Relaties
alle pijlers
Zal de toekomstige generatie schoonmoeders beter zijn?
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:23
Je leest hier veel verhalen over draken van schoonmoeders. Ik las net in een topic een zin "zo'n schoonmoeder zal ik nooit worden".
Ik denk dat niemand de intentie heeft om een schoonloeder te worden. Wat maakt dan, dat dit toch gebeurd. Zal ik later ook geen afstand kunnen nemen van mijn zoon die nu tien maanden is?
Het zijn ook altijd de vrouwen die schoonloeders hebben. Zullen zij het later echt beter doen? Hebben onze ouders hun zoons opgevoed als papkindjes die alles voor hun moeder willen doen? En zullen wij onze zoons "beter" opvoeden?
Wat denken jullie?
Ik denk dat niemand de intentie heeft om een schoonloeder te worden. Wat maakt dan, dat dit toch gebeurd. Zal ik later ook geen afstand kunnen nemen van mijn zoon die nu tien maanden is?
Het zijn ook altijd de vrouwen die schoonloeders hebben. Zullen zij het later echt beter doen? Hebben onze ouders hun zoons opgevoed als papkindjes die alles voor hun moeder willen doen? En zullen wij onze zoons "beter" opvoeden?
Wat denken jullie?
zaterdag 20 oktober 2007 om 16:25
Even een hart onder de riem voor Scorpion. Niemand kent haar situatie en zoals zij die beschrijft is haar schoonmoeder idd een moeilijk geval. Erg flauw om dan te gaan twijfelen aan Scorpions verhaal ("je zal wel zitten te liegen" komt het op neer).
Ik kan me overigens best inleven in zo n moeilijke schoonmoeder. Als ik van het type zou zijn zoals FV het beschrijft; Het is MIJN zoontje, IK heb hem 18 jaar lang opgevoed, gezoogd, gebaard, en dan komt er zo n troela die hem meesleept naar haar hol. Als moeder van Zoontjelief gooi je dan je kont tegen de krib en gaat de concurrentie aan met schoondochter.
Dat vind ik gewoon niet slim. Sterker nog; erg dom. Als gevolg krijg je een situatie die Scorpion beschrijft (die schoonmoeder zal heus niet geestesgestoord zijn maar voornamelijk vreselijk jaloers op Scorpion).
Aan de andere kant kan je als schoondochter er natuurlijk ook wat aan doen als je aanvoelt dat je schoonmoeder de concurrentie met je aangaat. Probeer de wijste te zijn en ipv een boze brief te schrijven, wat de relatie alleen maar verergert, kan je ook proberen de situatie te verbeteren. En daar hoort een beetje of heleboel trots inslikken ook bij.
Mik, zoals jij dat beschrijft vind ik het heel verstandig.
Ik kan me overigens best inleven in zo n moeilijke schoonmoeder. Als ik van het type zou zijn zoals FV het beschrijft; Het is MIJN zoontje, IK heb hem 18 jaar lang opgevoed, gezoogd, gebaard, en dan komt er zo n troela die hem meesleept naar haar hol. Als moeder van Zoontjelief gooi je dan je kont tegen de krib en gaat de concurrentie aan met schoondochter.
Dat vind ik gewoon niet slim. Sterker nog; erg dom. Als gevolg krijg je een situatie die Scorpion beschrijft (die schoonmoeder zal heus niet geestesgestoord zijn maar voornamelijk vreselijk jaloers op Scorpion).
Aan de andere kant kan je als schoondochter er natuurlijk ook wat aan doen als je aanvoelt dat je schoonmoeder de concurrentie met je aangaat. Probeer de wijste te zijn en ipv een boze brief te schrijven, wat de relatie alleen maar verergert, kan je ook proberen de situatie te verbeteren. En daar hoort een beetje of heleboel trots inslikken ook bij.
Mik, zoals jij dat beschrijft vind ik het heel verstandig.
zaterdag 20 oktober 2007 om 16:28
Ik heb gelukkig een prima relatie met schoonmoeder. Toch blijft het een apart soort relatie; ze is heel dichtbij, gevoelsmatig (moeder van PP en oma van de kinderen) maar vaak snap ik helemaal niks van haar en haar manier van reageren.
Dan smeer ik mijn rug nog maar es extra in met vaseline en hoppa.....
Dan smeer ik mijn rug nog maar es extra in met vaseline en hoppa.....
zaterdag 20 oktober 2007 om 16:51
Dank je wel Nijntje voor je bericht...
Misschien heb ik er ook verkeerd aan gedaan om een brief te schrijven met daarin het verhaal dat ik gekwetst ben en dat ik even geen contact wil.
Na dat telefoontje heb ik meteen pen en papier gepakt en een brief geschreven. Ik kon haar niet bellen, want, eerlijk gezegd, ben ik gewoon bang voor haar. Het klinkt heel achterlijk, maar ze heeft verbaal agressieve buien en ik weet niet of ik het psychisch nog trek om vernederd te worden. ( heb momenteel genoeg problemen aan mijn hoofd, maar dat terzijde)
Dus ik dacht ik pak pen en papier zodat ik mijn verhaal ook kan laten horen zonder afgeblaft te worden. Maar achteraf.... tja een beetje te impulsieve reactie van mij. Want ze wil absoluut geen weerwoord. En excuses komen niet in haar woordenboek voor. En mocht ik iets fout hebben gedaan dan vind ik het zeker niet moeilijk om mijn excuses aan te bieden aan die persoon, ik zeg het maar even want blijkbaar denken sommige hier dat ik 1 of andere feeks ben die geniet van de boel op stang jagen en perse haar gelijk wil halen. Ik hoef geen gelijk, maar ik hoef ook geen berichten waarin staat dat er twee kanten aan het verhaal zit en dat de waarheid wil ergens in het midden zal liggen..... ik zou bijna denken dat ik voor een leugenaar wordt uitgemaakt of dat ik de boel overdrijf of dat mijn schoonmoeder juist een prijs verdient voor het schreeuwen van dreigende woorden.....
Misschien heb ik er ook verkeerd aan gedaan om een brief te schrijven met daarin het verhaal dat ik gekwetst ben en dat ik even geen contact wil.
Na dat telefoontje heb ik meteen pen en papier gepakt en een brief geschreven. Ik kon haar niet bellen, want, eerlijk gezegd, ben ik gewoon bang voor haar. Het klinkt heel achterlijk, maar ze heeft verbaal agressieve buien en ik weet niet of ik het psychisch nog trek om vernederd te worden. ( heb momenteel genoeg problemen aan mijn hoofd, maar dat terzijde)
Dus ik dacht ik pak pen en papier zodat ik mijn verhaal ook kan laten horen zonder afgeblaft te worden. Maar achteraf.... tja een beetje te impulsieve reactie van mij. Want ze wil absoluut geen weerwoord. En excuses komen niet in haar woordenboek voor. En mocht ik iets fout hebben gedaan dan vind ik het zeker niet moeilijk om mijn excuses aan te bieden aan die persoon, ik zeg het maar even want blijkbaar denken sommige hier dat ik 1 of andere feeks ben die geniet van de boel op stang jagen en perse haar gelijk wil halen. Ik hoef geen gelijk, maar ik hoef ook geen berichten waarin staat dat er twee kanten aan het verhaal zit en dat de waarheid wil ergens in het midden zal liggen..... ik zou bijna denken dat ik voor een leugenaar wordt uitgemaakt of dat ik de boel overdrijf of dat mijn schoonmoeder juist een prijs verdient voor het schreeuwen van dreigende woorden.....
zaterdag 20 oktober 2007 om 16:54
zaterdag 20 oktober 2007 om 16:58
Scorpion, in een boze bui een brief schrijven is niet slim, nee. Maar ik zou denk ik precies hetzelfde doen hoor. Haha. Gewoon simpelweg omdat je op DAT moment onwijs gefrustreerd en boos bent. Achteraf weten anderen uiteraard haarfijn te vertellen dat dat niet verstandig was (zoals ondergetekende) en weet je het zelf ook. Maarja, jij bent ook maar een mens.
Ipv door te zagen over wat je wel of niet HAD MOETEN DOEN, is het veel productiever om te bedenken hoe je de situatie in de toekomst kan verbeteren. Is geen contact voor nu het beste? Of is het over een tijdje mogelijk een opening te creeeren met haar? Probeer zelf actief een strategie uit te denken, ipv je te laten overdonderen door haar acties. Zo neem je zelf de teugels in handen. Sterkte ermee joh!
Ipv door te zagen over wat je wel of niet HAD MOETEN DOEN, is het veel productiever om te bedenken hoe je de situatie in de toekomst kan verbeteren. Is geen contact voor nu het beste? Of is het over een tijdje mogelijk een opening te creeeren met haar? Probeer zelf actief een strategie uit te denken, ipv je te laten overdonderen door haar acties. Zo neem je zelf de teugels in handen. Sterkte ermee joh!
zaterdag 20 oktober 2007 om 17:13
Hoi krokusje,
Inderdaad ik moet mij niet druk maken. Het geeft ook niet dat iemand anders een andere mening heeft hoor. Soms komt het even denigrerend over en daar kan ik niet goed tegen. Mensen mogen hun meningen en visies altijd delen, maar wel met enig respect naar elkaar toe. En dat mis ik een beetje.
Maar goed laten we het geval van mij maar lekker rusten.... en gewoon doorgaan met waar dit topic om draait.. genoeg over mij en mijn problemen...
Inderdaad ik moet mij niet druk maken. Het geeft ook niet dat iemand anders een andere mening heeft hoor. Soms komt het even denigrerend over en daar kan ik niet goed tegen. Mensen mogen hun meningen en visies altijd delen, maar wel met enig respect naar elkaar toe. En dat mis ik een beetje.
Maar goed laten we het geval van mij maar lekker rusten.... en gewoon doorgaan met waar dit topic om draait.. genoeg over mij en mijn problemen...
zaterdag 20 oktober 2007 om 22:32
Hilarisch! Menig poster op dit topic weet met gemak als antwoord op de stereotype schoonmoeder, de stereotype schoondochter er naast te plaatsen. Naïef misschien, maar ik hoop toch dat het beeld van de schoonmoeders- en dochters die hier geschetst worden, zeer generaliserend zijn!
Zelf zou ik dolgraag een schoonmoeder willen. Mijn eigen moeder is al bijna 9 jaar geleden overleden. Mijn schoonmoeder al 20 jaar. Had mijn schoonmoeder nog geleefd, had ik alle zeilen bij gezet om een goede relatie met haar te krijgen, maar ik besef dat dat voornamelijk gevoed wordt door het gemis aan mijn eigen moeder.
Zelf zou ik dolgraag een schoonmoeder willen. Mijn eigen moeder is al bijna 9 jaar geleden overleden. Mijn schoonmoeder al 20 jaar. Had mijn schoonmoeder nog geleefd, had ik alle zeilen bij gezet om een goede relatie met haar te krijgen, maar ik besef dat dat voornamelijk gevoed wordt door het gemis aan mijn eigen moeder.
zaterdag 20 oktober 2007 om 22:42
Wellicht dat het bij mij inderdaad erg wringt omdat mijn schoonmoeder (door haar eigen jeugd) een moeilijk karakter heeft, erg voor de buitenwereld leeft en ik zo inderdaad niet opgevoed ben. Het wringt waarschijnlijk ook omdat wij daar op feestdagen moeten aanschuiven, terwijl in mijn familie feestdagen niet zo belangrijk zijn (ook kerst niet).
Ik ben dus heel erg gewend om vrijgelaten te worden, ik bel mijn ouders rustig twee weken niet, niet omdat ik niet van ze hou of ze niks te vertellen heb, maar omdat ik niet zo'n beller ben.
Mijn schoonmoeder en Manmik bellen elkaar vrijwel dagelijks, liefst zou ze ons om de week bij haar hebben en de andere week bij ons op bezoek zijn.
Maar in de loop der jaren kan ik wel zien dat ze dingen uit goedheid doet, hoewel het soms verkeerd op mij overkomt. Maar het is dan ook niet meer dan dat, het komt verkeerd op míj over, daar kan zij niks aan doen. Nu ben ik blij met alles wat ze meeneemt voor Manmik of Zoonmik. Hell ik ben zelfs blij als ze wat voor mij meeneemt, hoewel ze dat niet durft te zeggen, dus dan komt het uit een zak kleren die ze van een kennis heeft gekregen Maar het feit dat ze ook aan mij denkt zegt heel wat.
Nijn dank voor het compliment, heb er wel wat jaren voor nodig gehad hoor
Ik ben dus heel erg gewend om vrijgelaten te worden, ik bel mijn ouders rustig twee weken niet, niet omdat ik niet van ze hou of ze niks te vertellen heb, maar omdat ik niet zo'n beller ben.
Mijn schoonmoeder en Manmik bellen elkaar vrijwel dagelijks, liefst zou ze ons om de week bij haar hebben en de andere week bij ons op bezoek zijn.
Maar in de loop der jaren kan ik wel zien dat ze dingen uit goedheid doet, hoewel het soms verkeerd op mij overkomt. Maar het is dan ook niet meer dan dat, het komt verkeerd op míj over, daar kan zij niks aan doen. Nu ben ik blij met alles wat ze meeneemt voor Manmik of Zoonmik. Hell ik ben zelfs blij als ze wat voor mij meeneemt, hoewel ze dat niet durft te zeggen, dus dan komt het uit een zak kleren die ze van een kennis heeft gekregen Maar het feit dat ze ook aan mij denkt zegt heel wat.
Nijn dank voor het compliment, heb er wel wat jaren voor nodig gehad hoor
zondag 21 oktober 2007 om 00:50
Ho ho, Nijntje, ik weet 100% zeker dat ik mijn zoon kan loslaten voor zijn bestwil, ook al kost me dat zelf erg veel moeite of verdriet. Heb er een enorm topic over geopend, dus sorry, ik ben zéker niet het soort moeder dat jij beschrijft. Bovendien heb ik ook niet gezegd dat Scorpion liegt, ik denk alleen dat de schoonmoeder in kwestie een hele andere kijk op de situatie heeft, dat is toch vrijwel altijd zo in conflictsituaties? Als je er allebei van overtuigd was dat partij A gelijk had, dan was er namelijk geen conflict. Conflicten ontstaan juist omdat partij A vindt dat partij B zusenzo verkeerd doet en dat partij toenentoen zo vreselijk kwetsend was, terwijl partij B denkt dat partij A ditendat niet had mogen zeggen en zusenzo niet had moeten doen.
Vaak hebben beide partijen wel ergens gelijk, that's all I'm saying.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 oktober 2007 om 14:30
FV jij zegt in 1 van jouw berichten dat het bijna terecht is wat schoonma van schorpion gezegd heeft. Omdat schorpion haar "plaats" moet kennen. Goh, blijkbaar vind jij dat een schoondochter eerst op een puppycursus moet voordat deze "griet" goedgekeurd wordt! Heb medelijden met jouw toekomstige schoondochter, want, eerlijk is eerlijk, je komt erg dominant over in dit topic.
Er zitten 2 kanten aan een verhaal... Mijn moeder had ook een schoonmoeder die haar het leven zuur heeft gemaakt. Mijn oma dus. Haar zoon was de enige man thuis en haar oogappeltje. Mijn moeder is een schat van een mens, ondanks dat werd ze stelselmatig in de zeik genomen, bekritiseerd en als een stuk stront behandeld. Mijn moeder is de goedheid zelfve en heeft altijd haar irritaties verdrongen voor ons en haar man. Maar wij als kinderen waren ook niet dom en vonden deze oma ook verschikkelijk... geen warmte, geen liefde, geen mooie woorden. Alleen maar zeiken en ikke, ikke! Mijn moeder is een schat van een schoonmoeder voor mijn schoonzus. Gewoon omdat mijn moeder een schat van een mens is EN omdat ze geleerd heeft hoe pijn het doet als je stelselmatig de grond in wordt geboord.
Vrouwen hier... zorg ervoor dat je zoon in de toekomst niet teveel claimt! Loslaten hoort erbij. Laat het geen egoistische liefde voor je kind worden en gun hem een fijn leven zonder jouw wensen te willen claimen.
Als je hem constant naar jou toe wilt trekken zal hij uiteindelijk alleen maar verder weg van je gaan staan. En dan is het ineens de schuld van schoondochter!!!
Er zitten 2 kanten aan een verhaal... Mijn moeder had ook een schoonmoeder die haar het leven zuur heeft gemaakt. Mijn oma dus. Haar zoon was de enige man thuis en haar oogappeltje. Mijn moeder is een schat van een mens, ondanks dat werd ze stelselmatig in de zeik genomen, bekritiseerd en als een stuk stront behandeld. Mijn moeder is de goedheid zelfve en heeft altijd haar irritaties verdrongen voor ons en haar man. Maar wij als kinderen waren ook niet dom en vonden deze oma ook verschikkelijk... geen warmte, geen liefde, geen mooie woorden. Alleen maar zeiken en ikke, ikke! Mijn moeder is een schat van een schoonmoeder voor mijn schoonzus. Gewoon omdat mijn moeder een schat van een mens is EN omdat ze geleerd heeft hoe pijn het doet als je stelselmatig de grond in wordt geboord.
Vrouwen hier... zorg ervoor dat je zoon in de toekomst niet teveel claimt! Loslaten hoort erbij. Laat het geen egoistische liefde voor je kind worden en gun hem een fijn leven zonder jouw wensen te willen claimen.
Als je hem constant naar jou toe wilt trekken zal hij uiteindelijk alleen maar verder weg van je gaan staan. En dan is het ineens de schuld van schoondochter!!!
zondag 21 oktober 2007 om 17:06
FV zegt: "Vaak hebben beide partijen wel ergens gelijk". Ja dat klopt.
Maar dat is zo n algemeenheid. Wat heeft het voor zin dat hier te zeggen, als Scorpion met haar specifieke probleem op de proppen komt. Ja, vaak hebben allebei de partijen wel een beetje gelijk. Maar misschien in Scorpions verhaal niet.
Als ik in haar schoenen stond zou ik nogal over de pis zijn als ik mijn verhaal hier doe en iemand komt met zo n algemene wijsheid, waarmee mijn verhaal in twijfel getrokken wordt en ik eigenlijk voor gek versleten word.
Maar dat is zo n algemeenheid. Wat heeft het voor zin dat hier te zeggen, als Scorpion met haar specifieke probleem op de proppen komt. Ja, vaak hebben allebei de partijen wel een beetje gelijk. Maar misschien in Scorpions verhaal niet.
Als ik in haar schoenen stond zou ik nogal over de pis zijn als ik mijn verhaal hier doe en iemand komt met zo n algemene wijsheid, waarmee mijn verhaal in twijfel getrokken wordt en ik eigenlijk voor gek versleten word.
zondag 21 oktober 2007 om 17:39
Eerlijk gezged geloof ik al die moeders die nu roepen dat ze zoonlief straks helemaal vrij laten niet.
Volgens mij kan geen enkele ouder het laten zich te bemoeien met de partnerkeuze van kind en al helemaal niet als het mama en zoonlief gaat. Vind ik ook niet zo gek hoor, lijkt me zelfs wel gezond. Zolang het maar binnen de perken blijft.
