Werk & Studie alle pijlers

Verdienen mensen echt zoveel

20-03-2017 11:25 721 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zat net op een forum te lezen dat ging over functies en inkomens. Daarin werden salarissen genoemd van € 5000 ook wel € 3000 wat ik heel erg veel vind. Ze gingen er daar vanuit dat een secretaresse toch echt wel meer dan € 1850 netto verdient. Wat voor hun erg weinig is blijkbaar. Dit werk heb ik jaren gedaan maar daar zat ik netto niet op.



Zoveel heb ik nog nooit verdiend en dat zal ook nooit gaan gebeuren helaas. Heb ik nu een vertekend beeld gekregen van de werkelijkheid of verdienen mensen echt zoveel? Tuurlijk weet ik dat ook er mensen zijn in de bijstand of andere uitkering hebben (zoals ik momenteel) dus niet iedereen zal zoveel verdienen maar het viel me op dat zoveel werkende mensen echt veel verdienen.



Mijn partner verdient ook niet veel. Wij hebben samen nog niet de helft van hun inkomen. Ik voel me hier eigenlijk best rot over. Is dit herkenbaar en hoe kun je hier het beste mee omgaan?
quote:valerievaldera schreef op 24 maart 2017 @ 16:21:

[...]



Nu niks.



Ik vind het alleen wel netjes als je je realiseert dat je geluk hebt als je een mooi inkomen genereert. En dat mensen die veel minder verdienen niet perse minder hard werken. Voor een belangrijk deel is het een kwestie van geluk hebben. Een hoog IQ hebben, geestelijk en lichamelijk gezond en stabiel zijn, waar je wieg staat: het zijn allemaal niet je eigen verdiensten. Een beetje dankbaarheid is wel op zijn plaats.



Het is niet nodig om hoog van de toren te blazen en te doen alsof de rest van de mensheid niet weet wat hard werken is.Dankbaar? Voor wat? Voor mijn hoge IQ waardoor ik heb ondergepresteerd op school, voor mijn zieke lijf of voor mijn wieg die zeker niet bij bemiddelde en/of hooggeschoolde ouders stond? Ik heb heus geen torenhoog salaris, maar ik kan leuk leven en dat is helemaal mijn eigen verdienste.
Alle reacties Link kopieren
quote:nerdopviva schreef op 24 maart 2017 @ 16:42:

[...]





Dankbaar? Voor wat? Voor mijn hoge IQ waardoor ik heb ondergepresteerd op school, voor mijn zieke lijf of voor mijn wieg die zeker niet bij bemiddelde en/of hooggeschoolde ouders stond? Ik heb heus geen torenhoog salaris, maar ik kan leuk leven en dat is helemaal mijn eigen verdienste.Ik denk dat Valerie bedoelt dat het geen kwaad kan af en toe stil te staan bij wat je wèl hebt ipv wat je mist of niet hebt: dat we in een vrij land leven dat ons -in principe- alle kansen biedt en -als het niet lukt- een financieel vangnet. Dat een goede gezondheid, geestelijke stabiliteit en goeie start in het leven niet iedereen gegeven is e dat je, als je in de gelukkige omstandigheid bent dat je dat wèl hebt, een beetje dankbaarheid best op z'n plaats is.
quote:valerievaldera schreef op 24 maart 2017 @ 16:21:

[...]



Nu niks.



Ik vind het alleen wel netjes als je je realiseert dat je geluk hebt als je een mooi inkomen genereert. En dat mensen die veel minder verdienen niet perse minder hard werken. Voor een belangrijk deel is het een kwestie van geluk hebben. Een hoog IQ hebben, geestelijk en lichamelijk gezond en stabiel zijn, waar je wieg staat: het zijn allemaal niet je eigen verdiensten. Een beetje dankbaarheid is wel op zijn plaats.



Het is niet nodig om hoog van de toren te blazen en te doen alsof de rest van de mensheid niet weet wat hard werken is.



Ik heb geluk met mijn IQ, mijn gezondheid, mijn geboorteland en mijn ouders die mij hebben gestimuleerd om te studeren.

Maar het is mijn eigen verdienste dat ik een studie heb gekozen met een goed toekomstperspectief, en dat ik die goed heb afgerond, met mooie extraatjes op mijn cv. En dat ik daardoor terecht kwam in een bedrijf waarin groeimogelijkheden waren. En het is nog meer mijn verdienste dat ik zo heb gewerkt dat ik de kans kreeg om die zaak over te nemen. Het is helemaal mijn verdienste dat ik zo verstandig ben omgegaan met mijn geld en mijn bedrijf dat ik de lening van de bank (voor het overnemen van het bedrijf) binnen redelijke tijd heb kunnen afbetalen. En dat ik een fantastisch team heb in mijn zaak (allemaal door mij opgeleid of kort na hun diplomering bij mij komen werken).



Ik vind het vrij lullig dat je dat allemaal afdoet met 'jij hebt toevallig geluk gehad'. Je schept je mogelijkheden zelf, je creëert een deel van je geluk door de juiste keuzes te maken. En vooral door jezelf te blijven ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 24 maart 2017 @ 16:21:

[...]



Nu niks.



Ik vind het alleen wel netjes als je je realiseert dat je geluk hebt als je een mooi inkomen genereert. En dat mensen die veel minder verdienen niet perse minder hard werken. Voor een belangrijk deel is het een kwestie van geluk hebben. Een hoog IQ hebben, geestelijk en lichamelijk gezond en stabiel zijn, waar je wieg staat: het zijn allemaal niet je eigen verdiensten. Een beetje dankbaarheid is wel op zijn plaats.



Het is niet nodig om hoog van de toren te blazen en te doen alsof de rest van de mensheid niet weet wat hard werken is.



En een beetje dankbaarheid voor de salarissen van jullie echtgenoten, dames hier .

Serieus, niemand hier is ondankbaar of beseft niet dat er bij een mooi salaris wat geluk komt kijken. Anderzijds komt het de meesten ook niet aanwaaien: ik deed twee uni studies zonder support van ouders en studeerde af met hoge cijfers.



Heel fijn, ik was slim genoeg omdat te kunnen maar had ernaast een vriend die me heel slecht behandelde, en dealde met een eetstoornis.



Toen ik van beiden af was heb ik nog wat jaren gehad waarin ik mezelf in een rottig kamertje in een fout deel van amsterdam nieuw west elke nacht in slaap huilde. En dan toch de volgende morgen opstond voor matig betaald werk. En studie. Zeventig uur per week. Jarenlang.
quote:MadameJean schreef op 24 maart 2017 @ 13:20:

[...]





Ik zeg ook niet dat die zorg reeel is voor nu. Maar het zit nog in mn achterhoofd. En ik kan makkelijk ontslagen worden, dat speelt ook mee. Maar verder, geloof gerust dat ik in de hemel leef, dolgelukkig ben, het perfecte leven heb, whatever. Het is niet zo, maar dat kun jij niet zien nu. Ik hoop oprecht dat dat verandert.



Ik wil deze post even bijvallen. Ik verkeer helaas niet in de omstandigheden dat ik 12.000 euro verdien (integendeel) maar heb op dit moment een salaris waar ik gewoon goed van kan rondkomen. Toch gaat de slechte tijd die ik gekend heb na een relatiebreuk nooit meer uit mijn achterhoofd. Lopen op de afgeprijsde boodschappen bij de Lidl, om maar rond te kunnen komen. Al mijn overwerkgeld en andere extra's meteen gebruiken om mijn schuld af te lossen. Naar de wasserette met mijn vuile zooi omdat ik het geld nog niet had om een wasmachine te kunnen kopen. Dat vergeet je echt never nooit meer, al ga je een miljoen verdienen.



