Vrienden bijstaan in moeilijke tijd

05-03-2017 19:00 64 berichten
Dag dames,



Een bevriend koppel van ons gaat momenteel een moeilijke tijd door. Ze zijn momenteel in het ziekenhuis in afwachting van hun baby, die hoogstwaarschijnlijk prematuur geboren gaat worden. Vooralsnog gaat het de baby nog beter in de buik dan erbuiten, maar naar verwachting gaat de baby de 37 weken niet volmaken. Ze zijn dan ook al uitgebreid ingelicht over wat hen te wachten staat de komende weken. Een erg spannende en hectische tijd die ze nog gaan doormaken dus.



Jullie begrijpen vast dat het me enorm aan het hart gaat en dat ik ze graag wil helpen in deze tijd. Het is alleen dat ik natuurlijk geen idee heb wat op ze af gaat komen, dat moeten ze zelf ook nog ondervinden, en dat ik moeite heb met anticiperen wanneer ze mijn hulp kunnen gebruiken. Ook weet ik niet hoe ingrijpend dit is voor grootouders en ooms en tantes en in hoeverre die dan nog in staat zijn te helpen. Ik heb begrepen dat er al kleertjes in maat 44 zijn gekocht, verder nog niets.



Ik hoor graag ervaringsverhalen, van ouders van premature kinderen, of ook mensen die dicht bij zo'n situatie hebben gestaan. In een ander topic had ik al wat tips gekregen, maar ik wil het topic niet vervuilen met verdere vragen, dus vandaar hier een eigen topic.



Mijn dank is alvast groot!
Alle reacties Link kopieren
Ik wil je vooral even vertellen wat een lieve vriendin ik je vind!



Eigenlijk zijn alle 'goede' tips al gegeven. Een opmerking die ik nooit zal vergeten, is van een vader welke een ernstig ziek dochtertje had, wat veel in het ziekenhuis lag (vader van Kanjer Guusje). Deze vertelde dat veel vrienden/kennissen hulp aanboden en aangaven dat ze altijd klaar stonden als ze hulp nodig hadden, en altijd konden bellen. Ook vroegen ze regelmatig of ze iets voor ze konden doen. Hij gaf aan dat het heel lief bedoeld was, maar dat ze daar bijna nooit op in gingen. Omdat de drempel om dan echt ergens om te vragen, te bellen of iets aan te geven vaak toch nog te groot was. En de hulp die ze het meest gewaardeerd hebben gedurende de ziekte periode van dochter is de praktische hulp geweest, wat hierboven veel beschreven wordt. Dus inderdaad koken voor het hele gezin, huishouden, boodschappen, huisdieren verzorgen etc.



Ik hoop voor je vrienden dat de kleine voorlopig nog veilig bij mama mag blijven
quote:biekoe schreef op 05 maart 2017 @ 20:24:

[...]

wij hadden wel kraamhulp. Ze deed dingen die ze niet hoefde te doen maar ze was goud waard!!!



Nou gefeliciteerd. Zij kreeg en krijgt dat niet. En dat de baby de kleren NU nog niet aan kan, wil niet zeggen dat het fijn is om een voorraadje te hebben voor straks als 't wel mag.

Rare reactie.
quote:MiniMe3 schreef op 05 maart 2017 @ 22:17:

[...]





Nou gefeliciteerd. Zij kreeg en krijgt dat niet. En dat de baby de kleren NU nog niet aan kan, wil niet zeggen dat het fijn is om een voorraadje te hebben voor straks als 't wel mag.

Rare reactie.



Als je aanvullend verzekerd bent, bestaat er ook nog zoiets als couveuse nazorg: uitgestelde kraamzorg. Mijn zoontje heeft na zijn geboorte oa op de NICU gelegen en na thuiskomst na twee weken kregen wij gewoon die uitgestelde kraamzorg. Het is minder zorg dan gewoonlijk (bij ons 8 uur verdeeld over 4 dagen), maar echt: ook onze kraamhulp was goud waard! Zeker als je weer in je eigen omgeving bent, is zo'n professional die elke dag even langs komt om je te helpen echt heel veel waard! (En volgens mij heeft de moeder zelf na de geboorte wel gewoon recht op kraamzorg, maar daar kwam ik later pas achter, ik weet ook niet precies hoe dat zit, heb het zelf niet gehad, maar achteraf was het welkom geweest!)



TO: de stichting Couveuseouders heeft een website waarop juist voor 'buitenstaanders' heel veel fijne info te vinden is! Ik vond het persoonlijk heel fijn dat onze familie de was voor ons deed. Wat ook heel fijn was, was thuiskomen met zoon in een schoon huis, een bloemetje met lief kaartje op tafel en een vriezer vol maaltijden, zodat we al onze tijd aan zoon konden besteden... eindelijk thuis!
Alle reacties Link kopieren
quote:MiniMe3 schreef op 05 maart 2017 @ 22:17:

[...]





Nou gefeliciteerd. Zij kreeg en krijgt dat niet. En dat de baby de kleren NU nog niet aan kan, wil niet zeggen dat het fijn is om een voorraadje te hebben voor straks als 't wel mag.

Rare reactie.



En deze reactie is niet raar?

Er staat toch dat het kindje de kleertjes niet aan mag?
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben ook net zo'n rottijd achter de rug vlak voor en na de bevalling.

Weliswaar geen prematuur, maar wel vergelijkbare angsten en zorgen.



Hulp was veel aangeboden, maar hebben we op het moment zelf ook niet veel mee gedaan.

De meeste steun hadden we aan elkaar. Praktische dingen zijn wel heel fijn!

Wat in huis doen, boodschappen etc.



Denk ook aan de periode als ze weer thuis zijn.

Juist toen we thuis kwamen vond ik het ontzettend prettig als iemand nog eens een stofzuiger door het huis haalde, een ouder kind naar school bracht etc.

En geef ze achteraf nog de ruimte voor hun verhaal.



Ik merk zelf dat heel veel mensen er nu niet meer over beginnen omdat het nu allemaal goed is.

Maar voor onszelf begint de verwerking nu pas een beetje omdat je op het moment zelf zo geleefd wordt.

Ik vind het dus persoonlijk superfijn als iemand erover begint en je 'mag' praten over die rottijd.



Superlief van je trouwens!!
quote:biekoe schreef op 05 maart 2017 @ 23:07:

[...]





En deze reactie is niet raar?

Er staat toch dat het kindje de kleertjes niet aan mag?



En ik schrijf toch dat ze zijn voor als het kindje ze wel aan kan en dat het fijn is om een voorraadje te hebben?

Kat je je eigen vrienden die je willen helpen ook zo af?
Fleet, hoe is het met je vrienden?
Wat lief dat je het vraagt Clemance!



Heel goed! Ze hebben deze week het ziekenhuis verlaten. Ik heb hem mogen bezoeken in het regio ziekenhuis en dat was eigenlijk de laatste dag in de couveuse. Die dag erna heeft hij - voor de vorm eigenlijk - nog in het warmtebed gelegen, maar is diezelfde dag nog doorgeschoven naar een wiegje. Ze hebben het weekend nog aangekeken en dat ging zo goed, hij drinkt zelf, geen sondevoeding meer en ademt zelf prima, dus hij mocht naar huis! Hij krijgt nog wel fysiotherapie, schijnt normaal te zijn bij prematuren (?) en ze krijgen nog ondersteunende kraamzorg dus ze zijn in prima handen.



We laten ze nu nog even in hun cocon, volgens mij genieten ze zich rot nu.
Alle reacties Link kopieren
Fijn!!



Klopt inderdaad dat fysio wordt aangeboden aan huis.
Afgelopen zomer hebben goede vrienden van ons hetzelfde meegemaakt. Echter kwam hun zoontje geheel onverwacht met 25 weken ter wereld. Ze zouden eigenlijk op de eerste verjaardag van onze dochter komen, maar hadden afgebeld omdat zij zich niet lekker voelde. Omdat wij geen antwoord kregen op smsjes hoe het ging, hadden we al het ergste vermoeden en s avonds laat kreeg ik een berichtje van haar dat hun zoontje geboren was. Hij ademde wel gelijk zelfstandig en naar omstandigheden ging het goed. De dag erna gelijk naar het ziekenhuis geweest. Kleine niet gezien hoor, maar om hen te steunen.



Verder hebben wij gevraagd wat we konden doen, aangeboden te koken, huis te poetsen oid. Maar dat deed haar moeder allemaal. Geen idee hoe het straks bij jullie vrienden gaat, maar ook opa's en oma's mogen hier niet bij de kleine op de nicu. Alleen de ouders, Verder hebben we een ketting gegeven met een klein engeltje eraan alszijnde geluksbrenger (zij zijn nogal erg katholiek). Verder eigenlijk dagelijks laten weten dat we aan ze dachten. Nadat hun zoontje naar de medium care is gebracht, konden wij ook langs in het ziekenhuis. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. De kleine is nu ruim 9 maanden (gecorrigeerd dus maar 5 maanden) en ontwikkeld zich goed. Wel is hij vaak ziek en erg vatbaar. Dus als we ook maar een klein verkoudheidje oid hebben, comuniceren we dat eerlijk en spreken we niet af met ze.
He wat fijn en dat ie het zo goed doet! Super.
Wat goed om te horen Fleet! Wat heb je ze uiteindelijk gegeven?
Een couveuse dekentje en mutsje met zijn naam er op geborduurd. Daar waren ze heel blij mee, want ze hadden alles in grote maten gekregen en vonden het nu ook wel fijn dat ze een cadeautje hadden die ze nu konden gebruiken en konden bewaren als herinnering.
Wat lief, zelf gemaakt?



Ik heb ook wat spulletjes van mijn zoontje bewaard, ook o.a. van het ziekenhuis, en had het zeker leuk gevonden om zoiets te hebben. Nu heb ik alleen een lelijk geel rompertje dat hij in het ziekenhuis had gekregen en een dito niet-zo-mooie broek. Maar het waren wel zijn eerste kleertjes, en eigenlijk had ik daarna niets dat echt mooi paste, dus ik bewaar het maar als sentiment.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven