Relaties
alle pijlers
Slechte band dochter en haar verjaardag
zaterdag 29 april 2017 20:20
quote:Jejoue schreef op 29 april 2017 @ 20:03:
Hij heeft wel eens gezegd dat hij bang is voor zijn kids, dat die iets meekrijgen van de vast wel ongemakkelijke situatie.
Ik word dus gewoon niet uitgenodigd.
Snap het zelf eigenlijk niet. Dat het zo gaat.Bij ons gaan verjaardagen over het algemeen zonder uitnodiging dus dat zou hier niet zoveel zeggen. Ik zou dan gewoon gaan.
Hij heeft wel eens gezegd dat hij bang is voor zijn kids, dat die iets meekrijgen van de vast wel ongemakkelijke situatie.
Ik word dus gewoon niet uitgenodigd.
Snap het zelf eigenlijk niet. Dat het zo gaat.Bij ons gaan verjaardagen over het algemeen zonder uitnodiging dus dat zou hier niet zoveel zeggen. Ik zou dan gewoon gaan.
zaterdag 29 april 2017 20:23
quote:Nomad schreef op 29 april 2017 @ 20:10:
[...]
Gebaseerd op mijn ervaring vind ik dit helemaal niet gek. Zoals ik begrijp (heb nog een keer teruggelezen) heeft TO aan haar dochter iets gevraagd in de trant van of ze geen betere band met haar moeder zou willen.
Als mijn ouder dit vraagt zou ik ook ja zeggen. Maar tegelijkertijd heb ik het dan ook te druk om af te spreken. Voor buitenstaanders is dit misschien gek, maar voor mij niet. Deels wil ik wel een betere band met mijn ouder, maar aan de andere kant ben ik nog zo boos en teleurgesteld Dat ik er geen tijd in wil stoppen. Ik vind contact met mijn ouder ook een beetje ongemakkelijk. Ik ben op elk moment bang voor praten over het verleden, het goed wil maken, wil compenseren, maar ik denk dat ouder niet begrijpt hoeveel invloed het doen en laten van mijn ouder tijdens mijn jeugd op mij heeft gehad. Er zijn simpelweg gewoon heel veel andere dingen die honderd keer leuker zijn om te doen in mijn vrije tijd dan afspreken met dit type ouders. Dus ik snap de dochter in dit verhaal wel.Wees dan ook zo'n grote meid door gewoon te zeggen dat je geen behoefte hebt aan contact. Of ben je niet zo'n type dochter?
[...]
Gebaseerd op mijn ervaring vind ik dit helemaal niet gek. Zoals ik begrijp (heb nog een keer teruggelezen) heeft TO aan haar dochter iets gevraagd in de trant van of ze geen betere band met haar moeder zou willen.
Als mijn ouder dit vraagt zou ik ook ja zeggen. Maar tegelijkertijd heb ik het dan ook te druk om af te spreken. Voor buitenstaanders is dit misschien gek, maar voor mij niet. Deels wil ik wel een betere band met mijn ouder, maar aan de andere kant ben ik nog zo boos en teleurgesteld Dat ik er geen tijd in wil stoppen. Ik vind contact met mijn ouder ook een beetje ongemakkelijk. Ik ben op elk moment bang voor praten over het verleden, het goed wil maken, wil compenseren, maar ik denk dat ouder niet begrijpt hoeveel invloed het doen en laten van mijn ouder tijdens mijn jeugd op mij heeft gehad. Er zijn simpelweg gewoon heel veel andere dingen die honderd keer leuker zijn om te doen in mijn vrije tijd dan afspreken met dit type ouders. Dus ik snap de dochter in dit verhaal wel.Wees dan ook zo'n grote meid door gewoon te zeggen dat je geen behoefte hebt aan contact. Of ben je niet zo'n type dochter?
zaterdag 29 april 2017 20:44
quote:Jejoue schreef op 29 april 2017 @ 17:00:
Lastig, zulke dagen, als verjaardag enzo.
Ik herken het wel. Ik heb dan wel een goed contact met mijn zoon, maar op verjaar- en feestdagen ben ik ook niet welkom.
Want dan zit zijn pa daar. Die is een paar weken na de geboorte met de noorderzon vertrokken, dus ook geen bezoekregeling oid, maar onlangs weer opgedoken.
Jeetje...dat is ook niet leuk zeg.
Dat vind ik rot voor je
Lastig, zulke dagen, als verjaardag enzo.
Ik herken het wel. Ik heb dan wel een goed contact met mijn zoon, maar op verjaar- en feestdagen ben ik ook niet welkom.
Want dan zit zijn pa daar. Die is een paar weken na de geboorte met de noorderzon vertrokken, dus ook geen bezoekregeling oid, maar onlangs weer opgedoken.
Jeetje...dat is ook niet leuk zeg.
Dat vind ik rot voor je
zaterdag 29 april 2017 21:45
Bedankt voor alle reacties en meningen.
Heb besloten alleen een lief kaartje te sturen in de vorm van een appje..en het daarbij te laten.
En haar verder voorlopig ..weer met rust te laten.
Hoe moeilijk ik dat ook vind.
Denk dat dit het beste is...moet mijzelf er even toe zetten...om t zo aan te pakken.
Wat ik mij wel afvraag is dat als ik nu een tijd niet ga appe...en er van haar kant niets komt...wat dan ?
Toch appe ..alsnog..of desnoods maandenlang niets appe ?
Ik heb t gevoel dat ik het hoe dan ook verkeerd doe.
Of loslaten. ...zorgen dat het mij niet meer raakt...hoe doe ik dat ?
Heb besloten alleen een lief kaartje te sturen in de vorm van een appje..en het daarbij te laten.
En haar verder voorlopig ..weer met rust te laten.
Hoe moeilijk ik dat ook vind.
Denk dat dit het beste is...moet mijzelf er even toe zetten...om t zo aan te pakken.
Wat ik mij wel afvraag is dat als ik nu een tijd niet ga appe...en er van haar kant niets komt...wat dan ?
Toch appe ..alsnog..of desnoods maandenlang niets appe ?
Ik heb t gevoel dat ik het hoe dan ook verkeerd doe.
Of loslaten. ...zorgen dat het mij niet meer raakt...hoe doe ik dat ?
zaterdag 29 april 2017 22:31
Loslaten hoeft nog niet toch? En niet meer laten raken gaat je niet lukken en moet je niet willen, het maakt het zo definitief. Geef haar wat ruimte en laat af en toe wat van je horen. Iets positiefs, zonder druk of vragen. ik denk dat ze dan wel beseft dat jouw deur openstaat, dat lijkt me heel belangrijk. Ik kan me niet voorstellen dat maandenlang niets laten horen jou of haar gaat helpen. Te vaak iets sturen ook niet trouwens
zaterdag 29 april 2017 22:46
quote:Nina_77 schreef op 29 april 2017 @ 21:45:
Bedankt voor alle reacties en meningen.
Heb besloten alleen een lief kaartje te sturen in de vorm van een appje..en het daarbij te laten.
En haar verder voorlopig ..weer met rust te laten.
Hoe moeilijk ik dat ook vind.
Denk dat dit het beste is...moet mijzelf er even toe zetten...om t zo aan te pakken.
Wat ik mij wel afvraag is dat als ik nu een tijd niet ga appe...en er van haar kant niets komt...wat dan ?
Toch appe ..alsnog..of desnoods maandenlang niets appe ?
Ik heb t gevoel dat ik het hoe dan ook verkeerd doe.
Of loslaten. ...zorgen dat het mij niet meer raakt...hoe doe ik dat ?Waarom beantwoord je mijn vragen niet? Blijf je liever je kop in het zand steken en vasthouden aan het feit dat je niks verkeerd hebt gedaan omdat je familie het beweert?
Bedankt voor alle reacties en meningen.
Heb besloten alleen een lief kaartje te sturen in de vorm van een appje..en het daarbij te laten.
En haar verder voorlopig ..weer met rust te laten.
Hoe moeilijk ik dat ook vind.
Denk dat dit het beste is...moet mijzelf er even toe zetten...om t zo aan te pakken.
Wat ik mij wel afvraag is dat als ik nu een tijd niet ga appe...en er van haar kant niets komt...wat dan ?
Toch appe ..alsnog..of desnoods maandenlang niets appe ?
Ik heb t gevoel dat ik het hoe dan ook verkeerd doe.
Of loslaten. ...zorgen dat het mij niet meer raakt...hoe doe ik dat ?Waarom beantwoord je mijn vragen niet? Blijf je liever je kop in het zand steken en vasthouden aan het feit dat je niks verkeerd hebt gedaan omdat je familie het beweert?
zaterdag 29 april 2017 23:05
Mijn moeder heeft ervoor gekozen om te zorgen dat het haar niet meer raakt. Heel pijnlijk vond ik, want ik vond dat míjn voorrecht, na jarenlang bang voor haar te zijn geweest. Mijn moeder ontkende alles. Was wèl een goede moeder, want had alles anders gedaan dan haar eigen moeder. Dat was overigens niet het geval, ze was en is exact zo als haar moeder. Hoe dan ook, ze besloot dat ik het moeilijke kind was, en dat zij een geweldige moeder was geweest. En ik deed haar pijn door iets anders te vinden en dus besloot ze me los te laten. Uit liefde, ik geloof dat ze dat er zelfs bij heeft gezegd ooit. Ja, haar liefde was echt grenzeloos.
Je kind loslaten is een optie. Na een paar maanden minimaal contact zou dat een keuze kunnen zijn. Maar loslaten, het je niet meer laten raken, betekent wel dat je iedere kans op een relatie met je kind opgeeft. Als je dat prettig en makkelijk vindt zou ik dat doen. Het scheelt een hoop verdriet en wellicht ook een pijnlijke ontdekking als mocht blijken dat je het níet anders hebt gedaan. Je kind loslaten is een optie.
En ik denk maar zo dat je voor die weg gaat kiezen. Het is dat +1-tje dat het verraadt, ergens als reactie op dat je omgeving het je echt wel zou vertellen als je een slechte moeder was geweest. Je negeert nu al alles wat je niet wil lezen. Ontkennen, negeren, wegstoppen, doen alsof het er niet is en heel verbaasd, verdrietig en verontwaardigd zijn dat je kind niet braaf en lief tegen je doet. De universele tactiek van verprutsende moeders.
Je kind loslaten is een optie. Na een paar maanden minimaal contact zou dat een keuze kunnen zijn. Maar loslaten, het je niet meer laten raken, betekent wel dat je iedere kans op een relatie met je kind opgeeft. Als je dat prettig en makkelijk vindt zou ik dat doen. Het scheelt een hoop verdriet en wellicht ook een pijnlijke ontdekking als mocht blijken dat je het níet anders hebt gedaan. Je kind loslaten is een optie.
En ik denk maar zo dat je voor die weg gaat kiezen. Het is dat +1-tje dat het verraadt, ergens als reactie op dat je omgeving het je echt wel zou vertellen als je een slechte moeder was geweest. Je negeert nu al alles wat je niet wil lezen. Ontkennen, negeren, wegstoppen, doen alsof het er niet is en heel verbaasd, verdrietig en verontwaardigd zijn dat je kind niet braaf en lief tegen je doet. De universele tactiek van verprutsende moeders.
zaterdag 29 april 2017 23:39
quote:Bloody_Mary schreef op 29 april 2017 @ 19:32:
TO, de omstandigheden waarin je dochter vertrok waren slecht zeg je. Wat is er gebeurd? Heb je hiervoor ooit je excuses aangeboden of dat voorval met haar besproken?
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
TO, de omstandigheden waarin je dochter vertrok waren slecht zeg je. Wat is er gebeurd? Heb je hiervoor ooit je excuses aangeboden of dat voorval met haar besproken?
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
zaterdag 29 april 2017 23:45
quote:Nina_77 schreef op 29 april 2017 @ 23:39:
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
Hoezo moet ze vertellen dat ze al een eeuw weet dat ze uit huis wil????
Je had niet zelf bedacht dat ze t huis uit zou willen?
Hoe kun je haar dat kwalijk nemen???
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
Hoezo moet ze vertellen dat ze al een eeuw weet dat ze uit huis wil????
Je had niet zelf bedacht dat ze t huis uit zou willen?
Hoe kun je haar dat kwalijk nemen???
zaterdag 29 april 2017 23:46
quote:Pantax schreef op 29 april 2017 @ 23:05:
Je negeert nu al alles wat je niet wil lezen. Ontkennen, negeren, wegstoppen, doen alsof het er niet is en heel verbaasd, verdrietig en verontwaardigd zijn dat je kind niet braaf en lief tegen je doet. De universele tactiek van verprutsende moeders.
Uh pardon
Ik heb alle reacties gelezen hoor...alleen geen tijd genoeg overal op te reageren.
Dat je zo reageert is erg hard , je kent mij niet eens.
Ik heb mijn uiterste best gedaan...mijn dochter zo goed mogelijk op te voeden.
En heb veel verdriet dat ik haar nu al zolang niet gezien heb.
Waarom ga jij er maar gewoon van uit..dat alle schuld bij mij ligt ?
Je negeert nu al alles wat je niet wil lezen. Ontkennen, negeren, wegstoppen, doen alsof het er niet is en heel verbaasd, verdrietig en verontwaardigd zijn dat je kind niet braaf en lief tegen je doet. De universele tactiek van verprutsende moeders.
Uh pardon
Ik heb alle reacties gelezen hoor...alleen geen tijd genoeg overal op te reageren.
Dat je zo reageert is erg hard , je kent mij niet eens.
Ik heb mijn uiterste best gedaan...mijn dochter zo goed mogelijk op te voeden.
En heb veel verdriet dat ik haar nu al zolang niet gezien heb.
Waarom ga jij er maar gewoon van uit..dat alle schuld bij mij ligt ?
zondag 30 april 2017 00:30
quote:Nina_77 schreef op 29 april 2017 @ 23:39:
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.Wat heeft ze verteld over jullie?
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.Wat heeft ze verteld over jullie?
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 30 april 2017 01:18
quote:apestaartje30 schreef op 29 april 2017 @ 09:28:
Ik vond dat juist een van de ergste dingen: altijd de omgeving erbij halen. 'De psycholoog vindt dat ook' of '*naam vriend* is het met me eens' of zelfs 'dat staat zo in de krant'.
Eens Het is inderdaad een enorm zwaktebod en zegt mijns inziens alles over jouw banadering naar je dochter. Jij hebt altijd gelijk, aan jou ligt het niet, iedereen zegt het.
Alsof die omgeving een eerlijk en objectieve mening kunnen vormen.
Ik vond dat juist een van de ergste dingen: altijd de omgeving erbij halen. 'De psycholoog vindt dat ook' of '*naam vriend* is het met me eens' of zelfs 'dat staat zo in de krant'.
Eens Het is inderdaad een enorm zwaktebod en zegt mijns inziens alles over jouw banadering naar je dochter. Jij hebt altijd gelijk, aan jou ligt het niet, iedereen zegt het.
Alsof die omgeving een eerlijk en objectieve mening kunnen vormen.
zondag 30 april 2017 01:32
Nina, het is denk ik niet voor niets dat je dochter wegblijft, om welke reden dan ook.
Ik kan mij hierbij niets bij voorstellen.
Ik heb dan ook een goed en fijn contact met mijn meiden, we zijn allen open en eerlijk.
Ze delen veel met mij, dat doen ze niet voor niks.
Dan is er een vertrouwensband.
Die is er niet bij jullie, jullie hebben een verstoorde relatie.
Wie de schuldige is? Tja..
Wel belangrijk is dat het uiteindelijk weer goed zal komen.
Geef je dochter de ruimte, hoe zeer ook.
En je zegt wel dat je er van alles aan gedaan hebt, en ik geloof ook dat jij dat in jouw ogen ook goed hebt gedaan.
Maar dat hoeft niet altijd de juiste weg te zijn.
Is het een optie om hierin hulp te zoeken?
Iemand die je handvaten aanreikt?
Ik kan mij hierbij niets bij voorstellen.
Ik heb dan ook een goed en fijn contact met mijn meiden, we zijn allen open en eerlijk.
Ze delen veel met mij, dat doen ze niet voor niks.
Dan is er een vertrouwensband.
Die is er niet bij jullie, jullie hebben een verstoorde relatie.
Wie de schuldige is? Tja..
Wel belangrijk is dat het uiteindelijk weer goed zal komen.
Geef je dochter de ruimte, hoe zeer ook.
En je zegt wel dat je er van alles aan gedaan hebt, en ik geloof ook dat jij dat in jouw ogen ook goed hebt gedaan.
Maar dat hoeft niet altijd de juiste weg te zijn.
Is het een optie om hierin hulp te zoeken?
Iemand die je handvaten aanreikt?
zondag 30 april 2017 08:17
Mijn ouder dacht ook altijd dat de band fenomenaal was. Ze schepte er zelfs over op tegen haar omgeving.
Tot ik zelf moeder werd en mijn wereld op zijn kop kwam te staan. Ineens zag ik, en voelde ik, dat mijn jeugd verre van gezond en warm en liefdevol was. Constante dreiging, constante onveiligheid, schijnvertoning, geweld.......
Voor mijn ouder een gigantische ommeslag in denken toen ik uitte dat ik mijn jeugd en ons contact in ander licht ging bekijken. Voor mij startte toen een proces dat zich heel langzaam en geniepig uitte en waartegen ik vandaag de dag, en ook in de toekomst, hard zal moeten vechten.
En mijn ouder(s), die voelen zich nu bekocht, verlaten, te kort gedaan.
Tot ik zelf moeder werd en mijn wereld op zijn kop kwam te staan. Ineens zag ik, en voelde ik, dat mijn jeugd verre van gezond en warm en liefdevol was. Constante dreiging, constante onveiligheid, schijnvertoning, geweld.......
Voor mijn ouder een gigantische ommeslag in denken toen ik uitte dat ik mijn jeugd en ons contact in ander licht ging bekijken. Voor mij startte toen een proces dat zich heel langzaam en geniepig uitte en waartegen ik vandaag de dag, en ook in de toekomst, hard zal moeten vechten.
En mijn ouder(s), die voelen zich nu bekocht, verlaten, te kort gedaan.
zondag 30 april 2017 08:33
Als ik mijn moeder liever niet zie. En zij appt mij op mijn vrije dag met de vraag of ik vrij ben, en of ik wat leuks ga doen, dan zou ik ook niet direct antwoorden dat ik vrij ben en geen plannen heb. Omdat ik dan bang ben dat zij wil afspreken en daar heb ik geen zin in. Zo'n eenvoudige vraag komt dan al heel pusherig over.
Hoe vaak app je Nina?
Goed idee om met haar verjaardag een lief kaartje te appen en meer niet. En app haar verder af en toe heel neutraal en vrijblijvend.
Hoe vaak app je Nina?
Goed idee om met haar verjaardag een lief kaartje te appen en meer niet. En app haar verder af en toe heel neutraal en vrijblijvend.
zondag 30 april 2017 08:34
quote:Nina_77 schreef op 29 april 2017 @ 23:39:
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
Wat er is voorgevallen heeft dus alles met jou te maken. Waarom denk je dat dat niet zo is? Ze heeft dingen voor jou achter gehouden èn onwaarheden over haar ouders verteld en daar ben jij vervolgens boos om geworden. Dat draait allemaal om jou.
Je bent boos geworden omdat ze dingen voor je heeft achtergehouden, waaronder dat ze graag het huis uit wilde. Dat mag ze dus blijkbaar niet niet vertellen. Waarom mag ze dat niet? Waarom is wat jouw moeder deed dominant, maar is dit niet dominant?
En ze heeft dingen rondverteld die totaal niet waar waren. Waarom zijn die totaal niet waar? Zouden ze voor haar niet wèl waar kunnen zijn? Je dochter is een volwaardig mens. Haar visie op de werkelijkheid telt net zo hard als die van jou.
Natuurlijk heb je je best gedaan in de opvoeding, maar dat sluit niet uit dat er dingen mis kunnen zijn gegaan. Als ik dit en je vorige topic lees, denk ik dat er dingen zijn misgegaan. En ik denk dat als je een relatie met je kind wil, dat je die onder ogen moet gaan zien, hoe confronterend dat ook is. Ik zou geen appje sturen. Ik zou met mijn dochter gaan praten en open staan voor de mogelijkheid dat dat voor mijn zelfbeeld een heel naar gesprek wordt. Ik wens je de moed daarvoor.
[...]
Wat er is voorgevallen heeft niets met mij te maken...dus daar kan ik mij niet voor verontschuldigen.
Ze heeft dingen voor mij achter gehouden...en dingen over mij en mijn man rondverteld die totaal niet waar zijn.
Daar hebben we woorden over gekregen...en het feit dat ze nooit verteld heeft dat ze al ik weet niet hoe lang...het huis uit wil.
Wat er is voorgevallen heeft dus alles met jou te maken. Waarom denk je dat dat niet zo is? Ze heeft dingen voor jou achter gehouden èn onwaarheden over haar ouders verteld en daar ben jij vervolgens boos om geworden. Dat draait allemaal om jou.
Je bent boos geworden omdat ze dingen voor je heeft achtergehouden, waaronder dat ze graag het huis uit wilde. Dat mag ze dus blijkbaar niet niet vertellen. Waarom mag ze dat niet? Waarom is wat jouw moeder deed dominant, maar is dit niet dominant?
En ze heeft dingen rondverteld die totaal niet waar waren. Waarom zijn die totaal niet waar? Zouden ze voor haar niet wèl waar kunnen zijn? Je dochter is een volwaardig mens. Haar visie op de werkelijkheid telt net zo hard als die van jou.
Natuurlijk heb je je best gedaan in de opvoeding, maar dat sluit niet uit dat er dingen mis kunnen zijn gegaan. Als ik dit en je vorige topic lees, denk ik dat er dingen zijn misgegaan. En ik denk dat als je een relatie met je kind wil, dat je die onder ogen moet gaan zien, hoe confronterend dat ook is. Ik zou geen appje sturen. Ik zou met mijn dochter gaan praten en open staan voor de mogelijkheid dat dat voor mijn zelfbeeld een heel naar gesprek wordt. Ik wens je de moed daarvoor.
