Niet te geloven - nét getrouwd, zwanger en hij gaat vreemd!

26-06-2009 23:22 1359 berichten
Alle reacties Link kopieren
Tja, en nu overkomt het ondenkbare mij dus. Expres langer gewacht met zwanger worden (ben 34) omdat ik graag een stabiele gezinssituatie wilde. Nog geen maand geleden getrouwd en nu kom ik er dus net achter dat mijn kersverse man al een half jaar een relatie/neukertje erbij heeft!



Van de ene op de andere dag ziet mijn toekomst er totaal anders uit. Van een knus gezinnetje naar een alleenstaande moeder...



Volgens mij is hij vannacht bij haar (hij ging stappen met een vriend) en morgen zal ik hem dus hiermee confronteren. Het moeilijkste zal zijn om me aan mijn standpunt van de scheiding te houden, ik weet dat hij met puppy ogen om vergeving zal vragen, danwel ontkennen...



Wish me luck...
Weggaan wordt vaak als de snelste oplossing gezien.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 28 juni 2009 @ 00:05:

[...]





Ja, maar dat kan niet meewegen in de beslissing. Want als zij dat deze week beslist, kan zij dat nog niet weten; hij moet dat eerst bewijzen. Hij kan het beloven en zij kan het geloven en hopen. Meer kunnen ze allebei niet doen.



Klopt, maar hij had natuurlijk al na 1x een moment van verstandsverbijstering spijt kunnen hebben en kunnen stoppen met vreemdgaan, ipv het bewust een half jaar lang met een ander te doen, tijdens huwelijk, bevruchting, miskraam, zwangerschap (of niet, volgens hem was hij al eerder gestopt, maar ik geloof dat uit de mails iig een half jaar vreemdgaan bleek). En dan misschien nog een escortservice ook. Dan heb je het over iemand die aan die spanning en misschien aan sex met andere vrouwen verslaafd is m.i., en dan weet ik niet hoeveel ik zijn bidden en smeken waard zou vinden. Tuurlijk wil hij zijn (toekomstige) gezinnetje niet kwijt, maar als hij idd verslaafd is aan stiekeme sex om het maar zo te noemen, dan is hij daar na spijt niet vanaf.



En dat vind ik iets anders dan een partner die na één misstap spijt heeft en in staat is het nooit meer te doen. Je hebt idd nooit garanties, maar wel aanwijzingen.
Alle reacties Link kopieren
Dat vraag ik me af hoor fleur.. ik kan ergens wel begrijpen wat je bedoelt hoor maar vind het bijna niet te vergelijken.. ik bedoel bijvoorbeeld als ze weggaat .. dan zijn de gevolgen bijvoorbeeld ander huis, zwangerschap voor groot deel alleen doorstaan, heel veel zaken geregeld van het huis, geld en dan heb ik het niet eens over de voogdij en wat er daar bij kan komen kijken wat gevoelens betreft ze staat er dan toch een stuk meer alleen door. Stel hij krijgt weer snel een vriendin (dat vweet je nooit) wat gevoel geeft dat?



En als je blijft kamp je met heel andere dingen,, kan ik hem ooit nog vertrouwen.. het intiem zijn kan veel gemixte emoties teweeg brengen.. is hij wel eerlijk? Veel onzeker heid over hem en achterdocht. Weer gevoelens toelaten.



Zn wereld van verschil
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat, je kunt het hem wel vergeven, maar vergeten volgens mij nooit en dat is nou juist het moeilijke.

Bij iedere aanraking, ieder smsje, iedere keer dat ie wat later thuis komt, iedere opmerking ....



En er komt een kleine aan, dan verandert er ook al zoveel.



Erg moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap iets niet van je man Olivia. Hij zegt dat hij je niks heeft verteld omdat hij wist hoe je tegenover vreemdgaan aankijkt. En toch heeft hij het een half jaar gedaan. Niet 1 keertje in een dronken bui, nee, een half jaar lang. Hoe verklaar je dit zelf?
Ik kan het heel goed begrijpen als je wel bij hem blijft Olivia, en ik vind dat zeker niet zwak.

Maar buiten dat, doe wat jouw hart je ingeeft, niet wat de ander er van denkt.
Alle reacties Link kopieren
Jemig zeg wat een heftig verhaal! Ik heb net dit hele forum doorgelezen (behalve de onzin over dat t een fake topic is) Klinkt allemaal heel erg en ik zou niet weten wat ik in jou situatie zou doen. Wil je in ieder geval veel sterkte wensen.



En laat je vooral niet opjagen door hem. Het gaat nu om jou en jij moet je tijd nemen. Hij heeft dat gewoon te respecteren.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 27 juni 2009 @ 23:59:

[...]





NEE, je bent NIET zwak als je blijft. Misschien is blijven wel moeilijker dan weggaan.Dat weet ik nog niet zo net...niet met elkander te vergelijken qua moeilijkheid denk ik. Uit ervaring weet ik dat het ook heel moeilijk is om bij iemand weg te gaan waar je eigenlijk nog van houdt, puur omdat diegene dingen doet die je ongelukkig maken. Jezelf losmaken en loslaten is ook heel erg moeilijk.



Ergo: Ik heb niet per se meer bewondering voor iemand die blijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:Chardonnay schreef op 28 juni 2009 @ 00:20:

Ik snap iets niet van je man Olivia. Hij zegt dat hij je niks heeft verteld omdat hij wist hoe je tegenover vreemdgaan aankijkt. En toch heeft hij het een half jaar gedaan. Niet 1 keertje in een dronken bui, nee, een half jaar lang. Hoe verklaar je dit zelf?





Daar viel ik ook over.



Een keertje, kan gebeuren (weet ik uit ervaring), maar een half jaar, tussen 2x bezwangeren, een miskraam en een huwelijk door is zo niet sjiek, zo respectloos!
Alle reacties Link kopieren
quote:Olivia4 schreef op 28 juni 2009 @ 00:04:

Hij gaat wel door het stof voor mij, hij heeft letterlijk staan bidden en smeken, zo kapot, dat heb ik heb nog niet eerder zien doen en zou het erg knap vinden als je dat kan faken.



Misschien ligt het aan het cynisme dat ik heb gekregen na het hebben van een relatie met een bedrieger en vreemdganger, maar dit komt op mij helemaal niet over als spijt. Als hij echt spijt had gehad, dan had hij een uitbarsting van spijt echt al gehad voor jullie huwelijk. Dit komt op mij over als de ontlading van het lang meedragen van een groot geheim in combinatie met schaamte dat je hem betrapt hebt.



Blijf bij je besluit en laat je deze week niet overhalen om hem toch in huis te laten. Dat zal je eigenwaarde waarschijnlijk geen goed doen en je hebt de tijd om te denken, voelen en rusten hard nodig. Ik wil je heel veel sterkte wensen. (f)
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend bij het wakker worden heb ik 5 heerlijke seconden lang vergeten wat er aan de hand was en was alleen even verbaasd dat ik alleen wakker werd. Met alweer een sms van midden in de nacht waarin hij aangaf dat hij me zo mist en alles voor me wil doen om terug te mogen, schoot ik weer vol in de realiteit.



Ik heb meteen een coach met wie ik zeer goede ervaringen heb een mail gestuurd of ze me kan helpen bij deze voor mij nog onmogelijke keuze.



Ik merk dat ik er nog lang niet overheen ben en voel me beter in mijn keuze van een week alleen doorbrengen.



Maar mijn huis staat nog vol spullen van mijn geweldige bruiloft en het enige wat ik kan denken is dat ik met een andere man ben getrouwd dan ik voor ogen had. Ik ga nu echt mijn gedachten ordenen in een plus en min lijst.
Waar je ook op uit komt, als je hem terug laat komen denk ik dat je hem nooit meer kunt vertrouwen. Iemand hoeft niet buiten de deur te gaan slapen om vreemd te gaan. Hordes mannen doen het na hun werk met 'n collega/secretaresse etc. en komen na hun 'overwerk' gewoon thuis eten.



Het enige voordeel van hem terug laten komen is dat je hem 50/50 van de babyverzorging/opvoeding in z'n maag kunt splitsen. Misschien kun je hem, door hem voor 't blok te zetten dat ie er alsnog uit gesodemieterd gaat worden, wel meer laten doen dan wat andere moeders voor elkaar krijgen.
@Olivia: ik denk dat je hier op dit moment niet uitkomt door een lijst van plussen en minnen te maken. Welke keuze je ook gaat maken, beiden hebben tijd nodig.

Iig sterkte!
quote:livetti schreef op 28 juni 2009 @ 00:17:

Dat vraag ik me af hoor fleur.. ik kan ergens wel begrijpen wat je bedoelt hoor maar vind het bijna niet te vergelijken.. ik bedoel bijvoorbeeld als ze weggaat .. dan zijn de gevolgen bijvoorbeeld ander huis, zwangerschap voor groot deel alleen doorstaan, heel veel zaken geregeld van het huis, geld en dan heb ik het niet eens over de voogdij en wat er daar bij kan komen kijken wat gevoelens betreft ze staat er dan toch een stuk meer alleen door. Stel hij krijgt weer snel een vriendin (dat vweet je nooit) wat gevoel geeft dat?



En als je blijft kamp je met heel andere dingen,, kan ik hem ooit nog vertrouwen.. het intiem zijn kan veel gemixte emoties teweeg brengen.. is hij wel eerlijk? Veel onzeker heid over hem en achterdocht. Weer gevoelens toelaten.



Zn wereld van verschil



Een wereld van verschil inderdaad, en daarmee illustreer je perfect fleurtjes punt. De eerste problemen zijn van praktische aard, dat komt altijd goed. Tis lastig, maar te doen.



De tweede optie vraagt veel meer van jezelf, in mijn ogen dan. Bij de eerste vraag je je af, hoe is het als hij weer een vriendin krijgt? Dat is allang gebeurd! En toen waren ze nog samen! Dus hoe is het als dat WEER gbeurt bij een tweede kans? Leren vergeven, omgaan met het bedrog, hem proberen te vertrouwen lijkt me veel moeilijker dan een ander huis zoeken.
Alle reacties Link kopieren
olivia, na het doorlezen van het hele topic denk ik zelf, weggaan kan altijd nog. Als jij het nog een kans wil geven, moet je dat doen, werkt het niet, vertrouw je hem over 2 jaar nog niet, krijg je een hekel aan hem, houden jullie maar constant ruzie hierover en verdwijnt de liefde, etc, dan kan je altijd, elk moment dat je dat besluit alsnog weggaan. Ik zou het zelf heel erg vinden wat hij gedaan heeft, 1 keer vreemdgaan in een dronken bui vind ik niet zo erg, maar een affaire vind ik heel wat lastiger te verkroppen, maar dan nog, ik geloof wel in tweede kansen en ik geloof ook dat mensen van hun fouten kunnen leren. Vaak ook niet, maar soms wel. En die soms maakt in mijn ogen een tweede kans de moeite waard. Sterkte, wat een rotsituatie.
Misschien kun je de komende jaren gebruiken om keihard aan je carriere te werken en laat je man maar gaan parttimen om voor het kind te zorgen. Dan kom jij er tenminste niet als bijstandsmoeder voor te staan op het moment dat je hem echt niet meer kunt velen en kun jij het huis betalen en moet hij op 'n klein huurflatje gaan zitten.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Olivia,



Je gedachten ordenen, opschrijven lijkt me een goed idee. Plussen, minnen, andere dingen die je te binnen schieten. Geeft misschien het gevoel dat je wat meer overzicht en controle hebt. Desondanks zullen je gedachten en gevoelens waarschijnlijk heen en weer blijven schieten. Het heeft inderdaad tijd nodig om erachter te komen hoe jij het beste verder kunt.



Ik begrijp heel goed de onmogelijkheid van je keuze. Het ís bijna niet te doen, in deze situatie. Maar toch gaat het je lukken!! Het gaat je lukken om je te richten op wat jij wilt, en wat jij nodig hebt. Dat heb je in gang gezet door een week rust te nemen, ondanks zijn aandringen dat niet te doen. Houdt dat vast!



Vind je het fijn dat hij je 's nachts smst? Als je het niet fijn vindt kan ik het me voorstellen, je hebt je nachtrust heel hard nodig nu. Het zou voor mij niet goed werken, ik zou meteen weer liggen malen, midden in de nacht. Ik zet m'n mobiel vaak vroeg uit 's avonds, juist als ik ruzie had met ex, om tot rust te komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Olivia4 schreef op 28 juni 2009 @ 00:04:

Hij gaat wel door het stof voor mij, hij heeft letterlijk staan bidden en smeken, zo kapot, dat heb ik heb nog niet eerder zien doen en zou het erg knap vinden als je dat kan faken.





Ja dat kan gefaked. En ten tweede, het zakt weg. Over 4 maanden moet jij waarschijnlijk niet meer zo zeuren over het voorval, want je bent toch gebleven? Het is dus weer OK?



Gelukkig werkt het hier anders, manlief is ten aller tijde beschikbaar om te praten over het voorval, relatie, etc. Maar zelfs na 1 slippertje en met een oprecht berouwvolle man, die mij alle ruimte geeft, is het lastig om de draad weer fijn op te pakken. Dus als ik jouw stukjes zo lees, bekruipt mij het gevoel dat hij je wil inpakken en je jezelf in een lastige positie manouvreert als je eraan toegeeft. Houd vooral zelf de touwtjes in handen. Doe wat goed voor jou voelt. Welke keuze je ook maakt. En trouwens, nu samen blijven betekent niet dat je na een jaar of langer alsnog weg kunt gaan omdat je man of nog eens in de fout gaat, of jou geen ruimte meer geeft, of.....



Vreemdgaan is een heikel punt in een relatie. Want de een wil het snel vergeten of het er niet meer over hebben en de ander (vaak de vrouw) wil het voorval uitspitten, vastpakken en regelmatig nog eens bespreken. Dat zorgt i.m.o. altijd voor een soort spanningsveld. Hoe beide partijen daarmee omgaan zegt volgens mij iets over de slagingskans van de relatie.
anoniem_63562 wijzigde dit bericht op 28-06-2009 08:50
Reden: oef, type en spelfouten zoveel mogelijk verwijderd
% gewijzigd
Waarom smeekt ie dat ie op de bank mag blijven slapen?

Omdat ie echt niet zonder jou wil en kan, of omdat ie bang is dat het voor de buitenwereld duidelijk is dat er iets speelt?

Als ie echt niet zonder jou wil en kan was het vreemdgaan bij 1 keer gebleven, niet zoals nu al een half jaar een affaire.



Ik vind je een erg sterke vrouw, met welke keuze je ook maakt. Maar maak deze keuze met je gevoel, daar heb je eerder op kunnen vertrouwen, dus dat lukt nu weer!
Gebruik die man zoals mannen soms hun vrouw gebruiken: als makkelijke inwonende oppas en huishoudster. Laat hem maar werken in huis zodat jij er lekker met vrienden op uit kunt. En als je wat beters kunt vinden dump hem dan. Dan heb je toch nog wat aan 'm gehad in de tijd dat je hem als inwonende oppas/huishouder kon inzetten.
Alle reacties Link kopieren
Mijn carriere is gelukkig al prima, ik heb het inkomen om mijn spullen op te kunnen pakken en alsnog materieel goed voor mijn kind te kunnen zorgen. Eén van mijn levensprincipes waar ik al meerdere malen de vruchten van heb geplukt.



Als ik ervoor kies om met hem door te gaan, zal dat altijd met een lijst van voorwaarden zijn. Eén van die voorwaarden is dat ik altijd als ik er behoefte aan heb met hem hierover kan praten. Ik weet nu niet hoe lang dat duurt, maar daaruit spreekt de hoop dat die behoefte vanzelf gaat slijten.



Ik word overigens niet wakker van een sms, de telefoon staat op stil. Merkte dat ik het wel fijn vond om wakker te worden met een bericht van hem. Ook al resulteerde dat in een huilbui van een half uur...
Alle reacties Link kopieren
Misschien moet je eerst je gevoel wat meer volgen, je hebt het over een lijst met plus en minnen, een lijst van voorwaarden...maar je gevoelens laten je niet in lijstjes pakken. Je zegt dat je er nog lang niet overheen bent, nee tuurlijk niet, het speelt pas 2 dagen. Geef jezelf tijd en sta vooral stil bij je gevoel, je gaat ongetwijfeld door een achtbaan van woede, verdriet, verraad etc. Neem even afstand van hem, hij zal je overladen met hartverscheurende berichtjes en spijtbetuigingen. maar jij hebt echt even tijd voor jezelf nodig. en ik denk ook niet even een weekje, maar zeker paar weken. En die tijd mag je nemen. Blijf lekker thuis, laat hem naar zijn ouders of ene vriend gaan, spreek af dat jij contact met hem opneemt en niet andersom.

tis maar advies hoor, uiteraard zelf doen wat je wilt
Alle reacties Link kopieren
olivia kan je alleen maar zeggen volg je eigen gevoel!



mijn man is na 14 jaar ook vreemdgegaan...maar na die ene keer is en heeft hij het ook gelijk met lood in de schoenen opgebiecht.

ook ik heb hem eerst het huis doen verlaten,even tijd voor mezelf en de kinderen.

toch besloten hem nog 1 kans te geven.

en weet dat blijven heel erg moeilijk is! veel praten,zien waar de problemen ligge,dit oplossen..moeilijke data's..zodra je man even sjagrijnig is,dan voel je ook alweer een dipje enz enz.

wij zijn nu een jaar verder,maar soms denk ik wel eens dat weg gaan makkelijker is.

en soms is er nog veel om voor te vechten.



volg je gevoel



sterkte xx heaven
Alle reacties Link kopieren
quote:Olivia4 schreef op 28 juni 2009 @ 08:04:



Ik heb meteen een coach met wie ik zeer goede ervaringen heb een mail gestuurd of ze me kan helpen bij deze voor mij nog onmogelijke keuze.

.Vind ik een heel erg goed idee. In een situatie als deze kan een objectief iemand je heel goed helpen de dingen op een rijtje te zetten en keuzes te maken.
The time is now
Alle reacties Link kopieren
quote:emaille schreef op 28 juni 2009 @ 08:24:

[...]





Een wereld van verschil inderdaad, en daarmee illustreer je perfect fleurtjes punt. De eerste problemen zijn van praktische aard, dat komt altijd goed. Tis lastig, maar te doen.



Dus bij iemand weggaan je man verlaten en er voor een groot deel alleen je zwangerschap doorgaan is niet zo emotioneel zwaar als bij je man blijven? Stel je krijgt voogdij problemen straks.. dat doet vraagt ook heel erg veel van je emotioneel gezien. Als je voor een groot deel alleen voor de opvoeding van je kind staat is dat dan emotioneel makkelijker? Stel ze kiest er voor om uit elkaar te gaan.. dan is het toch ook niet makkelijk om een ANDERE man te vertrouwen?



De tweede optie vraagt veel meer van jezelf, in mijn ogen dan. Bij de eerste vraag je je af, hoe is het als hij weer een vriendin krijgt? Dat is allang gebeurd! En toen waren ze nog samen! Dus hoe is het als dat WEER gbeurt bij een tweede kans? Leren vergeven, omgaan met het bedrog, hem proberen te vertrouwen lijkt me veel moeilijker dan een ander huis zoeken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven