Zoon 3,5 jaar onhandelbaar

20-03-2017 09:05 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dringend opvoedkundige tips nodig. Mijn zoon van bijna 3,5 is altijd al een hand vol geweest maar de laatste weken loopt het echt de spuigaten uit. Ten eerste ben ik 24 weken zwanger, dus hij zal ook vast wel de veranderingen merken. Dat zal zeker meespelen. Ik hoop dat jullie misschien wat tips hebben hoe met hem om te gaan.

- Hij slaapt al sinds 10 maanden oud bij ons in bed. Soms gaat het een aantal weken goed en slaapt hij opeens hele nachten in z’n eigen bed. De laatste weken wil hij niet in zijn bed en bij ons in bed soms ook niet. Hij schreeuwt alles bij elkaar en heeft hele verhalen waarom hij niet bed wil (bang, eng,). We laten het licht op de gang aan en blijven op de bovenverdieping, zijn streng maar hij blijft rustig uren huilen. De laatste nachten heb ik op zijn kamer geslapen om hem weer te laten wennen, maar alsnog wil hij dan niet in zijn eigen bed, maar bij mij op het matras. Je krijgt hem met geen mogelijkheid in z’n bed.

- Hij eet altijd al slecht, maar de laatste tijd wil hij ’s morgens geen brood. Fruit een paar hapjes. ’s Middags eet hij redelijk. ’s Avonds wil hij geen avondeten. Dit is een hele strijd, waarna hij altijd brood eet. Geef ik hem niks is het de hele nacht een drama omdat hij honger heeft

- Hij heeft nog een speen en drinkt uit een zuigfles. Als ik dat ook nog moet weghalen wet ik helemaal niet hoe ik hem in de hand moet houden.

- Hij is nog niet zindelijk. We zijn ermee begonnen en op zich gaat het redelijk, maar de laatste week plast hij weer in zijn broek en lacht erbij.

- Hij wil niet aankleden, schreeuwt alles bij elkaar. In het weekend loopt hij makkelijk tot 11 uur in z’n onderbroek door het huis. Hem dwingen is bijna geen doen, je bent zo een uur bezig om zijn sokken aan te doen. Hij doet het gewoon weer uit.

- Als hij wat wil schreeuwt hij dit naar je en schreeuwt heel hard nee als je hem wat vraagt. Hij krijgt pas iets als hij het aan ons vraagt, maar dit doet hij zelden. Hij slaat en schopt ons ook.

Hij staat regelmatig op de gang, dit doet hem niks. We worden boos, praten met hem. We proberen leuke dingen te doen, maar meestal is hij zo stuurs dat het lang duurt voordat we eindelijk weg kunnen. Hij moet ook nog zoveel leren de komende tijd (speen weg, zindelijk) dat we niet alles tegelijk kunnen veranderen. Mijn vriend en ik hebben ook vaker spanningen omdat het een negatieve sfeer geeft, hebben weinig tijd voor elkaar. Wie heeft tips.
Alle reacties Link kopieren
qua eten kiezen wij binnen ons gezin allemaal 5 keer per maand wat er gegeten gaat worden. De overige dagen eten we een restje uit de vriezer, iets wat in de aanbieding was, een keertje brood, een keer bij iemand anders of we gaan uit eten. De enige eisen zijn dat alles zelf thuis klaar te maken moet zijn (dus geen frituur want we hebben geen frituurpan), je mag niet vaker dan 1 keer per maand het zelfde kiezen, en het moet een volwaardige avondmaaltijd zijn. Snack achtige dingen doen we wel eens op woensdagmiddag.

De jongste doet hier al aan mee sinds hij als 1 jarige met de pot mee at. Hij kies mooie plaatjes uit, uit de allerhande. Als het echt niet kind-proof was dan maakten we er een kind-proof variant van.

Als je iets experimenteels gekozen hebt wat je niet lekker vindt dan moet je dat de volgende keer niet meer kiezen. Als iemand anders iets gekozen heeft wat je niet lekker vindt dan eet je maar een keer wat minder. We hebben allemaal 1 ding wat we echt niet lekker vinden en echt niet gaan eten. Als iemand anders dat kiest dan maken we een alternatief of je pakt iets uit de vriezer. In alle andere gevallen is dit gewoon wat er gegeten wordt en iets anders krijg je niet.

Het komt best vaak voor dat de kinderen aan tafel komen met de opmerking "gatver, wie heeft dit gekozen" waarna blijkt dat ze het zelf gekozen hebben en het bord nog leeg gaat ook. (is geen eis) Het hele gebeuren kost maandelijks een avondje zwoegen om allemaal 5 gerechten te verzinnen, maar dan zijn we er weer een maand lang vanaf. Niet dagelijks dat stomme gezeur over "lus ik niet", "we eten nooit wat ik wil", "dit ga ik echt niet eten hoor" is het echt dubbel en dwars waard
Alle reacties Link kopieren
Door al je voorbeelden heen loopt een rode draad. Hij wil iets niet, jij wil het wel/anders, hij krijst de boel bij elkaar en vervolgens gaat het toch zoals hij wil.



Dat patroon moet je doorbreken, en de kans is groot dat dat maar op één punt nodig is. Dus kies iets dat jij echt wilt, kies ook voor één methode om dat te bereiken en zet door. Bij voorkeur in een periode dat hij niet naar oma gaat en liefst ook niet naar de opvang, want ik denk dat het grootste probleem hierin is dat er drie verschillende ideeen zijn over vijf of zes verschillende zaken. Dat is super verwarrend en als er iets is dat een kindje graag wil, is het vastigheid, herkenning en geborgenheid. Waarschijnlijk houdt hij daarom zo stevig vast aan het verleden, er zijn gewoon te veel verschillende dingen bij teveel verschillende mensen.



Persoonlijk zou ik beginnen met die zuigfles en het gekrijs daaromheen accepteren. Je kunt zes dagen krijsen of voor mijn part zes weken maar er komt geen fles meer, punt.

Als het gaat om consequent zijn, is regel nummer één; zeg wat je doet en doe vervolgens wat je zegt.



En dat kun je in heel veel dingen laten doorwerken. Zég dat je naar de keuken gaat om drinken te pakken. Loop naar de keuken, pak drinken en ga terug. Zeg dat je je schoenen gaat aantrekken omdat je zometeen naar oma gaat. Zeg dat je gaat douchen, dat je gaat koken. Zeg dat je een boekje gaat voorlezen. Zeg dat je hem gaat knuffelen. Geef je kind de mogelijkheid om zelf te kiezen, gaat hij wel of niet met je mee. Als dat niet kan, zeg dat dan ook. Mama gaat werken en jij gaat naar de juffen. Onthoud; als je iets vraagt mag hij nee zeggen. Als nee geen optie is moet je niet vragen maar meedelen. Op deze manier leer je je kind dat jij te vertrouwen bent en dat je terugkomt én dat je je woord houdt. En dat laatste werkt dan weer door in de dingen die moeten. Zoals die speen, het samen slapen, krijsen, schoppen, slaan enzovoorts.



Maar je moet ergens beginnen, en ik zou beginnen met iets dat klein genoeg is om te kunnen handelen voor jullie allemaal.



Of, wat ook heel goed kan werken; Huur een vakantiehuisje voor een week, neem geen spenen en luiers mee en doe het in die totaal andere omgeving volledig anders. En dan volhouden.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 09:36:

Het plan was eerst zindelijk, dan speen en fles weg. Hij gaat 2 dagen naar kinderdagverblijf rn 2 dagen naar oma. Ik denk dat zijn gedrag voortkomt uit de aanpak die we nu doen. Hij zegt ook dat hij niet groot wil zijn en en baby wil blijven

Dat klinkt als een kind die merkt dat een baby meer aandacht krijgt dan hij zelf. Zelfs nu het nog in de buik zit.

Dan láát je hem toch baby zijn? Ga wandelen met de buggy en néé hij mag er niet uit om op die leuke draaimolen/schommel/glijbaan te gaan want dat doen baby 's niet. Eet iets lekkers en geef hem de fles want babys eten geen pannekoeken/patat/ijs etc.

En geef wat minder aandacht aan je buik en wat meer aan hem. Dat hij een grote broer word en daarom zelf een bed uit mag zoeken. Dat hij nu verantwoordelijkheid krijgt en omdat hij net baby was vast wel heel goed weet wat baby's willen. Laat hem flesjes uitzoeken, rompertjes etc. Betrek hem er bij ipv hem nu je een nieuwe baby krijgt hem te verbannen naar een leeg koud bed.
quote:anky schreef op 20 maart 2017 @ 10:12:

Dat hij baby wil blijven vind ik niet zo heel raar: waarschijnlijk willen jullie van bepaald gedrag af "omdat hij groot is", en hij wil dat niet en dus wil hij niet groot worden. Peuterlogica .





Dit denk ik ook. Ik had ook zo'n exemplaar: Strijd om de strijd en strijd om alles. Niet zindelijk willen worden, heel veel krijsen. Verschilletje: die had al een broertje van bijna een jaar tegen de tijd dat ie 3,5 was. Nou speelden niet alle zaken die bij jou spelen maar wat op vele fronten werkte was de aanpak die wij van het GGZ meekregen:



De insteek was niet nog strenger/ consequenter te worden, dat waren we zat. De insteek werd zoon te doen inzien dat wij snapten wat er in dat koppie omging, te leren dat wij zijn emoties snapten en te leren vertrouwen op ons vermogen die te reguleren. En door eindeloos het paadje in het gras voor te lopen; hem het zelf te leren. Dat is best een ingewikkeld proces om uit te leggen maar in feite leerden wij 'hardop naar hem te kijken'. "Ik zie dat je de brandweerauto hebt, die rijdt naar de garage, parkeren. De politieauto ook" vanuit het feitelijke naar de emoties en van observeren naar bijsturen. Hier heeft het veel gebracht ondanks onze initiële scepsis tegen zo'n 'zachte ei-aanpak' bij zo'n complex probleem.
Alle reacties Link kopieren
Betrekken bij de baby doen we wel. Hij mocht laatst pakjes uitzoeken en dat vond hij geweldig. Ik ga proberen om meer met hem te pratrn en dingen te benoemen. Anders is het de hele dag commanderen zo wat. Ook de tip van keuze geven ipv vragen vind ik een goede.



Oma geeft ook aan dat hij stuurs is en op de opvang gaat het best goed, al is hij wel een van de ondeugende kindjes. Ik heb het gevoel dat ze daar nog slapper zijn dan wij thuis. Daar moet hij ook nog slapen in een slaapzak enzo.



Verder wil mijn vriend nog geen hulp van buitenaf. Maar ik ga kijken of hier ergens iets van een cursus is ofzo.
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 14:44:

Betrekken bij de baby doen we wel. Hij mocht laatst pakjes uitzoeken en dat vond hij geweldig. Ik ga proberen om meer met hem te pratrn en dingen te benoemen. Anders is het de hele dag commanderen zo wat. Ook de tip van keuze geven ipv vragen vind ik een goede.



Oma geeft ook aan dat hij stuurs is en op de opvang gaat het best goed, al is hij wel een van de ondeugende kindjes. Ik heb het gevoel dat ze daar nog slapper zijn dan wij thuis. Daar moet hij ook nog slapen in een slaapzak enzo.



Verder wil mijn vriend nog geen hulp van buitenaf. Maar ik ga kijken of hier ergens iets van een cursus is ofzo.Anders kijk je eens naar een onvoorwaardelijke opvoeding. Of bijv. Gordon-methode. Draait niet om straffen en belonen , maar om communicatie met je kind.
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 14:44:

Betrekken bij de baby doen we wel. Hij mocht laatst pakjes uitzoeken en dat vond hij geweldig. Ik ga proberen om meer met hem te pratrn en dingen te benoemen. Anders is het de hele dag commanderen zo wat. Ook de tip van keuze geven ipv vragen vind ik een goede.



Oma geeft ook aan dat hij stuurs is en op de opvang gaat het best goed, al is hij wel een van de ondeugende kindjes. Ik heb het gevoel dat ze daar nog slapper zijn dan wij thuis. Daar moet hij ook nog slapen in een slaapzak enzo.



Verder wil mijn vriend nog geen hulp van buitenaf. Maar ik ga kijken of hier ergens iets van een cursus is ofzo.Ik snap heel goed dat je over een drempel heen moet voor je hulp zoekt. Ik vond het voelen (iig deels) als erkennen van mijn falen. Maar weet je wat? Het is een van de beste stappen geweest die ik VOOR MIJN KIND had kunnen maken. Als je daar het beste voor mee hebt, die het gunt dat hij lekkerder in zijn vel zit, straks leuk op de basisschool mee kan draaien... Dan zou ik wel degelijk nu hulp inschakelen. Vroeghulp is een instantie die er juist is voor dit soort vraagstukken: te heftig voor het CB maar wel laagdrempelig. Je kunt er zonder verwijzing heen (online te vinden) en over het algemeen is het eerste deel van het verhaal observatie, eventueel aangevuld met (bijvoorbeeld) IQ-testen. Niets belastends, gewoon een korte verkenning van de problemen waar jullie mee zitten en een advies/ doorverwijzing naar een organisatie die jullie verder kunnen helpen, toegespitst op jullie kind.
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 13:31:

Ik heb altijd het gevoel dat andere ouders net zo streng zijn als ik maar hun kinderen wel luisteren. Als die een keer op de gang staan weten ze het gelijk en mijn zoon doet het niks.



Verder kan ik er niet achterkomen wat hij zo eng vindt aan zijn bed. Hii kan het niet uitleggen.Je moet nooit de fout maken te denken dat andere kinderen wel goed luisteren. Je bent er niet bij als ze thuis zijn, dus dat kun je niet weten (sowieso zullen de meeste ouders niet zomaar in een gesprek toegeven dat hun kind voor geen meter luistert, hier anoniem op het forum hoor je dat misschien iets meer).
Je gaat bovendien een tumultueuze tijd tegemoet: nieuw kindje, naar school.. Dat is een tijd die zelfs met goed luisterende, zindelijke, in hun eigen bed doorslapende, uit bekers drinkende kinderen pittig is. Eerlijk gezegd denk ik dat de problemen veel te groot en veel zijn om binnen een half jaar aangepakt te krijgen zonder professionele feedback.
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 14:44:

Betrekken bij de baby doen we wel. Hij mocht laatst pakjes uitzoeken en dat vond hij geweldig. Ik ga proberen om meer met hem te pratrn en dingen te benoemen. Anders is het de hele dag commanderen zo wat. Ook de tip van keuze geven ipv vragen vind ik een goede.



Oma geeft ook aan dat hij stuurs is en op de opvang gaat het best goed, al is hij wel een van de ondeugende kindjes. Ik heb het gevoel dat ze daar nog slapper zijn dan wij thuis. Daar moet hij ook nog slapen in een slaapzak enzo.



Verder wil mijn vriend nog geen hulp van buitenaf. Maar ik ga kijken of hier ergens iets van een cursus is ofzo.En goede truc, die bij mij helpt is proberen niet boos te worden. Dus wel consequent te blijven, maar niet op een boze toon. Bij mijn zoon moest ik me echt beseffen dat hij die bevestiging van de grenzen (je zou dit ook als strijd kunnen interpreteren) echt nodig had om zich veilig te voelen. Daarnaast helpt het enorm om je zoon ook keuzes te geven en hem mee te laten denken, maar dan moet je de keuzes wel overzichtelijk houden, dus op zijn niveau. En inderdaad emoties benoemen, net zoals jijzelf na een rotdag op je werk het fijn vindt als je man een arm om je heen slaat en je bevestigt dat je chef inderdaad niet met mensen kan omgaan .
quote:vivamila schreef op 20 maart 2017 @ 14:51:

[...]



Anders kijk je eens naar een onvoorwaardelijke opvoeding. Of bijv. Gordon-methode. Draait niet om straffen en belonen , maar om communicatie met je kind.Gordon ja! Zodra je los leert dat je je kind niet bepaald gedrag aan hoeft te leren maar in de behoefte erachter moet voorzien, dan valt er heel veel strijd weg.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje...



Ik snap dat het even slikken is om hulp te zoeken, maar ik denk dat dat in dit geval wel echt nodig is.

Ik denk dat jullie heel wat kunnen (en zullen moeten) veranderen om uit deze negatieve spiraal te komen.



En doe het ook voor jezelf, anders lopen jullie al op je tandvlees vlak voordat de baby komt. En als die er is en jullie ook nog eens dood- en doodmoe zijn van gebroken nachten...

Dan kun je er donder op zeggen dat er ergens een keer een bom barst.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg eens met Anky en Kastanjez.



En ik denk dat het van belang is dat jij meer ontspant. Nu ben je gestresst om wat hij allemaal nog niet kan en wel zou moeten kunnen en dat andere kinderen wel luisteren en hij niet. Dat begrijp ik heeeel erg goed, maar het helpt niet. Acceptatie dat hij is zoals hij is en jullie ook zijn zoals jullie zijn is heel belangrijk. Dan heeft hulp ook pas echt zin omdat je echt kan kijken naar hoe het is.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Goede tips hierboven. Zou met manlief de tips kiezen die het beste bij jullie kind past en dan met kdv en oma op 1 lijn gaan zitten. Als het op 3 locaties anders gaat is het te onduidelijk, hoe duidelijk jullie dan ook zijn.

Hij gaat wel bijna naar school en volgens mij worden spenen en luiers daar niet gewaardeerd. Er zijn volgens mij scholen waar kinderen geweigerd kunnen worden als ze nog niet zindelijk zijn als er niets medisch is. Zou inderdaad wel beginnen met de fles weg te doen maar dan wel even doorbikkelen met de luiers. Op school gaat de speen denk ik wel weg, niemand heeft daar een speen en dat ziet ie meteen.



Goed dat je er nu mee aan de slag gaat. Mocht je man geen hulp willen maar jij wel dan zou ik toch gaan kijken naar de mogelijkheden. Je bent ook zwanger en straks is er een kleintje. Een beetje hulp mag best hoor! Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
U bent bezorgd over de ontwikkeling of het gedrag van uw kind, maar u weet niet wie u daarbij kan helpen. Of is het minder duidelijk? Zegt uw gevoel dat er iets met uw kind aan de hand is, maar weet u niet precies wat? Wacht niet af en bespreek uw vragen en zorgen met de mensen van Integrale Vroeghulp. Juist als uw kind nog klein is, zijn zij er voor uw kind en voor u.



Ik maak me zorgen over ons kind. Met wie kan ik dit delen?



Kosten en aanmelden

Kosteloos

Aan ondersteuning door Integrale Vroeghulp zijn voor u geen kosten verbonden en u heeft geen verwijzing van uw huisarts nodig.



Aanmelden en informatie

Als u met Integrale Vroeghulp in contact wilt komen in uw regio, vult u dan de cijfers van uw postcode in bij IVH in uw regio. Dan verschijnen de contactgegevens van Integrale Vroeghulp in uw regio.

http://www.integralevroeghulp.nl/ouders ... -uw-regio/
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
quote:InTheMiddle schreef op 22 maart 2017 @ 17:39:



Hij gaat wel bijna naar school en volgens mij worden spenen en luiers daar niet gewaardeerd. Er zijn volgens mij scholen waar kinderen geweigerd kunnen worden als ze nog niet zindelijk zijn als er niets medisch is. Zou inderdaad wel beginnen met de fles weg te doen maar dan wel even doorbikkelen met de luiers. Op school gaat de speen denk ik wel weg, niemand heeft daar een speen en dat ziet ie meteen.Niet wachten nu hulp erbij inschakelen. Soms zijn een aantal gesprekken voldoende om verder te kunnen met een goed resultaat. Niet wachten totdat hij in groep 1 zit, hoe eerder je bent, hoe sneller het beter gaat.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enn schreef op 22 maart 2017 @ 17:42:

[...]

Welke gek staft hier iemand die hier alleen maar een tip geeft waarop deze moeder een mogelijke oplossing kan bereiken? Echt te idioot voor woorden.



Kom gerust naar Napraat als je het lef hebt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
quote:stokske schreef op 20 maart 2017 @ 10:23:

Als hij snachts bij mij ligt wil hij vaak knuffelen. liggen vaak lepeltje lepeltje. Zoekt mij op met zn handjes. Ik ervaar veel druk over wat hij nu zou moetenMoet zeggen dat mijn zoon dat vooral doet als hij het koud heeft.
Alle reacties Link kopieren
Wat ook helpt om de negatieve spiraal te doorbreken, is benoemen naar je kind wat wel goed gaat, wat hij goed doet. Dus heel positief zijn over alles wat goed is en wat hij goed doet, en vooral dan het goede gedrag benoemen. Heel veel complimentjes maken, ook gedrag dat je maar als normaal beschouwd, positief benoemen). En door elke dag ook een paar dingen echt samen te doen, een spelletje, iets samen spelen, hem laten helpen. Dat geeft positieve aandacht.

( misschien door complimentjes ook zichtbaar te maken, telkens een gekleurde knikker in een fles/vaas, is de vaas vol, of tot een lijn geraakt, iets speciaals -klein cadeautje of samen iets leuks doen).

En inderdaad hem laten kiezen tussen twee zaken: deze broek of deze, appel of peer,....

Eerst sfeer beter maken, en dan stapje per stapje dingen aanpakken. En prioriteiten bepalen.

Velen doen hier heel moeilijk over die speen en fles, ik zou het lastiger hebben met krijsen, strijd om aan te kleden, slapen....vooral die zaken vreten energie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Leggingdame28 schreef op 20 maart 2017 @ 09:31:

[...]





Ik had tot mijn 5e een speen, en sliep bij mijn ouders tot dat ik 4 was. Ben best een redelijk gelukt persoon geworden, en heb een hele liefdevolle opvoeding gehad.

Het zit hem niet in de speen of zuigfles. Dat komt wel, heb nog nooit een 15 jarige met een speen gezien. Ik denk dat to de strijd wat meer moet loslaten. En alles stap voor stap aan moet pakken.

Relaxte ouders zijn in staat consequent te reageren. En relaxte ouders betekenen vaak relaxte kinderen. Denk dat hier eerst aan gewerkt moet worden.



Helemaal mee eens. Relax!



Mijn kinderen (4 en bijna 6) slapen ook nog bij mij in bed. gezellig!



Mijn zoon oudste is nog niet helemaal zindelijk, maar dit (blijkt nu) een medische aangelegenheid te zijn. Maar daarnaast interesseerde het hem niet dat hij met natte broeken liep. Dan kun je op je kop gaan staan en belonen tot je een ons weegt, maar dat werkt totaal niet.

Ik heb twee hele makkelijke kindjes maar dat komt doordat ikzelf makkelijk ben.



Geen avondeten? Prima, halen ze morgen wel weer in (ik geef na het avondeten niets meer). Je zoon eet fruit, dus hij krijgt in ieder geval iets aan vitamines binnen.



In de onderbroek lopen? Prima. Het maakt mij niet uit hoe de kinderen erbij lopen. Een tijdje terug ging mijn zoon in roze balletpakje naar de voorleesochtend van de bieb. Prima hoor! Als jij blij bent, bent ik dat ook.



Ik heb ook wel mijn grenzen. Als ze iets willen moeten ze het vriendelijk vragen. Schoppen/slaan mag niet en als je spullen wilt slopen, alleen je eigen spullen, niet die van een ander.



Het boek How2Talk2Kids vond ik erg inspirerend om te lezen. En Thomas Gordon, die hierboven ook al genoemd is.
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
Klinkt alsof hij jullie echt overheerst met zijn gedrag. Ik denk dat je toch echt meer bezig moet zijn met hem zindelijk te maken want wat als hij 4 is en naar school gaat? Daar moeten ze toch echt zindelijk zijn want de leraren gaan geen pampers verschonen en elke keer natte kleren opruimen is ook geen tijd voor.

Je kunt hem dat aanleren door elk uur op de wc te zetten en als hij dan iets doet erop geef je hem complimenten. Ook stickers kunnen helpen maak een beloningskaart voor elke keer dat hij op de wc geweest is mag hij een sticker kiezen en plakken bijvoorbeeld?

Dat heeft bij mijn zoontje heel goed geholpen. Erna was hij het zo gewoon dat die stickers niet meer nodig waren.

De fles zou ik direct al weggooien en hem zeggen dat die kapot is ofzo? Is heel slecht voor de tandjes en de spraak om nu nog aan n fles te drinken. Een speen overdag ook erg die zou ik bij zijn knuffels in bed laten. Snachts kan nog net maar zou het ook afleren.

En het slapen bij jullie in bed kun je afleren door hem zodra hij slaapt in z'n eigen bed te leggen en later proberen om bij hem op de kamer te blijven totdat hij slaapt en het gewend is. Zijn kamer leuker maken hem een eigen dekbed laten kiezen? Waarvoor is hij bang?

En dat in z'n onderbroek lopen en z'n kleren terug uitgooien en schreeuwen tegen me zou ik niet toelaten gewoon terug aankleden of straf geven.

Denk dat je het anders heel zwaar gaat krijgen als de baby er is.. succes!
Alle reacties Link kopieren
donderdag waren wij bij het cb en het verhaal verteld. Het was bij een arts en die vond het allemaal niet zo spannend. Ze zei dat ee de zinderlijkheid moeten laten rusten nu we zoveel weerstand krijgen en lekker bij ons in bed moeten laten slapen. Volgen we het nog...



Hij wordt trouwens in december pas 4.
Alle reacties Link kopieren
Je kan natuurlijk wel beginnen met eerst de speen en de fles. Samen de spenen verzamelen en fles verzamelen en in een potje bij de deur zetten. Vertel er een verhaal bij dat de tandenfee deze komt ophalen voor nieuwe babies die ze wel nodig hebben. In ruil brengt de tandenfee hem een mooie nieuwe grote jongens-drinkbeker zoiets. En dan ook echt volhouden!!
Alle reacties Link kopieren
quote:stokske schreef op 25 maart 2017 @ 06:10:

donderdag waren wij bij het cb en het verhaal verteld. Het was bij een arts en die vond het allemaal niet zo spannend. Ze zei dat ee de zinderlijkheid moeten laten rusten nu we zoveel weerstand krijgen en lekker bij ons in bed moeten laten slapen. Volgen we het nog...



Hij wordt trouwens in december pas 4.



Heb je het verteld zoals in de OP?

Je klinkt namelijk alsof je met je handen in het haar zit. En dat is sowieso zorgelijk.



Bij jullie in bed slapen en nog niet zindelijk zou ik zelf ook niet zorgelijk vinden. Maar drinken uit een fles vind ik echt niet meer bij deze leeftijd. passen. En dat in combinatie met het gedrag dat jij beschrijft: het schreeuwerige, dominante en fysiek agressieve gedrag (waardoor jullie niet door durven te pakken, lijkt het) vind ik zeker wel zorgelijk. En dat zie je volgens mij zelf ook.



Daar moet je iets mee.



Ook als het cb bagatelliseert.
quote:Enn schreef op 22 maart 2017 @ 20:06:

[...]



Welke gek staft hier iemand die hier alleen maar een tip geeft waarop deze moeder een mogelijke oplossing kan bereiken? Echt te idioot voor woorden.



Kom gerust naar Napraat als je het lef hebt.Want? Op napraat zal de straffer in kwestie eens flink aangepakt worden ofzo?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven