Bekkeninstabiliteit, wel of niet keizersnede?

19-12-2009 13:04 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Graag ervaring van vrouwen die al bevallen zijn maar wel bekkeninstabiliteit hebben gehad.



Ik ben nu 32 wkn zwanger van ons tweede kindje en ik ben heel bang voor de bevallibng. Nooit geweest tot het moment dat ik 2wkn geleden zo'n erge last heb gekregen van mijn bekken dat ik amper kan lopen en verder in een rolstoel zit... Als ik nog ergens wil komen.



Ook mijn bed kan ik amper uit komen, duurt niet overdreve echt bijna een kwartier voordat ik weer wat kan lopen.



Nu ben ik zo bang voor de bevalling, hebben jullie ervaring?

Eventueel met een keizersnede?Want dan zit je toch ook echt met een buikwond!



En hoe ging het na de bevalling met de bekkeninstabiliteit.



Ik vraag het omdat je zoveel verschillende verhalen leest
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook wel benieuwd, nu al met 23 weken b.i. en ik moet nog zo lang...



Ook heb ik gehoord dat de bevalling de klachten kan verergeren, dus ik weet niet zo goed wat ik moet verwachten. Ik beval in elk geval in het ziekenhuis met mijn verloskundige en onder supervisie van de gynaecoloog, dus dat is al heel prettig.
Winter is the season in which people try to keep the house as warm as it was in the summer, when they complained about the heat.
Alle reacties Link kopieren
Vriendin van mij had heel erge BI.

Kon drie maanden voor de bevalling en zes maanden daarna niets. Ze is wel gewoon vaginaal bevallen (24 uur). Volgens haar had zij er weinig last van tijdens de bevalling. Helaas werd het bij haar daarna erger en heeft ze nog drie maanden in een rolstoel gezeten en drie maanden met krukken gelopen. Verder is haar geadviseerd om nooit meer zwanger te worden omdat ze anders permanent in een rolstoel zou komen.

Dit is natuurlijk wel een van de ergste scenario's. Ik zou het even met je VK of gyn bespreken. Zij kunnen je vaak wat meer vertellen over het hoe en wat tijdens en na je bevalling.

Zelf heb ik bij de tweede vanaf ongeveer week 30 last gehad van BI. Tijdens de bevalling niks van gemerkt en nu enkel nog heel af en toe last van na bijv lang lopen of staan.

Ik heb wel fysio gehad ervoor en erna.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben twe ekee rgewoon bevallen, ok, ingeleid na 42 weken en bij beid eene bevalling van 4,5 uur. Tijdens de bevalling geen last gehad, en daarna een verbod op verder kinderen krijgen, maar ach, ik heb e rtwee ne nu vele jaren late rmoet ik zeggen dat ik geen last meer heb. Het slijt (althans bij mij) met de jaren.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
http://www.medicinfo.nl/% ... fe727d2e3%7D/d_bekkenpijn
Alle reacties Link kopieren
Ik had aan het eind van mijn vorige zwangerschap best last en na de bevalling helemaal. Voor een deel ook omdat ik niet zelf beide benen kon vasthouden en mijn ene been werd vastgehouden door iemand ander en er dus een ongelijke druk op mijn bekken werd uitgeoefend. Ik heb toen fysiotherapie gehad, idd zoals Q zegt, vooral gericht op de buikpieren. Inmiddels bijna 20 weken zwanger van de tweede en ik ga nu naar Mensendieck therapeut die is gespecialiseerd in bekkenproblemen tijdens de zwangerschap. Ik merk het meteen als ik een dagje mijn oefeningen oversla, dus dat doe ik niet meer. Hoe het verder gaat weet ik nog niet, maar ik zou zelf het liefst vanginaal willen bevallen. Dan houd ik dit keer wel zelf mijn beide benen vast.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn multidisciplinaire revalidatie programma's voor vrouwen met bekkeninstabiliteit. Ik heb in mijn nabije omgeving gezien dat iemand van bijna volledig gehandicapt tot weer vrijwel helemaal normaal is opgeknapt. Zij is nu overigens zwanger van haar 2e kindje en dat gaat heel goed.

Zij heeft het programma in Beatrixoord, Haren (Groningen) gedaan. Misschien kun je eens bij zo'n soort instelling informeren, zo'n programma is lichamelijk en geestelijk zwaar maar zeer de moeite waard!
Alle reacties Link kopieren
bij 14 weken kreeg ik klachten

bij 17 weken was t zo erg dat ik naar de huisarts ging

bij 20 weken kwam mn rolstoel voor buitengebruik en met 27 weken kon ik binnenshuis ook niet zonder rolstoel

na 42.5 week ben ik "gewoon" bevallen in het ziekenhuis.

of mn bekkenklachten pijnlijker waren met bevallen weet ik niet meer.door de morfine was ik volledig van de wereld.

Yammini is nu ruim 11 maanden en ik ben nog zeer beperkt in mn bewegingsvrijheid. als ik in etappes een hele kilometer kan lopen heb ik een "goede dag"

Ik ben sinds maart dit jaar onder behandeling van een bekkenspecialist fysiotherapeut. en als ik jou was zou ik ook snel een bekkenspecialist zoeken !
Alle reacties Link kopieren
en de aanschaf van een "kniekussen" is een goed idee om comfortabeler in je bed te liggen ! ( minder trekkracht op je bekken, en blijft beter liggen dan een gewoon kussentje)



zo een heb ik

Alle reacties Link kopieren
Oh da's een mooi kussen! Jammer dat mij dat niet is aangeraden. Had me heel wat slapeloze nachten gescheeld van de pijn omdat mijn kussentje weer eens was weggeschoven...
Alle reacties Link kopieren
@ Yam, waar haal ik dat vandaan? Ga ik ook nodig hebben, en snel denk ik...
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
Alle reacties Link kopieren
ik heb m bij mn fysio gekocht

maar je kunt m ook online bestellen google maar op "kniekussen"
Alle reacties Link kopieren
Merci bien! Zal ns bij mijn mensendieck informeren.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een bodypillow (of een dutch wife ). Die heb ik al jaren, die heb ik inderdaad tussen mijn knieen als ik op mijn zij lig, en onder mijn knieen als ik op mijn rug lig.



Ik had ook bi tijdens de zwangerschap (in combi met andere klachten aan het bewegingsaparaat), vanaf week 26 gestopt met werken en met 20 weken onder behandeling gegaan van een gespecialiseerd bekkentherapeute (fysiotherapie). Ik heb om een keizersnede gevraagd, maar kreeg deze niet voor de bi. Uiteindelijk heb ik de 'mazzel' gehad dat mijn baby in een stuit lag en ik heb direct gekozen voor een keizersnede. Ik heb mijn sterke buikspieren nodig omdat mijn rug door operaties, breuk en nog meer van dat soort ellende, niet sterk genoeg is om mijzelf te dragen en dat was de contra-indicatie voor de keizersnede.



Ik vond de keizersnede een eitje, ben er snel van hersteld en na 7 weken stond ik al weer in de sportschool en na 12 weken mocht ik mijn buikspieren weer trainen omdat de platen toen weer tegen elkaar lagen. Maar het was voor mij wel mijn 1e kindje, met 2 kindjes is het herstel van een keizersnede wrs zwaarder.



Achteraf zei mijn therapeute dat het in mijn geval maar goed was dat ik een ks heb gekregen.



Overigens waren er wel afspraken over de bevalling gemaakt, het mocht geen kunstverlossing worden. Ik had nog een afspraak met de gyn om de bevalling door te praten, maar dat was niet nodig door de stuit.



Ik heb na nu bijna een jaar, nog steeds flink last van het bekken en ga binnenkort maar eens naar de pijnbestrijding. En ik moet meer sporten, maar met een kleintje is daar de ruimte zo slecht voor te vinden.
Ik denk dat jij met angsten zit die op je lichaam effect hebben. En niet andersom.

Als je die angsten overwint, zul je zien dat je lijf veel beter presteert.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben december 2008 bevallen via een keizersnede.

Daarvoor flink last van BI, ik ben daarvoor ook een aantal keer bij een therapeut geweest voor oefeningen e.d.



Na mijn keizersnede kon ik eindelijk weer uit de voeten!

De verloskundige en kraamhulp hebben elke dag tegen me lopen preken dat ik rustiger aan moest doen enz enz.

Ik was zo blij dat ik eindelijk weer wat kon doen en er heel veel minder last van had dat ik bijna niet te houden was.



Ik ben me er terdege van bewust ( zeker als ik hier alle verhalen lees ) dat ik veel geluk heb gehad.

Zo te zien ben ik eerder een uitzondering.



Ik hoop dat het bij jou ook mee gaat vallen, het kan in ieder geval wel!



Succes.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn tweede zwangerschap ook flink BI gehad vanaf 13 weken. Ik liep (nou ja hobbelde of zo) de laatste maanden nog hele kleine stukjes maar alleen met ondersteuning van krukken. Zonder kon ik me niet verplaatsen. Vanaf 32 weken heb ik mijn bed op klossen gezet (mijn bed heeft al een seniorenbed hoogte) en dat was erg prettig.

Ik ben gewoon thuis bevallen van mijn zoon. Ik ben begonnen gewoon op bed, maar daar lukte het me niet om te persen omdat elke houding mij zeer deed. Op aanraden van de verloskundige op de baarkruk gegaan (altijd gezworen dat ik niet aan die 'ongein' zou beginnen) en dat was een weelde. Ik kon veel beter en gecontroleerder (over mijn lijf) persen. Ik zal niet liegen, die bevalling heeft me verschrikkelijk pijn gedaan. Ik heb letterlijk het gevoel gehad dat ik door midden scheurde (qua bekken dan). Maar zoals in de link van eefjexx al staat een keizersnede is helemaal niet verstandig. Dit was ook wat mijn bekkentherapeut mij vertelde. Ook dat ik met een natuurlijke bevalling niet direct wat kapot zou maken aan mijn bekken. Pas toen mijn zoonje 1,5 was kon ik weer een beetje sporten. Volgens mijn bekkentherapeut komt dit ook doordat ik 8 maanden BV heb gegeven (hormonen blijven in je lijf). (Zo'n 9 maanden na het stoppen van de BV kon ik dus weer sporten). Inmiddels ben ik zwanger van nummer 3 (8 weken). Dit was niet helemaal gepland (we wilden nog een half jaartje wachten om mijn bekken nog wat rust te gunnen). Zoals verwacht heb ik nu al weer last van mijn bekken. Ik werk nu gewoon nog 24 uur maar denk niet dat ik dit nog heel lang zal doen. aangezien mijn bekken al snel slechter wordt. Ook ik zie nu op tegen de bevalling en wat dat betreft zou pijnstilling een hele goeie optie kunnen zijn. Maar ondanks alles wat ik nu weet van de vorige keer wil ik dit keer toch weer het liefste thuis bevallen (ik ben geen voorstander van medicatie ivm het kindje) en gewoon weer lekker BV geven. Ik heb veel dingen op een laag pitje moeten zetten, maar ik heb het er voor over.

En tja je kunt het ene lijf niet met het andere vergelijken. Je weet niet of het bij jouw meer pijn doet dan zonder BI bevallen. Dat kun je niet voorspellen. Het enige wat ik je vanuit mijn ervaring kan aanraden, vraag of er een mogelijkheid is om op een baarkruk te bevallen.

In ieder geval heel veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou als ik jou was raad vragen aan je verloskundige, of gynaecoloog of therapeut.

Die moeten je de juiste advies kunnen geven.

Want wat wij vertellen is onze eigen ervaring, en het wil niet zeggen dat het bij jou ook zo zal gaan.

Maar ik snap dat alle informatie welkom is, om de juiste keuze te kunnen/willen maken.



Maar mijn verhaal was het volgende:

Ik heb 2x BI gehad tijdens de zwangerschappen.

Bij de eerste zwangerschap kwam ik met 5 maanden in de rolstoel terecht.

En bij de tweede zwangerschap kwam ik met 3 maanden al in de rolstoel terecht.

Ik kon helemaal niet meer lopen van de pijn.

Bij alle twee de kinderen ben ik bevallen met een KS.

Dit op aanraden van de verloskundige gynaecoloog en therapeut.

Ik mocht me bekken niet kantelen, wat volgens mij gebeurd als je je benen optrekt tijdens het persen.

De gynaecoloog vroeg wel heel bescheiden of ik een groot gezin wilde vanwege die BI.

Het was een groot risico dat ik nam om voor een tweede zwangerschap te gaan, maar een derde of vierde zwangerschap zou funest zijn voor me bekken.

Dan zou ik nooit meer kunnen lopen.



Maar nogmaals, praat er over met de mensen die je zwangerschap begeleiden.

En je zal samen tot de juiste keuze komen.

Ik hoop dat je nog wel even kunt genieten ondanks de pijn.

Succes.
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik lang veel last van mijn rug gehad. Pas na de bevalling toen ik veel last kreeg van mijn rechterbeen dacht ik aan bi. Ik heb toen een aantal weken fysio gehad na de bevalling en herstelde goed. Heb wel regelmatig rugklachten gehad, maar mijn rug was altijd al mijn zwakke plek.

Nu tijdens mijn tweede zwangerschap (40 weken zwanger) heb ik sinds ongeveer week 17 last van bi en heb daarvoor ook fysio gezocht bij een gespecialiseerde bekkenfysiotherapeut. Ik heb het gevoel alsof mijn schaambot in twee stukken wordt gezaagd. Ik heb sinds een week of 5 een bekkenband en krukken gekregen van mijn fysio, maar gebruik beide nauwelijks, omdat ik mij zo weinig mogelijk naar buiten begeef (wat soms best jammer is met een anderhalf-jarige om me heen). Mijn fysio is erg positief ingesteld en zegt dat ik nog wel meer kinderen kan krijgen, hoewel ik al steiger bij die gedachte ;) Zij gaat mij ook begeleiden na de bevalling, die overigens als het aan mij ligt gewoon vaginaal gaat plaatsvinden. Zowel gyn als fysio zagen geen reden om een keizersnede te doen. Maar goed, ik heb veel last en pijn, maar zit niet in rolstoel, dus ik kan me voorstellen dat dat de situatie anders maakt.

Hoe dan ook, ik maak me ook zorgen hoor over de bevalling! Ik ben bang voor meer pijn en ook bang voor een lang pijnlijk herstel erna. Maar ondanks alles hoor ik om mij heen toch vaak positieve verhalen en probeer ik daaraan vast te houden.
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn eerste had ik niet zo veel last van BI, en heb ik een keizersnede gehad (om een andere reden).



Bij de tweede had ik behoorlijk last van BI en zat ik buitenshuis in een rolstoel vanaf week 28. Maar deze keer ben ik vaginaal bevallen en dat viel alles mee.



Het enige wat ik zwaar vond, is dat ik een lange tijd op mn linkerzij moest blijven liggen omdat het hartje van mijn dochter langzamer ging kloppen als in in andere posities lag. Terwijl mijn lijf schreeuwde om variatie. Dat was we killing.

Maar bij het persen voelde ik mijn bekken -gek genoeg- nauwelijks.



Dezelfde avond nog voelde ik een enorme opluchting van de BI. En een paar weken na de bevalling zat ik weer op de fiets.



Al met al vond ik vaginaal bevallen leuker en mooier dan de keizersnede en was ik sneller mobiel. En ben ik snel hersteld van de BI.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Jeunot, ik had tijdens mijn eerste zwangerschap ook heel veel last van mijn rug! En pas toen ik bij mijn tweede duidelijke BI kreeg, bedacht ik me pas dat die rugklachten van de eerste misschien ook daarmee te maken hebben gehad...
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook 2 keer 'gewoon' bevallen met BI. Tijdens mijn eerste zwangerschap kreeg ik bij ongeveer 14 weken bekkenklachten, na een val in de badkamer lukte het lopen niet meer en heb ik de verdere zwangerschap op bed doorgebracht en af en toe in de rolstoel om nog eens naar buiten te kunnen. De gynaecoloog stuurde mij door naar de neuroloog om deze te laten beslissen of ik normaal kon bevallen. Dit kon volgens de neuroloog, Bij 39 weken ben ik ingeleid, de bevalling ging supersnel, maar er werd bij de bevalling veel rekening gehouden met de bekkenklachten. Helaas liep ik een totaalruptuur op met inscheuring van de endeldarm, dit moest op de ok gehecht worden. Na de bevalling knapte ik heel snel op, ik kreeg het advies om na de bevalling 8 dagen boven op bed te blijven en geen trap te lopen. Dit heb ik gedaan en ik kon daarna beginnen met opbouwen van het lopen / oefenen onder begeleiding van de fysiotherapeut. Na enkele maanden was ik weer in staat om bijna alles weer te doen.

Twee en een half jaar later werd ik weer zwanger, ik had tijdens de zwangerschap wel wat bekkenklachten, maar niet in zo'n erge mate als de 1e keer. Ik kon nog lopen en voor ons zoontje zorgen. Ik had wel fysiotherapie.

De bevalling was weer in het ziekenhuis i.v.m. de complicaties van de vorige keer. De bevalling ging supersnel, 15 minuten na het breken van de vliezen was onze dochter er. Dit overviel ons en de verloskundige, dezelfde als bij de vorige bevalling en zij was zo bang voor weer een totaalruptuur, dat niemand aan mijn bekkenklachten (ik ook niet!!) heeft gedacht! Dus heb ik een totaal verkeerde houding gehad, mijn benen vastgehouden en heel veel kracht gezet. Daarna werd ik gehecht en ik voelde heel veel pijn in mijn bekken en liezen. Wel aangegeven, maar daar werd verder niets mee gedaan. Eenmaal thuis ging het de eerste dagen redelijk, weer boven op bed gebleven. Na de 4e dag lukte het lopen niet meer, geen stap.

Nu 9 maanden verder, gaat het zeer moeizaam, ik loop met krukken en heb veel pijn. Ik heb fysio van een bekkentherapeut en zij heeft mij nu doorverwezen naar het Spine and Joint centre in Rotterdam, waar ik in het nieuwe jaar terecht kan.

Het is wel een heel verhaal geworden, maar het is wel prettig om het eens op te schrijven. Ik wens jou veel succes en ik hoop dat je een goede bevalling hebt en nadien een spoedig herstel!
Alle reacties Link kopieren
quote:kjong schreef op 19 december 2009 @ 15:41:

Ik denk dat jij met angsten zit die op je lichaam effect hebben. En niet andersom.

Als je die angsten overwint, zul je zien dat je lijf veel beter presteert.



Je zult het misschien vriendelijk en steunend bedoelen, maar ik vraag me toch af wat je hier nou precies mee bedoelt.

Vooral met 'en niet andersom' (dus het lichaam heeft geen effect op de angsten?)
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
Ja broedkippetje, dat had ik ook, dat juist de 2e zwangerschap duidelijk heeft gemaakt waar ik de eerste keer last van had.



Als ik sommige van jullie verhalen lees heb ik bijna het idee dat ik 'geluk' heb, want ik loop wel gewoon (alhoewel gewoon, langzamer dan de gemiddelde bejaarde, met veel pijn en max 100 meter), hoef geen bedrust te houden, maar voel wel veel pijn. Ik dacht dat ik al veel pijn had, maar wat ik hier lees...jeetje. Maar goed, het gaat er natuurlijk niet om wie de meeste pijn heeft, het maakt me wel bewust dat ik misschien wel van geluk mag spreken dat ik veel dingen nog kan doen.



De fysio heeft mij laten zien hoe ik het beste met het persen rekening kan houden met mijn bekken. Voeten dus zoveel mogelijk op bed houden, benen niet te ver uit elkaar en niet de boel te ver optrekken. Tijdens mijn eerste bevalling lag ik half met mijn knieen in mijn nek, dat schijnt dus niet de bedoeling te zijn. Ik heb dit aangekaart bij de dienstdoende gyn bij controle en die zei dat er niks anders op zat dan toch bij het persen de benen oop te trekken en dergelijke. Bij weer een volgende controle zei een andere dienstdoende arts dat ik meteen bij binnenkomst met bevallen (ik ga in het ziekenhuis bevallen) moet aangeven dat er rekening met mijn bekken moet worden gehouden. Erg handig dat verschillende artsen verschillende meningen hebben. Ik probeer zoveel mogelijk rekening te houden met de adviezen van mijn fysio, maar hoe het er echt aan toe zal gaan dat zullen we wel zien. Ik kijk er niet naar uit, maar zal er snel aan moeten (ben vandaag uitgerekend.....)



En Kjong, ik denk dat ik wel een beetje begrijp wat je bedoelt, maar het staat er wel een beetje kort en cru, verklaar je nader!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven