Mijn vriend verzwijgt onze relatie naar derden (vrouwen)

Hallo lieve mensen,



Wie helpt me orde op zaken brengen in mijn hoofd? Sinds januari 2007 heb ik een relatie met een man met een vrij beroep (tennisleraar). Ondanks alle dates die hij tijdens onze aanvankelijke vriendschap had, koos hij voor mij en zei alleen mij te willen. Hij zou alle internetdates laten voor wat het was. Door die uitspraak ben ik na 4 maanden vriendschap in januari overstag gegaan. Tijdens de relatie bleek hij tóch ingeschreven te staan op sites als netlog, Hi5, WAYN etc. Als ik hem ermee confronteerde zei hij, dat het allemaal maar spel is en dat ik me meer bezig moet houden met gevoel ipv die spelletjes; het betekende immers niets, hij wil alleen mij! Maar het gedrag met zijn gsm (2 stuks overigens en constant op de display kijken), de twee laptops (waarvan eentje alleen voor zijn gebruik is), dames die zich via hyves aan mij bekend maakten, omdat ze via hyves erachter kwamen dat hij TOCH WEL een duurzame relatie voerde, namelijk met mij en die mij dus waarschuwden voor zijn uitnodigende acties naar hen toe en vertelde dat hij vooral geen relatie voerde...ik ben hierdoor heel onzeker geworden. Dat zul je wel begrijpen. Vaak heb ik voorgesteld om terug te gaan naar onze vriendschap, waar hij me niet in mijn ziel kan raken. Maar dat wil hij niet; hij zegt dat ik alles voor hem ben, anderen kunnen niet eens in mijn schaduw staan....okay, dus ik zet mijn schouders er weer onder. Maar gezien onze fysieke situatie (wonen 30 km uit elkaar) kunnen we niet vaak bij elkaar zijn (ik ben alleenstaande ouder). Nu zou hij deze week komen, maar op de dag van komst kreeg ik een sms berichtje, dat hij nog even de dag afwachtte en het me zou laten weten. Eerder is het gebeurd, in juli j.l., dat ik ook op afstand werd gehouden en toen bleek hij met een ander het bed te hebben gedeeld. We zaten in het dillemma wel of niet verder en hij heeft dat moment aangegrepen om een ander te grijpen (wat een woordspeling). Later moest ik het doen met: jij was er toen toch niet?! En nu, nu voel ik me ellendig; als er registers opengaan door zijn vage houding en ik spreek erover, wordt dat weer tegen me gebruikt, want dan ben ik 'nooit tevreden', een moraalridder (als ik hem vraag waarom hij de avond voordat hij naar me toekomt niet eerder achter de bar van zijn club weggaat en/of minder drinkt om zich de volgende dag naar mij te kunnen begeven) dan ben ik een zeikerd en nu mag ik dus niet komen dit weekend, want ik ben de zeikerd om niets en ik zoek overal wat achter en....enfin, je begrijpt het: dit vage gedrag doet mijn vertrouwen in hem al helemaal geen goed. Heb het gevoel alsof ik 'vanavond niet thuis mag komen', want we hebben elkaars huissleutel, wonen vanwege praktische zaken niet bij elkaar, en ik vraag me af of de LAT situatie hier niet vreselijk wordt gebruikt cq misbruikt...hoe had het gemoeten als we hadden samengewoond, waar hij al maanden om schreeuwt? Dan neem ik aan dat je zo'n basis hebt, dat je eruit probeert te komen met elkaar ipv meteen de ander wegduwen. Hij die altijd riep dat ik altijd welkom ben, hoe vaker hoe beter etc.etc. roept nu: met je geclaim duw je me alleen maar meer weg! Daarom wil ik nu 'ff' afstand!



Ik voel me monddood; hij houdt het in het midden, krijg visioenen dat hij alweer aan het shoppen is en bij groener gras aan de andere kant...precies.



Ik heb besloten om dus nu niets te laten horen (omdat hij dat verlangt) maar ik snap er de ballen van...het staat in zo'n schril contrast met wat hij altijd beweert voor mij te voelen...



Iemand??