Vanaf oktober 2010 kindvrij - deel 22 -

18-03-2017 21:52 3279 berichten
En we gaan verder in deel 22!



Hallo lange nachten, uitslapen, je eigen plan trekken en vooral weinig kinderfeestjes.



Wij zijn zeker geen kinderhaters maar vinden een leven zonder kinderen nu eenmaal een stuk leuker.



Alle reacties Link kopieren
quote:dianaf schreef op 21 april 2017 @ 10:42:

[...]



Dat lijkt mij een mooie samenvatting van alle redenen om er niet aan te beginnen.



Maar serieus, een heleboel opmerkingen zijn toch heel onschuldig en eigenlijk gewoon geintereseerd? Dan vinden ze het gek dat ze niet meer uitnodigd worden voor activiteiten of dat men geinteresseerd is hoe het met ze gaat. Nou inderdaad! Ik vond het artikel nou niet bepaald vriendelijk overkomen en alsof je nooit meer mag zeggen dat je moe bent want je hebt geen kinderen
Alle reacties Link kopieren
Oh en Hondenmens, ik kom nog heel even terug op jouw café verhaal, ik heb het juist andersom, ik vind het jammer dat de spontaniteit er niet meer is met sommige vriendinnen.



Niet dat ik persé naar een café wil, maar als ik afspreek is het toch vaak bij iemand thuis, waar de kinderen dan dus bij zijn.

En ik snap dat dat iemands leven is, maar aan de andere kant is het voor mij ook niet altijd leuk. Daarnaast vind ik het ook weleens leuk om iets af te spreken zonder de kinderen, terrasje pikken of iets dergelijks, maar dat zit er bij sommigen gewoon niet meer in.
Ik vind het vooral heel vreemd dat ik (als moeder) vrijwel niks herken. Ik vind het echt jammer dat er tegenwoordig zoveel negatieve artikelen verschijnen over het ouderschap. Als je die stukken leest, dan staat het vol met hoe vreselijk vermoeiend het allemaal is en hoe weinig je slaapt. Nu herken ik dit deels wel van de eerste zes maanden, waarin de zorg voor een netgeboren baby heel intensief is, zeker als je ook bv geeft, maar verder? Mijn leven is daarna gewoon weer doorgegaan, inclusief werk, feestjes, het volgen van televisieseries en slapen hoeveel ik maar wil. Ik kan me best voorstellen dat dit soort verhalen je afschrikt als je nog twijfelt over kinderen, terwijl dit zeker niet de realiteit is.



Ik denk dat je de ouders waarbij het wel allemaal soepel loopt niet hoort, omdat die gewoon lekker aan het genieten/leven/werken/slapen zijn.
quote:Doornroosje75 schreef op 21 april 2017 @ 10:52:

[...]



Eigenlijk is het vooral een lijst van ergernissen dat wij kinderlozen hen - of hun levenswijze - niet als de kern van het universum zien. Dat wij gewoon doorgaan met ons leven joh... absurd!



Precies. Alsof je alleen kan weten wat moe zijn is als je een kind hebt. Wat dat betreft kan ik je een chronische ziekte ook van harte aanbevelen



Wat ik heerlijk vind aan geen kinderen hebben is dat ik het hele weekend mijn eigen ding kan doen. Netflix kijken, beetje rommelen, even naar de supermarkt, lekkere recepten zoeken, koekjes bakken, etc. Alleen maar aandacht aan mezelf hoeven geven.
Alle reacties Link kopieren
Pfff wat een agressief geschreven stukje. Maar ik snap het wel, ik zou ook zo erg balen van weinig slaap, vrije tijd en spontane dingen!

Maar goed, medelijden met ouders hebben is waarschijnlijk ook weer niet de bedoeling.



Ik ga zo in elk geval even een middagdutje doen, verder dit weekend onder een dekentje met Netflix
Alle reacties Link kopieren
quote:yesss schreef op 21 april 2017 @ 14:14:

Oh en Hondenmens, ik kom nog heel even terug op jouw café verhaal, ik heb het juist andersom, ik vind het jammer dat de spontaniteit er niet meer is met sommige vriendinnen.



Niet dat ik persé naar een café wil, maar als ik afspreek is het toch vaak bij iemand thuis, waar de kinderen dan dus bij zijn.

En ik snap dat dat iemands leven is, maar aan de andere kant is het voor mij ook niet altijd leuk. Daarnaast vind ik het ook weleens leuk om iets af te spreken zonder de kinderen, terrasje pikken of iets dergelijks, maar dat zit er bij sommigen gewoon niet meer in.

Ja misschien als de kinderen ouder zijn, maar dan voelt het ook een beetje alsof ik 'on hold' sta.



Weet je wat ik op dit moment moeilijk vind, je moet als kind vrije je eigenlijk aanpassen aan het feit dat de vriendschap veranderd is maar wat komt er eigenlijk andersom... Alsof vriendschap niet meer zo belangrijk is als je een gezin hebt. Ik zit echt in die fase van accepteren en me richten op mezelf en hopen dat er ook andere mensen op mijn pad komen.

Maar dat on hold staan had ik ook met bepaalde vriendinnen als ze een relatie hadden, dan moet je je ook vaak aanpassen. Met de meiden op stap gaat ineens niet meer (alhoewel dat voor de mannen dus anders lag), vriendje moet overal mee naar toe. Misschien is dat typisch voor jeugd-twintigers, maar zeker weet ik het niet omdat ik momenteel niet veel single vriendinnen heb die ineens weer een relatie hebben.



Maar ja, met kinderen is het helemaal. En prima, maar klaag niet dat ik geen tijd voor je heb.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
quote:dianaf schreef op 21 april 2017 @ 14:41:

[...]



Maar dat on hold staan had ik ook met bepaalde vriendinnen als ze een relatie hadden, dan moet je je ook vaak aanpassen. Met de meiden op stap gaat ineens niet meer (alhoewel dat voor de mannen dus anders lag), vriendje moet overal mee naar toe. Misschien is dat typisch voor jeugd-twintigers, maar zeker weet ik het niet omdat ik momenteel niet veel single vriendinnen heb die ineens weer een relatie hebben.



Maar ja, met kinderen is het helemaal. En prima, maar klaag niet dat ik geen tijd voor je heb.



Ja inderdaad... En ik vind wel dat de andere partij op een gegeven moment ook keuzes mag maken om zich ook te richten op andere dingen.

Iedereen gaat tenslotte zijn eigen weg.

Ik ben wel meer aan mezelf gaan denken het laatste jaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:CarrieM schreef op 21 april 2017 @ 14:26:

Pfff wat een agressief geschreven stukje. Maar ik snap het wel, ik zou ook zo erg balen van weinig slaap, vrije tijd en spontane dingen!

Maar goed, medelijden met ouders hebben is waarschijnlijk ook weer niet de bedoeling.



Ik ga zo in elk geval even een middagdutje doen, verder dit weekend onder een dekentje met Netflix Heerlijk ik heb vandaag gesport en ik ben nu series aan het kijken, zometeen een lekker kopje koffie erbij en een stukje chocola maar dat is eigenlijk zonde van het sporten
Hmm, het spijt me, maar ik herken het toch niet zo. Mijn vriendinnen zijn begin/midden dertig en hebben allemaal een druk leven nu. Of ze nu wel of geen kinderen hebben, afspreken is vaak moeilijk gezien de drukke agenda's. Ik heb niet het idee dat zij zich altijd aan mij aanpassen, omdat ik een kind heb. Het is aardig in balans.



Spontaan afspreken gebeurt hier gelukkig nog regelmatig. Als je samen de zorg deelt, dan blijven er genoeg vrije avonden over. Ik ben toch zeker twee a drie avonden per week van huis
Alle reacties Link kopieren
quote:yesss schreef op 21 april 2017 @ 14:48:

[...]

Heerlijk ik heb vandaag gesport en ik ben nu series aan het kijken, zometeen een lekker kopje koffie erbij en een stukje chocola maar dat is eigenlijk zonde van het sporten

Dat klinkt ook zalig!

Straks nog even hardlopen en van het weekend niet zoveel bijzonders doen. Misschien overdenken waar ik nog heen op vakantie wil en misschien aan een nieuw leesboek beginnen. Heb er afgelopen 1,5 week 6 Young Adult boeken doorheen gejaagd, dus wordt tijd voor een ander genre.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
quote:dianaf schreef op 21 april 2017 @ 15:03:

[...]



Dat klinkt ook zalig!

Straks nog even hardlopen en van het weekend niet zoveel bijzonders doen. Misschien overdenken waar ik nog heen op vakantie wil en misschien aan een nieuw leesboek beginnen. Heb er afgelopen 1,5 week 6 Young Adult boeken doorheen gejaagd, dus wordt tijd voor een ander genre.



Oh ik lees eigenlijk veel te weinig, terwijl het zo leuk en ontspannend is. Ja tijdschriften



Leuk, vakantie plannen! Al enig idee wat voor bestemming?
De meivakantie schijnt vandaag/morgen te beginnen. Dat was op mijn traject voor ouders blijkbaar een goede reden om (jonge) kinderen (tot 5 jaar oud) in de avondspits mee te nemen.........
Ben met een 52-weken-26-boeken-uitdaging bezig. Voorlopig op schema.
Alle reacties Link kopieren
Filosofische vraagstukken en een andere kijk op het leven waarbij je hebt leren relativeren en zaken anders waardeert zijn niet voorbehouden aan kindvrij/rijk zijn. Meer met een bepaalde (emotionele) rijping en die kan ieder op een ander leeftijd ervaren. Het kan wel sneller gaan wanneer men kinderen krijgt omdat men dan misschien eerder noodgedwongen door die rijping heen gaat dan ze misschien aan toe waren gekomen als ze (nog)geen kinderen hadden.



Niet voor niks zijn quarterlife/midlifecrisissen juist vaak bij ouders te vinden. Vraagstukken of 'dat alles is' enzo.



Wat betreft inzetten voor werk zie ik ook dat dat meer met karakter heeft uti te staan. Ik ken moeders bijna kapot gaan omdat ze moeite hebben om hun doelen bij te stellen, ik ken moeders die komen om uit te rusten, ik ken (nog) niet-moeders en kindvrijen die inderdaad hun ziel en zaligheid in het werk stoppen maar ook het andere uiterste, de kantjes eraf lopen. En bij beide categorien van alles ertussenin. Ik denk wel dat kinderlozen mogelijk sneller geneigd zijn om zich volledig te geven, omdat die een stukje zingeving niet in kinderen kwijt kunnen en dat soms op werk projecteren.



Degene die jou dat al troostend heeft toegezegd redeneert denk ik vanuit zichzelf (zoals iedereen zo zijn referentiekader kent).
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft het kinderen/milieu vraagstuk denk ik dat kindvrij blijven een efficiente manier is van het milieu ontlasten. Ook al reizen we enkele keren vaker. Ieder nieuw mens produceert afval, moet eten, gaat dagjes uit, gaat gebruik maken van vervoer, wil misschien op reis of andere gekke hobby etc. De grootste besparing valt daar dus te maken maar dat is wel een enorme opoffering voor mensen met een kinderwens natuurlijk. En zeker als de grote fabrieken de dikste duiten in het zakje doen, is dat moeilijk af te leggen.



Wel hoop ik dat iedereen doet wat hij/zij kan, ook degene die kindvrij blijven. Ik vind niet dat je, als je kindvrij blijft, dan maar denkt "okee dan kan ik wel lekker vervuilen want in bespaar daar al."



Ik wil graag de aarde besparen en een leefbare wereld houden voor de dieren en ook de volgende generatie mensen, dat staat los van of ik zelf een nieuwe generatie maak.
Alle reacties Link kopieren
quote:yesss schreef op 21 april 2017 @ 10:55:

[...]

Dat geeft me hoop!



Hier nog een!

Ik 35, vriend 36 toen we elkaar ontmoetten. Ik zag mezelf destijds niet bepaald als een hoofdprijs. Ik dacht: alle mannen willen jonge, vruchtbare vrouwen om een gezin mee te starten. Maar een vriendin van mij zag juist dat allemaal relaties om haar heen uiteenvallen omdat de vrouw kinderen wilde en de man niet. Dus markt genoeg, dacht ze, en dat bleek. Ik heb zelfs gehoord van mannen die wanhopig werden van al die vrouwen van 35 die nog snel even een man zochten om kinderen mee te maken en daarom tijdelijk stopten met daten.



Ik heb niet aan al mijn dates gevraagd hoe ze stonden in het kindervraagstuk, maar de meeste heb ik niet kunnen betrappen op een enorme behoefte. Mijn huidige vriend zei op de eerste date al meteen: oh laten we dat andere tafeltje pakken, want hier zitten allemaal kinderen
Alle reacties Link kopieren
quote:Watervrouw333 schreef op 21 april 2017 @ 20:12:

Ben met een 52-weken-26-boeken-uitdaging bezig. Voorlopig op schema. Goodreads?
Alle reacties Link kopieren
quote:Forumster schreef op 21 april 2017 @ 21:37:

Filosofische vraagstukken en een andere kijk op het leven waarbij je hebt leren relativeren en zaken anders waardeert zijn niet voorbehouden aan kindvrij/rijk zijn. Meer met een bepaalde (emotionele) rijping en die kan ieder op een ander leeftijd ervaren. Het kan wel sneller gaan wanneer men kinderen krijgt omdat men dan misschien eerder noodgedwongen door die rijping heen gaat dan ze misschien aan toe waren gekomen als ze (nog)geen kinderen hadden.



Niet voor niks zijn quarterlife/midlifecrisissen juist vaak bij ouders te vinden. Vraagstukken of 'dat alles is' enzo.



Wat betreft inzetten voor werk zie ik ook dat dat meer met karakter heeft uti te staan. Ik ken moeders bijna kapot gaan omdat ze moeite hebben om hun doelen bij te stellen, ik ken moeders die komen om uit te rusten, ik ken (nog) niet-moeders en kindvrijen die inderdaad hun ziel en zaligheid in het werk stoppen maar ook het andere uiterste, de kantjes eraf lopen. En bij beide categorien van alles ertussenin. Ik denk wel dat kinderlozen mogelijk sneller geneigd zijn om zich volledig te geven, omdat die een stukje zingeving niet in kinderen kwijt kunnen en dat soms op werk projecteren.



Degene die jou dat al troostend heeft toegezegd redeneert denk ik vanuit zichzelf (zoals iedereen zo zijn referentiekader kent).



Mooi!

Raar hoe mensen denken dat je houding tegenover werk iets te maken heeft met of je al dan niet kinderen hebt. Ik hou ontzettend van mijn werk, ben enorm bevlogen en enthousiast en wil me steeds ontwikkelen. Maar ik ken ook moeders die zo zijn. Toen ik een burn-out kreeg (omdat ik voortdurend tegen grenzen en blokkades aanliep binnen het bedrijf) zei mijn schoonmoeder dat dat kwam omdat ik geen kinderen had en dus geen zwangerschapsverlof had gehad om bij te komen. Haha, terwijl dat juist in dat lijstje van Doornroosje stond: dat thuis met de kinderen niet hetzelfde is als uitrusten!
quote:Luistervink schreef op 22 april 2017 @ 08:44:

Hier nog een!

Ik 35, vriend 36 toen we elkaar ontmoetten. Ik zag mezelf destijds niet bepaald als een hoofdprijs. Ik dacht: alle mannen willen jonge, vruchtbare vrouwen om een gezin mee te starten. Maar een vriendin van mij zag juist dat allemaal relaties om haar heen uiteenvallen omdat de vrouw kinderen wilde en de man niet. Dus markt genoeg, dacht ze, en dat bleek. Ik heb zelfs gehoord van mannen die wanhopig werden van al die vrouwen van 35 die nog snel even een man zochten om kinderen mee te maken en daarom tijdelijk stopten met daten.



Ik heb niet aan al mijn dates gevraagd hoe ze stonden in het kindervraagstuk, maar de meeste heb ik niet kunnen betrappen op een enorme behoefte. Mijn huidige vriend zei op de eerste date al meteen: oh laten we dat andere tafeltje pakken, want hier zitten allemaal kinderen Ik merk juist dat veel mannen op den duur wel degelijk kinderen willen, alleen bij hen begint de wens vaak wat later. Als ze dan een jaar of 40 zijn, dan willen ze ineens toch een kind, terwijl ze jaren hebben geroepen hoe suf ze het vinden en inderdaad relaties hebben verbroken toen ze begin 30 waren.
Alle reacties Link kopieren
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
quote:Luistervink schreef op 22 april 2017 @ 08:44:

[...]





Hier nog een!

Ik 35, vriend 36 toen we elkaar ontmoetten. Ik zag mezelf destijds niet bepaald als een hoofdprijs. Ik dacht: alle mannen willen jonge, vruchtbare vrouwen om een gezin mee te starten. Maar een vriendin van mij zag juist dat allemaal relaties om haar heen uiteenvallen omdat de vrouw kinderen wilde en de man niet. Dus markt genoeg, dacht ze, en dat bleek. Ik heb zelfs gehoord van mannen die wanhopig werden van al die vrouwen van 35 die nog snel even een man zochten om kinderen mee te maken en daarom tijdelijk stopten met daten.



Ik heb niet aan al mijn dates gevraagd hoe ze stonden in het kindervraagstuk, maar de meeste heb ik niet kunnen betrappen op een enorme behoefte. Mijn huidige vriend zei op de eerste date al meteen: oh laten we dat andere tafeltje pakken, want hier zitten allemaal kinderen Dat laatste stukje, dan weet je dat het ment to be is
quote:Luistervink schreef op 22 april 2017 @ 08:45:

[...]





Goodreads?Ik probeer wat te varieren. Beperk het wel tot fictie en tot nu toe veel detective/thriller. Had literatuur op mijn wensenlijstje staan maar betreffend boek vond ik geen doorkomen aan. Gelukkig wel wat minibiebs (zie google) in mijn buurt, dus leesvoorraad heb ik genoeg en kan ik makkelijk verversen
Alle reacties Link kopieren
Wat een onzin Valerie, heb het echt nog nooit meegemaakt... Het zal heus weleens voorkomen, ook bij vrouwen, maar het merendeel weet het al vrij jong hoor en geloof me, er bestaan echt mannen die ze niet willen. Ook niet op 'latere' leeftijd.



Ik merk het eerder andersom, mannen die toch overstag gaan en uiteindelijk die vrijheid missen en op 'latere' leeftijd ineens weer veel uit willen gaan of veel gaan sporten en een bepaalde vrijheid willen.
Alle reacties Link kopieren
quote:EssentialBliss schreef op 22 april 2017 @ 10:30:

[img]https://cdn.someecards.com/someecards/u ... 198163.png[/img]
quote:yesss schreef op 22 april 2017 @ 10:44:

Wat een onzin Valerie, heb het echt nog nooit meegemaakt... Het zal heus weleens voorkomen, ook bij vrouwen, maar het merendeel weet het al vrij jong hoor en geloof me, er bestaan echt mannen die ze niet willen. Ook niet op 'latere' leeftijd.



Ik merk het eerder andersom, mannen die toch overstag gaan en uiteindelijk die vrijheid missen en op 'latere' leeftijd ineens weer veel uit willen gaan of veel gaan sporten en een bepaalde vrijheid willen.

Tuurlijk zijn er mannen zonder kinderwens, maar toch ook heel veel met. Onzin dat ze allemaal worden overgehaald door vrouwen. Mijn man was er zelfs jaren eerder klaar voor dan ik. Hij heeft niet aangedrongen, maar wilde het wel heeeeeel graag, helemaal uit zichzelf en hij is echt geen uitzondering.



Genieten van je vrijheid, sporten en uitgaan zijn toch ook gewoon heerlijke dingen om te doen? Ik genoot daarvan voor ik een kind had en nu ik een kind heb doe ik dat nog steeds. Ik denk dat ik dat altijd zal blijven doen. Het wel of niet hebben van kinderen staat daar los van.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven