Relaties
alle pijlers
Man haat gezinsleven en wil weg
dinsdag 14 maart 2017 09:16
Hi allemaal,
Ik heb 2 jaar geleden mijn man ontmoet, hopeloos verliefd, allebei (jaja, via tinder). Ik was al 38 en wilde nog een kind. Hij had al een dochter maar wilde ook graag nog een kind. Na een paar maanden was ik al zwanger. We waren dolgelukkig. We zijn verhuisd, getrouwd en ik ging wennen aan mijn rol van stiefmoeder, leuk meisje van 9 jaar. Na een superzware bevalling en operatie gingen we naar huis. Toen begon het circus. Een huilbaby. Hij krijste de hele dag en hele nacht, we waren wanhopig. Gelukkig stopte dit na 4 maanden, maar nog steeds was hij heel huilerig en continu ziek. Na ook heel veel werkstress belandde ik in een depressie en kwam ik thuis te zitten. Daar ben ik inmiddels weer uit gelukkig. Maar nu heeft mijn man verteld dat hij zijn leven haat. Hij weet niet of hij nog van me houdt. Hij weet niet of hij van zijn kinderen houdt, hij wilde dat hij er nooit aan begonnen was. Hij stort zich volledig in het werk en als hij thuis is is hij kil en hard, totaal anders dan toen ik hem leerde kennen. Hij zegt dat hij tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was tijdens zijn verliefde periode en hij wil nog maar 1 ding: weg. Hij voelt geen aantrekkingskracht meer, maar ik ben op een buikje na nog steeds hetzelfde.
Voor mij komt dit als een grote verrassing. Ik ben nog helemaal gek op hem, al wordt dat na de laatste weken ook minder. Het is de man van mijn dromen, intelligent, humor. Ik heb overal op gegoogled: midlifecrisis, depressie, daddy-burn out, bindingsangst. Hij zit nu in therapie, net intakes gehad maar hij is er niet positief over.
Ik wil niet zomaar opgeven, we hebben een heel mooi zoontje. Maar het valt me zwaar om met iemand te leven die niet met mij wil leven. Dat voelt vernederend en daar voel ik me te goed voor. Maar stel dit is een vorm van depressie, dan wil ik er ook voor hem zijn. Aaaagh ik weet niet wat ik moet doen. Heeft iemand constructief en praktisch commentaar/ideeen? (oordelen schiet ik weinig mee op).
Alvast dank!
Ik heb 2 jaar geleden mijn man ontmoet, hopeloos verliefd, allebei (jaja, via tinder). Ik was al 38 en wilde nog een kind. Hij had al een dochter maar wilde ook graag nog een kind. Na een paar maanden was ik al zwanger. We waren dolgelukkig. We zijn verhuisd, getrouwd en ik ging wennen aan mijn rol van stiefmoeder, leuk meisje van 9 jaar. Na een superzware bevalling en operatie gingen we naar huis. Toen begon het circus. Een huilbaby. Hij krijste de hele dag en hele nacht, we waren wanhopig. Gelukkig stopte dit na 4 maanden, maar nog steeds was hij heel huilerig en continu ziek. Na ook heel veel werkstress belandde ik in een depressie en kwam ik thuis te zitten. Daar ben ik inmiddels weer uit gelukkig. Maar nu heeft mijn man verteld dat hij zijn leven haat. Hij weet niet of hij nog van me houdt. Hij weet niet of hij van zijn kinderen houdt, hij wilde dat hij er nooit aan begonnen was. Hij stort zich volledig in het werk en als hij thuis is is hij kil en hard, totaal anders dan toen ik hem leerde kennen. Hij zegt dat hij tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was tijdens zijn verliefde periode en hij wil nog maar 1 ding: weg. Hij voelt geen aantrekkingskracht meer, maar ik ben op een buikje na nog steeds hetzelfde.
Voor mij komt dit als een grote verrassing. Ik ben nog helemaal gek op hem, al wordt dat na de laatste weken ook minder. Het is de man van mijn dromen, intelligent, humor. Ik heb overal op gegoogled: midlifecrisis, depressie, daddy-burn out, bindingsangst. Hij zit nu in therapie, net intakes gehad maar hij is er niet positief over.
Ik wil niet zomaar opgeven, we hebben een heel mooi zoontje. Maar het valt me zwaar om met iemand te leven die niet met mij wil leven. Dat voelt vernederend en daar voel ik me te goed voor. Maar stel dit is een vorm van depressie, dan wil ik er ook voor hem zijn. Aaaagh ik weet niet wat ik moet doen. Heeft iemand constructief en praktisch commentaar/ideeen? (oordelen schiet ik weinig mee op).
Alvast dank!
woensdag 15 maart 2017 05:45
Allereerst, wat een emotionele rollercoaster voor jullie!
Misschien is dit iets voor jullie beiden....
http://www.relatieverbeteren.nl/wp-cont ... ijlage.pdf
Sterkte,
Liefs
Misschien is dit iets voor jullie beiden....
http://www.relatieverbeteren.nl/wp-cont ... ijlage.pdf
Sterkte,
Liefs
‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan’
woensdag 15 maart 2017 12:01
Het klinkt mij in de oren alsof je man nu is ingestort. Als dat zo is, vind ik dat niet raar. En als je het niet meer trekt, ga je idd dingen denken als ' ik wil weg'. Eerlijk gezegd heb ik dat ook wel eens gedacht. Een huilbaby, kan, dat trekt een wissel zelfs op de beste relaties.
Geef nog niet op. Ga zelf ook met een psycholoog praten. Misschien ook eens samen. Hij is ten einde raad, nu aan jou om het met hem vol te houden, zoals hij het met jou volhield tijdens je depressie.
Als ik je verhaal lees, denk ik dat met tijd, geduld en liefde het weer goed kan komen. Plaats de opmerkingen over je man over niet meer houden van ed in perspectief en trek het je niet persoonlijk al te veel aan.
Als hij nooit meer verandert naar een aardiger variant is het wat anders. Maar dat weet je nu nog niet.
En ik ben het niet met de mensen eens die zeggen dat je te snel aan kinderen bent begonnen.
Ik denk wel dat als er een relatietest is, dat baby's dat zijn. Dus geef niet te snel op.
Geef nog niet op. Ga zelf ook met een psycholoog praten. Misschien ook eens samen. Hij is ten einde raad, nu aan jou om het met hem vol te houden, zoals hij het met jou volhield tijdens je depressie.
Als ik je verhaal lees, denk ik dat met tijd, geduld en liefde het weer goed kan komen. Plaats de opmerkingen over je man over niet meer houden van ed in perspectief en trek het je niet persoonlijk al te veel aan.
Als hij nooit meer verandert naar een aardiger variant is het wat anders. Maar dat weet je nu nog niet.
En ik ben het niet met de mensen eens die zeggen dat je te snel aan kinderen bent begonnen.
Ik denk wel dat als er een relatietest is, dat baby's dat zijn. Dus geef niet te snel op.
vrijdag 17 maart 2017 17:05
quote:Marebella28 schreef op 14 maart 2017 @ 10:45:
[...]
Klinkt als een goed advies, maar stel dat hij zo van zijn vrijheid geniet dat hij niet meer terug komt? Ik moet ook aan mijn zoontje en mijn stiefdochter denken. Zij is ook heel belangrijk voor me, we zijn dol op elkaar en ik merk dat ze zich veilig bij me voelt als mijn man weer snauwerig doet en ik daar tegenin ga. Ik ga ook goed met zijn ex-vrouw om met wie hij 16 jaar samen was. Mijn hart breekt bij het idee dat ze gescheiden wordt van haar nieuwe broertje en van mij.
Gelukkig dat je zo goed met zijn ex gaat. Dan kan je met haar een regeling treffen zodat broer en zus elkaar kunnen zien.
Voor de rest, hoe hard ook. Jij bent de moeder van de broer van het meisje, geen ouder.
Voor haar kan je niet in een relatie blijven.
[...]
Klinkt als een goed advies, maar stel dat hij zo van zijn vrijheid geniet dat hij niet meer terug komt? Ik moet ook aan mijn zoontje en mijn stiefdochter denken. Zij is ook heel belangrijk voor me, we zijn dol op elkaar en ik merk dat ze zich veilig bij me voelt als mijn man weer snauwerig doet en ik daar tegenin ga. Ik ga ook goed met zijn ex-vrouw om met wie hij 16 jaar samen was. Mijn hart breekt bij het idee dat ze gescheiden wordt van haar nieuwe broertje en van mij.
Gelukkig dat je zo goed met zijn ex gaat. Dan kan je met haar een regeling treffen zodat broer en zus elkaar kunnen zien.
Voor de rest, hoe hard ook. Jij bent de moeder van de broer van het meisje, geen ouder.
Voor haar kan je niet in een relatie blijven.
vrijdag 17 maart 2017 18:38
zondag 26 maart 2017 22:39
Even een korte update: heb van alles voorgesteld: relatietherapie, hij alleen op vakantie, hij met vrienden op vakantie, hij met ons op vakantie of met z'n tweeen. Ik heb hem ook gevraagd of hij wil scheiden. Dat weet hij ook niet. Omdat hij zo aan het snauwen was tegen ons (ik en zoontje) en zoontje steeds huileriger werd heb ik hem toch gevraagd om elders te verblijven. Hij logeert nu bij een vriend voor onbepaalde tijd. Er is eindelijk weer even rust in de tent. Ik sprak hem dit weekend en hij weet nog steeds niet wat hij wil. Ik kan hem daar niet bij helpen, dus ik houd nu afstand, focus me op mijn zoontje en mijzelf. Dat is namelijk het enige waar ik controle over heb. Na een helse tijd voel ik me nu wat beter. Wat de toekomst ook brengt, wij gaan het wel redden.
Dank voor alle goede adviezen en steun!!! Ik heb hier veel aan gehad!
En aan alle oordelers: prima dat je een mening hebt, maar bedenk volgende keer eens wat jouw mening toevoegt door deze te posten. Gedane zaken nemen geen keer. Dus...ik kan er simpelweg helemaal niets mee.
Dank voor alle goede adviezen en steun!!! Ik heb hier veel aan gehad!
En aan alle oordelers: prima dat je een mening hebt, maar bedenk volgende keer eens wat jouw mening toevoegt door deze te posten. Gedane zaken nemen geen keer. Dus...ik kan er simpelweg helemaal niets mee.
maandag 27 maart 2017 11:00
Werkt hij niet veel te veel?
Misschien is hij totaal overspannen door alles wat er de laatste tijd is gebeurd.
Kan hij niet een tijdje ergens anders naartoe gaan, zijn ouders bijvoorbeeld?
Misschien kan hij (en jij) de situatie dan beter evalueren?
Nu blijven jullie in die irritaties en stress zitten?
Misschien als hij tot rust komt voelt hij zich beter?
Misschien is hij totaal overspannen door alles wat er de laatste tijd is gebeurd.
Kan hij niet een tijdje ergens anders naartoe gaan, zijn ouders bijvoorbeeld?
Misschien kan hij (en jij) de situatie dan beter evalueren?
Nu blijven jullie in die irritaties en stress zitten?
Misschien als hij tot rust komt voelt hij zich beter?
maandag 27 maart 2017 11:47
quote:Marebella28 schreef op 26 maart 2017 @ 22:39:
Even een korte update: heb van alles voorgesteld: relatietherapie, hij alleen op vakantie, hij met vrienden op vakantie, hij met ons op vakantie of met z'n tweeen. Ik heb hem ook gevraagd of hij wil scheiden. Dat weet hij ook niet. Omdat hij zo aan het snauwen was tegen ons (ik en zoontje) en zoontje steeds huileriger werd heb ik hem toch gevraagd om elders te verblijven. Hij logeert nu bij een vriend voor onbepaalde tijd. Er is eindelijk weer even rust in de tent. Ik sprak hem dit weekend en hij weet nog steeds niet wat hij wil. Ik kan hem daar niet bij helpen, dus ik houd nu afstand, focus me op mijn zoontje en mijzelf. Dat is namelijk het enige waar ik controle over heb. Na een helse tijd voel ik me nu wat beter. Wat de toekomst ook brengt, wij gaan het wel redden.
Dank voor alle goede adviezen en steun!!! Ik heb hier veel aan gehad!
En aan alle oordelers: prima dat je een mening hebt, maar bedenk volgende keer eens wat jouw mening toevoegt door deze te posten. Gedane zaken nemen geen keer. Dus...ik kan er simpelweg helemaal niets mee.
Je hebt gelijk dat je het zo hebt gedaan voor je zoontje en jou.
Lieve kind kan er niks aan doen, heeft rust nodig.
Even een korte update: heb van alles voorgesteld: relatietherapie, hij alleen op vakantie, hij met vrienden op vakantie, hij met ons op vakantie of met z'n tweeen. Ik heb hem ook gevraagd of hij wil scheiden. Dat weet hij ook niet. Omdat hij zo aan het snauwen was tegen ons (ik en zoontje) en zoontje steeds huileriger werd heb ik hem toch gevraagd om elders te verblijven. Hij logeert nu bij een vriend voor onbepaalde tijd. Er is eindelijk weer even rust in de tent. Ik sprak hem dit weekend en hij weet nog steeds niet wat hij wil. Ik kan hem daar niet bij helpen, dus ik houd nu afstand, focus me op mijn zoontje en mijzelf. Dat is namelijk het enige waar ik controle over heb. Na een helse tijd voel ik me nu wat beter. Wat de toekomst ook brengt, wij gaan het wel redden.
Dank voor alle goede adviezen en steun!!! Ik heb hier veel aan gehad!
En aan alle oordelers: prima dat je een mening hebt, maar bedenk volgende keer eens wat jouw mening toevoegt door deze te posten. Gedane zaken nemen geen keer. Dus...ik kan er simpelweg helemaal niets mee.
Je hebt gelijk dat je het zo hebt gedaan voor je zoontje en jou.
Lieve kind kan er niks aan doen, heeft rust nodig.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 27 maart 2017 13:36
quote:Marebella28 schreef op 26 maart 2017 @ 22:39:Omdat hij zo aan het snauwen was tegen ons (ik en zoontje) en zoontje steeds huileriger werd heb ik hem toch gevraagd om elders te verblijven.
Wat goed dat je de grens aangegeven hebt! Heel belangrijk om dat te blijven doen. Hij weet het blijkbaar even niet en zolang hij in die staat is, hebben jullie geen toekomst samen.
Je hebt echt voor jezelf gekozen en als je dat blijft doen, zal je de juiste keuzes maken en daar vaar niet alleen jij maar ook je zoon het best bij. Mocht hij terug willen komen, dan ook van ganser harte. En daar zou de kneep wel eens kunnen zitten: liefde is leven vanuit het hart. Dat geldt voor jou en zeker ook voor hem. Pas als je het gevoel hebt dat hij dat wil en kan, is er weer een plaats in jouw hart en huis.
Sterkte.
Wat goed dat je de grens aangegeven hebt! Heel belangrijk om dat te blijven doen. Hij weet het blijkbaar even niet en zolang hij in die staat is, hebben jullie geen toekomst samen.
Je hebt echt voor jezelf gekozen en als je dat blijft doen, zal je de juiste keuzes maken en daar vaar niet alleen jij maar ook je zoon het best bij. Mocht hij terug willen komen, dan ook van ganser harte. En daar zou de kneep wel eens kunnen zitten: liefde is leven vanuit het hart. Dat geldt voor jou en zeker ook voor hem. Pas als je het gevoel hebt dat hij dat wil en kan, is er weer een plaats in jouw hart en huis.
Sterkte.
maandag 27 maart 2017 17:18
Je bent heel verstandig geweest door voor te stellen aan je man om elders te verblijven. Die rust hebben jij eje kind hard nodig.
Maar het lijkt erop dat jouw man er niet uit komt. En jij kunt niet helpen want jij staat te dichtbij. Manlief heeft echt hulp nodig om uit te vinden wat hij nu werkelijk wil. En wat hem ook stoort aan zijn huidige leven en wat hij daar aan zou kunnen doen.
Maar het lijkt erop dat jouw man er niet uit komt. En jij kunt niet helpen want jij staat te dichtbij. Manlief heeft echt hulp nodig om uit te vinden wat hij nu werkelijk wil. En wat hem ook stoort aan zijn huidige leven en wat hij daar aan zou kunnen doen.
dinsdag 28 maart 2017 10:23
[quote]Wandelen_afvallen schreef op 14 maart 2017 @ 10:16:
[...]
- 100
Tijd zegt helemaal niets over hoe goed je elkaar kent. Je kunt elkaar direct aanvoelen en weten dat het goed zit, dat heb ik ook gehad en heb nu een prachtige dochter. Ook kun je elkaar jaren kennen en toch wildvreemden voor elkaar zijn, dat had ik in mijn eerste relatie.
Dat is natuurlijk onzin. omdat dat zo bij jou werkte, geldt dat niet voor iedereen op de hele wereld. Als je al na 4 maanden ipv een langere periode kinderen neemt, dan is de kans een stuk groter dat je elkaar nog niet voldoende kent en dat daar problemen uit voortkomen. Het moet niet, de kans is wel groter.
[...]
- 100
Tijd zegt helemaal niets over hoe goed je elkaar kent. Je kunt elkaar direct aanvoelen en weten dat het goed zit, dat heb ik ook gehad en heb nu een prachtige dochter. Ook kun je elkaar jaren kennen en toch wildvreemden voor elkaar zijn, dat had ik in mijn eerste relatie.
Dat is natuurlijk onzin. omdat dat zo bij jou werkte, geldt dat niet voor iedereen op de hele wereld. Als je al na 4 maanden ipv een langere periode kinderen neemt, dan is de kans een stuk groter dat je elkaar nog niet voldoende kent en dat daar problemen uit voortkomen. Het moet niet, de kans is wel groter.
dinsdag 28 maart 2017 12:58
quote:grenada schreef op 28 maart 2017 @ 10:23:
[quote]Wandelen_afvallen schreef op 14 maart 2017 @ 10:16:
[...]
- 100
Tijd zegt helemaal niets over hoe goed je elkaar kent. Je kunt elkaar direct aanvoelen en weten dat het goed zit, dat heb ik ook gehad en heb nu een prachtige dochter. Ook kun je elkaar jaren kennen en toch wildvreemden voor elkaar zijn, dat had ik in mijn eerste relatie.
Dat is natuurlijk onzin. omdat dat zo bij jou werkte, geldt dat niet voor iedereen op de hele wereld. Als je al na 4 maanden ipv een langere periode kinderen neemt, dan is de kans een stuk groter dat je elkaar nog niet voldoende kent en dat daar problemen uit voortkomen. Het moet niet, de kans is wel groter.
Inderdaad is de kans groter.
Verliefheid gaat of over in houden van of in niet houden van.
[quote]Wandelen_afvallen schreef op 14 maart 2017 @ 10:16:
[...]
- 100
Tijd zegt helemaal niets over hoe goed je elkaar kent. Je kunt elkaar direct aanvoelen en weten dat het goed zit, dat heb ik ook gehad en heb nu een prachtige dochter. Ook kun je elkaar jaren kennen en toch wildvreemden voor elkaar zijn, dat had ik in mijn eerste relatie.
Dat is natuurlijk onzin. omdat dat zo bij jou werkte, geldt dat niet voor iedereen op de hele wereld. Als je al na 4 maanden ipv een langere periode kinderen neemt, dan is de kans een stuk groter dat je elkaar nog niet voldoende kent en dat daar problemen uit voortkomen. Het moet niet, de kans is wel groter.
Inderdaad is de kans groter.
Verliefheid gaat of over in houden van of in niet houden van.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 30 maart 2017 04:22
quote:iones schreef op 27 maart 2017 @ 17:18:
Je bent heel verstandig geweest door voor te stellen aan je man om elders te verblijven. Die rust hebben jij eje kind hard nodig.
Maar het lijkt erop dat jouw man er niet uit komt. En jij kunt niet helpen want jij staat te dichtbij. Manlief heeft echt hulp nodig om uit te vinden wat hij nu werkelijk wil. En wat hem ook stoort aan zijn huidige leven en wat hij daar aan zou kunnen doen.Er wordt 'even' voor het gemak vergeten dat deze man heel lang met een depressieve vrouw thuis heeft moeten leven. TO is er net weer een beetje uitgekomen zoals je kunt lezen. Zij zegt zelf dat het nu wel weer goed gaat met haar. Misschien ervaart haar man dit wel héél anders. Hij is daarna in een zgn 'depressie' geraakt. En wie weet hoe het werkelijk is gegaan met hun ontmoeting (Tinder, daar komen zoals iedereen wel weet niet bepaald mensen op af die een serieuze relatie zoeken maar het contact is gebaseerd op uiterlijke en seksuele aantrekking, niet serieus dus) en vervolgens wordt ze zwanger...je hoort maar één kant. Misschien heeft hij zijn plicht wel gewoon gedaan door met de van Tinder zwanger gemaakte vrouw te trouwen etc. Nogmaals, de depressie begon aan haar kant, en ik geloof persoonlijk niet dat dat komt door so called 'werkstress' wat zij hier zegt (van een parttime baan ivm een kersverse baby). Denk eerlijk gezegd eerder dat hij heel wat te verduren heeft gehad.
Je bent heel verstandig geweest door voor te stellen aan je man om elders te verblijven. Die rust hebben jij eje kind hard nodig.
Maar het lijkt erop dat jouw man er niet uit komt. En jij kunt niet helpen want jij staat te dichtbij. Manlief heeft echt hulp nodig om uit te vinden wat hij nu werkelijk wil. En wat hem ook stoort aan zijn huidige leven en wat hij daar aan zou kunnen doen.Er wordt 'even' voor het gemak vergeten dat deze man heel lang met een depressieve vrouw thuis heeft moeten leven. TO is er net weer een beetje uitgekomen zoals je kunt lezen. Zij zegt zelf dat het nu wel weer goed gaat met haar. Misschien ervaart haar man dit wel héél anders. Hij is daarna in een zgn 'depressie' geraakt. En wie weet hoe het werkelijk is gegaan met hun ontmoeting (Tinder, daar komen zoals iedereen wel weet niet bepaald mensen op af die een serieuze relatie zoeken maar het contact is gebaseerd op uiterlijke en seksuele aantrekking, niet serieus dus) en vervolgens wordt ze zwanger...je hoort maar één kant. Misschien heeft hij zijn plicht wel gewoon gedaan door met de van Tinder zwanger gemaakte vrouw te trouwen etc. Nogmaals, de depressie begon aan haar kant, en ik geloof persoonlijk niet dat dat komt door so called 'werkstress' wat zij hier zegt (van een parttime baan ivm een kersverse baby). Denk eerlijk gezegd eerder dat hij heel wat te verduren heeft gehad.