Volgens mij kan geen enkele ouder het laten zich te bemoeien met de partnerkeuze van kind en al helemaal niet als het mama en zoonlief gaat. Vind ik ook niet zo gek hoor, lijkt me zelfs wel gezond. Zolang het maar binnen de perken blijft.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 21 oktober 2007 om 18:29
Ik heb zelf ook een zoontje van 5 jaar en natuurlijk zou ik altijd voor hem klaar blijven staan. Maar er is een groot verschil tussen voor iemand klaar staan of hem dingen opleggen, waarom doe je het niet zus of zo, als je dat niet doet ben ik boos op je hoor! Dan is er sprake van manipulatie. Mijn zoon heeft de ruimte nodig om te groeien en zelf te ontdekken wat goed en wat fout is. Ik praat dan over mijn zoon als 18+er. Jonger dan 18 jaar stuur ik hem wat meer, want we weten allemaal dat pubers en kinderen grenzen nodig hebben.
Ga je deze grenzen nog steeds doorvoeren als jouw zoon de leeftijd van 30 nadert en langzaam aan trouwen en kinderen krijgen gaat beginnen, dan kan dit enorm gaan botsten met je zoon en diens vriendin of vrouw. Respecteer het leven dat je zoon met zijn vrouw heeft en laat hen in hun waarde, net zoals jij verwacht van hen dat zij jou in je waarde laten. Zo zal er een stabiele relatie meer mogelijk zijn, dan wanneer er stelselmatig geclaimd wordt.
Vaak zien deze schoonmoeder hun zoontje nog als een kindje... Natuurlijk blijft het jouw kind... alleen met zijn eigen leven , zijn eigen zelfontwikkeling. En dat is heel gezond.
Ga je deze grenzen nog steeds doorvoeren als jouw zoon de leeftijd van 30 nadert en langzaam aan trouwen en kinderen krijgen gaat beginnen, dan kan dit enorm gaan botsten met je zoon en diens vriendin of vrouw. Respecteer het leven dat je zoon met zijn vrouw heeft en laat hen in hun waarde, net zoals jij verwacht van hen dat zij jou in je waarde laten. Zo zal er een stabiele relatie meer mogelijk zijn, dan wanneer er stelselmatig geclaimd wordt.
Vaak zien deze schoonmoeder hun zoontje nog als een kindje... Natuurlijk blijft het jouw kind... alleen met zijn eigen leven , zijn eigen zelfontwikkeling. En dat is heel gezond.
zondag 21 oktober 2007 om 19:17
Grappig, deze discussie. Ik heb het met de moeder van mijn ex altijd goed kunnen vinden, ze was altijd heel hartelijk voor mij. Wel viel me op dat ze haar zoon heel anders behandelde dan haar dochters, veel zorgzamer en ook de neiging om van alles en nog wat voor hem te doen. Ik heb het niet als hinderlijk ervaren, maar het viel me wel op, dat verschil. Mijn huidige schoonmoeder heeft 5 kinderen, 3 zoons en 2 dochters. Omdat ze zelf blijkbaar een schoonmoeder heeft gehad die zich met van alles en nog wat bemoeide, doet ze nu zelf krampachtig haar best om dat niet te doen bij haar schoonkinderen. Mijn man heeft niet een echt goede band met zijn moeder, ook niet met zijn vader. Mijn schoonfamilie heeft sowieso niet echt veel met elkaar, ze zien elkaar ook bijna alleen met verjaardagen. Dat was in de familie van mijn ex wel anders, die gingen veel meer met elkaar om.
zondag 21 oktober 2007 om 19:22
Hoe kom je erbij dat ik haar voor gek verslijt? Misschien is die schoonmoeder wel een kutwijf eerste klas, ik zou het niet weten. Mijn opmerking ging aanvankelijk ook alleen om het schrijven van een brief, daar heb ik haar ook een vraag over gesteld waar ze niet op inging.
Ik vind het gewoon not done om als "jongere" een brief te gaan schrijven aan de ouders van een van je leeftijdsgenoten waarin je hen vertelt wat er allemaal wel niet verkeerd was aan hun opvoeding. En daarbij maakt het me geen bal uit of het om de moeder van je partner, je beste vriendin, je collega of je buurvrouw gaat, zoiets doe je gewoon niet. De enige die zijn of haar ouders op hun opvoedkunsten mag aanspreken zijn wat mij betreft de kinderen van die ouders. Ik zou in alle gevallen zwaar over de pis zijn als iemand die niet mijn kind is mij wel even achteraf gaat vertellen wat ik allemaal wel niet verkeerd heb gedaan.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 oktober 2007 om 19:27
Het is grote onzin dat alle ouders zich met de partnerkeuze van hun kind bemoeien. Ik heb dat in ieder geval bij mijn volwassen zoon nooit gedaan en zal dat ook nooit doen. Zoon is volwassen en handelt daarnaar. Toevallig kan ik het met mijn huidige schoondochter prima vinden maar hij heeft wel eens eerder een relatie gehad met een meisje/vrouw die ik wel aardig vond maar toch minder geschikt. Geen haar op mijn hoofd dat ik mij daarmee ga bemoeien.
zondag 21 oktober 2007 om 19:34
Wat veel reacties weer!
Fashionvictim ik weet niet wanneer je mij een vraag over die brief hebt gesteld. Maar als je goed gelezen zou hebben zou je gelezen hebben dat die brief HELEMAAL niet over haar opvoedkunsten gaan... Hoe kom je daarbij???
Nogmaals in die brief stond dat ik haar opmerking van;dat wijf van je kan ik wel kelen enorm kwetsend vond en dat ik even geen contact met haar wilde omdat mij dat enorm dwars zat. Is dat nou echt zo onbeschoft? Ik vind van niet. Het is onbeschoft om iemand te wensen kelen. En ik heb een brief geschreven omdat ik geen zin heb in NOG meer kwetsende dingen. Want ze kan behoorlijk grof in de mond zijn. En ik trek dat niet meer.
Welke vraag stelde je mij dan over die brief? Waarschijnlijk heb ik er overheen gelezen.
Het gaat weer over mij, had gezegd het te laten rusten, maar ik wil hier toch nog even op inhaken.
Fashionvictim ik weet niet wanneer je mij een vraag over die brief hebt gesteld. Maar als je goed gelezen zou hebben zou je gelezen hebben dat die brief HELEMAAL niet over haar opvoedkunsten gaan... Hoe kom je daarbij???
Nogmaals in die brief stond dat ik haar opmerking van;dat wijf van je kan ik wel kelen enorm kwetsend vond en dat ik even geen contact met haar wilde omdat mij dat enorm dwars zat. Is dat nou echt zo onbeschoft? Ik vind van niet. Het is onbeschoft om iemand te wensen kelen. En ik heb een brief geschreven omdat ik geen zin heb in NOG meer kwetsende dingen. Want ze kan behoorlijk grof in de mond zijn. En ik trek dat niet meer.
Welke vraag stelde je mij dan over die brief? Waarschijnlijk heb ik er overheen gelezen.
Het gaat weer over mij, had gezegd het te laten rusten, maar ik wil hier toch nog even op inhaken.
zondag 21 oktober 2007 om 19:41
Mijn man heeft haar overigens WEL aangesproken op haar opvoedkunsten, want die deugen inderdaad niet. Maar daar heb ik nooit wat van gezegd... Ik kijk wel uit. Ik beschrijf het hier wel, maar geen haar op mijn hoofd dat mijn schoonmoeder te vertellen. Het gaat er alleen om wat ze mij aangedaan heeft. En ik kan je zeggen dat ik er bijna overspannen van ben geraakt. En met een kleintje thuis heb ik mij moeten vermannen daartegen.
In ieder geval bedankt Nijntje dat je mij een hart onder de riem hebt gestoken.
In ieder geval bedankt Nijntje dat je mij een hart onder de riem hebt gestoken.