Kinderen
alle pijlers
wat vind je belangrijker ; sociaal vaardig of intelligent ?
donderdag 6 september 2007 om 21:17
wat raar dat iedereen altijd pronkt met de rapporten van zijn/haar koters , eindeloos wil oefenen met de tafels leren opzegen , het heel geweldig vindt als het kind met 3 het abc op kan zeggen maar het sociaal vaardig zijn zien als iets wat je dan weer niet hoeft te leren/ sturen . Ik heb zelden iemand trots horen zeggen : mijn kind heeft een beste vriend /vriendin , goed he ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 6 september 2007 om 21:22
Ik denk dat je het beide nodig hebt, maar toch vind ik sociaal vaardig belangrijker dan intelligentie. Als een kind heel slim is maar totaal niet sociaal vaardig is zal het weinig vriendjes hebben enz. enz. Dus als ik zou moeten kiezen zou ik zeggen dat sv belangrijker is omdat het uiteindelijk meer bijdraagt aan het geluk van een kind dan intelligentie.
donderdag 6 september 2007 om 21:24
Sociaal vaardig.
Met een minder dan gemiddeld IQ kun je een leuk en fijn leven leiden. Werk, vrienden, vrijetijdsbesteding.
Als je alleen maar intelligent bent -en dus niet sociaal vaardig- heb je daar in het dagelijks leven veel meer last van. Vriendschappen sluiten, een relatie aangaan, (werk)verhoudingen doorzien en doorgronden...
Ik hoop dat mijn twee jongens van allebei wat hebben.
Met een minder dan gemiddeld IQ kun je een leuk en fijn leven leiden. Werk, vrienden, vrijetijdsbesteding.
Als je alleen maar intelligent bent -en dus niet sociaal vaardig- heb je daar in het dagelijks leven veel meer last van. Vriendschappen sluiten, een relatie aangaan, (werk)verhoudingen doorzien en doorgronden...
Ik hoop dat mijn twee jongens van allebei wat hebben.
Loretta is De Mol. Punt.
donderdag 6 september 2007 om 21:25
belangrijker? Wat ik belangrijk vind is dat mijn gelukkig is. Klinkt erg soft misschien, maar het werkt wel zo. Toevallig heb ik een zoon die nogal bij de pinken is en sociaal niet zo sterk. Ik moet zeggen, nu hij was ouder wordt (hij is 6) dat hij zich steeds wat meer ontwikkelt op sociaal vlak. OOk heb ik een dochter (4) die een stuk socialer in het leven staat (lees minder verlegen en makkelijker in de omgang) en ik merk dat er een hoop mensen vallen voor haar kinderlijke charmes. Ik weet ook dat dezelfde mensen pas later bij mijn zoon zien hoe geweldig hij is, omdat hij veel minder toegankelijk is. Omdat mensen hem minder snel leren kennen omdat hij zich wat minder sociaal opstelt, houden ze langer de boot af, ik merk dat hem dat juist weer onzekerder maakt, waardoor hij nog stiller wordt en het comtact nog moeilijker verloopt, soort van cirkeltje.Dat maakt het wel eens lastig.
Ik probeer me voor te stellen: een kind wat niet zo intelligent is, maar erg sociaal of een kind wat heel intelligent is , maar niet sociaal. Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar het eerste geloof ik. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het wel fijn zou zijn als er een bepaalde basisintelligentie is.
Ik probeer me voor te stellen: een kind wat niet zo intelligent is, maar erg sociaal of een kind wat heel intelligent is , maar niet sociaal. Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar het eerste geloof ik. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het wel fijn zou zijn als er een bepaalde basisintelligentie is.
donderdag 6 september 2007 om 21:43
Hoi,
De situatie van Bentetje is heel herkenbaar voor me. Ook mijn oudste zoon is sociaal niet sterk. Bentetje, heeft jouw zoon wel vriendjes? maakt hij wel eens speelafspraakjes?
Mijn dochter is sociaal inderdaad wel veel vaardiger, ik herken de hele situatie.
Vandaag vertelde zoon dan ook dat hij gepest is op school (6 jaar oud, gatver!). Omdat hij sociaal niet zo handig is, gaat hij daardan ook niet tegenin. Uiteindelijk heeft een meester ingegrepen naar wat hij vertelde. Ik ga morgen meteen een afspraak maken op school. Het gekke is dat ik eigenlijk al vanaf dat hij heel klein is heb gedacht dat er iets met hem is, of in ieder geval, dat hij het moeilijk zou gaan krijgen in het leven. En dat blijkt nu dan ook al te beginnen. Ik heb het gevoel dat hij er heel erg graag bij wil horen, maar niet goed weet hoe hij dat moet doen. En daardoor heel raar sociaal uit de hoek komt, waardoor hij er juist steeds minder bij gaat horen... Ik heb het er zelf ook wel moeilijk mee moet ik zeggen...
Kortom: ik ga voor sociaal vaardig!
Kastanje
De situatie van Bentetje is heel herkenbaar voor me. Ook mijn oudste zoon is sociaal niet sterk. Bentetje, heeft jouw zoon wel vriendjes? maakt hij wel eens speelafspraakjes?
Mijn dochter is sociaal inderdaad wel veel vaardiger, ik herken de hele situatie.
Vandaag vertelde zoon dan ook dat hij gepest is op school (6 jaar oud, gatver!). Omdat hij sociaal niet zo handig is, gaat hij daardan ook niet tegenin. Uiteindelijk heeft een meester ingegrepen naar wat hij vertelde. Ik ga morgen meteen een afspraak maken op school. Het gekke is dat ik eigenlijk al vanaf dat hij heel klein is heb gedacht dat er iets met hem is, of in ieder geval, dat hij het moeilijk zou gaan krijgen in het leven. En dat blijkt nu dan ook al te beginnen. Ik heb het gevoel dat hij er heel erg graag bij wil horen, maar niet goed weet hoe hij dat moet doen. En daardoor heel raar sociaal uit de hoek komt, waardoor hij er juist steeds minder bij gaat horen... Ik heb het er zelf ook wel moeilijk mee moet ik zeggen...
Kortom: ik ga voor sociaal vaardig!
Kastanje
donderdag 6 september 2007 om 21:58
Mijn moeder zegt altijd : van alles een beetje is het gemakkelijkst.....geen tienen maar een zeventje , geen allemansvriend / einzelganger maar een paar leuke vriendjes , dan rollen ze overal doorheen.
Maar ja , waarom hameren ouders wel zo op school en helpen ze daarmee als dat wat minder gaat , waarom worden rapporten breed uitgemeten aan iedereen die ze wel maar ook niet wil zien , en leren ze het minder snel hoe je nou opkomt voor jezelf ( ZEG MAAR TEGEN DAT KINDJE DAT JE EEN KLAP OP JE HOOFD NIET LIEF VINDT ) , hoe je sorry zegt als je zelf begonnen bent o, mijn kind doet dat niet , hoor ) of hoe je begint met spelen als je niemand kent ( GA MAAR NAAR DIE KINDJES TOE IEDEREEN MAG HIER OP DAT PLEIN SPELEN JIJ OOK )
Maar ja , waarom hameren ouders wel zo op school en helpen ze daarmee als dat wat minder gaat , waarom worden rapporten breed uitgemeten aan iedereen die ze wel maar ook niet wil zien , en leren ze het minder snel hoe je nou opkomt voor jezelf ( ZEG MAAR TEGEN DAT KINDJE DAT JE EEN KLAP OP JE HOOFD NIET LIEF VINDT ) , hoe je sorry zegt als je zelf begonnen bent o, mijn kind doet dat niet , hoor ) of hoe je begint met spelen als je niemand kent ( GA MAAR NAAR DIE KINDJES TOE IEDEREEN MAG HIER OP DAT PLEIN SPELEN JIJ OOK )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 september 2007 om 09:00
vrijdag 7 september 2007 om 09:22
Ik ga absoluut ook voor sociaal vaardig. Mijn zoon van 7 is getest heel erg begaafd. Uit die test kwam ook naar voren dat hij sociaal erg achter loopt. Natuurlijk had ik dat zelf allang gezien. Ik heb ook altijd al geweten at hij niet helemaal zo was als de maatschappij van hem verlangt. Volgende week wordt hij geobserveerd door een kinderpsychiater en dito psycholoog. Er zal vast uitkomen dat ie een vorm van autisme heeft. Die termen interesseren mij verder eigenlijk geen zier het gaat er vooral om dat ik zie dat mijn zoon het verschrikkelijk moeilijk heeft. Het is een ontzettend zacht mannetje dat zichzelf niet in de hand heeft. Hoewel hij nu hij een beetje groter wordt aan het leren is (lees: geconditioneerd wordt) hoe je sociaal met andere mensen omgaat. Het geluk van een hoger iq is dat denk ik, dat hij het nog kan leren. Dat hij een moeilijker bestaan heeft tot nu toe dan zijn zusje van bijna 5 staat wel vast. Zij is niet dom maar heeft precies wat al gezegd werd op alle vlakken een 7. Iedereen op het schoolplein van groep 0 tot groep 8 is dol op d'r (uitzonderingen uiteraard daargelaten).
Dat zou ik mijn zoon ook zo gunnen, dat ie ook gewoon elke dag kan kiezen uit verschillende vriendjes om mee te spelen.
Enne rapporten?? Die boeien me ook werkelijk helemaal niks. Gelukkig zitten mijn kinderen op een montessorischool en word er niet gewerkt met cijfers. Er staat gewoon beschreven wat een kind wel of niet beheerst meer als soort van constatering. Dochter weet niet eens in welke groep ze zit, ze zit gewoon in de onderbouw.
Dat zou ik mijn zoon ook zo gunnen, dat ie ook gewoon elke dag kan kiezen uit verschillende vriendjes om mee te spelen.
Enne rapporten?? Die boeien me ook werkelijk helemaal niks. Gelukkig zitten mijn kinderen op een montessorischool en word er niet gewerkt met cijfers. Er staat gewoon beschreven wat een kind wel of niet beheerst meer als soort van constatering. Dochter weet niet eens in welke groep ze zit, ze zit gewoon in de onderbouw.
vrijdag 7 september 2007 om 09:39
Ik ga ook voor sociaal vaardig. Sociaal vaardig is in mijn ogen dat je een bepaalde mate van zekerheid voelt over jezelf en dat je geen schroom voelt om met anderen te praten. Ik ken autisme van zeer dichtbij (zelf geen last van overigens) en weet dus hoe moeilijk het leven dan kan zijn. En inderdaad met minder intelligentie kun je alle kanten op in het leven. Daarom voor mij sociaal vaardig. Dan is je leven een stuk makkelijker.
vrijdag 7 september 2007 om 09:52
Maleficent, ik begrijp best dat jouw dagelijkse vraagstukken niet gaan over dit soort dingen, als je zelf een zoontje hebt die misschien niet oud zal worden. Maar dan mogen andere mensen nog wel nonsens discussies hebben. Al vind ik dit nog geeneens een nonsens discussie. Het hoeft niet altijd zware kost te zijn, toch? Bij ons in de familie hebben we een aantal mensen met psychische syndromen. We maken daar juist vaak grapjes hierover, om het allemaal wat dragelijker te maken. Nu is het hebben van een ziekte waardoor je minder lang leeft nog zwaarder natuurlijk. En ik weet ook niet hoe machteloos je je dan moet voelen. Maar andere mensen zitten niet in jouw situatie en kunnen natuurlijk niet met alles wat ze zeggen en doen rekening houden met anderen.
En neem maar van me aan, als je zoontje sociaal minder vaardig is, dan maak je je daar wel degelijk druk om. Niet omdat hij dan niet aan een ideaal plaatje voldoet, maar omdat je wil dat hij zich gelukkig voelt. En dat gaat nu eenmaal moeilijk in een maatschappij die niet berekend is op mensen die niet zo snel meegaan met de rest. En je maakt je zorgen hoe hij het moet redden, als je zelf dood bent. Zou hij dan wel gelukkig zijn. En zo kun je nog wel even doorgaan.
Ik wil je wel veel sterkte toewensen voor jouw persoonlijke situatie. Een ouder zou nooit mogen meemaken dat zijn kind eerder heengaat dan hij zelf. Het is de angst van iedere ouder.
En neem maar van me aan, als je zoontje sociaal minder vaardig is, dan maak je je daar wel degelijk druk om. Niet omdat hij dan niet aan een ideaal plaatje voldoet, maar omdat je wil dat hij zich gelukkig voelt. En dat gaat nu eenmaal moeilijk in een maatschappij die niet berekend is op mensen die niet zo snel meegaan met de rest. En je maakt je zorgen hoe hij het moet redden, als je zelf dood bent. Zou hij dan wel gelukkig zijn. En zo kun je nog wel even doorgaan.
Ik wil je wel veel sterkte toewensen voor jouw persoonlijke situatie. Een ouder zou nooit mogen meemaken dat zijn kind eerder heengaat dan hij zelf. Het is de angst van iedere ouder.
vrijdag 7 september 2007 om 10:04
Maleficent.... ik ken jouw situatie niet , en anders kan ik die even niet zo snel plaatsen. Het is niet mijn bedoeling wie dan ook te kwetsen met dit topic. Maar feit blijft dat je eigen ontstoken teen je langer bezig houdt dan de dubbele botbreuk van de buurman .... wat niet inhoudt dat je het niet ontzettend rot voor de buurman vindt ....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 september 2007 om 10:10
Als k naar mezelf kijk, was/ben ik behoorlijk sociaal vaardig. Vroeger kon mijn vader hier echt niet me omgaan terwijl ik het van hem heb! Door zijn toedoen ben ik als 'behebt met' een sociale vaardigheid door de eerste jaren van mn leven gegaan. Pas toen ik volwassen was kon ik dat eindelijk van me afschudden, ook weer door mn sociale levensinstelling. Maar wel jammer is dat ik er in mn jeugd niet mee uit de voeten kon/mocht.
Mijn enig kind heeft gelukkig hetzelfde en ik ga er heel bewust mee om dat het wel mag zijn wie het is. Een heerlijk sociaal kind, een lekkere flapuit, een schat voor de allerkleinsten op school, op vakantie staat het (nu 6 jaar) in know time contact te zoeken/maken met andere kids of bedienend personeel horeca.
Ok, stiekum hoop ik natuurlijk dat het ook nog iets van inelligentie in zich heeft. Hoort bij de middenmoot, blinkt uit in rekenen en gym.
Mijn enig kind heeft gelukkig hetzelfde en ik ga er heel bewust mee om dat het wel mag zijn wie het is. Een heerlijk sociaal kind, een lekkere flapuit, een schat voor de allerkleinsten op school, op vakantie staat het (nu 6 jaar) in know time contact te zoeken/maken met andere kids of bedienend personeel horeca.
Ok, stiekum hoop ik natuurlijk dat het ook nog iets van inelligentie in zich heeft. Hoort bij de middenmoot, blinkt uit in rekenen en gym.
vrijdag 7 september 2007 om 10:21
Maleficient, Ik hoop niet dat ik degene was waardoor jij je bericht hebt gewijzigd. Ik heb het niet gelezen. Ik wilde door mijn verhaal helemaal niemand kwetsen of zo, weet heel goed wat een rijkdom ik heb. Ik ken jouw situatie niet maar wens je het beste voor jou en je kindje. Sorry als ik je gekwetst heb.
vrijdag 7 september 2007 om 10:55
Ik zie een duidelijk verschil tussen zoon van toen en nu, op de lagere school totaal niet sociaal vaardig door toedoen van kliertjes in zn klas waardoor hij in zn schulp kroop.Hij haalde 10en en 8en was druk beig met leren want ja wat moest je anders doen he als je er niet bijhoorde.
Nu valt hij goed in de klas..heeft vrienden....lol...plezier maar vergeet te leren en op te letten in de klas want jantje zei dit..pietje deed dat..lol trappen met zn allen.
Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik liever zou hebben..ja toch wel....een jongen die leert en veel vrienden heeft maar kennelijk kan dat bij mijn zoon niet beide '-))))
Nu valt hij goed in de klas..heeft vrienden....lol...plezier maar vergeet te leren en op te letten in de klas want jantje zei dit..pietje deed dat..lol trappen met zn allen.
Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik liever zou hebben..ja toch wel....een jongen die leert en veel vrienden heeft maar kennelijk kan dat bij mijn zoon niet beide '-))))
vrijdag 7 september 2007 om 11:09
Ik vind het geen keuze hoor, iedereen kiest toch voor sociaal vaardig? Je bent gek als je daar niet voor kiest.
Mijn zoon is autistisch en hij is erg slim, gelukkig want nu leert hij heel snel hoe je je moet gedragen in bepaalde situaties. Maar dat hij het moeilijker heeft en krijgt dan leeftijdsgenootjes staat al vast.
Vind het dus geen goede discussie
Mijn zoon is autistisch en hij is erg slim, gelukkig want nu leert hij heel snel hoe je je moet gedragen in bepaalde situaties. Maar dat hij het moeilijker heeft en krijgt dan leeftijdsgenootjes staat al vast.
Vind het dus geen goede discussie
vrijdag 7 september 2007 om 11:20
Het gaat in de discussie misschien niet in de 1e instantie over extreme gevallen. Natuurlijk kiest iedereen dan voor Sociaal Vaardig. En sowieso is de keuze vaak ten gunste van het sociaal vaardige, denk ik. Tegenover zoiets als autisme kun je aan de andere kant toch bijvoorbeeld zwakbegaafdheid plaatsen. Daarmee heeft een kind het ook niet makkelijk, al zou het nog zo sociaal begaafd zijn.
Als het gaat niet gediagnosticeerd gewoon simpel óf iets sociaal vaardiger zijn óf iets bovengemiddeld intelligent maar (misschien mede daardoor) net minder sociaal begaafd, dan zou ik voor mijn kind hopen op het sociaal vaardige, terwijl ik intelligentie zelf wel heel belangrijk vind. Ik denk alleen dat je gelukkiger wordt van contact met andere dan van enorm intelligent maar misschien wat eenzamer zijn. Het hangt wel heel erg af van de mate waarin het kind dan hypotethisch minder sociaal begaafd zou zijn. Veel kunstenaars zijn bijvoorbeeld onuitstaanbaar, maar dat wordt vanwege hun begaafdheid in de kunst geaccepteerd.
Als het gaat niet gediagnosticeerd gewoon simpel óf iets sociaal vaardiger zijn óf iets bovengemiddeld intelligent maar (misschien mede daardoor) net minder sociaal begaafd, dan zou ik voor mijn kind hopen op het sociaal vaardige, terwijl ik intelligentie zelf wel heel belangrijk vind. Ik denk alleen dat je gelukkiger wordt van contact met andere dan van enorm intelligent maar misschien wat eenzamer zijn. Het hangt wel heel erg af van de mate waarin het kind dan hypotethisch minder sociaal begaafd zou zijn. Veel kunstenaars zijn bijvoorbeeld onuitstaanbaar, maar dat wordt vanwege hun begaafdheid in de kunst geaccepteerd.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
vrijdag 7 september 2007 om 11:23
Even voor de duidelijk, want ik wil niemand kwetsen. Ik vergelijk autisme niet met zwakbegaafdheid, maar bedoel te zeggen dat autisme een vorm van sociale begaafdheid is die niet regulier is, maar als iets dat gediagnosticeerd kan worden en als een 'stoornis' wordt gezien.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
