Tuigje of wristlink?

27-04-2017 18:17 85 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat vinden jullie hiervan? Veilig, handig, overbodig of zielig voor het kind? Wat zijn jullie argumenten om het wel of niet te gebruiken?

Mij lijkt het bijvoorbeeld wel handig in een drukke stad, maar heb mensen weleens horen zeggen "het is toch geen hond"!
Alle reacties Link kopieren
quote:Maan86 schreef op 27 april 2017 @ 19:53:

Ik lees hier vanalles over peuters die papa en mama kwijtraken. Maar is het niet gewoon andersom? Je hebt zelf gekozen voor een kind, dus ook voor het risico dat je een ondernemend kind hebt dat je in de gaten moet houden.



Je kind in een drukke straat terugzoeken door je lijntje achterna te lopen vind ik ook weer wat apart eigenlijk.Het kan gewoon allebei, maakt het uit wie wie kwijt raakt? En ja je hebt gekozen voor dat kind en moet het veilig houden, dat kan in sommige situaties uitstekend door een tuigje te gebruiken.
quote:my-little-appletree schreef op 27 april 2017 @ 20:00:

[...]





Ik snap je punt hoor, maar als je min bericht nog een keer leest zie je dat ik juist niet zeg dat het hun bewegingsvrijheid beperkt.Ja weet ik. Het was bedoeld tegen degene die jij citeerde, was wat onduidelijk
quote:my-little-appletree schreef op 27 april 2017 @ 20:02:

[...]



Het kan gewoon allebei, maakt het uit wie wie kwijt raakt? En ja je hebt gekozen voor dat kind en moet het veilig houden, dat kan in sommige situaties uitstekend door een tuigje te gebruiken.Precies. Ik vind het namelijk óók mijn verantwoordelijkheid om een kind voldoende lichaamsbeweging te geven en het te leren mee te lopen in het verkeer (of waar dan ook).
Ik had een tuigje. En om het nog ff erger te maken: zo'n hondenriem. Tja, met heftige bekkeninstabiliteit was het beter dan helemaal niet naar buiten met een ondernemend kind. Niet lang gehad trouwens, ik kon al snel niet meer naar de speeltuin lopen (200 meter verderop) Alleen uit nood dus.



Alle reacties Link kopieren
quote:RegretteRien schreef op 27 april 2017 @ 20:11:

Ik had een tuigje. En om het nog ff erger te maken: zo'n hondenriem. Tja, met heftige bekkeninstabiliteit was het beter dan helemaal niet naar buiten met een ondernemend kind. Niet lang gehad trouwens, ik kon al snel niet meer naar de speeltuin lopen (200 meter verderop) Alleen uit nood dus.



[afbeelding]Ik droeg vroeger deze



Notoire wegloper.
"De cursus rietdekken is afgelast".

"Riet is ziek"
Alle reacties Link kopieren
quote:RegretteRien schreef op 27 april 2017 @ 20:11:

Ik had een tuigje. En om het nog ff erger te maken: zo'n hondenriem. Tja, met heftige bekkeninstabiliteit was het beter dan helemaal niet naar buiten met een ondernemend kind. Niet lang gehad trouwens, ik kon al snel niet meer naar de speeltuin lopen (200 meter verderop) Alleen uit nood dus.



[img]https://ae01.alicdn.com/kf/HTB1SK5FJVXX ... action.jpg[/img]Echt een goed idee die hondenriem hahaha ik had ook ernstige bekkeninstabiliteit en mijn kind rende ook echt op zn allerhardst weg, kon nergens meer komen zonder hem vast te binden in de buggy maar ik vond dat ie moest leren bij me te blijven, hij was al 4. Dus polsbandje om, toen vond ie t nog interessant maar we waren de straat nog niet uit en hij lag al protesterend op de grond dat het af moest.. Toen dus met hem kunnen afspreken dat ie bij mama moest blijven anders ging ie weer om. Hoef er nu dus maar over te beginnen en hij loopt weer netjes naast me. Heeft hier dus perfect gewerkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:my-little-appletree schreef op 27 april 2017 @ 19:52:

[...]





Waarom denk je dat? Dat lees ik niet hier in de berichten van mensen die er vroeger zelf een om hadden en ik zie niet in in welk opzicht een kind met een tuigje minder bewegingsvrijheid heeft dan als ze met een handje vast moeten lopen. In een buggy of gedragen worden hebben ze ook veel minder bewegingsvrijheid. Als je met een tuigje wel veilig wat kan ondernemen met een kind dat het leuk vind waarom dan niet gebruiken? Waarom zou het niet een oplossing kunnen zijn voor je kind dat wel wil lopen en niet in een buggy of draagdoek wil?



Dat zeg ik niet, dat ze met een tuigje minder bewegingsvrijheid hebben dan aan de hand. Is ook een beetje een rare stelling.



Een kind wat gewend is een meter bij zijn ouder weg te kunnen lopen aan een tuigje, wil ook op een gegeven moment weer meer. Dat hoort bij de leeftijd: grenzen opzoeken. Nadat kind een tijdje de bewegingsvrijheid van die meter aan een tuigje heeft gevoeld, wil hij weer een stapje verder. En dan is het lijntje dus een frustratie. Wat doe je dan? Een langer lijntje?



Het lijkt mij zinvoller om gewoon even door te bijten en je kind te leren dat hij bij je moet blijven. Wat beter werkt is je kind een keer gecontroleerd laten verdwalen.



Maar hè, voor de mensen die zeggen dat het tuigje werkt: prima natuurlijk. Het werkt alleen niet voor ieder kind. Een kind wat de grenzen opzoekt, heeft niks aan zo'n tuigje. Een kind wat die behoefte niet heeft, heeft geen tuigje nodig.
Alle reacties Link kopieren
Mijn middelste heeft een tijdje een tuigje gehad.

Ik had drie kinderen onder de 4 en mijn middelste wilde ten eerste alles wat zijn oudere broer ook deed, zag ten tweede nergens gevaar in, was/is ten derde een enorm ondernemend mannetje die alles wil ontdekken.

Voor zijn veiligheid en mijn gemoedsrust had hij op lastige plekken wel eens een tuigje om. Hij kon zo wel lopen en alles ontdekken, maar werd het nooit te gevaarlijk.

Hij is nu 7, heeft geen tuigje meer, maar is nog regelmatig even kwijt omdat hij weer eens iets ziet, hoort of wil onderzoeken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Maan86 schreef op 27 april 2017 @ 19:53:

Ik lees hier vanalles over peuters die papa en mama kwijtraken. Maar is het niet gewoon andersom? Je hebt zelf gekozen voor een kind, dus ook voor het risico dat je een ondernemend kind hebt dat je in de gaten moet houden.



Je kind in een drukke straat terugzoeken door je lijntje achterna te lopen vind ik ook weer wat apart eigenlijk.

Het maakt toch niet uit wie wie kwijtraakt? weg is weg. Ik zou er niet aan moeten denken.



(Mijn kind geen tuigje, maar loopt dan ook niet weg)
quote:fefefe1 schreef op 27 april 2017 @ 20:18:

[...]





Echt een goed idee die hondenriem hahaha ik had ook ernstige bekkeninstabiliteit en mijn kind rende ook echt op zn allerhardst weg, kon nergens meer komen zonder hem vast te binden in de buggy maar ik vond dat ie moest leren bij me te blijven, hij was al 4. Dus polsbandje om, toen vond ie t nog interessant maar we waren de straat nog niet uit en hij lag al protesterend op de grond dat het af moest.. Toen dus met hem kunnen afspreken dat ie bij mama moest blijven anders ging ie weer om. Hoef er nu dus maar over te beginnen en hij loopt weer netjes naast me. Heeft hier dus perfect gewerkt.De mijne was 2,5 en had geen enkele intentie bij mij te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Is een polsbandje niet veel relaxter voor een kind ipv aan de hand lopen. Dan hoeft kind ook niet lang met de arm omhoog te lopen.
"De cursus rietdekken is afgelast".

"Riet is ziek"
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een tuigje gehad. En natuurlijk, ik ben de ouder en ik moet op mijn kind letten, maar met twee jonge kinderen lukte dat gewoon niet alles. En mijn jongste was watervlug, die stond binnen no time bovenaan een steile trap. Tja, dan liever een tuigje dan een kind met ik weet niet hoeveel gebroken botten.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
quote:patchouli_ schreef op 27 april 2017 @ 20:18:

[...]



Een kind wat gewend is een meter bij zijn ouder weg te kunnen lopen aan een tuigje, wil ook op een gegeven moment weer meer. Dat hoort bij de leeftijd: grenzen opzoeken. Nadat kind een tijdje de bewegingsvrijheid van die meter aan een tuigje heeft gevoeld, wil hij weer een stapje verder. En dan is het lijntje dus een frustratie. Wat doe je dan? Een langer lijntje?



Het lijkt mij zinvoller om gewoon even door te bijten en je kind te leren dat hij bij je moet blijven.



Je kunt beide tegelijk doen. Maar ieder kind is anders. Die van mij ging het niet om het weglopen, maar om het niet stoppen bij het oversteken en dat soort dingen.

Denk je dat niemand een kind dat verder wegloopt met een tuigje toespreekt of uitlegt? Dat ze zeg maar zwijgend achter zo'n kind aanhobbelen, of zwijgend aan de lijn trekken? (Misschien bestaan ze, maar het lijkt me onlogisch.)
quote:patchouli_ schreef op 27 april 2017 @ 20:18:

[...]





Het lijkt mij zinvoller om gewoon even door te bijten en je kind te leren dat hij bij je moet blijven. Wat beter werkt is je kind een keer gecontroleerd laten verdwalen.



Maar hè, voor de mensen die zeggen dat het tuigje werkt: prima natuurlijk. Het werkt alleen niet voor ieder kind. Een kind wat de grenzen opzoekt, heeft niks aan zo'n tuigje. Een kind wat die behoefte niet heeft, heeft geen tuigje nodig.Dat werkt niet bij peuters; die overzien de gevolgen van hun daden nog helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Zoon had ook een tuigje, geen last van uit de kom gesleurde armpjes (zondagarmpje) en voldoende vrijheid.



http://mens-en-gezondheid ... 6-zondagmiddagarmpje.html
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
quote:Tickel schreef op 27 april 2017 @ 20:22:

Is een polsbandje niet veel relaxter voor een kind ipv aan de hand lopen. Dan hoeft kind ook niet lang met de arm omhoog te lopen.Ja, bij kwijtraken helpt een polsbandje wel. Maar niet bij het oversteken van een drukke weg of in het water vallen.
Mijn kind was een weglopertje. aangezien er nog een baby in de kinderwagen lag moest ik wel wat. En heb toen een polsbandje gekocht met een lang touw ertussen bij de Prenatal. Kind vondt het prachtig en we hadden beiden vrijheid en geen gedoe meer. Hij wilde ruimte en dat kreeg hij op deze manier, maar kon hierdoor niet meer weglopen. Het buitenwandelen of boodschapje doen werd daardoor weer leuk.
quote:SallySpectra schreef op 27 april 2017 @ 20:28:

[...]



Ja, bij kwijtraken helpt een polsbandje wel. Maar niet bij het oversteken van een drukke weg of in het water vallen.Maar dan pak je je kind toch bij de arm? Daar was ik erg fel in bij oversteken. Daar waar kan krijgt het kind direct de ruimte maar waar het druk is heeft hij of zij gewoon te luisteren!. Een tuigje werkt dan m.i. ook niet namelijk.
Alle reacties Link kopieren
Kinderen waren gewend om in een draagdoek te zitten. Maar vanaf 2 jaar handje. Zo niet dan draagdoek. Dan wilde ze liever handje. Tot ze moe waren dan is : mama doekje? (Jongste is 3).



Schoonzus was overigens een wegloper, dus sm had voor haar wel een tuigje nadat ze haar 2x kwijt was geweest (sm had 3 kinderen en sz liep als enige altijd weg, binnen 3 nanoseconden niet opletten). Ik kan er dus begrip voor opbrengen en vind het niet raar als ik mensen met kind zo zie lopen, dat doen ze dan met reden is mijn gedachten alleen!
Not my circus, not my monkeys
Alle reacties Link kopieren
quote:Ginerva schreef op 27 april 2017 @ 19:06:

[...]





Denk dat maar weinig peuters het leuk vinden om 3 uur in de stad te struinenNou ja het was twee uurtjes vandaag maar hij vond het geweldig.
quote:maylo schreef op 27 april 2017 @ 20:32:

[...]





Maar dan pak je je kind toch bij de arm? Daar was ik erg fel in bij oversteken. Daar waar kan krijgt het kind direct de ruimte maar waar het druk is heeft hij of zij gewoon te luisteren!. Een tuigje werkt dan m.i. ook niet namelijk.Ja als je gaat oversteken, maar ook als je niet wil oversteken, kan je kind de weg oprennen toch? En ik reageer op een post van iemand die zegt dat een polsbandje met naam relaxter is dan aan de hand lopen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie geen verschil tussen kind in een buggy vastsnoeren of in een tuigje. Ik zou juist liever het laatste doen. Vind het er altijd wel koddig uitzien, vooral die rugzakjes met staart.
quote:maylo schreef op 27 april 2017 @ 20:32:

[...]





Maar dan pak je je kind toch bij de arm? Daar was ik erg fel in bij oversteken. Daar waar kan krijgt het kind direct de ruimte maar waar het druk is heeft hij of zij gewoon te luisteren!. Een tuigje werkt dan m.i. ook niet namelijk.



Enter mijn kleine DramaKing: AU AU AU brullen en zich al losrukkend ter aarde storten.



Als ze zich gewoon laten vastpakken dan werkt het wel uiteraard :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:maylo schreef op 27 april 2017 @ 20:32:

[...]





Maar dan pak je je kind toch bij de arm? Daar was ik erg fel in bij oversteken. Daar waar kan krijgt het kind direct de ruimte maar waar het druk is heeft hij of zij gewoon te luisteren!. Een tuigje werkt dan m.i. ook niet namelijk.Maar als ik druk bezig was met één kind, kon ik niet altijd het andere kind ook nog vastgrijpen. Zeker niet als ze twee verschillende kanten opliepen. En ik vind mijn kinderen echt goed afgericht, maar toen ze zo jong waren nog niet.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Na vandaag drukke Koningsdag en dit topic helemaal overtuig(je)d. Ben er nu een aan het bestellen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven