Mijn vrouw wordt om het minste geringste boos op mij

21-04-2017 14:39 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Speciaal hiervoor toch maar een keer een account aangemaakt. Zou erg graag een mening horen van een neutraal iemand.



Ongeveer 3 jaar geleden heb ik mijn huidige vrouw leren kennen. Vanaf het allereerste begin konden wij heel uitgebreid en goed praten. Er lag veel gevoel in, wij pasten ook bij elkaar in de zin dat we allebei hooggevoelig zijn en dit dus goed van elkaar begrepen. We kregen dan ook snel verkering en zeker het eerste jaar was heel fijn!



Het tweede jaar ging het fout. Ik zat erg met mezelf in de knoop en had iets heftig fout gedaan richting haar. Ik had gelogen over mijn werk. Ik zal jullie niet met de details vervelen, maar het heeft wel geleid tot een vertrouwensbreuk. Hier zijn we echter samen weer goed uitgekomen. Ik ben naar een psycholoog gegaan en ik voelde me sindsdien ook echt beter.



Aan het eind van dit tweede jaar kwamen wij er achter dat mijn vriendin zwanger is. Ik was hier zelf in de eerste instantie heel wat minder blij mee dan zij. Met name omdat ik een vrij orthodox christelijke achtergrond heb waar dit niet altijd wordt geaccepteerd. Maar we hebben er samen voor gekozen om er vol voor te gaan. Vandaar ook dat we nu zijn getrouwd en samen wonen. Wel een erg turbulent laatste jaar dus, vriendin zwanger, verhuizen en trouwen.



En dan nu onze situatie zoals deze vandaag de dag is. Het lijkt tegenwoordig wel alsof ik echt niks meer goed kan. Ze kan echt om de allerkleinste dingetjes boos worden. Ik snap dat het onder andere ook met het zwanger zijn te maken heeft, maar dit merkte ik voordat ze zwanger is ook al. Ze is ook een grote brok van pure negativiteit. Als ze thuis komt en voordat ze naar haar werk gaat, moet ze altijd eerst ongeveer een half uur vertellen over hoe zwaar haar werk is en dat ze het niet aan kan en wat er nog meer allemaal pijn doet en moeilijk is.



Daarna gaat het meestal even over waarom ik afstandelijk doe. Dit klopt meestal wel omdat ik eigenlijk af en toe beetje uitschakel omdat het altijd hetzelfde is. Als we dat hebben gehad gaat het over hoe onbetrouwbaar de kat is en daarna over alle dingen die we nog moeten doen. Daarna nog even over hoe al die dingen fout kunnen gaan. Voelt dan ook alsof ik nooit mijn verhaal kan doen. Ook ik heb wel is een klote dag. Maar ik ga niet nog is na zoiets mijn verhaal doen. Voelt alsof we dan helemaal samen depri gaan doen. Ik doe dan ook altijd maar me best haar op te beuren. Proberen naar oplossing te zoeken ipv problemen. Complimentjes geven. enz.



Er is zo'n enorme focus op het negatieve, zonder enig moment van ontspanning!



Dit reageert ze ook allemaal enorm op mij af. Ze kan eigenlijk nooit meer leuk reageren. Ik weet dat er dingen zijn die ik fout doe, maar haar reactie is zo overdreven. Het voelt alsof ik niks meer goed kan doen. Ik merk dat ik hierdoor onbewust meer dingen naar mezelf toetrek en haar er minder bij betrek omdat ze alleen stress ervan krijgt en alleen maar kritiek kan leveren.



Een paar voorbeelden;

- Als ze weekend naar haar ouders is en ik app meer dan 3 uur niet terug krijg ik eigenlijk altijd wel een appje of ik haar niet meer belangrijk vind.

- Laatst was ik thuis ijverig bezig en had ik per ongeluk een zak met "twijfel" kleding weg gegooid. Het zat in een vuilniszak. Hier was ze zo boos op geworden, ik was een klootzak en weet ik wel niet wat allemaal.

- Poosje geleden was ik vergeten om een brief mee te nemen naar me werk, daar kan ze dan ook boos om worden.

- Als ik ergens aan begin ben ik niet altijd 100% voorbereid, maar ik ben een optimist en heb zoiets van, ik zie het wel. Gamma zit om de hoek, als ik iets mis haal ik het wel even. Zij kan daar enorm boos om worden omdat ik dan bv een kwastje ben vergeten.



Met alle bovenstaande voorbeelden is ook 1 iets wel heel heftig en doet ook echt veel pijn. Als ik iets vergeet legt zij er altijd nadruk op dat ze me niet kan vertrouwen! Dat doet echt pijn, met name omdat ik na mijn fout in jaar 2 zo enorm me best doe om geen vertrouwensbreuk meer toe te laten. Zij brengt het dan alsof ze iets van mij vraagt om te doen en omdat ik het dus vergeet, ze dus niet op mij kan vertrouwen! Ze heeft ergens wel gelijk, maar waarom moet dit zo heftig en pijnlijk gebracht worden?!



En wat ook echt pijn doet is dat ze regelmatig zegt dat ik in therapie ofzo moet. Want ik kan niet normaal met haar reactie omgaan... Misschien heeft ze gelijk, maar mijns inziens kan je zoiets niet zeggen. Breng dat dan normaal en stel het een keer voor. Maar zoals zij het brengt doet dat echt pijn!



Ik heb al meerdere keren geprobeerd hierover te praten, maar dan begrijpt ze het ook wel even, maar daarna gaat ze op precies dezelfde manier door.



Ik weet gewoon niet meer wat ik moet... Ik hou van haar, maar ik loop op eieren en leef in een wereld van pure negativiteit. Ik wil ook niet dat ons kind in een gebroken gezin ter wereld komt. Ik ben bereid er echt voor te vechten! Mijn verantwoordelijkheid te nemen! Maar ik weet niet meer hoe en het voelt alsof ik op ben en geen energie meer heb om te vechten....



Excuus voor mijn enorm lange muur van tekst.
Alle reacties Link kopieren
Teveel details.
Alles komt goed, alleen de rest niet
Alle reacties Link kopieren
Is ze depressief?
Goed verhaal, lekker kort.
Samenvatting, TO?
Alle reacties Link kopieren
Een onbetrouwbare kat???



Verder... zo gristelijk ben je niet blijkbaar. Want dan was ze nooit zwanger geraakt.
Jij in therapie..?



Júllie in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Samen in therapie.



Jullie klinken wel een beetje als twee oude zeikerds. Je orthodox christelijke achtergrond heeft je niet behoed voor (onbeschermde) seks buiten het huwelijk.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
quote:SallySpectra schreef op 21 april 2017 @ 14:47:

Samenvatting, TO?



Na relatie van 2 jaar snel getrouwd met vriendin omdat ze zwanger was en TO zwaar gelovig is.



Nu is zij de hele tijd boos op TO als hij iets vergeet mee te nemen als hij bijv. gaat klussen. Want TO kan niks meer goed doen bij vrouw omdat hij in het tweede jaar van hun relatie heeft gelogen over zijn werk???



Hij houdt wel van haar maar weet niet meer wat hij moet en nu is er dus ook nog een liefdesbeeb onderweg.
Alle reacties Link kopieren
Je klinkt heel schappelijk en je vrouw lijkt me totaal niet lekker in haar vel zitten. Als iemand therapie nodig heeft, is zij het wel, als ik je verhaal zo lees.



Kun je alles wat hier staat niet eens rustig aan haar voorleggen, met nadruk op het feit dat je er alles voor wil doen om jullie kind niet in een gebroken gezin ter wereld te laten komen. Eventueel samen in relatietherapie?



En, hormonen kunnen wel echt een heks van iemand maken, maar dit klinkt wel erg naar.
Als je twee keer turbo zegt, vlieg ik in brand!
Dan zul je je wel gedragen als een hork.
Waarover heb je gelogen TO?
Alle reacties Link kopieren
quote:Star schreef op 21 april 2017 @ 14:51:

Waarover heb je gelogen TO?Daar ben ik dan ook wel weer benieuwd naar, stiekem.
Als je twee keer turbo zegt, vlieg ik in brand!
Je vrouw klinkt als een enorme zeikerige trut. Als je haar niet wilt dumpen dan zou ik alleen nog willen vechten in relatietherapie. Wat een droefenis.
Alle reacties Link kopieren
Nee, to is een lekkertje met liegen over zijn werk en iemand om de verkeerde redenen voor het blok zetten om een huwelijk aan te gaan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Liegen is ook niet erg christelijk. Je gelooft alleen wanneer het je zo uitkomt?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Wat een zure, zuigende versie van een vrouw is dat. Ik was al lang weg gegaan!
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
En is je nick je echte naam? Want zo ben je wel érg herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren
Nou, dat klinkt al weer fantastisch, Hans. Jij zal wel vreemd zijn gegaan als ik het zo lees, en zij heeft spijt als haren op d'r hoofd dat ze aan je vast zit.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Hormonen
Alle reacties Link kopieren
Nooit zulk gedrag accepteren. Zwanger of niet, 2 volwassen mensen moeten uiteindelijk in redelijkheid dingen kunnen bespreken. Als mijn vrouw onredelijk boos is, dan zeg ik het haar (zonder het te verergeren) of ik laat haar even, maar daar blijft het bij. Is dit de relatie die je zo wilt laten ontwikkelen?

PS: Wanneer houden die verliefde stelletjes nu eens op met binnen 2 jaar al een kind verwekken. 't Is elke keer hetzelfde verhaal.
Leef en laat leven
Alle reacties Link kopieren
Wat een super vervelende situatie. Ergens in jou verhaal dacht ik, ze is je aan het manipuleren om jou te laten doen wat zij wilt dat je doet. Denk ook dat ze erg op zoek is naar bevestiging. Geen leuke relatie situatie. Denk dat zij er goed aan doet om een keer hulp ervoor te zoeken. Dit ga je iig niet de rest van je leven vol houden...
Wat een kutwijf. Ik zou me niet meer zo als een watje opstellen. Fouten maakt iedereen!

Dus spierballentaal is hard nodig.
Alle reacties Link kopieren
Dit is sneller opgeblazen dan ik dacht.



Ik zie dat ik wat verklaringen verschuldigd ben. Was inderdaad langer verhaal dan bedoeld. Maar ik zie dat @intothewild het aardig netjes heeft samengevat.



Klein beetje achtergrond. Ik ben zelf orthodox christelijk opgevoed, maar ben dit zelf niet meer, heb echte een grote familie (waar ik buiten geloof om heel goed mee overweg kan) die dit nog wel is. Dit leid er dan ook toe dat de ouders met name erg teleurgesteld reageerden. Dat is pijnlijk en lastig. Ik heb haar ook zeker niet voor het blok gezet wat betreft trouwen. Er is geen romantisch aanzoek geweest, maar het was haar idee.



Ik ben NIET vreemd gegaan, in de verste verte niet. Ik had gelogen over een probleem dat ik had op mijn werk. Dit heeft te maken met faalangst. Ik had een opdracht volledig fout gedaan en was niet mans genoeg om dit toe te geven. Dit heeft overigens niet geleid tot ontslag, maar wel heftig gesprek.



@Mirjam762 Dat vermoed ik wel en heb ik wel eens ter sprake gebracht en dat bevestigd ze ook deels. Maar ze doet er vervolgens niks mee.



@Tovergieter Ik maak echt wel fouten en ben ook zeker niet de makkelijkste. Maar de relatietherapie ga ik denk ik wel als een vorm van ultimatum voorstellen.



@Flowers-and-roses Soms zal ik dat zeker doen. Niet bewust, maar nogmaals, ik ben ook niet de makkelijkste. Hoop gewoon alleen dat leuker kan reageren.
Alle reacties Link kopieren
quote:LaFolie schreef op 21 april 2017 @ 14:56:

Nou, dat klinkt al weer fantastisch, Hans. Jij zal wel vreemd zijn gegaan als ik het zo lees, en zij heeft spijt als haren op d'r hoofd dat ze aan je vast zit.



Dit bericht vereist toch een reactie. Ik ben NIET vreemd gegaan. Voor mijn huidige vrouw had ik 4,5 jaar een relatie met een meisje. Dat meisje ging 3 maanden voor onze geplande trouwdatum vreemd. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel.



Ik weet hoe dat is en ik zou dat nooit iemand anders aan kunnen doen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven