Jong en burnout

Ik ben inderdaad bezig om te leren waar ik mijn grenzen aan kan voelen in mijn lichaam. Alleen niet makkelijk om het te onderscheiden van normale klachten. Als ik te veel stil zit of computer krijg ik last van mijn rug en schouder, alleen dat krijg ik dus ook van de stress. En de ene dag kan ik meer aan dan de andere dag.



Soms ben ik wel bang dat het weer erger gaat worden. Hebben jullie die angst soms ook? Of dat je nooit van die burn-out af gaat komen?



Leuk paardenmensen hier Ik heb jarenlang paard gereden, maar ben gestopt.



Spannend dat feestje aankomende zaterdag Wildhorse! Restaurant is al vermoeiend en dan zo lang praten met mensen. Kun je tussendoor even weg uit het restaurant? Even weg van al die prikkels.



Als ik me echt te druk maak over afspraken en voel dat het niet goed is voor me, dan zeg ik het af.

En als ik mijn grenzen over ben gegaan, dan reageer ik overemotioneel (huilen of kwaad worden) en trek dingen me persoonlijk aan.



Vorige week was ik over mijn grenzen gegaan. Dan vraag ik mijn vriend of hij bepaalde dingen wil overnemen (huishouden, koken, boodschappen) en richt ik me op ontspannen.

Mijn valkuil is dat nu ik meer aan kan, ik te veel leuke dingen wil gaan doen.

Heeft iemand gisteren bij bnn Sophie in de kreukels gezien? Wat vonden jullie?

Ik heb het gezien. Ik vond het een goede aflevering. Wel wat lang en vermoeiend voor iemand met een burnout zoals ik.

Heb het in 2 delen moeten kijken en de wetenschappelijke dingetjes kon ik mij niet goed bij concentreren.



Ik vond het fijn dat het verschil tussen overspannenheid en burnout duidelijk werd aangeven en dat mindfullnes, wat mij ook erg helpt, wetenschappelijk bewezen is als dat het werkt.



Ook vond ik het 'fijn' om te zien dat Sophie er nu achter kwam dat ze eigenlijk niet zo veel veranderd heeft na haar burnout en dat dat dus wel echt de bedoeling is, en dat ze dat nu alsnog moet gaan veranderen.



Want eerlijk gezegd was ik wel 'jaloers' op haar dat ze 'maar' 5 maanden burn-out was Ook herkenbaar, het sjezen van afspraak naar afspraak, sommige zelfs voor ontspanning.

Zi zou ik als ik haar was, het halen en brengen van de kinderen naar school en daarna nog sjezen naar de yoga (voor ontspanning nota bene) anders gaan plannen indelen, dat alles levert haar onodig stress op. Zelf verander ik dat soort dingen ook, ik hoop nooit meer te sjezen van afspraak naar afspraak.



En jij? Ook gezien?

Welkom Summer!

Ja dat gevoel herken ik, dat ik denk nooit meer de oude te worden en dat zal, als ik ervaringen van anderen hoor, ook wel niet gebeuren.

Ik heb het idee dat ik ondertussen meestal wel kan voelen waar de klachten vandaan komen.



Wat je zegt over dat anderen 'vergeten' dat jhr een BO hebt of denken dat het wel over is, herken ik heel erg!



Als ik eenmaal op mijn paard zit, dan kan ik ook wel een eindje rijden (ik rijd buiten dus kost misschien minder energie dan dressuurmatig). Maar ik heb niet vaak genoeg de tijd/energie me ertoe te zetten.



Wildhorse, dat is wel erg lang, kun je niet een paar uurtjes gaan?



Ik heb gekeken naar Sophie! Vond het heel herkenbaar en ga het zeker volgen. Vind dat ze het 'mooi verteld'.

@Gele-suikerspin, dat haasten voor afspraken, inderdaad voor ontspanning of iets leuks, viel mij ook op. Ik herkende het en ik schrap daardoor vaak het leuke, omdat ik er daardoor 'geen zin' in heb. Of denk, bv over mindfullnes; dan moet ik daar óók nog heen en elke dag doen. Maar dat is ook niet de weg...

Hee iedereen,

Mag ik me hier ook melden, net als Summer?

Ik zit al enige tijd thuis met een burn-out en probeer te herstellen. Zijn jullie allemaal herstellende? Ik herken jouw vraag Summer; ik denk vaak dat ik er nooit meer vanaf kom, en vind meestal dat het allemaal te lang duurt. Ik zie wel in dat ik tijd en rust moet nemen, maar ben tegelijkertijd heel onrustig in mijn lijf.

Een aantal van jullie heeft dus ervaring met mindfulness begrijp ik, helpt het echt? Ik heb het wel eens geprobeerd, maar nooit ver genoeg doorgezet denk ik. Werd er voornamelijk heel duizelig en daardoor bang van!

Vienna, wat vervelend dat je in de valkuilen terecht kwam.. Inmiddels wel wat bekomen dan?

Wildhorse, ik loop soms ook over. Tegelijkertijd kan ik over het algemeen voor een korte periode wel een soort masker opzetten. Zo'n 4-uursafspraak zou mij ook stress geven! Kun je tussendoor nog even bijvoorbeeld een korte wandeling buiten maken? (Ik heb overigens niet al jullie berichten gelezen, dus ik heb geen idee hoe je verder bent en of je dit er wel bij kan hebben?) Ik heb pas geleden een verjaardag gehad en ben na een uurtje even naar buiten gegaan om te wandelen (heb uiteindelijk op een bankje gezeten met mijn vriend) en daarna nog een uurtje volgehouden. Misschien kan je ook later aanschuiven in het restaurant? Dat vind ik zelf altijd makkelijker dan eerder weggaan..



Ik heb overigens ook Sophie gekeken, inderdaad lang en vermoeiend, maar wel interessant!

Welkom alle nieuwe mensen!



Ook hier herstellende van een burnout. Ik heb juist 2 weken terug na veel chaos en meningsverschil tussen de artsen uiteindelijk een stapje erbij mogen doen. In het begin was er een groot meningsverschil tussen de praktijkondersteuner, bedrijfsarts en psycholoog. De een zei dat ik juist tegen mijn grenzen aan moest gaan duwen (zowel fysiek als mentaal), om een stapje verder te komen. De ander zei juist, absoluut niets forceren, anders komt het nooit goed. *zucht*. Ik werd er vreselijk onzeker van, bang om het fout te doen, waardoor het nog langer duurde. Ze waren het er uiteindelijk over uit dat ik toch mocht beginnen met een loopschema (intervaltraining), dus daar ben ik vorige week mee begonnen. Nu is het een kwartiertje, maar voor mij is het al best wat! Dit is wel erg fijn moet ik zeggen! Dat ik dan toch voor mezelf een soort laagdrempelig doel heb om toch wat op te bouwen, wat wel haalbaar is. Geeft me een goed gevoel.



Op mijn werk ga ik vanaf deze week 2x 1 a 2 uur werken. Ik ben benieuwd hoe het gaat! Gelukkig mag ik het voor een groot gedeelte zelf bepalen hoe lang en wanneer. Ik hoop dat het goed gaat!

Wel vind ik een stapje erbij best eng. Wat als ik straks weer teveel doe? Kan ik nu wel goed mijn grenzen aanvoelen?



Deze week moest ik voor de psycholoog vragenlijsten invullen over mijzelf, en een levensverhaal schrijven. Manman, wat kost dat veel energie. Ik ben er iedere dag een paar uurtjes mee bezig geweest, maar heb nu weer al mijn klachten terug als eerst . Voel me zo gespannen, gestressed, heb overal spierpijn, misselijk, hoofdpijn, zo enorm gevoelig voor prikkels, zo moe enz. Al die herinneringen opschrijven en herleven valt me echt verschrikkelijk zwaar. Maargoed, vandaar dan waarschijnlijk ook de therapie .

Morgen moet ik het inleveren, dus morgen nog een keer naleven en dan gauw opsturen, klaar ermee. Het moet dan ook wel goed, zo perfectionistisch ben ik dan ook wel weer.



Ja, ik vond de uitzending van Sophie ook echt heel boeiend! Erg goed uitgelegd ook vond ik. Ik vond het ook verbazingwekkend dat van een mIndfulnesstraining je hersenen dus ook echt veranderen. Bijzonder. Ik ben heel benieuwd naar haar na-de-cursus-foto!

Voor mij helpt de mindfulness cursus erg goed. Hoewel ik het soms erg lastig vind mijn gedachten erbij te houden word ik echt ontspannen van de meditaties, ook gebruik ik die om mijn hoofd op orde te krijgen als die weer eens explodeert van alle gedachten erin. Na de meditatie is mijn hoofd ook echt rustig. Heerlijk. Ook vooral de inzichten die je tijdens de cursuslessen daar krijgt vind ik heel erg waardevol.



Het haasten voor afspraken kwam mij ook erg bekend voor! Ik had/heb ook altijd de gewoonte te weinig reistijd tussen afspraken te plannen, of 2 vergaderingen achter elkaar maar wel aan de andere kant van het terrein. Heel handig. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat niet meer te doen. Ik moet zeggen dat het nu privé best wel goed lukt, ik kan vaker zeggen dat ik het niet haal, of later kom, of of de afspraak toch bij mij kan? Nu op het werk nog straks

Hey allemaal!



Welkom Summer! Natuurlijk ben je welkom om mee te schrijven.

Je verhaal is herkenbaar. Van mensen vragen om je grenzen te respecteren is ook een vorm van zelfzorg. Misschien kan je het eens met 1 van deze mensen over praten? Soms kan dit verhelderend zijn om te leren hoe je,je grenzen aan kunt geven. Ik geloof dat iedere BO overgaat. Het heeft wel tijd nodig en inzicht + kunnen handelen naar je valkuilen en zoals in Sophie in de Kreukels ook meermaals naar voren komt, je bent niet helemaal dezelfde (dat hoeft niet per definitie negatief te zijn).



Welkom Theekransje: mindfullness was eerst ook niet mijn ding (sommige oefeningen duren echt te lang, of filmpjes op youtube met iemand met een heel vervelende stem). Zelf vind ik de bodyscan heel prettig en ik probeer tijdens een activiteit bewust te zijn, voorbeeld tijdens een wandeling.



Rodelimo: vervelend dat verschillende hulpverleners, een ander advies geven. Fijn dat je met de intervaltraining bent kunnen beginnen, echt prettig om een doel te hebben. Heb je de opdracht van de psycholoog ingediend? Opgelucht? Vervelend dat het zoveel bij je los maakt, maar het gaat je vooruit helpen en dat is het belangrijkste.



Wildhorse: bij mij hangt het niet overlopen heel erg samen met niet teveel dingen op 1 dag willen doen en daarnaast vermijd ik ook nog heel veel prikkels (winkels bijvoorbeeld). Vandaag moet ik even langs de stad en als ik merk dat het heel druk is doe ik de 'Bubbel'. Ik visualiseer mij een bubbel rond mij voor ik op pad ga. In deze bubbel zit ik veilig, positieve energie kan er in, negatieve niet. Deze oefening heb ik bij mijn vorige BO geoefend en nu kan ik mijn bubbel best snel 'aantrekken'. Wel moet ik erbij zeggen, dat ik niet altijd voorbereid ben en dat het mij soms nog overvalt. Geef het ook tijd, je krijgt echt meer draagkracht. Misschien kan je de afspraak van de weekend iets verkorten? (later toekomen?)



Hier gisteren de aflevering van Sophie samen met manlief gekeken. Ik vond hem heel confronterend. Vooral de uitspraak: 'Na een BO ben je nooit helemaal dezelfde.', vond ik heel hard en het lijkt jammer genoeg waar. Ik mis echt bepaalde stukjes van mezelf.

De paardentherapie vond ik dan weer geen reclame voor paardencoaching. Heb al betere therapeuten aan het werk gezien. Heel benieuwd naar de vergelijking van de voor en na scan.



Gele suikerspin: herkenbaar die jaloezie over slechts 5 maanden BO. Haar dagen zagen er druk en vermoeiend uit.



Op zich wel een leuk weekend gehad. Alleen toch wel heel confronterend dat ik zo weinig kan (zoals slechts flarden van een gesprek meekrijgen) en dat ik er echt dagen van moet recupereren. En oh wat ben ik emo, gisteren gehuild bij Temptation Island (ja heel fout programma, wilde gewoon niet-nadenk-tv), omdat er een paar vrouwen aan het huilen waren.



Fijne dag allemaal!

Haha, nee die paardencoach was niet zo goed. Ik geef haar het voordeel van de twijfel en denk dat het aan de camera lag, misschien voelde het paard wel haar spanning en ging daarom poepen ze was niet echt zen. Voelde veel spanning bij haar.

Hee! Bedankt voor het welkom heten 'prettig' om ook jullie verhalen te kunnen lezen en dat er leeftijdsgenoten zijn.

@Rodelimo, wat een lastige taak een heel levensverhaal! We zijn dan wel jong, maar het is niet zo dat je maar 5 jaar van je leven hoeft te beschrijven haha. Is het gelukt om het naar een beetje tevredengevoel in te leveren?

@Vienna, handige tip je Bubbel. Dat kan ik nog wel eens proberen toe te passen. Die opmerking bij Sophie vond ik ook heel moeilijk, je kan niet meer volledig terug naar hoe je was, dat je weer de oude wordt. Vooral omdat we zo jong zijn, vind ik dat lastiger.

@wildhorse, hoe is het gegaan dit weekend?



Overigens, de paardencoach kwam op mij ook wat over als soort kwakzalverij (hoewel dat weer heel zwaar klinkt), maar ik heb ook geen paarden of ooit gereden. Als de coach gewoon vragen stelt die een psycholoog misschien ook zou stellen, maar de BO-er durft bij een psycholoog niet te antwoorden (kille/kale/koude omgeving en voor sommige mensen misschien te zwaar), denk ik dat het wel heel goed kan helpen om een soort derde iets (in dit geval dus een paard) erbij te hebben. Je kan je daar dan op focussen en eventueel troost bij zoeken. Maar dan zou ik het toch eens moeten proberen. Ik wilde ook graag een huisdier, daar kan je ook troost uit halen, maar als ik straks wel weer voltijd werk, is het ook sneu als het diertje de hele dag binnen zit!

Goede middag! Iedereen van het mooie weer aan het genieten?



Ja die paardencoach was echt geen topper. Al ben ik wel pro paardencoaching, maar dan wel door iemand die reeds een psychologen/therapeuten-opleiding gevolgd heeft. Je slaat de nagel helemaal op de de kop Theekransje dat die indirecte derde voor sommige mensen beter werkt, en dan kan een paard (of hond, of schilderen of een wandeling maken of ....) beter werken dan 1 op 1 een gesprek hebben. Alleen leek deze coach dit niet echt zo toe te passen.



@Theekransje: ben benieuwd naar je ervaring als je de 'bubbel'uitprobeert. Er zijn ook huisdieren die makkelijker alleen kunnen blijven of met twee gehouden kunnen worden of misschien kan je samen met iemand een huisdier houden (onze hond blijft bij mijn mama als we allebei aan het werk zijn). Een van de forummerers liet de hond van iemand anders uit, een win win situatie en ideaal als je niet zelf een hond kunt houden. Misschien het overwegen waard?



Wildhorse: hoe ging het etentje?



Hier deze ochtend even een wakker- moment. Duurde een klein uur dat ik opeens meer hoorde en voelde en (iets meer) energie had. Echt fijn om mij even mezelf te voelen. Was net alsof ik 'wakker' werd. BO blijft toch een beetje een raar diertje

Hoi iedereen!



Haha, ja die paardencoaching vond ik ook erg vaag. Ik ben al niet heel erg van de paarden, maar dit vond ik wel bijzonder. Wel denk ik dat therapie met een dier erbij mensen die normaal niet zo makkelijk praten tegen andere mensen (zoals ik ) goed zou kunnen helpen! Misschien eens beginnen met kattentherapie.

Ik heb intussen wel een beetje mijn eigen paarden coaching ontdekt. Achter ons huis, grenzend aan onze tuin, staan 4 falabella pony's. Nu het wat lekkerder weer word vind ik het wel echt heerlijk om achter in de tuin bij hun wei te gaan zitten en ze wat gras te voeren en ze te aaien. Wordt ik altijd heel rustig van op de een of andere manier. Heel fijn



Vienna, wat fijn, zo'n wakker moment! Echt heerlijk, om je dan even weer jezelf te kunnen voelen Dan weet je in ieder geval weer waar je weer naartoe aan het werken bent. Motivatie!

Heb je wel het idee dat je wat uitgerust begint te geraken, of in ieder geval, in je hoofd tot rust begint te komen?

Heb je nu al kunnen spreken met je oude therapeut? Ik heb dat even gemist geloof ik .



Theekransjes, het levensverhaal schrijven was erg moeilijk vond ik. Van tevoren dacht ik, dat fiks ik wel even, zoveel gebeurd er niet in mijn leven. Maar toen ik gewoon begon bij mijn geboorte zeg maar kwam ik toch al gauw van het een in het ander, en werd het toch zo een heel verhaal. Uiteindelijk is het 23 pagina's geworden. Daar schrok de psycholoog ook wel even van, haha. Misschien was het toch iets te uitgebreid ofzo, maargoed, had hij maar een max aantal aan moeten geven. Het meeste heb ik er wel in kunnen verwerken, al is het lastig om sommige dingen goed op papier te kunnen krijgen. Ook vond ik het erg confronterend om al die belangrijke gebeurtenissen zo achter elkaar op papier te zien staan. Op een gegeven moment heb ik het maar gewoon ingestuurd, want anders blijf ik typen. Die arme man die het moet lezen.



Het was wel echt supervermoeiend. In het begin had ik het niet zo door, maar halverwege de week was ik echt kapot. Ook kwamen veel van mijn klachten terug die ik nu al een tijdje een stuk minder had, daar schrok ik wel van. Nu ben ik nog steeds heel erg moe, en heb zo ontzettend weinig energie voor alles. Het heeft er zowel mentaal als fysiek behoorlijk ingehakt. Ik ben hierdoor ook echt heel erg zenuwachtig en ook wel een beetje bang voor de impact op mij van het traject wat ik bij de psycholoog ga volgen...

Komende woensdag zou hij nav het verhaal een behandelplan hebben gemaakt, ik ben daar heel benieuwd naar. En supernerveus voor.



Verder is afgelopen vrijdag een kies getrokken. Hier zat een gat in en daardoor een ontsteking onder, maar doordat ik zoveel stress had afgelopen week was dat gaan zwellen (oid ik heb het niet helemaal begrepen), en deed het echt ontzettend zeer. Ik kon donderdagavond helemaal niets meer, behalve huilen omdat het zo pijn deed. Nouja, gelukkig kon ik vrijdag terecht

Nu is het echter nog altijd niet echt beter met de wond. Hij is wel dicht, maar het hele gebied eromheen doet zeer. Tot aan in mijn oor en in mijn nek toe. Nu moet ik morgen terugkomen, dus ik hoop dat er niet nog iets mis is ofzo, maar dat het goed is.



Het was me het weekendje wel zeg maar. Nu heb ik dan ook erg weinig energie, en probeer ik vooral uit te rusten of wat kleine dingetjes te doen. Hoop dat het gauw wat beter gaat, want ondanks dat dit niets met een burnout te maken heeft voelt het wel als een terugslag.

Moet ik weer mijn werk verzetten omdat het niet lukt om te komen, weer alles omgooien, kan ik weer thuis niet doen wat ik wil, niet het sportschema van de POH volhouden. Arggggg. Nu moet ik dat allemaal niet erg vinden, maar toch baal ik ervan. Ik wil zo graag verder, maar er is iedere keer wel iets!



Okee, genoeg over mijzelf, sorry. Ik moest het even kwijt, en mijn man wordt zo onderhand ook gek van me.



Ja, ik had ook zo graag een huisdier gehad! Maar ik heb een beetje hetzelfde probleem als jij Theekransjes, als ik straks weer ga werken vind ik het ook zo sneu als het huisdier dan heel de dag alleen is... Wel vond ik deze site : https://www.petbnb.nl. Dat leek me best tof om te doen zo nu en dan, als je er zelf behoefte aan hebt!

Een leenhuisdier zeg maar Kan je ze meteen allemaal uitproberen om te zien welk dier het beste bij jou past

Ohhh Falabella's die zijn zo schattig! :love:Ik kan mij voorstellen dat het heerlijk is om bij jou achter in de tuin te zitten, Rodelimo.

Raar, ik heb plak-plaatjes-rechten, maar geeft toch een foutmelding. Tja ben ook een beetje een digibeet (tips over hoe je plaatjes kan plakken zijn altijd welkom )



Het wakker-moment deed echt wel goed, vooral qua motivatie en psychisch welzijn. Qua energie is het nog altijd om te treuren.... Ben inderdaad naar de therapeut geweest en het een beetje expres niet op het forum gezet. Het ging namelijk helemaal niet zo goed. Aan de ene kant heb ik heel weinig gehad aan het gesprek (alsof ik haar ontgroeid ben), maar om het nog erger te maken heeft ze een paar opmerkingen gemaakt waar ik helemaal van was aangedaan ( zoals:ik zou te 'open' naar mijn WG geweest zijn en dat gaan ze nu tegen mij gebruiken en dan konden ze mij makkelijker ontslaan), aan de andere kant merk ik wel hulp nodig te hebben en heb ik heel weinig zin om naar een nieuwe therapeut te moeten gaan en 'mijn verhaal'weer te moeten doen. Op vraag van manlief ga ik eind deze week toch weer heen. Als het weer tegenvalt, is dat wel echt mijn laatste keer.



Wauw Rodelimo, 23 pagina's levensverhaal dat is best een pak. Dat laat echt wel zien dat je gemotiveerd bent. Veel succes morgen bij de psycholoog! Vervelend zeg zoveel tandpijn. Weer helemaal genezen? Kan bij voorstellen dat het even allemaal teveel was en veel energie van je gekost heeft. BO gaat met ups and downs, die up komt er weer aan



Hier een mooi momentje op de paardenwei gehad. Had mij bij ons paardje in de wei gezet en er kwam spontaan een vlinder op mijn knie zitten. Heeft zeker 10 minuten lang zijn vleugels zitten opwarmen. Was zo'n fijn moment, echt die ideale mindfullnessoefening

Heeft iemand ook ervaring met eft? Bij trauma.

Dat is ongeveer hetzelfde idee als emdr. Weet iemand of dit 'kwakzalverij' is of een echt bewezen hulpmiddel?



Ik snap dat of het werkt per persoon verschilt, maar zou een huisarts het voor kunnen schrijven zeg maar. Of is het super alternatief.



Sorry even geen puf te reageren op iedereen.



Vanavond weer sophie in de kreukels.

Het feestje was leuk, ik heb het gewoon 4 uur volgehouden! Wel daarna meteen naar bed, maar de volgende dag was ik niet gesloopt.

Wat een boost voor mijn zelfvertrouwen! Gister ook fysiek weer een opsteker, had paard gepoetst én gelongeerd en hoefde daarna niet te liggen.



Gele_suikerspin, ik heb er nog nooit van gehoord...is dat via een erkende psychotherapeut? Ik zou in ieder geval kijken of diegene een BIG-registratie heeft (dus een erkend diploma). Zeker als je voor een trauma die therapie wilt gaan doen lijkt het mij verstandig om dit in goede handen te leggen. Maar dat is hoe ik er tegen aan kijk...



Ik vond Sophie in de kreukels behoorlijk confronterend, mijn vriend keek mee en hij herkende dingen wel bij mij. Maar de boodschap dat je nooit meer de energie van vroeger terugkrijgt en dat als je eenmaal een BO hebt gehad je gevoelig zal zijn voor nog een dat kwam hard aan.

Natuurlijk wil je niet helemaal terug naar hoe je eerst was, dat geren en gevlieg en continue stress en op scherp staan. Dat nooit meer, maar ik wil wel graag weer de energie hebben om mijn leven weer op te pakken (met werk, hobby en sociale contacten).



Vanavond maar weer kijken!

Hoi iedereen,

Hoop verhalen, lees later even bij.



Wildhorse, ik vond dat ook wel wat confronterend bij Sophie in de kreukels, dat je nooit meer de oude zou worden, maar dat verschilt natuurlijk per persoon. En misschien ben je na een burn out wel wie je eigenlijk bent en was je oude ik dat niet. Het hoeft niet perse slecht te zijn.



Ik kijk nu ook weer. 1 miljoen mensen hebben een burn out of hebben er een gehad. Hoog tijd dat onze maatschappij misschien ook eens hand in eigen boezem gaat steken?

Aum?

Hahaha ik moest ook lachen om AUM, lijkt me best grappig om eens te proberen maar ik denk niet dat ik het serieus zou kunnen nemen. Vond deze aflevering eerlijk gezegd confronterender dan de vorige, ook al zit de oorzaak bij mij niet in werk. Er kwam ook naar voren dat de maatschappij inderdaad zo ingesteld is en ik was ook toch wel verbaasd over het aantal mensen dat vaker een BO heeft gehad (bij die boekpresentatie een paar). Benieuwd naar volgende week!



@Vienna, heb de bubbel nog niet geprobeerd, het wilde niet echt. Over het idee om een huisdier bij anderen te laten, heb ik ook nagedacht, maar vond ik ook wel weer bezwaarlijk voor die anderen. En wat heerlijk zo'n helder moment! Stiekem een beetje jaloers Wie weet kan je het vaker opzoeken..? Jammer dat je die afstand voelt bij je therapeut, eventueel kun je het ook gewoon ter sprake brengen volgende keer? En als je je er niet meer goed bij voelt, dan inderdaad maar een andere zoeken.

@Rodelimo, bedankt voor je tip! Ik kende zelf hondjeuitlaten.nl maar deze nog niet. Ga er eens beter naar zoeken op een rustiger moment. Trouwens; kattentherapie lijkt me ook gezellig haha! Ken je bijvoorbeeld kattencafés? Daar kun je dan gewoon wat drinken en lopen katten rond, die kan je aaien enzo. Dat is naar mijn idee ook altijd een handige date-plek. Als je dan niks meer weet, kun je altijd over de kat beginnen haha. En jeetje, wat een boekwerk.. Knap dat je alles hebt kunnen opschrijven en logisch dat je daarop reageert met zowel psychisch als geestelijk. Benieuwd of het behandelplan je uitzicht geeft! Succes morgen in elk geval al!

@Wildhorse, lekker bezig!! Fijn om vol te houden en je zelfvertrouwen te voelen!

@Gele Suikerspin, geen ervaring met eft, dus kan je niet daarin helpen. Wel met EMDR, daarvoor kun je via de huisarts een verwijzing krijgen. Als het dus in dezelfde lijn ligt, denk ik dat je er ook gewoon een verwijzing voor kan krijgen.



Hier een beetje zware dag, maar wel uit bed gekomen, gegeten en zelfs wat boodschappen kunnen doen. Nu ben ik moe, maar tegelijkertijd ook onrustig en chaotisch. Slapen lukt dus nog niet, terwijl ik wel voel dat mijn lijf dat graag wil. Over het algemeen slaap ik veel uren, maar heb dat onrustige wel vaker. Herkent iemand dat ook en wat doe je dan? Of is het echt de mindfulness die ik moet gaan toepassen? Ik heb ooit yoga gedaan en daar deden we aan het einde de bodyscan (van tenen naar kruin), viel ik altijd al in slaap bij de benen, alleen lukt het me niet zelf als ik zo onrustig ben.

Hey Gele Suikespin! Ik was heel benieuwd EFT, had er nog nooit van gehoord dus even mister Google geraadpleegd. EMDR heb ik in het verleden een keer gekregen na een heel traumatische gebeurtenis. Bij mij werkt het heel goed. Na drie sessie kon ik aan de gebeurtenis terugdenken zonder de nare emoties te ervaren. Ook kreeg de gebeurtenis een minder grote rol in mijn leven. EMDR (door een erkend therapeut) kan gedaan worden met volgen van de vinger van de therapeut, met horen van klikjes of met tappen van je handen op je bovenbenen (laatste meestal gedaan bij kinderen of mensen met een verstandelijke beperking).

Wat mij opvalt was dat ook EFT weer met het tikken op een lichaamsdeel (medianen)werkt. Ik heb ook een keer hypnose geprobeerd en daar werd natuurlijk meer met de stem gewerkt, maar ook zij tikte op mijn hand wanneer ze mij hypnotiseerde.

Bij Dokter Oz zag ik een aflevering over emotioneel eten en als (deel) van de oplossing moest ze met haar vinger tikken op haar borstbeen en dan zeggen: ' Ik ben het waard om goed voor mezelf te zorgen.'

Ik vind het echt heel interessant hoe we blijkbaar een connectie in onze hersenen kunnen maken en hiervoor een lichamelijke prikkel nodig hebben. Zag dat er een handleiding van EFT op internet staat. Ga op een helder moment zeker eens lezen.



Heel benieuwd naar de aflevering van Sofie. Gisteren te moe om te kijken.



Fijne dag allemaal!

Thanks voor de adviezen en aanvulling. Ik laat het even bezinken allemaal. Dat tikken bij beide voorkomt had ik ook gelezen. Het is maar weer een zoektocht in hulp land en wat nu bij jou past en waar je je prettig bij voelt.



Sophie gekeken. Zeer erge mensen in het begin. Waarom zou je in de vrede 8000 euro per maand willen verdienen op je 26e in ruil voor een leven in hun sector. No way!

De beide heren kwamen op mij al burnout over en dat die ene dacht aan cocaïne op de vraag, hoe hou je zo'n baan vol? Dat zei genoeg.



Wat doen mensen zichzelf aan. Nee, ik kan niet minder werken, het kan gewoon niet. Ik ben onmisbaar. Zucht. Het leven is wat dit betreft echt volledig gestoord.



En die AUM therapie.

VER-SCHRIK-KE-LIJK.



Wat een ellende. En af en toe porno/swingen achtig



Echt niet om aan te zien vond ik het

Maar ieder zijn ding.



Ik heb bij Chantal altijd het idee dat ze niet zichzelf is. Ik gun haar het beste maar dat is mijn gevoel bij haar. Ik hoop dat ze echt zichzelf kan zijn.

Vienna, ja de paardjes zijn zo leuk! Alleen al erbij zitten en ernaar kijken maakt me toch blij op de een of andere manier. Gisteren had ik ze water gegeven (hun toegang tot hun waterbak was tijdelijk afgesloten) in een emmer, maar nadat ze allemaal wat gedronken hadden vonden ze het veel leuker om tegen die emmer aan te gaan schoppen en ermee te voetballen, haha. Gekke beestjes



Wat jammer dat het gesprek bij je oude therapeut zo tegenviel... Ik kan me voorstellen dat dat een behoorlijke klap was, vooral als je daar zo naar uitgezien had! Als je je echt aan zo'n opmerking stoort zou ik haar trouwens gewoon een mailtje sturen waarin je je gevoelens toelicht. Ik had pas ook zo'n gesprek met de praktijkondersteuner hier, en daar was ik ook echt een week van van slag. Toen heb ik dat haar gemaild, en dat deed me eigenlijk al veel goed, helemaal toen ze ook eerlijk antwoordde. Wellicht helpt dat. Misschien dat je vriend ook mee kan gaan naar dat gesprek, dat hij het zelf kan ervaren?



Haha ja de psycholoog schrok er ook van, 23 pagina's . Maar uiteindelijk vond hij het een goed verhaal om te lezen zei hij, het was geen straf. Nouja gelukkig maar dan he!

Ik was best wel nerveus voor de afspraak vandaag, omdat ik door problemen van thuis van vroeger eigenlijk altijd het idee gehad heb dat ik aan het wegrennen geweest ben voor deze situatie. Net of je aan het rennen bent en achtervolgt wordt en struikelt op een gegeven moment. Mijn burnout vorig jaar voelde voor mij als struikelen terwijl het monster vanuit mijn jeugd mij dus inhaalde en soort van kon 'opeten'. Visueel gezegd .



Vandaag voelde voor mij echt een beetje als D-day, waarop ik te horen zou krijgen wat ervoor nodig zou zijn om dat monster voor altijd weg te jagen. (Ik hoopte dus heel erg dat de psycholoog niet zou zeggen van, jij bent echt een hopeloos geval, echt voor altijd verpest ofzo) Maar het viel heel erg mee!



Het voelde echt als een overwinning van een angst die ik dus al heel lang had om naar deze afspraak van vandaag te gaan, en ik ben echt trots op mezelf dat ik het gedaan heb.

Conclusie was: 1) een behoorlijke burnout, dus daar gaat hij me bij helpen om te leren mijn grenzen aan te geven, nee te leren zeggen, waar komt deze burnout vandaan, enz.

2) een stukje trauma uit mijn jeugd, waar hij dmv EMDR aan wil gaan werken. Ik ben daar erg benieuwd naar, want ik heb dat nog nooit ervaren.

Vienna, jij wel las ik. Werkt dat echt zo snel al? Hij zei dat het soms in 1 sessie al een stukje opgelost kon zijn? Leek me best wel bijzonder... Maar het zou wel erg fijn zijn!



Met mijn kies gaat het langzaam beter. De wond bleek ontstoken, dus nu een penicilline kuur en een spuitje, om de opening die de wortels achtergelaten hebben schoon te kunnen maken na het eten, zodat de wond schoon blijft. Ik hoop dat het dan gauw beter gaat, want nu doet het nog behoorlijk pijn eigenlijk .

Vooral vervelend dat het me zoveel slaap, en dus ook heel veel energie kost. Maargoed, dat zou nu gauw over moeten zijn als het goed is!



Gele suikerspin, eft heb ik geen ervaring mee.. Had ik eigenlijk ook nog nooit van gehoord!



Theekransjes, ja een kattencafe is echt tof! Ik vind dat echt een goede uitvinding. Zelf zou ik graag katten hebben, maar ik ben best allergisch, dus wil eigenlijk niet alle meubels vol met kattenharen hebben. Een uurtje in zo'n cafe is goed te doen en heel fijn!

Bij mij helpt de mindfulness erg goed als ik niet kan slapen. Ik gebruik de bodyscan heel vaak als ik 's nachts wakker lig en ik begin te piekeren. Zodra ik merk dat mijn hoofd op hol slaapt pak ik mijn mp3 speler met oefeningen.

Ook heb ik nu tijdens de lessen leren omgaan met gedachten. Zo leert ze ons om gedachten te observeren. Ze kunnen er dus wel zijn, maar laat je er niet door meeslepen. Laat ze gewoon passeren, zoals wolken aan de lucht, of treinen op een station. Zodra je in de trein van een gedachte stapt laat je je meeslepen, als je op het perron blijft staan gaat de gedachte zelf weg.

Ik kan het denk ik niet zo goed uitleggen:P Misschien kan google dit beter, haha. Maar ik vind de mindfulness cursus hier echt supernuttig voor, ik heb er echt heel veel aan gehad vwb mijn hoofd tot rust brengen en tegen piekeren, maar ook om mijn lichaam te laten ontspannen en zo minder spierpijn te krijgen.



Ik heb de aflevering van Sophie ook gezien. Zo herkenbaar! Behalve dat AUM, dat zou ik echt absoluut nooit gaan doen. Dat lijkt me echt superraar, ik werd er bijna een beetje bang van toen ik ernaar zat te kijken.

Het leven op de zuidas kan ik me bijna niet voorstellen. Maar dat is een sector die ook zo ver van mijn werk af staat dat er bijna geen groter contract kan bestaan. Daar moet je echt leven voor je werk en dat echt heel leuk vinden om het vol te houden denk ik.

Maar ik vind het heel verhelderend hoe ze het onderwerp van verschillende kanten belicht en zo op veel plekken bespreekbaar maakt. Confronterend ook, "wat heb ik mijzelf aangedaan?"

Het tempo van de aflevering lag wel superhoog! Ik kon het bijna niet bijhouden, het switchen tussen thema's. De kern van de uitzending, wat een bizarre maatschappij leven we eigenlijk in was wel helder. Die man die ze interviewde op het plein kon het goed vertellen vond ik.

@Wildhorse: fijn dat je het feestje vier uur hebt volgehouden. Zeker een opsteker dat je zowel je paard hebt kunnen poetsen als longeren, altijd fijn als leuke dingen weer kunnen (en poetsen is op dit moment echt een uitdaging, wat zitten ze in de ruif )



@Theekransje: vervelend dat je zo onrustig bent en dan niet kan slapen. Heb niet echt een oplossing, maar herken het gevoel wel. Heb een paar tv programma's opgenomen die ik eigenlijk gewoon te slecht vind om te kijken ( Keeping up with the K bijvoorbeeld), dan heb ik afleiding (echt waar maken die mensen zich druk om?) en val ik in slaap.



@Rodelimo: Falabellakes zijn ook kleine deugnietjes. De veulentjes zijn helemaal fantastisch, die zijn kleiner als onze hond en oh zo schattig. Fantastische afleiding heb je! Wat goed dat je aan slag gaat met 'het monster van je jeugd' en daarbij hulp gaat krijgen van een psy. EMDR werkt inderdaad vrij snel. Bij mij is er in drie sessies aan 1 heel moeilijk moment gewerkt, voor momenten met minder impact zou 1 sessie al voldoende kunnen zijn. Je moet een moment uitzoeken waar veel emotionele lading heeft en daaraan denken tijdens het volgen van vinger, tikjes horen of tappen. Na 1 sessie voelde ik al een verschil, de dag van de behandeling was ik wel heel moe.



AUM therapie? Ik moet echt de aflevering van Sofie gaan kijken want nu ben ik wel heel benieuwd!

Vandaag afspraak met therapeut, wat kijk er tegenop, dus eigenlijk kan het alleen maar meevallen.



Vandaag gaat het 22 graden worden voor de

Wat goed dat je het feestje hebt vol gehouden Wildhorse! Hoe is het nu met je?



De eerste aflevering van Sophie heb ik gezien, die van gister moet ik nog terug kijken.

Wel confronterend dat Sophie dus weer op hetzelfde pad naar burn-out was. Alleen die paardencoaching vond ik niet goed weergeven hoe aanvullend/zinvol het kan zijn.

Ik heb wel wat ervaring met paarden (had zelf een paard dat mij spiegelde) en heb 2 jaar terug ook op een event een sessie mogen doen. Erg mooi! Het kan ook helpen dicht bij jezelf te komen.

De een die heel onzeker was werd omver gelopen door het paard en de ander die het wel 'even' dacht te kunnen liep het paard van weg.



Rodelimo: Wat vervelend dat je hulpverleners een meningsverschil hebben, hoe moet je dan weten wat je moet doen? Beterschap met je kies nog!

Dat petbnb klinkt wel leuk! Ik ben opgegroeid met dieren en heb sinds een paar jaar geen dieren meer helaas. Ik mis dat soms wel.



Die bubbel klinkt handig Vienna! Ik ben nu aan het oefenen met een meditatie om mijn grenzen te verkennen, dan visualiseer je ook een soort van bubbel of in ieder geval tot hoe ver je grens loopt.

Probeer het nu ook vaker in andere omgeving dan thuis uit, ik ben HSP en heb snel 'last' van anderen.

En klinkt als een mooi moment dat je gehad hebt op de paardenwei zeker met die vlinder!



EFT ken ik niet Suikerspin, maar wel goede ervaring met EMDR



Theekransjes: Dat onrustige gevoel ken ik, maar laat het er gewoon zijn. Zowel bij mindfullness als bij yoga. Bedoeling is dat je er open in gaat en geen oordeel velt over jezelf, makkelijker gezegd dan gedaan, I know Het doel van een bodyscan is ook niet om in slaap te vallen, maar bewust te worden van je lichaam. Ik val er overigens ook 9 van de 10 keer bij in slaap haha.



Goed dat je aan de slag gaat met je trauma Rodelimo!

@Vienna, hahaha Keeping up with the K, Say yes to the dress, die categorie is het bij mij ook! Ik probeer het gevoel er gewoon te laten zijn of soms op mijn ademhaling te concentreren.

En inderdaad Gele Suikerspin en Rodelimo, die Zuidas. Volgens mij is dat zo'n andere cultuur, het is wel een bepaald type mens dat daar werkt. En volgens mij zijn het ook mensen die zichzelf nog heel wat vinden. Die vinden ook dat ze 60 uur per week moeten werken. Terwijl ik het eerlijk gezegd veel knapper vind als je gewoon 40 uur werkt. De meeste banen hebben wel een hoge werkdruk, als je dan 60 uur werkt, kun je het dus niet in 40 uur doen. Terwijl degenen die 40 uur werken, misschien wel hetzelfde afleveren als die van 60, omdat je je nooit zo'n lange tijd kan concentreren of met volle focus bezig kan zijn. Beetje moeilijke uitleg zo, maar begrijpbaar?



@Rodelimo, Je uitleg van de bodyscan is heel helder hoor! Ik vond het inderdaad prettig dat bij de yoga de docent gewoon zei wat je moest doen, maar ik kan natuurlijk gewoon zoiets downloaden en dan beluisteren. Heb het wel eens via YouTube geprobeerd, dat vond ik alleen toch best wel ingewikkeld, tegelijkertijd luisteren en die oefeningen doen haha. En inderdaad, goed dat je aan de slag gaat met het trauma! Veel succes alvast