Geld & Recht alle pijlers

Verdeling financien na krijgen van 1e kind

24-04-2017 20:53 564 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even een korte samenvatting vd situatie. Vriend en ik hebben samen een koophuis, zijn geregistreerd partners (in gemeenschap v goederen), en sinds kort ouders van ons 1e kindje .

We werkten beiden 40 uur. Mijn vriend is na de komst vd kleine 36 gaan werken en ik werk straks 28 uur.

We hebben een gezamelijke rekening waar het salaris op gestort wordt en waar alle gezamelijke lasten van betaald worden. Naar verhouding van het inkomen storten we 'zakgeld' naar ieder een eigen rekening voor het kopen van kleding, onderhouden van eigen auto, zorgverzekering enz.



Nu het volgende. Ik verdien sowieso al minder dan mijn vriend en ga nu ook nog minder werken om een paar dagen voor de kleine te kunnen zorgen. Ik zou het niet helemaal eerlijk vinden om het nog steeds naar verhouding te doen omdat deze helemaal scheef komt te liggen en ik helemaal niks overhoud. Aan de andere kant, ik werk er ook niet voor dus misschien moet ik ook niet het gevoel hebben dat ik 'recht' heb op meer. Maar ik zou t best kut vinden dat ik iedere euro apart moet houden voor bijv. sparen voor onderhoud vd auto en amper iets leuks met vriendinnen kan doen terwijl vriend dat allemaal makkelijk kan betalen.



Best een luxeprobleem hoor maar ben toch benieuwd, hoe hebben jullie dit verdeeld in een soortgelijke situatie?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 27 april 2017 @ 09:22:

En dat je perse allebei 4 dagen moet werken is natuurrijk ook bullsh*'t. Misschien verdien ik in 3 dagen wel evenveel als jij in 4 dagen. En in 2 dagen evenveel als een bouwvakker in 5 dagen.



Ben ik dan ineens een afhankelijk muisje omdat ik die 2 of 3 dagen werk? Wat een onzin toch allemaal.

Dit inderdaad!

Ik verdien met mijn 28 uur werken ruim meer dan mijn man met zijn 32 uur. Wij hebben gewoon gekeken naar wat we fijn vonden voor ons en voor de kinderen en zijn zo tot deze verdeling gekomen. We zijn allebei financieel onafhankelijk. En doordat ik op onregelmatige tijden werk, hebben we maar twee dagen kinderopvang nodig.
Nog even iets meer on topic voor wat betreft de verdeling van financiën, wat ik me gisteravond ineens afvroeg. Hoe kan het dat je je wel serieus afvraagt hoe je het zakgeld moet verdelen (naar rato of anders) maar niet hoe je de KDV betaalt.... dat is gewoon vanzelfsprekend gemeenschappelijke kosten (en gaat dus fiftyfifty). Hoe komen mensen (in het algemeen, niet per se jij Suzie) aan zulke rare gedachtekronkels?!
quote:Kastanjez schreef op 27 april 2017 @ 10:09:

Nog even iets meer on topic voor wat betreft de verdeling van financiën, wat ik me gisteravond ineens afvroeg. Hoe kan het dat je je wel serieus afvraagt hoe je het zakgeld moet verdelen (naar rato of anders) maar niet hoe je de KDV betaalt.... dat is gewoon vanzelfsprekend gemeenschappelijke kosten (en gaat dus fiftyfifty). Hoe komen mensen (in het algemeen, niet per se jij Suzie) aan zulke rare gedachtekronkels?!

Goeie!

Omstreeks 1990/1995 werden in mijn omgeving/vriendenkring de eerste kinderen geboren. Moeders bleven twee dagen werken, vaders fulltime. Kinderopvangtoeslag was er nog niet, werkgevers betaalden nog niet mee aan opvang. Toch bleven die dames toen werken ook al leverde het financieel echt bijna niks op. Het ging hen om behoud van hun baan, hun kennis en hun eigenwaarde. Langzaamaan heeft onze generatie gepleit voor meer gelijke rechten. Vaders die ook gingen zorgen, moeders die meer gingen werken etc. De crisis van de jaren tachtig lieten we achter ons. Uiteindelijk lijken we er weinig mee opgeschoten.



Niet zo zeer aan het adres van TO maar meer aan haar generatie.
quote:Suzie1 schreef op 27 april 2017 @ 06:09:

Amand dat vind ik echt een slecht argument.

Dus een kind is beter af bij kdv omdat deze mensen ervoor geleerd hebben?

Het zal die kinderen een worst wezen of er iemand met een papiertje loopt te zwaaien. Hechting met de ouders en een veilige omgeving zijn het allerbelangrijkste, vooral in het eerste jaar. Daar kan geen kdv tegenop. Dus je praat op dit moment echt bullshit.

Ik vraag me af hoe wetenschappelijk jij bent opgeleid. Er zijn talloze wetenschappelijke artikelen hierover te vinden. Jouw manier van discussie voeren klinkt in ieder geval niet alsof je hoog bent opgeleid.
Alle reacties Link kopieren
Kusje terug
Alle reacties Link kopieren
quote:Kastanjez schreef op 27 april 2017 @ 10:09:

Nog even iets meer on topic voor wat betreft de verdeling van financiën, wat ik me gisteravond ineens afvroeg. Hoe kan het dat je je wel serieus afvraagt hoe je het zakgeld moet verdelen (naar rato of anders) maar niet hoe je de KDV betaalt.... dat is gewoon vanzelfsprekend gemeenschappelijke kosten (en gaat dus fiftyfifty). Hoe komen mensen (in het algemeen, niet per se jij Suzie) aan zulke rare gedachtekronkels?!



Ik betaal meer aan kdv, omdat ik (i) meer verdien en naar rato onze gekozen modus is, en (ii) omdat ik er meer gebruik van maak, ben immers meer uren van huis. Debiel idd dat kdv 50/50 moet, of op de gezinsbalans tegen het salaris van vrouw wordt gezet om dan te concluderen dat ZIJ werkt voor de opvang.



Hupothetisch: man 5 dagen, vrouw 3, drie dagen opvang nodig. Kijd is verantwoordelijkheid van beiden, zij zorgt al twee dagen, dus het kdv wordt vooral ingezet om zijn zorgtaak waar tenemen. Hij betaalt er dus meer voor.
Alle reacties Link kopieren
quote:FunnyFace8 schreef op 27 april 2017 @ 00:18:

[quote]Zalmsnipper schreef op 26 april 2017 @ 22:27:

Ik LAT en werk 32 uur met 1 kind. Ik werk 32 uur omdat ik geen 8 uur op een dag wil maken, werk dus 5x een kortere dag.



Ik snap vrouwen niet die zichzelf in de breedste zin op een achterstand plaatsen. Die dus het risico lopen op de korte en langere termijn niet voor zichzelf kunnen zorgen in geval van een relatiebreuk. Maar: iedereen moet lekker doen wat hij wil, de overheid staat garant.[/quote]



Zalmsnipper, ik vind dit zo'n pedante k*topmerking. En de heersende mening, alhier, heb ik zo het idee.



Ik werk op het moment parttime, en heel weinig uren. Heb ook een tijdje helemaal niet gewerkt, na de geboorte van de jongste, maar nu dus weer wel, omdat ik dat prettig vind. Verdien nu slechts een fractie van wat mijn man verdient. En dat is ok. Wij hebben dit besloten toen wij aan kinderen zijn begonnen. Wij vinden het namelijk belangrijk om ze zelf op te voeden, verzorgen en verrijken, en niet de hele dag op het KDV neer te plempen omdat mama en papa zo nodig allebei moeten werken. Waarom? Man verdient genoeg voor ons beiden, en we zitten hierover totaal op een lijn. Waarom zou ik me over een eventuele relatiebreuk zorgen maken? Dat is helemaal niet aan de orde. En mocht dat moment ooit komen dan ga ik gewoon weer aan het werk. Ik heb een diploma en voldoende werkervaring, en heb nog nooit mijn hand hoeven ophouden. En in het land waar ik woon staat de overheid trouwens niet garant.



Ik denk trouwens sowieso dat ik wel weer aan het werk ga als ze allebei op de basisschool zitten, maar dat is omdat ik dat zelf wil en niet om me te verantwoorden aan mensen met een mening zoals jij. Zwaar irritant!



Je voelt je aangesproken, dus je vindt dat je jezelf op achterstand hebt gezet met je keuzes?



En die opmerking over het kdv is zwaar sneu.
Wat ik dan weer raar vind is dat zolang ouders een stelletje zijn het voor de kinderen zo ontzettend belangrijk is dat er iemand thuis is om ze op te voeden, maar na een scheiding geldt dat dan ineens niet meer en is opvang prima voor de kids? Dat belangrijk voor de kids is dus ontzettend relatief. Maar, als je het als stel zo wilt regelen dat moeders thuis is voor de kinderen en dus al haar carrierekansen opgeeft, dan is dat nu precies waar PA voor is uitgevonden. Ik weet dat de gemiddelde VIVA-forumster ( en Amand) PA achterhaald en ouderwets vind, maar zolang het nog steeds zo is dat vrouwen partners kiezen die ouder zijn, vaak hoger opgeleid en dus meer verdienen en mannen graag een vrouw hebben die iets jonger is en liefst ook net iets minder hoog opgeleid, zijn de vrouwen dus in het nadeel en daar mag best voor gecompenseerd worden. En als je dan als fulltime werkende partner vind dat er een ouder thuis moet zijn bij de kids maar je hebt zelf niet geregeld dat je ook minder gaat werken om de zorg te verdelen, dan betaal je daar maar voor, ook na een scheiding.

Ik zou wel voor een andere berekening pleiten, waarbij gekeken word naar het inkomensverlies van degene die minder is gaan werken voor de kids. vrouw in plaats van naar het gezamenlijke inkomen. (Dus wat verdient minder werkende partner en wat had die kunnen verdienen inclusief promoties als deze fulltime was blijven werken, dat verschil betaalt de fulltime blijven werkende aan PA).

Overigens ben ik zo'n ontaarde moeder die beter kinderloos had kunnen blijven, want mijn kind gaat 4 dagen naar het KDV. Kosten daarvan gaan idd van de gezamenlijke rekening. Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden en maken ieder jaar een jaarafrekening waarbij precies wordt bepaald wat we beiden aan persoonlijke uitgaven hebben gedaan en wat gezamenlijk is betaald en dus ook gezamenlijk bezit is. Mijn man werkt fulltime, maar is wel flexibel dus het halen en brengen van KDV is ook keurig verdeeld, en we hebben een schoonmaakster zodat als we thuis zijn we niet ook nog eens tijd moeten besteden aan veel huishouden, maar lekker leuke dingen kunnen doen met kind.
quote:Suzie1 schreef op 27 april 2017 @ 08:35:

Als je niet financieel afhankelijk bent want stel het gaat ooit uit, en het gaat niet uit, dan zou ik weer balen dat ik niet meer tijd heb doorgebracht met mn kind en ubrhaupt van het feit dat ik dan mn hele leven ernaar heb geleefd alsof het ieder moment uit kan gaan.

Wat ik dan apart vind ik dat je je man niet meer tijd met zijn kind gunt, en je kind niet meer tijd met zijn of haar vader.



En balen van het feit dat je financieel onafhankelijk bent lijkt me nogal overtrokken. Werken betekent namelijk niet alleen financiële onafhankelijkheid, maar ook iets bijdragen aan de maatschappij, jezelf blijven ontwikkelen, zelfontplooiing, het goede voorbeeld geven aan je kind(eren), sociale contacten, meer financiële speelruimte als je met pensioen gaat, keuzevrijheid. Waarom zou je daarvan balen?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 27 april 2017 @ 09:14:

Wat ik nooit snap is dat een man wel een goede vader kan zijn als hij fulltime werkt, maar een vrouw geen goede moeder als ze hetzelfde doet.Ja maar maar, zegt men dan, je kunt niet allebei een ouder met een fulltime baan zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:Tr0tter schreef op 27 april 2017 @ 11:21:

[...]



Wat ik dan apart vind ik dat je je man niet meer tijd met zijn kind gunt, en je kind niet meer tijd met zijn of haar vader.



En balen van het feit dat je financieel onafhankelijk bent lijkt me nogal overtrokken. Werken betekent namelijk niet alleen financiële onafhankelijkheid, maar ook iets bijdragen aan de maatschappij, jezelf blijven ontwikkelen, zelfontplooiing, het goede voorbeeld geven aan je kind(eren), sociale contacten, meer financiële speelruimte als je met pensioen gaat, keuzevrijheid. Waarom zou je daarvan balen?Sssst baalt daar wel van en daar reageer ik op. Daarnaast heb ik het over minder werken (in mijn geval 28u) en niet over stoppen met werken. Ik vind iets bijdragen aan de maatschappij en persoonlijke ontwikkeling net zo belangrijk en vind het ook belangrijk dit aan mijn kind mee te geven.
Alle reacties Link kopieren
De eeuwige discussie weer.

Ik neem aan dat iedereen het beste kiest het het belang van het gezin voorop.

Als dat beiden fulltime werken is imdat je daar gelukkig van wordt en de kinderen het naar hun zin hebben op het kdv, prima toch.

Als je beiden minder uur kan en wil werken en alles 50/50 verdeelt prima toch.

Als een van de ouder graag fulltime werkt en veel verdient zodat de andere ouder ( tijdelijk) kan stoppen met werken, allemaal in goed overleg, prima toch!



Zolang je gezinsbelang maar voorop staat en nuet je eigen belang.

Ik heb overigens alle rollen gehad, allemaal in goed overleg met partner. En eerlijk is eerlijk, fulltime huismoeder zijn vind ik het aller zwaarst.
Alle reacties Link kopieren
@Suzie1; Reagerend op wat je zei over dat de vader een mindere hechte band zou hebben vanwege het meer werken. Denk dat het gehaald aan jullie zelf ligt. Hier een thuismama en dochtertje is toch echt een papas kindje ;)



Voor de rest moet je vooral doen wat voor jullie werken. Zolang jullie beide erachter staan en het is ondering goed geregeld is het toch prima. Je kan je altijd afvragen; wat als, of misschien etc. Maar dat is het nu juist, je hebt denk ik nooit volledige zekerheid. En je kan niet in de toekomst kijken. Geniet en leef nu
quote:juliadenders schreef op 27 april 2017 @ 12:19:

De eeuwige discussie weer.

Ik neem aan dat iedereen het beste kiest het het belang van het gezin voorop.

Als dat beiden fulltime werken is imdat je daar gelukkig van wordt en de kinderen het naar hun zin hebben op het kdv, prima toch.

Als je beiden minder uur kan en wil werken en alles 50/50 verdeelt prima toch.

Als een van de ouder graag fulltime werkt en veel verdient zodat de andere ouder ( tijdelijk) kan stoppen met werken, allemaal in goed overleg, prima toch!



Zolang je gezinsbelang maar voorop staat en nuet je eigen belang.

Ik heb overigens alle rollen gehad, allemaal in goed overleg met partner. En eerlijk is eerlijk, fulltime huismoeder zijn vind ik het aller zwaarst.Je hebt helemaal gelijk. Het is alleen zo ontzettend irritant dat veel mensen in dit soort discussies argumenten gebruiken die gewoon niet kloppen. Zoals 'ik wil mijn kind niet door andere laten opvoeden' (en blijf dus (helemaal) thuis). Hoe zit het dan met de vader die full time werkt? Die voedt dus niet zijn kind op? Dat stoort me altijd weer mateloos. Zo zijn er nog een paar, maar ik ben even te moe om er meer te bedenken ;)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven