Relaties
alle pijlers
Wat te doen?
donderdag 27 april 2017 21:36
donderdag 27 april 2017 21:52
quote:Bestaardigopzich schreef op 27 april 2017 @ 21:27:
[...]
Je doet wel véél aannames, wie zegt dat TO a. aan yoga doet en b. altijd haar lessen skipte omdat ze met hem op de bank wilde zitten?
Waar maak je uit op dat ze samenwonen, ik lees alleen dat ze op zoek gaan naar een huisje... en dat hij nu twijfelt. Dat is op zich niet zo gek als je al zo jong een stelletje bent.
Maar troost je TO, mijn ouders waren al een stelletje toen ze 13 en 14 waren en zijn tot aan hun dood samen geweest. Ze zijn alleen uit elkaar geweest toen mijn moeder de laatste fase van haar leven in een verpleeghuis verzorgd moest worden.
Ook heb ik begin van de middag visite gehad, een stel van 64 en 67 jaar oud die ook elkaars eerste liefje waren toen ze 14 en 17 waren. Ze zijn inmiddels al opa en oma en nog steeds overduidelijk gek op elkaar.
Wel moet ik erbij zeggen dat ze pas rond hun 20e gingen samenwonen en na hun 30e aan kinderen zijn begonnen. Hij studeerde, zij werkte al maar ze zijn wel uit het ouderlijk huis gaan samenwonen (nooit alleen gewoond dus wat ik niemand zou aanbevelen gek genoeg; beter even op jezelf een paar jaartjes maar goed, dat ben ik..).
Toevallig kwam nog even ter sprake dat ze wel ieder hun eigen leven hebben, ik bedoel eigen hobby's, sporten maar ook wel dingen graag samen doen zoals elke week naar de sauna, lekker uit eten.
De balans is er gewoon. Ook zou het me niets verbazen als ze een open huwelijk hebben of hebben gehad; ik ga dat niet vragen maar zoals ik al zei: het zou me niet verbazen. Ze zijn gezond nieuwsgierig en maar 1 partner in je hele leven... nou ja gaat me niks aan verder.
Maar ze hebben ook een periode gehad toen hij druk studeerde en zij druk was met werk dat ze elkaar niet zo vaak zagen. Daar konden ze beiden goed mee omgaan. Ook met kinderen krijgen hebben ze geen haast gemaakt: ze hadden echt een bucketlist van dingen die ze nog wilden doen (samen of apart) voor ze daaraan zouden beginnen. Reizen vooral; zij had bv helemaal geen behoefte aan een zware reis die hij met zijn broers heeft gemaakt. Zwaar in de zin van door de wildernis kruipen en in natte tentjes slapen. Zij wilde graag een half jaartje naar de VS, heeft ze ook gedaan.
Neem jezelf eens onder de loep, voel je echt heel veel voor hem of is het meer gewoonte geworden dat jullie een setje zijn? En andersom ook natuurlijk.
Als jullie voor elkaar gemaakt zijn, en nee je ziet het niet vaak maar er zijn meer mensen die al 50 jaar écht blij zijn met elkaar.
Ouders van vrienden/kennissen van me en allemaal hebben ze 1 ding gemeen: ze houden elkaar niet tegen als een partner iets wil gaan doen wat de ander totaal niet ziet zitten, en ze zijn altijd opvallend vriendelijk, lief tegen elkaar.
Zo noemt de 93 jarige vader van een vriendin van me zijn vrouw altijd 'm'n meissie' (zij is een jaar ouder dan hem) Zijn ook al meer dan 60 jaar samen. En wie weet zijn ze ooit even uit elkaar geweest, ik weet niet alles natuurlijk. Zullen ook best hun problemen hebben (gehad).
Geef elkaar inderdaad de ruimte, en als jullie samenwonen mss even een poosje uit elkaar? Ook ben ik het heel erg eens met wat anderen zeggen: zorg voor hele goede anticonceptie: nu zwanger worden zou echt geen goede zaak zijn. Overigens heeft een van de stellen waar ik over sprak een abortus ondergaan toen ze slordig was geweest met de pil. Toen waren ze net getrouwd en wilden echt nog van alles doen zonder kinderen, beiden wilden nog geen ouders worden dus hebben ze het (destijds moest dat nog heel stiekem) weg laten halen. Maar ook daarin zaten ze echt op 1 lijn.
Als jullie echt van elkaar houden komt het wel weer goed, en een vraag aan jou: twijfel JIJ nooit? In de zin van: dit is hem dan, de one and only voor mijn hele leven? Niet rot bedoeld maar ik ben ook erg jong getrouwd en dacht toen ik 'ja' zei al hmm... nooit, eeuwig... zijn wel grote woorden allemaal man weet ik hoe ik er over 20 jaar over denk.
Ik ben na nog geen 20 jaar weer gescheiden, dus bij mij klopte dat gevoel maar toch had ik ook toen al twijfels af en toe. Heb jij dat nooit?
Bedankt voor je reactie! Ik heb daar inderdaad weleens over gepraat met mijn moeder, is dit degene waar ik bij wil blijven? Toch heb ik daar nooit een moment aan getwijfeld, als ik uitga krijg ik ook genoeg aandacht van andere mannen, maar wat ben ik altijd weer blij als ik met hem ben. We hebben een aantal jaar terug een keer een ruzie gehad welke een paar weken duurde (ook even geen contact). Ik moest toen van mijzelf open staan voor andere, maar bij iedereen denk ik; nee, jij bent hem niet!
Maar zoals jij ook al aangeeft, ik heb natuurlijk geen idee waar ik sta over 10 jaar, wat nu allemaal zo "echt" lijkt kan over een aantal jaar veranderen. Voor nu zou ik in iedergeval niemand anders of zonder willen!
Ik heb het idee dat hij gewoon even zijn ding wilt doen met vrienden, nog even "jong" kunnen zijn. Wel heb ik er het volste vertrouwen in dat hij geen behoefte heeft aan andere vrouwen wat vele hier wel beweren. Hij is altijd heel afstandelijk naar andere vrouwen toe, dit heeft hij altijd al gehad. Toen hij mij leerde kennen moest hij eerst ook niets van me weten, want vrouwen zijn maar vervelend en onbegrijpelijk
[...]
Je doet wel véél aannames, wie zegt dat TO a. aan yoga doet en b. altijd haar lessen skipte omdat ze met hem op de bank wilde zitten?
Waar maak je uit op dat ze samenwonen, ik lees alleen dat ze op zoek gaan naar een huisje... en dat hij nu twijfelt. Dat is op zich niet zo gek als je al zo jong een stelletje bent.
Maar troost je TO, mijn ouders waren al een stelletje toen ze 13 en 14 waren en zijn tot aan hun dood samen geweest. Ze zijn alleen uit elkaar geweest toen mijn moeder de laatste fase van haar leven in een verpleeghuis verzorgd moest worden.
Ook heb ik begin van de middag visite gehad, een stel van 64 en 67 jaar oud die ook elkaars eerste liefje waren toen ze 14 en 17 waren. Ze zijn inmiddels al opa en oma en nog steeds overduidelijk gek op elkaar.
Wel moet ik erbij zeggen dat ze pas rond hun 20e gingen samenwonen en na hun 30e aan kinderen zijn begonnen. Hij studeerde, zij werkte al maar ze zijn wel uit het ouderlijk huis gaan samenwonen (nooit alleen gewoond dus wat ik niemand zou aanbevelen gek genoeg; beter even op jezelf een paar jaartjes maar goed, dat ben ik..).
Toevallig kwam nog even ter sprake dat ze wel ieder hun eigen leven hebben, ik bedoel eigen hobby's, sporten maar ook wel dingen graag samen doen zoals elke week naar de sauna, lekker uit eten.
De balans is er gewoon. Ook zou het me niets verbazen als ze een open huwelijk hebben of hebben gehad; ik ga dat niet vragen maar zoals ik al zei: het zou me niet verbazen. Ze zijn gezond nieuwsgierig en maar 1 partner in je hele leven... nou ja gaat me niks aan verder.
Maar ze hebben ook een periode gehad toen hij druk studeerde en zij druk was met werk dat ze elkaar niet zo vaak zagen. Daar konden ze beiden goed mee omgaan. Ook met kinderen krijgen hebben ze geen haast gemaakt: ze hadden echt een bucketlist van dingen die ze nog wilden doen (samen of apart) voor ze daaraan zouden beginnen. Reizen vooral; zij had bv helemaal geen behoefte aan een zware reis die hij met zijn broers heeft gemaakt. Zwaar in de zin van door de wildernis kruipen en in natte tentjes slapen. Zij wilde graag een half jaartje naar de VS, heeft ze ook gedaan.
Neem jezelf eens onder de loep, voel je echt heel veel voor hem of is het meer gewoonte geworden dat jullie een setje zijn? En andersom ook natuurlijk.
Als jullie voor elkaar gemaakt zijn, en nee je ziet het niet vaak maar er zijn meer mensen die al 50 jaar écht blij zijn met elkaar.
Ouders van vrienden/kennissen van me en allemaal hebben ze 1 ding gemeen: ze houden elkaar niet tegen als een partner iets wil gaan doen wat de ander totaal niet ziet zitten, en ze zijn altijd opvallend vriendelijk, lief tegen elkaar.
Zo noemt de 93 jarige vader van een vriendin van me zijn vrouw altijd 'm'n meissie' (zij is een jaar ouder dan hem) Zijn ook al meer dan 60 jaar samen. En wie weet zijn ze ooit even uit elkaar geweest, ik weet niet alles natuurlijk. Zullen ook best hun problemen hebben (gehad).
Geef elkaar inderdaad de ruimte, en als jullie samenwonen mss even een poosje uit elkaar? Ook ben ik het heel erg eens met wat anderen zeggen: zorg voor hele goede anticonceptie: nu zwanger worden zou echt geen goede zaak zijn. Overigens heeft een van de stellen waar ik over sprak een abortus ondergaan toen ze slordig was geweest met de pil. Toen waren ze net getrouwd en wilden echt nog van alles doen zonder kinderen, beiden wilden nog geen ouders worden dus hebben ze het (destijds moest dat nog heel stiekem) weg laten halen. Maar ook daarin zaten ze echt op 1 lijn.
Als jullie echt van elkaar houden komt het wel weer goed, en een vraag aan jou: twijfel JIJ nooit? In de zin van: dit is hem dan, de one and only voor mijn hele leven? Niet rot bedoeld maar ik ben ook erg jong getrouwd en dacht toen ik 'ja' zei al hmm... nooit, eeuwig... zijn wel grote woorden allemaal man weet ik hoe ik er over 20 jaar over denk.
Ik ben na nog geen 20 jaar weer gescheiden, dus bij mij klopte dat gevoel maar toch had ik ook toen al twijfels af en toe. Heb jij dat nooit?
Bedankt voor je reactie! Ik heb daar inderdaad weleens over gepraat met mijn moeder, is dit degene waar ik bij wil blijven? Toch heb ik daar nooit een moment aan getwijfeld, als ik uitga krijg ik ook genoeg aandacht van andere mannen, maar wat ben ik altijd weer blij als ik met hem ben. We hebben een aantal jaar terug een keer een ruzie gehad welke een paar weken duurde (ook even geen contact). Ik moest toen van mijzelf open staan voor andere, maar bij iedereen denk ik; nee, jij bent hem niet!
Maar zoals jij ook al aangeeft, ik heb natuurlijk geen idee waar ik sta over 10 jaar, wat nu allemaal zo "echt" lijkt kan over een aantal jaar veranderen. Voor nu zou ik in iedergeval niemand anders of zonder willen!
Ik heb het idee dat hij gewoon even zijn ding wilt doen met vrienden, nog even "jong" kunnen zijn. Wel heb ik er het volste vertrouwen in dat hij geen behoefte heeft aan andere vrouwen wat vele hier wel beweren. Hij is altijd heel afstandelijk naar andere vrouwen toe, dit heeft hij altijd al gehad. Toen hij mij leerde kennen moest hij eerst ook niets van me weten, want vrouwen zijn maar vervelend en onbegrijpelijk
Beoordeel een boek nooit op z'n kaft.
donderdag 27 april 2017 21:55
quote:Fee-de-Goede schreef op 27 april 2017 @ 21:40:
Ik gok dat hij een andere leuke dame heeft ontmoet.Nee dit denk ik eigenlijk niet en dit is ook het laatste waar ik bang voor ben.. Hij is iemand die eerder te eerlijk is dan dingen voor zich houdt. Mocht hij een ander meisje op het oog hebben, ben ik de eerste die dit weet.
Ik gok dat hij een andere leuke dame heeft ontmoet.Nee dit denk ik eigenlijk niet en dit is ook het laatste waar ik bang voor ben.. Hij is iemand die eerder te eerlijk is dan dingen voor zich houdt. Mocht hij een ander meisje op het oog hebben, ben ik de eerste die dit weet.
Beoordeel een boek nooit op z'n kaft.
donderdag 27 april 2017 21:58
quote:jeansjacket schreef op 27 april 2017 @ 21:36:
Hij wil geen rekening meer met jou houden hij wil dus met andere dames daten vrijen enz enz. Wat ik ook wel snap. Jij bent erg gewend om samen met hem te zijn en is het eng misschien maar bekijk eens wat je nog zou willen ontdekken.
Nee ik denk niet dat hij dit doet omdat hij met andere vrouwen wilt zijn, ik kan mij natuurlijk vergissen, maar hier ben ik op dit moment niet bang voor.. Maar misschien is het wel goed dat hij dit een keer doet, gewoon om even zijn "plezier" te hebben gehad. Ik bedoel als hij dit nu niet doet, grote kans dat hij dan op latere leeftijd een midlifecrisis krijgt ????
Ik zelf ben echt klaar voor de volgende stappen, maar dit komt omdat ik naast onze relaties ook gewoon genoeg andere dingen doe, zoals vakanties met vriendinnen etc. Behoefte aan andere mannen is er bij mij dan ook niet.
Hij wil geen rekening meer met jou houden hij wil dus met andere dames daten vrijen enz enz. Wat ik ook wel snap. Jij bent erg gewend om samen met hem te zijn en is het eng misschien maar bekijk eens wat je nog zou willen ontdekken.
Nee ik denk niet dat hij dit doet omdat hij met andere vrouwen wilt zijn, ik kan mij natuurlijk vergissen, maar hier ben ik op dit moment niet bang voor.. Maar misschien is het wel goed dat hij dit een keer doet, gewoon om even zijn "plezier" te hebben gehad. Ik bedoel als hij dit nu niet doet, grote kans dat hij dan op latere leeftijd een midlifecrisis krijgt ????
Ik zelf ben echt klaar voor de volgende stappen, maar dit komt omdat ik naast onze relaties ook gewoon genoeg andere dingen doe, zoals vakanties met vriendinnen etc. Behoefte aan andere mannen is er bij mij dan ook niet.
Beoordeel een boek nooit op z'n kaft.
donderdag 27 april 2017 22:21
Ik denk dat dit gevoel toch niet helemaal abnormaal is in zo'n lange relatie die erg vroeg begonnen is. Je hoort dat wel vaker. Ofwel is het een korte periode die weer overwaait, ofwel leidt het tot het einde van de relatie. Geef hem zoveel mogelijk ruimte om hierover na te denken en een beslissing te maken.
donderdag 27 april 2017 22:34
donderdag 27 april 2017 22:45
quote:anoniempje20017 schreef op 27 april 2017 @ 21:52:
[...]
Bedankt voor je reactie! Ik heb daar inderdaad weleens over gepraat met mijn moeder, is dit degene waar ik bij wil blijven? Toch heb ik daar nooit een moment aan getwijfeld, als ik uitga krijg ik ook genoeg aandacht van andere mannen, maar wat ben ik altijd weer blij als ik met hem ben. We hebben een aantal jaar terug een keer een ruzie gehad welke een paar weken duurde (ook even geen contact). Ik moest toen van mijzelf open staan voor andere, maar bij iedereen denk ik; nee, jij bent hem niet!
Maar zoals jij ook al aangeeft, ik heb natuurlijk geen idee waar ik sta over 10 jaar, wat nu allemaal zo "echt" lijkt kan over een aantal jaar veranderen. Voor nu zou ik in iedergeval niemand anders of zonder willen!
Ik heb het idee dat hij gewoon even zijn ding wilt doen met vrienden, nog even "jong" kunnen zijn. Wel heb ik er het volste vertrouwen in dat hij geen behoefte heeft aan andere vrouwen wat vele hier wel beweren. Hij is altijd heel afstandelijk naar andere vrouwen toe, dit heeft hij altijd al gehad. Toen hij mij leerde kennen moest hij eerst ook niets van me weten, want vrouwen zijn maar vervelend en onbegrijpelijk
Niemand kan het beter inschatten dan jijzelf, ik vind het een heel plausibele verklaring dat hij inderdaad iets te snel over kinderen is begonnen en toen het echt dichtbij kwam hij opeens koude voeten kreeg.
Nog (toch maar niet, niet nu al..) geen zin in huisje-boompje-beestje maar zoals je zegt gewoon nog even vrij willen zijn. Dan slaat de paniek mss opeens toe als hij beseft dat je deze maand mss wel zwanger wordt (en hij dus vader).
Is hij ook in de war en heeft even afstand nodig, mss het gevoel dat hij het niet kan maken om je te vragen de pil weer te gaan slikken en waarom natuurlijk, de koude voetjes
De tijd zal het leren.. je kan niet meer doen dan hem gewoon maar even laten gaan en kijken of hij uit zichzelf contact met je opneemt.
Ik zou hem even laten, als jullie elkaar toch niet kunnen missen dan gaat dat blijken de komende tijd. Heel veel sterkte
[...]
Bedankt voor je reactie! Ik heb daar inderdaad weleens over gepraat met mijn moeder, is dit degene waar ik bij wil blijven? Toch heb ik daar nooit een moment aan getwijfeld, als ik uitga krijg ik ook genoeg aandacht van andere mannen, maar wat ben ik altijd weer blij als ik met hem ben. We hebben een aantal jaar terug een keer een ruzie gehad welke een paar weken duurde (ook even geen contact). Ik moest toen van mijzelf open staan voor andere, maar bij iedereen denk ik; nee, jij bent hem niet!
Maar zoals jij ook al aangeeft, ik heb natuurlijk geen idee waar ik sta over 10 jaar, wat nu allemaal zo "echt" lijkt kan over een aantal jaar veranderen. Voor nu zou ik in iedergeval niemand anders of zonder willen!
Ik heb het idee dat hij gewoon even zijn ding wilt doen met vrienden, nog even "jong" kunnen zijn. Wel heb ik er het volste vertrouwen in dat hij geen behoefte heeft aan andere vrouwen wat vele hier wel beweren. Hij is altijd heel afstandelijk naar andere vrouwen toe, dit heeft hij altijd al gehad. Toen hij mij leerde kennen moest hij eerst ook niets van me weten, want vrouwen zijn maar vervelend en onbegrijpelijk
Niemand kan het beter inschatten dan jijzelf, ik vind het een heel plausibele verklaring dat hij inderdaad iets te snel over kinderen is begonnen en toen het echt dichtbij kwam hij opeens koude voeten kreeg.
Nog (toch maar niet, niet nu al..) geen zin in huisje-boompje-beestje maar zoals je zegt gewoon nog even vrij willen zijn. Dan slaat de paniek mss opeens toe als hij beseft dat je deze maand mss wel zwanger wordt (en hij dus vader).
Is hij ook in de war en heeft even afstand nodig, mss het gevoel dat hij het niet kan maken om je te vragen de pil weer te gaan slikken en waarom natuurlijk, de koude voetjes
De tijd zal het leren.. je kan niet meer doen dan hem gewoon maar even laten gaan en kijken of hij uit zichzelf contact met je opneemt.
Ik zou hem even laten, als jullie elkaar toch niet kunnen missen dan gaat dat blijken de komende tijd. Heel veel sterkte
donderdag 27 april 2017 23:28
quote:Vivavivi schreef op 27 april 2017 @ 22:34:
Hij is eerlijk, hij heeft aan dat hij waarschijnlijk bij je wil blijven... klinkt niet hopeloos, integendeel.
Je bent nog jong, kinderen krijgen kan later ook nog. Als je het kunt opbrengen zou ik hem de ruimte gunnen. Maar niet voor eeuwig: jij bent er ook nog met jouw wensen.Bedankt voor je positieve en fijne reactie!
Hij is eerlijk, hij heeft aan dat hij waarschijnlijk bij je wil blijven... klinkt niet hopeloos, integendeel.
Je bent nog jong, kinderen krijgen kan later ook nog. Als je het kunt opbrengen zou ik hem de ruimte gunnen. Maar niet voor eeuwig: jij bent er ook nog met jouw wensen.Bedankt voor je positieve en fijne reactie!
Beoordeel een boek nooit op z'n kaft.
zaterdag 29 april 2017 00:31
