Kinderen
alle pijlers
mond houden of melden???
donderdag 13 september 2007 om 19:48
Hallo,
Ik weet niet zeker of ik dit op deze pijler moet zetten maar omdat het een kind betreft en er hier altijd, naar mijn idee, veel mensen zijn plaats ik het hier.
Bij mijn kind in de klas, zes jaar groep drie, zit een meisje in de klas. Over haar gaat het gerucht dat zij alleen thuis is 's nachts. Dit is al langer zo maar ik schuif het onder de catogorie roddel.
Nu hoorde ik van de week het volgende:
Het meisje had gespeeld bij een ander meisje, toen haar, alleenstaande, moeder haar kwam ophalen zei ze dat ze die nacht moest werken. Waarop die andere moeder vraagt of ze oppas heeft voor 's nachts maar dat was niet zo. Het meisje heeft ook nog twee oudere zussen van zestien en veertien. dus die andere moeder zei: o maar de zussen zijn wel thuis? Nee was het antwoord, die zijn bij hun (een andere) vader.
Dus dat meisje van zes is alleen 's nachts heb ik dus uit de tweede hand.
Zouden jullie dit ergens melden bijv bij school of je er niet mee bemoeien?
Ik weet niet zeker of ik dit op deze pijler moet zetten maar omdat het een kind betreft en er hier altijd, naar mijn idee, veel mensen zijn plaats ik het hier.
Bij mijn kind in de klas, zes jaar groep drie, zit een meisje in de klas. Over haar gaat het gerucht dat zij alleen thuis is 's nachts. Dit is al langer zo maar ik schuif het onder de catogorie roddel.
Nu hoorde ik van de week het volgende:
Het meisje had gespeeld bij een ander meisje, toen haar, alleenstaande, moeder haar kwam ophalen zei ze dat ze die nacht moest werken. Waarop die andere moeder vraagt of ze oppas heeft voor 's nachts maar dat was niet zo. Het meisje heeft ook nog twee oudere zussen van zestien en veertien. dus die andere moeder zei: o maar de zussen zijn wel thuis? Nee was het antwoord, die zijn bij hun (een andere) vader.
Dus dat meisje van zes is alleen 's nachts heb ik dus uit de tweede hand.
Zouden jullie dit ergens melden bijv bij school of je er niet mee bemoeien?
donderdag 13 september 2007 om 19:54
Jeetje, dat is moeilijk zeg.
Ik zou het denk ik wel melden. Mocht er ooit eens wat gebeuren in de nachten dat het meisje alleen is dan sla je jezelf voor je kop en denk je: Had ik het nou maar gemeld dan was het mischien nooit gebeurd.
Trouwens ook achterlijk dat die moeder het op deze manier doet.
Ik zou als ik jou was hier toch melding van maken.
Succes.
Ik zou het denk ik wel melden. Mocht er ooit eens wat gebeuren in de nachten dat het meisje alleen is dan sla je jezelf voor je kop en denk je: Had ik het nou maar gemeld dan was het mischien nooit gebeurd.
Trouwens ook achterlijk dat die moeder het op deze manier doet.
Ik zou als ik jou was hier toch melding van maken.
Succes.
donderdag 13 september 2007 om 19:58
Ik denk dat het goed is om zoiets wel te bespreken met de moeder van dat meisje. En als je dat om een of andere reden niet kunt: melden op school. Scholen zijn bij uitstek plaatsen waar (een vermoeden van) huiselijk geweld en kindermishandeling gesignaleerd kan worden. Leerkrachten brengen veel tijd met de kinderen door, hebben een vertrouwensrelatie met hen opgebouwd en kunnen een belangrijke signaalfunctie vervullen. Op school hebben ze waarschijnlijk wel protocollen voor dit soort situaties (verwaarlozing, mishandeling, misbruik etc.).
Voor mijzelf sprekend: Niet melden zou aan me blijven knagen.
Voor mijzelf sprekend: Niet melden zou aan me blijven knagen.
donderdag 13 september 2007 om 20:04
donderdag 13 september 2007 om 20:05
Maar voor je nou morgenochtend direct naar de leerkracht stapt: kun je niet een speelafspraak regelen en er met de moeder van dat meisje terloops over beginnen? En het op die manier bespreekbaar maken, zodat het niet meteen achter haar rug omgaat, maar dat zij erin betrokken wordt?
Misschien heeft die moeder er wel moeite mee om haar dochter alleen achter te laten, maar heeft ze geen flauw idee hoe ze het anders moet oplossen met haar nachtdiensten.
Ik wil maar zeggen: val haar er niet meteen vierkant op aan, een beetje begrip voor haar situatie doet misschien al wonderen en biedt dan openingen voor dialoog.
Misschien heeft die moeder er wel moeite mee om haar dochter alleen achter te laten, maar heeft ze geen flauw idee hoe ze het anders moet oplossen met haar nachtdiensten.
Ik wil maar zeggen: val haar er niet meteen vierkant op aan, een beetje begrip voor haar situatie doet misschien al wonderen en biedt dan openingen voor dialoog.
donderdag 13 september 2007 om 20:09
donderdag 13 september 2007 om 21:49
Niet om het goed te praten, maar hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ik heb hetzelfde meegemaakt en heb er nooit problemen mee gehad, besefte pas toen ik uit de puberteit was hoe raar het eigenlijk was.... Wel was ik het al gewend vanaf mijn 2e/3e, ik weet niet of dat bij haar ook zo is.
Maar aan TO: ik zou het melden aan de school, zij hebben hier meer ervaring mee en kunnen hier wellicht iets mee, of weten er misschien al wel van.
donderdag 13 september 2007 om 21:58
[quote]:
[...]
Niet om het goed te praten, maar hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ik heb hetzelfde meegemaakt en heb er nooit problemen mee gehad, besefte pas toen ik uit de puberteit was hoe raar het eigenlijk was.... Wel was ik het al gewend vanaf mijn 2e/3e, ik weet niet of dat bij haar ook zo is.
quote]
Zegt de naam Madeleine McCann je iets?
Kinderen van zes kunnen op zoek gaan naar hun moeder, de deur open doen voor vreemden, slaapwandelen en weet ik veel wat nog meer.
Melden morgen!
[...]
Niet om het goed te praten, maar hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ik heb hetzelfde meegemaakt en heb er nooit problemen mee gehad, besefte pas toen ik uit de puberteit was hoe raar het eigenlijk was.... Wel was ik het al gewend vanaf mijn 2e/3e, ik weet niet of dat bij haar ook zo is.
quote]
Zegt de naam Madeleine McCann je iets?
Kinderen van zes kunnen op zoek gaan naar hun moeder, de deur open doen voor vreemden, slaapwandelen en weet ik veel wat nog meer.
Melden morgen!
donderdag 13 september 2007 om 22:03
Daar heb ik het toch helemaal niet over? Ik bedoel dat het voor een kind niet de ervaring hoeft te zijn dat het het ergste is dat ze kan overkomen. In de ogen van een kind dus.
Ik weet nu ook wel wat er vroeger allemaal met mij had kunnen gebeuren... maar dat is niet gebeurd en ik heb er verder nooit last van gehad.
Ik weet nu ook wel wat er vroeger allemaal met mij had kunnen gebeuren... maar dat is niet gebeurd en ik heb er verder nooit last van gehad.
donderdag 13 september 2007 om 22:03
Bij mijn weten kan en mag een school daar niets mee doen. Deze kan zich hoogstens allert opstellen en pas zodra hunzelf een sterk vermoeden hebben van problemen,op eigen verantwoordelijkheid,een gesprek aan gaan of een instantie inschakelen.Ook logisch,want het zal toch niet de goede manier zijn als ouders van alles over elkaar bij de leerkracht kunnen melden,en er dan gelijk maatsregelen getroffen worden.Een verhaal kan in realiteit immers er heel anders uitzien.
Bovendien heb je het niet rechtstreeks van de moeder zelf.
Ik zou er dan toch voorzichtig mee zijn om stappen te ondernemen op basis van info via via.
Het kan naruurlijk een eenmalig incident zijn(niet goed hoor!)
Maar waar rook is is vuur.
Ik zou wel op de moeder zelf afstappen.Zeker omdat ik vind dat zei recht heeft op het feit dat er verhalen rondgaan over haar gezin.
Je kan natuurlijk vertellen wat je hebt gehoord en dat dit al vaker ter sprake komt in de wandelgangen.
Als je daarbij verteld dat je je zorgen maakt en daarbij uitlegt dat je haar hier niet op wil veroordelen(als het zo is) maar er een passende oplossing noodzakelijk is,en of ze hier misschien hulp bij nodig heeft (niet dat je zelf die hulp aan hoeft te bieden,maar dan kan ze misschien wel zelf een gesprek met de leerkracht aan gaan.
Je weet niet wat er achter het verhaal zit.
Dus ik zou er toch wat voorzichtiger mee omspringen, en zeker eerst de moeder aan spreken.
Bovendien heb je het niet rechtstreeks van de moeder zelf.
Ik zou er dan toch voorzichtig mee zijn om stappen te ondernemen op basis van info via via.
Het kan naruurlijk een eenmalig incident zijn(niet goed hoor!)
Maar waar rook is is vuur.
Ik zou wel op de moeder zelf afstappen.Zeker omdat ik vind dat zei recht heeft op het feit dat er verhalen rondgaan over haar gezin.
Je kan natuurlijk vertellen wat je hebt gehoord en dat dit al vaker ter sprake komt in de wandelgangen.
Als je daarbij verteld dat je je zorgen maakt en daarbij uitlegt dat je haar hier niet op wil veroordelen(als het zo is) maar er een passende oplossing noodzakelijk is,en of ze hier misschien hulp bij nodig heeft (niet dat je zelf die hulp aan hoeft te bieden,maar dan kan ze misschien wel zelf een gesprek met de leerkracht aan gaan.
Je weet niet wat er achter het verhaal zit.
Dus ik zou er toch wat voorzichtiger mee omspringen, en zeker eerst de moeder aan spreken.
donderdag 13 september 2007 om 22:09
Ok hier wat meer informatie:
Ik hoop niet dat jullie je in de maling genomen voelen maar ik wilde weten of ik nou gek was of wat anderen zouden doen.
Dit is er dus gebeurd:
Ik heb het gemeld op school bij de intern begeleider (IB er) zij heeft die moeder aan gesproken en gezegd dat ze signalen heeft opgevangen dat haar dochter 's nachts alleen thuis was.
Die moeder is gaan nadenken met wie haar kind de afgelopen tijd heeft gespeeld en kwam zo uit bij mij zoon. Ze staat dus vanmiddag hier aan de deur en zegt: Mag ik jou wat vragen heb jij op school gezegd dat X alleen thuis is 's nachts?
Ik dacht niet goed na en dacht dus dat de school dat gezegd had tegen haar, dat het bij mij vandaan kwam dus. Dus ik antwoordde: Ik heb het er wel over gehad ja.
Nou en toen brak de pleuris uit: wie ik wel dacht dat ik was om me met haar te bemoeien en en waar ik het gore lef vandaan haalde om haar te beschuldigen en door mijn soort mensen moest zij naar het politiebureau om verantwoording af te leggen enz. Alles ging gepaard met veel krachttermen en ook nog: ik kan je wel iets aan doen enz. Uiteindelijk is ze woest weggelopen en ik was helemaal in shock.
Ik baal aan de ene kant dat ik het niet ontkend heb maar aan de andere kant is het gewoon wel waar.
Terwijl ik op school eigenlijk alleen mijn twijfel heb uitgesproken maar ik eigenlijk wel zeker weet dat het gebeurd.
Ik hoop niet dat jullie je in de maling genomen voelen maar ik wilde weten of ik nou gek was of wat anderen zouden doen.
Dit is er dus gebeurd:
Ik heb het gemeld op school bij de intern begeleider (IB er) zij heeft die moeder aan gesproken en gezegd dat ze signalen heeft opgevangen dat haar dochter 's nachts alleen thuis was.
Die moeder is gaan nadenken met wie haar kind de afgelopen tijd heeft gespeeld en kwam zo uit bij mij zoon. Ze staat dus vanmiddag hier aan de deur en zegt: Mag ik jou wat vragen heb jij op school gezegd dat X alleen thuis is 's nachts?
Ik dacht niet goed na en dacht dus dat de school dat gezegd had tegen haar, dat het bij mij vandaan kwam dus. Dus ik antwoordde: Ik heb het er wel over gehad ja.
Nou en toen brak de pleuris uit: wie ik wel dacht dat ik was om me met haar te bemoeien en en waar ik het gore lef vandaan haalde om haar te beschuldigen en door mijn soort mensen moest zij naar het politiebureau om verantwoording af te leggen enz. Alles ging gepaard met veel krachttermen en ook nog: ik kan je wel iets aan doen enz. Uiteindelijk is ze woest weggelopen en ik was helemaal in shock.
Ik baal aan de ene kant dat ik het niet ontkend heb maar aan de andere kant is het gewoon wel waar.
Terwijl ik op school eigenlijk alleen mijn twijfel heb uitgesproken maar ik eigenlijk wel zeker weet dat het gebeurd.
donderdag 13 september 2007 om 22:11
Bij mijn moeder was er ook meer aan de hand, daarom zou ik juist niet adviseren om naar de moeder toe te stappen, dat kan je misschien beter aan iemand overlaten die er wat meer inzicht/ervaring mee heeft. Als die moeder net is zoals mijn moeder was, zou ik dat zeker niet doen. Je weet inderdaad niet wat er nog meer aan de hand is.
Bij mij wist de school ook van die situatie thuis, mijn vader heeft uiteindelijk ingegrepen (mijn ouders waren ook uit elkaar).
Bij mij wist de school ook van die situatie thuis, mijn vader heeft uiteindelijk ingegrepen (mijn ouders waren ook uit elkaar).
donderdag 13 september 2007 om 22:17
Iry, school zal niet direct stappen ondernemen, maar zij kennen het kind en de moeder ongetwijfeld beter dan TO. De leerkracht kan met moeder bespreken dat er verhalen over het schoolplein gaan en vragen of ze hulp nodig heeft. School weet ook heel goed waar ze die hulp en begeleiding kan krijgen.
Als je als vreemde zelf op haar afstapt, zal ze waarschijnlijk alleen maar reageren met; waar bemoei je je mee. En als er dan verdere stappen worden ondernomen, ben jij de gebeten hond. Vergeet niet dat TO zelf ook een kind daar op school heeft, die hiermee niet geconfronteerd hoeft te worden.
In geval dat een kind mogelijk niet goed behandeld wordt, moet je niet zelf gaan redderen. Zeker niet als je de persoon in kwestie niet kent. Als het nu je buurvrouw, of je vriendin is, vind ik het wat anders. Maar niet als het een vreemde is en er mensen voorhanden zijn (school) die dit veel beter aan kunnen pakken. Bovendien kan de leerkracht dan alert zijn op signalen van het kind.
Snoopy, gelukkig heb jij er geen last van ondervonden. Maar het is een bedreigende situatie voor een kind. Mazzel als het goed gaat, maar er zijn legio mogelijkheden dat dit niet goed gaat. Een kind van 6 hoort niet alleen thuis te zijn, zelfs niet overdag. 6 is de leeftijd waarop je hooguit weg kan voor een boodschap, mits je een redelijk zelfstandig en verantwoordelijk kind hebt.
Als je als vreemde zelf op haar afstapt, zal ze waarschijnlijk alleen maar reageren met; waar bemoei je je mee. En als er dan verdere stappen worden ondernomen, ben jij de gebeten hond. Vergeet niet dat TO zelf ook een kind daar op school heeft, die hiermee niet geconfronteerd hoeft te worden.
In geval dat een kind mogelijk niet goed behandeld wordt, moet je niet zelf gaan redderen. Zeker niet als je de persoon in kwestie niet kent. Als het nu je buurvrouw, of je vriendin is, vind ik het wat anders. Maar niet als het een vreemde is en er mensen voorhanden zijn (school) die dit veel beter aan kunnen pakken. Bovendien kan de leerkracht dan alert zijn op signalen van het kind.
Snoopy, gelukkig heb jij er geen last van ondervonden. Maar het is een bedreigende situatie voor een kind. Mazzel als het goed gaat, maar er zijn legio mogelijkheden dat dit niet goed gaat. Een kind van 6 hoort niet alleen thuis te zijn, zelfs niet overdag. 6 is de leeftijd waarop je hooguit weg kan voor een boodschap, mits je een redelijk zelfstandig en verantwoordelijk kind hebt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 september 2007 om 22:19
Ik was vanaf mijn 10de regelmatig alleen thuis met mijn broertje van 5, vanwege het werk van mijn moeder, tot een uur of twee 's nachts.
Er lag een tientje klaar voor patat, en dat was het dan wel.
Tsja, en of oppassen nou de ideale oplossing zijn.
Toen we jonger waren hebben we wel eens een buurjongen als oppas gehad. Die jongen is later veroordeeld wegens poging tot doodslag op iemand bij een bushalte, ging om 7 gulden 50. Ook heeft hij bij ons ingebroken met de tweede sleutel die zijn moeder (buurvrouw) had van ons huis. Leuke knul.......
Bijzonder vind ik het wel dat ik het nu zelf niet zou doen, mijn kind alleen laten.
Mijn zoon is nu bijna vijf jaar, hij is in zijn hele leventje exact één avond "alleen" geweest, inclusief babyfoon, terwijl wij bij de buren zaten. Die lui wilden persé 's avonds afspreken en begrepen niet dat wij ons kind nog nooit alleen hadden gelaten. Mijn vriend is dus drie keer naar huis gelopen om de boel te controleren. Echt, we hebben daar niet lekker gezeten.
Er lag een tientje klaar voor patat, en dat was het dan wel.
Tsja, en of oppassen nou de ideale oplossing zijn.
Toen we jonger waren hebben we wel eens een buurjongen als oppas gehad. Die jongen is later veroordeeld wegens poging tot doodslag op iemand bij een bushalte, ging om 7 gulden 50. Ook heeft hij bij ons ingebroken met de tweede sleutel die zijn moeder (buurvrouw) had van ons huis. Leuke knul.......
Bijzonder vind ik het wel dat ik het nu zelf niet zou doen, mijn kind alleen laten.
Mijn zoon is nu bijna vijf jaar, hij is in zijn hele leventje exact één avond "alleen" geweest, inclusief babyfoon, terwijl wij bij de buren zaten. Die lui wilden persé 's avonds afspreken en begrepen niet dat wij ons kind nog nooit alleen hadden gelaten. Mijn vriend is dus drie keer naar huis gelopen om de boel te controleren. Echt, we hebben daar niet lekker gezeten.
donderdag 13 september 2007 om 22:21
Oh, mosterd. Moeder is dus al uitgevaren omdat jij je er mee zou bemoeien. Wat vervelend voor je zeg! Kan me voorstellen dat je je geintimideerd hebt gevoeld!
Heel goed dat je naar de IBer bent gegaan. Het gaat hier wel om een kind, die niet voor zichzelf op kan komen.
En ik vind het niet raar hoor, dat je het hier als vraag neer zette. Zo krijg je wel neutrale reacties en geen meepraten met of veroordelen van jou akties.
Heel goed dat je naar de IBer bent gegaan. Het gaat hier wel om een kind, die niet voor zichzelf op kan komen.
En ik vind het niet raar hoor, dat je het hier als vraag neer zette. Zo krijg je wel neutrale reacties en geen meepraten met of veroordelen van jou akties.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 september 2007 om 22:25
Overigens zou ik van haar aktie richting jou, ook melding maken op school. Als ze dan toch al gealarmeerd zijn, kunnen ze meer als ze alle feiten weten.
Ik vermoed dat deze moeder behoorlijk klem zit met werk en haar kind. Maar dat mag geen reden zijn om je kind in gevaar te brengen. Beter dan dat er nu instanties bij komen, die haar kunnen helpen wel een goede balans tussen werk en moederschap te verkrijgen.
Je hebt het goed gedaan hoor Maze!
Ik vermoed dat deze moeder behoorlijk klem zit met werk en haar kind. Maar dat mag geen reden zijn om je kind in gevaar te brengen. Beter dan dat er nu instanties bij komen, die haar kunnen helpen wel een goede balans tussen werk en moederschap te verkrijgen.
Je hebt het goed gedaan hoor Maze!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 13 september 2007 om 22:30
eigenlijk is het een vreemd gezinnetje: moeder zit al jaren in de bijstand en ze krijgen ook hulp van de voedselbank. Maar groente en fruit uit het pakket geeft moeder weer door aan haar buurvrouw want dat eten ze niet. Het kind komt al vanaf groep twee helemaal alleen naar school en vaak onverzorgd. Tussen de middag belt ze regelmatig hier aan en als ik vraag of ze iets wil eten zegt ze heel blij ja. Dan blijkt haar moeder te slapen en alleen maar een stukje chocola te zijn. Ze zijn ook wel bekend bij verschillende instanties maar ik weet niet bij welke. Ik nam eigenlijk aan dat de school dat wel zou weten en die instanties dan zou inlichten.
Maar goed eigenlijk ben ik gewoon heel; erg geschrokken en als ik het over kon doen zou ik wel melding gemaakt hebben maar naar moeder toe ontkennen
Maar goed eigenlijk ben ik gewoon heel; erg geschrokken en als ik het over kon doen zou ik wel melding gemaakt hebben maar naar moeder toe ontkennen
donderdag 13 september 2007 om 22:32
Melden bij school of de juf. En eventueel zelf ook bij het AMK.
Ik ben zelf op dit moment ook bezig met "zo iets" ( privacy, wil niet te veel kwijt ) en ik vind het moeilijk t.o. de moeder, maar het kind gaat voor alles. Zij heeft recht op een veilige leef omgeving.
Melden dus, beter 1 keer te veel dan een keer te weinig !
Ik ben zelf op dit moment ook bezig met "zo iets" ( privacy, wil niet te veel kwijt ) en ik vind het moeilijk t.o. de moeder, maar het kind gaat voor alles. Zij heeft recht op een veilige leef omgeving.
Melden dus, beter 1 keer te veel dan een keer te weinig !
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