(En dan prijs ik mezelf gelukkig dat ik er goed uitgekomen ben. Er zijn mensen die zo een leven lang moeten rondkomen)
Tuurlijk, het is niet alleen maar geluk, maar zonder een redelijke gezondheid en IQ gaat het je toch echt niet lukken om een hoog salaris te verdienen. En ja, daar mag je best dankbaar voor zijn.
quote:iemand_anders schreef op 24 maart 2017 @ 16:53:

[...]



Ik denk dat Valerie bedoelt dat het geen kwaad kan af en toe stil te staan bij wat je wèl hebt ipv wat je mist of niet hebt: dat we in een vrij land leven dat ons -in principe- alle kansen biedt en -als het niet lukt- een financieel vangnet. Dat een goede gezondheid, geestelijke stabiliteit en goeie start in het leven niet iedereen gegeven is e dat je, als je in de gelukkige omstandigheid bent dat je dat wèl hebt, een beetje dankbaarheid best op z'n plaats is.Dit dus.
quote:Dymphnatam schreef op 24 maart 2017 @ 17:20:

[...]





Ik wil deze post even bijvallen. Ik verkeer helaas niet in de omstandigheden dat ik 12.000 euro verdien (integendeel) maar heb op dit moment een salaris waar ik gewoon goed van kan rondkomen. Toch gaat de slechte tijd die ik gekend heb na een relatiebreuk nooit meer uit mijn achterhoofd. Lopen op de afgeprijsde boodschappen bij de Lidl, om maar rond te kunnen komen. Al mijn overwerkgeld en andere extra's meteen gebruiken om mijn schuld af te lossen. Naar de wasserette met mijn vuile zooi omdat ik het geld nog niet had om een wasmachine te kunnen kopen. Dat vergeet je echt never nooit meer, al ga je een miljoen verdienen.



(En dan prijs ik mezelf gelukkig dat ik er goed uitgekomen ben. Er zijn mensen die zo een leven lang moeten rondkomen)

Daarom juist vind ik het erg om te lezen dat er zoveel vrouwen zijn hier die zeggen 'mijn man verdient goed en ik hobby 2 dagen bij voor een klein loontje'.

Ik verdien meer dan de in de OP genoemde 3000 euro, en ik moest ook op een houtje bijten kort na mijn scheiding.



Gelukkig kon je toch voor jezelf zorgen, moest je niet in een slechte relatie blijven omdat je het alleen niet zou redden. Goed gedaan
quote:Marana_ schreef op 24 maart 2017 @ 16:55:

Ik vind het vrij lullig dat je dat allemaal afdoet met 'jij hebt toevallig geluk gehad'. Je schept je mogelijkheden zelf, je creëert een deel van je geluk door de juiste keuzes te maken. En vooral door jezelf te blijven ontwikkelen.Voor een deel schep je je mogelijkheden zelf, maar zonder bepaalde voorwaarden ben je daartoe niet in staat. IQ is zoiets. Kun je nog zoveel motivatie hebben en hard werken, met een IQ van 70 kom je er niet in onze maatschappij en met een ernstige ziekte ook niet, omdat je dan simpelweg niet de energie hebt voor de dingen die jij noemt.
dank je :-)
quote:MadameJean schreef op 24 maart 2017 @ 16:56:

En een beetje dankbaarheid voor de salarissen van jullie echtgenoten, dames hier

Dankbaarheid? Ik verdien flink meer dan mijn man, ik red het ook zonder zijn salaris wel.



