Seks
alle pijlers
Vreemdgaan opbiechten of niet?
donderdag 11 maart 2010 om 14:46
Ik heb een korte affaire gehad met een andere man. In die periode heb ik een aantal keer sex met hem gehad.
Mijn man weet van niets maar vind me sinds die periode wel leuker, vrolijker en beter gekleed. Ondanks dat ik geen contact meer heb met mijn minnaar en zeker weet dat ik niet nog eens een misstap zal begaan, voel ik me erg schuldig.
Biecht ik alles op aan mijn man en wacht ik de consequenties af óf moet ik mijn mond houden en mijn schuldgevoel een plaats zien te geven?
Graag jullie mening of ervaring...
Mijn man weet van niets maar vind me sinds die periode wel leuker, vrolijker en beter gekleed. Ondanks dat ik geen contact meer heb met mijn minnaar en zeker weet dat ik niet nog eens een misstap zal begaan, voel ik me erg schuldig.
Biecht ik alles op aan mijn man en wacht ik de consequenties af óf moet ik mijn mond houden en mijn schuldgevoel een plaats zien te geven?
Graag jullie mening of ervaring...
zaterdag 1 mei 2010 om 00:09
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien is dit dubbelop.
Helaas ben ik zelf sinds kort ervaringsdeskundige, als de "schuldige" partij. Belangrijk verschil is wel dat het bij mij gaande was en niet in het verleden lag.
Haar reactie: uiteraard woede, maar vooral om de leugen, de ontkenning ondanks herhaald vragen.
Moraal van het verhaal: de leugen wordt als nog erger ervaren dan het vreemdgaan zelf.
Ik spreek alleen over mijn eigen relatie. Misschien dat in meer open relaties dit geheel anders ligt,
Helaas ben ik zelf sinds kort ervaringsdeskundige, als de "schuldige" partij. Belangrijk verschil is wel dat het bij mij gaande was en niet in het verleden lag.
Haar reactie: uiteraard woede, maar vooral om de leugen, de ontkenning ondanks herhaald vragen.
Moraal van het verhaal: de leugen wordt als nog erger ervaren dan het vreemdgaan zelf.
Ik spreek alleen over mijn eigen relatie. Misschien dat in meer open relaties dit geheel anders ligt,
zaterdag 1 mei 2010 om 11:51
@Lizzy: als het echt achter de rug is en je evt gevoelens voor diegene ook voltooid verleden tijd zijn, zou ik het niet opbiechten.. ja, dan moet jij daarmee leren leven, incl eventuele schuldgevoelens, maar opbiechten is zinloos en maakt meer kapot dan je lief is..
Opbiechten heeft alleen zin als het nog steeds speelt en je partner het door heeft.. of voordat je in de verleiding komt om zoiets aan te gaan (net voor die stap, als je je al erg aangetrokken voelt tot een ander).. en als je twijfelt aan je nr 1. Als je voor je nr 1 gaat kan je beter daar (fijne) aandacht in stoppen.
(ik ben zo'n ex-nr 1. Zoals dr Phil hier al zegt, was de leugen erger dan het vreemdgaan.. nl dat beinvloedde de omgang en het vertrouwelijke wat ik dacht met mijn man te hebben.. en bovendien vroeg ik zelf om die eerlijkheid en duidelijkheid en gaf hij dat pas toen HIJ er niet langer meer mee kon leven, zijn eigen schuldgevoelens/ geweten.. en dat was toen hij "zeker genoeg van haar was" om de relatie met mij te durven kwijtraken (door op te biechten).
En dat vond ik dan ook weer laf.. (geen oude schoenen weggooien..), dat hij zijn tijd genomen had om te kijken wie hij zou kiezen.. en ik die keuze niet had gehad, op eerlijke basis.. dus geen inbreng in of ik HEM op die basis nog had gewild zo lang als dat geduurd heeft).
Dus ook in jouw geval geldt dat het al te laat is om eerlijk te zijn en dat je alle vertrouwen van hem verliest, terwijl het dat niet waard is, want verleden tijd.. het is wat anders als je een meer open relatie wil, met ruimte voor een (seks)relatie ernaast. Dan is een eerlijke basis noodzaak.
Als ex had gebroken met zijn vriendin, had ik het persoonlijk iig niet willen weten.
Wel is het goed als je bij jezelf te rade gaat waarom dit je gebeurd is, hoe die ruimte er is gekomen, of je dingen mist in de relatie en daar dan wel open in gaat zijn thuis.. schuldgevoel over een "fout" hoeft niet, als je er iets van "geleerd hebt" en dat in het voordeel kan gebruiken voor jullie beiden in je relatie met je man..
Opbiechten heeft alleen zin als het nog steeds speelt en je partner het door heeft.. of voordat je in de verleiding komt om zoiets aan te gaan (net voor die stap, als je je al erg aangetrokken voelt tot een ander).. en als je twijfelt aan je nr 1. Als je voor je nr 1 gaat kan je beter daar (fijne) aandacht in stoppen.
(ik ben zo'n ex-nr 1. Zoals dr Phil hier al zegt, was de leugen erger dan het vreemdgaan.. nl dat beinvloedde de omgang en het vertrouwelijke wat ik dacht met mijn man te hebben.. en bovendien vroeg ik zelf om die eerlijkheid en duidelijkheid en gaf hij dat pas toen HIJ er niet langer meer mee kon leven, zijn eigen schuldgevoelens/ geweten.. en dat was toen hij "zeker genoeg van haar was" om de relatie met mij te durven kwijtraken (door op te biechten).
En dat vond ik dan ook weer laf.. (geen oude schoenen weggooien..), dat hij zijn tijd genomen had om te kijken wie hij zou kiezen.. en ik die keuze niet had gehad, op eerlijke basis.. dus geen inbreng in of ik HEM op die basis nog had gewild zo lang als dat geduurd heeft).
Dus ook in jouw geval geldt dat het al te laat is om eerlijk te zijn en dat je alle vertrouwen van hem verliest, terwijl het dat niet waard is, want verleden tijd.. het is wat anders als je een meer open relatie wil, met ruimte voor een (seks)relatie ernaast. Dan is een eerlijke basis noodzaak.
Als ex had gebroken met zijn vriendin, had ik het persoonlijk iig niet willen weten.
Wel is het goed als je bij jezelf te rade gaat waarom dit je gebeurd is, hoe die ruimte er is gekomen, of je dingen mist in de relatie en daar dan wel open in gaat zijn thuis.. schuldgevoel over een "fout" hoeft niet, als je er iets van "geleerd hebt" en dat in het voordeel kan gebruiken voor jullie beiden in je relatie met je man..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 6 mei 2010 om 18:09
Ik als man zijnde zou het wel op prijs stellen als ik het zou weten. Het idee dat andere het zouden weten en er dan zelf achter komen zou me nekken.
En ik vind ook dat het iemands recht is om het te weten zodat je zelf kan bepalen wat je er mee doet.
Het blijft hoe dan ook kwetsend. Alleen dat idee al dat mijn vriendin zoiets voor mij zou verzwijgen laat staan het uberhaupt al doen.
En de gene die vreemd is gegaan zal hoe dan ook wel dat schuldgevoel hebben of je het nu wel of niet verteld.
En ik vind ook dat het iemands recht is om het te weten zodat je zelf kan bepalen wat je er mee doet.
Het blijft hoe dan ook kwetsend. Alleen dat idee al dat mijn vriendin zoiets voor mij zou verzwijgen laat staan het uberhaupt al doen.
En de gene die vreemd is gegaan zal hoe dan ook wel dat schuldgevoel hebben of je het nu wel of niet verteld.
donderdag 6 mei 2010 om 19:43
Je affaire is voorbij, je wilt verder met je man! Hij vindt je vrolijker, leuker etc...dus ondanks dat dit normaal gesproken niet wordt geaccepteerd zou ik niks vertellen. Tuurlijk snap ik ook wel dat mocht het ooit wel uitkomen de leugen ook een groot factor gaat spelen.Maar de andere kant is weer, wat gebeurt er als je het opbiecht? einde relatie? een man die je niet meer vertrouwd,
Ik zelf heb toevallig voor het eerst in mn relatie gister met een andere man kortstondig gezoend. Heb hier een topic over geopend, ook daar zeiden de meeste niks vertellen als je verder wilt met je man....tuurlijk ik voel me hondsberoerd erbij, maar ga ervan uit dat dat wel slijt!
Hou je taai!!
s
Ik zelf heb toevallig voor het eerst in mn relatie gister met een andere man kortstondig gezoend. Heb hier een topic over geopend, ook daar zeiden de meeste niks vertellen als je verder wilt met je man....tuurlijk ik voel me hondsberoerd erbij, maar ga ervan uit dat dat wel slijt!
Hou je taai!!
s
zaterdag 25 september 2010 om 18:36
Hallo,
Mijn man heeft een affaire gehad. Ik kwam er perongeluk achter. We hebben een hele moeilijke tijd achter de rug maar zijn nog bij elkaar en het gaat nu beter. Ik vind dat je het moet zeggen. Een relatie moet gebouwd zijn op vertrouwen en op eerlijkheid anders gaat het vroeg of laat toch fout. Het zal anders je relatie beinvloeden op den duur. En als het fout gaat dan zou dat later ook zijn gebeurd maar dan ben jij tenminste wel eerlijk geweest. Ik had die eerlijkheid destijds van mijn man heel graag willen hebben. Maar uiteindelijk ben jij natuurlijk zelf degene die moet besluten wat je wel of niet wil.
Mijn man heeft een affaire gehad. Ik kwam er perongeluk achter. We hebben een hele moeilijke tijd achter de rug maar zijn nog bij elkaar en het gaat nu beter. Ik vind dat je het moet zeggen. Een relatie moet gebouwd zijn op vertrouwen en op eerlijkheid anders gaat het vroeg of laat toch fout. Het zal anders je relatie beinvloeden op den duur. En als het fout gaat dan zou dat later ook zijn gebeurd maar dan ben jij tenminste wel eerlijk geweest. Ik had die eerlijkheid destijds van mijn man heel graag willen hebben. Maar uiteindelijk ben jij natuurlijk zelf degene die moet besluten wat je wel of niet wil.
vrijdag 1 oktober 2010 om 15:22
Ik zou eerder voor integer pleiten dan voor volledig eerlijk, maar (onnodig) kwetsend. Als iets echt niks voorstelt, zou ik het voor me houden, dan doet het meer kwaad.
Integer zou zijn als je van jezelf onderzoekt hoe je ertoe gekomen bent, wat je evt mist in je relatie met je nr 1 of aan je eigen leven (sleur? tijd voor verandering? bepaalde wensen of ergernissen? ff willen merken dat je nog "gezien" wordt en meetelt? bepaalde behoefte die onderdrukt of onderontwikkeld blijft? enz) en daar op een positieve manier aandacht voor te krijgen/aan te besteden..
Dus aanleiding en evt oorzaken opsporen en daar iets mee doen, bespreken, veranderen. Eerlijk is soms hard en vanuit jezelf geredeneerd, waar integer ook rekening met de ander en zijn/haar gevoelens houdt.
Integer zou zijn als je van jezelf onderzoekt hoe je ertoe gekomen bent, wat je evt mist in je relatie met je nr 1 of aan je eigen leven (sleur? tijd voor verandering? bepaalde wensen of ergernissen? ff willen merken dat je nog "gezien" wordt en meetelt? bepaalde behoefte die onderdrukt of onderontwikkeld blijft? enz) en daar op een positieve manier aandacht voor te krijgen/aan te besteden..
Dus aanleiding en evt oorzaken opsporen en daar iets mee doen, bespreken, veranderen. Eerlijk is soms hard en vanuit jezelf geredeneerd, waar integer ook rekening met de ander en zijn/haar gevoelens houdt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 oktober 2010 om 22:06
In mijn beleving is er een wezenlijk verschil tussen een gevoel/emotie die je bij een ander dan je eigen partner hebt, of het daadwerkelijke "buiten-de-pot-piesen". Is het het 1e, dan zou je het (nu) kunnen laten rusten en wanneer je jezelf weer op de rit hebt alsnog eerlijk opbiechten. Dit zal dan niet eenvoudig zijn, maar is wel fair. Is het het 2e, dan ben je al een grens met zevenmijlslaarzen gepasseerd en zul je moeten boeten voor je misstanden. Met alle consequenties die daarbij horen. Maar het niets zeggen vind ik zó min!
dinsdag 5 oktober 2010 om 22:22
@Lastigenaam: het opbiechten als het echt geen gevoelens voor een ander betreft, plus al achter de rug is, maakt soms veel meer kapot dan het voorstelde en word je misschien oneindig nagedragen. Dat is ook een kwestie van de reactie van je partner inschatten, maar dat vertrouwen kan niet meer of lastig terugkomen bij sommigen, hangt ook van je partner af dus.
En dat is het ook niet waard en word je misschien volkomen disproportioneel "gestraft" met controle en wantrouwen/ verongelijktheid en slachtoffergedrag of einde relatie. Ik denk dat iemand zelf wel de nodige lessen leert, ook zonder het te vertellen of zonder dat het uitkomt..
En dat is het ook niet waard en word je misschien volkomen disproportioneel "gestraft" met controle en wantrouwen/ verongelijktheid en slachtoffergedrag of einde relatie. Ik denk dat iemand zelf wel de nodige lessen leert, ook zonder het te vertellen of zonder dat het uitkomt..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 6 oktober 2010 om 16:14
woensdag 6 oktober 2010 om 17:11
In een vorige relatie ben ik op ht laatst heel vaak vreemd gegaan. Holde ales uit en maakte alles kapot.
In mijn huidige relatie zou ik het voor geen goud doen. Wil het niet en kan het ook niet maken. Niet tegenover haar niet en niet tegenover mijn kinderen niet.
We gaan liever samen vreems (pc), is veel leuker en je krijgt je spanning dan ook wel.
In mijn huidige relatie zou ik het voor geen goud doen. Wil het niet en kan het ook niet maken. Niet tegenover haar niet en niet tegenover mijn kinderen niet.
We gaan liever samen vreems (pc), is veel leuker en je krijgt je spanning dan ook wel.
donderdag 7 oktober 2010 om 19:50
quote:Exploliefje schreef op 06 oktober 2010 @ 17:11:
We gaan liever samen vreems (pc), is veel leuker en je krijgt je spanning dan ook wel.
Je kan vreemdgaan op twee manieren vertalen:
1) sexuele activiteiten binnen het huwelijk met een ander dan je partner, met diens goedkeuren
2) sexuele activiteiten binnen het huwelijk met een ander dan je partner, zonder dat deze het weet
Wanneer je naar een parenclub (oid) gaat en met een ander gaat vrijen, dan zou je heel klinisch kunnen stellen dat je vreemd gaat. Je beleefd het met een ander dan waar je je relatie mee deelt. Maar écht vreemdgaan vind ik dit persoonlijk niet. Het is met wederzijds goedvinden. Maarrr... wanneer je gaat vrijen met een ander, zonder dat je partner het weet cq. de toestemming heeft gegeven, dan vind ik dit erg kwalijk!
In je huidige relatie, Explosiefje, kan je in mijn ogen dus niet spreken over vreemdgaan.
We gaan liever samen vreems (pc), is veel leuker en je krijgt je spanning dan ook wel.
Je kan vreemdgaan op twee manieren vertalen:
1) sexuele activiteiten binnen het huwelijk met een ander dan je partner, met diens goedkeuren
2) sexuele activiteiten binnen het huwelijk met een ander dan je partner, zonder dat deze het weet
Wanneer je naar een parenclub (oid) gaat en met een ander gaat vrijen, dan zou je heel klinisch kunnen stellen dat je vreemd gaat. Je beleefd het met een ander dan waar je je relatie mee deelt. Maar écht vreemdgaan vind ik dit persoonlijk niet. Het is met wederzijds goedvinden. Maarrr... wanneer je gaat vrijen met een ander, zonder dat je partner het weet cq. de toestemming heeft gegeven, dan vind ik dit erg kwalijk!
In je huidige relatie, Explosiefje, kan je in mijn ogen dus niet spreken over vreemdgaan.
donderdag 7 oktober 2010 om 20:00
Mee eens, ik zie vreemdgaan als "vervreemden" vervreemden van je partner, een dubbel leven hebben.
Je partner weet niet meer met wie die samen leeft weet niet meer wat je beweegd en wat er speeld.
als het met toestemming, of samen gebeurd is dat heel anders. speelt die verborgen agenda niet.
Je partner weet niet meer met wie die samen leeft weet niet meer wat je beweegd en wat er speeld.
als het met toestemming, of samen gebeurd is dat heel anders. speelt die verborgen agenda niet.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 7 oktober 2010 om 20:26
Samen vreemd gaan in een pc vind ik iets heel anders als vreemd gaan achter de rug om van mijn partner. Zelf ben ik 2x te veel bedrogen, ik weet hoe het voelt en zou ook nooit iemand zo kunnen bedriegen....
Daarnaast vraag ik me echt af waarom vreemd gaan, het verhaal het is me overkomen geloof ik niet direct.... Noem me naïef, maar stop eerst het een en ga dan voor het ander.
Ik zou teveel op het spel zetten als ik vreemd zou gaan en daarbij denk ik dat ik niks hoef te zeggen, ik zou me zo tot voelen dat ik al door de mand val voor dat ik wat kan zeggen.
*prijs me heel gelukkig met een hele goede relatie, dank je lief, mocht je dit lezen.*
Daarnaast vraag ik me echt af waarom vreemd gaan, het verhaal het is me overkomen geloof ik niet direct.... Noem me naïef, maar stop eerst het een en ga dan voor het ander.
Ik zou teveel op het spel zetten als ik vreemd zou gaan en daarbij denk ik dat ik niks hoef te zeggen, ik zou me zo tot voelen dat ik al door de mand val voor dat ik wat kan zeggen.
*prijs me heel gelukkig met een hele goede relatie, dank je lief, mocht je dit lezen.*
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:11
quote:lastigenaam schreef op 08 oktober 2010 @ 00:44:
Maar samen vreemd gaan is feitelijk geen vreemd gaan! De "vervreemding" en "verborgen agenda" komt op dat moment niet voor. Mee eens!! Vreemdgaan opbiechten, om maar even on topic te blijven is riskant. Als je je schuldgevoelens een plekje kan geven en je weet dat het opbiechten veel pijn en verdriet kan veroorzaken bij je partner? Dan niet opbiechten. Soms is het beter bepaalde dingen te verzwijgen, zolang jij met datgene wat je hebt gedaan klaar komt (sjeez, wat een woordspeling Als je een echte notoire vreemdganger bent, moet je je wel afvragen of je niet beter single kunt blijven...
Maar samen vreemd gaan is feitelijk geen vreemd gaan! De "vervreemding" en "verborgen agenda" komt op dat moment niet voor. Mee eens!! Vreemdgaan opbiechten, om maar even on topic te blijven is riskant. Als je je schuldgevoelens een plekje kan geven en je weet dat het opbiechten veel pijn en verdriet kan veroorzaken bij je partner? Dan niet opbiechten. Soms is het beter bepaalde dingen te verzwijgen, zolang jij met datgene wat je hebt gedaan klaar komt (sjeez, wat een woordspeling Als je een echte notoire vreemdganger bent, moet je je wel afvragen of je niet beter single kunt blijven...
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:24
Ik vind dat je het moet vertellen.
Je man heeft het recht om te weten dat jij en de relatie die jullie hebben niet is zoals hij denkt die die is.
Jullie bouwen nu de relatie voort op een leugen.
Dat schuldgevoel-moet-je-zelf-mee-leven-argument vind ik persoonlijk een jezelf-aanpraat-argument om het maar niet te hoeven vertellen. Dat is altijd makkelijker dan de confrontatie aangaan met je partner en alle mogelijke consequenties daarvan. Maar he, daar heb je toch echt zelf voor gekozen.
Je man heeft het recht om te weten dat jij en de relatie die jullie hebben niet is zoals hij denkt die die is.
Jullie bouwen nu de relatie voort op een leugen.
Dat schuldgevoel-moet-je-zelf-mee-leven-argument vind ik persoonlijk een jezelf-aanpraat-argument om het maar niet te hoeven vertellen. Dat is altijd makkelijker dan de confrontatie aangaan met je partner en alle mogelijke consequenties daarvan. Maar he, daar heb je toch echt zelf voor gekozen.
vrijdag 8 oktober 2010 om 11:46
Ik spreek (helaas?) uit ervaring voor wat betreft dat schuldgevoel-moet-je-zelf-mee-leven-argument en ik kan beamen dat het wel degelijk werkt. De betreffende relatie waarin ik vreemdging heb ik beëindigd en heb het al die jaren voor me gehouden. Ook nu nog weet mijn ex het niet en heb ik ook geen behoefte haar hiervan op de hoogte te stellen.
Ik heb nooit echt schuldgevoelens gehad, het was op dat moment pijnlijker voor haar als zij ervan op de hoogte was geweest in onze relatie. De consequenties voor vreemdgaan moet iedereen zelf bepalen, niet vertellen is een goede optie.
Komt vreemdgaan in je relatie structureel voor, dan moet je gaan nadenken of je wel wil doorgaan met je relatie. Niemand kan zich vrijspreken van (sexuele) gevoelens voor iemand anders dan je partner... En soms is het gewoon beter om iets voor je te houden, naar gelang de situatie. En dat is geen jezelf-aanpraat-argument!
Ik heb nooit echt schuldgevoelens gehad, het was op dat moment pijnlijker voor haar als zij ervan op de hoogte was geweest in onze relatie. De consequenties voor vreemdgaan moet iedereen zelf bepalen, niet vertellen is een goede optie.
Komt vreemdgaan in je relatie structureel voor, dan moet je gaan nadenken of je wel wil doorgaan met je relatie. Niemand kan zich vrijspreken van (sexuele) gevoelens voor iemand anders dan je partner... En soms is het gewoon beter om iets voor je te houden, naar gelang de situatie. En dat is geen jezelf-aanpraat-argument!
