Hoe weet je of je klaar bent voor kinderen?

13-10-2009 17:51 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag meiden,



Mijn vriend en ik hebben een leuke stabiele relatie en alles gaat goed. Het onderwerp kinderen komt ook wel eens aan bod, ik wilde ze altijd eerder dan hem..Maar nu is hij in een keer helemaal omgeturnd, komt denk ik ook door de omgeving.

Steeds meer babies om ons heen worden geboren.



Ik wil ook erg graag kinderen, ben nu 28, maar hoe voel je nu op welk moment je dr klaar voor bent? Van mn vriend zouden we vandaag al mogen stoppen met de pil, maar ik twijfel nog.



Hebben jullie daar ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
Dat weet je niet. Op een gegeven moment neem je de gok en hoop je dat het een beetje okee uitpakt. En meestal doet het dat ook.
Alle reacties Link kopieren
Dat weet je als je toch met anticonceptie bent gestopt en dan de eerste keer als je ongesteld wordt, je teleurgesteld bent.



Het is heel moeilijk te zeggen. Wij zijn er op een gegeven moment gewoon voor gegaan, en toe duurde het nog bijna twee jaar. De tweede kwam juist wat sneller dan gewacht. Als je er allebei positief over denkt zou ik er gewoon voor gaan. Je wordt er ook niet vruchtbaarder op als je langer wacht. Veel succes!!
Home is where your wifi connects automatically.
Alle reacties Link kopieren
Je weet het nooit 100% zeker, sommige dingen moet je gewoon ervaren. En laat dat nou net het lastige zijn met kinderen want als het tegenvalt, 'stop je ze niet even terug'.



Als je omstandigheden goed zijn (huis, baan) en de wens is er, zou ik er 'gewoon' voor gaan. Je kunt ook wachten, maar dan nog zul je waarschijnlijk alijd wat twijfels hebben. Je wordt er alleen niet jonger op (niet dat je nu oud bent ofzo) maar ik bedoel dat je er ook rekening mee moet houden dat het soms anders gaat. Het heeft bij mij 3 jaar geduurd dus ik was blij dat ik op mijn 30ste begonnen ben.
*leest met belangstelling mee*



(betrapte mezelf zondag voor het aller-aller-allereerst op de gedachte dat het misschein, heeeeeel misschien toch best leuk zou zijn. Ik ben nog even geestelijk aan het herstellen van dat inzicht, geloof ik )
Alle reacties Link kopieren
Hoi Kanelly, zo herkenbaar. 2 jaar geleden kwam ineens het gevoel van "lijkt ons toch wel erg leuk". Omdat er iets gepland stond wat echt niet te combineren was met een zwangerschap hadden we afgesproken die tijd te gebruiken om erachter te komen of de wens echt zo sterk was. Toen dat moment was aangebroken besloten we ervoor te gaan, al heb ik nooit ramellende eierstokken gehad (hoe dat dan ook mag voelen :-) )

Toen m'n 1e zwangerschap eindigde in een buitenbaarmoederlijke was ik zo ontzettend verdrietig... Daardoor wist ik zeker dat ik er klaar voor was/ben. Wil hiermee dus niet zeggen dat het eerst mis moet gaan om de bevestiging te krijgen. Sommige meiden weten van jongs af aan dat ze moeder willen worden en hebben daar geen twijfels over. En voor de ander is het meer een besluit.
Alle reacties Link kopieren
quote:tante Klaas schreef op 13 oktober 2009 @ 18:16:

*leest met belangstelling mee*



(betrapte mezelf zondag voor het aller-aller-allereerst op de gedachte dat het misschein, heeeeeel misschien toch best leuk zou zijn. Ik ben nog even geestelijk aan het herstellen van dat inzicht, geloof ik )hahah.. zo heb ik ruim 30 jaar geroepen dat ik geen kinderen wilde en toen ik af en toe dacht dat het misschien best leuk kon zijn heb ik eerst ook niks tegen m'n vriend durven zeggen. laat staan tegen ouders en vrienden. de shock was dan ook erg groot bij iedereen!
Wat een lieve vraag...



Ik ben er nooit klaar voor geweest, bewust, ik was gewoon zwanger op een dag en nu is onze dochter al 5 1/2 jaar.



Heb je het fijn samen?

Maken jullie plezier, kun je van alles van elkaar hebben en zijn jullie elkaar tot steun als dat nodig is?

Lijkt het jullie leuk om kinderen te hebben?

Heb je tijd, ruimte, stabiliteit te bieden?



Dan zou je er klaar voor kunnen zijn, als het goed voelt om er voor te gaan. En dan is het een kwestie van dat water over die akkers voorlopig.



Onthoud dat je wel kunt blijven puzzelen en beredeneren uiteindelijk, als je hart zegt dat het tijd is dan zou ik er niet te lang mee wachten en beginnen!



'Hét juiste moment' bestaat volgens mij niet. Er zullen altijd redenen zijn het niet te doen maar is een kind willen niet in de eerste plaats iets wat je met je gevoel beslist?
@Vera01: shock? dat is nog zachtjes uitgedrukt .

Ik ben ook zo iemand die nog nooit de behoefte heeft gevoeld om kinderen te krijgen. Het was gewoon geen issue, ook niet toen vriendinnen en familie allemaal baby's kregen. Ik vind het altijd wel iets heel moois - bij andere mensen dan, maar ik heb mezelf gewoon nooit als moeder gezien. Het leek me vooral een hoop gedoe. Dus waar het nu ineens vandaan komt? geen idee... Grappig om te lezen dat ik daar niet de enige mee ben.

Maar serieus, ik vond het wel een "moment", dat dat besef ineens doordrong.
quote:eleonora schreef op 13 oktober 2009 @ 18:32:



Onthoud dat je wel kunt blijven puzzelen en beredeneren uiteindelijk, als je hart zegt dat het tijd is dan zou ik er niet te lang mee wachten en beginnen!



Raak !! Volgens mij is dat precies wat er zondag ineens is "geland" in mijn hoofd / mijn gevoel. Jemig, Eleonora, ik word er helemaal emotioneel van!
quote:tante Klaas schreef op 13 oktober 2009 @ 18:46:

[...]





Raak !! Volgens mij is dat precies wat er zondag ineens is "geland" in mijn hoofd / mijn gevoel. Jemig, Eleonora, ik word er helemaal emotioneel van!



Wat leuk, lief, mooi en fijn om te lezen!

*ook emotioneel wordt*
Alle reacties Link kopieren
zelfs nu dat ik weer zwanger ben en kadootjes krijg voor de baby denk ik nog: is dat voor onze baby?! hoe blij ik ook ben, heb een hele lijst van dingen die ik absoluut niet van plan om te doen/laten, omdat het "zo hoort" straks als het er is. al zegt mn moeder dat ik waarschijnlijk de grootste muts wordt die er bestaat
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me nu af waarom ik er ook al weer klaar voor was hahahaha



Maar ik denk dat je er klaar voor bent zodra je het viva kinderen forum op gaat.... Daar zijn we allemaal mee begonnen.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Goeie vraag. Iets wat ik me ook soms afvraag.. al heb ik nu wel antwoord op die vraag: Ik ben bijna klaar voor kinderen. Eerst mijn studie afronden en dan wil ik gaan stoppen met de pil. Het huis is er, vriend heeft een goede baan.. We hebben niets te klagen.. We willen dolgraag kinderen (hebben het er ook echt heel vaak over en mijn eierstokken klepperen aan een stuk door)....



Het maakt me alleen bang. Al die verhalen hier (en elders), over dat het niet vanzelfsprekend is dat je snel zwanger wordt en dat het wel een jaar of langer kan duren.. Ik weet dat natuurlijk wel.. dat het niet vanzelfsprekend is en dat je mag hopen dat je zwanger kúnt worden.. Maar een of twee jaar wachten? Daar zit ik helemaal niet op te wachten (logisch, wie wel?).. Maar ik wil dus wel zeggen dat het me bang maakt :( Ik ben nog jong, zal dat iets schelen? Ik ben 24 en (hopelijk) volop vruchtbaar.



Ik denk dat je de dingen op een rijtje moet zetten die hierboven zijn genoemd.. Past een kind in jullie situatie? Genoeg geld, een huis, jullie plannen... Kun je hem/haar genoeg bieden? Dat zijn de belangrijkste vragen die je jezelf moet stellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:FormallyKnownAsPinky1980 schreef op 13 oktober 2009 @ 20:17:

Ik vraag me nu af waarom ik er ook al weer klaar voor was hahahaha



Maar ik denk dat je er klaar voor bent zodra je het viva kinderen forum op gaat.... Daar zijn we allemaal mee begonnen.



Succes!Haha. dat vind ik een goeie!
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik ben nieuw, maar volg al een tijdje deze topic op het forum. Waarom weet ik ook niet, want ik dacht altijd nog niet toe te zijn aan kinderen. Maar weet het nu even niet meer zo zeker.

Ik vind het gewoon heel moeilijk om die stap te zetten en te stoppen met de pil. Ik ben bijna 25, 1,5 jaar getrouwd met de man waarmee ik al 8,5 jaar samen ben, dus mijn verstand zegt dat het nu langzaam tijd wordt om over kinderen na te gaan denken (het kan tenslotte ook nog een hele tijd duren voordat ik zwanger ben). Toch vind ik het nog steeds een heel eng idee. Komt er een moment dat je gevoel gewoon zegt: nu wil ik een kindje!!!??? Of heeft iedereen deze twijfels?

Op het moment dat je stopt met de pil kun je je niet meer bedenken.

Dus mijn verstand zegt ja en mijn gevoel twijfelt.
Alle reacties Link kopieren
En bij twijfel zeg ik niet doen.
Alle reacties Link kopieren
Maar komt er een moment zonder twijfel?
Bij twijfel waarbij de neiging toch meer nee is dan ja, maar jezelf probeert te overtuigen van een ja, zeg ik absoluut niet doen.



Als je graag zou willen, maar aan het twijfelen bent vanwege omstandigheden die geen dealbreaker hoeven te zijn zeg ik doen.



Als je te bang bent om je vrijheid op te geven, jezelf meestal zodanig op een eerste plek zet waar een kleine eigenlijk niet in past, zeg ik ook... niet doen.
Gevoel moet goed zijn trouwens. Handig dat je verstand bij is, dat dient enigzins in balans te zijn.. Een gevoel kan ook zeggen dat het beter is van (nog) niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven