Paniek door de herbelevingen - deel V

11-04-2017 19:31 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn :cheer2:

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft nooit meer terug naar hoe het was, echt niet.



Je ziet en voelt nu wat er beter voor jou is en dat verandert de relatie met je (stief)ouders. Je mag een relatie willen die gezond is voor jou, je bent geen bezit, geen op afstand bestuurbaar speelgoedje. Je bent een persoon met gevoel en wensen en alles wat erbij hoort, zoals een eerlijke relatie met je (stief)ouders willen. Daar is niets mis mee. Als je (stief)ouders dat niet willen, dan is dat hun keuze, maar ook dat betekent niet dat je terug moet naar hoe het was. Dat hoef je nooit meer.







PS nu voelt het zwaar klote, maar dat wordt echt minder. Alleen misschien niet vandaag al, dus nog maar wat
Alle reacties Link kopieren
Dank je knuff, Snow en Hanke

Ik heb zelf gezocht inderdaad een wel wat dingen gevonden. Iedereen zegt hier dat het zaterdag weg is, daar hou ik me maar even aan vast. Ik heb net met het weerbericht in de hand een nieuwe planning gemaakt voor de komende dagen. Na vandaag hebben we nog 7 dagen in te vullen en ik wil wel graag dat we wat mooie/fijne herinneringen maken. Wel afgesproken niet meer uit eten te gaan tot de sneeuw weg is, dat is me echt veel te veel.



Wat je beschrijft is wel herkenbaar knuff. Mijn beste vriendin heeft mijn vader een keer geïrriteerd gezien en die was daar toen ook heel erg van onder de indruk, terwijl hij echt alleen geïrriteerd was. Hele vreemde gewaarwording vond ik dat.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
En wat Tobbert zegt knuff, je hoeft nooit meer terug naar hoe het toen was. Echt, echt, echt niet. Ook al voelt het zo anders en is de angst heel erg groot, je hoeft nooit meer te accepteren dat iemand je zo beschadigt
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren
Het gaat nóóit meer als toen worden.

Echt niet lieve Knuff.



Het enige wat er gaat veranderen is dat je stopt je af te vragen wat er mis is met je dat je geen liefde krijgt.

Ten eerste zul je zien dat er niks mis is met je (behalve dat je menselijk bent, duh) en ten tweede zul je ervaren dat je wél liefde krijgt. Alleen niet daar waar je het instinctmatig verwachtte.
Alle reacties Link kopieren
De rouw die je nu voelt is raar genoeg gezonde zelfzorg.

Wat wel kan gaan knagen - weet ik van mezelf- is een stukje ego. Het was ergens ook wel lekker om goed te zijn en anderen te veroordelen. Op het moment dat ik dat los moest laten vond ik dat erg lastig.



Achteraf gezien zie ik dat ik om dat te compenseren erg stellig werd in de dingen die ik zei. Betweterig. Misschien iets voor je vriend om alvast gewaarschuwd te zijn dat je opeens harder over kan komen en er iets heel anders onder zit...
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Selune dikke knuffel voor jou nog extra

Goed om te lezen dat je in elk geval een afspraak hebt over het eten
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
De angst van net als mijn moeder te zijn had ik ook op zulke momenten. Dat herken ik.



Kwam idd ook voor groot deel doordat het gehakketak in mijn hoofd nog doorging.

En omdat ik contact op mijn hoede was en intellectueel aan het vergelijken was. Ipv waar te nemen. Ern verwarrende rijd en had mijn vrienden in die tijd hard nodig.



Waar ik me dan weer schuldig over virlde want kon me niet voorstellen dat anderen het fijn vonden bij me te zijn en samen met me bijv op de bank een boek te lezen.
Alle reacties Link kopieren
Ja... lastig...

Want merk wel dat de isolatie drang toeneemt,

het alleen willen zijn,

het niet willen delen,

het ontlopen en ontwijken van mensen...

De drang is er, de behoefte is er,

de mensen die juist lief en begripvol zijn geweest afgelopen periode,

worden totaal afgemaakt in mijn hoofd...

Blijkbaar iets wat peuten door hebben,

die blijven verzoeken tot mail/app contact,

net zoals vriendinnen die onvermoeibaar doorgaan,

en vriend....

En ik die hier blijf delen met jullie,

en ook wel met die andere mensen, maar het kost me veel.



Het kost me veel om niet in een hoekje weg te kruipen,

en mezelf pijn te doen..

Om de verantwoordelijkheid naar mijzelf toe te schuiven..

Dit is de eerste verjaardag van haar sinds ze bij ons is die ik mis,

de eerste keer dat ik er niet bij ben.

Dat ik ziek ben boeit ze zo weinig,

dat het zielig en erg is voor hen, daar draait het om...

Pfff



Vandaag is overigens Koningsdag, bedacht ik me..

Sorry dat ik zit te zeuren met dit negatieve gedoe,

en niet in de meest feestelijke stemming ben...

I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ik hang ook in de doe het zelf hotel met medicatie in bed. Is weer ff op na een aantal dagen er op uit zijn. Zo misschien een boodschapje maar ik denk niet veel (aan) te kunnen.
Alle reacties Link kopieren
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Net ook alweer een heel gesprek met vriend gehad...

Die nog steeds best wel verbaasd (dekt de lading niet...) is.

Verdrietig, geschrokken, noemt hij het zelf,

bizar, onbegrijpelijk....

Hij zei zelfs: 'ik heb me zo vergist in die mensen,

hoe ze gisteren deden, zo ken ik ze niet,

ik heb ze ook wel dingen verteld waar ik nu spijt van heb.'

Welkom in mijn wereld

Voelde me meteen weer schuldig tov vriend,

maar hij zei: jij kunt er niks aan doen dat je zulke ouders hebt.

Nee.. maar toch...



Vriend noemde toevallig hetzelfde woord als een vriendin,

hij had het over een sekte...

Dat gevoel kreeg hij erbij.

Je moet doen wat zij willen, en anders zwaait er wat.

Tsja...

Hij zei: ik werd er echt zo naar van, en zo eng vond ik het.

Nou, de boodschap is wel duidelijk..



Hij zei ook dat hij trots was op zijn eigen ouders,

en op hun opvoeding, en wat hij geleerd had van ze.

Het had ook heel anders kunnen zijn...

Ook hierin begon hij over dezelfde dingen als vriendin,

namelijk hoe vreselijk het is dat ik bepaalde zelfzorg niet geleerd heb.

Hij zei: je doet mij na, maar je hebt geen idee waarom,

ik moet je zo vaak naar de wc sturen, ik zet zo vaak een bord eten voor je neer,

dat mis je totaal, die signalen van je lichaam.

Hij zei dat hij heel erg hoopte dat ik dat wel zou leren... ik ook.. denk ik (?)

Voelt nogal eng..



En vriend zei dat hij de komende tijd nog beter ging proberen zich in te leven in mij,

'niet zoals hulpverleners, zei hij, want dat is niet een handige relatie,

maar wel om nog meer begrip te krijgen,

ik ben zo onder de indruk, op een negatieve manier, van gisteren,

en voor jou is het zo normaal,

ik kan me er gewoon niets bij voorstellen.

Ik heb nu een fractie gezien van wat jij hebt moeten meemaken,

het doet me zo'n verdriet.'



Voor mij is dit allemaal nogal onwerkelijk...

ik troost vriend omdat hij verdriet heeft om mij...

Huh, wat?

Heel raar....

Mijn beste vriendin is ondertussen bloed link

Ze zegt: 'wat vreselijk naar voor je, wat heftig, wat rot,

maar wel te verwachten, want dit is wat je kunt verwachten van je pa,

dit is hoe een narcist is lieverd.

Je bent zo sterk, zo dapper.

Maar bah wat een respectloze vent is het toch,

had hij ook weer die enge blik in z'n ogen?

Hij manipuleert je, en wordt onberekenbaar als ie z'n zin niet heeft,

blergh, ik ben er kotsmisselijk van.

Ik ben zo blij dat je vriend dit gezien heeft,

dan begrijpt hij ook beter dat je pa een onberekenbare *scheldwoord* is'



Hmm, ja... nogal duidelijk hoe zij erover denkt



Ik vind het zó veel allemaal..



ik ga even proberen wat afleiding te zoeken...

Vandaag is zo'n rare dag..

Al die visite die nu bij m'n stiefmoeder zit...

en ik niet

ik niet (kleine vreugdekreet...)
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Een sekte, ja, daar zit best wat in. Daar word je ook gehersenspoeld.



De ander troosten omdat ie verdriet heeft om jou, herkenbaar. Ik denk dat je door een ander te troosten jezelf ook een beetje troost.

In de ander kun je rechtvaardiging voor je eigen verdriet en pijn zien misschien.
Alle reacties Link kopieren
Ja... zo voelt het wel een beetje Snow

Dank je wel



Hanke over dat stukje ego; het fijn vinden goed te zijn en over anderen te oordelen, herken ik (nog?) niet. Wél is het zo dat het makkelijk was om te weten wánneer ik goed was: als ik leefde volgens hun verwachtingen.

Dát is dus wat ik wel eens mis... mensen die me vertellen wat ik moet doen en hoe ik het moet doen zodat ik 'goed' ben... Het besef 'goed zoals je bent' komt maar heel langzaam binnen.. Alsof ik opeens stuurloos ben; waar doe ik goed aan...

Wat 'hoor' ik te doen, hoe 'hoor' ik mij te gedragen, met welke mensen 'hoor' ik om te gaan. Alles was vastomlijnd en had duidelijke kaders.



Nu mag ik die zelf ontdekken, eng maar ook leuk merk ik wel. Feestdagen 'hoorde' ik met vriendinnen erop uit te gaan. De foto's op Facebook vliegen me om de oren met herinneringen aan vier en vijf jaar terug, waar ik standaard alcohol ophad (verdoofde) en een te kort jurkje... de herinneringen in mijn hoofd komen daarmee ook; ik moest leuk zijn, leuk overkomen, mannen 'scoren' en een leuke dag hebben...

Het legde een vreselijke druk op mij, altijd.



Als ik erover nadacht 'niks' te doen met een feestdag werd ik bekritiseerd en afgewezen om m'n bizarre gedachten, ik moest van het leven genieten, socialiseren zodat ik niet alleen zou eindigen, en plezier hebben... Ik moest zoveel...



Ik ben 1 keer thuis gebleven op een feestdag, omdat ik me niet fit voelde. M'n vader vertelde erover op verjaardagen (ja serieus, zo interessant ook...), dat ik die en die dag niet gevierd had. Dat ik eenzaam zou worden en ongelukkig... Hij lachte erom, en zei: 'ja echt Knuffel is thuis gebleven! Ze zit liever thuis dan dat ze wat leuks doet.'

Mijn broertje deed er nog een schepje bovenop, door duidelijk te maken dat ik nu toch wel eens een serieuze relatie moest vinden...

Nu denk ik: wat is jullie leven oppervlakkig en liefdeloos en dwangmatig.. prima. Maar houd dat alsjeblieft ver bij mij vandaan!



Hoe anders is het vandaag. Ik heb alleen maar dingen gedaan die ik leuk vond.. alleen maar met mensen gepraat die ik mag..

Heel weinig gedaan overigens want ik ben zo moe, zo emotioneel nog, zo geraakt....

Met vriend een aankoop gedaan waar ik (en hij) gelukkig van word. We reden langs een festival en ik vroeg aan vriend: mis je dit nu niet, zou je daar tussen willen staan? Natuurlijk had ik wel zin gehad in een feestje, zei vriend, maar ik zou vandaag ook te moe zijn geweest, dus deze dag is wat mij betreft perfect zoals die nu is



Sowieso heeft vriend nogal een meer ontspannen kijk op zaken dan ik. Hij was vanmorgen een boek aan het lezen en legde 'm weg met de woorden: zo, nu ben ik moe en heb ik wel even genoeg gelezen voor vandaag.

Oke zei ik, hoe ver ben je dan?

Nou de inhoudsopgave heb ik gelezen

Serieus?

'Ja zegt hij, het is toch belangrijk dat ik weet waar dit boek over gaat. Dat ik het opneem is belangrijker dan het uit lezen hoor. Al doe ik er weken over, wat maakt dat nou uit? Bovendien heb ik nu vakantie, dus ik doe lekker rustig aan.'



Euh ja, natuurlijk... dat is ook zo...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Herinneringen op Facebook uitzetten: https://www.facebook.com/login.php?next ... Fonthisday



(Komt Snow weer met praktische dingen, bah)



Wat doe je het goed vandaag!
Alle reacties Link kopieren
Dank je Snow

Handig juist, die tips

Heb jij een goede dag?



Ik kijk bijna niet meer op m'n fb kwam ik achter

Vandaag wel veel

Om te kijken naar de berichtjes op haar tijdlijn...

Blijkbaar zijn veel mensen afgehaakt vandaag

Stom dat ik daarmee bezig ben

Moet ik ook niet doen

Ben gewoon heel bang voor een reactie van mensen over mijn afwezigheid

Wil daarop voorbereid zijn

Ben ik ook wel, en met haar fb checken wordt dat niet beter

Dus zal het laten rusten



Pijn is heel aanwezig vandaag

Veel tranen....

Ik ben er áltijd voor ze geweest

Heb altijd voor ze klaar gestaan

En nu heb ik eens iets

Voel ik me niet fijn

En wat krijg ik?

De wind van voren

Een boze aanval en verwijten van m'n vader

Een jankende stiefmoeder

Want het is zo naar voor hen

&€@*#$!



Vraag me af of mijn emoties van boosheid en verdriet terecht zijn

Boosheid om hoe er met me omgegaan is en wordt

Verdriet om hoe ik dat zelf voortgezet heb

Hoe het onderdeel van mij was en is



Pijn omdat ik mijn moeder mis

Die pijn is er geregeld

Het mis om haar te verzorgen,

het mis om naar haar te luisteren...



Ik weet wel waar dat nou weer vandaan komt

Hoe m'n vader gisteren deed

Zo deed hij heel vaak tegen m'n moeder

Zij huilde en hij verweet

Zij schreeuwde en hij bleef kalm

Maar angstaanjagend ondertussen

Zoals gisteren

Alsof je elk moment dood kon gaan door zijn blik



Mijn moeder had ook een bepaalde blik

Waar ik bang voor was

Zij en m'n broertje wisten dat

En oefenden met die blik

Op mij

Het was zo naar

Alles was zo naar

Hun blik, zo vol haat

Hun gelach omdat ik angstig werd

Hun gelach omdat ze samen lol hadden

Om mij, over mij, met mij,

en tegelijk heel erg zonder mij...



Soms sloeg ze me daarna

Vaak ook niet

Haar blik was genoeg

Om me ineen te doen krimpen

Sloeg ze me maar elke keer

Dan was het voorspelbaar geweest

Het onvoorspelbare maakte het

denk ik

zo naar....

Heel soms denk ik nu:

ze heeft het aan haarzelf te danken

dat ze nu zo ziek is

Maar dat is een hele gemene gedachte

Waar ik mezelf terecht om haat



Bah bah bah

Ik wil er niet aan denken

Ik wil er niet aan herinnerd worden

Ik wil niet dat het zo was

I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Onvoorspelbaarheid is vreselijk. Dat ken ik ook van vroeger. Mijn eerste en enige eis toen ik op mezelf ging wonen, was dat het een veilige ruimte was. Dat was alles. Ik beloofde mezelf dat ik nooit thuis op mijn tenen zou moeten hoeven lopen. Doe mij maar saai in plaats van onvoorspelbaarheid.



Over je moeder. Je hebt haar geprobeerd te redden, al van kinds af aan. Dat is niet gelukt. Als iemand zichzelf niet wil helpen, lukt een ander dat meestal ook niet. Voor een deel heeft ze het aan zichzelf te danken, denk ik. Aan de andere kant zou ze misschien ergens ook wel willen hebben kunnen wat jij nu doet: hulp zoeken, dingen leren, oefenen, een liefdevolle omgeving opbouwen, etc. Maar als buitenstaander sta je vaak machteloos.



Gelukkig heb je nu een lieve vriend en lieve vriendinnen.

Gelukkig ben je nu niet meer afhankelijk van hen.

Gelukkig mag je er nu voor kiezen niet met hen om te gaan, of wel, op jouw voorwaarden.
Alle reacties Link kopieren
Ja zo belangrijk he Snow,

je (ergens) veilig voelen



Gelukkig inderdaad

Dat die factoren er zijn...

Dat ik blijkbaar wat te kiezen heb

Wb contact

Onwerkelijk voelt dat

Het verplicht voelen is zo sterk aanwezig..



Ik voel me vandaag alsof ik een enorme kater heb. Helaas zonder de leuke herinnneringen aan de dag ervoor...

Natuurlijk ben ik blij dat ze zich gisteren zo hebben laten kennen

En tegelijk slaat het in als een bliksem



Ik weet dat ik moet stoppen zo zielig te doen

Ik heb genoeg moois in m'n leven

Genoeg om dankbaar voor te zijn

En toch heb ik ook pijn

En genoeg om verdriet over te hebben
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat gisteren ook een bevestiging was, van wat je eigenlijk wel wist maar niet wilde weten ofzo. Je hoopt natuurlijk altijd dat ze anders, fijner zullen reageren en dat je je eigenlijk aanstelde en al die dingen waardoor je de schuld weer lekker vertrouwd bij jezelf kan leggen. Maar ze reageerden niet fijn of belangstellend, maar egoïstisch en totaal niet inlevend of meevoelend. Precies het gedrag waar je last van hebt. Natuurlijk heb je er een kater van. Je hebt er zo tegenop gezien, hun reactie verwacht en toch ben je ook teleurgesteld en verdrietig. Want niemand vindt het leuk om zo behandeld te worden.



Ik denk ook niet dat je zielig doet. Je bent verdrietig en probeert je staande te houden in een moeilijke tijd en dat is gewoon zwaar. Mag je dus ook best vinden en last van hebben
Het was zo liefje.... maar dat is voorbij.

De rest van je leven is van jou.



Soms heb ik dat vrije gevoel ineens heel sterk. Ik mag en kan alles doen waar ik zo'n in heb ( als ik maar geen dingen die die niet mogen van de wet, of die ten koste gaan van een ander ) Dat voelt zo vrij en blij en lekker! Ik hoef nooit meer tuinbonen te eten, tralalala en ik heb roze behang in de woonkamer!!! Yes!



En logisch dat ze haar hebben laten zitten vandaag, zij is toch niet belangrijker dan de koning! Gewoon niet slim om vandaag een feestje te geven en dat had zij ook kunnen bedenken als ze door zou hebben dat zij niet het middelpunt is van andermans universum.



Alle reacties Link kopieren
Pruttel
@Pruttel, sommige mensen doen het er ook om, he? Juist vandaag een feestje geven en dan stiekem hopen dat er niemand komt, zodat ze zich lekker kunnen wentelen in hun... tja, hoe noem je zoiets... hun zieligheid? Zodat ze dat weer kunnen gebruiken als invloed om anderen te kunnen manipuleren (ja, maar jij kwam ook niet op mijn verjaardag, dus nu kun je dit of dat wel even voor me doen, toch?).
Alle reacties Link kopieren
X
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Je vader is volwassen en is zelf verantwoordelijk voor het geluk in zijn leven.
Alle reacties Link kopieren
Ja je hebt gelijk

Slaat nergens op wat ik denk

Sorry
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven