Relaties
alle pijlers
Verwerken van een borderline relatie
vrijdag 21 april 2017 17:59
Hallo viva members,
Ten eeste wil ik borderline mensen allemaal niet over 1 kam scheren, ook zij kunnen er niks aan doen dat ze deze stoornis hebben.
Achter het masker zijn zij hele lieve personen, zoals mijn ex dat ook was.
En dat doet juist ook zo'n pijn...
2 jaar heb ik een relatie gehad met een borderliner.
In die 2 jaar tijd veel pieken en maar helaas super veel dalen gehad.
Op het begin van de relatie wordt je letterlijk de hemel in geprezen, helemaal in de wolken en stapelverliefd.
Toch na het begin periode begonnen de mindere kanten naar voren te komen.
Van manipuleren naar totaal geen medeleven gevoelens hebben.
Zwart wit denken, al meer verlangen van jou ten koste van je eigen leven.
Dit is ook een fout van mij geweest, heb nooit echt duidelijk mijn grenzen aangegeven.
De relatie ging echt niet lekker, en daarom er een einde aan gemaakt.
Nu de relatie al een tijdje over is, merk ik wel dat ik er veel moeite mee heb om het te verwerken/vergeten.
het is niet zo dat terug wil naar mijn ex, maar waarom kan ik het maar geen plek geven?
Zijn er meer mensen hier die soort gelijks hebben meegemaakt in hun leven?
Bedankt
Ten eeste wil ik borderline mensen allemaal niet over 1 kam scheren, ook zij kunnen er niks aan doen dat ze deze stoornis hebben.
Achter het masker zijn zij hele lieve personen, zoals mijn ex dat ook was.
En dat doet juist ook zo'n pijn...
2 jaar heb ik een relatie gehad met een borderliner.
In die 2 jaar tijd veel pieken en maar helaas super veel dalen gehad.
Op het begin van de relatie wordt je letterlijk de hemel in geprezen, helemaal in de wolken en stapelverliefd.
Toch na het begin periode begonnen de mindere kanten naar voren te komen.
Van manipuleren naar totaal geen medeleven gevoelens hebben.
Zwart wit denken, al meer verlangen van jou ten koste van je eigen leven.
Dit is ook een fout van mij geweest, heb nooit echt duidelijk mijn grenzen aangegeven.
De relatie ging echt niet lekker, en daarom er een einde aan gemaakt.
Nu de relatie al een tijdje over is, merk ik wel dat ik er veel moeite mee heb om het te verwerken/vergeten.
het is niet zo dat terug wil naar mijn ex, maar waarom kan ik het maar geen plek geven?
Zijn er meer mensen hier die soort gelijks hebben meegemaakt in hun leven?
Bedankt
zaterdag 22 april 2017 18:01
quote:elfquest24 schreef op 22 april 2017 @ 00:17:
Dit is er eentje
http://www.psychforums.com/borderline-p ... ty/Bedankt voor de link
Dit is er eentje
http://www.psychforums.com/borderline-p ... ty/Bedankt voor de link
zaterdag 13 mei 2017 02:12
Hi!
Om eerlijk te zijn ben ik best verbaasd over sommige reacties die ik hier lees...
Daarnaast.. zelf heb ik ook borderline en ben totaal anders dan de ex die jij beschrijft. Ik vraag me dus ook af of het specifiek erom gaat dat je een borderline persoon moet verwerken of gewoon de hele gang van zaken rondom je ex. Het is vervelend hoe iemand tegen je heeft gedaan waar jij toekomst in zag, maar koppie op en kijk vooruit!
Xx
Om eerlijk te zijn ben ik best verbaasd over sommige reacties die ik hier lees...
Daarnaast.. zelf heb ik ook borderline en ben totaal anders dan de ex die jij beschrijft. Ik vraag me dus ook af of het specifiek erom gaat dat je een borderline persoon moet verwerken of gewoon de hele gang van zaken rondom je ex. Het is vervelend hoe iemand tegen je heeft gedaan waar jij toekomst in zag, maar koppie op en kijk vooruit!
Xx
zaterdag 2 december 2017 23:22
Dag iedereen
Ik heb heel recent de onstabiele en geweldadige relatie ontvlucht. Ik had een relatie met haar van bijna 2 jaar. Ik herken me helemaal met je gedeelde ervaring hier. In het begin leefden we samen op een roze wolk ik dacht echt mijn soulmate de ware de man van haar leven zoals ze telkens me noemde gevonden te hebben. Ik zat in een moeilijke periode thuis met mijn echtgenote. We zijn aan de praat geraakt en van het een kwam het andere bij de eerste afspraak bij haar thuis hebben we geweldige (onveilige) seks. Ze fluisterde me in mijn oor dat ze me vertrouwde omdat ik een getrouwde man was. Achteraf bekeken had ik bij haar seksuele contacten moeten stilstaan
Nu we hadden elkaar gevonden ik ging weg van mijn vrouw en ik ging met mijn ware gaan samenwonen na relatie van 3 maanden. Dit was een fiasco en na 2 weken samenwonen werd ik door haar beschuldigd van bedriegen. Daarna hebben we telkens elkaar opgezocht zelfs toen ze al een nieuwe relatie met iemand anders had. Daarna weer uit elkaar...
Nu zo een 4 weken geleden na periode van 10 maanden up en downs terug uit elkaar. Heel erg geëscaleerd politie is er zelfs moeten bij komen om me te bevrijden uit haar huis ik werd er gegijzeld en moest volgens haar een gedwongen verklaring op papier zetten dat ik voor de 10 maanden bij haar samen te hebben gewoond ik 200 euro per maand ging moest betalen. We hadden dit ooit er eens overgehad maar nooit concreet gemaakt.
Kortom ik kan haar niet vergeten en we hebben nu nog contact via SMS waar we ons verdriet samen delen....
Ik ben op alle energie in me werd leeggezogen ben radeloos.
Please ik heb advies nodig... Ik ga ook reeds op consultatie bij psychologe...
Bedankt voor jullie advies.
Ik heb heel recent de onstabiele en geweldadige relatie ontvlucht. Ik had een relatie met haar van bijna 2 jaar. Ik herken me helemaal met je gedeelde ervaring hier. In het begin leefden we samen op een roze wolk ik dacht echt mijn soulmate de ware de man van haar leven zoals ze telkens me noemde gevonden te hebben. Ik zat in een moeilijke periode thuis met mijn echtgenote. We zijn aan de praat geraakt en van het een kwam het andere bij de eerste afspraak bij haar thuis hebben we geweldige (onveilige) seks. Ze fluisterde me in mijn oor dat ze me vertrouwde omdat ik een getrouwde man was. Achteraf bekeken had ik bij haar seksuele contacten moeten stilstaan
Nu we hadden elkaar gevonden ik ging weg van mijn vrouw en ik ging met mijn ware gaan samenwonen na relatie van 3 maanden. Dit was een fiasco en na 2 weken samenwonen werd ik door haar beschuldigd van bedriegen. Daarna hebben we telkens elkaar opgezocht zelfs toen ze al een nieuwe relatie met iemand anders had. Daarna weer uit elkaar...
Nu zo een 4 weken geleden na periode van 10 maanden up en downs terug uit elkaar. Heel erg geëscaleerd politie is er zelfs moeten bij komen om me te bevrijden uit haar huis ik werd er gegijzeld en moest volgens haar een gedwongen verklaring op papier zetten dat ik voor de 10 maanden bij haar samen te hebben gewoond ik 200 euro per maand ging moest betalen. We hadden dit ooit er eens overgehad maar nooit concreet gemaakt.
Kortom ik kan haar niet vergeten en we hebben nu nog contact via SMS waar we ons verdriet samen delen....
Ik ben op alle energie in me werd leeggezogen ben radeloos.
Please ik heb advies nodig... Ik ga ook reeds op consultatie bij psychologe...
Bedankt voor jullie advies.
8ump schreef: ↑21-04-2017 17:59Hallo viva members,
Ten eeste wil ik borderline mensen allemaal niet over 1 kam scheren, ook zij kunnen er niks aan doen dat ze deze stoornis hebben.
Achter het masker zijn zij hele lieve personen, zoals mijn ex dat ook was.
En dat doet juist ook zo'n pijn...
2 jaar heb ik een relatie gehad met een borderliner.
In die 2 jaar tijd veel pieken en maar helaas super veel dalen gehad.
Op het begin van de relatie wordt je letterlijk de hemel in geprezen, helemaal in de wolken en stapelverliefd.
Toch na het begin periode begonnen de mindere kanten naar voren te komen.
Van manipuleren naar totaal geen medeleven gevoelens hebben.
Zwart wit denken, al meer verlangen van jou ten koste van je eigen leven.
Dit is ook een fout van mij geweest, heb nooit echt duidelijk mijn grenzen aangegeven.
De relatie ging echt niet lekker, en daarom er een einde aan gemaakt.
Nu de relatie al een tijdje over is, merk ik wel dat ik er veel moeite mee heb om het te verwerken/vergeten.
het is niet zo dat terug wil naar mijn ex, maar waarom kan ik het maar geen plek geven?
Zijn er meer mensen hier die soort gelijks hebben meegemaakt in hun leven?
Bedankt
zondag 2 september 2018 16:04
Brain
ja mensen! Ik hoop dat er nog mensen actief zijn over dit onderwerp. Ik heb een relatie met een borderline gehad en ondervind daar veel last van als het gaat om een nieuwe relatie aan te gaan. Ik zou daar graag over willen delen met "lotgenoten".
Wie meld zich?
Voor mij gaat het om:
- de kans dat je weer een BLer tegenkomt. De kans is klein, maar toch!?
- het geschaad vertrouwen
- vergelijk met de intentie van een BL relatie
- emoties
ja mensen! Ik hoop dat er nog mensen actief zijn over dit onderwerp. Ik heb een relatie met een borderline gehad en ondervind daar veel last van als het gaat om een nieuwe relatie aan te gaan. Ik zou daar graag over willen delen met "lotgenoten".
Wie meld zich?
Voor mij gaat het om:
- de kans dat je weer een BLer tegenkomt. De kans is klein, maar toch!?
- het geschaad vertrouwen
- vergelijk met de intentie van een BL relatie
- emoties
zondag 2 september 2018 18:58
Ik volg dit topic even mee, ik zit in hetzelfde schuitje maar dan met iemand die bipolair is (en weigerde zich te laten helpen).. Ook 3 jaar een heel intense relatie gehad met pieken en dalen, maar het leek altijd maar alsof er geen middenweg bestond. Het ging goed of het ging slecht.
Het heeft een hele tijd goed gegaan tot zes maanden geleden.. Veel te veel gebeurd, hij heeft me onmenselijk hard gekwetst. Ik heb te vaak mezelf aan de kant geschoven voor hem en te veel van zijn bipolair gedrag gepikt. Telkens als we ruzie hadden kon hij plots heel gemeen omslaan, en ik heb dat altijd maar weggeslikt met "ja maar hij is bipolair".
Neen, ik heb er genoeg van gehad, hij heeft mij mentaal gewoon helemaal leeggezogen. Hoe pijn het me ook doet, ik moet voor mezelf afstand van hem nemen, want aan die relatie ging ik op den duur zelf mentaal kapot. En zolang hij zich niet laat helpen valt er niet met hem samen te leven.
Het heeft een hele tijd goed gegaan tot zes maanden geleden.. Veel te veel gebeurd, hij heeft me onmenselijk hard gekwetst. Ik heb te vaak mezelf aan de kant geschoven voor hem en te veel van zijn bipolair gedrag gepikt. Telkens als we ruzie hadden kon hij plots heel gemeen omslaan, en ik heb dat altijd maar weggeslikt met "ja maar hij is bipolair".
Neen, ik heb er genoeg van gehad, hij heeft mij mentaal gewoon helemaal leeggezogen. Hoe pijn het me ook doet, ik moet voor mezelf afstand van hem nemen, want aan die relatie ging ik op den duur zelf mentaal kapot. En zolang hij zich niet laat helpen valt er niet met hem samen te leven.
maandag 3 september 2018 13:03
Brain
Ja, wat Rememberwhen schrijft is zeer herkenbaar. Je moet een soort van olifantenhuid hebben om die "buien" niet door te laten. Je moet alle irritaties, weerstanden, angsten, spanningen denkbeeldig weer "teruggeven" zonder dat het je raakt. Reageren op een "bui" wordt ontvangen als kritiek en dan heb je helemaal de poppetjes aan het dansen. Het is dus de kunst om niet te reageren. Beseffen dat je met een ziek mens te maken hebt. Je moet heel duidelijk gaan beseffen dat je een soort van hersen relatie hebt. Normaal functionerende hersens en NIET normaal functionerende hersens. Dus krijg je een niet gelijkwaardige relatie. Ik ben, door mijn ervaring, ervan overtuigd geraakt dat je de voorwaarde moet stellen dat de partner in behandeling moet gaan om de relatie mogelijk te redden. Deze behandeling moet dan ook gedeeld worden met de BL partner. Dus krijg je dan een soort van gelijkwaardige verantwoordelijkheid in de relatie. De Bler draagt de verantwoordelijkheid voor zijn/haar behandeling en de partner draagt de verantwoordelijkheid voor het inleven/meeleven IN die behandeling. Zo wordt er samen gewerkt en dat is m.i. een soort van voorwaarde.
Ja, wat Rememberwhen schrijft is zeer herkenbaar. Je moet een soort van olifantenhuid hebben om die "buien" niet door te laten. Je moet alle irritaties, weerstanden, angsten, spanningen denkbeeldig weer "teruggeven" zonder dat het je raakt. Reageren op een "bui" wordt ontvangen als kritiek en dan heb je helemaal de poppetjes aan het dansen. Het is dus de kunst om niet te reageren. Beseffen dat je met een ziek mens te maken hebt. Je moet heel duidelijk gaan beseffen dat je een soort van hersen relatie hebt. Normaal functionerende hersens en NIET normaal functionerende hersens. Dus krijg je een niet gelijkwaardige relatie. Ik ben, door mijn ervaring, ervan overtuigd geraakt dat je de voorwaarde moet stellen dat de partner in behandeling moet gaan om de relatie mogelijk te redden. Deze behandeling moet dan ook gedeeld worden met de BL partner. Dus krijg je dan een soort van gelijkwaardige verantwoordelijkheid in de relatie. De Bler draagt de verantwoordelijkheid voor zijn/haar behandeling en de partner draagt de verantwoordelijkheid voor het inleven/meeleven IN die behandeling. Zo wordt er samen gewerkt en dat is m.i. een soort van voorwaarde.
