trouwen in gemeenschap van goederen niet meer de standaard -

05-04-2017 20:03 328 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend las ik dit artikel ik wil wel met jou trouwen, maar niet met jouw schulden in de Metro. Nu ben ik uitermate benieuwd wat jullie ervan vinden, aangezien ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat ik ervan moet vinden.

Aan de ene kant, is het natuurlijk goed om mensen standaard te beschermen tegen schulden die hun partner voor het huwelijk, buiten hun medeweten om heeft gemaakt.

Aan de andere kant: we hebben tegenwoordig een leenstelsel voor studenten. Stel dat A (m/v) en B (m/v) besluiten te gaan trouwen. A heeft veel studieschuld, maar heeft door die studie wel een veel hoger salaris dan B (die minder opleiding gedaan heeft). Daardoor bouwt A meer vermogen op tijdens het huwelijk (want hoger salaris). Als dat huwelijk dan vervolgens, om wat voor reden dan ook, uit elkaar valt, is het dan rechtvaardig dat B de helft van het opgebouwde vermogen plus alimentatie krijgt, terwijl A alleen met de schuld (en de helft van het collectieve vermogen, natuurlijk) achterblijft?

Het zou nog gecompliceerder worden als er kinderen bij zouden komen.

Hoe zien jullie dit en wat zou volgens jullie een rechtvaardige oplossing zijn?
Alle reacties Link kopieren
Mijn reactie was op Amand btw.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het overigens wel eens met de 1e reactie. Lijkt me fair om partneralimentatie weg te doen. Maar dan heb je inderdaad de verdeling van de boedel nog ja.
Hier zo'n "romanticus" die zonder specifiek contract getrouwd is.



Wel wist ik na 10 jaar echt wel welk vlees ik in de kuip had, of er wel of geen schulden waren en dat onze rekeningen altijd gesplit zullen blijven.

Het enige gezamenlijke is een stel bakstenen en als we ooit al zouden scheiden breken we gewoon elke baksteen in 2 .

(Lees: Verkopen we de boel en gaat het netjes door 2.)

De meubels die in dat stel bakstenen staan zullen ook nog wel verdeeld raken ... en gaat hij er op dat moment toch mee vandoor is dat "brute pech" en begin ik wel opnieuw zonder meubels.



Ik heb bovendien mijn eigen naam gehouden en partneralimentatie vind ik nergens voor nodig.

Ik red mezelf wel.



Al ga ik er - romanticus zijnde - van uit dat we samen 80 worden .





Partneralimentatie lijkt mij dan weer wel nuttig als 1 van de 2 zijn hele leven heeft weggecijferd voor de andere.

Thuisgebleven voor de kinderen terwijl de andere zwaar carrière maakte, meegegaan naar een ver buitenland voor de job van de andere, ...
In principe ben ik voor, ook voor afschaffen van partneralimentatie. En dan maar hopen dat de maatschappij mee verandert en vrouwen zichzelf niet meer in zo'n kwetsbare positie brengen. Wat ook nog wordt aangemoedigd door andere vrouwen die dan roepen 'werk jij 32 uur, pittig!!'
Alle reacties Link kopieren
Ik ben benieuwd hoe dit in de praktijk gaat werken.



Mijn man en ik zijn getrouwd in beperkte gemeenschap van goederen: schuld/vermogen van vóór het huwelijk blijft privé, alles wat we tijdens het huwelijk opbouwen komt op de gezamenlijke hoop. Precies zoals deze nieuwe wet.



Maar, we hebben daarvoor wel een uitgebreide lijst moeten vastleggen bij de notaris over de hoogte van schuld/vermogen/bezittingen op het moment van trouwen. En als een van ons nu privé-geld inlegt voor een gemeenschappelijk doel (bijv een verbouwing), houden we dat bij.



Als je dit niet precies hebt vastgelegd, lijkt het me erg lastig om na 20 jaar huwelijk te achterhalen wie wat heeft ingebracht en hoe alles precies verdeeld moet worden. Ik ben bang dat dit meer vechtscheidingen tot gevolg gaat hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:MinkeDeWit schreef op 05 april 2017 @ 20:41:

In principe ben ik voor, ook voor afschaffen van partneralimentatie. En dan maar hopen dat de maatschappij mee verandert en vrouwen zichzelf niet meer in zo'n kwetsbare positie brengen. Wat ook nog wordt aangemoedigd door andere vrouwen die dan roepen 'werk jij 32 uur, pittig!!'In principe ben ik ook tegen, maar ik vind ook dat de maatschappij niet op hoeft te draaien voor keuzes binnen een huwelijk. Als je er binnen een huwelijk voor kiest dat de vrouw (man kan ook) stopt met werken dat kies je er ook voor om na een scheiding elkaar ook te onderhouden. Ik zie niet in waarom de maatschappij dat moet doen. Lastig vind ik dat.
quote:Amand_ schreef op 05 april 2017 @ 20:32:

[...]



Jouw omschrijving geeft wellicht een verkeerde voorstelling van zaken; een studieschuld zal uitsluitend op de schuldenaar worden verhaald, maar is zeker wel onderdeel van de gezamenlijke boedel.Hoe bedoel je dat precies? Niemand behalve degene die de schuld heeft opgebouwd hoeft hem af te betalen. Je hebt niet opeens een vordering van de helft van die schuld op je partner (niet schuldenaar) mocht je uit elkaar gaan.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon latten scheelt je sowieso veel gezeik.
Alle reacties Link kopieren
@minkedewit misschien zijn er nog vrouwen die gewoon thuis willen blijven bij de kinderen om ze zelf op te voeden in plaats van de drie maanden oude baby naar de opvang te brengen voor 40 uur in de week. Kan je net zo goed kinderloos blijven.
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 20:50:

Gewoon latten scheelt je sowieso veel gezeik.



Behalve dan "wie komt naar waar, wat als de verhoudingen op dat vlak niet kloppen, wie verbruikt waar hoeveel water / elektriciteit / eten / ..., wat als er kinderen en of huisdieren bij betrokken zijn, ..."



Je koopt geen huis samen en er is geen partneralimentatie, maar voor de rest kan je evenveel gedoe hebben als je dat wil.
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 20:53:

@minkedewit misschien zijn er nog vrouwen die gewoon thuis willen blijven bij de kinderen om ze zelf op te voeden in plaats van de drie maanden oude baby naar de opvang te brengen voor 40 uur in de week. Kan je net zo goed kinderloos blijven.Dit bedoel ik dus.
Ik begrijp iets niet helemaal. Het geval blijft toch dat in ieder geval bij de studieschuld het inkomen en vermogen van je partner meetelt bij de afbetaling....?



Edit: en de studieschuld blijft altijd de jouwe.. ook als je in gg trouwt en uit elkaar gaat?
quote:alice_in_mannenland schreef op 05 april 2017 @ 20:31:



Overigens, eigen verantwoordelijkheid betekent ook de regels kennen en daar iets mee doen Amand

Bij iemand die uitgaat van gelijke verantwoordelijkheid boven datgene dat een wet voorschrijft breng je met zo'n statement alleen maar een weemoedige glimlach op het gezicht hoor.



Maar dank voor de aandacht
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 20:53:

@minkedewit misschien zijn er nog vrouwen die gewoon thuis willen blijven bij de kinderen om ze zelf op te voeden in plaats van de drie maanden oude baby naar de opvang te brengen voor 40 uur in de week. Kan je net zo goed kinderloos blijven.Ik wil ook wel een vrouw die mijn wensen (al of niet gerelateerd aan kinderen) wil financieren. Maar ja, ik heb geen achterhaalde biologische historie om op te leunen voor het claimen van de verdiencapaciteit van mijn partner.
quote:JesyDoe schreef op 05 april 2017 @ 20:53:

@minkedewit misschien zijn er nog vrouwen die gewoon thuis willen blijven bij de kinderen om ze zelf op te voeden in plaats van de drie maanden oude baby naar de opvang te brengen voor 40 uur in de week. Kan je net zo goed kinderloos blijven.Vader en moeder zouden er ook voor kunnen kiezen om werk en zorg 50/50 te verdelen. Of is het voor mannen niet belangrijk/nodig dat zij tijd met hun kinderen doorbrengen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Lady_Vintage schreef op 05 april 2017 @ 20:48:

[...]





Hoe bedoel je dat precies? Niemand behalve degene die de schuld heeft opgebouwd hoeft hem af te betalen. Je hebt niet opeens een vordering van de helft van die schuld op je partner (niet schuldenaar) mocht je uit elkaar gaan.

Ja, maar het lullige is dus dat als je een hoger salaris hebt door een studie, het opgebouwde vermogen wel door twee gedeeld wordt maar de schuld niet.

Dus als A jarenlang veel verdient (en tevens een deel van zijn/haar schuld aflost), dan is het nog zo dat de schulden die nodig waren om dat vermogen te genereren, niet gedeeld worden, maar het vermogen zelf wel.

Even simpel:

Als A 10 euro per uur verdient, met een lening van 2,50 en B verdient 5 euro zonder lening. Dit duo is samen voor 1 uur maar gaan daarna uit elkaar met een totaal vermogen van 15E. Wat er dan gebeurt is dat (mits er geen uitgaven+ rente zijn) A naderhand recht heeft op 7,50E -lening van 2,50E (volledig voor de rekening van A, ondanks het feit dat B meeprofiteerde) = 5,00E en B heeft recht op 7,50E (want: helft van het vermogen).
quote:alice_in_mannenland schreef op 05 april 2017 @ 21:26:

[...]



Ja, maar het lullige is dus dat als je een hoger salaris hebt door een studie, het opgebouwde vermogen wel door twee gedeeld wordt maar de schuld niet.

Dus als A jarenlang veel verdient (en tevens een deel van zijn/haar schuld aflost), dan is het nog zo dat de schulden die nodig waren om dat vermogen te genereren, niet gedeeld worden, maar het vermogen zelf wel.

Even simpel:

Als A 10 euro per uur verdient, met een lening van 2,50 en B verdient 5 euro zonder lening. Dit duo is samen voor 1 uur maar gaan daarna uit elkaar met een totaal vermogen van 15E. Wat er dan gebeurt is dat (mits er geen uitgaven+ rente zijn) A naderhand recht heeft op 7,50E -lening van 2,50E (volledig voor de rekening van A, ondanks het feit dat B meeprofiteerde) = 5,00E en B heeft recht op 7,50E (want: helft van het vermogen).Aan ieder systeem zitten nadelen. Voor de lange termijn is A beter af. Nadat hij eerst 5 jaar pa heeft moeten betalen
quote:alice_in_mannenland schreef op 05 april 2017 @ 21:26:

[...]



Ja, maar het lullige is dus dat als je een hoger salaris hebt door een studie, het opgebouwde vermogen wel door twee gedeeld wordt maar de schuld niet.

Dus als A jarenlang veel verdient (en tevens een deel van zijn/haar schuld aflost), dan is het nog zo dat de schulden die nodig waren om dat vermogen te genereren, niet gedeeld worden, maar het vermogen zelf wel.

Even simpel:

Als A 10 euro per uur verdient, met een lening van 2,50 en B verdient 5 euro zonder lening. Dit duo is samen voor 1 uur maar gaan daarna uit elkaar met een totaal vermogen van 15E. Wat er dan gebeurt is dat (mits er geen uitgaven+ rente zijn) A naderhand recht heeft op 7,50E -lening van 2,50E (volledig voor de rekening van A, ondanks het feit dat B meeprofiteerde) = 5,00E en B heeft recht op 7,50E (want: helft van het vermogen).

Joehoe



Je kiest zelf voor je studie. Je kiest zelf voor je baan. Je hebt geen invloed op de keuzes die je ter beschikking staan.



Om een lang verhaal kort te maken: het leven is niet maakbaar en je bent altijd zelf verantwoordelijk voor je eigen keuzes. Hoe moeilijk kan het zijn?
quote:alice_in_mannenland schreef op 05 april 2017 @ 21:26:

Als A 10 euro per uur verdient, met een lening van 2,50 en B verdient 5 euro zonder lening. Dit duo is samen voor 1 uur maar gaan daarna uit elkaar met een totaal vermogen van 15E. Wat er dan gebeurt is dat (mits er geen uitgaven+ rente zijn) A naderhand recht heeft op 7,50E -lening van 2,50E (volledig voor de rekening van A, ondanks het feit dat B meeprofiteerde) = 5,00E en B heeft recht op 7,50E (want: helft van het vermogen).

Dan had A die 2,50 moeten aflossen in dat uur. Dan krijgen ze allebei 6,25, en is A van zijn/haar schuld af.

Ze kunnen er natuurlijk ook voor kiezen om de huwelijkse voorwaarden zo op te stellen dat bezit altijd aan de persoon verknocht blijft, zodat A na het huwelijk 7,50 heeft en B 5 euro.
Wij hebben juist heel goed nagedacht voor we in gemeenschap van goederen trouwden.

Het beschermt in ons geval de ouder die meer op heeft gegeven voor het gezin. Ook na een scheiding.





Ik vind het een goede zaak dat mensen kunnen kiezen hoe ze samen hun leven willen invullen. En ook goed nadenken over wat er na het huwelijk gebeurt.



Voor ons zonder schulden en evenveel spaargoed/middelen en al zwanger was dat juist de enige eerlijke stap. Voor een ander kan dat met huwelijkse voorwaarden zijn.



Ik hoop dat gemeenschap in goederen nog even blijft bestaan, nog steeds is in 90% van de gezinnen de vrouw die minder gaat werken en dus zichzelf achtersteld.



En dat zal heus wel verschuiven, dat gebeurt langzaam nu al maar dan nog vind ik de keuze aan het stel samen en moet je de vorm die je wil kunnen blijven kiezen. Vind ik.
Pas wanneer je niet behept bent met het achterhaalde concept dat alleen vrouwen voor kinderen kunnen zorgen, begrijp je hoe opportunisme het wint van integriteit bij personen die partneralimentatie als onvervreemdbaar recht van vrouwen zien.
Alle reacties Link kopieren
Allerliefste Amand,

nogmaals, ik ben gewoon benieuwd wat "men" vindt. En wat een goede oplossing zou zijn voor betreffende issues.

Fyi: ik zit dichter in de buurt van persoon A. Hetgeen overigens maakte dat ik de discussie des te interessanter vond.
Natuurlijk is het een goede zaak, evenals de afschaffing van de partnerallimentatie.



Je wil de ander toch niet met een schuld opzadelen/ je wil je hand toch niet ophouden bij je ex?!
No worries, liefje
quote:Tr0tter schreef op 05 april 2017 @ 21:14:

[...]



Vader en moeder zouden er ook voor kunnen kiezen om werk en zorg 50/50 te verdelen. Of is het voor mannen niet belangrijk/nodig dat zij tijd met hun kinderen doorbrengen?Dit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven