Reizen
alle pijlers
Solo backpackers die geen 18 meer zijn
donderdag 6 april 2017 13:46
Ik ben 30 en vind het nog heerlijk om in mijn eentje een land te ontdekken. Ik kan heel goed alleen zijn, maar het is ook leuk om andere mensen te ontmoeten tijdens een reis en met sommigen een stuk samen te reizen. Maar ik merk dat hoe ouder ik word, hoe minder leeftijdsgenoten (of mensen die ouder zijn dan ik) ik tegenkom. Logisch natuurlijk, maar ik vind dat soms wel lastig. Dan vind ik het moeilijk om een balans te vinden tussen hostels met vooral veel jonkies en hotels met stelletjes/families. Hoe gaan jullie daarmee om? Het lijkt me wel leuk om ervaringen uit te wisselen.
zondag 9 april 2017 21:51
quote:patsy--stone schreef op 09 april 2017 @ 14:23:
[...]
Ja voor mij zijn hostels wel een beetje verleden tijd, tenzij ik een privékamer kan nemen. Dan vind ik het juist wel gezellig, die gedeelde ruimtes (maar toch een eigen plek om me terug te trekken en mijn spullen te laten slingeren). Bijvoorbeeld in Colombia kwam ik genoeg oudere backpackers en flashpackers tegen, daar zijn veel accommodaties een mix van hotel en hostel... dat geldt voor heel Latijns Amerika, dus probeer dat eens uit.
En in IJsland sliep ik wel in hostels vanwege de kosten. Ook daar mensen van alle leeftijden.
Verder... ik vind ook mezelf prettig gezelschap dus ja, ik zit soms ook in luxere accommodaties en mij kom je niet altijd tegen in hostelhuiskamers. Lekker even bijkomen van de dag. Of bv in Spanje lekker 's avonds naar een museum.
Overigens is dat couchsurfing-gebeuren (de events) allemaal heel los-vast hoor. Het is altijd een beetje vaag wie echt komen opdagen. Sommige zeggen ja, maar komen niet, anderen zeggen niks maar komen toch, en je kan dus ook gewoon weg als je geen zin meer hebt.Ja ik heb ook redelijk wat tijd voor mezelf nodig. Ben een behoorlijke introvert en ik kan echt chaggerijnig en oververmoeid worden als ik te lang onder de mensen ben Maar ik heb het ook zeker nodig om soms een poosje wel met andere reizigers op te trekken. Colombia is dus een goeie. Bedankt voor de tip! Leek me sowieso al een mooie bestemming.
[...]
Ja voor mij zijn hostels wel een beetje verleden tijd, tenzij ik een privékamer kan nemen. Dan vind ik het juist wel gezellig, die gedeelde ruimtes (maar toch een eigen plek om me terug te trekken en mijn spullen te laten slingeren). Bijvoorbeeld in Colombia kwam ik genoeg oudere backpackers en flashpackers tegen, daar zijn veel accommodaties een mix van hotel en hostel... dat geldt voor heel Latijns Amerika, dus probeer dat eens uit.
En in IJsland sliep ik wel in hostels vanwege de kosten. Ook daar mensen van alle leeftijden.
Verder... ik vind ook mezelf prettig gezelschap dus ja, ik zit soms ook in luxere accommodaties en mij kom je niet altijd tegen in hostelhuiskamers. Lekker even bijkomen van de dag. Of bv in Spanje lekker 's avonds naar een museum.
Overigens is dat couchsurfing-gebeuren (de events) allemaal heel los-vast hoor. Het is altijd een beetje vaag wie echt komen opdagen. Sommige zeggen ja, maar komen niet, anderen zeggen niks maar komen toch, en je kan dus ook gewoon weg als je geen zin meer hebt.Ja ik heb ook redelijk wat tijd voor mezelf nodig. Ben een behoorlijke introvert en ik kan echt chaggerijnig en oververmoeid worden als ik te lang onder de mensen ben Maar ik heb het ook zeker nodig om soms een poosje wel met andere reizigers op te trekken. Colombia is dus een goeie. Bedankt voor de tip! Leek me sowieso al een mooie bestemming.
dinsdag 11 april 2017 13:16
dinsdag 11 april 2017 17:04
quote:Blue_blond schreef op 11 april 2017 @ 13:16:
Hoihoi.
Ik ben inmiddels 28 en sinds kort vrijgezel. En dit jaar wil ik proberen om voor het 1st alleen op vakantie te gaan naar Italië. Vlucht en auto boeken en de 1e nacht vast zetten. Daarna zie ik het wel. Is misschien niet echt backpacken. Maar ik vind het een hele stap. Iemand nog tips?
Gewoon doén?
Ik ben, pré-Booking.com en mobiel ook wel gewoon naar een plaatsje gereden en daar bij een hostel, B&B of een hotelletje aangebeld. Prima te doen. Ik had geen vastomlijnde plannen en wist dus ook niet (lang tevoren) waar ik wanneer zou zijn.
Hoihoi.
Ik ben inmiddels 28 en sinds kort vrijgezel. En dit jaar wil ik proberen om voor het 1st alleen op vakantie te gaan naar Italië. Vlucht en auto boeken en de 1e nacht vast zetten. Daarna zie ik het wel. Is misschien niet echt backpacken. Maar ik vind het een hele stap. Iemand nog tips?
Gewoon doén?
Ik ben, pré-Booking.com en mobiel ook wel gewoon naar een plaatsje gereden en daar bij een hostel, B&B of een hotelletje aangebeld. Prima te doen. Ik had geen vastomlijnde plannen en wist dus ook niet (lang tevoren) waar ik wanneer zou zijn.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 11 april 2017 19:16
quote:Blue_blond schreef op 11 april 2017 @ 13:16:
Hoihoi.
Ik ben inmiddels 28 en sinds kort vrijgezel. En dit jaar wil ik proberen om voor het 1st alleen op vakantie te gaan naar Italië. Vlucht en auto boeken en de 1e nacht vast zetten. Daarna zie ik het wel. Is misschien niet echt backpacken. Maar ik vind het een hele stap. Iemand nog tips?
Houd er rekening mee dat je momenten zult hebben dat je je opeens heel eenzaam voelt, of zo van: wat doe ik hier in mijn uppie?
Soms heb ik dat tijdens de eerste momenten in de accommodatie, vooral als ik moe ben. Of soms op een avond als je overal om je heen groepen vrienden ziet borrelen.
Het hoort er gewoon bij. Laat het over je heen komen, ga er niet tegen in gevecht. En raak niet meteen in paniek, ga niet meteen je terugreis boeken. Het gaat weer over zodra je wat leuks gaat doen! In je hotelkamer / appartement kan het al flink helpen om muziek aan te zetten. (Neem dus een bluetooth speakertje mee of zorg dat je in ieder geval tv hebt.) Of als het nog niet te laat is, ga dan alvast een rondje lopen buiten en de omgeving verkennen, ergens wat drinken.
Bedenk alvast hoe je je avonden zou kunnen vullen. Overdag merk je amper dat je alleen bent, en alleen lunchen is ook prima. 's Avonds kan het opeens wel 'gek' voelen bijvoorbeeld om uit eten te gaan. Daar hebben veel solo-reizigers 'last' van. Alleen de hevig verlichte mensen niet, die het echt niks kan schelen wat anderen van ze vinden. Daar ben ik nog net niet.
Dus... Wil je soms afspreken met mensen via Couchsurfing.org of via andere websites, of door in een hostel te verblijven? Shoppen of naar een museum, als die open zijn in dat land (bijvoorbeeld Spanje)? Netflixen op je eigen tablet/laptop? Naar de bioscoop of een dans-/muziekvoorstelling? Italiaanse tv kijken om de taal te oefenen? Je reisverslag schrijven, je foto's sorteren? Een boek lezen en lekker vroeg slapen?
Zorg dat je overdag altijd wat te lezen bij je hebt voor momenten dat je moet wachten, en ook omdat het gewoon heerlijk is om uren op een terras te zitten lezen en mensenkijken. Geniet ook van het alleen zijn.
Sta open voor contact, en wees soms zelf de eerste die een babbeltje begint of die vraagt of je aan de ontbijttafel mag aanschuiven in een hostel ofzo. Zeg gewoon iets over waar je allebei naar kijkt (mooi he!), of zelfs een cliché opmerking over het weer kan de start zijn van een leuk gesprek of zelfs meerdere dagen samen optrekken. (Nederland is lang niet het enige land waar we graag over het weer praten.)
Vat het niet persoonlijk op als de ander geen interesse heeft om te kletsen. Misschien heeft diegene gewoon even behoefte om alleen te zijn, of net slecht nieuws gehad, of wat dan ook. Probeer het gewoon bij een volgende! Bedenk ook dat niemand jou kent en dat de kans klein is dat je ze ooit nog eens tegenkomt. Dus het maakt niet uit als je een beetje stuntelt. En die ander weet het dus ook niet dat jij het misschien spannend vindt. Probeer kanten van jezelf uit die je thuis misschien verborgen houdt.
En het werkt altijd goed om vragen over die ander te stellen. De meeste mensen vertellen maar wat graag over zichzelf.
In mijn ervaring vinden mensen zoals hotelreceptionisten, winkelpersoneel, marktkooplui, obers het vaak ook leuk om een praatje te maken (vaak beginnen die zelf).
Georganiseerde tourtjes kunnen ook een goede manier zijn om andere reizigers te leren kennen. Bijvoorbeeld een boottochtje of een natuurwandeling met een gids.
Contact met andere mensen zou geen 'voorwaarde' moeten zijn voor een geslaagde vakantie. Juist als je je in je eentje prima vermaakt, trek je andere mensen aan, in mijn ervaring.
Alleen reizen is heerlijk vrij en superflexibel. Je kan precies doen waar je zelf zin in hebt. Lang uitslapen, telkens weer bij hetzelfde leuke tentje eten, minder vaak of vaker per dag eten, eerder vertrekken als een stadje tegenvalt, urenlang lezen of fotograferen, spontaan straatjes in lopen, naar precies die musea die jij interessant vindt, etc. Niemand die erover aan je hoofd zeurt. Niemand met wie je de hele tijd moet afstemmen.
Het enige is wel dat je altijd moet bedenken wat je doet met je waardevolle spullen als je naar de wc moet. Bijvoorbeeld in een café neem ik die mee naar de wc en laat ik bv. een sjaal of trui op de stoel als teken dat 'ie bezet is (maar dan nog vind je soms andere mensen op je stoel als je terugkomt...). Als je met grote bagage onderweg bent en naar de wc moet, kun je vaak wel iemand vinden die er even op wil passen... bijvoorbeeld de café-eigenaar, of een marktkoopvrouw die heus niet haar hele kraam gaat opdoeken om er met jouw koffer vandoor te gaan. Je waardevolle spullen kun je dan in een klein tasje meenemen naar het toilet.
Belle vacanze!
Hoihoi.
Ik ben inmiddels 28 en sinds kort vrijgezel. En dit jaar wil ik proberen om voor het 1st alleen op vakantie te gaan naar Italië. Vlucht en auto boeken en de 1e nacht vast zetten. Daarna zie ik het wel. Is misschien niet echt backpacken. Maar ik vind het een hele stap. Iemand nog tips?
Houd er rekening mee dat je momenten zult hebben dat je je opeens heel eenzaam voelt, of zo van: wat doe ik hier in mijn uppie?
Soms heb ik dat tijdens de eerste momenten in de accommodatie, vooral als ik moe ben. Of soms op een avond als je overal om je heen groepen vrienden ziet borrelen.
Het hoort er gewoon bij. Laat het over je heen komen, ga er niet tegen in gevecht. En raak niet meteen in paniek, ga niet meteen je terugreis boeken. Het gaat weer over zodra je wat leuks gaat doen! In je hotelkamer / appartement kan het al flink helpen om muziek aan te zetten. (Neem dus een bluetooth speakertje mee of zorg dat je in ieder geval tv hebt.) Of als het nog niet te laat is, ga dan alvast een rondje lopen buiten en de omgeving verkennen, ergens wat drinken.
Bedenk alvast hoe je je avonden zou kunnen vullen. Overdag merk je amper dat je alleen bent, en alleen lunchen is ook prima. 's Avonds kan het opeens wel 'gek' voelen bijvoorbeeld om uit eten te gaan. Daar hebben veel solo-reizigers 'last' van. Alleen de hevig verlichte mensen niet, die het echt niks kan schelen wat anderen van ze vinden. Daar ben ik nog net niet.
Dus... Wil je soms afspreken met mensen via Couchsurfing.org of via andere websites, of door in een hostel te verblijven? Shoppen of naar een museum, als die open zijn in dat land (bijvoorbeeld Spanje)? Netflixen op je eigen tablet/laptop? Naar de bioscoop of een dans-/muziekvoorstelling? Italiaanse tv kijken om de taal te oefenen? Je reisverslag schrijven, je foto's sorteren? Een boek lezen en lekker vroeg slapen?
Zorg dat je overdag altijd wat te lezen bij je hebt voor momenten dat je moet wachten, en ook omdat het gewoon heerlijk is om uren op een terras te zitten lezen en mensenkijken. Geniet ook van het alleen zijn.
Sta open voor contact, en wees soms zelf de eerste die een babbeltje begint of die vraagt of je aan de ontbijttafel mag aanschuiven in een hostel ofzo. Zeg gewoon iets over waar je allebei naar kijkt (mooi he!), of zelfs een cliché opmerking over het weer kan de start zijn van een leuk gesprek of zelfs meerdere dagen samen optrekken. (Nederland is lang niet het enige land waar we graag over het weer praten.)
Vat het niet persoonlijk op als de ander geen interesse heeft om te kletsen. Misschien heeft diegene gewoon even behoefte om alleen te zijn, of net slecht nieuws gehad, of wat dan ook. Probeer het gewoon bij een volgende! Bedenk ook dat niemand jou kent en dat de kans klein is dat je ze ooit nog eens tegenkomt. Dus het maakt niet uit als je een beetje stuntelt. En die ander weet het dus ook niet dat jij het misschien spannend vindt. Probeer kanten van jezelf uit die je thuis misschien verborgen houdt.
En het werkt altijd goed om vragen over die ander te stellen. De meeste mensen vertellen maar wat graag over zichzelf.
In mijn ervaring vinden mensen zoals hotelreceptionisten, winkelpersoneel, marktkooplui, obers het vaak ook leuk om een praatje te maken (vaak beginnen die zelf).
Georganiseerde tourtjes kunnen ook een goede manier zijn om andere reizigers te leren kennen. Bijvoorbeeld een boottochtje of een natuurwandeling met een gids.
Contact met andere mensen zou geen 'voorwaarde' moeten zijn voor een geslaagde vakantie. Juist als je je in je eentje prima vermaakt, trek je andere mensen aan, in mijn ervaring.
Alleen reizen is heerlijk vrij en superflexibel. Je kan precies doen waar je zelf zin in hebt. Lang uitslapen, telkens weer bij hetzelfde leuke tentje eten, minder vaak of vaker per dag eten, eerder vertrekken als een stadje tegenvalt, urenlang lezen of fotograferen, spontaan straatjes in lopen, naar precies die musea die jij interessant vindt, etc. Niemand die erover aan je hoofd zeurt. Niemand met wie je de hele tijd moet afstemmen.
Het enige is wel dat je altijd moet bedenken wat je doet met je waardevolle spullen als je naar de wc moet. Bijvoorbeeld in een café neem ik die mee naar de wc en laat ik bv. een sjaal of trui op de stoel als teken dat 'ie bezet is (maar dan nog vind je soms andere mensen op je stoel als je terugkomt...). Als je met grote bagage onderweg bent en naar de wc moet, kun je vaak wel iemand vinden die er even op wil passen... bijvoorbeeld de café-eigenaar, of een marktkoopvrouw die heus niet haar hele kraam gaat opdoeken om er met jouw koffer vandoor te gaan. Je waardevolle spullen kun je dan in een klein tasje meenemen naar het toilet.
Belle vacanze!
You can never have too many hats, gloves and shoes
dinsdag 11 april 2017 19:49
Heerlijk is dat he patsy!
In Guatemala had ik een heel leuk en goed koffietentje ontdekt waar ik echt elke dag mn dag begon. Met de eigenaren een gesprekje beginnen, altijd gezellig. Geen gezeik aan je kop dat iets te duur is, dit tentje was dan bijv 50 cent duurder dan normaal.
Wat wel zo is, alleen reizen is vaak duurder. Moet je bijv ergens heen met taxi en kan je niet delen. Gisteren gewoon aan andere backpackers gevraagd of ze toevallig ook naar dat bepaalde busstation moeten. Vonden ze allemaal niet raar, wees dus niet bang om anderen voor zulke dingen aan te spreken. Ik ervaar de backpackcommunity als elkaar helpen en leuke tijd hebben, Iedereen is op elkaar aangewezen.
Oldschoolchic: Ik heb precies hetzelfde, ik houd niet van groepen. Heb je met zn allen een plan, zo goed als klaar voor vertrek, moet iemand toch nog wat anders aandoen, en een ander toch nog eerst even geld wisselen, en dan weer een ander toch even haar anders doen.. Kan daar echt niet tegen. Vind het ook vermoeiend met anderen reizen, reis liever alleen. Haal veel energie uit gesprekken met locals, vind dat ook veel leuker. Heb ook veel tijd voor mezelf nodig. Hoef je niet per se voor naar Colombia hoor. zou wel iets kiezen dan buiten de echte backpacklanden als Thailand enz, daar struikel je echt over de (europese)backpackers. Ik ben nu in midden amerika en hier is voor mij de balans echt perfect.
In Guatemala had ik een heel leuk en goed koffietentje ontdekt waar ik echt elke dag mn dag begon. Met de eigenaren een gesprekje beginnen, altijd gezellig. Geen gezeik aan je kop dat iets te duur is, dit tentje was dan bijv 50 cent duurder dan normaal.
Wat wel zo is, alleen reizen is vaak duurder. Moet je bijv ergens heen met taxi en kan je niet delen. Gisteren gewoon aan andere backpackers gevraagd of ze toevallig ook naar dat bepaalde busstation moeten. Vonden ze allemaal niet raar, wees dus niet bang om anderen voor zulke dingen aan te spreken. Ik ervaar de backpackcommunity als elkaar helpen en leuke tijd hebben, Iedereen is op elkaar aangewezen.
Oldschoolchic: Ik heb precies hetzelfde, ik houd niet van groepen. Heb je met zn allen een plan, zo goed als klaar voor vertrek, moet iemand toch nog wat anders aandoen, en een ander toch nog eerst even geld wisselen, en dan weer een ander toch even haar anders doen.. Kan daar echt niet tegen. Vind het ook vermoeiend met anderen reizen, reis liever alleen. Haal veel energie uit gesprekken met locals, vind dat ook veel leuker. Heb ook veel tijd voor mezelf nodig. Hoef je niet per se voor naar Colombia hoor. zou wel iets kiezen dan buiten de echte backpacklanden als Thailand enz, daar struikel je echt over de (europese)backpackers. Ik ben nu in midden amerika en hier is voor mij de balans echt perfect.
dinsdag 11 april 2017 20:34
Ja precies, Colombia is echt niet het enige land waar je die mix van hostel/hotel veel hebt, en waar veel backpackers van allerlei leeftijden komen. Zoals ik al aangaf, heb je dat in heel Latijns Amerika wel (Midden-Amerika, Zuid-Amerika).
En ook in Afrika kom je mensen van allerlei leeftijden tegen, die vaak wel open staan voor contact met andere reizigers. En in IJsland... In de rest van Europa vind ik het wat 'lastiger' om spontaan contact te krijgen met andere reizigers, vooral in normale hotels en natuurlijk als je in een appartement verblijft. In hostels is het denk ik wel makkelijker.
En ook in Afrika kom je mensen van allerlei leeftijden tegen, die vaak wel open staan voor contact met andere reizigers. En in IJsland... In de rest van Europa vind ik het wat 'lastiger' om spontaan contact te krijgen met andere reizigers, vooral in normale hotels en natuurlijk als je in een appartement verblijft. In hostels is het denk ik wel makkelijker.
You can never have too many hats, gloves and shoes
maandag 17 april 2017 18:10
Hier nog 1 soloreiziger, begin 30. Ben laatst naar Litouwen geweest, had zowaar ongeveer even oude kamergenoten in het hostel Hetzelfde had ik in november in Boedapest.
Ik zoek overigens wel altijd hostels met goede recensies en vermijd de 'party hostels'.
Het ligt denk ik ook aan het tijdstip waarin je reist: studenten reizen vaak in de vakanties, die vermijd ik zoveel mogelijk.
Ik zoek overigens wel altijd hostels met goede recensies en vermijd de 'party hostels'.
Het ligt denk ik ook aan het tijdstip waarin je reist: studenten reizen vaak in de vakanties, die vermijd ik zoveel mogelijk.
maandag 17 april 2017 18:33
Ook hier een alleenreizende, 29 jaar. Vier jaar geleden maakte ik m'n eerste reis, een maand naar Thailand, en toen was ik nog heel erg bezig met 'ontmoet ik wel anderen, ben ik straks niet helemaal alleen'. Toen kwam ik erachter dat je vooral moeite moet doen om af en toe alleen te zijn als je alleen reist, echt overal veel contacten gelegd.
Inmiddels merk ik ook dat het soms lastig is om leeftijdsgenoten te vinden om daar een stuk van je reis mee op te trekken. Of je treft hele jonge reizigers die toch andere behoeften hebben (feesten, hun to-do lijstje afwerken in dat land) of stelletjes. Ik vind het ook erg aan de bestemming liggen, ik had bijv. verwacht in Nieuw-Zeeland veel alleenreizenden te kunnen vinden, maar daar waren het óf stelletjes of jonge feestgangers (en dan met name Duitsers die bij voorbaat erg naar elkaar toe trokken). Ik had daar echt gehoopt iemand te vinden die ook lekker wilde hiken en evt. mee wilde rijden, maar uiteindelijk veel alleen gedaan. Ook prima, ik kan mezelf echt heerlijk alleen vermaken, maar soms is het wel leuk...
Inmiddels merk ik ook dat het soms lastig is om leeftijdsgenoten te vinden om daar een stuk van je reis mee op te trekken. Of je treft hele jonge reizigers die toch andere behoeften hebben (feesten, hun to-do lijstje afwerken in dat land) of stelletjes. Ik vind het ook erg aan de bestemming liggen, ik had bijv. verwacht in Nieuw-Zeeland veel alleenreizenden te kunnen vinden, maar daar waren het óf stelletjes of jonge feestgangers (en dan met name Duitsers die bij voorbaat erg naar elkaar toe trokken). Ik had daar echt gehoopt iemand te vinden die ook lekker wilde hiken en evt. mee wilde rijden, maar uiteindelijk veel alleen gedaan. Ook prima, ik kan mezelf echt heerlijk alleen vermaken, maar soms is het wel leuk...
