Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger van 3e kindje
woensdag 26 april 2017 10:35
Een week of 3 geleden had ik een positieve zwangerschapstest in handen en ik ben nog nooit zo geschrokken! (Veilig gedaan, mirena lag al klaar)
Zelfs paniekaanvallen had ik de eerste 2 dagen, ik dacht vooral aan de praktische zaken. Toen ik het een beetje een plaatsje kon geven en verder ging denken dan alleen de praktische dingen, zag ik ook de leuke kant voor me en de paniek ging gelukkig weg.
Wij hebben een zoon van 5 jaar en een dochter van 6 maanden oud. Het leeftijdsverschil zal dus ongeveer 14 maanden zijn en alhoewel ik zelf nooit zou hebben gekozen voor zo'n korte tijd ertussen, lijkt me dat toch wel heel leuk voor die twee kleintjes. Lekker samen spelen!
Waar ik me heel rot over voel is dat ik nu een paar weken aan het idee heb kunnen wennen en dat ik er niet zo blij in sta als bij mijn vorige zwangerschappen.. daar voel ik me schuldig om. Het is niet zo dat ik het kindje absoluut niet wil (de eerste dagen dacht ik dit wel).
Ik krijg volgende week een vroege echo, omdat ik eerder een miskraam heb gehad, en ik hoop 100% dat deze goed zal zijn. Ik vind het wel heel leuk dat er nog een kindje komt, maar....toch voelt het nog niet helemaal zoals het bij m'n vorige zwangerschappen was.
Wat is dit? Is dit nog gewoon wennen aan het idee? Zijn dit hormonen?
Wie heeft zoiets meegemaakt en kwam het gevoel na een paar weken toch goed?
Zelfs paniekaanvallen had ik de eerste 2 dagen, ik dacht vooral aan de praktische zaken. Toen ik het een beetje een plaatsje kon geven en verder ging denken dan alleen de praktische dingen, zag ik ook de leuke kant voor me en de paniek ging gelukkig weg.
Wij hebben een zoon van 5 jaar en een dochter van 6 maanden oud. Het leeftijdsverschil zal dus ongeveer 14 maanden zijn en alhoewel ik zelf nooit zou hebben gekozen voor zo'n korte tijd ertussen, lijkt me dat toch wel heel leuk voor die twee kleintjes. Lekker samen spelen!
Waar ik me heel rot over voel is dat ik nu een paar weken aan het idee heb kunnen wennen en dat ik er niet zo blij in sta als bij mijn vorige zwangerschappen.. daar voel ik me schuldig om. Het is niet zo dat ik het kindje absoluut niet wil (de eerste dagen dacht ik dit wel).
Ik krijg volgende week een vroege echo, omdat ik eerder een miskraam heb gehad, en ik hoop 100% dat deze goed zal zijn. Ik vind het wel heel leuk dat er nog een kindje komt, maar....toch voelt het nog niet helemaal zoals het bij m'n vorige zwangerschappen was.
Wat is dit? Is dit nog gewoon wennen aan het idee? Zijn dit hormonen?
Wie heeft zoiets meegemaakt en kwam het gevoel na een paar weken toch goed?
Alles komt goed
. Eerst schrik. Dan praktische schrik. Dan omslag en gewoon doen. Het was mijn makkelijkste zwangerschap
woensdag 26 april 2017 10:44
woensdag 26 april 2017 10:48
woensdag 26 april 2017 10:59
woensdag 26 april 2017 11:25
Poldervrouw: bedankt! Ik verwacht ook wel relaxter te zijn, dat merkte ik inderdaad met de 2e ook al.
Bladiebladiebla: bedankt voor je woorden, het is rustgevend! Ik hoop alleen wel dat het voor de 3 jaar ook al leuk zal zijn
Zomerkoninkje: wat fijn om te lezen dat jij dat wennen herkent en dat het goed kwam!
Onbevangen: bedankt!
Bladiebladiebla: bedankt voor je woorden, het is rustgevend! Ik hoop alleen wel dat het voor de 3 jaar ook al leuk zal zijn
Zomerkoninkje: wat fijn om te lezen dat jij dat wennen herkent en dat het goed kwam!
Onbevangen: bedankt!
Alles komt goed
woensdag 26 april 2017 11:31
Hier schelen ze ook 14 mnd, 2e was ook ongepland, maar niet ongewenst. Ik heb ook heel erg aan t idee moeten wennen en pas vanaf 20 weken genoot ik vd zwangerschap. Gelukkig heb je 9 mnd de tijd om aan t idee te wennen
Het is leuk hoor 2 kleintjes zo kort op elkaar maar af en toe knetter druk. Maar ja alles is tijdelijk.
Het is leuk hoor 2 kleintjes zo kort op elkaar maar af en toe knetter druk. Maar ja alles is tijdelijk.
woensdag 26 april 2017 11:38
woensdag 26 april 2017 11:48
Newspaper: wij gebruikten ook condooms en hadden een gezellige lange nacht. Na de laatste keer waren we het condoom kwijt, die was achtergebleven.
Ik heb daarna geen seconde aan MAP gedacht, dacht dat die kans vast heel klein zou zijn en het was toch niet m'n vruchtbare periode.. wel dus!
Ik heb daarna geen seconde aan MAP gedacht, dacht dat die kans vast heel klein zou zijn en het was toch niet m'n vruchtbare periode.. wel dus!
Alles komt goed
woensdag 26 april 2017 13:46
De oudste is 19 mnd en de jongste is nu 5 mnd dus samenspelen is er nog niet bij, maar ze vinden elkaar wel heel leuk.
2 kindjes kort op elkaar is topsport, dan moet je echt als team samenwerken, maar daar wordt je heerlijk slank van Bij ons was t zo als de een ging huilen dan begon de ander ook. Je rende je rot van kamer naar kamer, ook snapt de oudste niet altijd dat als ik haar broer vast heb dat ik haar ook niet nog kan optillen. Maar het wordt steeds makkelijker.
2 kindjes kort op elkaar is topsport, dan moet je echt als team samenwerken, maar daar wordt je heerlijk slank van Bij ons was t zo als de een ging huilen dan begon de ander ook. Je rende je rot van kamer naar kamer, ook snapt de oudste niet altijd dat als ik haar broer vast heb dat ik haar ook niet nog kan optillen. Maar het wordt steeds makkelijker.
woensdag 26 april 2017 14:51
quote:GateKeeper schreef op 26 april 2017 @ 13:46:
De oudste is 19 mnd en de jongste is nu 5 mnd dus samenspelen is er nog niet bij, maar ze vinden elkaar wel heel leuk.
2 kindjes kort op elkaar is topsport, dan moet je echt als team samenwerken, maar daar wordt je heerlijk slank van Bij ons was t zo als de een ging huilen dan begon de ander ook. Je rende je rot van kamer naar kamer, ook snapt de oudste niet altijd dat als ik haar broer vast heb dat ik haar ook niet nog kan optillen. Maar het wordt steeds makkelijker.Hier ga ik dan maar voor...
De oudste is 19 mnd en de jongste is nu 5 mnd dus samenspelen is er nog niet bij, maar ze vinden elkaar wel heel leuk.
2 kindjes kort op elkaar is topsport, dan moet je echt als team samenwerken, maar daar wordt je heerlijk slank van Bij ons was t zo als de een ging huilen dan begon de ander ook. Je rende je rot van kamer naar kamer, ook snapt de oudste niet altijd dat als ik haar broer vast heb dat ik haar ook niet nog kan optillen. Maar het wordt steeds makkelijker.Hier ga ik dan maar voor...
~ It takes a rad mama to be a father too ~
woensdag 26 april 2017 15:37
Heel herkenbaar! Ook zwanger van nummer drie en niet geheel gepland. We hadden net besloten om weer aan de voorbehoedsmiddelen te gaan omdat ik het te snel vond, toen ik al zwanger bleek. Heb me ook heel schuldig gevoeld dat ik er niet echt blij mee was en alleen maar de lastige kanten zag (weer misselijk, moe, verlof komt niet goed uit op mijn werk). Nu 25 weken verder en de zwangerschap zelf vind ik nog steeds niet fijn: moe, bekkenpijn, kan minder doen met de oudsten. Maar naar het kindje kijk ik inmiddels wel echt uit en ergens ben ik ook wel bij dat ik niet zelf heb hoeven kiezen wanneer we de rollercoaster weer in zouden gaan, want weet niet of ik dan gedurfd had, terwijl de wens voor een derde er wel was. Na de bevalling volgen er trouwens wel definitieve maatregelen, want een vierde zwangerschap zie ik echt niet zitten!
Overigens schelen de oudsten 1,5 jaar en die kunnen het nu echt goed vinden met elkaar. Soms wel ruzie, maar daar leren ze ook van en vaak spelen ze samen (nu 1 en 3). Wat dat betreft ben ik juist blij dat alles in een ruk door gaat!
Overigens schelen de oudsten 1,5 jaar en die kunnen het nu echt goed vinden met elkaar. Soms wel ruzie, maar daar leren ze ook van en vaak spelen ze samen (nu 1 en 3). Wat dat betreft ben ik juist blij dat alles in een ruk door gaat!
dinsdag 2 mei 2017 18:53
dinsdag 27 juni 2017 12:09
donderdag 29 juni 2017 09:53
O wat herken ik mezelf in je verhaal!
Ik werd ook ongepland zwanger van ons derde kindje en heb ook weken lang moeten wennen het was idd ook anders als mijn andere 2 zwangerschappen ik denk toch dat dat komt doordat je bij de andere 2 bewust hebt gekozen voor een kindje..
Ik moet zeggen dat ik wel heel blij was dat er nog een kindje kwam maar ook angstig was bijvoorbeeld dat ik en mijn man weer jaren moeten uitstellen om tijd voor elkaar te hebben die we zo hard nodig hadden onze 2 andere kinderen zijn 8 en 3 en als die van 3 volgend jaar naar school gaat wilde wij die tijd benutten voor ons samen (we zijn 10 jaar samen en vorig jaar getrouwd) onze 1e kwam dus al vrij snel na 1 jaar relatie vandaar de tijd die we beetje wilde inhalen. Ik ben 3 weken geleden bevallen van een prachtige dochter en zou haar voor geen goud gemist willen hebben! De eerste dagen dacht ik: daar gaat de vrijheid maar naar een paar dagen dacht ik: nee dit is ons leven en samen gaan we met zen 5jes een mooi leven tegemoet! En die tijd die we nodig hebben komt wel. Wat ik wil zeggen is dat je je niet schuldig hoeft te voelen dat je je anders voelt als dat je zou willen voelen we blijven mensen en hebben allemaal bepaalde verwachtingen in het leven en als dat dan afwijkt dan heeft dat tijd nodig om een plekje te kunnen geven.
Geniet lekker nu van je gezinnetje dan zijn jullie er straks helemaal klaar voor.
Ik werd ook ongepland zwanger van ons derde kindje en heb ook weken lang moeten wennen het was idd ook anders als mijn andere 2 zwangerschappen ik denk toch dat dat komt doordat je bij de andere 2 bewust hebt gekozen voor een kindje..
Ik moet zeggen dat ik wel heel blij was dat er nog een kindje kwam maar ook angstig was bijvoorbeeld dat ik en mijn man weer jaren moeten uitstellen om tijd voor elkaar te hebben die we zo hard nodig hadden onze 2 andere kinderen zijn 8 en 3 en als die van 3 volgend jaar naar school gaat wilde wij die tijd benutten voor ons samen (we zijn 10 jaar samen en vorig jaar getrouwd) onze 1e kwam dus al vrij snel na 1 jaar relatie vandaar de tijd die we beetje wilde inhalen. Ik ben 3 weken geleden bevallen van een prachtige dochter en zou haar voor geen goud gemist willen hebben! De eerste dagen dacht ik: daar gaat de vrijheid maar naar een paar dagen dacht ik: nee dit is ons leven en samen gaan we met zen 5jes een mooi leven tegemoet! En die tijd die we nodig hebben komt wel. Wat ik wil zeggen is dat je je niet schuldig hoeft te voelen dat je je anders voelt als dat je zou willen voelen we blijven mensen en hebben allemaal bepaalde verwachtingen in het leven en als dat dan afwijkt dan heeft dat tijd nodig om een plekje te kunnen geven.
Geniet lekker nu van je gezinnetje dan zijn jullie er straks helemaal klaar voor.
dinsdag 19 september 2017 10:52
Nog even terugkomend op mijn bericht, misschien kan ik er een ander mee geruststellen.
Inmiddels ben ik bijna 30 weken zwanger, helemaal gewend aan het idee en blij met onze 3e. Ik denk dat het omslagpunt kwam op het moment dat ik de baby voelde bewegen. Ik moest gewoon heel erg wennen aan het idee en nu heb ik er zin in. Ben erg benieuwd wie erbij komt.
Inmiddels ben ik bijna 30 weken zwanger, helemaal gewend aan het idee en blij met onze 3e. Ik denk dat het omslagpunt kwam op het moment dat ik de baby voelde bewegen. Ik moest gewoon heel erg wennen aan het idee en nu heb ik er zin in. Ben erg benieuwd wie erbij komt.
Alles komt goed
dinsdag 19 september 2017 21:39
Logisch dat je moest wennen, daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen.
Fijn dat je je al beter voelt.
Ik ben gepland zwanger van de derde, maar mij overvallen de "wat als....." vragen ook regelmatig hoor.
3 kinderen is toch niet niks .
Maar vast heel gezellig
We hebben een zoon van 5 en een dochter van 17 maanden.
Fijn dat je je al beter voelt.
Ik ben gepland zwanger van de derde, maar mij overvallen de "wat als....." vragen ook regelmatig hoor.
3 kinderen is toch niet niks .
Maar vast heel gezellig
We hebben een zoon van 5 en een dochter van 17 maanden.
