Overig
alle pijlers
Ik ben mijn mama of papa kwijt
maandag 10 mei 2010 14:26
ik ben mijn mama kwijt deel 1
Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde
het water gaat er anders dan voorheen
de stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd wel een weg omheen
Misschien eens gevuld door sneeuw en regen
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
om hem glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
ik weet dat ik nooit zal zijn vergeten
omdat door het verleggen van de steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan
Aan mij de lastige taak om een nieuw topic te openen. Eigenlijk wil ik niet zo graag dat het andere topic dicht gaat, maar regels zijn regels.
Hierbij dus een vers nieuw topic. Voel je vrij om te lezen, of reageren, hier mag alles en moet niets.
Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde
het water gaat er anders dan voorheen
de stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd wel een weg omheen
Misschien eens gevuld door sneeuw en regen
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
om hem glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
ik weet dat ik nooit zal zijn vergeten
omdat door het verleggen van de steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan
Aan mij de lastige taak om een nieuw topic te openen. Eigenlijk wil ik niet zo graag dat het andere topic dicht gaat, maar regels zijn regels.
Hierbij dus een vers nieuw topic. Voel je vrij om te lezen, of reageren, hier mag alles en moet niets.
maandag 10 mei 2010 16:20
quote:[message=5959995,noline]tjilla schreef op 10 mei 2010
Suus, moest je het ziekenhuis weer in? (moet nog bijlezen in het andere topic). Godver. Mij krijg je er niet meer in, ik vind het beeld in mn hoofd van zowel pap als mam in dat zelfde klote ziekenhuis genoeg. God, wat een voetstappen heb ik in dat ziekenhuis liggen. Het heeft me alles afgenomen wat ik had (Hmm, is onzin natuurlijk, realistisch gezien, maar het voelt zo, pap en mam dood in hetzelfde ziekenhuis). Ik moet al maanden voor een uitstrijkje (bevolkingsonderzoek) gewoon bij de huisarts en alleen het idee al dat ik misschien voor verder onderzoek wel eens naar een (totaal ander) ziekenhuis zou moeten maakt dat ik dat uitstrijkje maar niet laat maken(dom, ik weet het). Alleen die geur al , het idee aan die geur, maakt me kotsmisselijk.Heel herkenbaar. Ik weiger zelf ook enige vorm van behandeling in HET ziekenhuis. Zelfs als dat inhoudt dat ik vreselijk om moet rijden naar een ander ziekenhuis of langer op een wachtlijst sta. Ik kan en wil niet naar dat ziekenhuis.
Suus, moest je het ziekenhuis weer in? (moet nog bijlezen in het andere topic). Godver. Mij krijg je er niet meer in, ik vind het beeld in mn hoofd van zowel pap als mam in dat zelfde klote ziekenhuis genoeg. God, wat een voetstappen heb ik in dat ziekenhuis liggen. Het heeft me alles afgenomen wat ik had (Hmm, is onzin natuurlijk, realistisch gezien, maar het voelt zo, pap en mam dood in hetzelfde ziekenhuis). Ik moet al maanden voor een uitstrijkje (bevolkingsonderzoek) gewoon bij de huisarts en alleen het idee al dat ik misschien voor verder onderzoek wel eens naar een (totaal ander) ziekenhuis zou moeten maakt dat ik dat uitstrijkje maar niet laat maken(dom, ik weet het). Alleen die geur al , het idee aan die geur, maakt me kotsmisselijk.Heel herkenbaar. Ik weiger zelf ook enige vorm van behandeling in HET ziekenhuis. Zelfs als dat inhoudt dat ik vreselijk om moet rijden naar een ander ziekenhuis of langer op een wachtlijst sta. Ik kan en wil niet naar dat ziekenhuis.
maandag 10 mei 2010 17:09
Ik was in Kenya in het ziekenhuis, dus dat ziekenhuis hoef ik nooit meer in. (of ik moet zelf wat krijgen ter plaatse).
Toen vlak na mijn moeder's dood mijn vader en stiefvader een tia en hartproblemen kregen moest ik hier het ziekenhuis in, wéér al die draden en beeldschermen, vreselijk.
Zelf ken ik dat ziekenhuis op mijn duimpje, heb er mijn zoon gebaard, er zelf gelegen, ivf gedaan, tig controles, jarenlang wat operaties ondergaan en als iemand wat heeft is het dat ziekenhuis.
20 mei moet mijn man voor controle, hij heeft blaaskanker gehad en chemo vorig jaar.
Ik ging altijd mee naar binnen, nu deze keer wacht ik wel op de gang, ik kan geen beeldschermen en appartuur meer zien.
Hij zei: maar wat als het nu slecht nieuws is, dan moet ik dat in mijn eentje aanhoren.
Is ook wat voor te zeggen. Maar er kan geen slecht nieuws zijn, er kunnen niet nog meer slechte dingen gebeuren.
Tjilla, je schrijft prachtig! Vooral doorgaan! En die dromen, ik heb ze ook, in elke droom leeft mijn moeder gewoon. Ze is niet dood in mijn dromen. We babbelen en kibbelen gewoon, zoals we altijd deden.
Toen vlak na mijn moeder's dood mijn vader en stiefvader een tia en hartproblemen kregen moest ik hier het ziekenhuis in, wéér al die draden en beeldschermen, vreselijk.
Zelf ken ik dat ziekenhuis op mijn duimpje, heb er mijn zoon gebaard, er zelf gelegen, ivf gedaan, tig controles, jarenlang wat operaties ondergaan en als iemand wat heeft is het dat ziekenhuis.
20 mei moet mijn man voor controle, hij heeft blaaskanker gehad en chemo vorig jaar.
Ik ging altijd mee naar binnen, nu deze keer wacht ik wel op de gang, ik kan geen beeldschermen en appartuur meer zien.
Hij zei: maar wat als het nu slecht nieuws is, dan moet ik dat in mijn eentje aanhoren.
Is ook wat voor te zeggen. Maar er kan geen slecht nieuws zijn, er kunnen niet nog meer slechte dingen gebeuren.
Tjilla, je schrijft prachtig! Vooral doorgaan! En die dromen, ik heb ze ook, in elke droom leeft mijn moeder gewoon. Ze is niet dood in mijn dromen. We babbelen en kibbelen gewoon, zoals we altijd deden.
Alles komt goed, alleen de rest niet
maandag 10 mei 2010 17:57
Twijfel, twijfel.. of ik hier een reactie wil en kan plaatsen. Ik heb het topic al eerder voorbij zien komen, maar nooit aangeklikt. Omdat ik het verdriet niet wil kennen van anderen, maar ook dat van mezelf niet. Omdat het al zo lang geleden is. Omdat ik vind en denk dat mijn leven gewoon doorgaat en doorgegaan is.
Toch het nieuwe topic aangeklikt. En meteen, pats boem, dat gedicht van DGS. Tranen springen in mijn ogen, een brok in mijn keel.
Het is al zestien jaar geleden. Mijn leven zonder mijn moeder telt meer jaren dan mijn leven met mijn moeder. Maar wat mis ik haar nog, god was mis ik haar af en toe.
Toch het nieuwe topic aangeklikt. En meteen, pats boem, dat gedicht van DGS. Tranen springen in mijn ogen, een brok in mijn keel.
Het is al zestien jaar geleden. Mijn leven zonder mijn moeder telt meer jaren dan mijn leven met mijn moeder. Maar wat mis ik haar nog, god was mis ik haar af en toe.
maandag 10 mei 2010 18:13
Viennas, wat jij schrijft maakt juist dat ik ook het toetsenbord raak. Want wat moet ik hier, tussen mensen wiens ouder(s) nog maar zo kort dood zijn. Althans, dat is wat ik er zo pagina's bladerend van mee krijg.
13 jaar geleden is het nu. Volgend jaar evenveel jaren met als zonder. En dan uitgerekend in de moederdagnacht droom ik over haar. Dat ze dood is en dat ik me vreselijk haast om op tijd bij de begrafenis te zijn. Terwijl ze de nacht er voor in een droom zelfs nog levend was. Alletwee maakt dat ik met een kutgevoel wakker word.
Een voor iedereen hier.
13 jaar geleden is het nu. Volgend jaar evenveel jaren met als zonder. En dan uitgerekend in de moederdagnacht droom ik over haar. Dat ze dood is en dat ik me vreselijk haast om op tijd bij de begrafenis te zijn. Terwijl ze de nacht er voor in een droom zelfs nog levend was. Alletwee maakt dat ik met een kutgevoel wakker word.
Een voor iedereen hier.
maandag 10 mei 2010 19:21
Vanaf vandaag van Rob de nijs, is ook gedraaid bij de uitvaart van mij Mam,
Fijn een nieuwe topic,
Suus, wat een onzettend mooi gedicht zeg.
Liene en Viennas,
Wees welkom op ons mooie topic.
Sommige hebben hun ouder(s) nog maar kortgeleden verloren,anderen weer langer geleden.
Maar verdriet hebben we allemaal, en daarom zijn we met elkaar verbonden, dus wees van harte welkom!
Fijn een nieuwe topic,
Suus, wat een onzettend mooi gedicht zeg.
Liene en Viennas,
Wees welkom op ons mooie topic.
Sommige hebben hun ouder(s) nog maar kortgeleden verloren,anderen weer langer geleden.
Maar verdriet hebben we allemaal, en daarom zijn we met elkaar verbonden, dus wees van harte welkom!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 10 mei 2010 19:27
maandag 10 mei 2010 19:32
quote:Jala5 schreef op 10 mei 2010 @ 19:27:
Weer met tranen over mijn wangen op dit (nu nieuwe) topic, terwijl de kinderen om mij heen aan het spelen zijn. Bij mij is het al 12 jaar geleden dat mijn moeder dood gegaan is, en nog raakt zo'n gedicht mijn hart heel hard. Sterkte voor iedereen die een dierbare verloren heeft.
Weer met tranen over mijn wangen op dit (nu nieuwe) topic, terwijl de kinderen om mij heen aan het spelen zijn. Bij mij is het al 12 jaar geleden dat mijn moeder dood gegaan is, en nog raakt zo'n gedicht mijn hart heel hard. Sterkte voor iedereen die een dierbare verloren heeft.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
maandag 10 mei 2010 19:41
Yasmijn, ondanks alles toch gefeliciteerd. Je bent weer een jaar ouder geworden.
Zo zuur he, die eerste verjaardag zonder je moeder.
Vandaag precies een jaar geleden (toen op moederdag) hoorden we dat het niet een beetje slecht ging met mij mam, maar heel erg slecht. Ik voel me zo rot. Ik mis haar zo verschrikkelijk.
Zo zuur he, die eerste verjaardag zonder je moeder.
Vandaag precies een jaar geleden (toen op moederdag) hoorden we dat het niet een beetje slecht ging met mij mam, maar heel erg slecht. Ik voel me zo rot. Ik mis haar zo verschrikkelijk.
maandag 10 mei 2010 20:17
Welkom allemaal...Wat een verdriet weer. Herkenbaarheid en de tranen stromen. Het doet zo'n pijn. Zo'n ongelooflijke pijn.
Ik heb een man en vier kinderen, maar ik kan me zo ontzettend alleen voelen. Degene die onvoorwaardelijk achter me stond is weg en komt nooit, nooit meer terug. Met mijn vader heb ik, na hun scheiding van 7 jaar geleden, nauwelijks contact. En hoewel ik daar soms best behoefte aan heb, wil ik niet doen of er niets gebeurd is. Hij heeft mijn moeder zoveel verdriet gedaan.. ik stond onvoorwaardelijk achter mijn moeder en door nu het contact aan te halen, heb ik het gevoel dat ik haar verraad....
maandag 10 mei 2010 20:31
Oh druifje, dat alleen zijn, ik herken het helemaal. Ik voel me zo alleen zonder mijn moeder. Nee, alleen is niet het goede woord. Eenzaam is het goede woord. NIemand meer die een arm om je heen slaat. Je advies geeft. Je zegt dat het wel goed komt (ook al weet je dat het niet zo is). Niemand meer die jou kind ook de leukste en de knapste vind.
maandag 10 mei 2010 20:44
Weet je wat ik had toen mijn moeder dood was, naast alle verdriet en alles. Dat mijn vangnet weg was. Voor die tijd als het fout ging of even niet lekker was zij er altijd. Niet zoals een broer of zus, vriend of vriendin, maar zij was en ze hield van me.
Dat missen van een vangnet is soms nog wel aanwezig in mijn leven.
Dat missen van een vangnet is soms nog wel aanwezig in mijn leven.
maandag 10 mei 2010 21:15
hoi meiden, ik ben weer terug. Heb een mooie vakantieweek gehad. De tijd maar ook dit topic is snel gegaan. Even een dom vraagje, maar hoe vind ik het oude topic makkelijk terug. Die verdwijnt nu naar onderen. Of staat er ergens een link waar ik overheen kijk.
Yas hieperdepiep hoera. Een dikke kus voor jou lieve meid.Kan me herinneren hoe moeilijk ik die eerste keer vond. En niemand die daar bij stil stond. KUS voor jou.
Heb moederdag overleefd maar had ook geen ontbijt op bed wegens reizen. Bij thuiskomst kreeg ik een kadootje. Een heel lief knutselhartje met een fotootje van mijn kind er in. Heel erg kitsch maar heel lief.
Kan onmogelijk op iedereen reageren maar een paar dingen. Prul een dag of 4 geleden schreef jij iets over schoonouders wat mij aansprak. Het verschil in warmte. Zo herkenbaar en goed geformuleerd, daar kan ik wat mee. Binnenkort moet ik voor verjaardag schoonmoeder weer hele dag opdraven. Zo'n dag liep twee jaar geleden (het rampjaar) helemaal verkeerd af en uit de hand. Zie er erg tegenop. Wellicht beter maar niet meegaan.
Druif: alleen en eenzaam, zo is het. Degene bij wie je altijd terecht kon en onvoorwaardelijk van je hield... Degene die belangstelling voor je had en die je belde na je vakantie... het is zo kaal en zo leeg. En ja ben eenzaam in mijn verdriet.
Vandaag nog weer traantjes gelaten. Mijn broer heeft de hond van mijn moeder moeten laten inslapen. Het was onvermijdelijk maar wel verdrietig. Zaten we samen te brullen aan de telefoon.
Voort alle nieuwkomers welkom. Ik ben mijn mama en papa kwijt al weer sinds twee respectievelijk acht jaar. Allebei pats boem dood. Sterkte voor de meiden met een "vers" verlies.
Yas hieperdepiep hoera. Een dikke kus voor jou lieve meid.Kan me herinneren hoe moeilijk ik die eerste keer vond. En niemand die daar bij stil stond. KUS voor jou.
Heb moederdag overleefd maar had ook geen ontbijt op bed wegens reizen. Bij thuiskomst kreeg ik een kadootje. Een heel lief knutselhartje met een fotootje van mijn kind er in. Heel erg kitsch maar heel lief.
Kan onmogelijk op iedereen reageren maar een paar dingen. Prul een dag of 4 geleden schreef jij iets over schoonouders wat mij aansprak. Het verschil in warmte. Zo herkenbaar en goed geformuleerd, daar kan ik wat mee. Binnenkort moet ik voor verjaardag schoonmoeder weer hele dag opdraven. Zo'n dag liep twee jaar geleden (het rampjaar) helemaal verkeerd af en uit de hand. Zie er erg tegenop. Wellicht beter maar niet meegaan.
Druif: alleen en eenzaam, zo is het. Degene bij wie je altijd terecht kon en onvoorwaardelijk van je hield... Degene die belangstelling voor je had en die je belde na je vakantie... het is zo kaal en zo leeg. En ja ben eenzaam in mijn verdriet.
Vandaag nog weer traantjes gelaten. Mijn broer heeft de hond van mijn moeder moeten laten inslapen. Het was onvermijdelijk maar wel verdrietig. Zaten we samen te brullen aan de telefoon.
Voort alle nieuwkomers welkom. Ik ben mijn mama en papa kwijt al weer sinds twee respectievelijk acht jaar. Allebei pats boem dood. Sterkte voor de meiden met een "vers" verlies.
maandag 10 mei 2010 21:48
maandag 10 mei 2010 23:06