Goede vriendin gedraagt zich raar

24-03-2017 22:27 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds september zit ik bij iemand in de klas waarmee het vanaf dag 1 klikte. Inmiddels is dit uitgegroeid tot een vriendschap. Sinds een paar weken merk ik dat ze zich anders gedraagt dan daarvoor. Ze is kortaf en een gesprek met haar voeren kost veel meer energie dan eerder. Ze is veel afstandelijker geworden waardoor gesprekken moeilijker verlopen. Ik ben bang dat ik iets verkeerds heb gezegd of gedaan, maar ik zou niet weten wat. De enige manier om hier achter te komen is het haar zelf vragen. Alleen weet ik niet zo goed hoe ik dit aan moet pakken. Komt dit bij sommigen bekend voor en hoe pakten jullie dit aan?
Wat vervelend. Het hoeft niet meteen te liggen aan iets wat jij hebt gwdaan/gezegd. Kan ook iets persoonlijks spelen waardoor zij is "afgeleid".



Vraag het haar. Probeer hierbij de feedbackregels te volgen;



Een gewaardeerde manier om feedback te geven is door middel van de 4 G’s: beschrijf eerst het gedrag dat je observeert, vervolgens het gevolg dat dit gedrag heeft, het gevoel dat het bij je oproept en vervolgens het gewenste gedrag van de ander.



Het gewenste gedrag zou ik weglaten in deze situatie, maar hou het bij jezelf en vertel wat voor gevoel haar gedrag bij jou oproept.
Alle reacties Link kopieren
Haar gedrag hoeft niet perse door jou te komen, ze kan ook bijvoorbeeld veel zorgen/problemen hebben waardoor ze zich anders gedraagt. Vragen kan nooit kwaad, dan weet je waar je aan toe bent. Als ze echt ergens mee zit vindt ze het misschien fijn om het even kwijt te kunnen. En mocht je wel iets verkeerds gezegd/gedaan hebben dan zal ze dat toch wel aangeven als je het eerlijk vraagt. Dan kun je het van jou kan uitleggen en zal het vast weer goed komen!
Alle reacties Link kopieren
Je hebt vast iets gedaan wat haar irriteeert:). Is niet erg, ik neem aan dat ook jij in het leven met alle mensen die je kent en nauw mee bent vroeg of laat ergernis(jes) hebt gevoeld. Geef haar even de ruimte om die te verwerken en om jouw gebreken te integreren in het beeeld dat ze van je heeft en dan komt het wel goed.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
Alle reacties Link kopieren
Wat vind je dan precies moeilijk?

Je kunt toch aardig zeggen: ik krijg het idee dat je minder tegen me vertelt de laatste tijd, is er iets? Heb ik misschien iets verkeerds gezegd of gedaan? Want dan wil ik het heel graag weten, nu word ik er onzeker van.
Ik zou gaan optrekken met andere klasgenoten. Als die klasgenote zich weer normaal gedraagt meek je dat vanzelf wel. Maar ik zou dit geen vriendschap noemen.Ze zal in begin jaar aardig gedaan hebben om niet alleen te zijn, en jou ervoor gebruikt te hebben. Nu heeft ze je niet meer nodig en doet ze koel, omdat ze geen echte vriendin is.

Je bent ben ik bang, gewoon gebruikt en ze deed nep aardig tegen je zolang ze je nodig had.



Alleen al dat je naar jezelf kijkt en bang bent iets verkeerds gedaan te hebben zegt me dat je te aardig bent en niet iemand bent die dat soort dingen doet, zelfs onbewust ben je vast nog een schat. Dus, betrek het niet zo op jezelf en ja, helaas, er bestaan gewoon rotte mensen die opeens onaardig gaan doen, zonder dat jij iets verkeerds hebt gedaan. Denk eerder dat dat speelt. Ze gaat kortaf en bot doen, en trekt nu met haar nieuwe vrienden op. En wil jou daar niet bij hebben.

Is verdrietig, maar zo zijn mensen soms, een ander als springplankje gebruiken en geveinsd aardig doen. Totdat het niet meer hoeft.

denk dat je beter echt leuke vriendin kan vinden ipv negeertje botterik.
Alle reacties Link kopieren
Zelf ben ik geen voorstander van mind games; er is iets gezegd/gedaan/gebeurd waardoor de een op zijn pik is getrapt, zegt hier niks over en gaat raar doen, de ander weet van niks, krijgt de koude schouder en mag raden wat er is.
Alle reacties Link kopieren
Zelf zou ik dit gewoon voorbij laten gaan. Kennelijk is ze toch tot de conclusie gekomen dat ik anders in elkaar steek dan ze dacht, of heeft ze andere vrienden gekregen en wil ze zich minder met me bemoeien, waar ik geen probleem mee zou hebben.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Poeh..vermoeiend lijkt mij dat. In moeten vullen voor een ander wat jij wel of niet goed of fout hebt gedaan.

Als zij een probleem met jou heeft, hoort ze dat zelf aan te geven. Dit heb ik ook moeten leren met de jaren hoor, maar wel heerlijk rustgevend!
Laten we elkaars mening respecteren... hoe fout die van jou ook is.
Niks vragen aan haar. Wel tegen jezelf zeggen...tja graag of traag hoor. En verder heel gewoon doen.
quote:swifty schreef op 24 maart 2017 @ 22:46:

Ik zou gaan optrekken met andere klasgenoten. Als die klasgenote zich weer normaal gedraagt meek je dat vanzelf wel. Maar ik zou dit geen vriendschap noemen.Ze zal in begin jaar aardig gedaan hebben om niet alleen te zijn, en jou ervoor gebruikt te hebben. Nu heeft ze je niet meer nodig en doet ze koel, omdat ze geen echte vriendin is.

Je bent ben ik bang, gewoon gebruikt en ze deed nep aardig tegen je zolang ze je nodig had.



Alleen al dat je naar jezelf kijkt en bang bent iets verkeerds gedaan te hebben zegt me dat je te aardig bent en niet iemand bent die dat soort dingen doet, zelfs onbewust ben je vast nog een schat. Dus, betrek het niet zo op jezelf en ja, helaas, er bestaan gewoon rotte mensen die opeens onaardig gaan doen, zonder dat jij iets verkeerds hebt gedaan. Denk eerder dat dat speelt.Nep aardig? Misschien is klasgenoot met heel andere dingen bezig in haar hoofd.
Vriendschappen zijn geen spelletje raden maar waar de ander mee zit omdat deze nukkig tegen je gaat doen.



Meestal merk je wel dat een vriendschap is bekoeld en het is vooral erg jammer dat de ander dan niet zegt wat er is zodat áls er iets is je het uit kan praten. Daarom ga ik er dan maar vanuit dat de ander blijkbaar toch ergens eigen motieven heeft liggen die sowieso al niet zo vriendschappelijk waren bedoeld.



Want in goede relaties ga je er vanuit dat de ander het beste bedoeld, geef je het aan als je iets dwars zit en ga je niet nukkig afstand nemen en blijven zeggen dat er vooral niets is.



Ik vind het op jezelf betrekken erg jammer dat je je dat afvraagt, vaak speelt er gewoon dat andere mensen populairder in hun zogenaamd eigen bedachte richting passen.



Soms zonde omdat je dacht dat er oprecht, werkelijk contact was, wat een blijvende insteek had, maar uiteindelijk ben je dit soort mensen toch liever kwijt dan rijk. Je hebt namelijk erg weinig aan mensen die je laten vallen en waar je dan ofwel als een sloofje achteraan zou moeten lopen c.q. je schuldig ergens over zou moeten voelen waarvan je totaal geen flauw idee hebt wat dat dan zou moeten zijn.



Zelfreflectie en je soms eens afvragen of je zelf niet iets anders of handiger aan had kunnen pakken is natuurlijk altijd goed. Maar er zit een grens aan en vaak als je de gedachten uiteindelijk van de ander hoort, besef je meestal vooral hoe pijnlijk de ander iets uit zijn eigen bedachte wereld uit verband probeert te trekken waarbij je meestal de eindgevolgen van andere opbloeiende vriendschappen van hen tot in den treure al moest volgen.



Doe het jezelf niet aan. Ga lekker met leuke andere mensen optrekken en leef je eigen leven, voor jezelf met mensen die jou niet een schuldgevoel aan proberen te praten terwijl je alleen goede bedoelingen had. Als er iets is, kunnen mensen dat gewoon zeggen.
De kunst is juist je er niks van aan te trekken en je eigen plan te trekken. Graag of traag hoor...genoeg andere klasgenootjes.
Je hebt een mond gekregen, om te praten, te antwoorden en dus ook om te vragen!
quote:emmetje2 schreef op 25 maart 2017 @ 00:33:

Niks vragen aan haar. Wel tegen jezelf zeggen...tja graag of traag hoor. En verder heel gewoon doen.Waarom niks vragen? Mischien zit klasgenoot wel ergens mee, of is er iets gebeurt of aan de hand wat niks met to persoonlijk te maken heeft, maar er niet over durft of wilt praten.
Ze reageert kortaf en gesprekken verlopen moeizamer. Het kost energie en ze is afstandelijk.



Die reacties zijn juist bedoeld om de ander op afstand te houden en een gesprek te saboteren .



Een gesprek aangaan met iemand die uit alles laat blijken juist helemaal geen gesprek aan te willen gaan, dat lijkt meer op heel voorzichtig een gesloten poort benaderen met iemand die het kanon al klaar heeft staan en wappert met een oorlogsvlag.



Kun je doen maar het is jezelf voor de leeuwen gooien. En beter wordt het er meestal niet van. Ben je al 10 jaar getrouwd met 2 kinderen dan wordt het de laatste oorlogslag in een poging het schip van de ondergang te redden.



Maar in een nog naar net ontstane vriendschap lijkt dit al zeer geruime tijd op de ander koste wat het kost niet meer binben te willen laten.



Of die ander een roddel heeft gehoord, iets geheel zelf verkeerd heeft opgevat of bij wijze van heel slecht nieuws heeft te verwerken en zeer slecht in haar vel zit... de negeermodus is en blijft geen manier waarop je anderen behandelt voor langere tijd. Zit je ergens mee dan bespreek je dat als volwassenen in een nog steeds open houding.



Je kan nog alsnog vragen hé wat is er eigenlijk aan de hand want je reageert weer kortaf? Maar punt blijft dat jeniet zomaar kortaf en afstandelijk behandelt hoort te worden door iemand die eerst deed een goede vriendin te zijn.



En zeker niet vanuit een underdog positie waarin to zich vanallles afvraagt of zij niet fout zit toch misschien ergens en al die tijd op haar tenen is gaan lopen. Omhang met een ander hoort niet te vervallen tot omdlachtige pogingen om die ander maar te blijven bereiken.



TO zal vast zichzelf eigen zijn gebleven met de standaard zaken van de dag, alle gelegenheid voor de ander om toeschietelijker te worden of ergens nog aan te geven wel om TO (nog) te geven. En een opening te geven voor gesprek en/of toenadering.
Alle reacties Link kopieren
De een zegt dus niks mee doen en de ander zegt wel aanspreken. Het probleem is dat ik haar niet helemaal kan mijden omdat ze bij mij in de klas zit. Ook werk ik met haar aan projecten waardoor ik met haar MOET samenwerken. Een lastig geval dus.
Zelf ook gevoelsmatig afstand nemen en niet emotioneel investeren meer. Richt je op de leuke mensen in je klas, en laat haar gedrag niet meer zo binnenkomen bij je dat je er mee zit.

Klinkt makkelijk maar als je echt een vriendschap had met haar en nu doet ze zo, is dat wel zwaar en echt niet leuk.

Je kan zelf ook haar spiegelen, in ieder geval niet je verontschuldigen, sorry zeggen of voelen, of aardig zijn of je kleiner maken. Je kan dan beter een grotere mond hebben of ook bot doen, en kortaf, grote kans dat ze dan gaat innemen. Maar meer van hetzelfde, dus vriendelijk zijn, kan ze niet mee om gaan en gaat ze meer afstandelijk doen wellicht.



Je kan er ook voor kiezen om gewoon jezelf te blijven maar als je nu al denkt haar te willen mijden, dat is toch nergens voor nodig?

Ze wordt gewoon nu een vreemde voor je, en je gaat je eigen weg. Als ze weer bij je aanklopt kan je zelf bepalen of je nog eens de deur naar een soort van vriendschappelijk contact wil hebben.

Beleefd zijn, koel of anders gewoon jezelf, kan ook. Als je dat kan.



Richt je op dat jij een leuk jaar krijgt, en projecten goed lopen. Zit ze je heel dwars, kan je nog naar de mentor om aan te geven dat samenwerken met haar er niet in zit. Maar aan de andere kant, dit kom je helaas soms tegen in het leven, rotte appels. En moet je toch zien, ondanks dat, je doelen te halen. En dat is nu voor jou, je studie. En een leuke tijd ondertussen, dus richt je op de leukere studiegenoten!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou jouw vriendin kunnen zijn op dit moment. Ik zit niet lekker in mijn vel en daarvoor loop ik nu ook bij de huisarts, en ik denk dat ik hetzelfde reageer als jouw vriendin op anderen. Dit is geen onwil vanuit mijn kant maar eerder onmacht: ik ben op dit moment gewoon echt niet in staat om leuke gesprekken te voeren met wie dan ook. Ik heb ook nog niks gezegd tegen mijn vriendinnen omdat ik het heel moeilijk vind en omdat ik niet weet waardoor het komt. Echter, als ze nu aan mij zouden vragen wat er scheelt zou ik wel zo goed mogelijk uitleg durven geven.

Ik snap dat het heel naar is om met zo iemand om te gaan en ik weet ook van mezelf dat ik op dit moment geen leuk persoon ben, maar er over praten vind ik gewoon extreem moeilijk en ik doe echt mijn best om normaal over te komen.



Ik zeg dit niet om het gedrag van je vriendin goed te praten, maar om aan te geven dat de kans aanwezig is dar het probleem niet bij jou ligt maar bij haar. Vooral omdat jullie elkaar niet heel lang kennnen is de kans groot dat ze het daarom niet uit zichzelf vertelt. Mijn advies is dan ook: vraag het! Als er iets speelt zal ze dat echt wel aangeven namelijk. En als het wél aan jou mocht liggen is ernaar vragen ook de enige optie om duidelijkheid te krijgen
Alle reacties Link kopieren
quote:Botta schreef op 25 maart 2017 @ 14:57:

De een zegt dus niks mee doen en de ander zegt wel aanspreken. Het probleem is dat ik haar niet helemaal kan mijden omdat ze bij mij in de klas zit. Ook werk ik met haar aan projecten waardoor ik met haar MOET samenwerken. Een lastig geval dus.

Ach, het is ook maar net hoe je zelf in elkaar zit. Als je ergens denkt: "jammer, maar als ze niet aardiger gaat doen dan laat maar", dan zou ik het vragen. Omdat je dan het niet vanuit een wanhopig vastklampen doet, maar vanuit interesse en zorg voor.



Als je denkt: " o nee, straks laat ze me in de steek en dan heb ik niemand meer", dan zou ik zelf meer afstand nemen en me alvast richten op een ander.



Gewoon omdat je doel dan anders is en je er zelf anders instaat. Nu wanhopig proberen iets goed te maken terwijl je niks fout hebt gedaan is heel onaantrekkelijk en leidt waarschijnlijk alleenmaar tot verdere verwijdering.



Dus TO: hoe sta je er zelf in?
Alle reacties Link kopieren
quote:Ploefel schreef op 25 maart 2017 @ 15:43:

Ik zou jouw vriendin kunnen zijn op dit moment. Ik zit niet lekker in mijn vel en daarvoor loop ik nu ook bij de huisarts, en ik denk dat ik hetzelfde reageer als jouw vriendin op anderen. Dit is geen onwil vanuit mijn kant maar eerder onmacht: ik ben op dit moment gewoon echt niet in staat om leuke gesprekken te voeren met wie dan ook. Ik heb ook nog niks gezegd tegen mijn vriendinnen omdat ik het heel moeilijk vind en omdat ik niet weet waardoor het komt. Echter, als ze nu aan mij zouden vragen wat er scheelt zou ik wel zo goed mogelijk uitleg durven geven.

Ik snap dat het heel naar is om met zo iemand om te gaan en ik weet ook van mezelf dat ik op dit moment geen leuk persoon ben, maar er over praten vind ik gewoon extreem moeilijk en ik doe echt mijn best om normaal over te komen.



Ik zeg dit niet om het gedrag van je vriendin goed te praten, maar om aan te geven dat de kans aanwezig is dar het probleem niet bij jou ligt maar bij haar. Vooral omdat jullie elkaar niet heel lang kennnen is de kans groot dat ze het daarom niet uit zichzelf vertelt. Mijn advies is dan ook: vraag het! Als er iets speelt zal ze dat echt wel aangeven namelijk. En als het wél aan jou mocht liggen is ernaar vragen ook de enige optie om duidelijkheid te krijgen
Alle reacties Link kopieren
quote:helena2 schreef op 25 maart 2017 @ 15:46:

[...]



Lief! Ik heb er alle vertrouwen in dat het met mij wel weer goed komt
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook wat meer afstand doen.. Doet ze alleen afstandelijk bij jou of ook bij andere klasgenootjes?
Alle reacties Link kopieren
Helena2:

Dat is moeilijk te beantwoorden. Zonder haar kan ik het ook goed hebben, maar ik moet wel op zijn minst dit schooljaar nog met haar samenwerken.



@Hannx:

Naar anderen toe doet ze naar mijn idee gewoon normaal, dus daarom dat ik ook het gevoel heb dat ik in haar ogen misschien iets verkeerds heb gezegd of gedaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven