Wereld op zijn kop na 3 weken backpacken

21-04-2017 10:50 69 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi iedereen!
anoniem_210777 wijzigde dit bericht op 06-01-2018 10:58
98.47% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je bent net terug, ga eerst weer even landen, zou ik zeggen.

En dan plan je je nieuwe reis. Genoeg opties en genoeg tijd om ze te onderzoeken:



- Wil ik eerst een maand alleen reizen en mn baan behouden?

Dat kan sowieso. Vakantiedagen opnemen, boeken en gaan.



- Ga ik drie maanden naar Azie (doei baan)?

Hier kun je wellicht onbetaald verlof voor opnemen. Toen ik 3 maanden vrijwilligerswerk deed, ben ik veel mensen tegen gekomen die in NL in de zorg werken en onbetaald verlof hadden opgenomen.



- Tussenvorm: vraag of je extra diensten mag draaien in ruil voor extra vakantie. Zo doet mijn man (ook verpleegkundige) dat en die kan na een jaar hard werken 7-8 weken met vakantie. Buiten hoogseizoen natuurlijk.



- Ga ik voor een half jaar/jaar naar Australie/Canada/nieuw zeeland en daar werken (doei huidige leven)?

Ik zou zeggen: ga eerst nog een keer op reis of bouw het op. Je bent nu 3 weken weg geweest. Dat is echt anders dan 6-12 maanden weg. Waarom ineens zo'n hele andere stap?



In alle gevallen kies je echt niet voor een koerswijziging op je leven, op zijn hoogst voor een extra pauze. Lijkt me heel gezond op je 25ste.
quote:Sweety2015 schreef op 21 april 2017 @ 11:13:

Maar waarom maak je relatie uit voor 3 weken vakantie?Ze zegt toch niet dat ze het uit heeft gemaakt voor 3 weken vakantie?
quote:Sorcha_ schreef op 21 april 2017 @ 11:53:

[...]





Lijkt mij dat er wel allerhande opties zijn, privé ziekenhuizen, privé verpleegster zijn voor iemand die daar woont etc etc.



Ik weet bijvoorbeeld dat je (als je dik betaalt natuurlijk ) gewoon Nederlandse kraamzorg kunt inhuren waar ook ter wereld.Ook dan zal op zijn minst je Engels op niveau moeten zijn. En als je een serieuze baan neemt in het buitenland is dat echt wel heel anders dan rondreizen.
Ik zou persoonlijk eerst wel weer gaan werken (ook even landen inderdaad) en weer geld sparen. Voor maandenlang reizen heb je toch echt meer geld nodig dan voor 3 weken.
Alle reacties Link kopieren
quote:hadea1 schreef op 21 april 2017 @ 11:57:

Je bent net terug, ga eerst weer even landen, zou ik zeggen.

En dan plan je je nieuwe reis. Genoeg opties en genoeg tijd om ze te onderzoeken:



- Wil ik eerst een maand alleen reizen en mn baan behouden?

Dat kan sowieso. Vakantiedagen opnemen, boeken en gaan.



- Ga ik drie maanden naar Azie (doei baan)?

Hier kun je wellicht onbetaald verlof voor opnemen. Toen ik 3 maanden vrijwilligerswerk deed, ben ik veel mensen tegen gekomen die in NL in de zorg werken en onbetaald verlof hadden opgenomen.



- Tussenvorm: vraag of je extra diensten mag draaien in ruil voor extra vakantie. Zo doet mijn man (ook verpleegkundige) dat en die kan na een jaar hard werken 7-8 weken met vakantie. Buiten hoogseizoen natuurlijk.



- Ga ik voor een half jaar/jaar naar Australie/Canada/nieuw zeeland en daar werken (doei huidige leven)?

Ik zou zeggen: ga eerst nog een keer op reis of bouw het op. Je bent nu 3 weken weg geweest. Dat is echt anders dan 6-12 maanden weg. Waarom ineens zo'n hele andere stap?



In alle gevallen kies je echt niet voor een koerswijziging op je leven, op zijn hoogst voor een extra pauze. Lijkt me heel gezond op je 25ste.



dit. realiseer je ook dat je nu drie weken hebt geleefd zonder verplichtingen, zonder verantwoordelijkheden etc. Allemaal mooi hoor maar dat gaat gewoon niet voor altijd. Ook als je in het buitenland gaat werken verval je toch in het leven van verplichtingen etc.



Mijn man en ik reizen nu zo`n 6 weken per jaar en hopen over jaar of 10 genoeg verdiend te hebben om te kunnen stoppen met werken en dan alleen nog maar te reizen of evt emigreren. Wij zijn dan wel 55 +
Alle reacties Link kopieren
quote:Mevrouw75 schreef op 21 april 2017 @ 11:09:

[...]



Ik ook niet helemaal.Ik ook niet. Ik heb het ook gedaan destijds. gewerkt, gespaard en een jaar weg. Daarna meerdere keren korten weg geweest. Was te gek. Nu heb ik wel die baan, huis en kinderen. Ook prima. Reizen heb ik gedaan maar is ook weer 'klaar'. Op je 25e hoeft het toch geen keuze voor het leven te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Er is superveel vraag naar verpleegkundigen, dus je zit qua werk heel gunstig. En ook qua leeftijd. Dus ja, gewoon doen. Plannen maken en gaan .... .
quote:arnold103 schreef op 21 april 2017 @ 11:38:

Je kunt het prima combineren lijkt mij. Heb ik ook gedaan. Gewoon werken en zorgen dat je hogerop komt en ondertussen regelmatig reizen. in de zomervakantie wat langer, in het voor of najaar een week, tussendoor in de weekenden. Dan zie je ook veel maar zorg je niet voor een gat in je CV en geef je ook niet de mooie zaken die je nu geregeld hebt op. Best of both worlds lijkt mij.

Dat is niet combineren. Dat is leuke dingen doen met je vakantiedagen. Ik vond het te benauwend. Dan had je met veel geduld drie weken vrij bij elkaar gespaard en dan moest je daarna gewoon weer terug in het systeem.



TO, wat heb je te verliezen?
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, je bent 25 en nergens aan gebonden. Een beroep waar je zo weer mee aan de slag kan. Je reiswensen zijn ook niet wereldschokkend.

Geef het twee maanden om weer thuis te 'landen', en als het dan nog kriebelt: gaan!
Is dit niet zo'n gevoel dat iedereen (evt op jonge leeftijd, evt zonder verantwoordelijkheden) heeft als je een paar weken op vakantie bent geweest? En dat gevoel dat vanzelf weer wegebt in de meeste gevallen? Je extentiele crisis is vrij normaal, maar doordat je net terug bent van een vakantie koppel je het denk ik daaraan. Beetje acclimatiseren hier en als je binnenkort weer op reis wilt en je hebt geld (want ergens zal er toch gewerkt moeten worden) ga je toch weer?



Ik ben 30, woon samen en hebben beiden een fulltime baan die we graag doen, maar wij zijn over het algemeen aan het werk om onze vakanties te bekostigen. Zou best vaker willen, maar helaas geen geldboom dus dit is voor ons de beste compromis. Ik had (en heb soms) ook zo'n crisis. Ben allergisch voor routine en het "voor de rest van m'n leven" gevoel, maar binnen de verantwoordelijkheden die ik nu heb (koophuis, baan, relatie, huisdieren) kan ik mijn leven heel goed inrichten op de manier zoals ik dat wil. En mijn vriend natuurlijk ook. Wat ik altijd probeer te onthouden is dat geen enkele keus die je maakt voor altijd is (m.u.v. kinderen dus daarom wordt dat plan nog even uitgesteld). Dat maakt het al minder verstikkend.
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg: doe het gene waarbij jij je het beste voelt!

Als je nog meer wilt reizen zou ik het zeker nu gaan doen!

Straks is het lastiger met dat huisje boompje beestje. ( in mijn ogen dan)

Nu kan je lekker lang op reis zonder al te veel zorgen.



Ga ervoor!
TO, ben je er zelf ook nog?
Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.



Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.



Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:

Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.



Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.



Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Goede post!
Alle reacties Link kopieren
quote:SallySpectra schreef op 21 april 2017 @ 12:55:

TO, ben je er zelf ook nog?Die staat waarschijnlijk op schiphol.
quote:winkelfanaat schreef op 21 april 2017 @ 13:12:

[...]



Die staat waarschijnlijk op schiphol. mocht dat zo zijn: goed zo TO
Alle reacties Link kopieren
quote:patchouli_ schreef op 21 april 2017 @ 12:37:

Jeetje, je bent 25 en nergens aan gebonden. Een beroep waar je zo weer mee aan de slag kan. Je reiswensen zijn ook niet wereldschokkend.

Geef het twee maanden om weer thuis te 'landen', en als het dan nog kriebelt: gaan!eens
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
quote:patchouli_ schreef op 21 april 2017 @ 12:37:

Jeetje, je bent 25 en nergens aan gebonden. Een beroep waar je zo weer mee aan de slag kan. Je reiswensen zijn ook niet wereldschokkend.

Geef het twee maanden om weer thuis te 'landen', en als het dan nog kriebelt: gaan!Precies dit!
Keep on, keep keepin' on....
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:

Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.



Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.



Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Ik ben het zowaar met je eens!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een collega en die gaat om de twee jaar vier maanden weg. Alle vakantiedagen van het ene jaar in december, van het volgende jaar in januari en dan in beide jaren een maand (of soms twee) onbetaald verlof. Daar spaart ze voor.

Zo heeft ze een vaste baan en ze gaat iedere twee jaar 4 a 5 maanden op vakantie.



Je kan dit ook misschien jaarlijks doen. 3 weken vakantie en dan misschien nog een paar weken onbetaald verlof (hier kan je bij ons ook nog max 2 weken vakantiedagen kopen van je eindejaarsbonus). Dan kan je ieder jaar 6 weken weg. Als je dat niet doet in topweken (schoolvakantieperiode) dan is dat vaak wel te regelen.
Alle reacties Link kopieren
Waarom kijk je niet waar je diploma erkenning heeft en werk een paar maanden in Australië of Nieuw Zeeland en rest de rest van de tijd.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 21 april 2017 @ 12:57:

Waarom denken zoveel mensen dat in Nederland wonen, een relatie aangaan, werken en het krijgen van kinderen, 'volgens het boekje' is? Ik zie juist ontzettend veel mensen, die allemaal dezelfde reisjes maken: Azie, Zuid-Amerika, Australie, Nieuw-Zeeland, Japan... dit zou je evengoed 'volgens het boekje' kunnen noemen. Ik hoor maar zelden iemand iets vertellen waar ik steil van achterover sla. De ervaring die jij nu meemaakt hebben miljoenen mensen voor jou ervaren. Net als dat andere miljoenen mensen de ervaring hebben gekend van een huwelijk aangaan, werken en kinderen krijgen.



Je zal zien dat naarmate je ouder wordt, je de nuance gaat waarnemen. Niet iedereen in Nederland leeft volgens hetzelfde boekje, ook de mensen met een lange relatie, een koophuis en kinderen niet. Het zijn individuen, die hun eigen hindernissen tegenkomen, hun eigen leven leiden, hun eigen doelen stellen, hun eigen fouten maken en hun eigen lessen leren. Net zoals mensen dat doen, die op reis gaan.



Ga reizen als je daar zin in hebt. Krijg kinderen als je dat verlangen hebt, maar stop met alles in hokjes stoppen. Daarmee beperk je jezelf.Een waarheid als een koe deze post
Half jaar werken (hier), half jaar reizen de komende 5 jaar?



Als verpleegkundige heb je de luxe dat er tekort is en dat je telkens wel ergens aan de bak raakt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou lekker gaan als ik jou was. Beslis niet meteen, slaap er even wat nachten/weekjes over. Maar weet wel dat je maar één leven heb, en je vooral moet doen wat goed voelt. Of je vindt de redenen om het wél te doen, of je slaat de weg van de excuses om het niet te doen in. Beide goede antwoord, maar de keuze is aan jou. Je bent zelf (grotendeels) regisseur van dit soort beslissingen. Spijt ga je écht niet krijgen. Je weet hoe je huidige situatie is, en misschien kan je een inschatting maken hoe die situatie gaat zijn als je besluit op dit spoor door te gaan.

Mij lijkt de reisoptie dan een stuk interessanter. Ik zit op dit moment in hetzelfde schuitje als jij overigens. De keuze... reizen of baan. Levendiger dan dit, en tijdens de reis, ga je je misschien niet meer voelen. Durf te leven! Je moet je hele leven ook nog werken, dus daar is tijd genoeg voor.
Alle reacties Link kopieren
Oh zo herkenbaar. Drie jaar geleden na 6 weken Canada verliefd geworden op het land en kon alleen maar denken aan 'wanneer mag ik terug?'. Serieus overwogen daar te gaan wonen en werken voor een jaar, maar de feiten op een rijtje gezet en me gerealiseerd: 1. werken in een land is iets heel anders dan reizen. 2. Ik kom in Canada niet aan de bak in m'n huidige werkgebied, dus wordt het een working holiday visum en shitty backpackerbaantjes in de horeca ofzo.



Daar wilde ik m'n carrière én eigen huis hier niet voor opgeven, maar de reiskriebels waren er maand of 4 na thuiskomst nog steeds. Op m'n werk onbetaald verlof aangevraagd, gaan sparen en uiteindelijk 11 maanden later vertrokken om zeven maanden te reizen in Azië en Nieuw-Zeeland. Absoluut geen spijt van gehad, zou het zo weer doen. Onderweg niet hoeven werken, had genoeg gespaard om echt te genieten van het reizen en doordat ik wat vrijwilligerswerk heb gedaan, heb ik me ook nog nuttig gemaakt en gevoeld en de kosten her en der weten te drukken. Ik vond het fijn om bij thuiskomst gewoon nog m'n eigen huis te hebben (onderverhuurd, dus die kosten waren gedekt) en m'n vaste baan.



En zelfs dan blijft het, vind ik, een shock als je na 7 maanden weer moet 'aarden' in Nederland. Ze zeggen wel eens dat het net zo lang duurt om weer te wennen als de tijd die je weg bent geweest en dat klopt aardig, pas sinds februari ergens kan ik zeggen dat ik weer echt lekker m'n draai gevonden heb hier. Maanden getwijfeld of ik toch niet echt m'n huis moest verkopen en een baan moest gaan zoeken in het buitenland. But again: ergens wonen en werken is echt iets anders en ik realiseer me inmiddels ook wel hoe gezegend we zijn met ons Nederlandse systeem en de voorzieningen hier. Die onrust om te reizen blijft, maar voor nu is 2x per jaar een verre reis en tussendoor lekker kleine reisjes voldoende...



Mijn tip: laat het eerst even bezinken allemaal en ga op een rijtje zetten wat je echt wilt, hoeveel je op wilt geven. Ga in ieder geval lekker sparen, geniet van het uitzoeken en dromen, dat vond ik al de helft van het avontuur!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven