Relaties
alle pijlers
Hij wil rust...
donderdag 27 april 2017 20:37
Hallo allen,
Twee weken geleden is er iets gebeurt waardoor ik mijn spullen bij mijn vriend heb opgehaald.
Wegens de angst om herkent te worden wil ik hier niet meer over vertellen.
Die avond belde hij mij op en heb ik per telefoon de relatie beëindigd. Ik heb mij verlaagd tot deze stommiteit door (terechte) boosheid...Ik besef mij ten zeerste hoe stom dat was!
Al heb je soms gelijk, weet ik dat gelijk krijgen iets totaal anders is.
Enfin, de volgende dag belde hij mij weer en ik heb onmiddellijk mijn excuses aangeboden voor mijn gedrag.
En heb de "schuld" van het hele gebeuren (al hetgeen dat vooraf ging aan het moment dat ik mijn spullen ophaalde, maar op mij genomen.
Ik vroeg of het weer aan was (misschien een term die je gebruikt als je 16 bent, maar ik wilde het gesprek niet onnodig zwaar maken) hierop gaf hij geen antwoord.
Hij wil rust gaf hij aan.
Nu kan ik mij heel goed voorstellen dat ik hem gekwetst heb en daarom gaf ik dan ook aan dat ik begreep dat hij rust wilde.
Afgezien van 2 noodzakelijke appjes over spulletjes hebben wij geen contract meer gehad.
De rust periode duurt nu al bijna een week.
Pas een week
Elk mannen forum dat ik heb terug kunnen lezen over de rust periode van een man geeft aan dat dit niet iets ongewoons is voor een man.
Mijn vraag aan jullie is:
hebben jullie ervaring met een rust periode en hoe verliep dat bij jou?
En natuurlijk, hoopvol als ik ben: kwam het na de rust periode nog goed?
Novice
Twee weken geleden is er iets gebeurt waardoor ik mijn spullen bij mijn vriend heb opgehaald.
Wegens de angst om herkent te worden wil ik hier niet meer over vertellen.
Die avond belde hij mij op en heb ik per telefoon de relatie beëindigd. Ik heb mij verlaagd tot deze stommiteit door (terechte) boosheid...Ik besef mij ten zeerste hoe stom dat was!
Al heb je soms gelijk, weet ik dat gelijk krijgen iets totaal anders is.
Enfin, de volgende dag belde hij mij weer en ik heb onmiddellijk mijn excuses aangeboden voor mijn gedrag.
En heb de "schuld" van het hele gebeuren (al hetgeen dat vooraf ging aan het moment dat ik mijn spullen ophaalde, maar op mij genomen.
Ik vroeg of het weer aan was (misschien een term die je gebruikt als je 16 bent, maar ik wilde het gesprek niet onnodig zwaar maken) hierop gaf hij geen antwoord.
Hij wil rust gaf hij aan.
Nu kan ik mij heel goed voorstellen dat ik hem gekwetst heb en daarom gaf ik dan ook aan dat ik begreep dat hij rust wilde.
Afgezien van 2 noodzakelijke appjes over spulletjes hebben wij geen contract meer gehad.
De rust periode duurt nu al bijna een week.
Pas een week
Elk mannen forum dat ik heb terug kunnen lezen over de rust periode van een man geeft aan dat dit niet iets ongewoons is voor een man.
Mijn vraag aan jullie is:
hebben jullie ervaring met een rust periode en hoe verliep dat bij jou?
En natuurlijk, hoopvol als ik ben: kwam het na de rust periode nog goed?
Novice
donderdag 27 april 2017 20:43
quote:Twee weken geleden is er iets gebeurt waardoor ik mijn spullen bij mijn vriend heb opgehaald.
Wegens de angst om herkent te worden wil ik hier niet meer over vertellen.
Die avond belde hij mij op en heb ik per telefoon de relatie beëindigd.
Oei, dat is een beetje dom, impulsief en opvliegerig... Heb je daar vaker last van?
Verder, tsja er zit niets anders op dan hem nu te geven waar hij om vraagt: rust. Heel vervelend en moeilijk, maar probeer je op andere dingen te focussen nu.
Wegens de angst om herkent te worden wil ik hier niet meer over vertellen.
Die avond belde hij mij op en heb ik per telefoon de relatie beëindigd.
Oei, dat is een beetje dom, impulsief en opvliegerig... Heb je daar vaker last van?
Verder, tsja er zit niets anders op dan hem nu te geven waar hij om vraagt: rust. Heel vervelend en moeilijk, maar probeer je op andere dingen te focussen nu.
donderdag 27 april 2017 20:51
donderdag 27 april 2017 20:51
Beetje impulsief dus, maar niks meer aan te doen.
Vraag jezelf wel even eerkijk af: was dat probleem zo ernstig dat het "terecht" was om het daardoor plots uit te maken? Raak je in paniek omdat het ineens uit is?
Of reageerde je gewoon echt te heftig en ging het om iets onzinnigs?
Bij dat eerste snap ik je schrik, maar is het goed om eens te bedenken waarom je het in eerste instantie zomaar uitmaakte. Misschien was dat wél iets wat echt over jouw grens gaat, en heb je een juiste beslissing gemaakt. Succes
Vraag jezelf wel even eerkijk af: was dat probleem zo ernstig dat het "terecht" was om het daardoor plots uit te maken? Raak je in paniek omdat het ineens uit is?
Of reageerde je gewoon echt te heftig en ging het om iets onzinnigs?
Bij dat eerste snap ik je schrik, maar is het goed om eens te bedenken waarom je het in eerste instantie zomaar uitmaakte. Misschien was dat wél iets wat echt over jouw grens gaat, en heb je een juiste beslissing gemaakt. Succes
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
donderdag 27 april 2017 20:51
S-grootste, nee normaal gesproken ben ik rustig.
En al heb ik nu verdriet, ik geef hem zeker rust. Al zit ik op mijn handen om niet te bellen...
Grobbekuiken, ik ben van mening dat eerst de angel eruit moest die ik erin had gezeten door mijn spulletjes op te halen en de relatie per telefoon te verbreken.
Vandaar dat ik de schuld op mij nam
En al heb ik nu verdriet, ik geef hem zeker rust. Al zit ik op mijn handen om niet te bellen...
Grobbekuiken, ik ben van mening dat eerst de angel eruit moest die ik erin had gezeten door mijn spulletjes op te halen en de relatie per telefoon te verbreken.
Vandaar dat ik de schuld op mij nam
donderdag 27 april 2017 21:00
Hetgeen wat vooraf gebeurde was achteraf niet zo ernstig om de relatie te verbreken. Wel had ik de discussie willen aangaan hierover, maar door omstandigheden ging dat op dat moment niet. Ik dacht vervolgens niet na en zodoende ging alles bergafwaarts
Ik begrijp dat jullie naar het voorval informeren en het aanhalen. Maar nogmaals, ik kan daar niks meer over vertellen.
Mijn vraag blijft staan, hoe verliep bij jullie een rust periode en hoe ging het daarna met je relatie.
Ik begrijp dat jullie naar het voorval informeren en het aanhalen. Maar nogmaals, ik kan daar niks meer over vertellen.
Mijn vraag blijft staan, hoe verliep bij jullie een rust periode en hoe ging het daarna met je relatie.
donderdag 27 april 2017 21:12
Als er iets gebeurt, kan je op verschillende manieren reageren.
Een daarvan is meteen je spullen ophalen; erg definitief.
Als je het dan een dag later per telefoon uitmaakt (hoe lang hadden jullie relatie??) zou ik er als 'gedumpte' (en als man) ook wel klaar mee zijn.
Eea hangt natuurlijk wel af van wat er nou aan de hand was en of het verder normaal wel altijd leuk is tussen jullie.
Een daarvan is meteen je spullen ophalen; erg definitief.
Als je het dan een dag later per telefoon uitmaakt (hoe lang hadden jullie relatie??) zou ik er als 'gedumpte' (en als man) ook wel klaar mee zijn.
Eea hangt natuurlijk wel af van wat er nou aan de hand was en of het verder normaal wel altijd leuk is tussen jullie.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
donderdag 27 april 2017 21:13
quote:Novice schreef op 27 april 2017 @ 20:51:
S-grootste, nee normaal gesproken ben ik rustig.
En al heb ik nu verdriet, ik geef hem zeker rust. Al zit ik op mijn handen om niet te bellen...
Grobbekuiken, ik ben van mening dat eerst de angel eruit moest die ik erin had gezeten door mijn spulletjes op te halen en de relatie per telefoon te verbreken.
Vandaar dat ik de schuld op mij nam
Wat je doet is hem vrijwaren en zelfs zijn aandeel de jouwe maken.
Je zegt dat je terecht boos op hem was, om iets wat hij gedaan of gezegd of verzwegen of wat dan ook heeft. Hoe is dat gedeelte dan nu plots jouw schuld?
Dat met die angel ontgaat me.
S-grootste, nee normaal gesproken ben ik rustig.
En al heb ik nu verdriet, ik geef hem zeker rust. Al zit ik op mijn handen om niet te bellen...
Grobbekuiken, ik ben van mening dat eerst de angel eruit moest die ik erin had gezeten door mijn spulletjes op te halen en de relatie per telefoon te verbreken.
Vandaar dat ik de schuld op mij nam
Wat je doet is hem vrijwaren en zelfs zijn aandeel de jouwe maken.
Je zegt dat je terecht boos op hem was, om iets wat hij gedaan of gezegd of verzwegen of wat dan ook heeft. Hoe is dat gedeelte dan nu plots jouw schuld?
Dat met die angel ontgaat me.
donderdag 27 april 2017 21:16
Hoe lang iemand even afstand nodig heeft en wat vervolgens de uitkomst is, is vooral afhankelijk van wát er voorgevallen is. Je hoeft niet alle details er oo te gooien. Maar wat is er gebeurd; je hebt je vriend betrapt met de buurman in bed, hij heeft een pornoverslaving of hij had al weer een rode sok bij de witte was ingestopt?
You're a diamond dear, they can't break you
donderdag 27 april 2017 21:26
Verder was het super! Wij waren anderhalf jaar samen.
Let wel; hetgeen wat voorgaande was gebeurt was iets wat hij verkeerd had gedaan en waarover niet kon worden gesproken door omstandigheden die ook hij had veroorzaakt.
Mijn overtrokken reactie was er een uit boosheid over al dit.
Maar goed, ik besefte dat ik fout zat door zo te reageren.
En ik vind dat je zodra je je fouten inziet je deze ook moet toegeven.
Aan koppigheid en trots heeft niemand iets.
Vandaar dat gelijk mijn verontschuldigingen aanbod. Ik nam verder de schuld op mij zodat de angel van het hele voorval eruit was.
Let wel; hetgeen wat voorgaande was gebeurt was iets wat hij verkeerd had gedaan en waarover niet kon worden gesproken door omstandigheden die ook hij had veroorzaakt.
Mijn overtrokken reactie was er een uit boosheid over al dit.
Maar goed, ik besefte dat ik fout zat door zo te reageren.
En ik vind dat je zodra je je fouten inziet je deze ook moet toegeven.
Aan koppigheid en trots heeft niemand iets.
Vandaar dat gelijk mijn verontschuldigingen aanbod. Ik nam verder de schuld op mij zodat de angel van het hele voorval eruit was.
donderdag 27 april 2017 21:33
quote:Novice schreef op 27 april 2017 @ 21:26:
Verder was het super! Wij waren anderhalf jaar samen.
Let wel; hetgeen wat voorgaande was gebeurt was iets wat hij verkeerd had gedaan en waarover niet kon worden gesproken door omstandigheden die ook hij had veroorzaakt.
Mijn overtrokken reactie was er een uit boosheid over al dit.
Maar goed, ik besefte dat ik fout zat door zo te reageren.
En ik vind dat je zodra je je fouten inziet je deze ook moet toegeven.
Aan koppigheid en trots heeft niemand iets.
Vandaar dat gelijk mijn verontschuldigingen aanbod. Ik nam verder de schuld op mij zodat de angel van het hele voorval eruit was.maar hij had iets veroorzaakt dat jij niet leuk vond en nu heb jij daar de schuld maar van opgenomen omdat je bang bent dat hij je niet meer wil? wat is dit voor relatie?
Verder was het super! Wij waren anderhalf jaar samen.
Let wel; hetgeen wat voorgaande was gebeurt was iets wat hij verkeerd had gedaan en waarover niet kon worden gesproken door omstandigheden die ook hij had veroorzaakt.
Mijn overtrokken reactie was er een uit boosheid over al dit.
Maar goed, ik besefte dat ik fout zat door zo te reageren.
En ik vind dat je zodra je je fouten inziet je deze ook moet toegeven.
Aan koppigheid en trots heeft niemand iets.
Vandaar dat gelijk mijn verontschuldigingen aanbod. Ik nam verder de schuld op mij zodat de angel van het hele voorval eruit was.maar hij had iets veroorzaakt dat jij niet leuk vond en nu heb jij daar de schuld maar van opgenomen omdat je bang bent dat hij je niet meer wil? wat is dit voor relatie?
donderdag 27 april 2017 21:34
quote:Novice schreef op 27 april 2017 @ 21:31:
Wat heeft het voor zin om boos te blijven op elkaar? Tenzij het iets zeer ernstig is. En dan dan nog...ik geloof oprecht in vergiffenis. Het ligt niet in mijn aard om lang boos te zijn.
iemand vergeven of de schuld op je nemen zijn twee verschillende dingen
het ligt niet in je aard om boos te blijven maar je laat het wel graag escaleren?
Wat heeft het voor zin om boos te blijven op elkaar? Tenzij het iets zeer ernstig is. En dan dan nog...ik geloof oprecht in vergiffenis. Het ligt niet in mijn aard om lang boos te zijn.
iemand vergeven of de schuld op je nemen zijn twee verschillende dingen
het ligt niet in je aard om boos te blijven maar je laat het wel graag escaleren?
donderdag 27 april 2017 21:45
Ik nam de schuld op mij zodat hetgeen wat was voorgevallen en wat niet belangrijk was (het was alles bij elkaar opgeteld waarover ik boos was. Het niet kunnen bespreken op dat moment) niet het hoofd onderwerp te laten zijn. Zodat er weer een communicatie kan zijn zonder verwijten van mijn kant in elk geval.
Waarom zou je moeten doorzagen over iets dat niet belangrijk genoeg is om een relatie te beëindigen?
En nogmaals. Er is volgens mij niets mis mee om je spijt te betuigen. Ik was fout om zo de relatie te beëindigen. Ik vind het moreel gezien niet meer dan normaal om daar sorry voor te zeggen
Dat heeft niks te maken met bang zijn dat hij mij niet meer wilt.
Ik vind het getuigen van armoede als je geen sorry kunt zeggen
Waarom zou je moeten doorzagen over iets dat niet belangrijk genoeg is om een relatie te beëindigen?
En nogmaals. Er is volgens mij niets mis mee om je spijt te betuigen. Ik was fout om zo de relatie te beëindigen. Ik vind het moreel gezien niet meer dan normaal om daar sorry voor te zeggen
Dat heeft niks te maken met bang zijn dat hij mij niet meer wilt.
Ik vind het getuigen van armoede als je geen sorry kunt zeggen
donderdag 27 april 2017 21:47
quote:Novice schreef op 27 april 2017 @ 21:45:
Ik nam de schuld op mij zodat hetgeen wat was voorgevallen en wat niet belangrijk was (het was alles bij elkaar opgeteld waarover ik boos was. Het niet kunnen bespreken op dat moment) niet het hoofd onderwerp te laten zijn. Zodat er weer een communicatie kan zijn zonder verwijten van mijn kant in elk geval.
Waarom zou je moeten doorzagen over iets dat niet belangrijk genoeg is om een relatie te beëindigen?
En nogmaals. Er is volgens mij niets mis mee om je spijt te betuigen. Ik was fout om zo de relatie te beëindigen. Ik vind het moreel gezien niet meer dan normaal om daar sorry voor te zeggen
Dat heeft niks te maken met bang zijn dat hij mij niet meer wilt.
Ik vind het getuigen van armoede als je geen sorry kunt zeggenik vind het heel raar, nu zeg je dat het niet belangrijk was maar eerder vond je het zo belangrijk dat je het uitmaakte en je spullen ging ophalen. ik zou daar ook kierewiet van worden
Ik nam de schuld op mij zodat hetgeen wat was voorgevallen en wat niet belangrijk was (het was alles bij elkaar opgeteld waarover ik boos was. Het niet kunnen bespreken op dat moment) niet het hoofd onderwerp te laten zijn. Zodat er weer een communicatie kan zijn zonder verwijten van mijn kant in elk geval.
Waarom zou je moeten doorzagen over iets dat niet belangrijk genoeg is om een relatie te beëindigen?
En nogmaals. Er is volgens mij niets mis mee om je spijt te betuigen. Ik was fout om zo de relatie te beëindigen. Ik vind het moreel gezien niet meer dan normaal om daar sorry voor te zeggen
Dat heeft niks te maken met bang zijn dat hij mij niet meer wilt.
Ik vind het getuigen van armoede als je geen sorry kunt zeggenik vind het heel raar, nu zeg je dat het niet belangrijk was maar eerder vond je het zo belangrijk dat je het uitmaakte en je spullen ging ophalen. ik zou daar ook kierewiet van worden
donderdag 27 april 2017 21:48
