Relaties
alle pijlers
Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6
dinsdag 3 april 2007 06:02
quote: Ilja74 reageerde
Eh...moeten we ons nu schuldig voelen? Er wordt niet altijd met dezelfde regelmaat gepost, het is dus goed mogelijk dat niemand je berichtje gelezen heeft. Ik in ieder geval niet. Het was tenslotte weekend en ook nog eens mooi weer....
Fijn dat de ontmoeting goed verlopen is en het allemaal mee viel.
Je hoeft je niet schuldig te voelen!! Niemand als er nog meer mensen die zich aangesproken voelen. Zo was mijn posting in ieder geval niet bedoeld. Het is toch fijn een reactie te lezen op iets wat je post. Ik had gehoopt op wat reacties die mij zouden steunen in mijn eerste ontmoeting met zijn kinderen. Dat mag ik toch wel zeggen??
Maar goed, de ontmoeting is gelukkig goed verlopen. De kinderen hebben mijn vriend laten weten dat ze het leuk hebben gehad en me graag weer wilde zien.
Dat gebeurt vanavond. Ze eten bij mijn vriend en ik ook. En zo gaan we langzaam aan elkaar wennen.
Eh...moeten we ons nu schuldig voelen? Er wordt niet altijd met dezelfde regelmaat gepost, het is dus goed mogelijk dat niemand je berichtje gelezen heeft. Ik in ieder geval niet. Het was tenslotte weekend en ook nog eens mooi weer....
Fijn dat de ontmoeting goed verlopen is en het allemaal mee viel.
Je hoeft je niet schuldig te voelen!! Niemand als er nog meer mensen die zich aangesproken voelen. Zo was mijn posting in ieder geval niet bedoeld. Het is toch fijn een reactie te lezen op iets wat je post. Ik had gehoopt op wat reacties die mij zouden steunen in mijn eerste ontmoeting met zijn kinderen. Dat mag ik toch wel zeggen??
Maar goed, de ontmoeting is gelukkig goed verlopen. De kinderen hebben mijn vriend laten weten dat ze het leuk hebben gehad en me graag weer wilde zien.
Dat gebeurt vanavond. Ze eten bij mijn vriend en ik ook. En zo gaan we langzaam aan elkaar wennen.
dinsdag 3 april 2007 09:49
Hoi Krulleke,
Fijn dat je dit nog even toevoegt, want mijn reactie was gelijk aan die van Ilja. Weekend, mooi weer, dus computer niet eens aangehad. Tuurlijk snap ik dat je het fijn had gevonden om even iets te horen.
Fijn dat de eerste ontmoeting goed is gegaan en dat de kids het gezellig vonden.
Doeg Smol
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 3 april 2007 13:28
Frutsel, *; Wat een naar bericht.
Kulleke, ik snap je reactie, maar wat ilja en Smol al aangeven, niet iedereen zit hier dagelijks. Wel fijn voor je dat de ontmoeting zo goed is verlopen. ik zal er wel overheen gelezen hebben, maar hoe lang zijn jij en je vriend nu samen??
Heb even niet zoveel tijd, zit op m'n werk, probeer later in de week wel op anderen te reageren.
Kus Sue
Kulleke, ik snap je reactie, maar wat ilja en Smol al aangeven, niet iedereen zit hier dagelijks. Wel fijn voor je dat de ontmoeting zo goed is verlopen. ik zal er wel overheen gelezen hebben, maar hoe lang zijn jij en je vriend nu samen??
Heb even niet zoveel tijd, zit op m'n werk, probeer later in de week wel op anderen te reageren.
Kus Sue
woensdag 4 april 2007 13:07
Woeps, heb ik zo over Frutsels berichtje heen gelezen. Meid, sterkte *;.
Wat vervelend dat je in een weekend dat kind er is niet even bij je vriend terecht kunt als je je rot voelt. Ik snap dat kind niet weet wat er loos is en dat hoef je hem natuurlijk ook helemaal niet te vertellen, maar als je af en toe behoefte hebt aan een knuffel van je vriend zou je die toch gewoon moeten kunnen krijgen? Misschien lees ik het verkeerd, hoor, maar ook als zijn kind er is zijn jullie nog steeds gewoon een stel. Als ik eens een dipje heb en de kids zijn hier is er ook ruimte voor een knuffel van mijn vriend. Soms betrekken we de kids er ook in en krijg ik van iedereen een dikke knuffel. Mijn vriend heeft ook wel eens momenten dat hij niet zo happy is en ook als zijn kinderen er zijn kan ik hem dan gewoon knuffelen als hij daar behoefte aan heeft. Verdriet en dipjes horen ook bij het leven, net zoals vrolijkheid en blije momenten.
Wat vervelend dat je in een weekend dat kind er is niet even bij je vriend terecht kunt als je je rot voelt. Ik snap dat kind niet weet wat er loos is en dat hoef je hem natuurlijk ook helemaal niet te vertellen, maar als je af en toe behoefte hebt aan een knuffel van je vriend zou je die toch gewoon moeten kunnen krijgen? Misschien lees ik het verkeerd, hoor, maar ook als zijn kind er is zijn jullie nog steeds gewoon een stel. Als ik eens een dipje heb en de kids zijn hier is er ook ruimte voor een knuffel van mijn vriend. Soms betrekken we de kids er ook in en krijg ik van iedereen een dikke knuffel. Mijn vriend heeft ook wel eens momenten dat hij niet zo happy is en ook als zijn kinderen er zijn kan ik hem dan gewoon knuffelen als hij daar behoefte aan heeft. Verdriet en dipjes horen ook bij het leven, net zoals vrolijkheid en blije momenten.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 4 april 2007 15:54
Wat een lieve berichtjes, bedankt!
Ik denk dat ik niet helemaal duidelijk was, die knuffel kan ook wel hoor. Maar als ik me echt rot voel kan een knuffel ook een flinke huilbui veroorzaken (onder invloed van horrormonen enzo) en aangezien zoon al genoeg ellende bij zijn moeder thuis ziet bespaar ik hem dat liever.
Ik merk trouwens de laatste tijd wel dat zoon af en toe jaloers is als ik een knuffel of een zoen krijg van mijn vriend. Hij staat er eerst om te lachen (een beetje een halfbakken ik-weet-me-geen-houding-te-geven lachje), maar als het te lang duurt zegt ie: ik moet ook even met papa knuffelen hoor. Tja, best lastig.. Probeer het te ondervangen door inderdaad voordat hij kan reclameren al te zeggen dat ie er lekker bij moet komen.
Krulletje, fijn dat de eerste ontmoeting goed is verlopen!
Ik denk dat ik niet helemaal duidelijk was, die knuffel kan ook wel hoor. Maar als ik me echt rot voel kan een knuffel ook een flinke huilbui veroorzaken (onder invloed van horrormonen enzo) en aangezien zoon al genoeg ellende bij zijn moeder thuis ziet bespaar ik hem dat liever.
Ik merk trouwens de laatste tijd wel dat zoon af en toe jaloers is als ik een knuffel of een zoen krijg van mijn vriend. Hij staat er eerst om te lachen (een beetje een halfbakken ik-weet-me-geen-houding-te-geven lachje), maar als het te lang duurt zegt ie: ik moet ook even met papa knuffelen hoor. Tja, best lastig.. Probeer het te ondervangen door inderdaad voordat hij kan reclameren al te zeggen dat ie er lekker bij moet komen.
Krulletje, fijn dat de eerste ontmoeting goed is verlopen!
woensdag 4 april 2007 15:59
hey frutsel.. wat vindt ik dit rot om te horen zeg!!
ik realiseer me des te meer hoeveel geluk ik heb gehad in de 6e week.. (zelf ben ik namelijk ook zwanger en heb in de 6e week een bloeding gehad) zit nu overigens op de 11e week... de ste rotter vindt ik dit voor jou!!
sterkte meis.. gaat het wel een beetje met je?
liefs Beetje
Hey, hier heb ik helemaal overheen gelezen! wat leuk voor je Beetje, gefeliciteerd!! Dan was het bij jou ook best snel raak he?
Heb je je eerste echo al gehad?
Dat is inderdaad schrikken he? Zo'n bloeding, bah.. Gelukkig is het goed gegaan!
Het gaat wel redelijk hoor, met ups en downs zeg maar. Merk wel dat ik nog niet de oude ben, maar dat komt vanzelf.
ik realiseer me des te meer hoeveel geluk ik heb gehad in de 6e week.. (zelf ben ik namelijk ook zwanger en heb in de 6e week een bloeding gehad) zit nu overigens op de 11e week... de ste rotter vindt ik dit voor jou!!
sterkte meis.. gaat het wel een beetje met je?
liefs Beetje
Hey, hier heb ik helemaal overheen gelezen! wat leuk voor je Beetje, gefeliciteerd!! Dan was het bij jou ook best snel raak he?
Heb je je eerste echo al gehad?
Dat is inderdaad schrikken he? Zo'n bloeding, bah.. Gelukkig is het goed gegaan!
Het gaat wel redelijk hoor, met ups en downs zeg maar. Merk wel dat ik nog niet de oude ben, maar dat komt vanzelf.
woensdag 4 april 2007 16:47
die fase heb ik ook gehad hoor frutsel...
zodra vriend een knuffel of zoen gaf kwam een van de drie al aanrennen.. mij wegduwend om zelf te kunnen knuffelen met papa..
wij hebben dit opgelost om door onze knieeen te gaan op ooghoogte praten met ze.. en melden. nu zijn Papa en B even.. straks mogen jullie..
als we dan "klaar"waren zeg maar .. pakte we dr op en gingen dan met zijn drieen knuffelen... heeft ook lang geduurd voordat ik dat gevoel weer had van.. hmm ik hoor er dus ook bij...
woensdag 4 april 2007 16:49
Hey, hier heb ik helemaal overheen gelezen! wat leuk voor je Beetje, gefeliciteerd!! Dan was het bij jou ook best snel raak he?
Heb je je eerste echo al gehad?
Dat is inderdaad schrikken he? Zo'n bloeding, bah.. Gelukkig is het goed gegaan!
Het gaat wel redelijk hoor, met ups en downs zeg maar. Merk wel dat ik nog niet de oude ben, maar dat komt vanzelf.
hey frutsel.. ja was evengoed snel raak.. ook toch wel onverwachts hoor.. had er niet bij stilgestaan namelijk..
de eerste echo is idd geweest.. heel onwerkelijk allemaal..
Hopelijk kom jij ook snel het goeie nieuws brengen!! ik zal zwaar voor je duimen!!!! dikke knuffel!!!
Heb je je eerste echo al gehad?
Dat is inderdaad schrikken he? Zo'n bloeding, bah.. Gelukkig is het goed gegaan!
Het gaat wel redelijk hoor, met ups en downs zeg maar. Merk wel dat ik nog niet de oude ben, maar dat komt vanzelf.
hey frutsel.. ja was evengoed snel raak.. ook toch wel onverwachts hoor.. had er niet bij stilgestaan namelijk..
de eerste echo is idd geweest.. heel onwerkelijk allemaal..
Hopelijk kom jij ook snel het goeie nieuws brengen!! ik zal zwaar voor je duimen!!!! dikke knuffel!!!
woensdag 4 april 2007 21:46
quote: 77beetje28 reageerde
mis ik iets...???
:D Dat was ook mijn eerste reactie, moest zelfs even kijken of ik wel op het goede topic zat ;)
Frutsel, is wel herkenbaar hoor, van dat knuffelen, kleine vond dit volgens mij hier ook wel 'raar', kon dan ook echt zo naar ons kijken met een blik van 'hmmm, wat vind ik hiervan?'
Maar wij hebben het wel altijd gewoon gedaan hoor, we vonden het op zich ook wel een goed voorbeeld, zo van, zo doe je nu eenmaal als je elkaar lief vindt.
mis ik iets...???
:D Dat was ook mijn eerste reactie, moest zelfs even kijken of ik wel op het goede topic zat ;)
Frutsel, is wel herkenbaar hoor, van dat knuffelen, kleine vond dit volgens mij hier ook wel 'raar', kon dan ook echt zo naar ons kijken met een blik van 'hmmm, wat vind ik hiervan?'
Maar wij hebben het wel altijd gewoon gedaan hoor, we vonden het op zich ook wel een goed voorbeeld, zo van, zo doe je nu eenmaal als je elkaar lief vindt.
zondag 15 april 2007 02:07
Even dit topic weer uppen :D
Nou, gisteren is er dus een bom gevallen.......Ik heb oorlog gevoerd met hex
Ze heeft in het verleden namelijk ontzettend veel gedaan en over mij gezegd, dat we elkaar letterlijk in de haren zouden vliegen als we elkaar ooit zouden ontmoeten....Het hele jaar heb ik de verhalen van mijn vriend over hex aangehoord en ondanks irritaties maar over me heen laten komen om de omgang met zijn dochter niet 'in gevaar' te brengen.
De laatste tijd flikte ze en zei ze steeds meer dingen ( over mij, mijn vriend of haar dochter ) die mij echt ontzettend kwaad maakten. Met als gevolg dat ik me dit weekend dus echt niet meer kon beheersen....
Zij vind namelijk dat als mijn vriend kind niet kan halen, vanwege zijn werk, ik op haar kind moet passen en ik ook verantwoordelijkheden heb. Ze zei letterlijk tegen mijn vriend 'maar je woont toch niet alleen' .
Ik dacht 'nou breekt mijn klomp!!!' :o Ze scheld me eerst altijd uit en heeft zoveel geflikt en nu verwacht ze doodleuk dat ik op haar kind moet passen als mijn vriend moet werken. Alsof ik niet werk ofzo ( zoals zij ).
Ik heb haar gesmst en gewoon op een normale manier erop gewezen dat het hun verantwoordelijkheid is. Ook dat ze niks hoeft te verwachten van mij, aangezien ze mij altijd verrot heeft gescholden en ze mij erbuiten moet laten.
Ik kreeg van haar een agressief smsje terug.
Daarom reageerde ik ook nog rustig en smste ik dat ik heel goed was voor haar kind en goed met haar kan opschieten en daarom wel een beetje respect van haar verwachtte.
Toen schold ze me weer uit in een smsje en was het hek van de dam.....
Ik heb haar toen aan alle kanten gedist ( heen en weer gesmst ) en ze was witheet, want ze heeft die nacht mijn vriend 53 keer gebeld!! ( hij zat gewoon naast me ).
Mijn vriend nam niet op, maar ze zei wel weer dat ie zijn dochter niet meer mag zien. Gelukkig blijft hij er rustig onder en heeft hij er geen ruzie over gemaakt met mij. Hij begrijpt heel goed dat ik het nu echt zat was met haar, want ze denkt dat ze maar met alles wegkomt. Ze heeft eerder al 20 keer gedreigd dat hij zijn dochter niet mocht zien en gaf ze uiteindelijk toch weer eraan toe. Ook nu heb ik er vertrouwen in dat het allemaal wel weer goedkomt.
Het ergste vond ik dat ze mijn smsjes verdraaide. Ik nam het zelfs voor haar eigen dochter op, die ze naar de kerk meesleurd terwijl het kind ziek is. Later zei ze tegen mijn vriend dat ik had gezegd dat ik hun dochter dood wenste!! Ik vond het zo erg, maar gelukkig kent mijn vriend haar dondersgoed en hij weet dat ze overal haar eigen verhaal van maakt en elke ruzie die om haarzelf gaat op haar dochter betrekt om er een drama van te maken.
Word vervolgd....
Nou, gisteren is er dus een bom gevallen.......Ik heb oorlog gevoerd met hex
Ze heeft in het verleden namelijk ontzettend veel gedaan en over mij gezegd, dat we elkaar letterlijk in de haren zouden vliegen als we elkaar ooit zouden ontmoeten....Het hele jaar heb ik de verhalen van mijn vriend over hex aangehoord en ondanks irritaties maar over me heen laten komen om de omgang met zijn dochter niet 'in gevaar' te brengen.
De laatste tijd flikte ze en zei ze steeds meer dingen ( over mij, mijn vriend of haar dochter ) die mij echt ontzettend kwaad maakten. Met als gevolg dat ik me dit weekend dus echt niet meer kon beheersen....
Zij vind namelijk dat als mijn vriend kind niet kan halen, vanwege zijn werk, ik op haar kind moet passen en ik ook verantwoordelijkheden heb. Ze zei letterlijk tegen mijn vriend 'maar je woont toch niet alleen' .
Ik dacht 'nou breekt mijn klomp!!!' :o Ze scheld me eerst altijd uit en heeft zoveel geflikt en nu verwacht ze doodleuk dat ik op haar kind moet passen als mijn vriend moet werken. Alsof ik niet werk ofzo ( zoals zij ).
Ik heb haar gesmst en gewoon op een normale manier erop gewezen dat het hun verantwoordelijkheid is. Ook dat ze niks hoeft te verwachten van mij, aangezien ze mij altijd verrot heeft gescholden en ze mij erbuiten moet laten.
Ik kreeg van haar een agressief smsje terug.
Daarom reageerde ik ook nog rustig en smste ik dat ik heel goed was voor haar kind en goed met haar kan opschieten en daarom wel een beetje respect van haar verwachtte.
Toen schold ze me weer uit in een smsje en was het hek van de dam.....
Ik heb haar toen aan alle kanten gedist ( heen en weer gesmst ) en ze was witheet, want ze heeft die nacht mijn vriend 53 keer gebeld!! ( hij zat gewoon naast me ).
Mijn vriend nam niet op, maar ze zei wel weer dat ie zijn dochter niet meer mag zien. Gelukkig blijft hij er rustig onder en heeft hij er geen ruzie over gemaakt met mij. Hij begrijpt heel goed dat ik het nu echt zat was met haar, want ze denkt dat ze maar met alles wegkomt. Ze heeft eerder al 20 keer gedreigd dat hij zijn dochter niet mocht zien en gaf ze uiteindelijk toch weer eraan toe. Ook nu heb ik er vertrouwen in dat het allemaal wel weer goedkomt.
Het ergste vond ik dat ze mijn smsjes verdraaide. Ik nam het zelfs voor haar eigen dochter op, die ze naar de kerk meesleurd terwijl het kind ziek is. Later zei ze tegen mijn vriend dat ik had gezegd dat ik hun dochter dood wenste!! Ik vond het zo erg, maar gelukkig kent mijn vriend haar dondersgoed en hij weet dat ze overal haar eigen verhaal van maakt en elke ruzie die om haarzelf gaat op haar dochter betrekt om er een drama van te maken.
Word vervolgd....
maandag 23 april 2007 08:06
Hallo allemaal,
Het is alweer even geleden dat ik hier was maar het lijkt ook wel of de dagen steeds sneller voorbij gaan. Gelukkig gaat alles wel gewoon z'n gangetje en zijn er geen rare dingen gebeurd.
Ik hoop dat het met iedereen zo gaat op het moment
Vraagje van praktische aard: wanneer de dochter van mijn vriend gaat studeren, verandert er dan iets aan de KA?
Afgelopen weekend hoorden we via mijn schoonmoeder dat de oudste toch verder wil met leren als ze klaar is met de middelbare school. Gelukkig wel, en gelukkig weet ze wat ze wil, we vragen ons alleen af of er dingen veranderen.
Alvast bedankt mochten er mensen zijn die een antwoord weten.
Het is alweer even geleden dat ik hier was maar het lijkt ook wel of de dagen steeds sneller voorbij gaan. Gelukkig gaat alles wel gewoon z'n gangetje en zijn er geen rare dingen gebeurd.
Ik hoop dat het met iedereen zo gaat op het moment
Vraagje van praktische aard: wanneer de dochter van mijn vriend gaat studeren, verandert er dan iets aan de KA?
Afgelopen weekend hoorden we via mijn schoonmoeder dat de oudste toch verder wil met leren als ze klaar is met de middelbare school. Gelukkig wel, en gelukkig weet ze wat ze wil, we vragen ons alleen af of er dingen veranderen.
Alvast bedankt mochten er mensen zijn die een antwoord weten.
maandag 23 april 2007 10:02
Hahahah Beetje, inderdaad. Waarschijnlijk heeft iedereen het veels te druk.
Ikke, zover ik weet betaal je KA totdat kind 18 is aan de moeder en dan tot 21e aan kind zelf. Volgens mij stopt KA niet als kind gaat studeren in die tijd, maar wel als kind werkt voor z'n 21e.
Maar mss dat anderen dat beter weten????
Hoe is het verder met iedereen??
Kus Sue
Ikke, zover ik weet betaal je KA totdat kind 18 is aan de moeder en dan tot 21e aan kind zelf. Volgens mij stopt KA niet als kind gaat studeren in die tijd, maar wel als kind werkt voor z'n 21e.
Maar mss dat anderen dat beter weten????
Hoe is het verder met iedereen??
Kus Sue
maandag 23 april 2007 10:42
Toch even een keertje hier;
Ja, vanaf de 18de verjaardag wordt de KA aan het kind rechtstreeks betaald en niet langer aan de moeder.
Dit heeft dus ook gevolgen voor de draagkrachtmeting, die gaat dan niet langer over het inkomen van de moeder maar over het inkomen van het kind zelf.
Mocht het kind zich bv met een baan tegen die tijd zelf kunnen onderhouden, kan er dus verlaging aangevraagd worden.
Indien het kind het juist niet red, kan er verhoging aangevraagd worden, dit moet dan wel door het kind zelf (en dus niet door de moeder / ex) aangevraagd worden.
Dan komt er ook nog bij dat de studie financiering voor de hoogte van deze financiering uitgaat van een bepaald inkomen voor het kind, waarbij ook ouderlijke bijdrage wordt gerekend.
Studeren / studie financiering en het bereiken van de 18 jarige leeftijd lijkt me dan ook een goed moment om eens om tafel te gaan met kind om alle lasten etc te bespreken en te bekijken wat een reële bijdrage is.
( er vanuit gaande dat er een prima contact is tussen kind en KA betalende ouder)
Groot voordeel vind ik persoonlijk dat de KA rechtstreeks naar het kind overgemaakt kan worden en er dus nooit meer (een vermoeden van) afromen voor de moeder / ex kan plaatsvinden.
Ja, vanaf de 18de verjaardag wordt de KA aan het kind rechtstreeks betaald en niet langer aan de moeder.
Dit heeft dus ook gevolgen voor de draagkrachtmeting, die gaat dan niet langer over het inkomen van de moeder maar over het inkomen van het kind zelf.
Mocht het kind zich bv met een baan tegen die tijd zelf kunnen onderhouden, kan er dus verlaging aangevraagd worden.
Indien het kind het juist niet red, kan er verhoging aangevraagd worden, dit moet dan wel door het kind zelf (en dus niet door de moeder / ex) aangevraagd worden.
Dan komt er ook nog bij dat de studie financiering voor de hoogte van deze financiering uitgaat van een bepaald inkomen voor het kind, waarbij ook ouderlijke bijdrage wordt gerekend.
Studeren / studie financiering en het bereiken van de 18 jarige leeftijd lijkt me dan ook een goed moment om eens om tafel te gaan met kind om alle lasten etc te bespreken en te bekijken wat een reële bijdrage is.
( er vanuit gaande dat er een prima contact is tussen kind en KA betalende ouder)
Groot voordeel vind ik persoonlijk dat de KA rechtstreeks naar het kind overgemaakt kan worden en er dus nooit meer (een vermoeden van) afromen voor de moeder / ex kan plaatsvinden.
maandag 23 april 2007 11:36
Inderdaad een goede zaak dat het geld dan rechtstreeks naar het kind overgemaakt kan worden.
Is alleen niet te hopen dat Hex bedenkt dat kind kostgeld moet betalen van deontvangen alimentatie omdat ze dat nu niet meer voor zichzelf kan gebruiken. Maar misschien is dat mijn zieke geest die dat bedenkt hoor :P.
Zou er iig niet van staan te kijken..
En Mariposa, wat een toestand zeg, het wordt er niet gezelliger op. Is het wel handig om zulke dingen met haar te bespreken? En dan ook nog over de sms? Lijkt mij dat de situatie daar alleen maar vervelender van wordt. Kan me eerlijk gezegd (ondanks dat er een hoop nare dingen van kant van Hex komen) wel voorstellen dat zij er niet van gediend is dat jij haar via sms verteld dat ze haar zieke kind niet mee moet nemen naar de kerk.
maandag 23 april 2007 23:36
hoi,hoi,
Ja, ik weet het, ik heb me ook teveel laten gaan!
Ze had mijn vriend laatst gesmst dat ze weet waar ik werk etc etc Allemaalo nare dingen :(
Toen had ik haar een smsje gestuurd dat als ze me wil bedreigen dan moet ze wel het lef hebben dat naar mij toe te doen. Maargoed van het 1 kwam het ander, tot aan verhalen dat mijn vriend bij haar was toen ik op vakantie was. Ze wist dingen die ze niet kon weten. Aangezien zij nooit met haar handen van zijn GSM kon afblijven, weet ik zeker dat ze dat in mijn smsjes aan hem had gelezen.
Ik heb even aan mijn vriend getwijfeld, maar nu ik terug heb gekeken naar wat er allemaal rond die tijd is gebeurd, lijkt het me zeer onwaarschijnlijk en zit ze gewoon te stoken. Ik had vorige week net last van mijn hormonen ( ahum :$ ) en was toen sowiso lichtontvlambaar......Dus het werd weer een lekkere dag...Ze schold me voor van alles uit per sms en ik pik dat gewoon niet ( ik heb al langer dan een jaar mijn mond gehouden ).
Op een gegeven moment heb ik me zo laten gaan. Alle frustratie van afgelopen jaar wat ik heb moeten inhouden kwam naar boven, want ik ben altijd redelijk totdat iemand mij begint uit te schelden. Toen was ik ook niet aardig meer..Het probleem is dat ze slecht nederlands kan. Alles wat je zegt begrijpt ze helemaal anders.
Ze heeft trouwens tegen zijn beste vriend gezegd dat ze nog steeds denkt dat ie terug komt bij haar. Het gaat er simpelweg om dat ze na 2 jaar nog steeds niet kan hebben dat hij bij mij is.
Maargoed, ik was op mijn werk en had mijn gsm uitgezet. Zet ik hem aan, kwamen er weer 5 smsjes van haar binnen. Ik heb ze allemaal ongelezen weggegooid en toen ik haar smste dat ze nog een paar moet sturen, omdat ik het wel gezellig vind zo en ze toch weggooi, toen werd ze volgens mij pas echt kwaad. Toen ze mijn vriend belde was ze razend en onaanspreekbaar en nu mag die kleine dus weer niet komen. Ze zei tegen hem dat ik bepaalde dingen had gezegd, die ik dus helemaal niet gezegd heb. Maar simpelweg, omdat ze dat dan zo begrijpt.
Ik weet niet wat in mijn vriend zijn hoofd omgaat en moet eigenlijk met hem praten. We hebben geen ruzie erover gemaakt, maar ik weet gewoon dat ie erover zit te piekeren. Soms moet je mannen even wat tijd geven om alles op een rijtje te zetten.
Wat ik wel weet is dat het gewoon niet zeker is of onze liefde dit aankan. Ik heb het gevoel dat we in deze situatie de afgelopen 2 jaar, 5 jaar ouder zijn geworden....Dat vind ik het niet waard, hoeveel ik ook van hem hou. Ik ben jong en heb nog een heel leven voor me. Ik hou van hem, maar heb er weinig zin in om later een gezin met iemand te hebben, waarbij ik de kans loop dat psychohex om de hoek komt met dreigementen. Hij is pas 34 jaar, maar nu al grijs aan het worden en verliest zijn haren. Volgens mij is dat allemaal door die kopzorgen.
Als hij stress heeft krijgt hij altijd darmklachten. Hij vertelde dat hij dat in die jaren met haar bijna wekelijks had. Overgeven, krampen. Dat is pas overgegaan sinds sinds hij met mij is, dus echt puur door de stress.
Maargoed, ik weet het even niet meer..
Ja, ik weet het, ik heb me ook teveel laten gaan!
Ze had mijn vriend laatst gesmst dat ze weet waar ik werk etc etc Allemaalo nare dingen :(
Toen had ik haar een smsje gestuurd dat als ze me wil bedreigen dan moet ze wel het lef hebben dat naar mij toe te doen. Maargoed van het 1 kwam het ander, tot aan verhalen dat mijn vriend bij haar was toen ik op vakantie was. Ze wist dingen die ze niet kon weten. Aangezien zij nooit met haar handen van zijn GSM kon afblijven, weet ik zeker dat ze dat in mijn smsjes aan hem had gelezen.
Ik heb even aan mijn vriend getwijfeld, maar nu ik terug heb gekeken naar wat er allemaal rond die tijd is gebeurd, lijkt het me zeer onwaarschijnlijk en zit ze gewoon te stoken. Ik had vorige week net last van mijn hormonen ( ahum :$ ) en was toen sowiso lichtontvlambaar......Dus het werd weer een lekkere dag...Ze schold me voor van alles uit per sms en ik pik dat gewoon niet ( ik heb al langer dan een jaar mijn mond gehouden ).
Op een gegeven moment heb ik me zo laten gaan. Alle frustratie van afgelopen jaar wat ik heb moeten inhouden kwam naar boven, want ik ben altijd redelijk totdat iemand mij begint uit te schelden. Toen was ik ook niet aardig meer..Het probleem is dat ze slecht nederlands kan. Alles wat je zegt begrijpt ze helemaal anders.
Ze heeft trouwens tegen zijn beste vriend gezegd dat ze nog steeds denkt dat ie terug komt bij haar. Het gaat er simpelweg om dat ze na 2 jaar nog steeds niet kan hebben dat hij bij mij is.
Maargoed, ik was op mijn werk en had mijn gsm uitgezet. Zet ik hem aan, kwamen er weer 5 smsjes van haar binnen. Ik heb ze allemaal ongelezen weggegooid en toen ik haar smste dat ze nog een paar moet sturen, omdat ik het wel gezellig vind zo en ze toch weggooi, toen werd ze volgens mij pas echt kwaad. Toen ze mijn vriend belde was ze razend en onaanspreekbaar en nu mag die kleine dus weer niet komen. Ze zei tegen hem dat ik bepaalde dingen had gezegd, die ik dus helemaal niet gezegd heb. Maar simpelweg, omdat ze dat dan zo begrijpt.
Ik weet niet wat in mijn vriend zijn hoofd omgaat en moet eigenlijk met hem praten. We hebben geen ruzie erover gemaakt, maar ik weet gewoon dat ie erover zit te piekeren. Soms moet je mannen even wat tijd geven om alles op een rijtje te zetten.
Wat ik wel weet is dat het gewoon niet zeker is of onze liefde dit aankan. Ik heb het gevoel dat we in deze situatie de afgelopen 2 jaar, 5 jaar ouder zijn geworden....Dat vind ik het niet waard, hoeveel ik ook van hem hou. Ik ben jong en heb nog een heel leven voor me. Ik hou van hem, maar heb er weinig zin in om later een gezin met iemand te hebben, waarbij ik de kans loop dat psychohex om de hoek komt met dreigementen. Hij is pas 34 jaar, maar nu al grijs aan het worden en verliest zijn haren. Volgens mij is dat allemaal door die kopzorgen.
Als hij stress heeft krijgt hij altijd darmklachten. Hij vertelde dat hij dat in die jaren met haar bijna wekelijks had. Overgeven, krampen. Dat is pas overgegaan sinds sinds hij met mij is, dus echt puur door de stress.
Maargoed, ik weet het even niet meer..
dinsdag 24 april 2007 12:25
Hoi Mariposa,
Ik snap je heel goed, maar toch denk ik dat je beter een stapje terug kunt doen. Ik kan me voorstellen dat je je niet uit wilt laten schelden, maar soms is het beter de confrontatie te vermijden dan hem aangaan. Bv als je op je werk zit en je krijgt 5 smsjes van haar binnen, gewoon ongelezen verwijderen en niet haar nog eens een 'zuigerig' smsje sturen. Want op dat moment zorg je ervoor dat je de situatie alleen maar erger maakt. En geloof me, ik weet hoe frust het is als je niet de kans krijgt om tegen hex te zeggen wat je van haar vind, maar dan slik je het maar in of gooi je het er maar uit tegenover je vriendinnen. Want op deze manier maak je een conflict echt alleen maar groter. En dat wil je toch ook niet??
Succes ermee, Kus Sue
Ik snap je heel goed, maar toch denk ik dat je beter een stapje terug kunt doen. Ik kan me voorstellen dat je je niet uit wilt laten schelden, maar soms is het beter de confrontatie te vermijden dan hem aangaan. Bv als je op je werk zit en je krijgt 5 smsjes van haar binnen, gewoon ongelezen verwijderen en niet haar nog eens een 'zuigerig' smsje sturen. Want op dat moment zorg je ervoor dat je de situatie alleen maar erger maakt. En geloof me, ik weet hoe frust het is als je niet de kans krijgt om tegen hex te zeggen wat je van haar vind, maar dan slik je het maar in of gooi je het er maar uit tegenover je vriendinnen. Want op deze manier maak je een conflict echt alleen maar groter. En dat wil je toch ook niet??
Succes ermee, Kus Sue
dinsdag 24 april 2007 14:15
Hoi, ik ben hier lang niet geweest. Mijn situatie is nog steeds het zelfde 3 jaar een relatie, kind nog nooit gezien. Mijn vriend bezoekt zijn kind bij zijn ex thuis.
Ik snap je wel Mariposa maar het is inderdaad beter om niet te reageren op hex, hoe moeilijk dat ook is. Ik herken de toestanden die jij beschrijft wel maar als jij niet meer reageert dan bloed het meestal vanzelf dood.
Ik snap de hexvan mijn vriend niet. Zij ontneemt haar kind veel. Zij kan niet op vakantie, wij wel omdat ik genoeg geld heb maar kind mag niet mee. ook niet dagjes uit, niks. Ik begrijp gewoon niet dat je uit kwaadheid je kind zo te kort doet. Ik snap dat je je ex misschien wil dwars zitten maar je kind....?!
En dat voor iemand die de volwassen leeftijd allang en breed bereikt heeft.
Ik snap je wel Mariposa maar het is inderdaad beter om niet te reageren op hex, hoe moeilijk dat ook is. Ik herken de toestanden die jij beschrijft wel maar als jij niet meer reageert dan bloed het meestal vanzelf dood.
Ik snap de hexvan mijn vriend niet. Zij ontneemt haar kind veel. Zij kan niet op vakantie, wij wel omdat ik genoeg geld heb maar kind mag niet mee. ook niet dagjes uit, niks. Ik begrijp gewoon niet dat je uit kwaadheid je kind zo te kort doet. Ik snap dat je je ex misschien wil dwars zitten maar je kind....?!
En dat voor iemand die de volwassen leeftijd allang en breed bereikt heeft.
dinsdag 24 april 2007 23:42
Hoi dames,
Ik weet ook dat ik de fout in ben gegaan. Ondanks dat ik natuurlijk al meer dan een jaar alles heb geslikt en het inderdaad doodbloedde, er knapte gewoon iets waardoor ik vol ben gaan vechten. Die 5 smsjes heb ik ook ongelezen verwijderd en toen kon ik me inderdaad beter beheersen en het gewoon laten gaan. Het lezen van de smsjes laaide bij mij ook het vuur steeds meer op.
Wat ik zo haat is dat je aangeeft bij je vriend dat we echt moeten praten en vriend zegt 'waarover dan?' ik heb niks te zeggen. Mannen!!!
Waarom moet ik altijd alles uit hem gaan trekken? Nu heb ik gezegd dat als hij niet weet waar we over moeten praten laat dan maar zitten. Blijkbaar is het allemaal meer mijn probleem. Maargoed we gaan vrijdag lekker naar het strand en uit eten en dan praten. Ik weet dat ik hem nooit voor het blok kan zetten en de keuze blijven of niet geheel aan mij ligt. Hij laat nu wel merken dat ie echt voor mij wil gaan, maar dat zal denk ik niet genoeg zijn. Nu kunnen we onze relatie weer even bijelkaar rapen, omdat hij kind en ex niet meer ziet. Alles is dan koek en ei, maar ik weet nu al dat over een tijdje alles weer van begin af aan gaat beginnen....
Ik weet ook dat ik de fout in ben gegaan. Ondanks dat ik natuurlijk al meer dan een jaar alles heb geslikt en het inderdaad doodbloedde, er knapte gewoon iets waardoor ik vol ben gaan vechten. Die 5 smsjes heb ik ook ongelezen verwijderd en toen kon ik me inderdaad beter beheersen en het gewoon laten gaan. Het lezen van de smsjes laaide bij mij ook het vuur steeds meer op.
Wat ik zo haat is dat je aangeeft bij je vriend dat we echt moeten praten en vriend zegt 'waarover dan?' ik heb niks te zeggen. Mannen!!!
Waarom moet ik altijd alles uit hem gaan trekken? Nu heb ik gezegd dat als hij niet weet waar we over moeten praten laat dan maar zitten. Blijkbaar is het allemaal meer mijn probleem. Maargoed we gaan vrijdag lekker naar het strand en uit eten en dan praten. Ik weet dat ik hem nooit voor het blok kan zetten en de keuze blijven of niet geheel aan mij ligt. Hij laat nu wel merken dat ie echt voor mij wil gaan, maar dat zal denk ik niet genoeg zijn. Nu kunnen we onze relatie weer even bijelkaar rapen, omdat hij kind en ex niet meer ziet. Alles is dan koek en ei, maar ik weet nu al dat over een tijdje alles weer van begin af aan gaat beginnen....
