Relaties
alle pijlers
Frustratie over vriendinnengroep?
donderdag 6 september 2007 09:32
Misschien klinkt dit onderwerp een beetje vreemd... maar ik denk dat er - net als mij - ook wel mensen zijn die soms frustrerende gevoelens oid hebben over hun vriendinnen. Dit lijkt mij meer dan normaal, ik bedoel, we blijven allemaal mensen met onze eigen kwaliteiten maar ook valkuilen. Maar die gevoelens spreek je natuurlijk niet uit (tenminste, bijna nooi in mijn geval) tegen de betreffende vriendinnen. Af en toe voel ik gewoon irritatie die ik wel kwijt zou willen maar ik weet niet hoe. En als ik het tegen mijn vriend zeg dan begrijpt hij niet wat mijn probleem is.
BTW, geen slecht woord over mijn vriendinnen, het zijn allemaal schatten van meiden. Maar soms wringt er iets wat me niet altijd even lekker zit. Dan denk ik: ligt het aan mij? Ligt het aan hun/haar? Raak ik te snel geirriteerd?
Maar goed.... wie herkent dit en heeft ook wel eens frustrerende gevoelens (of irritatie oid) over de vriendinnen?
BTW, geen slecht woord over mijn vriendinnen, het zijn allemaal schatten van meiden. Maar soms wringt er iets wat me niet altijd even lekker zit. Dan denk ik: ligt het aan mij? Ligt het aan hun/haar? Raak ik te snel geirriteerd?
Maar goed.... wie herkent dit en heeft ook wel eens frustrerende gevoelens (of irritatie oid) over de vriendinnen?
donderdag 6 september 2007 09:43
Beste Akkies,
Ik denk dat het heel erg normaal is dat je irritaties hebt naar de mensen om je heen. Alleen wat je er mee doet en hoe je het doet kan een wereld van verschil maken.
Indien een irritatie terugkomt kan je gaan kijken of het is van jou of van hen is maar erover praten kan nooit geen kwaad.
Maar zoals BlijfgewoonBianca ook al vroeg: Welke irritaties heb je dan?
Ik denk dat het heel erg normaal is dat je irritaties hebt naar de mensen om je heen. Alleen wat je er mee doet en hoe je het doet kan een wereld van verschil maken.
Indien een irritatie terugkomt kan je gaan kijken of het is van jou of van hen is maar erover praten kan nooit geen kwaad.
Maar zoals BlijfgewoonBianca ook al vroeg: Welke irritaties heb je dan?
donderdag 6 september 2007 09:43
Tuurlijk heb ik dat. Ik denk wel meer vrouwen. Ik heb veel contact met mijn vriendinnen. Bellen, wijntje drinken, shoppen, stappen, vakantie enz. En als je veel tijd met elkaar doorbrengt dan kan er wel eens irritatie ontstaan. Maar dat heb ik ook met mijn familie. Ik kom altijd weer terug op de gedachte dat ik mijn vrienden zelf heb uitgezocht. Ik breng graag tijd met ze door. We hebben ook wel eens ruzie gehad, maar dat moet kunnen. Uiteindelijk zijn we er sterker uitgekomen. Niemand komt tussen mij en mijn meiden.
Akkies, hoe erg is je irriatie? Zijn het onoverkombare zaken die je doen beseffen dat je vriendinnen toch niet zo geschikt zijn voor jou? Of zijn het kleine irritaties die we allemaal wel eens hebben?
Eén tip: spreek je uit, krop geen dingen op, want dan heb je een probleem.
Akkies, hoe erg is je irriatie? Zijn het onoverkombare zaken die je doen beseffen dat je vriendinnen toch niet zo geschikt zijn voor jou? Of zijn het kleine irritaties die we allemaal wel eens hebben?
Eén tip: spreek je uit, krop geen dingen op, want dan heb je een probleem.
donderdag 6 september 2007 09:50
Sommige dingen " horen " bij bepaalde mensen , zo komt de een altijd te laat , vergeet een ander steevast verjaardagen , is er een die nog alléén die winkel in wil en o, ja, dáár moet ze ook nog even kijken , ..... bedoel j dat soort dingen ? Of voel je je steevast afgezeken , ondergewaardeerd ofzo ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 6 september 2007 09:54
Neee het zijn geen hele erge dingen! Dat zeker niet, dus dat scheelt. Maar vaak gaat het om kleine dingen. Ik zal eens een voorbeeld geven:
Een vriendin van mij waar ik het altijd heel goed me heb kunnen vinden trekt nu ineens (nou ja niet ineens, eigenlijk is het heel geleidelijk gegaan) heel erg naar andere mensen. Op zich is dat niet vreemd, van onze groep is de heflt nu aan het settelen e.d. en zij is nog te erg bezig met uitgaan zuipen feesten blowen party etc. (Ook echt extreem hoor, ze gaat makkelijk 5 dagen per week uit en zuipt zich echt van de wereld). Dus daarom zal ze waarschijnlijk naar jongeren mensen trekken die wat meer van het party-idee zijn. En dan prefereert ze uitgaan met hun boven uitgaan met ons. En dat vind ik op zich niet zo erg, want zoals ik al zei is het begrjipelijk.
Maar... als het er op aan komt dan klopt ze weer bij mij (ons) aan. Als er serieuze dingen zijn waar ze mee zit e.d. dan komt ze weer bij ons. En dan denk ik: tsja.... daar zijn we wel goed voor? Niet met ons uit willen gaan maar wel met problemen etc. bij ons aankloppen. Maar dat is misschien een stomme gedachte van mij, want aan de andere kant weet ze wel wat ze aan ons heeft en hoe wij haar advies etc kunnen geven. Maar ik irriteer me er gewoon aan dat het zo loopt. Misschien vind ik het onbewust ook wel heel vervelend dat ik haar nu weinig zie (ongeveer 2 a 3 x per maand) en vind ik het gewoon jammer dat het zo gaat.
Nou dat is 1 voorbeeld.....
Een vriendin van mij waar ik het altijd heel goed me heb kunnen vinden trekt nu ineens (nou ja niet ineens, eigenlijk is het heel geleidelijk gegaan) heel erg naar andere mensen. Op zich is dat niet vreemd, van onze groep is de heflt nu aan het settelen e.d. en zij is nog te erg bezig met uitgaan zuipen feesten blowen party etc. (Ook echt extreem hoor, ze gaat makkelijk 5 dagen per week uit en zuipt zich echt van de wereld). Dus daarom zal ze waarschijnlijk naar jongeren mensen trekken die wat meer van het party-idee zijn. En dan prefereert ze uitgaan met hun boven uitgaan met ons. En dat vind ik op zich niet zo erg, want zoals ik al zei is het begrjipelijk.
Maar... als het er op aan komt dan klopt ze weer bij mij (ons) aan. Als er serieuze dingen zijn waar ze mee zit e.d. dan komt ze weer bij ons. En dan denk ik: tsja.... daar zijn we wel goed voor? Niet met ons uit willen gaan maar wel met problemen etc. bij ons aankloppen. Maar dat is misschien een stomme gedachte van mij, want aan de andere kant weet ze wel wat ze aan ons heeft en hoe wij haar advies etc kunnen geven. Maar ik irriteer me er gewoon aan dat het zo loopt. Misschien vind ik het onbewust ook wel heel vervelend dat ik haar nu weinig zie (ongeveer 2 a 3 x per maand) en vind ik het gewoon jammer dat het zo gaat.
Nou dat is 1 voorbeeld.....
donderdag 6 september 2007 09:58
ja welke irritaties? Is het gewoon af en toe aan opmerkingen, of is het gewoon echt aan hoe zij hun leven leiden/ dingen doen en heb je er echt al langer last van?
Ik kan me soms ook ontzettends irriteren aan vriendinnen, maar als ik dan even er iets over zeg tegen vriend moet 'ie vaak lachen en vaak is het op het moment dat ik zo'n irritatie dus uitspreek ( tegen mn vriend dan he, niet tegen de vriendin in kwestie) eigenlijk de angel er al uit, en ben ik blij dat ik er geen Serieus Punt van heb gemaakt met vriendin, daar zijn ze me te lief voor. En vaak is het ook gewoon hoe ik me voel, soms lig je gewoon heel goed met een vriendin op een lijn en soms ben je allebei even zo op een ander ' level' ( om het maar even vaag te zeggen..) bezig dat het alleen maar botst.
Of ik moet ongesteld worden.
Maar als het echt steeds een ding is bij een bep. vriendin waar je je echt aan irriteert, en uiteindelijk komen dingen steeds weer terug op dat ene ding, dan zou ik echt goed nagaan waarom je dat nou zo hoog zit. En dan zou ik wel bij jezelf beginnen, hehe..
Is het in de loop van een gesprek dat je uiteindelijk op een onderwerp ofzo beland waar je boos om wordt? Is het hoe vriendinnen in hun reacties zijn? Erger je je aan hoe ze met andere mensen omgaan?
Niet alleen maar verzachtende omstandigheden bedenken waarom ze iets zeiden, maar waarom irriteerde/ stoorde/ kwetste het jou nou?
Ik kan me soms ook ontzettends irriteren aan vriendinnen, maar als ik dan even er iets over zeg tegen vriend moet 'ie vaak lachen en vaak is het op het moment dat ik zo'n irritatie dus uitspreek ( tegen mn vriend dan he, niet tegen de vriendin in kwestie) eigenlijk de angel er al uit, en ben ik blij dat ik er geen Serieus Punt van heb gemaakt met vriendin, daar zijn ze me te lief voor. En vaak is het ook gewoon hoe ik me voel, soms lig je gewoon heel goed met een vriendin op een lijn en soms ben je allebei even zo op een ander ' level' ( om het maar even vaag te zeggen..) bezig dat het alleen maar botst.
Of ik moet ongesteld worden.
Maar als het echt steeds een ding is bij een bep. vriendin waar je je echt aan irriteert, en uiteindelijk komen dingen steeds weer terug op dat ene ding, dan zou ik echt goed nagaan waarom je dat nou zo hoog zit. En dan zou ik wel bij jezelf beginnen, hehe..
Is het in de loop van een gesprek dat je uiteindelijk op een onderwerp ofzo beland waar je boos om wordt? Is het hoe vriendinnen in hun reacties zijn? Erger je je aan hoe ze met andere mensen omgaan?
Niet alleen maar verzachtende omstandigheden bedenken waarom ze iets zeiden, maar waarom irriteerde/ stoorde/ kwetste het jou nou?
donderdag 6 september 2007 10:23
Het voorbeeld wat je gaf van die vriendin die nu met anderen uitgaat, daar lees ik duidelijk in terug dat je je haar gedrag persoonlijk aantrekt. Je leest er een waarde in, hoe belangrijk je voor haar bent. Je zegt dat ze dat zelf moet weten maar je neemt het haar wel degelijk kwalijk anders zou je er niet zo bitter over zijn wanneer ze je nodig heeft en dan wel aan je deur klopt.
Da's niet zo raar want je mist haar. Maar wees dan ook gewoon eerlijk naar jezelf toe dat je haar mist. Dat kun je ook tegen haar zeggen. Ik denk dat als je je eerlijk afvraagt waarom je je ergert aan een vriendin of je gekwetst voelt enz het vaak in jezelf zal blijken te zitten. Dat je je afgewezen voelt of dat je het idee hebt dat iemand niet genoeg rekening houdt met je.
Ik had er vroeger ook weleens last van maar ik ben gaan merken dat hoe meer zelfvertrouwen en rust ik in mijzelf kreeg, hoe minder ik me niet lekker voelde bij tijd en wijle over mijn vriendschappen. Ik ervaar nu gewoon dat mijn vrienden van me houden en dat we allemaal mensen zijn met onze beperkingen en bijzonder leuke dingen. Sindsdien lees ik geen persoonlijk waardeoordeel meer uit hun gedrag, iedereen heeft gewoon zijn dingen. Betekent niet dat ik mezelf niet sta te vervloeken als ik weer 's 20 minuten sta te wachten op die vriendin die altijd een kwartier te laat is en ikzelf altijd 5 minuten te vroeg
.
Da's niet zo raar want je mist haar. Maar wees dan ook gewoon eerlijk naar jezelf toe dat je haar mist. Dat kun je ook tegen haar zeggen. Ik denk dat als je je eerlijk afvraagt waarom je je ergert aan een vriendin of je gekwetst voelt enz het vaak in jezelf zal blijken te zitten. Dat je je afgewezen voelt of dat je het idee hebt dat iemand niet genoeg rekening houdt met je.
Ik had er vroeger ook weleens last van maar ik ben gaan merken dat hoe meer zelfvertrouwen en rust ik in mijzelf kreeg, hoe minder ik me niet lekker voelde bij tijd en wijle over mijn vriendschappen. Ik ervaar nu gewoon dat mijn vrienden van me houden en dat we allemaal mensen zijn met onze beperkingen en bijzonder leuke dingen. Sindsdien lees ik geen persoonlijk waardeoordeel meer uit hun gedrag, iedereen heeft gewoon zijn dingen. Betekent niet dat ik mezelf niet sta te vervloeken als ik weer 's 20 minuten sta te wachten op die vriendin die altijd een kwartier te laat is en ikzelf altijd 5 minuten te vroeg
.
donderdag 6 september 2007 10:37
He Feliciaatje. Bedankt voor je reactie. Ik geloof ook wel dat het meer aan mij ligt, want ik ben degene die het mij zo aantrekt. Maar ik vind het zo moeilijk om het eerlijk tegen die vriendin te zeggen! Ik zie er steeds geen mogelijkheid voor.... of wil ik er geen mogelijkheid voor zien .
Misschien ben ik wel gewoon jaloers. Maar ik voel me dan gewoon gebruikt snap je als ze dan wel bij mij aan klopt als er iets aan de hand is. En daarna laat ze me weer gewoon liggen. Maar goed.... haha zie je ik ga gewoon weer door met irriteren sja.
Volgende week zie ik haar weer. Wie weet komt het dan ter sprake.
.Misschien ben ik wel gewoon jaloers. Maar ik voel me dan gewoon gebruikt snap je als ze dan wel bij mij aan klopt als er iets aan de hand is. En daarna laat ze me weer gewoon liggen. Maar goed.... haha zie je ik ga gewoon weer door met irriteren sja.
Volgende week zie ik haar weer. Wie weet komt het dan ter sprake
.
donderdag 6 september 2007 10:49
Ik vind het niet vreemd dat je je dan gebruikt voelt. Aan de andere kant, het is fijn als mensen bij je durven aan te kloppen als ze je nodig hebben, dat is niet altijd even makkelijk. Wat je je kunt afvragen is of jij hetzelfde zou kunnen doen bij haar. Kun jij op haar rekenen wanneer je haar nodig hebt? Als dat niet zo is, dan begrijp ik je irritatie, da's nl gewoon niet leuk in een vriendschap, dat de een meer investeert dan de ander.
Dan nog, daar kun je over praten. Niet verwijten, gewoon eerlijk zijn over hoe je je erover voelt. Dan kan een ander daar over nadenken en zijn of haar houding veranderen. Mocht dat niet gebeuren, trek dan niet de conclusie dat je niks waard bent maar concludeer dat die vriendin dan nu andere dingen aan haar hoofd heeft en geniet van je andere vriendschappen. Er komt dan vanzelf een punt dat iemand er weer energie in gaat stoppen of dat het duidelijk wordt dat je allebei die vriendschap ontgroeid bent.
Je verandert allebei, is heel normaal dat vriendschappen door verschillende fases gaan ipv altijd stabiel te blijven. Niet altijd even leuk, soms zelfs heel verdrietig. Maar ik heb gemerkt dat hoe meer ik het losliet en er niet bitter over was, hoe vaker het vanzelf weer goedkwam door het tijd en begrip te geven. En dat zo'n vriendschap dan juist aan diepte gewonnen had.
Dan nog, daar kun je over praten. Niet verwijten, gewoon eerlijk zijn over hoe je je erover voelt. Dan kan een ander daar over nadenken en zijn of haar houding veranderen. Mocht dat niet gebeuren, trek dan niet de conclusie dat je niks waard bent maar concludeer dat die vriendin dan nu andere dingen aan haar hoofd heeft en geniet van je andere vriendschappen. Er komt dan vanzelf een punt dat iemand er weer energie in gaat stoppen of dat het duidelijk wordt dat je allebei die vriendschap ontgroeid bent.
Je verandert allebei, is heel normaal dat vriendschappen door verschillende fases gaan ipv altijd stabiel te blijven. Niet altijd even leuk, soms zelfs heel verdrietig. Maar ik heb gemerkt dat hoe meer ik het losliet en er niet bitter over was, hoe vaker het vanzelf weer goedkwam door het tijd en begrip te geven. En dat zo'n vriendschap dan juist aan diepte gewonnen had.
donderdag 6 september 2007 10:55
Succes als het ter sprake komt!
Als je verteld wat jou dwarszit, , val je haar niet aan op haar gedrag, maar je verteld haar alleen maar hoe jij je eronder voelt. Je stelt je dan misschien wel wat kwetsbaarder op, maar je veroordeeld haar niet. Je geeft al aan dat je wel kan begrijpen dat ze met jongere mensen optrekt enzo maar omdat je iets begrijpt, wil nog niet zeggen dat daarmee de kous af is, anders zou je er niet nog steeds mee zitten.
Iedereen weet dat het veel makkelijker is om met modder te gaan gooien, en als je er op rustige manier over kan praten ziet zij hopelijk wel in dat het iets is wat je jammer vindt en dat je er echt over hebt nagedacht.
En als zij er boos om wordt..... Blijf rustig. Zij wordt dan boos omdat de hele situatie bij haar waarschijnlijk ook niet lekker zit, want als jij alleen maar hebt gezegd hoe jij je voelt en dat je je er niet fijn onder voelt, heb je het strikt gezien alleen maar over jezelf gehad en niet over haar, en heb je het probleem ( HAAR probleem... weer bij haar gelegd..)
Trouwens, bovenstaande wat ik net heb geschreven is wel heel erg dramatisch!!!!
Gewoon luchtig (maar wel oprecht) zeggen ' he wat fijn om je weer te zien, we zien elkaar niet mee zo vaak! Ik mis het wel hoor, uitgaan (of zo..) met jou' is vaak ook al een manier om een snaartje bij iemand te raken....
Als je verteld wat jou dwarszit, , val je haar niet aan op haar gedrag, maar je verteld haar alleen maar hoe jij je eronder voelt. Je stelt je dan misschien wel wat kwetsbaarder op, maar je veroordeeld haar niet. Je geeft al aan dat je wel kan begrijpen dat ze met jongere mensen optrekt enzo maar omdat je iets begrijpt, wil nog niet zeggen dat daarmee de kous af is, anders zou je er niet nog steeds mee zitten.
Iedereen weet dat het veel makkelijker is om met modder te gaan gooien, en als je er op rustige manier over kan praten ziet zij hopelijk wel in dat het iets is wat je jammer vindt en dat je er echt over hebt nagedacht.
En als zij er boos om wordt..... Blijf rustig. Zij wordt dan boos omdat de hele situatie bij haar waarschijnlijk ook niet lekker zit, want als jij alleen maar hebt gezegd hoe jij je voelt en dat je je er niet fijn onder voelt, heb je het strikt gezien alleen maar over jezelf gehad en niet over haar, en heb je het probleem ( HAAR probleem... weer bij haar gelegd..)
Trouwens, bovenstaande wat ik net heb geschreven is wel heel erg dramatisch!!!!
Gewoon luchtig (maar wel oprecht) zeggen ' he wat fijn om je weer te zien, we zien elkaar niet mee zo vaak! Ik mis het wel hoor, uitgaan (of zo..) met jou' is vaak ook al een manier om een snaartje bij iemand te raken....
donderdag 6 september 2007 12:08
JA, dat is zeker zo.
Mijn beste vriendin is een tijdje heel veel met iemand anders omgegaan ipv met mij. Ik weet niet waarom. Ik miste haar best wel, lekker kletsen, koffie leuten, leuke dingen doen.
Op een gegeven moment kwam ik haar toevallig tegen en toen heb ik het ook gewoon zo gezegd: leuk om je te zien, ik mis je eigenlijk wel een beetje.Zullen we weer eens wat leuks gaan doen?
Gelijk wat afgesproken en sindsdien is het weer als vanouds. Ik heb verder niets gezegd over me aan de kant gezet voelen enzo (terwijl het af en toe wel zo voelde). Ik ga er maar vanuit dat ze het niet met opzet zo gedaan heeft, maar dat het zo gelopen is.
En een beetje vriendschap kan ook wel tegen wat kleine stootjes, dat blijkt maar weer.
Mijn beste vriendin is een tijdje heel veel met iemand anders omgegaan ipv met mij. Ik weet niet waarom. Ik miste haar best wel, lekker kletsen, koffie leuten, leuke dingen doen.
Op een gegeven moment kwam ik haar toevallig tegen en toen heb ik het ook gewoon zo gezegd: leuk om je te zien, ik mis je eigenlijk wel een beetje.Zullen we weer eens wat leuks gaan doen?
Gelijk wat afgesproken en sindsdien is het weer als vanouds. Ik heb verder niets gezegd over me aan de kant gezet voelen enzo (terwijl het af en toe wel zo voelde). Ik ga er maar vanuit dat ze het niet met opzet zo gedaan heeft, maar dat het zo gelopen is.
En een beetje vriendschap kan ook wel tegen wat kleine stootjes, dat blijkt maar weer.
..
donderdag 6 september 2007 14:16
Hm ik ga het onderwerp inderdaad maar aansnijden als ik haar volgende week weer zie. Ik had me inderdaad al voorgenomen om iets te zeggen van: "Goh, dat is lang geleden dat ik je weer zie! Ik vind het wel jammer dat je niet meer zo vaak met ons mee gaat." Zoiets. En het zal allemaal wel loslopen, daar ben ik niet zo bang voor....
Vriendschappen veranderen inderdaad. Dat klopt. En misschien is dit wel gewoon een fase. Ik weet in ieder geval zeker dat zij het niet met opzet doet op deze manier, zo zit ze niet in elkaar. Dus dat is wel prettig om te beseffen. Desalnietemin mag zij ook wel weten hoe ik erover denk ja! Subtiel dan
Vriendschappen veranderen inderdaad. Dat klopt. En misschien is dit wel gewoon een fase. Ik weet in ieder geval zeker dat zij het niet met opzet doet op deze manier, zo zit ze niet in elkaar. Dus dat is wel prettig om te beseffen. Desalnietemin mag zij ook wel weten hoe ik erover denk ja! Subtiel dan
zaterdag 8 september 2007 10:18
ik denk dat iedereen zich wel een ergert aan vriendinnen
ik heb een beste vriendin waarmee ik al 8 jaar om ga maar de laatste tijd begin ik me steeds meer te ergeren aan haar(en ook haar vriend)
ze doen rare dingen zoals zingen op straat/dansen op straat,boeren in het openbaar
en haar vriend is net zo(hij is al in de 30) hij neemt de hele tijd zijn film camera mee als we iets gaan doen.
mijn vriend kan hier heel slecht tegen(hun gedrag) maar durft het niet uit te spreken net als ik trouwens
wat vinden jullie moet ik er iets van zeggen? met kans dat ik mijn beste vriendin kwijt raak? of moet ik ze maar zo laten en hopen dat ze het zelf eens inzien hoe vervelend dat gedrag is.....
xxx
ik heb een beste vriendin waarmee ik al 8 jaar om ga maar de laatste tijd begin ik me steeds meer te ergeren aan haar(en ook haar vriend)
ze doen rare dingen zoals zingen op straat/dansen op straat,boeren in het openbaar
en haar vriend is net zo(hij is al in de 30) hij neemt de hele tijd zijn film camera mee als we iets gaan doen.
mijn vriend kan hier heel slecht tegen(hun gedrag) maar durft het niet uit te spreken net als ik trouwens
wat vinden jullie moet ik er iets van zeggen? met kans dat ik mijn beste vriendin kwijt raak? of moet ik ze maar zo laten en hopen dat ze het zelf eens inzien hoe vervelend dat gedrag is.....
xxx
dinsdag 11 september 2007 13:14
Misschien zou je er inderdaad toch een keer over kunnen beginnen. Niet te direct, maar gewoon op een hele nette manier. Dat je het bijv. niet smakelijk vindt als iemand in het openbaar boert. Dat is een hele normale opmerking. En vraag die vriend van je vriendin eens waarom hij alles opneemt op camera. Misschien is hij wel met een of ander project bezig?
In ieder geval; ik vind het net als jij moeilijk om over moeilijke dingen eerlijk te zijn tegenover mijn vriendin. Dus ik snap je situatie wel. Succes ermee iig.....
In ieder geval; ik vind het net als jij moeilijk om over moeilijke dingen eerlijk te zijn tegenover mijn vriendin. Dus ik snap je situatie wel. Succes ermee iig.....
dinsdag 11 september 2007 15:20
hoi akkies
nee hij heeft geen project,hij vind het leuk om te filmen dat is niet erg als je dingen filmt die nuttig zijn of mooi,maar hij filmt zijn vriendin(dus mijn beste vriendin) terwijl ze zo raar doet.
en dat stoort ons want iedereen kijk ons al aan als hun-zij raar doen maar dan nog eens extra omdat het gewoon nergens over gaat(dat hij dat gedrag filmt)
zelfs de hint dat we weg kijken-lopen als ze zo doen wordt niet gegrepen.
ze zijn 25 en 34 of zo iets maar het is net of je met 2 kinderen op pad gaat.(dit doen we ook niet meer zo)
heel jammer want het kan leuk zijn als 2 stelletjes iets samen doen maar op deze manier hoeft het niet van ons.
xxx
nee hij heeft geen project,hij vind het leuk om te filmen dat is niet erg als je dingen filmt die nuttig zijn of mooi,maar hij filmt zijn vriendin(dus mijn beste vriendin) terwijl ze zo raar doet.
en dat stoort ons want iedereen kijk ons al aan als hun-zij raar doen maar dan nog eens extra omdat het gewoon nergens over gaat(dat hij dat gedrag filmt)
zelfs de hint dat we weg kijken-lopen als ze zo doen wordt niet gegrepen.
ze zijn 25 en 34 of zo iets maar het is net of je met 2 kinderen op pad gaat.(dit doen we ook niet meer zo)
heel jammer want het kan leuk zijn als 2 stelletjes iets samen doen maar op deze manier hoeft het niet van ons.
xxx
zaterdag 27 oktober 2007 18:02
Toch zit ik nog steeds af en toe met dit probleem dus ik heb dit topic maar effe omhoog gehaald (na lang zoeken wat volgens mij zeker makkelijker kan?).
Ik heb al vanaf de middelbare school een leuke vriendinnengroep van ongeveer 10 meiden en met twee meiden, ik noem ze ff A en B, was ik altijd het meest close. Nu is dat heel erg afgenomen. Vroeger besprak ik echt ALLES met hun, en nu zou ik dat nooit meer doen, gewoonweg omdat ik niet meer wil dat zij alles van mij weten. Het contact is absoluut niet weg, maar op een ander niveau gekomen.
Ik merk ook dat ik sinds een jaar ongeveer veel meer naar andere meiden uit die groep toe trek. En een paar meiden betekenen nu gewoon veel meer voor mij dan A en B. Soms vind ik dit wel jammer, omdat ik hen twee gewoon mis. Maar als we dan samen zijn dan voel ik gewoon dat het contact anders is. Wel nog leuk hoor, maar gewoon anders. En ik voel ook dat het nooit meer wordt zoals 'toen'. Waar het aan ligt, geen flauw idee. Er is niets voorgevallen of zo.
En wat is nu mijn probleem? Hm. Nou ik weet het zelf volgens mij niet eens, maar ik zal het proberen uit te leggen. Het probleem is dat ik nu (nou ja, al een geruime tijd) geen 'hartsvriendin' zoals je dat vroeger noemde meer heb. Soms heb ik het effe moeilijk, soms met mijn relatie, soms met 'mijn leventje', etc, en dan denk ik: "Wie zou ik nu moeten bellen?" En ik zou het gewoon niet weten. A en B wil ik daar absoluut niet mee lastig vallen, of beter gezegd, ik vertrouw hun mijn geheimen etc niet meer toe. En die andere vriendinnen, daar kan ik écht superleuk mee uitgaan, avonden filosoferen over het leven etc. Maar met niemand heb ik echt zoiets van: Ja, jij weet ALLES van mij. En soms mis ik dat gewoon!
Zijn er mensen die deze gevoelens herkennen?
Ik heb al vanaf de middelbare school een leuke vriendinnengroep van ongeveer 10 meiden en met twee meiden, ik noem ze ff A en B, was ik altijd het meest close. Nu is dat heel erg afgenomen. Vroeger besprak ik echt ALLES met hun, en nu zou ik dat nooit meer doen, gewoonweg omdat ik niet meer wil dat zij alles van mij weten. Het contact is absoluut niet weg, maar op een ander niveau gekomen.
Ik merk ook dat ik sinds een jaar ongeveer veel meer naar andere meiden uit die groep toe trek. En een paar meiden betekenen nu gewoon veel meer voor mij dan A en B. Soms vind ik dit wel jammer, omdat ik hen twee gewoon mis. Maar als we dan samen zijn dan voel ik gewoon dat het contact anders is. Wel nog leuk hoor, maar gewoon anders. En ik voel ook dat het nooit meer wordt zoals 'toen'. Waar het aan ligt, geen flauw idee. Er is niets voorgevallen of zo.
En wat is nu mijn probleem? Hm. Nou ik weet het zelf volgens mij niet eens, maar ik zal het proberen uit te leggen. Het probleem is dat ik nu (nou ja, al een geruime tijd) geen 'hartsvriendin' zoals je dat vroeger noemde meer heb. Soms heb ik het effe moeilijk, soms met mijn relatie, soms met 'mijn leventje', etc, en dan denk ik: "Wie zou ik nu moeten bellen?" En ik zou het gewoon niet weten. A en B wil ik daar absoluut niet mee lastig vallen, of beter gezegd, ik vertrouw hun mijn geheimen etc niet meer toe. En die andere vriendinnen, daar kan ik écht superleuk mee uitgaan, avonden filosoferen over het leven etc. Maar met niemand heb ik echt zoiets van: Ja, jij weet ALLES van mij. En soms mis ik dat gewoon!
Zijn er mensen die deze gevoelens herkennen?
zaterdag 27 oktober 2007 18:15
Akkies, toevallig had ik het er gisteren met mijn vriendinnen over.. dat wij al jaren zo'n hechte band hebben en waarom het toch altijd zo goed gaat.
We waren het er allemaal over eens dat ieder van ons wel iets negatiefs heeft, maar dat we dat van elkaar bijna niet zien of snel vergeten omdat iedereen zoveel leuke eigenschappen heeft!
We waren het er allemaal over eens dat ieder van ons wel iets negatiefs heeft, maar dat we dat van elkaar bijna niet zien of snel vergeten omdat iedereen zoveel leuke eigenschappen heeft!
