Relaties
alle pijlers
Een nieuwe relatie maar nog niet verliefd..!?
donderdag 6 december 2007 22:55
Hallo allemaal,
Drie weken geleden heb ik een jongen leren kennen via internet. Onze eerste afspraak was echt gezellig! Het voelde al vanaf de eerste minuut helemaal goed...een klik! We hebben veel gelachen..lekker gegeten..gedronken..en als snel zat ik de volgende dag bij hem thuis op de bank..en de volgende dag weer..nu zijn we 3 weken samen!
Ik ben 3 jaar vrijgezel geweest..woon heerlijk op mezelf. Voor die tijd heb ik 5 jaar lang een heftige relatie gehad. Ik was zo verliefd op mijn ex..dat ik niemand meer zag staan...alleen hem. Cijferde eigenlijk ook mezelf weg...
Na 5 jaar begon bij mij toch een lampje te branden..en zag ik uiteindelijk in..dat deze relatie niet helemaal goed zat. Ik gaf alleen maar..en kreeg er weinig voor terug. Mijn vrienden..familie..zag ik haast niet meer. Heb toen ook de knoop doorgehakt..maar wel 1,5 jaar liefdesverdriet gehad.
Maar goed...ik dwaal af..
Ik voel me nu ontzettend goed bij mijn huidige vriend. Kan echt mezelf zijn...ik hoef geen moeite te doen..om aandacht te krijgen.. Echt, het gaat allemaal heerlijk vanzelf..geven en nemen..Alleen....ik ben niet verliefd!! En dat snap ik niet..het is een hele leuke, lieve jongen..maar die kriebels voel ik niet. Waarom niet...vraag ik mezelf af...ik vind hem echt leuk..en wil hem zeker beter leren kennen...komt het verliefd zijn nog..of komt het niet..en moet je verliefd zijn in een relatie..wanneer heb je voldoening...
Ik vraag het me telkens opnieuw af..misschien ben ik er teveel mee bezig. Maar voel me daarom toch een beetje rot..
Ik weet niet precies hoe ik hier mee om moet gaan...zijn er mensen die dit herkennen..of hebben jullie tips??
Liefs dingentje
Drie weken geleden heb ik een jongen leren kennen via internet. Onze eerste afspraak was echt gezellig! Het voelde al vanaf de eerste minuut helemaal goed...een klik! We hebben veel gelachen..lekker gegeten..gedronken..en als snel zat ik de volgende dag bij hem thuis op de bank..en de volgende dag weer..nu zijn we 3 weken samen!
Ik ben 3 jaar vrijgezel geweest..woon heerlijk op mezelf. Voor die tijd heb ik 5 jaar lang een heftige relatie gehad. Ik was zo verliefd op mijn ex..dat ik niemand meer zag staan...alleen hem. Cijferde eigenlijk ook mezelf weg...
Na 5 jaar begon bij mij toch een lampje te branden..en zag ik uiteindelijk in..dat deze relatie niet helemaal goed zat. Ik gaf alleen maar..en kreeg er weinig voor terug. Mijn vrienden..familie..zag ik haast niet meer. Heb toen ook de knoop doorgehakt..maar wel 1,5 jaar liefdesverdriet gehad.
Maar goed...ik dwaal af..
Ik voel me nu ontzettend goed bij mijn huidige vriend. Kan echt mezelf zijn...ik hoef geen moeite te doen..om aandacht te krijgen.. Echt, het gaat allemaal heerlijk vanzelf..geven en nemen..Alleen....ik ben niet verliefd!! En dat snap ik niet..het is een hele leuke, lieve jongen..maar die kriebels voel ik niet. Waarom niet...vraag ik mezelf af...ik vind hem echt leuk..en wil hem zeker beter leren kennen...komt het verliefd zijn nog..of komt het niet..en moet je verliefd zijn in een relatie..wanneer heb je voldoening...
Ik vraag het me telkens opnieuw af..misschien ben ik er teveel mee bezig. Maar voel me daarom toch een beetje rot..
Ik weet niet precies hoe ik hier mee om moet gaan...zijn er mensen die dit herkennen..of hebben jullie tips??
Liefs dingentje
donderdag 4 november 2010 12:01
Ik denk dat het heel persoonlijk is.
Ik moet fysiek tot iemand aangetrokken zijn, dat is voor mij bv heel belangrijk, misschien zelfs wel te belangrijk (waardoor ik andere belangrijke zaken over t hoofd zie).
Ik moet verliefd zijn, of althans, ik moet het gevoel hebben dat ik met een man heeeel lang samen wil zijn. Als ik dat niet heb houdt het op. Ik ga mezelf niet forceren om verliefd te worden op iemand, "het" is er of "het" is er niet. Daarom kunnen mannen en vrouwen ook echt vrienden zijn: tussen die twee mensen is "het" er gewoon niet, al kunnen ze het wel goed samen vinden! Ik heb "het" vaak genoeg gevoeld dus ik weet ook dat het zeker wel kan. En of het dan goed of niet goed afloopt: dat risico loop ik dan maar, je hebt immers nooit een garantie, ook niet als je niet verliefd bent. Maar als ik in eerste instantie al niet genoeg voel is het bij mij kansloos.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het afgelopen is met de forummers hier!
Ik moet fysiek tot iemand aangetrokken zijn, dat is voor mij bv heel belangrijk, misschien zelfs wel te belangrijk (waardoor ik andere belangrijke zaken over t hoofd zie).
Ik moet verliefd zijn, of althans, ik moet het gevoel hebben dat ik met een man heeeel lang samen wil zijn. Als ik dat niet heb houdt het op. Ik ga mezelf niet forceren om verliefd te worden op iemand, "het" is er of "het" is er niet. Daarom kunnen mannen en vrouwen ook echt vrienden zijn: tussen die twee mensen is "het" er gewoon niet, al kunnen ze het wel goed samen vinden! Ik heb "het" vaak genoeg gevoeld dus ik weet ook dat het zeker wel kan. En of het dan goed of niet goed afloopt: dat risico loop ik dan maar, je hebt immers nooit een garantie, ook niet als je niet verliefd bent. Maar als ik in eerste instantie al niet genoeg voel is het bij mij kansloos.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het afgelopen is met de forummers hier!
zaterdag 6 november 2010 23:02
Best bizar om hier een bericht van mezelf terug te lezen van 2,5 jaar geleden. Mijn vriend heeft het enkele weken geleden uitgemaakt. Hij miste iets en uiteindelijk bleek hij dat gevoel al veel langere tijd te hebben. Die verliefde gevoelens die ik aan het begin van onze relatie niet heel heftig had (en waardoor ik dus zo twijfelde of ik wel door moest gaan met hem), heeft hij ook niet gehad. Er was zeker wel een klik tussen ons. Ik heb me nog nooit zo snel op m'n gemak bij iemand gevoeld, heb nog nooit zo met iemand kunnen lachen en voelde me echt goed bij hem. We pasten echt bij elkaar. Onze relatie was niet superpassioneel (ook niet in bed overigens), maar het was stabiel, hij was betrouwbaar, alles was bespreekbaar en ik zag ook een toekomst met hem samen (samenwonen, kinderen, etc.). Hij had dezelfde gevoelens en zag ook echt een toekomst samen, maar tegelijkertijd knaagde er ook de hele tijd iets aan hem. Er miste iets en dat was passie. We waren op sommige momenten meer broer en zus, meer maatjes, dan geliefden. Uiteindelijk heeft hij het besloten dat hij dat niet wil missen in een relatie. Heeft hij ervoor gekozen om het veilige op te geven voor het onbekende. Ik mis hem echt ongelofelijk op dit moment, ik mis simpelweg m'n maatje. Ik mis hem, met al z'n stomme grappen, positieve en negatieve eigenschappen. Ben nu dus 2,5 jaar verder en weer vrijgezel en daar baal ik van tijd tot tijd echt stevig van. Maar aan de andere kant waren de afgelopen 2,5 jaar echt geweldig en ik had het ook weer niet willen missen. Dat is echt zo dubbel. Wat ik hier in ieder geval wel van leer is dat ik in de toekomst veel meer op m'n gevoel moet afgaan. Als het er niet is, dan is het er niet, ook al wil je dat nog zo ontzettend graag. Liefde is niet iets wat je kunt controleren, iets wat je kunt sturen. Het gebeurt of het gebeurt niet, soms direct, soms pas na enige tijd. Dat is een harde les die ik hiervan heb geleerd. Ik hoop voor de toekomst in ieder geval dat ik het wel een keer mag meemaken. Dat ik gewoon keihard verliefd op iemand wordt, op een roze wolk zweef en dat dat gevoel wederzijds is. Als deze relatie, zonder heftige verliefde gevoelens al zo leuk was, dan kan het blijkbaar alleen maar beter.
woensdag 11 januari 2012 15:02
hoi...
ik heb dit ook meegemaakt.. ik had een jongen leren kennen en vond hem hartstikke aardig en lief enzo. tot hij me zoende, toen ontwikkelde we aan beiden kanten wat gevoel geen verliefdheid, maar iets raars. we vonden elkaar erg "leuk". op gegeven moment zijn we ook met elkaar naar bed geweest en het voelde gewoon vertrouwd, of het zo moest zijn. we kregen een maand later iets, maar dit duurde maar 1 dag. zijn gevoelens bleven hetzelfde, het was geen liefde en dit vond hij erg... maar hij had nog maar één echte relatie gehad en toen was hij meteeen verliefd, dus dit verwachtte hij weer. ik vond het erg jammer omdat ik hem natuurlijk gewoon echt leuk vond, maar het voelde ook anders dan bij mijn ex vriend..
nu zijn we "vrienden" met veel aantrekkingskracht... ik kijk het nu aan en we gaan gewoon super goed met elkaar om, ik zie vanzelf waar het op uit draait... mensen denken te veel na met hun verstand...je moet luisteren met je gevoel
ik heb dit ook meegemaakt.. ik had een jongen leren kennen en vond hem hartstikke aardig en lief enzo. tot hij me zoende, toen ontwikkelde we aan beiden kanten wat gevoel geen verliefdheid, maar iets raars. we vonden elkaar erg "leuk". op gegeven moment zijn we ook met elkaar naar bed geweest en het voelde gewoon vertrouwd, of het zo moest zijn. we kregen een maand later iets, maar dit duurde maar 1 dag. zijn gevoelens bleven hetzelfde, het was geen liefde en dit vond hij erg... maar hij had nog maar één echte relatie gehad en toen was hij meteeen verliefd, dus dit verwachtte hij weer. ik vond het erg jammer omdat ik hem natuurlijk gewoon echt leuk vond, maar het voelde ook anders dan bij mijn ex vriend..
nu zijn we "vrienden" met veel aantrekkingskracht... ik kijk het nu aan en we gaan gewoon super goed met elkaar om, ik zie vanzelf waar het op uit draait... mensen denken te veel na met hun verstand...je moet luisteren met je gevoel
zondag 22 januari 2017 10:15
Moet toch even reageren na zon lange tijd..
Ik lees heel veel herkenbare dingen hier. Dat het gevoel minder vurig is terwijl je dit persoon wel echt geweldig vind. Denken jullie dat het ook mogelijk is om dan door te gaan als je eerst twee maanden wel intens verliefd was en het dan weg ebt terwijl daar geen reden voor is en je dit persoon gewoon zo geweldig vind?
Ik lees heel veel herkenbare dingen hier. Dat het gevoel minder vurig is terwijl je dit persoon wel echt geweldig vind. Denken jullie dat het ook mogelijk is om dan door te gaan als je eerst twee maanden wel intens verliefd was en het dan weg ebt terwijl daar geen reden voor is en je dit persoon gewoon zo geweldig vind?
zondag 5 maart 2017 10:34
Hallo allemaal,
Ik ben wanhopig heel het internet af het gaan wat er mis met me kan zijn, en toen kwam ik terecht op deze pagina.
Het is niet zo heel lang uit met mijn ex.. en ik kom eigenlijk ook van een relatie waarin ik vooral heel veel gaf maar niks terug kreeg..
Net verhuisd.. me meegenomen naar het huis om vervolgens een kitten te kopen en daarna een punt achter de relatie te zetten, dat hij al weken twijfelde.... In die tijd ben ik met een jongen gaan chatten, in eerste instantie met geen verdere bij bedoellingen. Ik kon goed met hem praten over alles en hij hielp me ook echt. Met en met werden de gesprekken leuker, moeten lachen om dezelfde dingen.. vinden het leuk om de zelfde dingen te doen. hij ziet er leuk uit, heeft een leuke babbel, draagt leuke kleren.. Ook qua karakter zit het allemaal goed. In het begin was ik heel enthoshiast, hebben ook een paar keer afgesproken... En opeens word ik wakker en word ik overvallen met een depressief gevoel....Opeens twijfels.. Ik ben niet verliefd, voel geen kriebbels, hij is wel heel leuk... We kunnen het heeeel leuk samen hebben... Maar ik heb geen kriebels.. En hij is zo lief... Ik heb dit alles met hem besproken en hij denkt dat mijn gevoel van depri zijn dieper zit dan dat ik me tussen ons zo verward voel...Maar ik ben steeds alleen maar bezig van wat voel ik naar hem? Ik ben niet verliefd ik vind hem wel heel leuk en voel me veilig en vertrouwd bij hem.. Maar doordat ik dus die kriebbels niet heb en mijn emoties afgevlakt zijn... Heb ik het gevoel er steeds te mee willen kappen. ik heb dit ook bespreekbaar gemaakt.. Maar hij wil op me wachten.. Ook dat ik alles op een rijtje heb.. IK heb gezegd dat ik dit niet eerlijk vind, dat stel het word het achteraf toch niet... hij al die tijd gewacht heeft.. maar hij wil die keus maken en hij maakt die keus. Ik kan het mezelf zo verwijten. Ik wilde dit altijd... een jongen die zoveel om me gaf.. samen langs het strand wandelen... samen gaan uit eten... samen lachen, een jongen die lach om de streken die ik maak.. en niet wil afleren... En nu kom ik die jongen tegen, en zit het in mijn hoofd dus helemaal goed. en zit het gevoel mis...... Nu hebben we afgesproken dat ik eerst mezelf op een rijtje ga zetten.. maar wat als de reden is dat ik zo depri ben, doordat ik me vooral druk maak over wat voel ik nu, ik WIL verliefd zijn.... Op dit moment word het allemaal te veel... doordat dit gevoel me zo verward wil ik steeds kappen.... maar ik weet niet of ik hier gelukkiger van word... Want nu voelt het allemaal kut.. maar als ik mezelf over een tijd met hem op het strand zie wandelen, lol maken op festivals.. op vakantie gaan.. zie ik dat allemaal wel zitten.
Ik ben wanhopig heel het internet af het gaan wat er mis met me kan zijn, en toen kwam ik terecht op deze pagina.
Het is niet zo heel lang uit met mijn ex.. en ik kom eigenlijk ook van een relatie waarin ik vooral heel veel gaf maar niks terug kreeg..
Net verhuisd.. me meegenomen naar het huis om vervolgens een kitten te kopen en daarna een punt achter de relatie te zetten, dat hij al weken twijfelde.... In die tijd ben ik met een jongen gaan chatten, in eerste instantie met geen verdere bij bedoellingen. Ik kon goed met hem praten over alles en hij hielp me ook echt. Met en met werden de gesprekken leuker, moeten lachen om dezelfde dingen.. vinden het leuk om de zelfde dingen te doen. hij ziet er leuk uit, heeft een leuke babbel, draagt leuke kleren.. Ook qua karakter zit het allemaal goed. In het begin was ik heel enthoshiast, hebben ook een paar keer afgesproken... En opeens word ik wakker en word ik overvallen met een depressief gevoel....Opeens twijfels.. Ik ben niet verliefd, voel geen kriebbels, hij is wel heel leuk... We kunnen het heeeel leuk samen hebben... Maar ik heb geen kriebels.. En hij is zo lief... Ik heb dit alles met hem besproken en hij denkt dat mijn gevoel van depri zijn dieper zit dan dat ik me tussen ons zo verward voel...Maar ik ben steeds alleen maar bezig van wat voel ik naar hem? Ik ben niet verliefd ik vind hem wel heel leuk en voel me veilig en vertrouwd bij hem.. Maar doordat ik dus die kriebbels niet heb en mijn emoties afgevlakt zijn... Heb ik het gevoel er steeds te mee willen kappen. ik heb dit ook bespreekbaar gemaakt.. Maar hij wil op me wachten.. Ook dat ik alles op een rijtje heb.. IK heb gezegd dat ik dit niet eerlijk vind, dat stel het word het achteraf toch niet... hij al die tijd gewacht heeft.. maar hij wil die keus maken en hij maakt die keus. Ik kan het mezelf zo verwijten. Ik wilde dit altijd... een jongen die zoveel om me gaf.. samen langs het strand wandelen... samen gaan uit eten... samen lachen, een jongen die lach om de streken die ik maak.. en niet wil afleren... En nu kom ik die jongen tegen, en zit het in mijn hoofd dus helemaal goed. en zit het gevoel mis...... Nu hebben we afgesproken dat ik eerst mezelf op een rijtje ga zetten.. maar wat als de reden is dat ik zo depri ben, doordat ik me vooral druk maak over wat voel ik nu, ik WIL verliefd zijn.... Op dit moment word het allemaal te veel... doordat dit gevoel me zo verward wil ik steeds kappen.... maar ik weet niet of ik hier gelukkiger van word... Want nu voelt het allemaal kut.. maar als ik mezelf over een tijd met hem op het strand zie wandelen, lol maken op festivals.. op vakantie gaan.. zie ik dat allemaal wel zitten.
donderdag 9 maart 2017 21:03
quote:Lotje1478 schreef op 05 maart 2017 @ 10:34:
Hallo allemaal,
Ik ben wanhopig heel het internet af het gaan wat er mis met me kan zijn, en toen kwam ik terecht op deze pagina.
Het is niet zo heel lang uit met mijn ex.. en ik kom eigenlijk ook van een relatie waarin ik vooral heel veel gaf maar niks terug kreeg..
Net verhuisd.. me meegenomen naar het huis om vervolgens een kitten te kopen en daarna een punt achter de relatie te zetten, dat hij al weken twijfelde.... In die tijd ben ik met een jongen gaan chatten, in eerste instantie met geen verdere bij bedoellingen. Ik kon goed met hem praten over alles en hij hielp me ook echt. Met en met werden de gesprekken leuker, moeten lachen om dezelfde dingen.. vinden het leuk om de zelfde dingen te doen. hij ziet er leuk uit, heeft een leuke babbel, draagt leuke kleren.. Ook qua karakter zit het allemaal goed. In het begin was ik heel enthoshiast, hebben ook een paar keer afgesproken... En opeens word ik wakker en word ik overvallen met een depressief gevoel....Opeens twijfels.. Ik ben niet verliefd, voel geen kriebbels, hij is wel heel leuk... We kunnen het heeeel leuk samen hebben... Maar ik heb geen kriebels.. En hij is zo lief... Ik heb dit alles met hem besproken en hij denkt dat mijn gevoel van depri zijn dieper zit dan dat ik me tussen ons zo verward voel...Maar ik ben steeds alleen maar bezig van wat voel ik naar hem? Ik ben niet verliefd ik vind hem wel heel leuk en voel me veilig en vertrouwd bij hem.. Maar doordat ik dus die kriebbels niet heb en mijn emoties afgevlakt zijn... Heb ik het gevoel er steeds te mee willen kappen. ik heb dit ook bespreekbaar gemaakt.. Maar hij wil op me wachten.. Ook dat ik alles op een rijtje heb.. IK heb gezegd dat ik dit niet eerlijk vind, dat stel het word het achteraf toch niet... hij al die tijd gewacht heeft.. maar hij wil die keus maken en hij maakt die keus. Ik kan het mezelf zo verwijten. Ik wilde dit altijd... een jongen die zoveel om me gaf.. samen langs het strand wandelen... samen gaan uit eten... samen lachen, een jongen die lach om de streken die ik maak.. en niet wil afleren... En nu kom ik die jongen tegen, en zit het in mijn hoofd dus helemaal goed. en zit het gevoel mis...... Nu hebben we afgesproken dat ik eerst mezelf op een rijtje ga zetten.. maar wat als de reden is dat ik zo depri ben, doordat ik me vooral druk maak over wat voel ik nu, ik WIL verliefd zijn.... Op dit moment word het allemaal te veel... doordat dit gevoel me zo verward wil ik steeds kappen.... maar ik weet niet of ik hier gelukkiger van word... Want nu voelt het allemaal kut.. maar als ik mezelf over een tijd met hem op het strand zie wandelen, lol maken op festivals.. op vakantie gaan.. zie ik dat allemaal wel zitten.
Hallo Lotje,
Wat erg echt! En dat zeg ik omdat ik op het moment uit dezelfde ervaring spreek.
Voor mij zit het in de grootste lijnen echt hetzelfde. Heb naar mijn idee het beste meisje ter wereld en was de eerste twee maanden super intens verliefd en nu na totaal vier maanden heb ik exact hetzelfde als jij. Ik wil het wel en ik kan me niet voorstellen een beter meisje dan mijn vriendin tegen te komen. Ik kom met haar uit een exchange en we wonen beide in een ander land en gaan elkaar om de zes weken zien maar toch weet ik niet waar mijn depressieve gevoelens vandaan komen (of ze dus beginnen bij mijn relatie of ze zich toevallig daar uiten). Zou het er graag over hebben met je hoor als je wilt.. Voel me ook nogal eenzaam in dit gevoel.
Hallo allemaal,
Ik ben wanhopig heel het internet af het gaan wat er mis met me kan zijn, en toen kwam ik terecht op deze pagina.
Het is niet zo heel lang uit met mijn ex.. en ik kom eigenlijk ook van een relatie waarin ik vooral heel veel gaf maar niks terug kreeg..
Net verhuisd.. me meegenomen naar het huis om vervolgens een kitten te kopen en daarna een punt achter de relatie te zetten, dat hij al weken twijfelde.... In die tijd ben ik met een jongen gaan chatten, in eerste instantie met geen verdere bij bedoellingen. Ik kon goed met hem praten over alles en hij hielp me ook echt. Met en met werden de gesprekken leuker, moeten lachen om dezelfde dingen.. vinden het leuk om de zelfde dingen te doen. hij ziet er leuk uit, heeft een leuke babbel, draagt leuke kleren.. Ook qua karakter zit het allemaal goed. In het begin was ik heel enthoshiast, hebben ook een paar keer afgesproken... En opeens word ik wakker en word ik overvallen met een depressief gevoel....Opeens twijfels.. Ik ben niet verliefd, voel geen kriebbels, hij is wel heel leuk... We kunnen het heeeel leuk samen hebben... Maar ik heb geen kriebels.. En hij is zo lief... Ik heb dit alles met hem besproken en hij denkt dat mijn gevoel van depri zijn dieper zit dan dat ik me tussen ons zo verward voel...Maar ik ben steeds alleen maar bezig van wat voel ik naar hem? Ik ben niet verliefd ik vind hem wel heel leuk en voel me veilig en vertrouwd bij hem.. Maar doordat ik dus die kriebbels niet heb en mijn emoties afgevlakt zijn... Heb ik het gevoel er steeds te mee willen kappen. ik heb dit ook bespreekbaar gemaakt.. Maar hij wil op me wachten.. Ook dat ik alles op een rijtje heb.. IK heb gezegd dat ik dit niet eerlijk vind, dat stel het word het achteraf toch niet... hij al die tijd gewacht heeft.. maar hij wil die keus maken en hij maakt die keus. Ik kan het mezelf zo verwijten. Ik wilde dit altijd... een jongen die zoveel om me gaf.. samen langs het strand wandelen... samen gaan uit eten... samen lachen, een jongen die lach om de streken die ik maak.. en niet wil afleren... En nu kom ik die jongen tegen, en zit het in mijn hoofd dus helemaal goed. en zit het gevoel mis...... Nu hebben we afgesproken dat ik eerst mezelf op een rijtje ga zetten.. maar wat als de reden is dat ik zo depri ben, doordat ik me vooral druk maak over wat voel ik nu, ik WIL verliefd zijn.... Op dit moment word het allemaal te veel... doordat dit gevoel me zo verward wil ik steeds kappen.... maar ik weet niet of ik hier gelukkiger van word... Want nu voelt het allemaal kut.. maar als ik mezelf over een tijd met hem op het strand zie wandelen, lol maken op festivals.. op vakantie gaan.. zie ik dat allemaal wel zitten.
Hallo Lotje,
Wat erg echt! En dat zeg ik omdat ik op het moment uit dezelfde ervaring spreek.
Voor mij zit het in de grootste lijnen echt hetzelfde. Heb naar mijn idee het beste meisje ter wereld en was de eerste twee maanden super intens verliefd en nu na totaal vier maanden heb ik exact hetzelfde als jij. Ik wil het wel en ik kan me niet voorstellen een beter meisje dan mijn vriendin tegen te komen. Ik kom met haar uit een exchange en we wonen beide in een ander land en gaan elkaar om de zes weken zien maar toch weet ik niet waar mijn depressieve gevoelens vandaan komen (of ze dus beginnen bij mijn relatie of ze zich toevallig daar uiten). Zou het er graag over hebben met je hoor als je wilt.. Voel me ook nogal eenzaam in dit gevoel.
woensdag 15 maart 2017 21:17
quote:Busi schreef op 09 maart 2017 @ 21:03:
[...]
Hallo Lotje,
Wat erg echt! En dat zeg ik omdat ik op het moment uit dezelfde ervaring spreek.
Voor mij zit het in de grootste lijnen echt hetzelfde. Heb naar mijn idee het beste meisje ter wereld en was de eerste twee maanden super intens verliefd en nu na totaal vier maanden heb ik exact hetzelfde als jij. Ik wil het wel en ik kan me niet voorstellen een beter meisje dan mijn vriendin tegen te komen. Ik kom met haar uit een exchange en we wonen beide in een ander land en gaan elkaar om de zes weken zien maar toch weet ik niet waar mijn depressieve gevoelens vandaan komen (of ze dus beginnen bij mijn relatie of ze zich toevallig daar uiten). Zou het er graag over hebben met je hoor als je wilt.. Voel me ook nogal eenzaam in dit gevoel.
Hallo Busi,
Zelf ben ik erachter gekomen dat ik me toch beter voel nu ik geen contact meer heb met die jongen...
Het was wel raar omdat hij zo lief was en alles voor me over had, misschien had ik zoiets van wou, een relatie kan er heel anders uit zien dan de relatie wat ik gehad heb misschien dat ik daarom ook naar hem toe trok, ingewikkeld allemaal...
Maar ik denk ook al kan iemand zo lief zijn.. het gevoel moet er ook zitten... anders werkt het denk ik niet...
Ik in ieder geval voel me nu beter nu ik op mezelf kan gaan focussen, zonder er mee bezig te zijn over wat ik wel en niet voel tegen over een ander. Ik heb in ieder geval het contact met die jongen verbroken, voel daardoor minder druk.. en eerlijk gezegd heb ik ook niet meer het gevoel dat ik hem een berichtje wil sturen dus ook al zat het met het verstand helemaal goed... het gevoel wat je hebt speelt ook een grote rol.
Ik denk als je last heb van depressieve gevoelens, dat je eerst jezelf moet vinden, aan jezelf moet gaan werken voordat je gelukkig kan zijn met een ander. Het lijkt me ook wel moeilijk om een afstand relatie te hebben eigenlijk.. Je zegt dat je met depressieve gevoelens zit.. Ik weet niet of je hiervoor medicijnen slikt, zelf heb ik dat ooit wel gedaan maar ben er inmiddels een paar jaar vanaf.. ik heb nu in een kruide winkeltje op natuurbasis pilletjes gehaald, hier zit voornamelijk sintjanskruit in gemix met andere kruiden. Deze moet je smorgens bij het ontbijt en savonds bij het eten pakken. Ze zeggen dat je na twee weken verschil merkt. Ik denk dat ik wel wat merk want ik begin me beter te voelen.. Al denk ik dat het wel iets is waar je ook een beetje in moet geloven. Verder heb ik ook een steen aan een ketting hangen. Ik heb een amethist deze steen helpt je om eerlijk naar jezelf te zijn, maar ook in het helpen bij emoties. Maar ook dat is iets waar je in moet geloven. Mocht je nog wat terug willen sturen mag je me een bericht sturen.. Ik denk dat je niet teveel druk op jezelf moet leggen, ik zeg niet dat je de relatie af moet kappen, maar je kan het jezelf ook niet aan doen om weken/maanden in een zelfde cirkeltje te blijven draaien. Het is een keus wat je zelf moet maken..
Groetjes, Jella
[...]
Hallo Lotje,
Wat erg echt! En dat zeg ik omdat ik op het moment uit dezelfde ervaring spreek.
Voor mij zit het in de grootste lijnen echt hetzelfde. Heb naar mijn idee het beste meisje ter wereld en was de eerste twee maanden super intens verliefd en nu na totaal vier maanden heb ik exact hetzelfde als jij. Ik wil het wel en ik kan me niet voorstellen een beter meisje dan mijn vriendin tegen te komen. Ik kom met haar uit een exchange en we wonen beide in een ander land en gaan elkaar om de zes weken zien maar toch weet ik niet waar mijn depressieve gevoelens vandaan komen (of ze dus beginnen bij mijn relatie of ze zich toevallig daar uiten). Zou het er graag over hebben met je hoor als je wilt.. Voel me ook nogal eenzaam in dit gevoel.
Hallo Busi,
Zelf ben ik erachter gekomen dat ik me toch beter voel nu ik geen contact meer heb met die jongen...
Het was wel raar omdat hij zo lief was en alles voor me over had, misschien had ik zoiets van wou, een relatie kan er heel anders uit zien dan de relatie wat ik gehad heb misschien dat ik daarom ook naar hem toe trok, ingewikkeld allemaal...
Maar ik denk ook al kan iemand zo lief zijn.. het gevoel moet er ook zitten... anders werkt het denk ik niet...
Ik in ieder geval voel me nu beter nu ik op mezelf kan gaan focussen, zonder er mee bezig te zijn over wat ik wel en niet voel tegen over een ander. Ik heb in ieder geval het contact met die jongen verbroken, voel daardoor minder druk.. en eerlijk gezegd heb ik ook niet meer het gevoel dat ik hem een berichtje wil sturen dus ook al zat het met het verstand helemaal goed... het gevoel wat je hebt speelt ook een grote rol.
Ik denk als je last heb van depressieve gevoelens, dat je eerst jezelf moet vinden, aan jezelf moet gaan werken voordat je gelukkig kan zijn met een ander. Het lijkt me ook wel moeilijk om een afstand relatie te hebben eigenlijk.. Je zegt dat je met depressieve gevoelens zit.. Ik weet niet of je hiervoor medicijnen slikt, zelf heb ik dat ooit wel gedaan maar ben er inmiddels een paar jaar vanaf.. ik heb nu in een kruide winkeltje op natuurbasis pilletjes gehaald, hier zit voornamelijk sintjanskruit in gemix met andere kruiden. Deze moet je smorgens bij het ontbijt en savonds bij het eten pakken. Ze zeggen dat je na twee weken verschil merkt. Ik denk dat ik wel wat merk want ik begin me beter te voelen.. Al denk ik dat het wel iets is waar je ook een beetje in moet geloven. Verder heb ik ook een steen aan een ketting hangen. Ik heb een amethist deze steen helpt je om eerlijk naar jezelf te zijn, maar ook in het helpen bij emoties. Maar ook dat is iets waar je in moet geloven. Mocht je nog wat terug willen sturen mag je me een bericht sturen.. Ik denk dat je niet teveel druk op jezelf moet leggen, ik zeg niet dat je de relatie af moet kappen, maar je kan het jezelf ook niet aan doen om weken/maanden in een zelfde cirkeltje te blijven draaien. Het is een keus wat je zelf moet maken..
Groetjes, Jella
zondag 26 maart 2017 15:37
quote:Lotje1478 schreef op 15 maart 2017 @ 21:17:
[...]
Hallo Busi,
Zelf ben ik erachter gekomen dat ik me toch beter voel nu ik geen contact meer heb met die jongen...
Het was wel raar omdat hij zo lief was en alles voor me over had, misschien had ik zoiets van wou, een relatie kan er heel anders uit zien dan de relatie wat ik gehad heb misschien dat ik daarom ook naar hem toe trok, ingewikkeld allemaal...
Maar ik denk ook al kan iemand zo lief zijn.. het gevoel moet er ook zitten... anders werkt het denk ik niet...
Ik in ieder geval voel me nu beter nu ik op mezelf kan gaan focussen, zonder er mee bezig te zijn over wat ik wel en niet voel tegen over een ander. Ik heb in ieder geval het contact met die jongen verbroken, voel daardoor minder druk.. en eerlijk gezegd heb ik ook niet meer het gevoel dat ik hem een berichtje wil sturen dus ook al zat het met het verstand helemaal goed... het gevoel wat je hebt speelt ook een grote rol.
Ik denk als je last heb van depressieve gevoelens, dat je eerst jezelf moet vinden, aan jezelf moet gaan werken voordat je gelukkig kan zijn met een ander. Het lijkt me ook wel moeilijk om een afstand relatie te hebben eigenlijk.. Je zegt dat je met depressieve gevoelens zit.. Ik weet niet of je hiervoor medicijnen slikt, zelf heb ik dat ooit wel gedaan maar ben er inmiddels een paar jaar vanaf.. ik heb nu in een kruide winkeltje op natuurbasis pilletjes gehaald, hier zit voornamelijk sintjanskruit in gemix met andere kruiden. Deze moet je smorgens bij het ontbijt en savonds bij het eten pakken. Ze zeggen dat je na twee weken verschil merkt. Ik denk dat ik wel wat merk want ik begin me beter te voelen.. Al denk ik dat het wel iets is waar je ook een beetje in moet geloven. Verder heb ik ook een steen aan een ketting hangen. Ik heb een amethist deze steen helpt je om eerlijk naar jezelf te zijn, maar ook in het helpen bij emoties. Maar ook dat is iets waar je in moet geloven. Mocht je nog wat terug willen sturen mag je me een bericht sturen.. Ik denk dat je niet teveel druk op jezelf moet leggen, ik zeg niet dat je de relatie af moet kappen, maar je kan het jezelf ook niet aan doen om weken/maanden in een zelfde cirkeltje te blijven draaien. Het is een keus wat je zelf moet maken..
Groetjes, JellaIs er een mogelijkheid om een direct message op viva te sturen haha?
[...]
Hallo Busi,
Zelf ben ik erachter gekomen dat ik me toch beter voel nu ik geen contact meer heb met die jongen...
Het was wel raar omdat hij zo lief was en alles voor me over had, misschien had ik zoiets van wou, een relatie kan er heel anders uit zien dan de relatie wat ik gehad heb misschien dat ik daarom ook naar hem toe trok, ingewikkeld allemaal...
Maar ik denk ook al kan iemand zo lief zijn.. het gevoel moet er ook zitten... anders werkt het denk ik niet...
Ik in ieder geval voel me nu beter nu ik op mezelf kan gaan focussen, zonder er mee bezig te zijn over wat ik wel en niet voel tegen over een ander. Ik heb in ieder geval het contact met die jongen verbroken, voel daardoor minder druk.. en eerlijk gezegd heb ik ook niet meer het gevoel dat ik hem een berichtje wil sturen dus ook al zat het met het verstand helemaal goed... het gevoel wat je hebt speelt ook een grote rol.
Ik denk als je last heb van depressieve gevoelens, dat je eerst jezelf moet vinden, aan jezelf moet gaan werken voordat je gelukkig kan zijn met een ander. Het lijkt me ook wel moeilijk om een afstand relatie te hebben eigenlijk.. Je zegt dat je met depressieve gevoelens zit.. Ik weet niet of je hiervoor medicijnen slikt, zelf heb ik dat ooit wel gedaan maar ben er inmiddels een paar jaar vanaf.. ik heb nu in een kruide winkeltje op natuurbasis pilletjes gehaald, hier zit voornamelijk sintjanskruit in gemix met andere kruiden. Deze moet je smorgens bij het ontbijt en savonds bij het eten pakken. Ze zeggen dat je na twee weken verschil merkt. Ik denk dat ik wel wat merk want ik begin me beter te voelen.. Al denk ik dat het wel iets is waar je ook een beetje in moet geloven. Verder heb ik ook een steen aan een ketting hangen. Ik heb een amethist deze steen helpt je om eerlijk naar jezelf te zijn, maar ook in het helpen bij emoties. Maar ook dat is iets waar je in moet geloven. Mocht je nog wat terug willen sturen mag je me een bericht sturen.. Ik denk dat je niet teveel druk op jezelf moet leggen, ik zeg niet dat je de relatie af moet kappen, maar je kan het jezelf ook niet aan doen om weken/maanden in een zelfde cirkeltje te blijven draaien. Het is een keus wat je zelf moet maken..
Groetjes, JellaIs er een mogelijkheid om een direct message op viva te sturen haha?
donderdag 13 april 2017 17:06
quote:Sydney24 schreef op 06 december 2007 @ 23:15:
Passie en drama liggen soms heel dicht bijelkaar en da's gevaarlijk, omdat je ze dan met elkaar in verband gaat brengen. Als er dan opeens geen drama of verdriet etc. is, voelt de rest soms ook vlak, terwijl eigenlijk alles klopt. Je zou in vuur en vlam moeten staan, maar je voelt je dan... wel ok, maar niet on top of the world. Zoiets toch?
Het kan zijn dat je gevoel door alle liefdesverdriet een beetje op slot is gegaan. Omdat je weet wat je kwijt kan raken gaan de deuren niet meteen wagenwijd open en dat is niet voor niks. Er kunnen dus twee dingen gebeuren wat de verliefdheid betreft: of het gebeurt als nog, als ze van binnen weten dat de kust veilig is, of het gebeurt niet, omdat je nou eenmaal niet altijd verliefd wordt op Mr. Perfect, omdat je dat nou eenmaal niet kan plannen. Mijn advies: geef jezelf de tijd. Anderhalf jaar liefdesverdriet is niet niks en drie jaar vrijgezel zijn zorgt er ook voor dat je niet zo gauw weer iemand toelaat. Je hebt genoeg reden om verliefd te zijn, maar ook genoeg om het (nog) niet te zijn. Time will tell.
Ik vind dit ook een goed stukje.
Geef het wat tijd TO, misschien bescherm je jezelf onbewust nog omdat je bang bent dat je weer teleurgesteld word oid en weer liefdesverdriet krijgt.
Als hij lief voor je is, jullie hebben het gezellig en leuk samen, geniet er dan lekker van
Passie en drama liggen soms heel dicht bijelkaar en da's gevaarlijk, omdat je ze dan met elkaar in verband gaat brengen. Als er dan opeens geen drama of verdriet etc. is, voelt de rest soms ook vlak, terwijl eigenlijk alles klopt. Je zou in vuur en vlam moeten staan, maar je voelt je dan... wel ok, maar niet on top of the world. Zoiets toch?
Het kan zijn dat je gevoel door alle liefdesverdriet een beetje op slot is gegaan. Omdat je weet wat je kwijt kan raken gaan de deuren niet meteen wagenwijd open en dat is niet voor niks. Er kunnen dus twee dingen gebeuren wat de verliefdheid betreft: of het gebeurt als nog, als ze van binnen weten dat de kust veilig is, of het gebeurt niet, omdat je nou eenmaal niet altijd verliefd wordt op Mr. Perfect, omdat je dat nou eenmaal niet kan plannen. Mijn advies: geef jezelf de tijd. Anderhalf jaar liefdesverdriet is niet niks en drie jaar vrijgezel zijn zorgt er ook voor dat je niet zo gauw weer iemand toelaat. Je hebt genoeg reden om verliefd te zijn, maar ook genoeg om het (nog) niet te zijn. Time will tell.
Ik vind dit ook een goed stukje.
Geef het wat tijd TO, misschien bescherm je jezelf onbewust nog omdat je bang bent dat je weer teleurgesteld word oid en weer liefdesverdriet krijgt.
Als hij lief voor je is, jullie hebben het gezellig en leuk samen, geniet er dan lekker van
.
maandag 3 juli 2017 18:47
Hoi! Inderdaad een oude topic, maar blijkbaar toch iets waar veel mensen mee zitten. Wat ik me afvraag: bij de niet-verliefden onder jullie, hoe zit het met de seks?? Zelf heb ik in mijn verliefde periode steeds veel zin gehad in seks, maar als ik eenmaal niet meer verliefd ben, wordt het haast een opdracht. Terwijl mijn vriend nog steeds veel zin heeft... zijn er nog mensen die zich hierin herkennen? En wat doe je ermee? Liefs
maandag 3 juli 2017 19:30
Dan zit er iets anders fout, We zijn al 10 jaar bij elkaar en we zijn niet verliefd maar nog steeds lekkere sex. En uiteraard ook verder leuk samen.Bedazzled schreef: ↑03-07-2017 18:47Hoi! Inderdaad een oude topic, maar blijkbaar toch iets waar veel mensen mee zitten. Wat ik me afvraag: bij de niet-verliefden onder jullie, hoe zit het met de seks?? Zelf heb ik in mijn verliefde periode steeds veel zin gehad in seks, maar als ik eenmaal niet meer verliefd ben, wordt het haast een opdracht. Terwijl mijn vriend nog steeds veel zin heeft... zijn er nog mensen die zich hierin herkennen? En wat doe je ermee? Liefs
maandag 3 juli 2017 22:36
Inderdaad al een oud topic, maar zeker fijn om de verhalen van andere mensen te lezen. Ik ben van mening dat een relatie juist uit verliefdheid moet bestaan; dat is in mijn ogen de basis. Zonder verliefdheid geen aantrekkingskracht en passie. In het begin kan je namelijk denken dat de verliefdheid nog wel komt, maar als je eerlijk bent naar je zelf gaat het niet komen. Verliefdheid is iets wat er vanaf dag één (danwel in de beginfase) juist moet zijn. Een relatie zonder verliefdzijn is als broer en zus... er is totaal geen sprake van lichamelijke aantrekkingskracht, waar je je onzeker door kan voelen als je ooit een relatie hebt gehad waar je dat juist wel kent en hebt gehad. Vervolgens slaat de twijfel toe en ga je piekeren of hij of zij wel degene is waar je oud mee wil worden. Je mist namelijk dat 'ene', maar midden in de relatie is het moeilijk om daar je vinger op te leggen omdat je toch deels op een roze wolk leeft. Uiteindelijk ga je op dingen letten en neemt het piekeren de overhand en dan moet je bij jezelf afvragen of dit wel goed is... Een relatie hoort te bruisen, zeker in de beginfase en niet om bij jezelf af te vragen 'hopelijk komen de kriebels nog...'
dinsdag 4 juli 2017 13:13
Het is dan wel een oud topic, maar het is precies waar ik nu ook mee worstel.
Ik ben met een man aan het daten die op papier alles is waar ik ooit van heb gedroomd. Hij is attent, luistert naar me, legt me in de watten en is ook nog romantisch en gul.
En de sex is ook nog eens heerlijk.
maar.. ik voel me niet verliefd.
Ik moet er misschien bij vertellen dat ik hiervoor een relatie heb gehad met een man die me slecht behandelde en bindingsangst had. Totaal het tegenovergestelde van deze jongen die vanaf dag 1 al duidelijk maakt dat hij voor me wil gaan.
Gevoelens van verliefdheid heb ik bij mijn exen vooral ervaren als er drama was of als zij het uitmaakten of afstandelijk deden.. dus misschien verwar ik verliefdheid en drama wel met elkaar?
Of misschien zit mijn hart op slot en ben ik bang weer gekwetst te worden? Of ik ben heel erg gewend aan afstandelijkheid en mijn eigen ruimte en dit benauwd me?
Ik weet het niet. Ik ben wel eerlijk tegen deze man, maar ik heb af en toe enorm veel last van schuldgevoel. We hebben het wel heel fijn samen en als hij nu opeens zou wegvallen zou ik hem enorm missen, dus ik hoop dat dat gevoel nog groeit.
Ik ben met een man aan het daten die op papier alles is waar ik ooit van heb gedroomd. Hij is attent, luistert naar me, legt me in de watten en is ook nog romantisch en gul.
En de sex is ook nog eens heerlijk.
maar.. ik voel me niet verliefd.
Ik moet er misschien bij vertellen dat ik hiervoor een relatie heb gehad met een man die me slecht behandelde en bindingsangst had. Totaal het tegenovergestelde van deze jongen die vanaf dag 1 al duidelijk maakt dat hij voor me wil gaan.
Gevoelens van verliefdheid heb ik bij mijn exen vooral ervaren als er drama was of als zij het uitmaakten of afstandelijk deden.. dus misschien verwar ik verliefdheid en drama wel met elkaar?
Of misschien zit mijn hart op slot en ben ik bang weer gekwetst te worden? Of ik ben heel erg gewend aan afstandelijkheid en mijn eigen ruimte en dit benauwd me?
Ik weet het niet. Ik ben wel eerlijk tegen deze man, maar ik heb af en toe enorm veel last van schuldgevoel. We hebben het wel heel fijn samen en als hij nu opeens zou wegvallen zou ik hem enorm missen, dus ik hoop dat dat gevoel nog groeit.
maandag 1 januari 2018 22:57
Kom ik om het oude topic omhoog te halen haha.
Heb dezelfde situatie. Gelukkig heb ik de eerste 2 weken wel hevige verliefdheid gevoeld maar daarna is het wat gaan zakken. Ik erger me verder niet aan hem maar ik voel me ook niet mega verbonden. Ik loop daar vooral tegenaan als hij me aan blijft staren en een kusje wil. Ik heb er dan namelijk niet echt behoefte aan. Verder hang ik wel graag tegen hem aan, samen film kijken en vandaag nodigde zijn moeder me uit om mee te eten. Zijn broer en zusje ook ontmoet. Hij is ook de eerste met wie ik gevreeen heb. Vanaf dat moment was ik super verliefd maar nadat hij een bepaalde afstand bewaarde ben ik ook een beetje dicht geklapt. Hij doet juist zn best voor mij nu maar ik merk dat ik er niet zo warm of koud van word. Of dat nou een reactie is na zijn afstandelijkheid of dat het puur begin spanning was wat ik gevoeld heb weet ik niet. Nu ben ik alleen en wil ik wel seks met hem maar de momenten dat ik eenmaal bij hem ben een stuk minder. Misschien moet hij daar ook dingen in leren hoe mij tr verleiden haha.
Lastig dit soort shit.
Heb dezelfde situatie. Gelukkig heb ik de eerste 2 weken wel hevige verliefdheid gevoeld maar daarna is het wat gaan zakken. Ik erger me verder niet aan hem maar ik voel me ook niet mega verbonden. Ik loop daar vooral tegenaan als hij me aan blijft staren en een kusje wil. Ik heb er dan namelijk niet echt behoefte aan. Verder hang ik wel graag tegen hem aan, samen film kijken en vandaag nodigde zijn moeder me uit om mee te eten. Zijn broer en zusje ook ontmoet. Hij is ook de eerste met wie ik gevreeen heb. Vanaf dat moment was ik super verliefd maar nadat hij een bepaalde afstand bewaarde ben ik ook een beetje dicht geklapt. Hij doet juist zn best voor mij nu maar ik merk dat ik er niet zo warm of koud van word. Of dat nou een reactie is na zijn afstandelijkheid of dat het puur begin spanning was wat ik gevoeld heb weet ik niet. Nu ben ik alleen en wil ik wel seks met hem maar de momenten dat ik eenmaal bij hem ben een stuk minder. Misschien moet hij daar ook dingen in leren hoe mij tr verleiden haha.
Lastig dit soort shit.
