Onzekerheid

30-03-2017 21:43 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey allen,



Dit is mijn eerste topic. Ik merk aan mezelf dat ik veel te onzeker ben. Op dit moment zit ik mijn afstudeerstage en ben ik op stage in het buitenland met een afstudeeropdracht. Dit gaat wel oké, maar hierin werkt de onzekerheid mij ontzettend tegen. Ik denk dat het ook wel bij afstuderen hoort, maar de onzekerheid zit al jaren in me en hiervoor heb ik (en andere dingen) jaren geleden hulp voor gezocht. Ik denk niet dat ik de enige ben, maar ik heb vaak het gevoel niet goed genoeg te zijn. Het gaat nu al veel beter, maar toch haal ik mezelf te vaak naar beneden. Wat ik wil bereiken, is eigenlijk ervaringen van mensen die dit ook hebben (gehad) en hoe zij hiermee omgaan.



Alvast bedankt
Alle reacties Link kopieren
Hier eind dertig en ik heb het nog. Al tig psychologen hierover gesproken maar het verdwijnt nooit helemaal.

Het gaat wel veel beter nu.
Ik heb er ook last van dus lees even mee als je het niet erg vindt! Ik merk ook dat het bij mij vooral op speelt op werkgebied.



@binkie, wat heeft de psycholoog precies gedaan waardoor dit bij jou minder is geworden? Ik ben namelijk ook bij een psycholoog geweest, maar bij mij is het niet minder geworden.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees ook mee. Het lijkt bij mij erger te worden ( half 30).
Alle reacties Link kopieren
wees lief voor jezelf, ook in je gedachten. pas dan krijg je zelfwaardering.
Alle reacties Link kopieren
die innerlijke stem is veel bepalender voor hoe je je over jezelf voelt dan je denkt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken iemand die daar groepstherapie voor heeft gehad.



Bestaan daar ook medicijnen voor?
Alle reacties Link kopieren
Ja dat klopt idd.

Ik ben er laatst op gaan letten en die stem is zo negatief. Schrok ervan.



quote]Emperor schreef op 30 maart 2017 @ 23:05:

die innerlijke stem is veel bepalender voor hoe je je over jezelf voelt dan je denkt.[/quote]
Alle reacties Link kopieren
Hier hetzelfde! Via een revalidatietraject bij een psychologe terecht gekomen. Het gaat nooit helemaal over, dit hoort gewoon bij je. Maar heb er wel mee leren omgaan. Als je er zelf geen last van hebt, is het helemaal niet erg om iets onzeker te zijn! Die inzicht heb ik daar wel gekregen :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:juliadenders schreef op 30 maart 2017 @ 23:27:

Ja dat klopt idd.

Ik ben er laatst op gaan letten en die stem is zo negatief. Schrok ervan.

het gebeurt bijna onbewust, ik merkte het ook pas toen ik er op ging letten.

al die dingen, die je in je woede en teleurstelling tegen jezelf kan zeggen, kunnen verwoestend zijn.

dan kun je van buitenaf nog zoveel goede adviezen krijgen, als je je jezelf van binnenuit kapot maakt, helpt niets daartegen.
Van die stem dat klopt inderdaad, ik merk dat ik ook heel negatief over mezelf denk en daardoor dat mezelf aan ga praten en dus onzeker ben.



Mag ik vragen waar bij jullie de onzekerheid voornamelijk aanwezig is?
Alle reacties Link kopieren
@to

Met alles. Echt die stem heeft overal opmerkingen over de hele dag door.

Als ik bv iemand nieuws ontmoet ( bv collega van partner) denk ik: " oh die zal wel denken, ik had een mooiere vrouw bij hem verwacht".

Bij dingen die ik maak en mensen enthousiast op reageren dan de k ik oh dat zeggen ze om mij een beter gevoel te geven niet omdat ze het menen.



Eigenlijk met alles dus. Ik vul in wat anderen denken. Maar ik kan er wel mee leven omdat ik het steeds minder belangrijk vind wat anderen denken ( terwijl dat dus feitelijk mn eigen gedachtes zijn ;).
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties en natuurlijk mag je meelezen.



De tip over de innerlijke stem ga ik proberen. Ik deel je mening ook dat er iets in mezelf moet veranderen en dat die adviezen dan pas helpen.



Om mijn onzekerheid te accepteren, had ik eerlijk gezegd niet aan gedacht. Door het te accepteren, heb je er ook minder last van denk ik.



Zelf merk ik mijn onzekerheid voornamelijk op professioneel en lichamelijk gebied. Daarnaast ligt de onzekerheid in het vlak of nieuwe mensen mij wel mogen/accepteren. Bij vrienden ben ik namelijk niet zo onzeker.
anoniem_338439 wijzigde dit bericht op 31-03-2017 17:02
Reden: Typfout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Ik negeer die innerlijke stem zo goed mogelijk. En ja dat heeft inderdaad ook te maken met acceptatie, en dat is behoorlijk lastig.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
quote:AeonOfWinter schreef op 31 maart 2017 @ 17:02:

Herkenbaar. Ik negeer die innerlijke stem zo goed mogelijk. En ja dat heeft inderdaad ook te maken met acceptatie, en dat is behoorlijk lastig.
Alle reacties Link kopieren
NIVEA



Niet invullen voor een ander



Heeft mij best wel inzicht gegeven.
Alle reacties Link kopieren
quote:juliadenders schreef op 31 maart 2017 @ 12:28:

@to

Met alles. Echt die stem heeft overal opmerkingen over de hele dag door.

Als ik bv iemand nieuws ontmoet ( bv collega van partner) denk ik: " oh die zal wel denken, ik had een mooiere vrouw bij hem verwacht".

Bij dingen die ik maak en mensen enthousiast op reageren dan de k ik oh dat zeggen ze om mij een beter gevoel te geven niet omdat ze het menen.



Eigenlijk met alles dus. Ik vul in wat anderen denken. Maar ik kan er wel mee leven omdat ik het steeds minder belangrijk vind wat anderen denken ( terwijl dat dus feitelijk mn eigen gedachtes zijn ;).Dit is wel herkenbaar
je bent wie je bent...en als je je inzet dan beteken je altijd iets voor een ander...probeer eerst tevreden te zijn met de situatie waar je in zit...denk dat aan concrete korte termijn doe.en die wil berijken zonder de late al te hoog te leggen... werk er in gestage stapjes naar toe en laat je vooral niet afleiden door opmerkingen die hier en daar krijgt (sommige mensen staan niet altijd stil bij wat ze zeggen)...probeer kracht te putten uit de eenvoudige dingen in het leven...en goed voor jezelf te zorgen..zodat je met volle energie aan de dag kan beginnen. succes en vooral veel courage als je het even lastig hebt
Alle reacties Link kopieren
Niet dat het veel verandert maar ik ben wel benieuwd of velen in dit topic de onzekerheid uit de opvoeding hebben meegekregen. In plaats van een positieve bekrachtiging door de ouder(s) meer negatieve reacties. Ik geloof wel dat het zeer moeilijk is daar vanaf te komen omdat het heel diep zit.



Een idee/ hint over het onderwerp. Ik heb zelf geen onzekerheid uit de opvoeding maar door andere oorzaken bleek ik in het begin van forumgebruik erg gevoelig voor de mening van anderen over mij. Hoe meer ik mij uitgesproken durfde te uiten, des te meer onzekerheid. Bij pm berichten kwam dat nog meer naar voren als het een tijdje duurde voor er reactie kwam. Dan merkte ik die gedachten er gewoon insluipen. Vaak las ik mijn verzonden bericht dan nog een keer over om te concluderen dat er toch niets instaat waar ik niet achter sta, of verkeerd opgevat kon worden.



Nu ben ik voor een eenmalige gebeurtenis, sociale angst gerelateerd, nog eens bij een psycholoog geweest.

Daarvan is mij bijgebleven dat het erg belangrijk is erachter te komen dat een gedachte niet waar is. Want de gedachte stuurt de emotie, angst. Wat mij toen het meest heeft geholpen is het gesprek aangaan met de persoon waarbij ik die angst had, alles uitleggen.

In het geval van forum gebruik bleken mijn gedachten achteraf ook vrijwel altijd onjuist te zijn omdat er wel een positieve reactie kwam. Deze ervaringen overschreven de foutieve aannames met als resultaat dat dit volledig is verdwenen.



Of, en hoe, dit overdraagbaar is situaties in real life waarin onzekerheid opspeelt weet ik niet maar misschien zijn er ook wel eens mogelijkheden het bespreekbaar te maken.
Alle reacties Link kopieren
In mijn geval idd hele negatieve ouders die en mn uiterlijk en mn innerlijk afkraakte. Daarbij ook (vrijwel) nooit complimenten gaven. En tot op de dag van vandaag nog steeds regelmatig kritiek geven op de keuzes die ik maak.

Vandaar dat het contact nu op en zeer laag pitje staat. Maar heb het idee dat mijn onzekerheid er juist nu nog meer uit komt.

Gelukkig zie je aan de buitenkant niet veel daarvan, maar alleen ik heb last van deze strijd met mezelf ( en mn moeders negative stem die nu mn eigen stem is geworden).
Alle reacties Link kopieren
Dat is treurig om te lezen. Zijn er dan ook geen mensen geweest die ze daarop hebben gewezen?



Heb je schuldgevoelens dat je het contact van jou uit op een laag pitje te hebt gezet? Hoe reageren je ouders daar dan op of is het geleidelijk gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk niet dat mensen het 100% doorhadden omdat ze het vooral gewoon thuis deden.

Ik heb sinds kort wat grenzen aangegeven en daar kunnen zij niet mee overweg dus omdat ik me niet gedraag wat zij van mij verwachten hebben zij het contact voor nu stop gezet.

Ik vind het echt beter zo, maar ik weet ook dat ze dit niet lang gaan volhouden en weer contact gaan zoeken. Ik had eerst enorm veel schuldgevoelens, heb ook nog mij best gedaan om ( wel oppervlakkig) contact te blijven houden. Dus eigenlijk was ik stiekem wel blij dat zij het contact voor nu hebben gestopt ( al weet ik dat dit meer een middel was om mij te manipuleren ipv dat ze echt geen contact willen).

Heel lastig allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Snap ik maar deden ze het ook als er visite was of draaiden ze dan bij?



Verdomd lastige situatie zeker! Ik herken dit van anderen die hetzelfde bij de hand hebben. En ouders hierop aanspreken is ontzettend moeilijk. Wel heel goed dat je bent begonnen met grenzen aangeven ook al brengt het niet wat je verwacht. Verwacht daarin überhaupt niet veel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven