ben ik fout bezig met die man?

19-04-2017 13:57 180 berichten
Alle reacties Link kopieren
Om een lang saai verhaal kort te maken.... Ik zat van mijn 15e tot mijn 30e in normale relaties. Jeugdliefde en daarna de man van wie ik dacht dat ik er oud mee zou worden. Het leven besliste anders en toen ik dus 30 was stond ik er alleen voor. Tot mijn 34ste was ik single. Of beter, ik ging uit, ontmoette mannen met wie ik soms een paar maanden samen was, had een paar kortere toestanden... toen onmoette ik de eerste echt stabiele man in jaren en we begonnen aan iets waarvan ik dacht dat het tot de dood zou duren. Op één ding na ging alles lange tijd goed. En wat er fout liep was het seksuele. Maar ik dacht dacht dat ik daarmee kon leven. Ik had twee relaties gehad waar de sex super was maar ik er me voor de rest niet goed bij voelde. Maar hij was perfect.Heel knappe man, succesvol, zorgzaam en verre van een vrouwenversierder. Ik vond er rust en stabiliteit. Hij zorgde voor me, hielp me met het opruimen van wat rotzooi uit het verleden.... Alleen seksueel was het 'minder'. Hij kwam onvoorstelbaar snel klaar en leek soms niet te weten hoe een vrouwenlijf ineen steekt. Nochtans was hij verre van een maagd. Ook hij had een langere single periode achter de rug en die was zeer vergelijkbaar met de mijne. Dus begonnen we met gelijke wapens bij wijze van spreken. Maar na acht jaar en een kind liep het fout. Moeilijk om te omschrijven waarom. Het seksuele was een echt probleem geworden en hij werd als maar meer bitter naar mij, kreeg problemen op het werk, was totaal overbeschermend naar onze zoon toe die een kastplant dreigde te worden. De ruzies stapelden op en het ongenoegen werd groter. En ik bedroog hem. Een eerste keer met een veel oudere man. De tweede keer met een man van mijn Eigen leeftijd. In het eerste geval ging het om een man die nog net niet op zijn knieën viel om mijn zijn liefde te betuigen, in het tweede geval was het een zeer platonische toestand waarbij we gewoon alletwee op zoek waren naar een minimale fysieke vervulling en vonden die kort bij elkaar. In het eerste geval heb ik er een na de eerste keer sex een einde aan gemaakt omdat ik voelde dat hij verliefd was en ik niet. De situatie was al vies genoeg zonder dat ik ermee zou doorgaan en een ander om de tuin zou leiden. In het tweede geval maakte ik er eeen einde aan omdat het gewoon geen enkele inhoud had. Behalve het even spannend zijn om af te spreken was het letterlijk niets. En ik voelde me er alleen maar leger en eenzamer door.



Een falend huwelijk en een lege affaire. Het maakte me alleen maar meer miserabel en ik verachtte mezelf er alleen maar meer door.

Jaren ervoor, in het begin van mijn huwelijk, had ik een man ontmoet die ik fysiek onweerstaanbaar vond. Maar hij keek niet naar mij om. Niet. Geen blik. Daar doe je dus niets mee. Je wordt ook niet verliefd omdat je toch weet dat zij je maar niets vinden. Wat ook zo was. In zijn ogen was ik gewoon een mollig geval. Wel grappig maar fysiek totaal niet aantrekkelijk. Hij was altijd hoffelijk naar me en vriendelijk. Maar ik wist dat hij me niet zag staan.



Maar mijn uiterlijk veranderde. Door omstandigheden verloor ik gewicht. Veel gewicht. Ondanks mijn mollige figuur had ik nooit moeite gehad om mannelijke aandacht te krijgen. Maar dat had dan meer te maken met mijn ogenschijnlijk vrolijke persoonlijkheid.



Nu was ik afgevallen (door de stress door het aftakelen van mijn vader die uiteindelijk overleed) en ik vond dat wel ok en begon weight watchers te volgen om mijn gewicht op peil te houden. Het resultaat was bizar. Aandacht van mannen, nijd van vrouwen. Niet normaal. Ik ben niet veranderd. Nog steeds dezelfde vrolijke griet van voordien. Maar nu zien mannen mij staan. En dus ook 'hij'.



Tot dan toe was ik een gewone kennis, maar plots begon hij echt naar me te kijken. Stel je voor. De enige man die echt je knieën doet knikken. De enige man van wie je moet zeggen dat je hem te knap voor woorden vindt. De man van wie je dacht dat hij je toch niet zag staan waardoor je er ook geen tijd wou insteken. Laat staan gevoel.



Via facebook nam hij contact op. Hij wist heel goed hoe ik er voordien uitzag. Dus het is niet dat hij niet besefte dat ik een serieuse verandering ondergaan had. Maar het begon met wat complimentjes op mijn 'transitie'. Ik kon het bijna niet geloven. Dat net hij er op lette. Dat net hij zijn tijd er in stak om op mijn foto's te reageren. En er onstond contact. Onschuldig in het begin. Maar heel traag, heeeeeeeeeeeeeel traag, werd het intenser. Tot hij plots voorstelde gewoon eens af te spreken. Hij was single, ik getrouwd. Ik had nog maar een paar weken ervoor mijn man bedrogen met een 'platonische' relatie. Maar ik voelde direct aan dat ik geen seconde nog een ander wou zien of horen. 'hij' was er en ongelofelijk maar waar hij leek geïnteresseerd. Ook toen nog sprak het mollige meisje in mij dat het toch niet kon dat hij me wou zien. Dat hij wou afspreken. Mijn onzekerheden zorgden ervoor dat ik zijn motieven in vraag stelde. Was hij wel eerlijk? Meende hij wel dat hij me wou zien? Was het gewoon een grap voor hem?



Toen ik hem zag viel ik als een blok. Nog harder dan de eerste keer dat ik hem zag maar hij me niet eens zag staan. Honderden keren harder. Hij was nog knapper dan ik het mij herinnerde. Hij had de mooiste blauwe ogen en meest sexy lach ooit. Hij gaf me een knuffel toen we elkaar zagen. En aan zijn blik zag ik dat hij ook niet teleurgesteld was. Als je je hele leven met je uiterlijk in de knoop gelegen hebt en soms pure afschuw gevoeld hebt voor jezelf, is die blik het meest ongelofelijke moment in je leven. Hij ziet je. En hij wil je. En dat is met niets te vergelijken. Het feit dat hij zei dat ik er mooi uitzag. Dat hij zei dat het nerveus van me werd. Dat hij plots opstond en me kuste en zei dat hij het gewoon deed zodat we van de vraag af waren of we nu zouden kussen of niet. Ik kon mijn geluk niet op. Ik werd verliefd als nooit tevoor. En hij leek hetzelfde te voelen.



Een paar weken later liet ik mijn man vallen en trok in bij hem. Het was een enorm risico. We kenden elkaar al jaren maar in feite slechts luttele weken. Maar ik was zo verdomd verliefd. Zo verblind.

Niet dat ik me geen vragen stelde. Niet dat ik niet besefte hoe plots, snel en gevaarlijk het was. Ik ben geen idioot.



Hij was/is het gewoon. Dat is niet veranderd. Nu al die tijd later nog voor geen millimeter. Maar zoals overal zijn er problemen. Vragen. Dingen die we langzamerhand van elkaar leerden kennen. Zo weet hij nu dat ik mijn ex bedrogen heb (ben ondertussen gescheiden) en hij vreest dat dat een soort 'state of mind' is en ik het nog ga doen. Ik weet ondertussen dat hij in die paar jaar dat hij single was een waslijst aan vrouwen versleten heeft. Dat hij in toestanden beland is die ik niet aanvaardbaar vind. Maar mijn standpunt is dat het voor mij was en dat ik het maar moet aanvaarden en slikken. Hij is nu de trouwe, lieve maar verdomd sexy man. Waar kan ik over klagen? Waarom zou ik mijn tijd en emoties verspillen?



Maar hij zit anders ineen. Mijn verleden is een doorn in het oog en leidt tot discussies. Er Kwamen al heel wat verwijten. Het is met ups en downs. Meestal gaat het echt goed tussen ons. Beter dan met om het even wie in het verleden. Af en toe speelt het op en wordt hij echt kwaad.



We zijn beiden jaloerse mensen. Maar ik hou mij bezig met het heden en hou dat in het oog (en ik moet eerlijk zijn...hij is onberispelijk bezig) terwijl hij in een verleden dat ik wil vergeten blijft hangen.



Het maakt soms dingen kapot die zouden moeten overeind blijven. Ik kan niet begrijpen dat hij ons onrecht aandoet door iets waar hij uiteindelijk niets mee te maken heeft.



Ik begrijp wel dat je je 'gewaarschuwd' voelt door het verleden, maar niet dat je je het heden erdoor laat vergallen. Of ben ik fout?
Alle reacties Link kopieren
Dingen lopen zoals ze lopen, ik ben niet zo van goed of fout. Ja, je hebt je man destijds bedrogen en ja, je zou het weer kunnen doen. Hij zou het ook kunnen doen. En mijn buurman ook. Maar dat is een kwestie van vertrouwen. Of hij kiest ervoor je te vertrouwen of niet en dan moet hij gaan. Dit gezeik over dingen die je niet kunt veranderen maar dan wel blijven vind ik laf. Of hij zet zich eroverheen of hij gaat, meer opties zijn er niet. Of wat wil hij nog dat je doet/zegt dan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Lucylucille schreef op 19 april 2017 @ 14:31:

Wacht ff, hij wist niet dat jij getrouwd was? In dat geval heeft hij er recht op om te zeiken.



Als hij het wel wist, dan wist hij toch ook al dat je notoire vreemdganger bent? Je ging tenslotte (onder andere) met hem vreemd.

Zo lees ik het ook. Hij wist niet dat ze al een vent had.

Nou, lekker dan, staat daar een bedriegster aan je deur met kind die komt inwonen en dan pas haar scheiding gaat regelen. Goed bezig.



En dan schiet TO uit haar panty omdat hij als single zijnde ook vrouwen heeft gehad.
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:30:

[...]





Het is een redelijk jammerlijke vaststelling dat uiterlijk een rol speelt. Meer dan wel zelf graag toegeven. Want ik geef toe dat ik hem met 30 kg meer aan zijn lijf ook niet zou hebben bekeken indertijd. Misschien zou ik er wel voor gevallen zijn had ik hem beter leren kennen. Maar als het op uiterlijk aankomt zijn we allen gelijk. En voor alle duidelijkheid; sinds de dag we elkaar kennen is er altijd wel al 'iets' geweest tussen ons. Pas toen hij ook single was is hij op mij afgestapt. En dat valt samen met mijn gewichtsverlies.

Hijzelf heeft nog nooit een opmerking gemaakt op mijn gewicht behalve dat ik er naar zijn mening alsmaar beter uitzie. Dat hij me niet zag staan toen ik dicker was, heeft ook te maken met het feit dat hij toen in een relatie zat.Betekent dit dat je ook al vreemd had willen gaan met hem? Maar dat hij toen nog te fatsoenlijk was wegens niet single?
Ik mis de liefdesbaby...?
Alle reacties Link kopieren
quote:Moniek1234 schreef op 19 april 2017 @ 14:27:

[...]





Aan die foute beslissingen kun je nu niets meer doen. Uiteindelijk maakt iedereen fouten en die vormt je uiteindelijk tot de persoon die je bent. Fijn dat je er geen behoefte aan hebt en dat hij is naar wat je verlangde! De vraag is dus of hij zich bij je verleden neer kan leggen.

Hoe moeilijk het ook is, als hij dit niet kan dan gaat het altijd nog naar boven komen, en daar wordt je echt niet gelukkig van!





Absoluut. En dat is nu de uitdaging voor de komende tijd. Hijzelf noemt het de afweging of zijn liefde het haalt van zijn afkeer. Dat is pijnlijk om zovele redenen. Enerzijds heeft het verleden niets met hem te maken. Hij was er toen nog niet. Dat hij er zich vragen bij stelt vind ik normaal. Dat hij er zich door vernederd voelt, slaat voor mij op niets. En toch is zijn boosheid soms zo fel dat ik vrees voor de toekomst. Anderzijds is hij geen onbeschreven blad. Hij heeft ook een paar misstappen begaan en heeft een redelijk wild single leven achter de rug. Beiden zijn even slikken voor mij maar tegelijk vind ik dat, als dat het verleden is en blijft, ik daar geen opmerkingen kan op maken. Hij is ook, los van het probleem, diezelfde super vent die hij is onder andere door zijn ervaringen. Dus moet en mag ik me daar niet over uitspreken. Het verschil tussen ons is dat ik geen goedkeuring vraag noch excusen zoek voor mijn fouten. Ze zijn er. Er mag dan wel een reden en een context zijn maar ze zijn niet goed te praten. Hij praat zichzelf dan wel soms goed. Het maakt de relatie bij momenten onevenwichtig. Ik die steeds mea culpa moet slaan, hij die niet eens mag geconfronteerd worden met zijn verleden.



Het is echt geen dagelijks probleem. Maar het komt af en toe boven. Ik wou gewoon even praten met dames die misschien iets vergelijkbaars meegemaakt hadden.
Nou blij voor je ex dat ie van je af is. En ook verdiende loon, dat je huidige partner zich afvraagt of jij wel trouw bent, dat was je namelijk niet in een huwelijk.



Ik hoop dat je een les leert.
Alle reacties Link kopieren
Zowaar het hele verhaal gelezen en kom tot de conclusie dat je een behoorlijk zooiitje van je leven hebt gemaakt.



Maar goed ik vind dat je huidige vriend niet zo moet zeuren, gebeurd is gebeurd en hij kon van te voren bedenken dat je het niet zo nauw neemt tijdens een relatie want je ging tenslotte vreemd met hem tijdens je relatie met je inmiddels ex man.

Jammer dat hij je geen eerlijke kans wil geven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Panita_ta schreef op 19 april 2017 @ 14:37:

[...]



Zo lees ik het ook. Hij wist niet dat ze al een vent had.

Nou, lekker dan, staat daar een bedriegster aan je deur met kind die komt inwonen en dan pas haar scheiding gaat regelen. Goed bezig.



En dan schiet TO uit haar panty omdat hij als single zijnde ook vrouwen heeft gehad.sure. goed gelezen.
Alle reacties Link kopieren
Je bent bewezen onbetrouwbaar, als er problemen zijn los je ze niet op maar duik je bij een ander in bed. Dat is een ontzettend nare karaktereigenschap en niet een die je zomaar afleert. Ik denk dat zijn roze bril samen met zijn verliefdheid aan het verdwijnen is, en hij begint te je nu te zien zoals je echt bent. Het ging hem nooit om je karakter, hij viel op je lichaam. En nu komt het besef dat een mooi lichaam niks is zonder goed karakter. Ik snap dat hij nu hevig twijfelt. Hij zal toch een keuze moeten maken, jou vertrouwen zonder bewijs dat je te vertrouwen bent, of bij je weg gaan. En jij zult ook een keuze moeten maken. Blijf jij bij iemand die jou zo wantrouwt? Hoe lang blijf je op hem wachten?
Alle reacties Link kopieren
quote:snooziegirl schreef op 19 april 2017 @ 14:26:

Wat maakt de sexy god zo'n god in jouw ogen, TO?

Toen je dik was zag hij je niet eens staan maar nu je magerder bent wel.

Daar wil je natuurlijk oud mee worden, hij heeft immers alles.



Vooral blauwe ogen, dat dan weer wel.



Dit dus.



TO want vind jij daar dan van? Eerst zag hij je niet staan maar nu je afgevallen bent opeens wel. Wil je echt zo'n man die (blijkbaar) voornamelijk op uiterlijkheden valt?



laat maar ben weer te langzaam, TO is hier al op ingegaan
Alle reacties Link kopieren
quote:spaatje25 schreef op 19 april 2017 @ 14:43:

Nou blij voor je ex dat ie van je af is. En ook verdiende loon, dat je huidige partner zich afvraagt of jij wel trouw bent, dat was je namelijk niet in een huwelijk.



Ik hoop dat je een les leert.Uiteraard. Dat hier blijkbaar enkel foutloze mensen zitten.
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:45:

[...]





Uiteraard. Dat hier blijkbaar enkel foutloze mensen zitten.Tussen foutloos zijn en steeds opnieuw bij iemand in bed duiken terwijl je in een relatie zit, zit nog heul veul!
Alle reacties Link kopieren
Wat voor misstappen heeft hij begaan? En wat hij in zijn single leven doet maakt toch helemaal niks uit? Dat is toch niet te vergelijken met wat iemand in een relatie doet?
Alle reacties Link kopieren
Nog een alinea erbij en je hebt een bouquet-reeks...



Maar goed.... als hij zich zo bezighoudt met je verleden dan denk ik dat ie bang is dat je hem ook gaat bedriegen/verlaten/friendzonen...
Wie naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst...
Alle reacties Link kopieren
quote:Miffy53 schreef op 19 april 2017 @ 14:45:

[...]





Dit dus.



TO want vind jij daar dan van? Eerst zag hij je niet staan maar nu je afgevallen bent opeens wel. Wil je echt zo'n man die (blijkbaar) voornamelijk op uiterlijkheden valt?