Ik geloof wel dat mensen pech kunnen hebben in het leven, ik ken mensen bij wie het nou echt nooit eens meezit. Maar ook als wel alles meezit is dat geen garantie op een hoog salaris. Ik vind een hoog salaris ook niet perse zaligmakend. Natuurlijk, genoeg geld hebben om je geen zorgen te hoeven maken of je de vaste lasten wel kunt betalen is prettig. Ik heb ook tijden gekend dat ik blij was als ik mijn betaalrekening weer eens uit het rood had. Dan is het echt een verademing als je zoveel meer gaat verdienen dat je je vaste lasten probleemloos kunt betalen elke maand (en door die ervaringen let ik nu ook nog steeds heel erg op wat ik uitgeef). Maar op een gegeven moment voegt meer geld of meer spullen echt niet meer levensgeluk toe. Integendeel, zou ik haast zeggen, meer spullen betekent alleen maar meer zorgen. Dat is ook waarom we een heleboel spullen hebben weggedaan en kleiner zijn gaan wonen. Ik zou ook echt niet weten wat ik met een maandsalaris van 12k zou moeten, ik verdien nu al meer dan ik uitgeef.
quote:Tr0tter schreef op 24 maart 2017 @ 18:04:

[...]



Dankbaarheid? Ik verdien flink meer dan mijn man, ik red het ook zonder zijn salaris wel.



Ik geloof wel dat mensen pech kunnen hebben in het leven, ik ken mensen bij wie het nou echt nooit eens meezit. Maar ook als wel alles meezit is dat geen garantie op een hoog salaris. Ik vind een hoog salaris ook niet perse zaligmakend. Natuurlijk, genoeg geld hebben om je geen zorgen te hoeven maken of je de vaste lasten wel kunt betalen is prettig. Ik heb ook tijden gekend dat ik blij was als ik mijn betaalrekening weer eens uit het rood had. Dan is het echt een verademing als je zoveel meer gaat verdienen dat je je vaste lasten probleemloos kunt betalen elke maand (en door die ervaringen let ik nu ook nog steeds heel erg op wat ik uitgeef). Maar op een gegeven moment voegt meer geld of meer spullen echt niet meer levensgeluk toe. Integendeel, zou ik haast zeggen, meer spullen betekent alleen maar meer zorgen. Dat is ook waarom we een heleboel spullen hebben weggedaan en kleiner zijn gaan wonen. Ik zou ook echt niet weten wat ik met een maandsalaris van 12k zou moeten, ik verdien nu al meer dan ik uitgeef. Ik fantaseer daar wel eens over, over een immens inkomen. Waar ik dan zou gaan wonen, wat voor auto (kar) ik dan zou gaan rijden. Maar dan realiseer ik me dat het dan gewoon weer hetzelfde leven is als dat ik nu heb, alleen met grotere bedragen. Volgens mij voegt het inderdaad weinig toe.
Bij een inkomen van boven de 60.000 euro (of iets dergelijks, er is serieus onderzoek naar gedaan) neemt het gelukkig zijn niet meer toe. Ik heb nog even te gaan.
quote:SF_ schreef op 24 maart 2017 @ 18:10:

Bij een inkomen van boven de 60.000 euro (of iets dergelijks, er is serieus onderzoek naar gedaan) neemt het gelukkig zijn niet meer toe. Ik heb nog even te gaan. Per maand?
Alle reacties Link kopieren
quote:Singlegirlx schreef op 24 maart 2017 @ 12:27:

[...]





Wacht even, ik zie nu net deze post van je en dat maakt het er echt niet beter op hoe ik naar je kijk. Wat een vooroordelen en ik ben zielig en jij niet.



Ten eerste ik heb niet even een depressie die te overwinnen is. Ik ben mijn hele leven al chronisch depressief. Dat is dus iets dat nooit over zal gaan. Dat zit in mijn familie en familieleden zijn eraan overleden (zelfmoord). Ook heb ik borderline, iets wat ook nooit over zal gaan.



Dus kom niet aan met dat het voor mij allemaal zo makkelijk is. Ik probeer mijn hele leven al mijn hoofd met moeite boven water te houden. Ik heb nooit geen Wajong gekregen maar altijd doorgebikkeld bij verschillende banen hoe moeilijk ik het ook had. Ik ben voor de rest van mijn leven ook arbeidsongeschikt als je het zo bekijkt. Dus mogelijkheden zat zijn er niet voor mij.



En jij vindt jezelf heel zielig en wil hier ook dat iedereen dat vindt. Nou ik vindt je helemaal niet zielig. Je hebt het prima voor elkaar als ik het zo lees.



Zo dan. Dat je chronisch depressief bent betekent nog niet dat je geen empathie op zou moeten brengen voor anderen die je juist proberen te helpen met hun post.



En hier zie ik weer het verongelijkte calimerogedrag. Als je zo door gaat zal je inderdaad nooit iets bereiken nee.



Ik ben zelf ook niet de meest stabiele persoon op aard mentaal gezien. Ook ik heb depressieve periodes gehad. Daarnaast heb ik twee ouders die beiden psychische problemen hebben, lees ook chronische stoornissen waarvoor bijvoorbeeld ook opgenomen geweest.



Dat betekent echter niet dat ik me erbij heb neergelegd dat ik niks van mijn leven kan maken. Ik heb hard gewerkt, hard gestudeerd en ik heb hulp gezocht als ik het nodig had. Ik heb nu een goedbetaalde baan en ik ben blij met mijn werk.



Nu zijn onze situaties vast niet 1 op 1 te vergelijken. Maar ik wil wel aangeven dat heel veel dingen wél kunnen, als je ervoor open staat en er iets voor wilt doen.
Alle reacties Link kopieren
Dankbaar waarvoor dan precies?



Dankbaar voor het feit ik gezond ben en helder van geest ben.



Maar dankbaar voor mijn inkomen en zeggen dat het een kwestie van geluk is?

Nee, ik heb het te danken aan een goed financieel klimaat ,keihard werken en het maken van de juiste keuzes in het leven.

Daarnaast is 5000 netto veel, maar 3000 -5000 (per maand?)euro bruto is niet zo heel erg veel netto en dat is ook afhankelijk van de keuzes die je maakt.



Ik vind het wel jammer als mensen zeggen dat ze een bepaald salaris nooit zullen verdienen?

Waar is de ambitie, waar is het streven naar...

Dan bedoel ik niet streven naar het geld, maar streven naar iets wat je uitdaagt ,wat je leuk vindt en waar misschien wel dat salaris aan vastzit.

Ieder mens heeft talent en kan iets bijzonders, daar geloof ik echt in.
quote:ardni schreef op 24 maart 2017 @ 18:15:



Ik vind het wel jammer als mensen zeggen dat ze een bepaald salaris nooit zullen verdienen?

Waar is de ambitie, waar is het streven naar...

Dan bedoel ik niet streven naar het geld, maar streven naar iets wat je uitdaagt ,wat je leuk vindt en waar misschien wel dat salaris aan vastzit.

Ieder mens heeft talent en kan iets bijzonders, daar geloof ik echt in.



Zulke bedragen verdien je meestal als zelfstandige of als manager.

Niet iedereen is gemaakt voor een job als zelfstandige of manager.



Ik zou niet weten welk bedrijf ik zou moeten oprichten bijvoorbeeld.



En het geld er ook niet voor hebben.

Want de eerste 3 jaar verdien je meestal niets en als het stuk loopt, sta je vaak nog verder van huis.

Want daar sta je dan met 10.000'en euro's (of meer) aan schulden, geen cent spaargeld want alles stak in de zaak en al jaren niet of nauwelijks betaalt en zonder job.



Realisme heet dat .
quote:Dymphnatam schreef op 24 maart 2017 @ 18:12:

[...]





Per maand?Nee, per jaar joh.
Ik denk ook niet dat het een automatisme moet zijn om je "stoornissen" als excuus voor een laag inkomen te gebruiken, met alle respect voor de grenzen die het je stelt. Zo zijn borderliners zijn vaak ook hele creatieve mensen met de meest bijzondere ideeën. Die ook nog eens heel goed kunnen schakelen. Wellicht is er op werkvlak iets te vinden dat daar goed bij aansluit.



Probeer er eens op die manier naar te kijken.
Ik vind het vooral heel naïef om te beweren dat iedereen dezelfde kansen heeft. En dat het enige verschil tussen iemand die voor het minimumloon werkt en iemand die een topsalaris verdient, het 'harde werken' is. Daarmee doe je mensen die minder verdienen echt tekort.



Ik verdien nu een mooi salaris, maar kan niet zeggen dat ik nu harder werk dan toen ik werkte voor het minimumloon. Mijn werk nu is vrijer, leuker en uitdagender. Het geeft veel voldoening, naast dat het ook bakken met energie en tijd kost. Ik werk nu meer uren en heb meer verantwoordelijkheid.



Maar al met is het toch een stuk positiever, dan het laaggeschoolde werk, waarin ik het gevoel had vast te zitten en waar eigen inbreng en initiatief niet werd gewaardeerd. Dat demotiveerde juist, waardoor het werk zwaarder voelde.
quote:ardni schreef op 24 maart 2017 @ 18:15:

Dankbaar waarvoor dan precies?



Dankbaar voor het feit ik gezond ben en helder van geest ben.



Maar dankbaar voor mijn inkomen en zeggen dat het een kwestie van geluk is?

Nee, ik heb het te danken aan een goed financieel klimaat ,keihard werken en het maken van de juiste keuzes in het leven.

Daarnaast is 5000 netto veel, maar 3000 -5000 (per maand?)euro bruto is niet zo heel erg veel netto en dat is ook afhankelijk van de keuzes die je maakt.



Ik vind het wel jammer als mensen zeggen dat ze een bepaald salaris nooit zullen verdienen?

Waar is de ambitie, waar is het streven naar...

Dan bedoel ik niet streven naar het geld, maar streven naar iets wat je uitdaagt ,wat je leuk vindt en waar misschien wel dat salaris aan vastzit.

Ieder mens heeft talent en kan iets bijzonders, daar geloof ik echt in.Ik denk dat ambities veel zwaarder telt dan talent hebben ergens voor. Nou heb ik zelf ook niet bepaald veel talenten moet ik zeggen en ambities al helemaal niet. Ik vroeg toen ik een jaar of 25 was eens aan mijn moeder van waar ben ik nou goed in? Het was heel lang stil en toen zei mijn moeder van daar kom je vanzelf achter als je ouder wordt. Ik ben nu 51 en weet het nog steeds niet haha. Het boeit mij ook niet hoor. Heb in werken nooit voldoening gevonden ook al was mijn baas heel tevreden over mij. Hij zei van ik heb nog nooit zo'n goede telefoniste gehad als jij. Ik vond het leuk dat hij dat zei maar met een compliment over mijn uiterlijk daar ben ik veel blijer mee. Ik denk dat mensen die echt iets willen er daar alles voor doen ook wel veel kunnen bereiken in het leven.
quote:nerdopviva schreef op 24 maart 2017 @ 16:42:

[...]





Dankbaar? Voor wat? Voor mijn hoge IQ waardoor ik heb ondergepresteerd op school, voor mijn zieke lijf of voor mijn wieg die zeker niet bij bemiddelde en/of hooggeschoolde ouders stond? Ik heb heus geen torenhoog salaris, maar ik kan leuk leven en dat is helemaal mijn eigen verdienste.Ik denk zelf meer in mazzel. Had ik met mijn persoonlijkheid in India gewoond dan was ik al dood geweest denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:TinyBel schreef op 24 maart 2017 @ 18:21:

[...]





Zulke bedragen verdien je meestal als zelfstandige of als manager.

Niet iedereen is gemaakt voor een job als zelfstandige of manager.



Ik zou niet weten welk bedrijf ik zou moeten oprichten bijvoorbeeld.



En het geld er ook niet voor hebben.

Want de eerste 3 jaar verdien je meestal niets en als het stuk loopt, sta je vaak nog verder van huis.

Want daar sta je dan met 10.000'en euro's (of meer) aan schulden, geen cent spaargeld want alles stak in de zaak en al jaren niet of nauwelijks betaalt en zonder job.



Realisme heet dat .Hier schets je wel een heel negatief beeld van een zelfstandige. Mijn man heeft altijd goed verdiend , maakt nagenoeg geen kosten en de enige schuld die we hebben is de hypotheekschuld. Er is genoeg buffer om een lange periode uit te zitten zonder werk. Moet er wel bij zeggen dat hij geen personeel in dienst heeft. Af en toe huurt hij iemand in. Op een mooi vrijstaand huis na geven we verder niet om uiterlijk vertoon en big spenden dus daar gaat het ook niet aan op.
quote:rascalles schreef op 24 maart 2017 @ 20:09:

[...]





Hier schets je wel een heel negatief beeld van een zelfstandige. Mijn man heeft altijd goed verdiend , maakt nagenoeg geen kosten en de enige schuld die we hebben is de hypotheekschuld. Er is genoeg buffer om een lange periode uit te zitten zonder werk. Moet er wel bij zeggen dat hij geen personeel in dienst heeft. Af en toe huurt hij iemand in. Op een mooi vrijstaand huis na geven we verder niet om uiterlijk vertoon en big spenden dus daar gaat het ook niet aan op.



1/3de van alle zelfstandigen gaat binnen de 3 jaar failliet.

Een heel deel zelfstandigen houdt er nauwelijks iets aan over. Zijn al blij als ze 't jaar doorkomen zonder schulden.



Ik kom uit een familie van zelfstandigen.

Ik heb vooral gezien waarom ik dat niet wil.

Genoeg vrienden van mijn ouders zien failliet gaan.

En genoeg gezien dat mijn ouders de laatste 5 jaar voor hun pensioen eigenlijk zowat leefden op hun spaargeld.

(Als ze niet vlak voor hun pensioen stonden waren ze gewoon gestopt.)



Uiteraard zijn er een deel "lucky ones" die wel scoren en er vlot van kunnen leven.

Maar dat is toch echt een minderheid.





Bovendien ben ik dus nergens echt goed in.

Heb ik geen speciale talenten.

Dus niks om te "verkopen".



Ik kan dus wel dromen van een groot huis en 5000 euro netto per maand en 3 keer per jaar op reis ... maar dat is niet realistisch.

Ik zal het dus toch echt met een "gewoner" loon van secretaresse moeten doen.

Zonder ooit echt op te klimmen.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 24 maart 2017 @ 18:53:

Ik vind het vooral heel naïef om te beweren dat iedereen dezelfde kansen heeft. En dat het enige verschil tussen iemand die voor het minimumloon werkt en iemand die een topsalaris verdient, het 'harde werken' is. Daarmee doe je mensen die minder verdienen echt tekort.



Ik verdien nu een mooi salaris, maar kan niet zeggen dat ik nu harder werk dan toen ik werkte voor het minimumloon. Mijn werk nu is vrijer, leuker en uitdagender. Het geeft veel voldoening, naast dat het ook bakken met energie en tijd kost. Ik werk nu meer uren en heb meer verantwoordelijkheid.



Maar al met is het toch een stuk positiever, dan het laaggeschoolde werk, waarin ik het gevoel had vast te zitten en waar eigen inbreng en initiatief niet werd gewaardeerd. Dat demotiveerde juist, waardoor het werk zwaarder voelde.



Er is denk ik ook een verschil in hard werken en zwaar werk.

Zoals je zegt wordt werk vanzelf zwaar als het te veel is of of je er geen energie uit haalt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven