik op die sites lees.
Ik vraag mij nog meer af. Als ik die gebroken vliezen niet zou hebben gehad dan zou ik nooit te weten hebben gekomen dat ik draagster ben. En zou er dus 'niks aan de hand' zijn.
Het is geen voldongen feit dat je je kind besmet.
Sterker nog, het valt onder de risico's die een bevalling met zich meebrengt. Net zoals bijv. heel veel bloedverlies tijdens bevalling; hoeft niet te gebeuren..Kan wel.etc.
Ik denk -en gezien de reactie van huisarts- zal een vk ook zo'n redenatie geven. Als ik zoiets van haar zou horen zou ik ook zeggen:
''ooooh, jaaaa. Nee laat dan maar die AB..''
Terwijl dat niet goed is natuurlijk!
Ik werd toen bij zoon na 1 week opname weer naar huis gestuurd. ''Mevrouw, u heeft geen gebroken vliezen.''
Dat was door een testje 'bevestigd'. Later bleek dat dit testje nooit werd gebruikt in mijn eigen ZH omdat deze test als zeer onbetrouwbaar bestempeld werd. Erg toch!
Ohoh heb zóveel medische missers meegemaakt toen. Ga nooit af op wat de dokter zegt maar wees zelf ook alert weet ik nu. Ik vertrouw eerlijk gezegd niemand meer..(vk/gyn/huisarts..)
Soms denk ik dat het veiliger is als ik zo min mogelijk met ze te maken krijg.
Ze beginnen met AB, maar voor je het weet is 10x dramatischer.
Een ZH maakt alles zieker lijkt wel.
Uit dat onderzoek kwam dus e-coli naar voren. Geen GBS.
Maar jou tip neem ik ook weer mee in mijn verhaal voor de gyn/vk. Dat zoon wellicht wel GBS had?
Zoon werd overigens met 37 weken geboren. Hij woog 3440 gram. Mmm niet echt een kleintje. Door onduidelijkheid qua zwangerschapsduur zou het net zo goed 38/39 weken kunnen zijn geweest,.
Die langdurig gebroken vliezen zijn een feit. En dat ik GBS draagster ben ook.
Máár bij mijn eerste zwangerschap word je als gezonde zwangere nergens op getest. Ik beviel toen van een gezonde dochter. 11 dagen te laat en ze was heel flink.
Dochter had niets. En is ook niet ziek geweest. Ik ook niet.
En dát bedoel ik dus.
GBS word ontdekt omdát er een reden is die op dat moment van belang is. Als die niet aanwezig is dan?
Daar blijf ik mee zitten.
Vivadebbs (f) ik zit eigenlijk het voor mijzelf duidelijk te krijgen zodat ik straks bij een vk/gyn niet dichtklap. Ik wil alle ins-outs weten. Ik heb natuurlijk al alle sites over GBS gelezen.
De ene site heeft de andere weer gekopieeerd. Dat is dan wel jammer! Voor mij gevoel blijft het een zéér eenzijdig verhaal die ik op die sites lees.
Ik vraag mij nog meer af. Als ik die gebroken vliezen niet zou hebben gehad dan zou ik nooit te weten hebben gekomen dat ik draagster ben. En zou er dus 'niks aan de hand' zijn.
Het is geen voldongen feit dat je je kind besmet.
Sterker nog, het valt onder de risico's die een bevalling met zich meebrengt. Net zoals bijv. heel veel bloedverlies tijdens bevalling; hoeft niet te gebeuren..Kan wel.etc.
Ik denk -en gezien de reactie van huisarts- zal een vk ook zo'n redenatie geven. Als ik zoiets van haar zou horen zou ik ook zeggen:
''ooooh, jaaaa. Nee laat dan maar die AB..''
Terwijl dat niet goed is natuurlijk!
Ik werd toen bij zoon na 1 week opname weer naar huis gestuurd. ''Mevrouw, u heeft geen gebroken vliezen.''
Dat was door een testje 'bevestigd'. Later bleek dat dit testje nooit werd gebruikt in mijn eigen ZH omdat deze test als zeer onbetrouwbaar bestempeld werd. Erg toch!
Ohoh heb zóveel medische missers meegemaakt toen. Ga nooit af op wat de dokter zegt maar wees zelf ook alert weet ik nu. Ik vertrouw eerlijk gezegd niemand meer..(vk/gyn/huisarts..)
Soms denk ik dat het veiliger is als ik zo min mogelijk met ze te maken krijg.
Ze beginnen met AB, maar voor je het weet is 10x dramatischer.
Een ZH maakt alles zieker lijkt wel.
