Overig
alle pijlers
De bruiloft van mijn zusje...
vrijdag 21 april 2017 13:14
Help, mijn zusje gaat trouwen! En natuurlijk ben ik heel blij voor haar, maar ze heeft het allemaal een beetje onhandig aangepakt. Het zit als volgt: deze week verraste mijn zusje en haar Italiaanse aanstaande (ze wonen gewoon in Nederland) ons net het nieuws dat ze eind september gaan trouwen. We wisten wel dat dat eerdaags ging gebeuren, maar ze wilden de details geheim houden tot alles geregeld was...
En een verrassing is het, maar helaas niet zo'n aangename. De familie van haar vriend woont in Zuid-Italië en heeft het niet breed. Daarom hebben ze de bruiloft daar gepland, in september, omdat zijn neefjes en nichtjes dan nog vakantie hebben en zodat zijn familie niet te veel reiskosten hoeft te maken. Het feest is 200 km bij hen vandaan, dus zijn familie slechts hun overnachtingen daar te betalen.
Alles blijkt al geregeld te zijn: een villa waar het feest in de tuin plaats vindt, een kerk. En ik ben gevraagd als getuige en ceremoniemeester. Ik voel me heel vereerd, maar ben bang dat ik niet kan gaan komen, want ze heeft helaas niet zo goed over de situatie van haar eigen familie gedacht.
Om te beginnen vliegt zij er heen. Nu vraagt ze aan mij om in de auto haar bruidsjurk en haar hondje mee te nemen. En bovendien mijn ouders, die voor geen goud een vliegtuig in durven, maar die ook niet meer in staat zijn om zelf 2500 km te rijden (en weer terug natuurlijk). Dat al die mensen, spullen en bovendien de rolstoel van mijn jongste zoon niet allemaal in een auto kunnen, zag zij niet als een probleem. Dan huren we toch gewoon een busje!
Helaas hebben wij dat geld helemaal niet. Buiten de kosten voor een huis of hotel in Italië, moeten we voor zowel de heen als terugreis twee keer drie hotelkamers betalen, de huur van een busje voor minimaal 10 dagen en alle benzine die dat gaat kosten. Natuurlijk betalen mijn ouders mee, maar die hebben slechts AOW...
Daarnaast zijn mijn beide zoontjes leerplichtig en hebben ze in september, in tegenstelling tot de Italiaanse kindjes, geen vakantie meer. En de scholen hebben al aangegeven niet meer dan een week vrij te mogen geven, terwijl de heen- en terugreis allebei al drie dagen duren! Het werk van mijn man is ook niet blij. Zijn vakantie staat al ingeroosterd en hij kan alleen nog proberen te ruilen met collega's. Het is ook geen optie om alleen te gaan, aangezien ik de zorg voor mijn gehandicapte zoontje heb.
Het ziet er nu dus naar uit dat zowel wij als mijn ouders helemaal niet naar de bruiloft kunnen. Ik wil mijn zusje proberen uit te leggen, dat we haar absoluut geen verdriet willen doen, maar dat ze beter met ons had kunnen overleggen. Als ze een jaartje later getrouwd was, of bijvoorbeeld in de zomervakantie of ergens tussen Nederland en Zuid-Iatlië in, dan hadden we het geld wel en vrij van school en werk wel kunnen regelen. Hoe gaan we dit zo aardig mogelijk brengen? Natuurlijk ben ik ook best een beetje boos dat ze geen rekening met onze situatie heeft gehouden. Ik heb alles voor haar over, maar ze had wel na kunnen denken wat deze bruiloft allemaal voor haar geliefden met zich mee brengt. Wat kunnen we haar nu het beste vertellen?
En een verrassing is het, maar helaas niet zo'n aangename. De familie van haar vriend woont in Zuid-Italië en heeft het niet breed. Daarom hebben ze de bruiloft daar gepland, in september, omdat zijn neefjes en nichtjes dan nog vakantie hebben en zodat zijn familie niet te veel reiskosten hoeft te maken. Het feest is 200 km bij hen vandaan, dus zijn familie slechts hun overnachtingen daar te betalen.
Alles blijkt al geregeld te zijn: een villa waar het feest in de tuin plaats vindt, een kerk. En ik ben gevraagd als getuige en ceremoniemeester. Ik voel me heel vereerd, maar ben bang dat ik niet kan gaan komen, want ze heeft helaas niet zo goed over de situatie van haar eigen familie gedacht.
Om te beginnen vliegt zij er heen. Nu vraagt ze aan mij om in de auto haar bruidsjurk en haar hondje mee te nemen. En bovendien mijn ouders, die voor geen goud een vliegtuig in durven, maar die ook niet meer in staat zijn om zelf 2500 km te rijden (en weer terug natuurlijk). Dat al die mensen, spullen en bovendien de rolstoel van mijn jongste zoon niet allemaal in een auto kunnen, zag zij niet als een probleem. Dan huren we toch gewoon een busje!
Helaas hebben wij dat geld helemaal niet. Buiten de kosten voor een huis of hotel in Italië, moeten we voor zowel de heen als terugreis twee keer drie hotelkamers betalen, de huur van een busje voor minimaal 10 dagen en alle benzine die dat gaat kosten. Natuurlijk betalen mijn ouders mee, maar die hebben slechts AOW...
Daarnaast zijn mijn beide zoontjes leerplichtig en hebben ze in september, in tegenstelling tot de Italiaanse kindjes, geen vakantie meer. En de scholen hebben al aangegeven niet meer dan een week vrij te mogen geven, terwijl de heen- en terugreis allebei al drie dagen duren! Het werk van mijn man is ook niet blij. Zijn vakantie staat al ingeroosterd en hij kan alleen nog proberen te ruilen met collega's. Het is ook geen optie om alleen te gaan, aangezien ik de zorg voor mijn gehandicapte zoontje heb.
Het ziet er nu dus naar uit dat zowel wij als mijn ouders helemaal niet naar de bruiloft kunnen. Ik wil mijn zusje proberen uit te leggen, dat we haar absoluut geen verdriet willen doen, maar dat ze beter met ons had kunnen overleggen. Als ze een jaartje later getrouwd was, of bijvoorbeeld in de zomervakantie of ergens tussen Nederland en Zuid-Iatlië in, dan hadden we het geld wel en vrij van school en werk wel kunnen regelen. Hoe gaan we dit zo aardig mogelijk brengen? Natuurlijk ben ik ook best een beetje boos dat ze geen rekening met onze situatie heeft gehouden. Ik heb alles voor haar over, maar ze had wel na kunnen denken wat deze bruiloft allemaal voor haar geliefden met zich mee brengt. Wat kunnen we haar nu het beste vertellen?
vrijdag 21 april 2017 13:17
Gewoon de waarheid vertellen lijkt me. Precies zoals je in je laatste alinea schrijft. Ik vind het echt enorm egoistisch. Ook raar dat ze wel volop rekening houden met zijn familie, maar niet met die van haar. En ze gaan in Italie trouwen zodat de familie weinig kosten heeft, maar gaan wel 200 km verderop trouwen. Doe het dan écht bij die familie im de buurt. Slaat ook nergens op zo.
vrijdag 21 april 2017 13:20
vrijdag 21 april 2017 13:22
Vertel haar gewoon hoe het zit. "lieve zus we hadden heel graag bij jullie huwelijk willen zijn maar we krijgen het praktisch en financieel echt niet rond" zoiets dus. Ik zou er geen verhaal bij houden over hoe zij het had moeten doen. Als ze begint te "klagen" zou ik haar rustig uitleggen dat dit, dat, zus en zo gewoon echt niet gaat zonder verwijten dat zij het niet goed gedaan heeft. Ik ben wel van mening dat ze dit stom aangepakt heeft maar goed dat zou ik niet zo zeggen, zeker aangezien ze waarschijnlijk sowieso teleurgesteld isen je dan misschien ruzie hebt. Maar dat is niet jouw schuld natuurlijk.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
vrijdag 21 april 2017 13:23
quote:Susan schreef op 21 april 2017 @ 13:20:
Ik vind het trouwens al vreemd dat - al zou je wel kunnen komen - jij dan degene bent die met de auto moet om haar trouwjurk en haar hondje te vervoeren. Ze kan toch zelf met de auto?Er zijn bruidsparen die het begrip 'bruidspersoneel' heel letterlijk nemen.......
Ik vind het trouwens al vreemd dat - al zou je wel kunnen komen - jij dan degene bent die met de auto moet om haar trouwjurk en haar hondje te vervoeren. Ze kan toch zelf met de auto?Er zijn bruidsparen die het begrip 'bruidspersoneel' heel letterlijk nemen.......
vrijdag 21 april 2017 13:24
Zoals je het hier omschrijft kun je het haar ook vertellen toch? Vind het wel bijzonder dat er wel rekening gehouden wordt met zijn familie, alhoewel 200 kilometer verderop vind ik nog best ver, en geen rekening gehouden wordt met jullie situatie. Schoolgaande kinderen, vrij krijgen op werk etc. En zelfs nog vraagt om jurk en hond mee die kant op te nemen? Als ze zelf per vliegtuig gaat waarom kan ze dat zelf niet meenemen?
vrijdag 21 april 2017 13:26
Lieve zus, er zijn twee familie's die het financieel niet kunnen opbrengen om naar het land van de ander te komen. Jullie hebben ervoor gekozen om de bruiloft bij de italiaanse familie te houden. Dat impliceert dat je ofwel zult moeten bijdragen in de kosten, ofwel zult moeten accepteren dat wij niet (allemaal) kunnen komen.
Wat betreft je zoontjes: is het een optie dat jij met de gehandicapte zoon per busje (wat zus dus gaat betalen) gaat en man met de andere kinderen erachteraan vliegt (op kosten van zus)? Dan kunnen ze wel erbij zijn, maar ook binnen de schoolregels blijven.
Wat betreft je zoontjes: is het een optie dat jij met de gehandicapte zoon per busje (wat zus dus gaat betalen) gaat en man met de andere kinderen erachteraan vliegt (op kosten van zus)? Dan kunnen ze wel erbij zijn, maar ook binnen de schoolregels blijven.