Gezondheid
alle pijlers
galstenen en erge zijpijn links
maandag 2 februari 2009 17:00
Sinds vorige week weet ik dat ik grote galstenen heb in mijn galblaas. Ik ging voor een echo omdat de huisarts dacht aan nierstenen (ivm de zijpijn) maar het bleken dus galstenen te zijn. Op die plek had ik inmiddels ook veel pijn gekregen.
Nu wil mijn huisarts het allemaal maar een beetje afwachten. Eerst maar eens kijken of die pijn wel echt van de galblaas afkomt. Dus vorige week bloed laten prikken om mijn leverwaardes te controleren.
De zijpijn wordt inmiddels steeds erger. (pijn bij galblaas valt inmiddels wel weer mee) Vanmorgen heb ik nog met de huisarts gebeld om te vragen hoe ik nu verder moet, want ik hoor verder ook niks van hem. Hij wil even naar de bloedwaardes kijken als die binnen zijn, en aan de hand daarvan beslissen of ik naar de internist moet of naar een chirurg. De wachttijd daarvoor is ook nog een paar weken.
Ondertussen maak ik me erge zorgen. Wat als alles gaat ontsteken? Ik ben bang dat ik dan met spoed geopereerd moet worden. De huisarts denkt dat de zijpijn kan komen doordat er een galsteen de uitgang van de alvleesklier blokkeert. Die gaat dan dus vervolgens ontsteken. En daar moet ik dan nog een paar weken mee rond lopen voordat ik terecht kan voor een eerste gesprek? Ik durf niks meer te eten, en zit eigenlijk maar te wachten totdat het mis gaat. (voor mijn gevoel gaat dat dus gebeuren als ik hiermee rond blijf lopen)
Heeft er hier iemand galstenen gehad, en hoelang duurde het voordat je daaraan geholpen werd? Hadden jullie toen verder geen complicaties buiten koliekpijnen? En hadden jullie ook zijpijn? (de huisarts denkt dat dit namelijk ook nog ergens anders van kan komen)
Nu wil mijn huisarts het allemaal maar een beetje afwachten. Eerst maar eens kijken of die pijn wel echt van de galblaas afkomt. Dus vorige week bloed laten prikken om mijn leverwaardes te controleren.
De zijpijn wordt inmiddels steeds erger. (pijn bij galblaas valt inmiddels wel weer mee) Vanmorgen heb ik nog met de huisarts gebeld om te vragen hoe ik nu verder moet, want ik hoor verder ook niks van hem. Hij wil even naar de bloedwaardes kijken als die binnen zijn, en aan de hand daarvan beslissen of ik naar de internist moet of naar een chirurg. De wachttijd daarvoor is ook nog een paar weken.
Ondertussen maak ik me erge zorgen. Wat als alles gaat ontsteken? Ik ben bang dat ik dan met spoed geopereerd moet worden. De huisarts denkt dat de zijpijn kan komen doordat er een galsteen de uitgang van de alvleesklier blokkeert. Die gaat dan dus vervolgens ontsteken. En daar moet ik dan nog een paar weken mee rond lopen voordat ik terecht kan voor een eerste gesprek? Ik durf niks meer te eten, en zit eigenlijk maar te wachten totdat het mis gaat. (voor mijn gevoel gaat dat dus gebeuren als ik hiermee rond blijf lopen)
Heeft er hier iemand galstenen gehad, en hoelang duurde het voordat je daaraan geholpen werd? Hadden jullie toen verder geen complicaties buiten koliekpijnen? En hadden jullie ook zijpijn? (de huisarts denkt dat dit namelijk ook nog ergens anders van kan komen)
woensdag 4 februari 2009 11:12
Ik heb geen ervaring met ERCP of alvleesklier, maar wel galstenen Ik was 33 toen mijn galblaas verwijderd is, dus ook te jong. Hoorde wel van de "doelgroep" met de 4 F-en: female, fourty, fat en fertility. Schijnt ook op jongere leeftijd voor te kunnen komen als, in mijn geval, je moeder het ook heeft gehad. Maar galstenen gun je niemand. De pijn verdreef ik door op mijn knieën te zitten, ellebogen op de grond en te waggelen met mijn achterste. En over mijn nek van de pijn. Toen ik nog niet wist wat het was, ging ik een keer gestrekt in een winkel. Lig je daar, met de kinderen in de kinderwagen naast je... Toen de pijn doortrok naar mijn schouderbladen, werd de link met galstenen gelegd en kreeg ik diclofinac. Ik moest daardoor abrupt met de borstvoeding aan mijn jongste stoppen. Na een echo zou ik 5 maanden moeten wachten op een operatie. Door bemiddeling van de verzekering, kon ik na 6 weken in een ander ziekenhuis in de buurt terecht. De kijkoperatie stelt niks voor idd. Drie dagen in het ziekenhuis en 4 hechtingen op 3 plaatsen. Na de operatie kreeg ik een potje met de galstenen mee naar huis. De krengen. Sindsdien kan ik weer eten wat los en vast zit. Tot de operatie heb ik wel rekening gehouden met wat ik at. Weinig vet en koffie bijvoorbeeld. Ik gebruikte olijfolie ipv boter. Dat hielp want sindsdien amper meer kolieken gehad. Nu hou ik er helemaal geen rekening meer mee, met wat ik eet.
woensdag 4 februari 2009 11:26
wohman,
Ik heb ook links pijn gehad. Bij mij straalde de pijn vanuit de maagstreek via de hartstreek naar mijn linkerarm en hand. Ik dacht eerst dat ik een hartaanval kreeg, maar de arts herkende direct een galkoliek.
Ik kreeg diclopfenac tegen de pijn en heb tussen de echo en de operatie dieet gehouden: weinig/geen vet, geen koffie en thee, geen alcohol en geen koolzuurhoudende dranken.
Ik heb heb in de tussentijd geen kolieken meer gehad, gelukkig. Ik bleek achteraf meer dan 100 galsteentjes te hebben.
Helaas blijk je na een galblaasoperatie toch nog steeds galstenen te kunnen krijgen. Ik heb een paar weken geleden (3 jaar na de operatie) weer een koliek gehad en weer een echo, maar nu waren er geen stenen te zien, waarschijnlijk al doorgeschoten naar de darm. Nu is het voor mij afwachten of het nog eens gebeurt.
Ik heb ook links pijn gehad. Bij mij straalde de pijn vanuit de maagstreek via de hartstreek naar mijn linkerarm en hand. Ik dacht eerst dat ik een hartaanval kreeg, maar de arts herkende direct een galkoliek.
Ik kreeg diclopfenac tegen de pijn en heb tussen de echo en de operatie dieet gehouden: weinig/geen vet, geen koffie en thee, geen alcohol en geen koolzuurhoudende dranken.
Ik heb heb in de tussentijd geen kolieken meer gehad, gelukkig. Ik bleek achteraf meer dan 100 galsteentjes te hebben.
Helaas blijk je na een galblaasoperatie toch nog steeds galstenen te kunnen krijgen. Ik heb een paar weken geleden (3 jaar na de operatie) weer een koliek gehad en weer een echo, maar nu waren er geen stenen te zien, waarschijnlijk al doorgeschoten naar de darm. Nu is het voor mij afwachten of het nog eens gebeurt.
woensdag 4 februari 2009 13:34
Jeetje wat een ellende allemaal zeg door die krengen!
Vanmorgen bij de huisarts geweest, en hij vindt het allemaal niet zo alarmerend. Volgens hem kan er echt niks gebeuren, en heeft bijna niemand met galstenen ook werkelijk last ervan.(moet hij hier maar eens lezen dan)
Mijn bloedwaardes waren er eindelijk, en de leverwaarde was iets verhoogd. Maar niets verontrustends dus volgens huisarts.
Dus ik hoefde niet naar een chirurg, maar met al mn klachten naar een internist. Die heb ik gebeld, en ik kan pas 25 maart terecht! Net teruggebeld en gevraagd of het niet eerder kon, maar daarvoor moest huisarts bellen met internist.
Ik moest wel oppassen als ik koorts kreeg, dan moest ik maar naar het ziekenhuis gaan. Ik heb hem gezegd dat ik daar juist bang voor was! Dat het iets accuuts werd! Volgens hem kan mn galblaas gewoon blijven zitten.
Zijn er hier mensen die hun galblaas hebben laten zitten nadat ze er last van kregen?
Ik ben echt bang voor die aanvallen, dat lijkt me echt geen pretje!
Vanmorgen bij de huisarts geweest, en hij vindt het allemaal niet zo alarmerend. Volgens hem kan er echt niks gebeuren, en heeft bijna niemand met galstenen ook werkelijk last ervan.(moet hij hier maar eens lezen dan)
Mijn bloedwaardes waren er eindelijk, en de leverwaarde was iets verhoogd. Maar niets verontrustends dus volgens huisarts.
Dus ik hoefde niet naar een chirurg, maar met al mn klachten naar een internist. Die heb ik gebeld, en ik kan pas 25 maart terecht! Net teruggebeld en gevraagd of het niet eerder kon, maar daarvoor moest huisarts bellen met internist.
Ik moest wel oppassen als ik koorts kreeg, dan moest ik maar naar het ziekenhuis gaan. Ik heb hem gezegd dat ik daar juist bang voor was! Dat het iets accuuts werd! Volgens hem kan mn galblaas gewoon blijven zitten.
Zijn er hier mensen die hun galblaas hebben laten zitten nadat ze er last van kregen?
Ik ben echt bang voor die aanvallen, dat lijkt me echt geen pretje!
woensdag 4 februari 2009 15:28
Die stenen van jou waren toch groot? Dan krijg je geen aanvallen want dan zijn ze te klein om door de galgangen te gaan. Stenen in de galblaas is vrij normaal hoor. Juist de kleine stenen en het gruis veroorzaakt ontstekingen. Hier lees je de uitzonderingen. Galblaasoperaties worden het vaakst uitgevoerd in nederland. Heel veel mensen hebben stenen, zonder dat ze klachten hebben. Gewoon wachten die internist wil ondernemen.
woensdag 4 februari 2009 15:44
Ja klopt, mijn stenen zijn groot. Ik hoop dat ze daar blijven zitten. Maar ik heb dus wel pijn in die streek. Gelukkig niet van die aanvallen die ik lees bij jullie. Hoop ook niet dat dat nog komt.
Ik kan nu vervroegd naar de internist, mn huisarts heeft met hem gebeld. 6 maart kan ik nu terecht. Eens kijken wat hij ervan vindt.
Ik kan nu vervroegd naar de internist, mn huisarts heeft met hem gebeld. 6 maart kan ik nu terecht. Eens kijken wat hij ervan vindt.
woensdag 4 februari 2009 16:25
quote:meds schreef op 04 februari 2009 @ 00:13:
ieuw het is voor mij een tijd geleden maar ik moest er vandaag toch weer vaak aandenken. Het heeft er best wel in gehakt.
ERCP is een onderzoek waarbij men via maag door darmen naar lever/ galblaas/ alvleesklier kijkt. Soms wordt er chirurgisch ingegrepen, door bijv. een buisje in de lever te plaatsen
Grappig, hier hetzelfde verhaal. Gisteren met man er nog over gehad wegens dit topic. Ik ben destijds echt letterlijk doodziek geweest en mijn alvleesklier is de klap nooit helemaal te boven gekomen. Daarom was voor mij de galblaasoperatie ook geen simpele ingreep omdat men bang was dat de alvleesklier er weer extra geirriteerd door zou raken. Dat is gelukkig niet gebeurd.
Wohman, het is bij jou dus nog niet duidelijk of de pijn wel van de galblaas afkomstig is. Ik zou aandringen idd zoals je zelf ook al zei op verder onderzoek.
Bij mij ging het dus wel mis terwijl ik op de wachtlijst stond om geopereerd te worden. Acute galblaasontsteking. Als dat zo is, je hebt koorts, erge pijn en donkerbruine urine en ontkleurde ontlasting, dan ga je direct naar de spoedeisende hulp of je belt 112. Geen paniek, je zakt echt niet direct door de hoefjes. Bij mij heeft het 18 uur geduurd voordat ik een echte arts zag omdat de huisarts mij eerst 3 spuiten morfine heeft gegeven. Dat dempte de pijn enigszins, maar toen het niet overging ben ik rechtstreeks naar de spoedeisende hulp gegaan.
Beterschap!
ieuw het is voor mij een tijd geleden maar ik moest er vandaag toch weer vaak aandenken. Het heeft er best wel in gehakt.
ERCP is een onderzoek waarbij men via maag door darmen naar lever/ galblaas/ alvleesklier kijkt. Soms wordt er chirurgisch ingegrepen, door bijv. een buisje in de lever te plaatsen
Grappig, hier hetzelfde verhaal. Gisteren met man er nog over gehad wegens dit topic. Ik ben destijds echt letterlijk doodziek geweest en mijn alvleesklier is de klap nooit helemaal te boven gekomen. Daarom was voor mij de galblaasoperatie ook geen simpele ingreep omdat men bang was dat de alvleesklier er weer extra geirriteerd door zou raken. Dat is gelukkig niet gebeurd.
Wohman, het is bij jou dus nog niet duidelijk of de pijn wel van de galblaas afkomstig is. Ik zou aandringen idd zoals je zelf ook al zei op verder onderzoek.
Bij mij ging het dus wel mis terwijl ik op de wachtlijst stond om geopereerd te worden. Acute galblaasontsteking. Als dat zo is, je hebt koorts, erge pijn en donkerbruine urine en ontkleurde ontlasting, dan ga je direct naar de spoedeisende hulp of je belt 112. Geen paniek, je zakt echt niet direct door de hoefjes. Bij mij heeft het 18 uur geduurd voordat ik een echte arts zag omdat de huisarts mij eerst 3 spuiten morfine heeft gegeven. Dat dempte de pijn enigszins, maar toen het niet overging ben ik rechtstreeks naar de spoedeisende hulp gegaan.
Beterschap!
woensdag 4 februari 2009 18:52
quote:Evidenza schreef op 04 februari 2009 @ 16:25:
Bij mij ging het dus wel mis terwijl ik op de wachtlijst stond om geopereerd te worden. Acute galblaasontsteking. Als dat zo is, je hebt koorts, erge pijn en donkerbruine urine en ontkleurde ontlasting, dan ga je direct naar de spoedeisende hulp of je belt 112. Geen paniek, je zakt echt niet direct door de hoefjes.
En met een beetje 'mazzel' zie je zelf ook geel Ik zag er beeldig uit haha. Maar na de operatie was het gelukkig zo weg..
Wel fijn dat je eerder naar de internist kan!
Bij mij ging het dus wel mis terwijl ik op de wachtlijst stond om geopereerd te worden. Acute galblaasontsteking. Als dat zo is, je hebt koorts, erge pijn en donkerbruine urine en ontkleurde ontlasting, dan ga je direct naar de spoedeisende hulp of je belt 112. Geen paniek, je zakt echt niet direct door de hoefjes.
En met een beetje 'mazzel' zie je zelf ook geel Ik zag er beeldig uit haha. Maar na de operatie was het gelukkig zo weg..
Wel fijn dat je eerder naar de internist kan!
zondag 8 maart 2009 18:06
Kan iemand mij hier vertellen hoe het gaat met die echo....ik belde voor een afspraak en legde uit dat het was om te kijken vanwegen galstenen, en toen kreeg ik te horen dat ik op de dag van de afspraak moest zorgen voor een volle blaas. Dat vind ik nogal vreemd omdat de pijn onder mijn rechterborst zit. Best ver verwijdert van mijn blaas en volgens mij krijg ik die blaas niet eens zo vol dat hij boven mijn navel uitsteekt. Ik ben toch ook verdorie niet zwanger (ik weet dat je dan dus wel een volle blaas moet hebben, lijkt mij logisch).
Dames hier die er iets meer van weten?
Dames hier die er iets meer van weten?
zondag 8 maart 2009 20:37
Ik heb galstenen gehad, daar kreeg ik dus kolieken van, en ik heb dagen over de grond gekropen van de pijn omdat ik echt dacht dat ik doodging. Was al een keer bij de huisartsenpost geweest savonds laat met die pijn en die heeft me toen doodleuk weggestuurd met maagtabletten omdat het een beginnende maagzweer zou zijn( ivm in verleden ook een maagzweer gehad. )
Week later weer naar de huisarts nadat ik snachts een aanval van vijf uur had gehad. Huisarts verwees me direct door voor een echo. Toen de echo eenmaal was gemaakt, zou ik smiddags gebeld worden voor de uitslag. Diezelfde middag werd ik dus op mijn werk gebeld door de huisarts dat ik direct naar t ziekenhuis moest. Galblaas moest er meteen uitgehaald worden, want hij zat vast in de galgang en hij was al aan het ontsteken ook.
Pijn zat bij mij rechts in mijn buik en trok naar mijn zij, bovenin.
Ik zou er geen genoegen mee nemen, en een second opinion vragen bij een arts.
Week later weer naar de huisarts nadat ik snachts een aanval van vijf uur had gehad. Huisarts verwees me direct door voor een echo. Toen de echo eenmaal was gemaakt, zou ik smiddags gebeld worden voor de uitslag. Diezelfde middag werd ik dus op mijn werk gebeld door de huisarts dat ik direct naar t ziekenhuis moest. Galblaas moest er meteen uitgehaald worden, want hij zat vast in de galgang en hij was al aan het ontsteken ook.
Pijn zat bij mij rechts in mijn buik en trok naar mijn zij, bovenin.
Ik zou er geen genoegen mee nemen, en een second opinion vragen bij een arts.
zondag 8 maart 2009 20:39
Wat is dat toch, dat ze jonge vrouwen zo lang laten doorlopen met galblaasklachten? Blijkbaar komt het toch vaker voor dan gedacht, lijkt me!
Ik was een jaar of twaalf toen ik voor het eerst last had van mijn buik. Pas op mijn 22ste, nadat ik jarenlang met koliekaanvallen had gelopen en voor 'aansteller' dan wel 'spastische darmpatient' was uitgemaakt, ben ik uiteindelijk met een ernstige vorm van geelzucht opgenomen in het ziekenhuis. Op dat moment blokkeerden de stenen dus de gangen naar mijn lever. Helaas ben ik daarna ook een ERCP-slachtoffer geworden...Gevolg was pancreatitis (mijn god, ik dacht dat koliekaanvallen het ergste was dat bestond maar nee, het kon nog erger. Het jammere was dat ze die pancreatitis ook pas na een nacht, vol kotsen en jammeren, erkenden) en opname op de IC. Al met al ben ik maanden bezig geweest met herstellen. Nadat mijn galblaas, na een paar maanden, eindelijk werd verwijderd, is het weer helemaal goed gekomen. Ik heb nu nooit meer last van mijn buik en ben 10 kilo aangekomen (ik weeg nu 64 kilo bij 1.71, ik was dus altijd te dun).
Ik kan alleen maar zeggen: laat je niet afwimpelen,. galblaasproblemen worden vaak nog steeds niet erkend en je moet je arts dus blijkbaar echt overtuigen....
Ik was een jaar of twaalf toen ik voor het eerst last had van mijn buik. Pas op mijn 22ste, nadat ik jarenlang met koliekaanvallen had gelopen en voor 'aansteller' dan wel 'spastische darmpatient' was uitgemaakt, ben ik uiteindelijk met een ernstige vorm van geelzucht opgenomen in het ziekenhuis. Op dat moment blokkeerden de stenen dus de gangen naar mijn lever. Helaas ben ik daarna ook een ERCP-slachtoffer geworden...Gevolg was pancreatitis (mijn god, ik dacht dat koliekaanvallen het ergste was dat bestond maar nee, het kon nog erger. Het jammere was dat ze die pancreatitis ook pas na een nacht, vol kotsen en jammeren, erkenden) en opname op de IC. Al met al ben ik maanden bezig geweest met herstellen. Nadat mijn galblaas, na een paar maanden, eindelijk werd verwijderd, is het weer helemaal goed gekomen. Ik heb nu nooit meer last van mijn buik en ben 10 kilo aangekomen (ik weeg nu 64 kilo bij 1.71, ik was dus altijd te dun).
Ik kan alleen maar zeggen: laat je niet afwimpelen,. galblaasproblemen worden vaak nog steeds niet erkend en je moet je arts dus blijkbaar echt overtuigen....
maandag 9 maart 2009 12:42
quote:meds schreef op 08 maart 2009 @ 20:23:
Ja volle blaas drukt de darmpjes wat opzij. Je moet ook nuchter zijn, heeft ze dat nog gezegd .
Eheuhm, tegen mij werd gezegd dat ik een licht ontbijtje mocht hebben, bv. een beschuitje met een koppie thee....
Mijn huisarts neemt het wel serieus, ik kreeg ook meteen diclofanac 100mg zetpillen voor het geval er zich weer een aanval voor zou doen.
Maar verder zei hij dan weer dat het niet als galstenen klonk, de pijn zou te hoog zitten....de pijn zit dan ook precies onder mijn rechter borst. Toen ik aan mijn moeder vroeg waar zij pijn had gehad tijdens haar galaanvallen, wees ze echter precies datzelfde plekje aan.
Ja volle blaas drukt de darmpjes wat opzij. Je moet ook nuchter zijn, heeft ze dat nog gezegd .
Eheuhm, tegen mij werd gezegd dat ik een licht ontbijtje mocht hebben, bv. een beschuitje met een koppie thee....
Mijn huisarts neemt het wel serieus, ik kreeg ook meteen diclofanac 100mg zetpillen voor het geval er zich weer een aanval voor zou doen.
Maar verder zei hij dan weer dat het niet als galstenen klonk, de pijn zou te hoog zitten....de pijn zit dan ook precies onder mijn rechter borst. Toen ik aan mijn moeder vroeg waar zij pijn had gehad tijdens haar galaanvallen, wees ze echter precies datzelfde plekje aan.
maandag 9 maart 2009 13:42
Toetyfroety, heb je inmiddels de echo al gehad? Stelt niks voor hoor, gewoon wat gel op je buik en met een apparaat gaan ze dan over je buik heen. Ik hoefde geen volle blaas te hebben, en mijn galstenen werden direct ontdekt.
En de plaats waarop jij aangeeft pijn te hebben, daar zit idd de galblaas.
Ik ben inmiddels afgelopen vrijdag naar de internist geweest. Bij mij gaat het van kwaad tot erger. Ik heb weliswaar erge last van mijn galblaas, maar niet in de mate dat ik over de grond kruip van de pijn. (ik heb wel een hoge pijngrens) Internist heeft allerlei bloedonderzoeken gedaan, daar krijg ik over 2 weken de uitslag van. Omdat ik al eens in mijn bovenbuik geopereerd ben, zal het bij mij niet meer om een kijkoperatie gaan, maar zal mijn hele buik open gemaakt moeten worden. Dat was toch een best zware operatie. Daarbij komt nog dat ik nog meer buikklachten heb, en het niet duidelijk is waar de pijn nu vandaan komt. Ik heb waarschijnlijk allemaal verklevingen in mijn darmen (ook van die eerdere operatie) en kan inmiddels niet meer naar de wc.(ook niet met laxeermiddelen)
Dus het is bij mij nog even zoeken wat nu een oplossing gaat brengen. Vooralsnog blijft mijn galblaas dus nog zitten.
En de plaats waarop jij aangeeft pijn te hebben, daar zit idd de galblaas.
Ik ben inmiddels afgelopen vrijdag naar de internist geweest. Bij mij gaat het van kwaad tot erger. Ik heb weliswaar erge last van mijn galblaas, maar niet in de mate dat ik over de grond kruip van de pijn. (ik heb wel een hoge pijngrens) Internist heeft allerlei bloedonderzoeken gedaan, daar krijg ik over 2 weken de uitslag van. Omdat ik al eens in mijn bovenbuik geopereerd ben, zal het bij mij niet meer om een kijkoperatie gaan, maar zal mijn hele buik open gemaakt moeten worden. Dat was toch een best zware operatie. Daarbij komt nog dat ik nog meer buikklachten heb, en het niet duidelijk is waar de pijn nu vandaan komt. Ik heb waarschijnlijk allemaal verklevingen in mijn darmen (ook van die eerdere operatie) en kan inmiddels niet meer naar de wc.(ook niet met laxeermiddelen)
Dus het is bij mij nog even zoeken wat nu een oplossing gaat brengen. Vooralsnog blijft mijn galblaas dus nog zitten.
maandag 9 maart 2009 14:11
quote:wohman schreef op 09 maart 2009 @ 13:42:
Toetyfroety, heb je inmiddels de echo al gehad? .Nee wohman, mijn echo is pas op 25/3. Ik was idd wel benieuwd naar de uitslag van jou en de internist, maar dat duurt dus nog even. Het klinkt wel alsof je nog meer klachten hebt....dat is bij mij niet het geval, ik kreeg gewoon vorige week 3x achter mekaar van die pijnaanvallen, dus 3 nachten achter elkaar, het was bij mij ook niet zo dat ik kroop over de grond, maar ik had wel dat gedoe dat je in beweging wil blijven en heb dus maar wat door het huis gelummeld. Zo'n aanval begon ineens rond 2 uur, ik werd dus wakker van de pijn. De eerste nacht was het ergst en daarna had ik voltaren ontdekt, mijn man had die nog staan 50mg en daar zakte de pijn toen wel iets van. Om een uur of 5 was het dan zover gezakt dat ik weer geprobeerd heb te slapen. Maar ja, ik ben dan dus kapot, want ik werk full-time, dus ik kan ook geen slaap overdag inhalen. Ik dus meteen naar de HA en ik heb echt gezegd, ik MOET iets hebben voor die pijn, hahaha. Nou sinds ik naar de HA ben geweest heb ik dus nergens meer last van.....maar ik heb ook zo'n aanval vorig jaar tijdens mijn vakantie gehad, vind het ook geen leuk idee, dat er iets zit in je lichaam wat opeens zo'n pijn kan veroorzaken.
Toetyfroety, heb je inmiddels de echo al gehad? .Nee wohman, mijn echo is pas op 25/3. Ik was idd wel benieuwd naar de uitslag van jou en de internist, maar dat duurt dus nog even. Het klinkt wel alsof je nog meer klachten hebt....dat is bij mij niet het geval, ik kreeg gewoon vorige week 3x achter mekaar van die pijnaanvallen, dus 3 nachten achter elkaar, het was bij mij ook niet zo dat ik kroop over de grond, maar ik had wel dat gedoe dat je in beweging wil blijven en heb dus maar wat door het huis gelummeld. Zo'n aanval begon ineens rond 2 uur, ik werd dus wakker van de pijn. De eerste nacht was het ergst en daarna had ik voltaren ontdekt, mijn man had die nog staan 50mg en daar zakte de pijn toen wel iets van. Om een uur of 5 was het dan zover gezakt dat ik weer geprobeerd heb te slapen. Maar ja, ik ben dan dus kapot, want ik werk full-time, dus ik kan ook geen slaap overdag inhalen. Ik dus meteen naar de HA en ik heb echt gezegd, ik MOET iets hebben voor die pijn, hahaha. Nou sinds ik naar de HA ben geweest heb ik dus nergens meer last van.....maar ik heb ook zo'n aanval vorig jaar tijdens mijn vakantie gehad, vind het ook geen leuk idee, dat er iets zit in je lichaam wat opeens zo'n pijn kan veroorzaken.
maandag 9 maart 2009 14:19
Dat idee heb ik dus ook. Je weet dat er iets zit wat er niet thuis hoort, en wat voor problemen kan (gaan) zorgen.
Momenteel heb ik ook weer last van mn galblaas. Bij mij komen die pijnaanvallen ook voornamelijk 's nachts, dan word ik ook wakker van de pijn. Wat voor een pijn is het? Kun je die omschrijven? Bij mij is het een stekende pijn, net alsof er met n mes onder mn ribben wordt gestoken. (en dat keer op keer)
Die pijnaanvallen zijn inderdaad niet fijn, en breken je op.
Bij mij werken diclofenac pijnstillers niet. Ik voel nog precies dezelfde pijn daarna.
Ik hoop voor jouw dat je geen aanval meer krijgt!! Ik heb even voor je gegoogled en gevonden dat een volle blaas helpt bij het lokaliseren van je organen. (ze zijn dus beter zichtbaar dan)
Maar ik hoefde dus niet met volle blaas te komen, en de echoscopist zag mijn galstenen onmiddelijk. (waarschijnlijk ook omdat ik grote galstenen heb)
Sterkte ermee!
Momenteel heb ik ook weer last van mn galblaas. Bij mij komen die pijnaanvallen ook voornamelijk 's nachts, dan word ik ook wakker van de pijn. Wat voor een pijn is het? Kun je die omschrijven? Bij mij is het een stekende pijn, net alsof er met n mes onder mn ribben wordt gestoken. (en dat keer op keer)
Die pijnaanvallen zijn inderdaad niet fijn, en breken je op.
Bij mij werken diclofenac pijnstillers niet. Ik voel nog precies dezelfde pijn daarna.
Ik hoop voor jouw dat je geen aanval meer krijgt!! Ik heb even voor je gegoogled en gevonden dat een volle blaas helpt bij het lokaliseren van je organen. (ze zijn dus beter zichtbaar dan)
Maar ik hoefde dus niet met volle blaas te komen, en de echoscopist zag mijn galstenen onmiddelijk. (waarschijnlijk ook omdat ik grote galstenen heb)
Sterkte ermee!
maandag 9 maart 2009 15:31
quote:wohman schreef op 09 maart 2009 @ 14:19:
Dat idee heb ik dus ook. Je weet dat er iets zit wat er niet thuis hoort, en wat voor problemen kan (gaan) zorgen.
Momenteel heb ik ook weer last van mn galblaas. Bij mij komen die pijnaanvallen ook voornamelijk 's nachts, dan word ik ook wakker van de pijn. Wat voor een pijn is het? Kun je die omschrijven? Bij mij is het een stekende pijn, net alsof er met n mes onder mn ribben wordt gestoken. (en dat keer op keer)
Ja, bij mij ook steeds 's nachts en dan ben je zo allenig want ik ga dan dus niet mijn man wakker maken, want tja, wat kan die eraan doen. Bij mij is het ook een stekende pijn met de hevigheid zoals van kiespijn waarbij je dan een zenuwbehandeling ondergaat zonder verdoving of zo. Bij mij kwam de pijn niet zozeer in golven, maar was aanhoudend....vandaar de de ha een beetje in de war was van mijn klachten. Tja die voltaren neemt net de edge van de pijn een beetje weg, ik zou echt panieken als ik helemaal niks in huis had om in te nemen. Ik houd jullie wel op de hoogte, ik moet ook nog voor een plasje en bloed afnemen, dat ga ik morgen doen.
Dat idee heb ik dus ook. Je weet dat er iets zit wat er niet thuis hoort, en wat voor problemen kan (gaan) zorgen.
Momenteel heb ik ook weer last van mn galblaas. Bij mij komen die pijnaanvallen ook voornamelijk 's nachts, dan word ik ook wakker van de pijn. Wat voor een pijn is het? Kun je die omschrijven? Bij mij is het een stekende pijn, net alsof er met n mes onder mn ribben wordt gestoken. (en dat keer op keer)
Ja, bij mij ook steeds 's nachts en dan ben je zo allenig want ik ga dan dus niet mijn man wakker maken, want tja, wat kan die eraan doen. Bij mij is het ook een stekende pijn met de hevigheid zoals van kiespijn waarbij je dan een zenuwbehandeling ondergaat zonder verdoving of zo. Bij mij kwam de pijn niet zozeer in golven, maar was aanhoudend....vandaar de de ha een beetje in de war was van mijn klachten. Tja die voltaren neemt net de edge van de pijn een beetje weg, ik zou echt panieken als ik helemaal niks in huis had om in te nemen. Ik houd jullie wel op de hoogte, ik moet ook nog voor een plasje en bloed afnemen, dat ga ik morgen doen.
maandag 9 maart 2009 18:06
Meds, zou het niet zo kunnen zijn dat het bij iedereen anders voelt? Ik heb ook pijn in mn rug daarbij, en het trekt naar mn rechterzij. Maar geen last van mn schouderbladen. Boeren en misselijkheid heb ik ook al gehad. En pijn na een vette maaltijd. Bij een normale maaltijd heb ik er niet zoveel last van.
Maar voor hetzelfde geld zijn het mn darmen die raar aan het doen zijn! Dat zou ook nog heel goed kunnen. Al weet ik dus wel al dat ik galstenen heb, en daar ook pijn van kan hebben.
Mijn internist zei dat ze wel degelijk buikpijn kunnen veroorzaken.
Maar voor hetzelfde geld zijn het mn darmen die raar aan het doen zijn! Dat zou ook nog heel goed kunnen. Al weet ik dus wel al dat ik galstenen heb, en daar ook pijn van kan hebben.
Mijn internist zei dat ze wel degelijk buikpijn kunnen veroorzaken.
maandag 9 maart 2009 21:12
quote:meds schreef op 09 maart 2009 @ 15:53:
Mijn galklachten waren toch echt wel anders, plotseling opkomende heftige pijn in mijn bovenrug (tussen de schouderbladen) misselijk en boeren, Ik kon niet stilzitten of liggen, het trad altijd ongeveer 2 uur op na de avondmaaltijdJa totaal anders als bij mij inderdaad....maar joah, misschien heb ik ze ook wel niet, steentjes dan, het moet allemaal nog onderzocht worden.
Mijn galklachten waren toch echt wel anders, plotseling opkomende heftige pijn in mijn bovenrug (tussen de schouderbladen) misselijk en boeren, Ik kon niet stilzitten of liggen, het trad altijd ongeveer 2 uur op na de avondmaaltijdJa totaal anders als bij mij inderdaad....maar joah, misschien heb ik ze ook wel niet, steentjes dan, het moet allemaal nog onderzocht worden.
woensdag 11 maart 2009 19:34
Links uitstralend naar rug?
Klinkt voor mij als een alvleesklier probleem. Ik had een zeer flinke gelukkig goedaardige tumor op mijn alvleesklier die zich ook fijntjes met andere organen ging bemoeien en had van de ene op de andere dag ongelofelijke pijn centraal links onder mijn ribben uitstralend naar links en de linkerkant van mijn rug. Ding is eruit gehaald en alles goed afgelopen gelukkig! Kan het niet zo zijn dat jou stenen ook de alvleesklier aantikken zoals hier al eerder gezegd is? Mijn ervaring is dat ze er een tijdje (bij mij enkele dagen) over doen om dit te ontdekken, alvleesklier ligt vrij diep in het lichaam. Als de pijn echt niet uit te houden is (als het de alvleesklier is: mij hebben ze dagen platgespoten met morfine terwijl ik normaal nog geen paracetamol slik) zou ik gewoon fijn naar de eerste hulp gaan, of het nou galstenen zijn, de alvleesklier of wat anders, dat je niet meer naar de wc kunt en ligt te verrekken van de pijn lijkt mij genoeg reden om een beetje vaart achter de zaak te zetten. Sterkte en laat even weten hoe het gaat!
Klinkt voor mij als een alvleesklier probleem. Ik had een zeer flinke gelukkig goedaardige tumor op mijn alvleesklier die zich ook fijntjes met andere organen ging bemoeien en had van de ene op de andere dag ongelofelijke pijn centraal links onder mijn ribben uitstralend naar links en de linkerkant van mijn rug. Ding is eruit gehaald en alles goed afgelopen gelukkig! Kan het niet zo zijn dat jou stenen ook de alvleesklier aantikken zoals hier al eerder gezegd is? Mijn ervaring is dat ze er een tijdje (bij mij enkele dagen) over doen om dit te ontdekken, alvleesklier ligt vrij diep in het lichaam. Als de pijn echt niet uit te houden is (als het de alvleesklier is: mij hebben ze dagen platgespoten met morfine terwijl ik normaal nog geen paracetamol slik) zou ik gewoon fijn naar de eerste hulp gaan, of het nou galstenen zijn, de alvleesklier of wat anders, dat je niet meer naar de wc kunt en ligt te verrekken van de pijn lijkt mij genoeg reden om een beetje vaart achter de zaak te zetten. Sterkte en laat even weten hoe het gaat!
donderdag 12 maart 2009 13:32
Nou hier alweer een relaas gemeld maar ik denk dat ie in cyberspace is verdwenen....maar goed, ik had dus gisteren weer een aanval, moesten we nog van R'dam naar Den Haag rijden, een vreselijke pijn die idd soms een beetje wegebde, zoals weeën, ik was nu ook misselijk dacht dat ik moest overgeven. Ik zat enorm te steunen en heen en weer te wiegen in de auto, mijn man werd er niet goed van.
Maar in de buurt van Voorburg werd het ietsje minder, en na nog een paar stoplichten was het ineens helemaal weg! Wat een opluchting zeg, ik dacht dat ik dood ging van de pijn.
Ik zal voortaan maar zorgen dat ik die diclofanac in mijn tas heb.
Maar in de buurt van Voorburg werd het ietsje minder, en na nog een paar stoplichten was het ineens helemaal weg! Wat een opluchting zeg, ik dacht dat ik dood ging van de pijn.
Ik zal voortaan maar zorgen dat ik die diclofanac in mijn tas heb.