Dit opmerking zou zeer terecht zijn (en geloof me, het is niet dat ik mezelf geen vragen stel) moest het zo zwart wit zijn. In een uiteenzetting moet je het natuurlijk kort houden (ha ha...niet dus) en snij je wat bochten af.



We kennen elkaar al jaren en we hebben altijd een zwak voor elkaar gehad. Ook toen ik dikker was toonde hij wel 'vriendschappelijke interesse'. het is dus niet dat hij me niet zag staan. Ik ga niet zeggen 'integendeel' maar hij had wel een zekere aandacht. Hij was toen nog getrouwd en onze relatie was (en ik ga het word correct gebruiken nu) platonisch... Onze contacten waren puur vriendschappelijk zij het dat hem een bijzonder knappe en leuke vent vond. Ik was ervan overtuigd dat hij niet geïnteresseerd was op die manier. Na al die jaren blijkt dat een beetje genuanceerder te zijn. In die zin dat hij altijd al een zwak voor me had maar toegeeft dat hij me slanker mooier vindt. Het is in ieder geval eerlijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik zal zeker niet zeggen, dat uiterlijk geen rol speelt. Maar ik denk wel, dat je alleen daarop geen stabiele, langdurige relatie bouwt. Na de eerste fase van verliefdheid zullen er meer pilaren stand moeten houden, anders sta je binnen de korste keren weer in een ruïne. Een van die pilaren is vertrouwen hebben in elkaar en dat vertrouwen krijgen jij en dus je kind op dit moment niet van je vriend. Want hij zorgt voor onrust en strijd omtrent jouw verleden. Hij of jij zal een keuze moeten maken hierin. Vind ik dan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Annelleke schreef op 19 april 2017 @ 14:48:

Wat voor misstappen heeft hij begaan? En wat hij in zijn single leven doet maakt toch helemaal niks uit? Dat is toch niet te vergelijken met wat iemand in een relatie doet?Ik ben ook wel benieuwd naar de misstappen. Maar dat hij single was betekend natuurlijk dat hij tijdens die periode geen fouten gemaakt heeft. Iedereen kan fouten maken / andere slecht behandelen, ook singles (maar niet vreemdgaan nee)
My life, my way
Alle reacties Link kopieren
quote:Chart schreef op 19 april 2017 @ 14:49:

Nog een alinea erbij en je hebt een bouquet-reeks...



Maar goed.... als hij zich zo bezighoudt met je verleden dan denk ik dat ie bang is dat je hem ook gaat bedriegen/verlaten/friendzonen...



Uiteraard. En ik begrijp het wel. Maar die strijd is lastig.



En wat die bouquet reeks betreft...:-) je hebt een heel goed punt.
Alle reacties Link kopieren
ik snap zijn twijfels wel, jij kunt wel zeggen dat het het verleden is en je geen enkele behoefte hebt aan andere mannen, maar jullie zijn pas 10 maanden samen. Je zult bij je ex ook niet gelijk met andere mannen hebben liggen vozen.

Verder zeg je dat jij zijn verleden hebt geaccepteerd, dat is mooi, maar dat wil niet zeggen dat hij dat automatisch ook maar moet doen dan.

En je vraag in de titel: nee, je bent niet fout met hem bezig, maar je bent voor hem wel heel fout bezig geweest en soms komen die fouten terug als een boemerang
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Ik was ook z'on vreemdganger toen ik jonger was. Maar in mijn huidige relatie helemaal niet. En mijn man vertrouwt me ook gewoon. Dus je hoeft niet je hele leven een vreemdganger te blijven . Maar je ziet het vaker bij dames die veel afvallen, die krijgen ineens aandacht en kunnen dat niet handelen ofzo. Moeten er iets mee. Dus ik snap zijn angst wel.
Je bent al 10 hele maanden samen en nog geen behoefte aan een ander gehad.Poeh poeh.



Bekijk de situatie over 2 jaar weer even.10 maanden is niks.



Iemand die je eerst niet ziet staan omdat je dik was..Nou zou hem ook niet moeten nu hij je slank ineens wel aantrekkelijk vind.

Wat als er opeens weer wat kilo s aankomen?Gaat hij dan bij je weg?
Alle reacties Link kopieren
Ziet je zoon zijn eigen vader nog of heb je vader voor het gemak ook maar uit het leven van je zoon geband?
Alle reacties Link kopieren
quote:Moniek1234 schreef op 19 april 2017 @ 14:50:

[...]





Ik ben ook wel benieuwd naar de misstappen. Maar dat hij single was betekend natuurlijk dat hij tijdens die periode geen fouten gemaakt heeft. Iedereen kan fouten maken / andere slecht behandelen, ook singles (maar niet vreemdgaan nee)Hij is jaren samen geweest met een vrouw die hij ook bedrogen heeft. Zij het dan dat hij er eerlijk over geweest is en zij hem een tweede kans gegeven heeft. Ze zijn jaren later toch uiteen gegaan. Tijdens zijn single jaren heeft hij uiteraard niemand bedrogen. Tenzij je iemand hoop geven op meer om de tuin leiden noemt. Er zijn heel veel bedpartners gepasseerd in die tijd. En niet elk van hen dacht dat het maar voor kort was terwijl hij wel wist dat hij na het ontbijt zou breken ermee. Is dat een misstap? Bah. Neen zeker. Hoort bij het leven. En tegelijk weet ik dat, had ik gelijkaardige dingen gedaan, hij er misselijk zou van worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:50:

[...]





Dit opmerking zou zeer terecht zijn (en geloof me, het is niet dat ik mezelf geen vragen stel) moest het zo zwart wit zijn. In een uiteenzetting moet je het natuurlijk kort houden (ha ha...niet dus) en snij je wat bochten af.



We kennen elkaar al jaren en we hebben altijd een zwak voor elkaar gehad. Ook toen ik dikker was toonde hij wel 'vriendschappelijke interesse'. het is dus niet dat hij me niet zag staan. Ik ga niet zeggen 'integendeel' maar hij had wel een zekere aandacht. Hij was toen nog getrouwd en onze relatie was (en ik ga het word correct gebruiken nu) platonisch... Onze contacten waren puur vriendschappelijk zij het dat hem een bijzonder knappe en leuke vent vond. Ik was ervan overtuigd dat hij niet geïnteresseerd was op die manier. Na al die jaren blijkt dat een beetje genuanceerder te zijn. In die zin dat hij altijd al een zwak voor me had maar toegeeft dat hij me slanker mooier vindt. Het is in ieder geval eerlijk.

Dit klinkt al heel anders inderdaad.



Maar hij wist dus dat jij vreemdging? Hij koos bewust voor een vreemdganger en doet nu moeilijk over vertrouwen?



Ik denk dat je je wat minder op je eigen plezier en meer op je kind moet gaan richten. Zorg voor een stabiele thuissituatie voor hem, houd je vriendje buiten de deur tot je een relatie hebt die echt een stevige basis heeft. Woon op jezelf en houd die woning voor jou en je zoon. Je zadelt hem steeds op met nodeloze stress en dat heeft hij niet nodig. Zijn leven is al zwaar genoeg door hoe jij en zijn vader je hebben gedragen. Let op! Ik noem je geen slechte moeder! Absoluut niet. Jij bent ook maar een mens. Maar het kan geen kwaad jezelf af te vragen of je je prioriteiten wel op orde hebt.
quote:zairaanne schreef op 19 april 2017 @ 14:45:

[...]





Uiteraard. Dat hier blijkbaar enkel foutloze mensen zitten.



Tuurlijk niet. Ik heb ook fouten gemaakt in mijn leven en daarvoor mijn gedrag aangepast, van mijzelf geleerd e.d.



Vreemdgaan is mij echter overkomen, en ik vond het verschrikkelijk dat iemand voor mij bepaalde welke waarheid ik te horen kreeg, mij in een illusie liet leven en mij niet genoeg respecteerde om, op basis van alle feiten, een keuze te laten maken over mijn leven, mijn geluk.



Ik vind vreemdgaan een gebrek in je karakter. Dat je in staat bent om iemand die van jou houdt, je liefheeft zo'n mes in de rug te steken. En dat meerdere malen, waardoor je dus ook niet hebt geleerd van je fouten.



Goed. Je huidige man weet dat toen hij met je begon, dat jij niet trouw bent. Daar heeft hij zelf voor gekozen, wellicht had hij niet ingeschat wat dit voor hem zou betekenen in de toekomst, jullie hebben de tijd ook niet genomen.



Als ik jou was zou ik een tijd alleen zijn, en kiezen om aan mijzelf te werken d.m.v. therapie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven